1

لیلی گلستان خطاب به تهمینه میلانی نوشت⇐هر چقدر واکنش مدیر گالری ایوان در تعطیلی نمایشگاه شما و عذرخواهی از مخاطبان، درست و بجا بود، واکنش‌های شما اشتباه بود!/واکنش‌هایتان، واکنش‌های یک دختربچه بی‌منطق لجباز بود که بدجوری من را به حیرت انداخت!!/اگر شما هم از مردم معذرت می‌خواستید، مطمئن باشید که شأن هنرمندبودن، فعال مدنی‌بودن، فمینیست‌بودن و الگوی زنان معترض و آزاده‌بودن‌تان به این اندازه زیر سؤال نمی‌رفت!

سینماروزان: حاشیه های شکل گرفته بر سر نمایشگاه نقاشیهای تهمینه میلانی با نام «فیلمهایی که نساختم» همچنان ادامه دارد؛ بعد از آن که مدیر گالری ایوان این نمایشگاه را به دلیل پرسشهای شکل گرفته بر سر کپی کاری تعطیل کرد، تهمینه میلانی از پیگیری حقوقی ماجرا حرف زد و اینکه کل ماجرا از فردی خارج نشین آب میخورد.(اینجا را بخوانید)

حالا لیلی گلستان مادر مانی حقیقی کارگردان سینما که خود سالهاست گالری گلستان را اداره میکند در یادداشتی برای «شرق» خطاب به تهمینه میلانی متذکر شده که اگر وی از مخاطبانش عذرخواهی میکرد خیلی بهتر بود.

متن یادداشت تهمینه میلانی را بخوانید:

خانم میلانی عزیز
می‌دانید که چقدر فیلم «دوزن»تان را دوست داشتم و چقدر به خود شما محبت و احترام دارم.
اما… .
اتفاقی که افتاده یعنی نمایشگاه پرحاشیه شما با آمدن چند دانشجوی هنر در روز افتتاح و اعتراض آنها و افشاشدن کپی‌بودن آثار شما در نمایشگاه و همه و همه، ماجرایی ناخوشایند در حیطه هنرهای تجسمی ما بود.  هرگز معتقد و موافق با این حرف که چرا آدم‌های معروف وارد حیطه دیگری از هنر می‌شوند و به خودشان اجازه می‌دهند نقاشی کنند یا کتاب بنویسند یا عکاس شوند یا از سینما به تئاتر بروند ووو… نبوده‌ام و فکر می‌کنم این یک طرز فکر کاملا دیکتاتوری و مستبدانه است.
وقتی کیارستمی نازنین شروع به نشان‌دادن عکس‌هایش کرد، کلی از عکاس‌ها اعتراض کردند که برو فیلمت را بساز به عکاسی چه‌کار داری!… و چه بیجا و بی‌منطق بود این اعتراض و بعد وقتی شعر گفت و کتاب‌هایی درباره منتخب اشعار سعدی و حافظ و مولانا ساخت، باز همین گله‌مندی از سوی نویسندگان شد و باز باید بگویم چه بیجا و بی‌منطق بود این گلایه‌ها.  کیارستمی عکاسی جهانی شد، نیکی کریمی عکس‌های خوبی گرفت و رضا کیانیان دید خوبش را در عکاسی به همگان ثابت کرد، صابر ابر کتاب «هفت‌خانه آنورتر»اش فوق‌العاده است و شمس‌لنگرودی شاعر هم بازیگر درجه یکی است! و نقاشی‌های آبستره مهرجویی هم بسیار خوبند.  هرگز این طرز فکر و این بخل و این حقارت را دوست نداشته‌ام.
پس، این اعتراض که چرا برای این شخص معروف نمایشگاه می‌گذارید، از نظر من مردود است و این اعتراض که گالری ایوان به جوانان وقت نمی‌دهد، هم از نظر من مردود است. چون می‌دانم که در این مدت کوتاه گالری‌داری چندین و چند نمایشگاه خوب و خیلی خوب از جوانان بی‌نام و نشان در این گالری دیده‌ام.  در واکنش به این نمایشگاه پیش از افشای کپی‌برداری شما، می‌توانستیم بگوییم نمایشگاه را دوست نداشتم یا نمایشگاه ضعیفی بود یا بیشتر حس تصویر‌گری داشت تا نقاشی یا… هرچه دیگر که این مجال پیش نیامد و این حرف‌ها زده نشد.
چون خیلی زود یعنی روز بعد از افتتاح، کپی‌کردن شما افشا شد. اینجا به هوش و ذکاوت گالری‌دار آفرین می‌گویم که در  مصاحبه‌ای از مخاطبان معذرت خواست و تعطیلی نمایشگاه را اعلام کرد. رک و راست بگویم که من هم دقیقا همین کار را می‌کردم (هرچند باید بگویم که حتما چنین نمایشگاهی در گالری گلستان جایی نمی‌داشت که کارش به اینجا برسد!).
متأسفانه باید بگویم که هر چقدر واکنش مدیر گالری درست و بجا بود، واکنش‌های شما دوست عزیز من اشتباه بود… . اول گفتید کپی نیست. بعد گفتید الهام و تأثیر گرفته بودم. بعد خواندم که گفته‌اید اصلا آن نقاش خارجی از من کپی کرده!. بعد گفتید گالری‌دار بیجا کرده نمایشگاه من را تعطیل کرده. بعد گفتید شکایت می‌کنم. بعد اعلام کردید شکایت کردم و بعد را خدا داند... .  حالا به‌عنوان خواهر بزرگ‌تری که همیشه دوستتان داشته، می‌گویم که اگر شما هم از مردم معذرت می‌خواستید و می‌گفتید اشتباه کردم، مطمئن باشید که هم کار درستی کرده بودید و هم شأن هنرمندبودن، فعال مدنی‌بودن، فمینیست‌بودن، الگوی زنان معترض و آزاده‌بودن و تمام فعالیت‌های هنری و مدنی‌تان به این اندازه زیر سؤال نمی‌رفت که  بدجوری زیر سؤال رفته.
با شکایت‌کردن از گالری‌دار جز اینکه بگویند: «دست پیش را گرفته تا پس نیفتد»، اتفاق دیگری نباید بیفتد. گالری‌دار نادانسته کار کپی گذاشته و بنا بر عرف نباید این کار را می‌کرده، پس تا متوجه شده، بنا بر عرف، اقدام به تعطیلی نمایشگاه کرده که همان‌طور که گفتم، من هم اگر جای او بودم دقیقا همین کار را می‌کردم.  به‌عنوان یک دوستدار، فقط می‌توانم بگویم که واکنش‌هایتان، واکنش‌های یک دختربچه بی‌منطق لجباز بود که بدجوری من را به حیرت انداخت و از این حیرت بسیاربسیار متأسف هستم.




ادعاها و اظهارات تهمینه میلانی بعد از شکایت از تعطیل‌کننده نمایشگاه نقاشیهایش⇐پشت این هجمه‌ها همان جریانی بود که فیلم «نیمه پنهان» را توقیف کرد/چرا بدون تحقیق، نمایشگاه را لغو کردند و حتی تابلوهای مرا گروگان گرفتند؟/آنها که نمایشگاه مرا برهم زدند، آگاهانه یا ناآگاهانه از آقای الف. پ که در خارج از ایران زندگی می‌کند، خط می‌گیرند!!/آقای الف.پ به احتمال قوی مأمور ویژه همان جریانی است که مرا به زندان فرستاد!!/افرادی که نگران کپی‌کاری هستند چرا زمانی که «سوفیا کوپولا» با کپی برداری از «سوپراستار» فیلم «یک جایی» را ساخت، اعتراض نکردند!!!/غم‌انگیزترین بخش ماجرا زمانی بود که صداوسیما اعتبار مرا خدشه‌دار کرد/مسئولان هنرهای تجسمی تأکید کرده‌اند تعطیلی نمایشگاه بدون نظر کارشناسان امر، عملی غیرقانونی است!

سینماروزان: اولین نمایشگاه نقاشیهای تهمینه میلانی با عنوان «فیلمهایی که نساختم» زودتر از حد تصور توسط برگزارکننده اش که گالری ایوان بود لغو شد؛ این اتفاق در واکنش به ادعای کپی کاری در برخی آثار میلانی صورت گرفت و به خصوص ادعایی که از سوی یک هنرمند روس مقیم اسرائیل به نام «جنی میلیهاو» صورت گرفته بود.

تعطیلی این نمایشگاه که شکایت میلانی را به دنبال داشته است، گلایه های این کارگردان سینمای ایران را هم به همراه داشته است. میلانی در گفتگو با «شرق» با انتقاد از شرایطی که منجر به تعطیلی نمایشگاهش شد از این گفته که بهتر بود ابتدا با کارشناسی، درباره کپی برداری به نتیجه میرسیدند و سپس نمایشگاه را تعطیل میکردند.

میلانی در گفتگویش ادعاهایی را هم درباره ربط تعطیلی نمایشگاه با فردی در خارج از ایران طرح کرده و مدعی شده سوفیا کوپولا فیلم «یک جایی» را با کپی برداری از فیلم «سوپراستار» وی ساخته است ولی کسی به این ماجرا اعتراض نکرده!!!

تحلیلتان از هجمه‌های صورت‌گرفته علیه نمایشگاه نقاشی شما چیست؟
از کنارهم گذاشتن مجموعه اتفاقاتی که از سال‌های ۱۳۸۱ تا امروز برایم افتاده است حدس من این است که پشت این هجمه‌ها همان جریانی است که با جوسازی، فیلم «نیمه پنهان» را توقیف و مرا با چهار اتهام واهی، راهی زندان کردند، اما خوشبختانه حرکت ایشان نتیجه نداد و من با جو مثبتی که در جامعه وجود داشت، هشت روز بعد آزاد و پس از پنج سال تبرئه شدم. متأسفانه با تبرئه‌شدن من ماجرا پایان نیافت و هرچند وقت یک‌بار با شکایت‌های مشابه از طرف همان جریان و به عناوین مختلف به دادگاه‌های مختلف فراخوانده شدم؛ تقریبا هر سال یک‌بار. احتمالا با این هدف که مدام درگیر نگاهم دارند.
  چرا اقدام به شکایت علیه گالری ایوان کردید؟
به عقیده ما حرکت مدیر نمایشگاه نقاشی من، بعد از هجوم افرادی که خود را دانشجو می‌نامیدند و در اعتراض به این مسئله که یک کارگردان سینما حق برگزاری نمایشگاه ندارد، اقدام به اعمال غیرفرهنگی کردند، شایسته یک مدیر نمایشگاه نبود!
به‌ویژه پس از آنکه نمایشگاه را تعطیل کردند، به‌سرعت در مصاحبه خود با روزنامه شما و توجیه رفتار غیرقانونی خود، بی‌توجه به جوانب امر و شخصیت فرهنگی و اعتبار من، مرا متهم به کپی یکی از آثار کردند و درواقع بدون آنکه تحقیقی در این زمینه انجام پذیرد و نظر متخصصان و کارشناسان هنرهای تجسمی پرسیده شود، حقوق قانونی مرا زیرپا گذاشتند و بدتر از آن تابلوهای مرا گروگان گرفتند و هربار خواستار تابلوهای خود شدم، از پس‌دادن آن امتناع کردند. امیدوارم با اقدامات قانونی‌ای که کردیم، تابلو را پس بگیریم. موضوع مطرح‌شده هم برخلاف اتهامات مدیر گالری کپی نیست و شباهت دارد که در حوزه هنرهای تجسمی امری طبیعی است، اما مدیر گالری همان روز باعجله حکم داد و حکم را به اجرا درآورد. حال آنکه کنترل تابلوها باید پیش از شروع نمایشگاه و توسط خود گالری انجام می‌گرفت تا اگر شبهه یا شباهتی وجود داشت، برطرف شود.
 با توجه به اینکه خودتان شباهت با یکی از کارها را تأیید کردید، چرا در یکی از تحلیل‌هایتان به کارشکنی برخی از افراد در آن‌سوی مرزها اشاره داشتید؟
شباهت یک اثر که دلیل تعطیلی نمایشگاه نمی‌شود! الهام از آثار هنری همیشه در هنرهای تجسمی، حتی هنرهای دراماتیک رایج بوده و هست. من همیشه گفته‌ام که از همه‌چیز و همه‌کس الهام می‌گیرم، اما حرف خودم را می‌گویم. داستان خودم را می‌نویسم. نقاشی خودم را می‌کشم.
شک نکنید که دوستان جوانی که نمایشگاه مرا برهم زدند، آگاهانه یا ناآگاهانه از آقای الف. پ که در خارج از ایران زندگی می‌کند، خط می‌گیرند که به احتمال قوی مأمور ویژه همان جریان داخلی است که مرا به زندان فرستادند.
مسلما اگر حسن‌نیتی وجود داشت و این افراد نگران کپی آثار هنری بودند، زمانی که خانم سوفیا کاپولا چند سال بعد از ساخته‌شدن فیلم سوپراستار به کارگردانی من فیلم some where(یک جایی) را با شباهت بسیار زیاد در داستان و حتی دکوپاژ ساخت و برایش اسکار هم گرفت، اعتراض می‌کردند!
این‌همه هجمه برای شباهت یک اثر نقاشی! آن هم اثری که صاحبان آنها ادعا و شکایتی از همدیگر ندارند!
غم‌انگیز‌ترین بخش ماجرا زمانی بود که صداوسیما هم در چند برنامه مهم، از جمله دخترانه و 8:30 با نشر اکاذیب اعتبار مرا هدف قرار داد که به‌موقع برخورد قانونی خواهد شد، آن هم با اضافه‌کردن تابلو‌های دیگر که خانم‌های جوان از روی تابلو‌های من کشیده بودند و بارهاوبارها اعلام کردند که ما با اجازه خانم میلانی این تابلوها را کشیده‌ایم، اما وقتی قرار نیست گوش شنوایی باشد، خب! نمی‌شنوند. این‌همه هجمه برای تخریب و شخصیت فرهنگی، اجتماعی و هنری من و بالاتر از آن ترور شخصیت نباید تبدیل به یک فرهنگ شود و امیدوارم رسانه‌های مستقل در این راه یاری‌ام کنند.
  واکنش مسئولان هنرهای تجسمی ارشاد در این مورد چه بود؟
من با یکی از مسئولان ارشد هنرهای تجسمی بعد از تعطیل‌شدن نمایشگاه توسط مدیر نمایشگاه صحبت کردم، ایشان هم معتقد بودند تعطیلی نمایشگاه بدون نظر کارشناسان امر، عملی غیرقانونی است و برخورد خواهد شد که امیدوارم این‌طور باشد تا این خانم مدیر نتواند صدمه‌ای را که به من زد، به شخص دیگری بزند.
  حرف دیگر؟
درحال‌حاضر چند جامعه‌شناس از دوستان من با بررسی صفحه اینستاگرام من، در حال بررسی رفتار اجتماعی برخی از افرادی که در فضای مجازی با شنیدن اخبار‌های ناصواب شروع به پرخاش و هتاکی می‌کنند هستند که جای تحقیق و بررسی بسیار دارد.
به نظر می‌رسد فرهنگ ارتباطی ما بسیار ضعیف و نیازمند توجه مسئولان امر است. این حجم از فحاشی گویای کم‌کاری مسئولان مربوطه است که اعتراض جمع کثیری از هنرمندان و مردم دغدغه‌مند را در پی داشت.
البته در میان هجمه‌ها، تعدادی از دانشجویان تجسمی دردهای خود را هم مطرح کرده بودند. از کامنت‌های ایشان دریافتم که بازار هنری و عدم امکان یا ضعف نمایش آثار هنری ایشان و یافتن گالری از مشکلات ایشان است و اگر بتوانم کمکی باشم در جهت حل این معضل، کوتاهی نخواهم کرد، هرچند که قدرتی ندارم.
ای‌کاش هنرمندان جوان که تحت‌تأثیر عده‌ای بدخواه قرار گرفتند، اولین حضور مرا در عرصه هنرهای تجسمی به فال نیک می‌گرفتند تا با بحث‌ و‌ گفت‌وگوی سازنده در حل معضلات و رشد هنری گام برمی‌داشتیم، نه تخریب.