سینماژورنال: در حالی که گمان می شد فاصله اختتامیه جشنواره سی و چهارم فجر با آغاز نوروز فصلی مرده در اکران سینماها باشد اما هوش و البته جسارت صاحبان دو فیلم “من سالوادور نیستم” و “کوچه بی نام” در فرستادن آثارشان در این موعد روی پرده سبب ساز آن شد که اسفند 94 فروشی رویایی برای سینماها رقم بخورد.
به گزارش سینماژورنال این فروش البته که در نوروز هم ادامه داشت و اکران آثاری در گونه های متنوع از کمدی “50 کیلو آلبالو” تا اکشن “بادیگارد” و فیلمی جشنواره ای همچون “ابد…” شرایطی را فراهم آورد که آن فروش اسفندماه همچنان و تاکنون که به میانه های اردیبهشت نزدیک می شویم ادامه داشته باشد.
این فروش بالای محصولات سینمایی در دو ماه و نیم اخیر سبب ساز آن شده است که از یک طرف سینماداران و بخصوص صاحبان سینماهای شهرستانها که همواره از کسادی سینما به عنوان عاملی بر ضرردهی یاد کرده اند روزهای خوبی را پشت سر بگذارند و از طرف دیگر مدیران سینمایی که همواره موفقیتهای سینمای ایران را موفقیت خود می دانند هم ماهی های خوبی از این آب صید کنند.
اکران دوم نوروز در خدمت آثار خاص؟
رونق سینماها در این مدت این نیاز را ایجاب می کرد که شورای صنفی نمایش فیلمهایی را برای اکران دوم نوروز انتخاب کند که همچنان این اقبال ادامه داشته باشد اما 5 فیلمی که تا اینجا به عنوان اکران دوم انتخاب شده اند این شائبه را ایجاد می کنند که نکند به جای توزیع فیلمهای متنوع و البته مطلوب مخاطب، سیاست در جهت حمایت از فیلم خاصی پیش می رود.
“رسوایی2″، “خنده های آتوسا”، “یه دزدی عاشقانه”، “دلبری” و “اژدها وارد میشود” آثاری هستند که تا اینجا نامشان به عنوان فیلمهای اکران دوم نوروز اعلام شده است.
یک نگاه به این لیست بیش از هر چیز حکایت از آن دارد که به جز “رسوایی2” هیچ کدام از فیلمهای دیگر قابلیت آن را ندارد که رقیب فروش آثاری چون “…سالوادور” و “…آلبالو” باشند.
یک فیلم تجربی، یک نمایش رادیویی، یک کمدی آیکونیک و…
“خنده های آتوسا” فیلمی است که کل پروسه فیلمبرداری اش در سه روز انجام شده و در ساختاری تجربی تولید شده که بیش از هر چیز جایش در همان گروه تازه تأسیس هنروتجربه است نه سرگروه سینمایی.
“دلبری” هم به دلیل ریتم کند و کشدار و البته شباهتش با یک نمایش رادیویی پرمونولوگ در بهترین حالت باید در گروه آزاد اکران می شد نه با داشتن سرگروهی که می بایست مخاطب را به سینماها بکشاند. فقط توجه به بازخورد منفی مخاطبان به این اثر در جشنواره فجر می توانست زمینه خوبی باشد برای پرهیز از ریسک واگذاری سرگروه به فیلم.
“یه دزدی عاشقانه” هم اگرچه کمدی است اما از آن دسته کمدی های ضدجریان اصلی سینماست که بیشتر واگویه های حدیث نفس کارگردانش امیرشهاب رضویان است و پر شده با مخلفات آیکونیک نه جنسی از کمدی که باید به عنوان محصولی سرگرم کننده بدنه مخاطب را به سینماها بکشاند.
در این میان البته “اژدها…” یک اثر سینمایی استاندارد است که می تواند در صورتی معرفی درست توجه مخاطب را جلب کند اما مسأله این است که همچنان سیستم اطلاع رسانی سینمای ایران در معرفی چنین آثاری مشکل دارد.
“رسوایی2” بی رقیب خواهد تاخت…
با این وصف تنها گزینه ای که به عنوان محصولی با قابلیت بالای مخاطب باقی می ماند “رسوایی2” است؛ “رسوایی2” البته به مانند سری “اخراجیها” یا “معراجیها” کمدی نیست و بیشتر فیلمی اجتماعی است شامل دو سکانس تصویرسازی خوب از زلزله پایتخت به مدد جلوه هاي ويژه ي تصويري.
با این حال “رسوایی2” به دلیل سابقه ذهنی مخاطب نسبت به آثار قبلی سازنده اش و مهمتر از آن نداشتن رقیبی گردن کلفت در اکران دوم نوروزی قطعا پرفروش ترین فیلم اکران دوم نوروزی خواهد بود.
اما مسأله اینجاست که این بی رقیب کردن “رسوایی2” ضررش بیش از هر چیز به سینماداران وارد می شود بخصوص که بنا شده فیلمهایی پرفروش چون “سالوادور…” و “کوچه بی نام” کلا از چرخه اکران حذف شوند و اغلب سینماها در اختیار اکران دوم نوروز قرار گیرند.
“…آلبالو” هم نفع خود را از این اوضاع خواهد برد
البته که در این بین برخی آثار مانند “…آلبالو” که اکرانشان با وجود گرفتن سرگروه همچنان ادامه خواهد داشت نیز به اندازه خود از این چینش نادرست اکران سود می برند.
طبیعی است که نفروختن آثاری همچون “دلبری” و “…آتوسا” موجب آن خواهد شد که سالنهای خالی مانده چنین آثاری از یک طرف در اختیار “رسوایی2” قرار گیرد و از طرف دیگر در اختیار امثال “…آلبالو” و به این ترتیب یک اکران خطی بدون تنوع باقی خواهد ماند که نهایتا ظرف دو هفته به رکود کشیده خواهد شد.
ضرر مستقیم به سینماداران، مخاطبان و سرمایه گزاران بخش خصوصی
ضرر اصلی اما همچنان به سینماداران وارد خواهد شد که شکی نباید داشت با این سبد خالی از محصول تازه و متنوع با افت فروش در روزهای آتی مواجه خواهند شد.
از آن طرف تماشاگري كه تازه پايش به سينما باز شده با ديدن اين آثار ضد مخاطب دوباره مدتي رسم سينما رفتن را فراموش خواهد کرد…
افت اگهانی فروش شور و حالي كه به واسطه رونق اکران نوروزی در امر سرمايه گزاري و توليد فيلم در بخش خصوصی به راه افتاده بود را هم با اصطکاکی مواجه خواهد کرد که نتیجه اش می شود محافظه کاری بیشتر بخش خصوصی در ورود به تولید سینمایی و امتداد حضور همه جانبه سرمایه های متکی بر منابع طبیعی بخش دولتی در سینما.
