تمجید وزیر ارشاد دولت اصلاحات از فاخرساز دولت احمدینژاد
سینماژورنال: احمد مسجدجامعی از جمله اعضای شورای شهر تهران است که از دیرباز وابستگی خاصی به جریان اصلاحات داشته است.
به گزارش سینماژورنال او در دولت دوم اصلاحات به عنوان وزیر ارشاد خدمت می کرد و همین حضور به عنوان وزیر ارشاد بود که باعث شد وقتی وارد شورای شهر هم میشود تلاش کند ارتباط نزدیکی با اهالی فرهنگ و هنر داشته باشد.
حضور یافتن در پشت صحنه برخی از تولیدات سینمای ایران نتیجه همین تلاش بود.
عضو اصلاح طلب شورا سر صحنه “قشنگ و فرنگ”
مسجدجامعی در تازه ترین مورد در پشت صحنه فیلمی حاضر شده است به نام “قشنگ و فرنگ”؛ فیلمی که از حضور بازیگرانی چون رضا کیانیان، افشین هاشمی و رعنا آزادی ور سود می برد و داستانی درباره رفاقت دو پزشک و مادران آنها را روایت می کند.
نکته جالب درباره این فیلم کارگردان آن است یعنی وحید موسائیان. این کارگردان که حضور یک سیاستمدار اصلاح طلب را در پشت صحنه فیلمش می بیند، یکی از معدود کارگردانانی بود که تولید یکی از پروژه های فاخر سینمایی دوران محمود احمدی نژاد به او محول شد.
دیدار با کارگردانی که سازمان سینمایی احمدی نژاد به او پروژه فاخر داد
موسائیان سه سال پیش از این با حمایت کامل بنیاد فارابی فیلمی فاخر به نام “فرزند چهارم” را ساخت که علیرغم صرف هزینه بالا برای تولید آن و استفاده از چهره هایی چون مهدی هاشمی، حامد بهداد و مهتاب کرامتی نه در اکران، موفق بود و نه توجه منتقدان را جلب کرد.
“فرزند چهارم” در کنار “راه آبی ابریشم” از جمله پروژه های فاخر دولت احمدی نژاد بودند که نتیجه مطلوبی را عاید سینما نکردند اما به هر حال بواسطه دریافت ردیف بودجه ویژه، شرایط مالی خوبی را برای عوامل خود رقم زدند.
تناقضی که پاسخ ندارد
اینکه یکی از سردمداران جریان اصلاحات در پشت صحنه فیلم کارگردانی ظاهر میشود که یکی از کارگردانان مقبول سازمان سینمایی متبوع دولت احمدی نژاد بوده از آن تناقضاتی است که با مرور آن و با پرهیز از به کار بردن آن اصطلاح عامیانه برای سیاست، همین قدر می گوییم که سیاست مقوله ای است بشدت غیرقابل پیش بینی!!!
جالبتر آنجاست که این سیاستمدار اصلاح طلب در این دیدار به تمجید از برخی ویژگیهای سینمای موساییان پرداخته و برای آوردن مثال نقض از این ویژگیها، بدون نام بردن از پروژه میلیاردی “فرزند چهارم” به فیلمی اشاره می کند به نام “گل چهره” که این کارگردان سه سال قبل از “فرزند چهارم” ساخته بود!