1

انتقادات صریح کارگردان فیلم زندگی “جلال آل احمد” از مدیران هنروتجربه ⇐”هنروتجربه” در سراشیبی قرار گرفته!

سینماژورنال: هرچه بیشتر از عمر کوتاه گروه سینمایی تازه تاسیس هنروتجربه می گذرد بر میزان منتقدان آن هم افزوده می شود.

به گزارش سینماژورنال اگر تا چند ماه قبل کارشناسان و سینماگرانی بیرون از گروه بودند که به انتقاد از آن می پرداختند در هفته های اخیر فیلمسازانی که در این گروه فیلم داشته اند هم به صراحت آن را نقد می کنند.

بعد از خسرو معصومی کارگردان “تابو” که اخیرا از وضعیت اکران فیلمش در این گروه انتقاد کرده بود، مصطفی آل احمد که فیلم “پوسته”اش سال قبل در این گروه روی پرده رفته بود، تازه ترین چهره ای است که به نقد این گروه ایزوله پرداخته است.

مصطفی آل‌احمد، که به‌تازگی تدوین مستند تازه اش به نام «گِرو گَر» را به اتمام رسانیده است که موضوعی چندگانه دارد و تحقیق و ساخت آن بیش از سه سال زمان برده، از عدم تسهیل شرایط اکران دیگر مستندش «نویسنده بودن» در هنروتجربه گلایه کرده است.

چرا فیلم زندگی جلال را پخش نمی کنند؟

“نویسنده بودن” تنها مستند بلندی است که به زندگی سیاسی، اجتماعی و خصوصی زنده‌یاد جلال آل‌احمد می‌پردازد و تندیس بهترین فیلم مستند پرتره را از جشنواره سینما حقیقت دریافت کرده.

آل احمد بهانه ها برای عدم اکران این مستند را نتیجه  برخوردهای سلیقه ای ، سیاسی و ممیزی در هنر و تجربه خواند و گفت : هنر و تجربه گفته است: « فیلم را باید به مناسبت سالمرگ یا زادروز جلال آل احمد اکران کنیم.» پرسش من این است مگر اکران فیلم ، تک نمایش است که نیاز به مناسبت داشته باشد ؟ آیا این استدلال برای یک گروه سینمایی ، آن هم گروه سینمایی هنری حرفه ایست؟ اما حتی برای این منظور هم هنر و تجربه عزمی نشان نداد.

این گروه در سراشیبی قرار گرفته

این کارگردان خاطرنشان ساخت: هنر و تجربه قرار نبود دست و پای خودش را با ممیزی و برخورد های سلیقه ای ببندد، بنظر می رسد گروه هنر و تجربه نیز در سراشیبی احساسات گرایی و برخورد سلیقه‌ای با آثار قرار گرفته است. سینمایی که امروز مدیران و مردم و هنرمندان به آن افتخار می کنند و با آن عکس یادگاری می گیرند سینمایی نیست که پرچم پرفروش های اکران را در دست دارد.

این کارگردان تاکید کرد: امیدوارم هنر و تجربه طوری عمل نکند که فیلمسازان تجربی و مستقل ما که در ابتدا به این گروه خوشبین بودند از آن نا امید شوند، هنر و تجربه اگر حمایت فیلمسازان را نداشته باشد، به راحتی حذف خواهد شد زیرا هستند کسانی که اصل آن را قبول ندارند.

خطر بدل شدن به یک جریان انفعالی بودجه خوار

آل احمد افزود: هنر و تجربه تنها با اندیشه های پویا و جوان که سلیقه شخصی و دولتی در آن حاکم نباشد ، خواهد توانست بستری برای سینمای آزاد و مستقل ایران باشد در غیر این صورت، بود و نبود آن فرقی نخواهد داشت و تبدیل به یک جریان انفعالی خواهد شد که تنها بخشی از بودجه سینما را به خود اختصاص داده است.

مصطفی آل احمد
مصطفی آل احمد



یک بازیگر زن: بارها با بیماران ایدز برخورد داشتم/تلویزیون فرهنگ برخورد با این بیماران را به مخاطبان بیاموزد

سینماژورنال: علیرغم توصیه های کارشناسان درباره استفاده از قابلیتهای هنرهای نمایشی برای تصویرسازی مشکلات بیماران اچ.آی.وی اما در این زمینه هنوز محصول قابل تاملی بخصوص در تلویزیون نداشته ایم در حالی که رسانه ملی می تواند برخورد صحیح و آگاهانه با بیماران اچ.آی.وی را به مخاطب بیاموزد.

به گزارش سینماژورنال مریم کاویانی بازیگر سینما و تلویزیون  با اعلام این مطلب در خصوص دلایل نپرداختن به مقوله ایدز در سینما و تلویزیون گفت: فکر نمی‌کنم در عرصه سینما و تلویزیون مسئله عدم تمایل مدیران و یا عدم اجازه جهت پرداختن به این مقوله وجود داشته باشد. من فکر میکنم هنوز سوژه یا ایده خلاقانه‌ای برای مقوله ایدز از سوی نویسندگان ارائه نشده تا بر اساس آن فیلم و سریالی ساخته شود.

این بازیگر ادامه داد: تلویزیون و سینمای ایران کلا محدودیت ایده در پرداختن به مسائل اجتماعی دارند و بیشتر سعی می کنند راههای رفته را امتحان کنند تا عرصه های تجربه نشده! شاید به همین خاطر باشد در این چند سال اخیر مشاهده میکنیم متاسفانه ساختار سینما و تلویزیون از واقعیت فاصله گرفته و به سمت و سوی آثار طنز رفته است.

بازیگر آثاری چون “پوسته” و “مخمصه” خاطرنشان ساخت: در حال حاضر تهیه کنندگان و سرمایه گزاران به جای اینکه بخواهند بعنوان یک رسانه کار فرهنگی انجام دهند و پیامهای آموزنده به جامعه بدهند به سود اقتصادی خودشان فکر میکنند و بیشتر تمایل به ساختن فیلمهایی با سوژه های امتحان پس داده دارند و سود مادی برایشان در درجه اول اهمیت قرار دارد و همین مسئله باعث شده تا به مسائل مهم جامعه از جمله بیماری ایدز پرداخته نشود.

*بازی کردن نقش بیماران ایدزی هیچ ایرادی ندارد

 

این بازیگر زن با اشاره به اینکه علاقمند است بازی در نقش بیماران اچ.آی.وی را تجربه کند بیان داشت: من حاضرم نقش یک فرد مبتلا به ایدز را ایفا کنم؛ چه اشکالی دارد؟ چون هدف ایفای نقش یک بازیگر پیام رسانی برای ملت و بیننده هاست و این به شدت می تواند در آگاهی بخشی موثر باشد.

مریم کاویانی با زیر سوال بردن این تفکر که بیماران ایدزی گناهکارند خاطرنشان ساخت: ایدز که فقط از روابط خطرناک و خارج از عرف و شرع بوجود نمی آید. از طریق تزریق خون آلوده و یک اتفاق ناخواسته یک فرد مبتلا میشود و متاسفانه کوچکترین تلاشی در پرداختن به این موضوع مشاهده نمیشود.

*بارها با بیماران ایدز برخورد داشتم

کاویانی که سابقه فعالیت به عنوان پرستار را هم داشته است خاطرنشان ساخت: من خودم بارها زمانی که در بیمارستان کار میکردم با مبتلایان به ایدز برخورد داشته ام. چندین بار پیش آمد که قبل از عمل جراحی و آزمایشات مشخص میشد که فرد یا افرادی مبتلا به این بیماری هستند و نه تنها از برخورد با اینگونه افراد هیچ هراس و ترسی نداشتم که سعی می کردم به مانند افراد عادی با آنها برخورد کنم.

بازیگر سریالهایی چون “مدینه”، “روزگار قریب” و “معراجیها” افزود: متاسفانه فرهنگ سازی در خصوص ایدز به این راحتی نیست. چون فرهنگ باید همزمان با رشد انسان شکل بگیرد. ما شاید برای کودکان و کم سن و سال و نسل های آینده جامعه بتوانیم از الان شروع به فرهنگ سازی و اصلاح تفکر آنها درباره ایدز بنماییم ولی خیلی سخت است که برای عموم جامعه در هر سنی این مسئله را تفهیم کنیم. با این حال می توان با تولید سریالهای تلویزیونی خوب فرهنگ برخورد با بیماران اچ.آی.وی را به مخاطبان آموخت.

*امید به تغییر رویکرد رسانه ها در برخورد با ایدز

وی ادامه داد: به تغییر رویکرد رسانه هایی مانند سینما و تلویزیون در پرداختن به افراد مبتلا به ایدز امیدوارم. سینما و تلویزیون هستند که می توانند اسباب فرهنگ سازی باشند و از هر زمانی که این فرهنگ سازی را شروع کنیم امید وجود دارد؛ اطلاع رسانی از راه درست هم به شدت موثر است. حضور هنرمندان و بازیگران هم میتواند در این جریان موثر باشد، هرچند این موضوع همت همگانی را میطلبد و فقط وظیفه اهالی هنر نیست.

کاویانی تأکید کرد: به نظر شخص من اگر ما بخواهیم تحت هر عنوانی ، بازیگر ، کارگردان ، تهیه کننده و … یک حرکت فرهنگی و درست اجتماعی را جهت اصلاح تفکر مردم درباره ایدز و افراد مبتلا به ایدز برداریم باید از ته دل قدم برداریم. ما هم اکنون در خیلی از جمع های خیریه شاهد حضور هنرمندان هستیم که بسیار تاثیرگذار است. مثل حمایت از بیماران تالاسمی و هموفیلی و … شاهد حضور اهالی هنر هستیم. ایدز هم یک بیماری است و من معتقدم می توان با تولید محصولات تلویزیونی و سینمایی آگاهانه درباره این بیماری می توان به شدت کمک حال مبتلایان به ایدز واقع شد.