سینماروزان/روح‌الله نشیبا: یکشنبه پنجم شهریورماه در دومین روز از «هفته فیلم هنر و تجربه» در شهر شیراز، کارگاه تصویربرداری نورپردازی خلاقانه در سینما توسط هاشم مرادی فیلمبردار سینما با حضور هنرمندان و علاقه‌مندان به سینما برگزار شد.

هاشم مرادی در ابتدای این نشست با اشاره به نسل جدید  دوربین‌های فیلمبرداری در سینما گفت: جنس نورپردازی در دوربین‌های جدید، به طبیعی بودن تصویر کمک بیشتری  می‌کند و این مساله بسیار جای خوشحالی دارد زیرا خیلی از اتفاقاتی که در حال حاضر پشت دوربین‌ها رقم می‌خورد اگر در ۵۰ سال پیش بود، نمی‌توانستیم به سمت دوربین برویم و باید اطلاعات عجیبی درباره مسائل تخصصی دوربین مثل نورپردازی داشتیم.

او ادامه داد: مقدار داینامیک رنج‌ (Dynamic range) که روی دوربین‌ وجود دارد، مثلا اگر دوربینی ۱۳ استاپ داینامیک رنج دارد بدین معناست که هر دیافراگمی را که قرار می‌دهید، هایلایت‌های‌تان نباید از حد وسط این داینامیک رنج بالاتر رود، قطعا باید نورخوانی کنید یا چشمی این کار را انجام دهید، این مساله بسیار آسیب‌زننده است. اگر هایلایت‌های‌مان بالاتر روند یا اطلاعات درستی نداشته باشیم، این اطلاعات در اصلاح رنگ قابل برگشت نیست یا اگر هایلایت‌های‌مان پایین‌تر روند و به سایه‌های‌مان نزدیک‌تر شویم، باید حواس‌مان باشد چراکه اطلاعاتی را از دست می‌دهیم.

این فیلمبردار درباره راه‌حل مشکلات این مساله خاطرنشان کرد: برای جلوگیری از این اتفاقات، کنترل هایلایت‌ها و از دست ندادن اطلاعات بدون شک نیازمند اطلاعات دقیق فیلمبردار یا عکاس از دوربین است. همچنین مانیتورتان را باید با دوربین کالیبره کنید چراکه ممکن است در دوربین تصویری ببینید اما مانیتور آن را نشان ندهد اینگونه خطاها آسیبی به ما می‌زند که قابلیت جبران ندارند، البته در فیلم‌های مستند این خطا کم‌تر ایراد دارد اما در فیلم‌های داستانی جبران‌ناپذیر است.

تصویر بردار سریال‌های نیکان و سوران در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره اهمیت نقش  فیلمبردار در محتوای پایانی تاکید کرد: فردی که پشت دوربین قرار می‌گیرد باید سینمایی باشد؛ عمق میدان و کنتراست در سینما بسیار اهمیت دارد یعنی بخش اعظمی از این مساله به نور بازمی‌گردد. در تصاویری که در تلویزیون می‌بینیم، فوکوس نقش مهمی دارد، این نوع فیلمبرداری ربطی به دوربین ندارد بلکه فیلمبردار باید با تخصص خود فیلمبرداری به خصوصی داشته باشد.

کارگردان «ایمو» با تاکید بر اینکه در سینما فیلمبردار همیشه مهمتر از  ابزار است  افزود : وقتی که من فیلمبرداری می‌کنم، سعی دارم که از ابتدا تا پایان، یک دیافراگم داشته باشم، وقتی از یک دیافراگم ثابت برای همه صحنه‌ها استفاده ‌کنید، عملا عمق میدان را هم رعایت می‌کنید پس مهم‌ترین اولویت در فیلمبرداری، فیلمبردار است. وقتی فیلمبردار، فیلمنامه‌ای را می‌خواند، فضای کلی آن را درمی‌یابد و اگر فیلمبرداری با فرم هم‌خوانی نداشته باشد، مشکلاتی به ‌وجود می‌آید. خوشبختانه از وقتی که اسکرچ و داوینچی به میدان آمده‌اند، اصلاح رنگ متفاوت شده است و می‌توانید در هر شرایطی به اصلاح رنگ بپردازید.

این کارگردان تصریح کرد که هرچه سرعت شاتر پایین می‌آید، کشیدگی تصویر بیشتر می‌شود و وقتی سرعت شاتر بالاتر می‌رود، تصویر فریز می‌شود مثلا در عکاسی ورزشی سرعت شاتر را بالا می‌بریم.

او در بخش پایانی صحبت‌هایش به اهمیت نورپردازی در فیلمبرداری پرداخت و اظهار کرد: وقتی بتوانید از نور درست استفاده کنید، باعث می‌شود که مخاطب محتوا را دوست داشته باشد و مجبور شود که آن را بپذیرد. از زمانی که شروع به خواندن فیلمنامه می‌کنید با کارگردان به تبادل اطلاعات می‌پردازید و برای نورپردازی به نتایجی دست می‌یابید. مثلا اگر فیلمی درباره فقر باشد باید از رنگ‌های سرد استفاده کنید و این مساله را با کارگردان در میان می‌گذارید. البته باید بدانیم که کارگردان تصمیمات نهایی را خواهد گرفت و اگر بخواهد برای موضوع فقر از رنگ‌های گرم استفاده کند، شما به عنوان فیلمبردار، موظف به انجام این کار هستید. خیلی وقت‌ها شما با خلاقیت، فکر و راهکاری که در این مساله پیدا می‌کنید، می‌توانید به مفهوم مورد نظرتان برسید.

این فیلمبردار سینما و تلویزیون در پایان عنوان کرد: «سینما نشد ندارد» اصطلاحی است که ما در سینما داریم؛ وقتی تصمیم می‌گیرید که کاری را انجام دهید، باید از شروع به فکر امکانات خود باشید و باتوجه به این محتوا نورپردازی کنید. حال باتوجه به تجربه و امکاناتی که دارید، نورپردازی می‌کنید.

هفته فیلم هنر و تجربه شیراز با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس، گروه سینمایی هنر و تجربه، مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی و انجمن سینمای جوانان فارس برگزار می‌شود.

در این رویداد کارگاه‌های انتقال تجربه کارگردانی توسط احمدرضا درویش و تصویربرداری و نورپردازی خلاقانه در سینما توسط هاشم مرادی در دو روز گذشته برگزار شد و کارگاه‌های انتقال تجربه، معنا و فرم در فیلم توسط علی روئین‌تن و ساخت مستند علمی توسط سیاوش صفاریان‌پور در روزهای آینده برگزار می‌شود.

سینماروزان/محمد شاکری: اینکه انسان به سراغ کاری می‌رود، به جهان‌بینی، تربیت، سلوک، نگاه به اطراف و تلقی‌اش از اثری که می‌گذارد، بستگی دارد. مثلا ما کشاورزان بسیاری داریم اما شاید کسی دوست داشته باشد در طول چهار فصل از خاک برداشت کند، اینکه کشاورزی بخواهد در این زمینه فعالیت کند با کسی که می‌خواهد تنها پسته و گردو بکارد متفاوت است، این مساله به معنی بی ارزش بودن فعالیت کشاورزان چهار فصل نیست بلکه به نگاه و کشش او وابسته است.

احمدرضا درویش کارگردان ژانر جنگ با بیان مطلب فوق در کارگاه انتقال تجربه در هفته فیلم هنروتجربه در شیراز گفت: ما در حوزه‌های مختلف مثل ادبیات، معماری و… دائما با مجموعه‌ای از پدیده‌ها مواجه هستیم، کم‌تر پیش می‌آید که وقتی با این پدیده‌ها روبه‌رو می‌شویم به کسانی که این پدیده‌ها را خلق کرده‌اند، فکر کنیم؛ اینکه خالق اثر هنگام خلق به چه چیزی فکر کرده، در چه موقعیتی بوده و هندسه ذهنش چه بوده است. زمانی که رابطه اثر با صاحب اثر را متوجه نمی‌شویم وارد دیدگاهی انتزاعی می‌شویم، مگر می‌شود صاحب اثر را جدا از اثر دید؟ یادمان باشد، روزی می‌رسد که ما نخواهیم بود، درباره دوره‌ای که ما برای آن انتخاب شده‌ایم، ۶۰۰ سال آینده قضاوت خواهد شد.

کارگردان «رستاخیز» خاطرنشان کرد: بخش زیادی از انرژی جوانان فعال سینمایی که برای ورود به جهان حرفه‌ای سینما کار تجربیِ جدی انجام می‌دهند، صرف قضاوت کارهای یکدیگر می‌شود در صورتی که کار فیلمساز این نیست؛ کار فیلمساز درک و بیان حقیقت از دریچه نگاه خود با موضوعات مختلف و فرم سینماست، هر فیلمسازی ترجمان خاص خود را دارد، دغدغه اصلی فیلمساز باید صرف این بخش شود. مگر می‌شود یک تصنیف ماندگار تاریخی ساخته شود و صاحب اثر، فردی معمولی باشد؟ اثری ماندگار است که از ذهن موثر تابیده باشد.

درویش درباره جایگاه هنرمند و خالق تاکید کرد: مرتبت هنرمندی یعنی هنرمند به جایگاهی از نگاه به هستی می‌رسد، خودش را در جریان هستی طوری پیدا می‌کند که لباس هنر در قامت او اندازه و قابل تشخیص است، وقتی لباس هنر قابل تشخیص و در قواره اندام یک هنرمند بریده و دوخته شود، آثار بزرگی مثل «شاهنامه»، «مثنوی معنوی»، «فیه ما فیه» و بسیاری از آثار مهم و ماندگار دیگر، ایجاد خواهد شد. پس قبل از فیلمساز شدن باید به مساله مرتبت هنرمندی توجه شود.

این فیلمساز در ادامه تصریح کرد: شما فیلمساز هستید و همه پدیده‌های جهان برای شما مواد و دست‌مایه‌هایی هستند تا اثری را تولید کنید و عصاره اصلی در ذهن شما را برای تولید اثر ایجاد کنند. جریان نقد در جهان تولید اثر نیست، ما باید اثری را برای نقد شدن تولید کنیم. البته فیلمساز وظیفه دارد به‌وسیله اثری که تولید می‌کند، چیزهایی را نقد کند. نگاه‌های ژورنالیستی، نگاه فیلمساز نیست. هرگاه خواستید بدانید در چه بستری از سینما حرکت کنید، به مسائلی که می‌شنوید و در ذهن‌تان می‌نشیند اما شما را به موضع‌گیری وادار نمی‌کند و یک افقی واقعی را ترسیم می‌کند، توجه کنید.

او توضیح داد: فضای فکری و حرف‌هایی که از گوشه و کنار می‌شنوید، از جنس کوچه هنر نیست؛ عرصه محل هنر کشف و شهود، دستیابی به جریان حقیقت هستی و رسیدن به مرحله تسلیم است به‌طوری که به جایی می‌رسید که دیگر نمی‌توانید موضوع موجود در ذهن‌تان را نسازید. شما صیاد نیستید بلکه صید هستید چراکه در رابطه شناخت هنرمند از خود و جهان پیرامونش اتفاقی رخ داده است. واقعیت‌های جهان اطراف مثل جهان دیجیتال و هوش مصنوعی، ما را به سمت وادادگی عضلانی می‌برد اما هنرمند، عضلات روانی و ذهنی خود را محکم می‌کند پس کار سختی در پیش دارد.

کارگردان «دوئل» در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره سال‌های ابتدایی فعالیت هنری‌اش بیان کرد: سینمای قبل از انقلاب هم دستاوردهای خود را داشت ولی قرار شد بعد از انقلاب، سینمای دیگری پایه‌ریزی شود اما هیچ زیرساخت، طراحی و افقی از سینمای جدید وجود نداشت، در چنین فضایی، هسته مقاومی وجود داشت و اصلا اجازه ورود به نیروهای جوان و دارای انگیزه‌های متفاوت نمی‌داد.

درویش ادامه داد: سینمای ایران در حال حاضر حداقل ۳۰ الی ۴۰ فیلمبردار درجه یک دارد، قبل از انقلاب نیز فیلمبردار خوب وجود داشت اما قابل مقایسه با وضعیت فعلی نیست، این مساله در زمینه طراحی صحنه، تدوین، موسیقی و… نیز وجود داشت.همچنین در بخش طراحی صحنه باید گفت که اصلا چنین رشته‌ای در سینما به‌طور حرفه‌ای وجود نداشت و اساسا قرار نبود که اتفاقات جدی‌ای رخ دهد. در عرصه بازیگری و فهمی که از مقوله تولید و تهیه‌کنندگی در کشور وجود دارد، دچار پیشرفت قابل ملاحظه‌ای بوده‌ایم. آثاری که بعد از انقلاب تولید و ماندگار شده، بدون شک تهیه‌کننده درجه یکی داشته‌اند که در چهل سال اخیر به دست آمده‌اند. البته باید گفت که هنوز چالش‌ها و حفره‌های بسیار جدی‌ای در سینما وجود دارد.

این کارگردان در بخش دیگری از صحبت‌هایش درباره چگونگی انتخاب عوامل و ورود به فیلم تصریح کرد: انتخاب عوامل مربوط به بخش تولید است؛ برای جاده‌ای که می‌خواهید بکشید تا به آدرس مورد نظر برسید، به تشخیص کارشناسی نیاز دارید. فیلمساز و مولف با عناصری که در خدمت یک فیلم قرار می‌گیرند، تفاوت دارد؛ مهم‌ترین تفاوت او این است که امضاکننده اثر است درصورتی که به عوامل دیگر گفته می‌شود که چگونه و در کجای کار به درستی حضور داشته باشند، این نکته، تفاوت مهمی است که در همه بخش‌های هنر و خالقان آن وجود دارد.

کارگردان «سرزمین خورشید» تاکید کرد: باید به جایی برسید که صحنه خودش بخواهد چگونه آن را فیلمبرداری کنید، تا وقتی که مریض نشوید، حال‌تان بد نشود، گرفتار نشوید و حلقه کاری که می‌خواهید انجام دهید، گلوی‌تان را فشار ندهد، فیلم‌تان، فیلم نمی‌شود به همین دلیل می‌شنویم که بسیاری از آثار مهم دنیا، آثاری هستند که ساخته نشده‌اند.

او در پایان درباره تفاوت فیلم‌های «دوئل» و «رستاخیز» توضیح داد: «دوئل» تعبیر و نگاه من به جنگ است که کاملا واقعی نیست و متاثر از آن است. در «رستاخیز» تلاش شد که به تاریخ توجه اساسی شود اما به این معنا نیست که از جریان خیال جدا شود، در جاهایی که تاریخ اجازه می‌داد و سکوت شده بود، درام شکل می‌گیرد و من توانستم که مظروف ذهن خود را به کار بیندازم.

هفته فیلم هنر و تجربه شیراز با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان فارس، گروه سینمایی هنر و تجربه، مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی و انجمن سینمای جوانان فارس برگزار می‌شود.