سینماروزان: کمال تبریزی از اعضای هیات داوران جشنواره فیلم فجر۴۳ مدعی استفاده از ایما و اشاره جهت افزایش ایمنی در رأی‌گیری بهترین‌ها، شد. او در عین حال درباره ورود افراد(!) به جلسات داوری حرف زده ولی نگفته این افراد چه کسانی هستند؟

کمال تبریزی در واکنش به قهر از هیات داوران فجر۴۳به خبرگزاری ایسنا گفت: (با خنده) من نه اهل قهر هستم و نه دعوا، اما اصل ماجرا بخاطر یک ترس و نگرانی بود و اگر بخواهم راحت بگویم، واقعیت این است که برای من حسی به وجود آمد که انگار جلسات هیأت داوری شُنود می‌شوند و امکان درز اطلاعات وجود دارد!

وی ادامه داد: این حس باعث شد اسامی نامزدها برای احتیاط، زودتر اعلام نشود که برای فیلم‌های روز آخر هم بهتر بود. بعد از آن ما شرایطی را ایجاد کردیم که در رأی‌گیری برای تعیین نامزدها خیلی متکی به صدا نباشیم و بیشتر با ایما و اشاره(!) کار را پیش بردیم.

وی افزود: من نگران شدم که نکند آراء، نظرات و بحث‌های ما مخفی نماند. من هیچ جلسه‌ای را ترک نکردم ولی نگرانی خودم را مطرح کردم و جالب بود که همان هم به شکل دعوا به بیرون درز کرد، البته اعتراض من باعث شد سخت‌گیری بیشتر و ورود افراد(!!) به جلسه داوری محدودتر شود. در جشنواره‌های مهم دنیا ، داورها را قرنطینه می‌کنند تا همه چیز محرمانه بماند. ما هم در جلسه نهایی تلفن‌های همراه را بیرون گذاشتیم!

سینماروزان: فهرست ۹ نفره اعضای شورای بازبینی و صدور پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی معرفی شدند.

یک سینماگر زن(نرگس آبیار) و یک عضو شورای پروانه ساخت(هادی ناییجی) در این شورا حاضرند‌.

ضمن اینکه به جز هادی ناییجی که تحصیلات حوزوی دارد و با فیلم “آنتیک” متقاضی جشنواره فجر هم هست، یک روحانی دیگر(حجت الاسلام هادی صادقی) نیز در شورا حضور دارد.

کمال تبریزی، علی دهکردی، علی آشتیانی پور و نرگس آبیار سینماگران شناخته‌شده‌تر این شورا هستند.

حسن خجسته، مجید زین العابدین و سیدضیاء هاشمی دیگر اعضای شورا هستند.

فهرست اعضای شورای پروانه نمایش به قرار زیر است: 

–نرگس آبیار(نویسنده و فیلمساز)

–علی آشتیانی پور (تهیه کننده)

— کمال تبریزی (نویسنده و فیلمساز)

— علی دهکردی (بازیگر)

–حسن خجسته (استاد دانشگاه)

— مجید زین العابدین (مدیر فرهنگی)

–حجت الاسلام هادی صادقی (پژوهشگر)

–هادی نائیجی (فیلمساز)

— سید ضیاء هاشمی(پژوهشگر، استاد دانشگاه /البته ایشان متفاوت است با سیدضیاء هاشمی تهیه‌کننده)

سینماروزان: فیلم #دست‌انداز درباره آسیب‌شناسی شکست‌ها و موفقیت‌ها در جامعه ماست که گاهی دلیل شکست برخی، موفقیت دیگران است. موفقیتی که با حذف و سرکوب نالایقان و سوءاستفاده آنها از دیگران، حاصل شده است.

کمال تبریزی که کمدی فانتزی دست انداز را با پخش خانه‌فیلم روی پرده دارد با بیان مطلب فوق به هم‌مهین گفت: اینکه چرا و چطور شایسته‌سالاری اتفاق نمی‌افتد یا شایستگان دچار عزلت و انزوا شده و خانه‌نشین می‌شوند، مسأله فیلم است‌. البته آنچه به‌عنوان دست‌اندازها مطرح می‌شود، همه به‌دلیل ناکارآمدی‌ها نیست، بلکه ناشی از ناملایمات یا حوادث ناگوار هم هست؛ مثلا تصادفی که برای  شخصیت زن قصه رخ می‌دهد یا مرگ آن زن باردار هنگام زایمان. درواقع فیلم می‌خواهد بگوید مجموعه‌ای از اتفاقات ریز و جزئی که گاهی شاید خودمان هم آنها را دست‌کم یا بی‌اهمیت فرض می‌کنیم، بر سونوشت فردی و اجتماعی ما تاثیر می‌گذارد. به‌ویژه دست‌اندازهایی که راه‌های دسترسی آدم‌ها به آرزوهای‌شان را مسدود می‌کنند.

وی ادامه داد: «دست‌انداز» یک فیلم فانتزی است تا کمدی. همین فانتزی‌ها بود که اتفاقاً مرا جذب فیلمنامه کرد و آن را ساختم. الان اگر دوتا فیلمنامه خوب را در نظر بگیریم که یکی از آنها کمدی باشد و دیگری در ژانر وحشت، مطمئن باشید من دومی را خواهم ساخت. باوجود اینکه کار بسیار سختی است و ما در سینمای ایران برای ساخت فیلم ترسناک با چالش‌های زیادی همراهیم. «دست‌انداز» را ساختم چون فضای کاملاً متفاوتی با فیلم‌های قبلی‌ام داشت و از فانتزی آن در کنار جهان‌قصه خوشم آمد. اینکه واقعیت چیست، چه نسبتی با تخیل دارد و آیا ما می‌توانیم چیزی را تخیل کنیم و آن به واقعیت تبدیل شود؟ این نگاه فلسفی نهفته در داستان هم به‌نظرم جذاب آمد و فانتزی آن را به تجربه‌های انسانی و پرسش‌هایی که انسان‌ها همواره با آن درگیرند مواجه می‌کرد و مجموعه این مولفه‌ها و ویژگی‌ها مرا ترغیب کرد تا آن را بسازم.

این کارگردان درباره چرایی عدم رونمایی فیلم در جشنواره فجر گفت: در سال ۹۸ فیلمبرداری دست انداز را تمام کردیم و یک‌بخشی از فیلم هم تدوین شد که به جشنواره فجر۳۸ خوردیم و مجبور شدیم یک‌ساعت تدوین‌شده فیلم را بدون صدا و تصحیح‌رنگ به جشنواره بدهیم که اگر انتخاب شد، بقیه کارهایش را انجام دهیم اما با کمال بی‌انصافی فیلم ما را رد کردند و گفتند، این یک‌ساعتی را که دیدیم، متوجه نشدیم فیلم درباره چیست و من با خودم فکر کردم با آن هیئت‌انتخاب، اگر فیلم را کامل هم می‌دیدند باز هم متوجه نمی‌شدند. از جشنواره گذشتیم و فیلم را برای اکران‌عمومی آماده کردیم که خورد به کرونا و دیگر امکان نمایش آن مهیا نشد تا اینکه دوباره با جشنواره فجر در سال 99 مواجه شدیم. این‌دفعه فیلمم آماده بود و از من خواستند تا فیلم را برای جشنواره بفرستند اما این‌بار من لج کردم و فیلم را ندادم. البته فیلم در جشنواره شانگهای به نمایش درآمد و خیلی هم از آن استقبال شد. به جشنواره 1400 که رسیدیم، تهیه‌کننده فیلم گفت، بگذار امسال آن را به جشنواره ارائه کنیم. این‌دفعه آنها قبول نکردند و گفتند، فیلم شما در جشنواره خارجی شرکت کرده و قانوناً نمی‌تواند در جشنواره فجر حضور یابد. بعد دیگر ماند تااینکه الان مجوز اکران گرفت…

تبریزی درباره تحولات اجتماعی و نقش آن در سینما و تلویزیون گفت: تحولات، سینمای ما را در برابر یک موقعیت کاملاً تازه با مخاطبانی‌تازه قرار داده است. به‌نظرم نسل امروز در جهانی سیر می‌کند که هیچ‌گونه همزیستی‌ای با مدل فیلمسازی سنتی ما ندارد و تا زمانی که نتوانیم اله‌مان‌های این جهان جدید را در سینمای خود بازآفرینی کنیم، نمی‌توانیم با این‌نسل ارتباط برقرار کنیم.

او افزود: الان حتی فیلمی مثل «مارمولک»، برای جامعه امروز دیگر تاثیرگذاری قبل را ندارد. نسل امروز نگاه دیگری به قشر روحانی دارد که با فضای فیلم «مارمولک» و طنز آن مماس نیست و چه‌بسا نتواند او را جذب کند یا بخنداند. امروز اگر نتوانیم روح زمانه و زبان نسل جدید را درک کنیم، نمی‌توانیم فیلم پرمخاطب بسازیم. فکر می‌کنم الان فیلمسازان و اساساً سینمای‌ما، از جامعه عقب افتاده است و توانایی روایتگری آن را ندارد. فیلمساز امروز فقط به تکنیک‌های فیلمسازی نیاز ندارد، باید با نسل جدید دم‌خور شود و با آنها زندگی کند تا بتواند به درک ملموسی از جهان آنها دست یابد و بتواند این جهان را در جهان سینمایی به تصویر بکشد. فیلمساز ما اگر نتواند جهان جوان امروز را بشناسد، باید فاتحه رئالیسم در سینما را خواند.

او اظهار داشت: همان‌موقع اکران مارمولک خیلی برخوردهای تند صورت گرفت و جو وحشتناکی علیه فیلم ایجاد کردند. به‌طوری‌که منوچهر محمدی، تهیه‌کننده فیلم چندبار از ترس، نصف‌شب به من زنگ ‌زد و ‌گفت، کمال می‌خواهند ما را اعدام کنند؟ درحالی‌که همین فیلم 20سال بعد از تلویزیون پخش شد یا بعدها خیلی‌ها که از آن خوانش‌منفی کرده بودند و مخالف فیلم بودند، اعتراف کردند که پشیمان شده‌اند و ای‌کاش این‌فیلم توقیف نمی‌شد. الان شرایط طوری شده که گاهی حسرت گذشته را می‌خوریم که قبلاً خیلی راحت‌تر و با موانع و دست‌اندازهای کمتری می‌توانستیم فیلم بسازیم. الان سینمای ایران خود به یک دست‌انداز بزرگ برای سینماگران تبدیل شده است. با این‌وضعیت، من که در شرایط سخت و بحرانی‌ای هم فیلم ساخته‌ام، واقعاً احساس یأس می‌کنم و به آینده این‌سینما امید ندارم.

تبریزی تاکید کرد: ما باید به نقطه‌ای برسیم که فیلم توقیفی نداشته باشیم، چه‌برسد به اینکه فیلمساز توبیخی داشته باشیم. چرا باید فیلم فیلمسازی مثل ابراهیم حاتمی‌کیا که مورد وثوق آقایان هم هست، برای همیشه توقیف باشد. مگر «گزارش یک جشن»، از چه‌چیزی گزارش می‌دهد که نباید نمایش داده شود؟ یا چرا باید «خیابان‌های آرام»، خود من آرشیو شود و امکان نمایش آن وجود نداشته باشد؟ اما فیلم‌هایی مثل «قلاده‌های طلا» یا «پایان‌نامه» که روایت دیگری از یک سوژه هستند به‌راحتی اکران شوند. وقتی امکان روایت‌های مختلف به فیلمسازان داده نمی‌شود درنهایت سینما تک‌صدایی شده و امکان ارتباط با طیف گوناگون مخاطبان خود را از دست می‌دهد.

او گفت: با ساخت فیلم کمدی مشکلی ندارم و اتفاقاً باتوجه به شرایط روحی جامعه، آن را ضروری می‌دانم. مردم ما به‌شدت به شادی نیاز دارند، اما نه به این‌قیمت که تفکر و اندیشه یا نقد را تعطیل کنیم و امکان ساخت آثاری که صرفاً سرگرمی نیست و می‌خواهد بر آگاهی و شناخت مخاطب بیفزاید، از بین برود.

کمال تبریزی پیرامون وضعیت سریال توقیفی #سرزمین_کهن اظهار داشت: دائم با مسئولان تلویزیون در سطوح مختلف گفت‌وگو می‌کنم که تکلیف این سریال را روشن کنند. حتی گفتم، اگر نمی‌خواهید یا نمی‌توانید سریال را پخش کنید، با یک پلتفرم به توافق برسید که از آنجا پخش شود. به‌نظرم در پلتفرم، سریال بیشتر و بهتر هم دیده می‌شود اما هنوز به هیچ نتیجه‌ای نرسیدیم و این‌سریال در حالت تعلیق و بلاتکلیفی باقی مانده است. به‌احتمال زیاد دوست ندارند دوباره یک سریال پرطرفدار دیگر!! از کمال تبریزی پخش شود.

این کارگردانِ حاضر در غائله تسخیر سفارت آمریکا در تهران درباره ساخت فیلم در این باره گفت: درباره اشغال سفارت آمریکا که به لانه‌جاسوسی شهرت یافته، باید بگویم ما حافظه تاریخی ضعیفی داریم و برخی یادشان رفته در جامعه آن‌زمان به‌دلیل شرایط انقلابی‌ای که در آن بود، همه موافق و همدل با این‌اقدام بودند و نقدی که امروز به این‌اتفاق می‌شود، در آن‌زمان وجود نداشت. طیف‌های مختلف سیاسی و فکری با این‌حرکت همسو بودند و تقریباً 99درصد افکارعمومی هم این‌اقدام را تأیید و حمایت می‌کردند؛ حتی کانون نویسندگان هم در حمایت از این‌ اقدام بیانیه داده بود. ضمن اینکه من ‌همراه ایرج تقی‌پور، مجید مسچی، سعید حاجی‌میری و یکی دیگر از دوستان که در حوزه فیلم و عکس دانشگاه پلی‌تکنیک فعالیت می‌کردیم به‌عنوان کسانی که باید این‌واقعه را ثبت کنیم، به آنجا رفتیم. ما رفتیم از آنهایی که از دیوار بالا رفتند، عکس و فیلم بگیریم (خنده). جدا از شوخی ما چندنفر جزو تنها کسانی بودیم که از آن‌واقعه عکس و فیلم داشتیم. یادم هست که این فیلم‌ها را با دوربین سوپرهشت «ده چهارده» گرفته بودم. من و آقای حاجی‌میری فیلمبرداری می‌کردیم و دوستان‌دیگر عکس می‌گرفتند. می‌دانید قیمت آن فیلم‌ها چقدر بود اگر ما می‌خواستیم آن را به یک آژانس‌خبری بفروشیم؟ ما آن‌موقع در کمال سادگی یا ‌شاید به‌خاطر روحیه انقلابی‌ای که داشتیم، هرچه گرفته بودیم، بدون هیچ‌گونه دریافتی‌ای به صداوسیما تحویل دادیم؛ درصورتی‌که می‌توانست منبع‌درآمد بالایی برای ما باشد.

تبریزی درباره ساخت یک کمدی مارمولکی درباره سفارت گفت: بعدها من یکسری تحقیقات هم درباره تسخیر سفارت و آدم‌های مختلفی که در آن مشارکت داشتند، انجام دادم چون قصد داشتم یک فیلم طنز درباره آن بسازم. چون در آن تحقیقاتی که انجام دادم به اتفاقاتی رسیدم که زمینه و ظرفیت طنز و کمدی هم داشت. به‌جرأت می‌توانم بگویم اگر این‌فیلم ساخته شود، به‌اندازه فیلم «مارمولک» می‌تواند جذاب باشد.

سینماروزان/محمد شاکری: #فیلم_دست_انداز یا #داستان_دست_انداز از جمله آثار دوره تازه اکران سینماهاست که به غیر از آن که کمدی را با ادبیات ترکیب کرده از نظر تولید هم نماهای توأم با بدل‌کاری کم نداشته.

ارشا اقدسی بدلکار فقید ایرانی مسئولیت طراحی صحنه‌های بدلکاری دست انداز را برعهده داشت و در جاهایی نیز خود نماهای خطرناک بدلکاری را اجرا کرده.

ازجمله نماهایی که ارشا شخصا بدلکاری در دست انداز را برعهده گرفته بود یکی نمای سقوط از ارتفاع حبیب رضایی بود و دیگری نماهای مربوط به یک تصادف شاخ به شاخ.

ارشا اقدسی که نیمه مرداد ۱۴۰۰ مرحوم شد در ده ها فیلم و سریال به عنوان بدلکار و طراح بدلکار حضور داشت و دست‌انداز یکی از آخرین یادگاری‌های به جای مانده از ارشاست…

سینماروزان/روح‌الله نشیبا: در در آستانه اکران فیلم سینمایی “دست انداز” به کارگردانی کمال تبریزی و تهیه کنندگی محمد آفریده ، پوستر این فیلم با طرحی از محمد تقی پور منتشر شد.

اکران “دست انداز” که جزو معدود کمدی های زن محور سینمای ایران است، از روز چهارشنبه ۱۸ مرداد در سینماهای تهران و شهرستان آغاز میشود.

بازیگران: هدی زین‌العابدین ، رضا کیانیان ، حبیب رضایی ، رویا نونهالی ، همایون ارشادی و با هنرمندی امید نعمتی

نویسنده : فرزاد فخری زاده ، مدیر فیلمبرداری : علی تبریزی ، تدوین : سپیده عبدالوهاب ، موسیقی : امین هنرمند ، طراحی و ترکیب صدا : محمدرضا دلپاک ، طراح چهره پردازی : مهرداد میرکیانی ، طراح صحنه و لباس : مشکین مهرگان ، مجری طرح و مدیر تولید : علیرضا ابواقاسمی نژاد ، عکاس : زهرا مصفا

پخش کمدی دست انداز را موسسه  #خانه_فیلم برعهده دارد.

سینماروزان/حسام ناظری: فیلم‌ سینمایی “داستان دست انداز” به کارگردانی کمال تبریزی و تهیه کنندگی محمد آفریده در نخستین نمایش جهانی، در جشنواره بین المللی شانگهای به روی پرده می‌رود.

به گزارش سینماروزان فیلم “داستان دست انداز” در مجموعه آلترناتیوها در بخش پانوراما در بیست و چهارمین دوره جشنواره بین المللی فیلم شانگهای به نمایش در می آید.

همزمان با نمایش این فیلم در جشنواره فیلم شانگهای پوستر فیلم که توسط مهرداد موسوی طراحی شده نیز منتشر شد.

در این فیلم که یکی از متفاوت ترین آثار کمال تبریزی در همکاری با محمد آفریده محسوب می شود، بازیگرانی همچون رضا کیانیان، حبیب رضایی، هدی زین‌العابدین، رویا نونهالی، همایون ارشادی، امید نعمتی حضور دارند.

پخش بین المللی دست انداز بر عهده شرکت ایریماژ است.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: رها که علاقمند به نویسندگی است آخرین داستان خود را با آرزوهایش همراه می کند.

جشنواره فیلم‌شانگهای از تاریخ ۲۱ تا ۳۰ خرداد ماه سال جاری در کشور چین برگزار می‌شود.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: حامد بهداد بعد از مدتها با صراحت از چرایی اختلاف با پرویز پرستویی گفت.

حامد بهداد در برنامه کافه آپارات فریدون جیرانی با اشاره به تعریف و تمجیدهای کمال تبریزی از خودش بیان داشت: بعد از بازی در کمدی “مارموز”، تبریزی از من تعریف کرد و مرا با آنتونی کویین مقایسه کرد که البته نظر لطفش بود.

بهداد ادامه داد: مدتی بعد از قیاس با آنتونی کویین، پرویز پرستویی خطاب به تبریزی اظهار داشته بود با این قیاس، تن آنتونی کویین را در گور لرزانده! من ادعایی ندارم که آنتونی کویین هستم ولی مساله‌ام این است که چرا بزرگترها نباید از تشویق جوانترها استقبال کنند.

بهداد افزود: هرگز نفهمیدم چرا یک بزرگتر به تمسخر من پرداخت و خیلی صبر کردم که با پاسخی قانع‌کننده از پرستویی روبرو شوم ولی این اتفاق نیفتاد و کار به جایی رسید که وقتی به طور اتفاقی در فرودگاه مشهد ایشان را دیدم حتی علاقه‌ای پیدا نکردم در یک عکس دونفره با او قرار گیرم.

سینماروزان: فراخوان اولین جشنواره آنلاین «هنر زنده است» در چهار بخش فیلم به دبیری کمال تبریزی- تئاتر به دبیری بهروز غریب پور – موسیقی به دبیری فردین خلعتبری و دیجیتال آرت به دبیری محمود کلاری منتشر شد.
به گزارش روابط عمومی جشنواره «هنر زنده است»؛ اولین دوره این جشنواره آنلاین در چهار بخش فیلم- تئاتر- موسیقی و دیجیتال آرت برای عرضه آثار هنری در سراسر ایران در پلتفرم‌های نمایشی برگزار می‌شود.
جشنواره «هنر زنده است» مولود شرایطی است که بیماری کوید 19 بر جامعه جهانی تحمیل کرده است. باوجود مصائبی که این پاندومی به بار آورد، انگیزه‌ای ایجاد شد تا ضمن توجه به راه‌های ارتباطی سنتی، راه‌های پرامکان ارتباط مجازی از نو مورد توجه قرار گیرد.
پیام این جشنواره چندوجهی است؛ «جهان زنده است، هنر زنده است، هنرمندان زنده‌اند، مخاطبان زنده‌اند.»
کمال تبریزی دبیر بخش فیلم- بهروزغریب پور دبیربخش تئاتر- فردین خلعتبری دبیربخش موسیقی و محمود کلاری دبیر بخش دیجیتال آرت این جشنواره، در نشست رسانه‌ای جزییات جشنواره آنلاین «هنر زنده است» را اعلام خواهند کرد. متن کامل فراخوان در آدرس فرم ثبت‌نام این جشنواره portal.aafestival.ir موجود است.
علاقمندان جهت شرکت در بخشهای مختلف جشنواره «هنر زنده است» از امروز شنبه بیست و نهم آذر ماه تا یکم بهمن ماه 99 می توانند آثار خود در بخش فیلم بلند را به نشانی دبیرخانه ارسال و سایر آثار خود در بخش های مختلف را در فرم ثبت نام جشنواره بارگذاری کنند.
نخستین دوره جشنواره «هنر زنده است» با مشارکت موسسه فرهنگی هنری «برداشت آخر » و مجموعه هنری « مربع 11» به شکل رقابتی در شبکه‌های اینترنتی با حمایت مادی بخش خصوصی و حمایت معنوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از 10 لغایت 20 اسفندماه سال جاری برگزار می‌شود.

سینماروزان/نرگس عاشوری: کمال تبریزی کارگردان پرکار سینما در سالهای اخیر درگیر ساخت دو سریال تلویزیونی ناتمام هم شده است؛ یکی “سرزمین کهن” که بعد از تولید به‌خاطر سوءتفاهمات قومیتی جلوی پخش آن گرفته شد و دیگری سریال “الف ویژه” که بعد از ساخت فقط دوقسمت، اجازه ادامه تولید نیافت.

به گزارش سینماروزان کمال تبریزی با نومیدی مطلق نسبت به پخش “سرزمین کهن” به روزنامه اعتماد گفت: واقعيت امر اين است كه ما به عنوان سازندگان اين اثر آن را رها كرده‌ايم و ديگر اهميت پخش شدن يا نشدن آن براي ما از دست رفته است! اينكه تلويزيون هيچ تلاشي براي نمايش اين سريال نمي‌كند براي ما هم روشن نيست!

تبریزی در ادامه مدعی شد: فيلمنامه اين سريال توسط شخص اول مملكت مطالعه شده و در يك جلسه حضوري از سوي ايشان مورد تقدير هم قرار گرفته است! و من اطمينان دارم كه اگر قسمت‌هاي ساخته‌شده را هم ببينند بيشتر آن را تحسين خواهند كرد ولي ظاهرا سرنوشت 10 سال زحمتي كه براي ساخت اين سريال كشيديم و هزينه‌هايي كه از پول مردم براي آن شد ديگر اهميتي ندارد!

تبریزی درباره اینکه آیا با حضور حمید شاه‌آبادی در معاونت سیما امیدی وجود دارد به حل مشکلات سریالش بیان داشت: خيلي بعيد است!

تبریزی ادامه داد: حالا ديگر همه سريال تقريبا آماده نمايش است: ۶۰ قسمت در سه فصل ۲۰ قسمتي… ولي كو مدير مدبر و شايسته كه بخواهد و بتواند آن را پخش كند!

کمال تبریزی درباره سرنوشت سریالش گفت: شايد با شرايط فعلي و مديريت موجود بهترين راه ممكن براي پخش سريال در شبكه نمايش خانگي يا VOD باشد كه متاسفانه بازهم معلوم نيست چرا مديران با اين راهكار باقي‌مانده هم مخالفت مي‌ورزند و اقدامي به عمل نمي‌آورند!

به گزارش سینماروزان کمال تبریزی سال قبل کار تولید سریالی دیگر با نام “الف ویژه” را (با فلاش بک‌هایی به زندگی سعدی شیرازی ) هم شروع کرد که فقط بعد از فیلمبرداری چند قسمت، متوقف شد. تبریزی در چرایی این وضعیت گفت: واقعيت در مورد سريال «الف ويژه» اين است كه وقتي فيلمنامه توسط آقاي هنرمند كه سازنده اصلي و اوليه آن بود به دستم رسيد بعد از خواندن آن با كمال تعجب از مديران وقت تلويزيون سوال كردم كه آيا واقعا قصد و توانايي توليد اين سريال را با چنين مضموني دارند؟ و وقتي پاسخ مثبت گرفتم ياد سريال «دوران سركشي» در زمان آقاي پورمحمدي افتادم با اين تفاوت كه وقتي همين سوال را در مورد طرح دختران فراري از آقاي پورمحمدي كردم پاسخ مثبت ايشان همراه با شجاعت لازمه در مديريت وي بود كه منجر به توليد و پشتيباني از پخش آن شد كه در زمان خودش نوعي خط‌شكني در تلويزيون محسوب و به همين دليل پربيننده‌ترين سريال هم از سوي مخاطبان شد اما متاسفانه در مورد سريال «الف ويژه» پاسخ مثبت مديران با شجاعت و همراهي و پشتيباني لازم همراه نبود!

تبریزی افرود: فقط با توليد يكي دو قسمت از سريال “الف ویژه” و بازبيني آن تلويزيون به بهانه عدم كيفيت لازم از همان ابتداي امر محترمانه عقب‌نشيني كرد و جرات ادامه توليد را نداشت! و ثابت كرد كه سوال من بعد از خواندن فيلمنامه كاملا بجا بود چون فضا و حوادث فيلمنامه نياز به جسارتي داشت كه از مديران فعلي برنمي‌آمد! و شما را ياد آن لطيفه قديمي مي‌انداخت كه طرف در كتك‌كاري داخل تاكسي پرسيده بود مگر انقلاب شده!

سینماروزان: در آخرین جلسه شورای پروانه ساخت سینمایی، مجوز تولید دو فیلمنامه صادر شد.

به گزارش سینماروزان ابراهیم داروغه‌زاده دبیر ادوار اخیر جشنواره اصلی فجر پروانه ساخت فیلمی را گرفته با نام “با هم بریم بهشت”.

عنوان فیلم یادآور پروژه “بزن بریم بهشت” به تهیه‌کنندگی رضا رخشان است که نزدیک به یک دهه قبل پروانه ساخت گرفت و در طول مسیر تولید ابتدا به “غیرمجاز” و درنهایت به “ضدگلوله” تغییر نام داد.

نویسنده “با هم بریم بهشت” هم علی فرقانی است که نامش را به‌عنوان نویسنده کمدی “مصادره” دیده بودیم. کارگردانی فیلم را هم کمال تبریزی برعهده دارد.

پس از محمد آفریده که سال قبل کمدی-فانتزی “دست انداز” را با تبریزی ساخت حالا داروغه‌زاده دومین مدیر سالیان سینماست که بناست با کمال تبریزی کار کند!

به جز داروغه‌زاده، شهرام مسلخی هم که فیلم اکران نشده “پدران” را به‌عنوان تهیه‌کننده در کارنامه دارد نیز مجوز ساخت “یقه سفیدها” را گرفته.

فهرست پروانه‌های صادره به شرح ذیل است:

— «با هم بریم بهشت» به نویسندگی علی فرقانی، تهیه‌کنندگی ابراهیم داروغه‌زاده و کارگردانی کمال تبریزی

— «یقه‌سفیدها» به نویسندگی فرزاد گودرزی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی شهرام مسلخی

سینماروزان: کمال تبریزی این روزها کمدی “ما همه با هم هستیم” را روی پرده دارد که بخاطر پرسشهای فراوان پیرامون عقبه سرمایه گذارش به شدت در کانون توجه است.

تبریزی که یک فیلم توقیفی مرتبط با حوادث88 با نام “خیابانهای آرام” را در کارنامه دارد در تازه ترین گفتگوی خود با خبر آنلاین و با تأکید بر اکران بی حاشیه “آشغالها…” اظهار داشت: “خیابان‌های آرام” متفاوت‌ترین تجربه فیلمسازی من است و از آن بچه‌های شیطان و دوست داشتنی است! اخیرا به فکر امکان نمایش عمومی آن افتادم، چون وقتی فیلم «آشغال های دوست داشتنی» در سینماها به نمایش درآمد به نمایش این فیلم هم که در محاق توقیف است، امیدوار شدم و باید حتما مجوز نمایش آن هم صادر شود.

کمال تبریزی که به تازگی پروانه یک کمدی با عنوان “درکمال بی شعوری” را به تهیه کنندگی محمد آفریده دریافت کرده درباره این پروژه گفت: الان فیلم بعدی که روی فیلمنامه آن مشغول کار هستیم یک نوع کاملا متفاوت است که کماکان فضای آن با تمامی کارهای قبلی من متفاوت است و از الان دارم فکر می‌کنم که چه ساختاری باید داشته باشد، از چه بازیگرانی استفاده کنم، فیلمبرداری‌اش چطور باشد و … درست مانند یک تجربه تازه است با اینکه من نزدیک ۲۰ فیلم سینمایی ساخته‌ام و وقتی فیلمنامه جدید را تصور می‌کنم احساسم می‌گوید حتما و باید یک تجربه جدید در راه باشد.

سینماروزان: تازه ترین فیلم کمال تبریزی با عنوان “ما همه با هم هستیم” با نزدیک به 500 سانس روی پرده رفته و بیلبوردهایش هم تمام پایتخت را اشغال کرده!

“ما همه با هم هستیم” ورای کیفیتش که از صرف مدام فعل “شل کردن” توسط بازیگر محوریش جواد عزتی قابل تشخیص است بخاطر حضور سرمایه گذاری به نام سجاد خواجه علیجانی که فراوان حرف و حدیث پشتش است مورد سوال قرار گرفته. سرمایه گذاری که هزینه ای هنگفت را هم صرف تولید کرده!!

کمال تبریزی با تأیید علاقه سجاد خواجه علیجانی برای صرف هزینه ای هنگفت جهت به کارگیری تعدادی بالا بازیگر به “ایسنا” گفت: سرمایه گذار خودش تمایل و آمادگی این هزینه بالای تولید را داشت که ما بتوانیم برای اولین بار از چندین بازیگر شناخته شده در فیلم استفاده کنیم و باید اشاره کنم که به این ترتیب بیش از ۵۰ درصد از هزینه فیلم برای بازیگران صرف شده است و در حقیقت علاوه بر پروسه و هزینه سنگین تولید خود فیلم با توجه به شرایطی که داشتیم هزینه بازیگران هم به آن اضافه می‌شد.

جالب است که علیرغم صرف هزینه بالا برای تولید ولی گرانترین بازیگران فیلم کنار هم قرار نگرفته اند. تبریزی با تأیید ماجرا بیان داشت: گفتگوی آقای مدیری و عزتی را نتوانستیم همزمان با هم داشته باشیم و جداگانه فیلمبرداری شد. بنابراین، این دو هیچگاه روبروی هم ننشستند.

تبریزی درباره پرسش های شکل گرفته پیرامون منابع مالی مشکوک سرمایه گذارش گفت: سجاد علیجانی که سرمایه گذار فیلم ما است در آثار دیگری مانند «جهان با من برقص» سروش صحت، «رحمان ۱۴۰۰» و «روزهای نارنجی» نیز حضور داشته است.

تبریزی ادامه داد: وظیفه نهادی مانند وزارت ارشاد است که هنگام صدور پروانه ساخت علاوه بر پرسش از عوامل فیلم، از سرمایه گذار هم بپرسد و درباره او نیز جستجو کند و در نهایت صلاحیت سرمایه گذار را هم اعلام کند.

سینماروزان: حضور سرمایه گذاران مشکوک در سینما و شبکه خانگی و رسواییهایی که برخی از این سرمایه گذاران در پرونده های فساد اقتصادی از خود به جای گذاشتند سبب ساز تلاشها برای شکل گیری صنف جامع تهیه کنندگان و انتشار فهرست اولیه تهیه کنندگان مجاز شده است.

روزنامه اصلاح طلب “اعتماد” با اشاره به این تلاشها و زیر ذره بین بردن حضور سرمایه گذاران بی هویت در حیطه تئاتر، خواستار ورود جدی وزارت ارشاد به تهیه کنندگی تئاتر هم شده است.

متن تحلیل “اعتماد” را بخوانید:

طي سال‌هاي گذشته در سينما، حضور برخي اسم‌ها و چهره‌ها از آقازادگان سياسي تا مجري‌هاي تلويزيوني در كسوت تهيه‌كنندگي، كار را به جايي كشاند تا سازمان سينمايي وزارت فرهنگ طي اطلاعيه‌اي، فهرست تهيه‌كنندگان معتبر سينما را اعلام كند. تهيه‌كنندگي كه با وجود فضاي كاري در ايران و البته باز شدن مباحثي چون پولشويي و پول‌هاي كثيف، مسووليت سنگين‌تري نسبت به گذشته پيدا مي‌كنند.

يكي از مهم‌ترين جنجال‌ها بر سر تهيه‌كنندگي احسان عليخاني در فيلم «بدون تاريخ، بدون امضا» بود كه پس از اعتراض‌ها در فضاي رسانه‌اي و مشخص شدن نداشتن مجوز لازم اين مجري براي تهيه‌كنندگي سينما، نام او از تيتراژ فيلم حذف شد.

اما در سوي ديگر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي، وضعيت آشفته‌تر مي‌شود. در حالي كه برخي از اهالي رسانه از ورود پول‌هاي كثيف به تئاتر مي‌گويند و نقش برخي تهيه‌كنندگان در اين مهم را موثر دانسته‌اند؛ اما دولت قصدي براي سامان دادن به مقوله تهيه‌كنندگي نداشته و ندارد. اين مساله زماني اهميت پيدا مي‌كند كه دولت در ساختار حقوقي خود چندان مشروعيتي به عنوان تهيه‌كننده نداده و اساسا مسووليت يك نمايش برعهده كارگردان است. مجوزها به اسم كارگردان ابلاغ مي‌شود و در صورت تخلف اين كارگردان است كه بايد پاسخگو باشد.

با اين حال از اواخر دهه 80 مفهوم تهيه‌كنندگي تئاتر وارد فاز پيچيده‌اي شد. در حالي كه تهيه‌كننده در غرب يك توليد‌كننده خلاق هنري به حساب مي‌آيد، در ايران در سايه فقدان كمپاني‌هاي تئاتري، برخي شخصيت‌ها در نقش كارچاق‌كن تئاتر ظاهر شدند تا كار به جايي برسد كه تماشاخانه ايرانشهر به يك كارتل بدل شود، كارتلي كه مشروعيت آن را م.س ، مدير وقت ايرانشهر ايجاد كرد. اين مشروعيت كذايي بعدها بدل به يك فاكتور شد تا به نظر رسد تنها اين چند شواليه منسوب به م.س حق كار در فضاي تئاتر را دارا هستند. با كنكاشي در وضعيت گيشه و فروش نمايش‌ها يا بالا و پايين رفتن ارزش سالن‌ها مي‌توان نقش اين افراد را درك كرد.

وضعيت در حوزه تهيه‌كنندگي تئاتر زماني بغرنج مي‌شود كه تئاتر به جولانگاه سرمايه‌بازي چند فرد در جست‌وجوي فرصت مي‌شود. بدون داشتن دغدغه يا تلاش‌هايي براي درك هنر تئاتر، اين افراد بدون رصدگري دولت وارد حوزه تئاتر مي‌شوند و مشكلاتي از جمله بر هم ‌ريختن فضاي گروهي، تغيير ذائقه مخاطب براي رسيدن به سود بيشتر، باز كردن پاي بازيگران بدون كيفيت، بزرگ‌نمايي كردن در فضاي تبليغاتي و در نهايت شفافيت‌زدايي از منابع مالي ايجاد كردند.

حتي شواهدي وجود دارد كه تهيه‌كنندگان يك‌ بار مصرف تئاتر در دستمزدها نيز اختلال ايجاد كرده‌اند و يا قراردادهاي عجيب و غريب در نبود قوانين شفاف حقوقي با هنرمندان بسته‌اند.

ضربه نهايي نيز حضور تهيه‌كنندگان دكور در تئاتر است. چيزي مثل كمال تبريزي كه در زمان كامل شدن يك اثر به عنوان تهيه‌كننده تئاتر معرفي مي‌شود بدون آنكه سابقه‌اي در اين حوزه داشته باشد.

آنچه مشخص است فقدان اراده در اداره كل هنرهاي نمايشي براي تعريف واژه تهيه‌كنندگي و تعين نقش آن در تئاتر است، اداره كلي كه اراده‌اي نسبت به هيچ چيز ندارد.

سینماروزان: رضا صفایی که زمانی لقب پرکارترین کارگردان سینمای ایران را به خود اختصاص داده بود در 81سالگی درگذشت.

به گزارش سینماروزان صفایی کارگردانی ۵۳ فیلم سینمایی را در کارنامه خود داشت که از این نظر رکوردی در تاریخ سینمای ایران است.

صفایی فعالیت کارگردانی خود را از اوایل دهه چهل و با ساخت فیلمهای «زنگهای خطر» و «خشم و فریاد» آغاز کرد و تا پیروزی انقلاب اسلامی بیش از پنجاه فیلم را کارگردانی کرده بود ولی به مانند بسیاری از همدوره ایهایش در سینمای پس از انقلاب مجال چندانی برای ادامه فعالیت پیدا نکرد.

رضا صفایی را در سینمای پس از انقلاب میتوان با کمال تبریزی مقایسه کرد که یکدم از فعالیت کنار نمیماند و از سریال سازی تا فیلمسازی را به طور متوالی امتداد میدهد.

سینماروزان: کمال تبریزی از جمله افرادی که بعد از تسخیر لانه جاسوسی وارد سفارت شد ولی هنوز فیلمی درباره تندرویهای آن زمان نساخته با فیلمی به نام “مارموز” درباره تندروان دهه هفتاد(!!؟) روی پرده است.

“مارموز”  که به هنگام تولید “خودسر” نام داشت و پرسشهایی درباره گرته برداریش از فیلمنامه “خانم اصلاح طلب آقای اصولگرا”ی صالح دلدم شکل گرفت در کنار “قدرت صمدی” شخصیت اصلی خود یک مرغ پرسروصدا را نیز به خدمت گرفته است.

کمال تبریزی در چرایی حضور یک مرغ در فیلم به “شرق” گفت: مخاطب با دیدن این فیلم حتی کمی رنجیده‌خاطر شود؛ چراکه خودش نقد می‌شود. بنابراین فکر کردم که یک نقطه امید برای مخاطب به‌جا بگذاریم. مرغی که در ابتدا می‌بینیم برایم نقطه‌ای بود که اشاره می‌کرد با همه اینها حیات و زندگی وجود دارد.

تبریزی ادامه داد: اطلاع داشتم کسانی که دچار نوعی افسردگی می‌شوند و به روان‌پزشک مراجعه می‌کنند یکی از توصیه‌های مهم روان‌پزشک به آنها این است که از حیوانی در خانه نگهداری کنید. فکر کردم این مرغ می‌تواند این نقش را بازی کند.

این کارگردان افزود: در این آشفته‌بازار مرغی وجود دارد که خیلی به‌اصطلاح تودل‌برو و زیباست، از ابتدا و قبل از فیلم‌برداری هم تأکید کردم که یک مرغ معمولی نمی‌خواهم؛ مرغی مدنظرم بود که توجه آدم‌ها را جلب کند و این‌قدر این مرغ خوب بود و به‌نوعی بازیگر خوبی بود که همه گروه دوستش داشتند و در آخر فیلم‌برداری هم حامد بهداد سرپرستی‌اش را قبول کرد.

سینماروزان: پنج سال بعد از زمانی که دولت اعتدال با حمایت رییس دولت اصلاحات روی کار آمد و سه سال بعد از زمانی که رییس دولت اصلاحات با ویدیوی معروف «تکرار می‌کنم» از شهروندان خواست در هر دو انتخابات مجلس و خبرگان به لیست متبوع ایشان رأی دهند و به دنبال آن در شورای شهر هم این لیست امید بود که کرسیها را از آن خود کرد، این روزها اصلاح‌طلبان بیش از همیشه در کانون نقد شهروندان قرار دارند؛ دلیلش هم التهابات ماههای اخیر بازار ارز و کاهش بی‌سابقه ارزش پول ملی است که اثر خود را بر همه چیز گذاشته و قیمت اغلب اقلام مصرفی را افزایش داده است.

در این شرایط اصلی ترین وظیفه ای که از سینماگران متعهد برمی آید آن است که با نگاهی پیشروانه به دنبال گشایش باشند و نه واپسگرایی اما نه تنها این اتفاق نمی افتد که به ناگاه  یکی از اهالی سینما در مراسم بزرگداشتهای جشن خانه سینما، دست به دامن رییس اصلاحات می‌شود.

کمال تبریزی کارگردانی که اخیرا یک همکاری پرسش برانگیز را با دبیر محفل هشت میلیاردی جهانی فجر پشت سر گذاشت در مراسم بزرگداشت سیدمهدی شجاعی در ایوان شمس به جای آن که خود درباره این نویسنده حرف بزند نوشتاری از رییس دولت اصلاحات را در تمجید از وی خواند؛ نوشتاری که حتی رسانه های اولترا اصلاح طلب هم متن آن را منتشر نکرده اند. چرا؟ شاید این جماعت هم دریافته اند که مردمان خسته از سیاست این روزها بیش از هر چیز به آرامش اقتصادی نیاز دارند و این آرامش در گروی پرهیز از آلودگی به سیاسی بازی است.

اگر تا همین دو سال قبل هم کسی فکر می‌کرد با توسل به شعارهای اصلاح طلبانه میتوان گریزی جست برای عبور از رویه های بنیادگرایانه حالا و با رسوایی دومینووار آقازادگان رانتخوار متصل، مشخص شده که دیگر با تشبث به «تکرار میکنم» و شعارهای دوم خردادی هم نمیتوان افیونی پیدا کرد برای گذر از بحرانهای اقتصادی مردمانی که تبعیض بدجوری رنجشان میدهد.

این را حتی رسانه های سیاسی اصلاح طلب هم فهمیده اند که بیخیال انتشار نوشتار رییس دولت اصلاحات به سیدمهدی شجاعی میشوند اما افسوس که همچنان بخشی از وابسته ترین سینماگران ایرانی قادر به درک این ماجرا نیستند! کسی چه میداند؟ شاید هم این خودبه‌خواب‌زدگی تاوان همان وابستگی سالیانی است که این جماعت داشته اند؟!

سینماروزان: انتشار سکانسی از کمدی «مارموز»کمال تبریزی که در آن حامد بهداد در شمایل یک نماینده دست راستی مجلس دیده میشود با واکنش یک کارگردان مواجه شد.

به گزارش سینماروزان صالح دلدم کارگردان جوان که مدتهاست پیگیر دریافت پروانه ساخت کمدی «خانم اصلاح طلب آقای اصولگرا»ست و پیشتر هم درباره کپی برداری «مارموز/خودسر» از فیلمنامه اش حرف زده بود با اشاره به کپی برداری سکانس منتشره «مارموز» از یکی از سکانسهای فیلمنامه اش به انتقاد از تولیدکنندگان «مارموز» پرداخت.

صالح دلدم گفت: ویدیوی منتشر شده از«مارموز» کپی یکی از سکانسهای «خانم اصلاح طلب…»است که با حضور بازیگر اصلی مرد داستان در مجلس میگذرد! من همزمان با پیش تولید این پروژه که آن زمان «خودسر» نام داشت شکواییه ام را هم در شورایعالی تهیه کنندگان و هم در دادسرای رسانه طرح کردم و به زودی نتیجه این شکایت اعلام خواهد شد.

دلدم درباره چگونگی رسیدن فیلمنامه «خانم اصلاح طلب…» به دست کمال تبریزی گفت: زمانی بنا بود این فیلمنامه را مصطفی کواکبیان از نمایندگان اصلاح طلب مجلس تولید کند و به نظر میرسد ایشان بوده که فیلمنامه را به جواد نوروزبیگی تهیه کننده «خودسر» داده! روندی که نه حرفه ایست و نه اخلاقی!

عجیب آنجاست که در سکانس منتشره «مارموز» حامد بهداد بازیگر نقش «قدرت» با گویشی صحبت میکند یادآور گفتارش در پرسوناژ روحانی فیلم «کیمیا و خاک»عباس رافعی که حدودا یک دهه قبل تولید شد!! (اینجا را ببینید)

سینماروزان: فهرست تازه ترین فیلمنامه های پروانه ساخت گرفته در حالی اعلام شده که نام “ما همه با هم نیستیم” که پیشتر “ول شدگان” نام داشت هم در آن به چشم میخورد؛ یک فیلم پربازیگر به کارگردانی کمال تبریزی و تهیه کنندگی رضا میرکریمی که مدتیست پیش تولیدش هم آغاز و کلی بازیگر برایش انتخاب شده و حتی تصاویر تست گریم بازیگرانش هم پخش شده اما خبر صدور پروانه ساختش تازه منتشر شده!

به گزارش سینماروزان به جز این فیلمنامه “پازل” تهمینه میلانی هم پروانه ساخت گرفته به تهیه کنندگی همسرش محمد نیک بین.

فهرست کامل چهار فیلم نامه پروانه ساخت گرفته به شرح زیر است:

–“پازل” به تهیه‌کنندگی محمد نیک بین،کارگردانی و نویسندگی تهمینه میلانی در ژانر اجتماعی

–“ما همه با هم نیستیم” به تهیه‌کنندگی رضا میرکریمی ، کارگردانی کمال تبریزی و نویسندگی مشترک حسین امیری/پدرام امیری/ محمد داودی در ژانر اجتماعی

–“قصیده ای برای کارون” به تهیه‌کنندگی محمدعلی اسلامی،کارگردانی کامران قدکچیان و نویسندگی حمید ابراهیمی در ژانر اجتماعی

–“آخرین حکم” به تهیه‌کنندگی سیدامیر سیدزاده ، کارگردانی و نویسندگی رسول صانعی در ژانر اجتماعی.

سینماروزان: با حکم ابراهیم داروغه‌زاده دبیر سی و ششمین جشنواره فیلم فجر اعضای هیأت داوران این جشنواره مشخص شدند.

بهرام بدخشانی،  کمال تبریزی، حسن خجسته، خسرو دهقان، رسول صدرعاملی، فرشته طائرپور و محمدرضا فروتن به عنوان اعضای هیأت داوران مسابقه سینمای ایران در این دوره جشنواره معرفی شدند.

در میان اعضای هیأت داوران فرشته طائرپور همسر منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما که اخیرا فهرست مسئولیتهایش به 12 مورد رسید(اینجا را بخوانید) به چشم میخورد که پیشتر هم رسانه ها از حضور وی در هیأت داوران خبر داده بودند؛ گویا در این ملک هیچ محفل سینمایی بدون ایشان و همسرش امکان برگزاری ندارد!!؟

بهرام بدخشانی فیلمبردار باسابقه، کمال تبریزی کارگردان «مارمولک»، رسول صدرعاملی کارگردان شریک موسسه فیلمیران و محمدرضا فروتن بازیگر، سینماگران حاضر در هیأت داوران هستند. خسرو دهقان از منتقدان بازنشسته در کنار حسن خجسته از مدیران فرهنگی سالیان گذشته و حال، دیگر اعضای هیأت داوران هستند.

سینماروزان/محسن عبدالحسنی(یک هموطن بختیاری): مخاطبان تلویزیون عادت کرده‌اند که هر چند وقت یک بار اخباری از پخش سریال «سرزمین کهن» بشنوند و پس از تماشای تیزرهایی که وعده پخش این سریال را می‌دهد، از تماشای این اثر تلویزیونی ناامید شوند. یکی از مهم‌ترین دلایل عدم پخش این سریال، انتقادها و نگرانی‌هایی است که نمایندگان مردم شریف بختیاری در مجلس نسبت به این سریال داشته‌اند.

مرور رویه جاری در صدا و سیما نسبت به برخی از اقوام و نیز نحوه ساخت سریال «سرزمین کهن» نشان می‌دهد نگرانی‌های قوم شریف بختیاری نسبت به این سریال چندان هم بی دلیل نیست. برخی از دلایل این امر به شرح زیر است:

1 ـ کمال تبریزی کارگردان پرحاشیه‌ای است. او در طول دوران فعالیت هنری خود بارها «فیلم‌ها و سریال‌های توقیفی» ساخته است. «در مسلخ عشق» دومین اثر وی توقیف شده است. «مارمولک» فیلم دیگر پُرحاشیه اوست و «خیابان‌های آرام» نیز آخرین فیلم توقیفی تبریزی است. او ساخت سریال توقیفی «قصه‌های رودخانه سیاکیا» و سریال پرحاشیه «دوران سرکشی» را هم در کارنامه کاری خودش دارد. به اینها اضافه کنید سریال ناموفق «ابله» در شبکه نمایش خانگی را. حالا با این کارنامه پُرحاشیه این سؤال مطرح می‌شود که اساساً چرا ساخت این اثر به تبریزی واگذار شده و چرا با وجود این حاشیه‌ها مسوولان تلویزیون بر ادامه فعالیت وی تاکید داشته و به فکر جایگزین برای او نیفتاده‌اند؟

2 ـ تلویزیون ـ به جز شبکه‌های محلی و استانی کم بیننده ـ در شبکه‌های سراسری خود به دلیل حاشیه سازیها اغلب تمایلی به بازنمایی چهره اقوام ایرانی نداشته است. مشخصاً آخرین سریالی که مثلاً در آن لهجه و زبان تُرکی، کُردی، خوزستانی و… در آن به کار برده شده را به یاد دارید؟ شاید همین مسئله باعث بی اعتمادی اقوام ایرانی به سریال‌هایی از جنس «سرزمین کهن» شده و به همین دلیل وقتی اقوام شریف ایرانی با آثاری از نوع «سرزمین کهن» مواجه می‌شوند، نگران ادامه سریال می‌شوند زیرا این ترس وجود دارد که مفاهیم اشتباهی در سریال مطرح و این مسائل در ذهن مخاطبان جای بگیرد و دیگر زدوده نشود.

3 ـ شاید اگر کارگردان‌هایی که سابقه ساخت سریال با موضوع قومیت‌ها را به شکل مثبت داشتند تولید این اثر را به دست می‌گرفتند دیگر شاهد چنین حاشیه‌هایی نبودیم. مثلاً اگر کارگردانی مانند مسعود جعفری جوزانی در مقام کارگردانی این سریال بود، قطعاً این اثر تاکنون پخش شده و حتی با رضایت قوم شریف بختیاری نیز مواجه می‌شد.

4 ـ طولانی شدن روند تولید این سریال و جدا شدن برخی از بازیگران مانند شهاب حسینی از این اثر نیز نکته نگران کننده دیگری است. تجربه نشان داده وقتی مدت زمان ساخت سریالی طولانی می‌شود، موضوع و خط داستانیان به شدت کهنه می‌شود. در چنین شرایطی قطعاً اثر تلویزیونی ساخته شده فاقد کیفیت لازم بوده و باعث نارضایتی‌های فراوان می‌گردد. شاید به همین دلیل است که شهاب حسینی از ادامه ایفای نقش در این اثر خداحافظی کرد و جای خود را به بازیگر دیگری داد.

5 ـ نکته پایانی اینکه در چنین شرایطی تا عدم مرتفع شدن دغدغه‌های این قوم شریف به طور کامل، پخش این سریال به صلاح نیست و حتی عدم پخش آن نیز بهتر از پخش آن است چرا که تجربه نشان داده اثری که حساسیت‌های لازم را برای ساخت رعایت نکرده می‌تواند تبعاتی داشته باشد که دامنه آن فقط به صدا و سیما محدود نمی‌شود و می‌تواند به بحرانی ملی تبدیل گردد.