سینماژورنال: بالاخره و بعد از گذشت دو ماه و نیم، اکران فیلم مجیدی در یکی از بهترین گروههای سینمایی یعنی آزادی خاتمه می یابد.

به گزارش سینماژورنال شورای صنفی نمایش در تازه ترین جلسه خود مقرر کرد از چهارشنبه 27 آبان ماه اکران “محمد رسول ا..(ص)” مجیدی در گروه آزادی خاتمه یافته و بجایش فیلم “شیفت شب” نیکی کریمی که مدتهاست در صف انتظار اکران این گروه مانده بود روی پرده برود.

البته اکران فیلم مجیدی در دیگر سینماهای خود همچنان ادامه خواهد داشت.

دو فیلم تازه دیگر هم روی پرده می روند

بجز “شیفت شب” از این هفته دو فیلم «ناهید» و «این سیب هم برای تو» نیز اکران عمومی خود را آغاز می‌کنند.

فیلم «ناهید» ساخته آیدا پناهنده در گروه کورش به نمایش در می‌آید و فیلم «این سیب هم برای تو » به کارگردانی سیروس الوند در گروه اریکه ایرانیان.

سینماژورنال: تازه ترین فیلم مجید مجیدی تقریبا بیشتر از دو ماهی می شود که سوژه اکران سینماهاست.

به گزارش سینماژورنال از یک طرف اکران این فیلم در دو سرگروه سینمایی و تبعیضی که به این واسطه در اکران ایجاد شده بود(اینجا را بخوانید) و از طرف دیگر ثبت قرارداد اکران فیلم بدون سقف زمانی و تا هر زمان که شورای صنفی نمایش صلاح بداند(اینجا را بخوانید) سبب ساز واکنشهای مختلف شد.

این واکنشها فقط از سوی صاحبان آثاری که فیلمهایشان همزمان با فیلم مجیدی اکران شده بودند صورت نگرفت چراکه امتداد اکران فیلم و بیشتر از دو ماه روی پرده ماندن آن موجب شده حالا نیکی کریمی کارگردانی که می بایست فیلمش “شیفت شب” با پخش رسانه فیلمسازان حداکثر بعد از دهه اول محرم جایگزین فیلم مجیدی در گروه سینمایی آزادی شود هم به این امتداد اکران واکنش نشان دهد.

نیکی کریمی از صبوری خویش می گوید

نیکی کریمی که پیش فروش بلیتهای فیلمش هم چند هفته ای است که آغاز شده است با نگارش یادداشتی ضمن عذرخواهی از مخاطبانش به واسطه تأخیر در اکران، از صبوری خود برای این تأخیر سخن گفت.

این بازیگر-کارگردان در یادداشت خود آورده است: مردمِ خوبم، اكران فيلم وزين “محمد رسول الله (ص) ” با استقبال شما عزيزان روبرو شده است كه باعث تمديد پخش آن در گروه سينمايي آزادى گرديده است، همان سينماهايى كه وعده كرده بوديم فيلم “شيفت شب” را تقديمتان كنيم.

وی ادامه داده است: ما به احترام نام عزيز پيامبر و علاقه شما فرهنگ دوستان، براى اكران “شيفت شب” صبورى ميكنيم و مسوولانه بابت اين تاخير خوش يمن، عذرخواهى ميكنيم.

باید منتظر واکنش شورای صنفی نمایش ماند

واکنش نیکی کریمی به این تأخیر در اکران، می تواند محترمانه ترین واکنشی باشد که از سوی صاحب محصولی فرهنگی سر می زند که اصلی ترین حقش که اکران به موقع محصول است از وی دریغ شده است.

باید منتظر ماند و دید این واکنش محترمانه اقدامی مناسب را از سوی شورای صنفی نمایش به دنبال خواهد داشت یا همچنان فیلم مجیدی به اکران بدون سقف زمانی خود ادامه خواهد داد.

سینماژورنال: نیکی کریمی بازیگر زن سینمای ایران که به زودی تازه ترین فیلمش “شیفت شب” روی پرده می رود بعد از مسافرت به لهستان و شرکت در جشنواره ورشو این روزها در اسپانیا به سر می برد.

به گزارش سینماژورنال نیکی کریمی که به همراه پدرش به والادولید اسپانیا سفر کرده از جمله داوران جشنواره والادولید است.

والادولید شهری است در شمال غربی اسپانیا با حدود 300 هزار نفر جمعیت که سالها قبل در محل تلاقی دو رودخانه بنا شده است.

جالب است که نام این شهر برآمده از  نام”الولید” خلیفه مسلمانی است که در قرن هشتم میلادی امپراتوری بزرگ اسلامی را تا اسپانیا هم گسترش داده بود.

نیکی کریمی و پدرش در جشنواره والادولید

سینماژورنال: هرچند گروه تولید تازه ترین فیلم بیژن میرباقری با نام “ربوده شده” به گمان این بودند که ماجرای انصراف مهناز افشار از بازی در این فیلم رسانه ای نخواهد شد و آنها همه چیز را در سکوت پیش می برند اما خبری که یکی از عوامل تولید در اختیار سینماژورنال قرار داد و به روشنی درباره دلایل انصراف توضیح داد(اینجا را بخوانید) سبب ساز این شد که حدودا دو روز بعد از انتشار خبر،  تهیه کننده پروژه به طور رسمی به اطلاع رسانی درباره انصراف بپردازد.

به گزارش سینماژورنال البته که به مانند همیشه و روال متداول، همراه با اطلاع رسانی با تأخیر تهیه کننده، گلایه ای هم صورت گرفته از رسانه ای که زودتر از عوامل یک پروژه، خبری صحیح را اطلاع رسانی کرده است.

در ابتدا با نیکی کریمی مذاکره نمودیم اما…

جواد نوروزبیگی با اشاره به اینکه نیکی کریمی در “ربوده شده” جای مهناز افشار را گرفته به روابط عمومی پروژه اش گفته است: در ابتدای پیش تولید و مذاکره برای انتخاب بازیگر نقش اول فیلم “ربوده شده” با خانم نیکی کریمی مذاکره نمودیم و به دلیل حضور در جشنواره ونیز و داوری ایشان در جشنواره گرجستان، این همکاری میسر نشد و با دیگر بازیگران به مذاکره پرداختیم تا در روند تولید دچار مشکل نشویم به همین منظور پس از انجام مذاکره وعقد قرارداد با خانم مهنازافشار  و اعلام انصراف ایشان، مجددا از خانم کریمی دعوت بعمل آمد تا با این پروژه سینمایی همکاری نمایند.

برخی سایتهای خبری ایجاد حساسیت می کنند

ایشان با بیانی که قطعا اشاره دارد به خبر سینماژورنال ادامه داده است: چنین اتفاق هایی در پروژه های سینمایی موضوع جدید، ییچیده و عجیبی نیست که برخی از سایتهای خبری به دلایلی که برای من نیز جای تعجب دارد اقدام به ایجاد حساسیت میکنند تا تعداد کلیک های سایتشان بالا برود، در چنین شرایطی خواهشمندم خبرهای مربوط به فیلم را تنها از مراجع رسمی و روابط عمومی “ربوده شده” پیگیری نمایید.

نه آقای تهیه کننده! اطلاع رسانی ربطی به ایجاد حساسیت ندارد

فارغ از بحثی که درباره مذاکره اولیه تهیه کننده “ربوده شده” با نیکی کریمی مطرح شده(!) اینکه یکی از تهیه کنندگان سرشناس سینمای ایران اطلاع‌رسانی درباره پروژه های سینمایی کشور را “ایحاد حساسیت” قلمداد می کنند جای سوال دارد.

رسانه ها نمی توانند منتظر اطلاع رسانی شما بنشینند

البته که سینماژورنال نیز به مانند جناب نوروزبیگی معتقد است خبرهای مربوط به فیلمهای سینمایی را باید از کانال روابط عمومی پیگیری کرد اما وقتی روابط عمومی یک پروژه منتظر می ماند تا اخبار از کانال غیررسمی منتشر شده و سپس و با تأخیری 48 ساعته درباره آن اطلاع رسانی می کند طبیعی است که نمی توان رسانه ها را از انتشار اخباری بازداشت که صحت آنها مورد تأیید است اما عوامل پروژه جرأت رسمی کردن آنها را ندارند.

پسر تهیه کننده مجری طرح است و دخترش طراح صحنه

 در کنار اظهارنظر نوروزبیگی درباره انتخاب بازیگر اصلی “ربوده شده” و حضور نیکی کریمی به عنوان بازیگر فیلمی که داستان اتفاقی مشابه آنچه چند سال قبل برای هدیه تهرانی با دزدیده شدن لپ تاپش رخ داده بود را روایت میکند،فهرست عوامل این فیلم هم منتشر شده است.

نکته جالب درباره فهرست عوامل حضور امیرحسین نوروزبیگی پسر تهیه کننده به عنوان مجری طرح و ثنا نوروزبیگی دختر تهیه کننده به عنوان طراح صحنه پروژه است.

امیرحسین پیشتر و در دیگر تولیدات پدر مانند “طبقه حساس”، “من دیه گو مارادونا هستم” و سریال “آمین” تجربه هایی چون فیلمبرداری پشت صحنه، دستیاری تولید و مجری گری طرح را برعهده داشته اما در جستجوی سوابق دختر تهیه کننده به جای خاصی نرسیدیم.

سینماژورنال: نیکی کریمی بازیگر زن سینمای ایران این روزها در ونیز به سر می برد.

به گزارش سینماژورنال این بازیگر به همراه همکارانش در “چهارشنبه 19 اردیبهشت” و از جمله امیر آقایی برای شرکت در جشنواره ونیز به این شهر رفته است.

وحید جلیلوند کارگردان فیلم و علی جلیلوند تهیه کننده کار نیز در این سفر حضور داشته اند.

نیکی کریمی در کنار برادران جلیلوند و امیر آقایی در ونیز

سینماژورنال: نیکی کریمی بازیگر زن سینمای ایران در سالهای اخیر کارگردانی را نیز تجربه کرده است.

به گزارش سینماژورنال “شیفت شب” تازه ترین تجربه کارگردانی این بازیگر بعد از “محمد رسول ا..(ص)” مجیدی اکران خواهد شد.

دو ماه مانده به اکران فیلم، نیکی کریمی کمپین شمارش معکوس اکران این فیلم را استارت زده است؛ کمپینی که با انتشار عکسهایی اجتماعی تا زمان اکران فعال خواهد بود.

پخش “شیفت شب” را مولودرسانه به مدیریت حبیب اسماعیلی برعهده دارد.

یکی از تصاویر کمپین شمارش معکوس “شیفت شب” با حضور محمدرضا فروتن/59 روز تا اکران “شیفت شب”

سینماژورنال: فیلمبرداری فاز سوم سریال “کیمیا” در حالی در گرجستان آغاز شده که تعدادی از بازیگران سریال و از جمله مهراوه شریفی نیا برای ایفای نقش جلوی دوربین جواد افشار رفته اند.

به گزارش سینماژورنال رضا کیانیان، نیکی کریمی و پوریا پورسرخ دیگر بازیگرانی هستند که در تفلیس گرجستان جلوی دوربین رفته اند.

فازهای اول و دوم “کیمیا” در تهران و جنوب کشور جلوی دوربین رفته بود. تهیه کنندگی سریال را محمدرضا شفیعی برعهده دارد.

سینماژورنال: از جمله نمایشهایی که در هفته های اخیر روی صحنه رفته “عاشقانه های ناآرام” بوده است؛ نمایشی که به دلیل عدم سابقه کافی کارگردانش مریم جلالی و اینکه با وجود تازه کار بودن به او امکان اجرا در تالار وحدت داده شده به شدت حاشیه ساز شده بود و البته انتقاد خانه تئاتر را هم برانگیخت.

به گزارش سینماژورنال این نمایش برای آن که بتواند مخاطبان عام را به سالن بکشاند جمعی از چهره های سرشناس سینمای ایران و از جمله محمدرضا فروتن، فریبرز عرب نیا و نیکی کریمی را بعنوان بازیگر به خدمت گرفته بود.

“عاشقانه های ناآرام” با گرته برداری مستقیم از آنچه محمد رحمانیان انجام می دهد با تلفیق موسیقی و اجرا به بازسازی صحنه ای سکانسهای عاشقانه برخی از آثار مهم سینمای ایران و جهان و از جمله “روسری آبی”، “عروس آتش” و “هامون” پرداخته بود.

فارغ از اجرای نمایشی بی ربط با فضای معنوی ماه رمضان در این ماه، ایفای نقش بازیگران با هاچ.اف(!) و البته جدایی فروتن از کار از جایی به بعد، یکی از نکات این نمایش حضور پسرعموی حمید فرخ نژاد بعنوان یکی از بازیگران بود.

پسرعمو بجای پسرعمو

علی مردانه پسرعموی فرخ نژاد که در سینمای ایران بیشتر به عنوان دستیار کارگردان و کمتر به عنوان بازیگر فعالیت داشته است در اپیزودی از این نمایش که بازسازی “عروس آتش” خسرو سینایی بود در نقش “فرحان” که در منبع اقتباس توسط فرخ نژاد ایفا شده بود بازی کرد.

جالب اینجاست که بازی مردانه به اعتقاد برخی از مخاطبان نمایش در حد و اندازه های ستارگانی بود که بلیت نمایش بخاطر حضور آنها به 100 هزار تومان رسیده بود!! البته که این مساله نه به کیفیت بالای کار مردانه که به کیفیت پایین کار چهره های مطرح حاضر در کار بازمیگشت.

اغلب آنها که “عاشقانه های ناآرام” را دیده اند از تپقهای این ستارگان سابق گلایه داشته اند و این نکته را مطرح کرده اند که بازیگرانی که تسلط بر اجرای زنده ندارند چرا بازی در این نمایش را پذیرفته اند.

علی مردانه در کنار دستیاری آثاری چون “همخانه”، “گشت ارشاد”، “بیتابی بیتا”، “برلین منهای هفت” و “صندلی خالی” سابقه ایفای نقش در آثاری چون “زادبوم”، “تاج محل” و “زندگی با چشمان بسته” را هم داشته است.

مردانه سال گذشته در نقش “آرش” در سریال “پرده نشین” بازی کرده بود و اخیرا هم در دومین ساخته سینمایی ابراهیم ابراهیمیان به نام “عادت نمی کنیم” بازی کرده است.

علی مردانه در کنار حامد کمیلی در نمایی از “پرده نشین”

سینماژورنال: بالاخره بعد از سالها کشمکش بر سر پرونده هسته ای ایران، امروز توافق هسته ای لازم میان ایران و گروه موسوم به1+5 فراهم شد.

به گزارش سینماژورنال طبیعی است که توافقی با این وسعت اظهارنظرات مختلف طیفهای مختلفی از جامعه را در پی داشته باشد و از جمله این طیفها هم جامعه هنری هستند.

بعد از رضا کیانیان که با واقع بینی بیان کرده بود نباید انتظارات بیجا از توافق هسته ای داشته باشیم نیکی کریمی بازیگر زن ایرانی نیز با نگارش یادداشتی برای “اعتماد” از این گفته که شاید این توافق باعث شود برخی مشکلات جامعه از بین برود.

سینماژورنال متن کامل یادداشت کریمی را ارائه می دهد:

جامعه‌اي پر از ناهنجاري‌هاي مختلف و البته مشكلات مختلف

 جامعه امروز ايران، جامعه‌اي پر از ناهنجاري‌هاي مختلف و البته مشكلات مختلف است. مشكلات اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي سرازير شده و از طرف ديگر مردم هم در اين تنگناها، به جاي بازگشت به اصول و آرامش، هرروز بيشتر از ديروز در ناهنجاري‌هاي فرهنگي گرفتار مي‌شوند و حواس‌شان نيست كه شرايط سخت، آنها را هم سخت كرده است.

فرهنگ‌سازي تعطيل شده و مردم ديگر حتي به پيام‌هاي اخلاقي روي بيلبوردها هم نگاه نمي‌كنند

اتفاقات چند سال گذشته، اين وضعيت ناخوشايند را به وجود آورده و حالا در چنين شرايطي بيشتر از آنكه حواس‌مان به حل مشكلات و ناهنجاري‌ها باشد، همه نگاه‌ها به سمت مذاكرات هسته‌اي رفته است و اينكه در نهايت نتيجه چه مي‌شود. آدم‌ها تمام اتفاقات زندگي خود را به نتيجه مذاكرات موكول كرده‌اند و اتفاقي كه در وين مي‌افتد. مهم هم است. به هرحال اين پرونده‌اي است كه در سال‌هاي اخير يكي از دلايل اصلي مشكلات اقتصادي و اجتماعي مردم بوده و زندگي خود را به نتيجه اين پرونده مرتبط مي‌دانند. اما در كنار تمام اين اهميت، جاي چيزهاي ديگري خالي است؛ فرهنگ‌سازي تعطيل شده و مردم ديگر حتي به پيام‌هاي اخلاقي روي بيلبوردها هم نگاه نمي‌كنند چه برسد به برنامه‌ها، همايش‌ها و… كه هرچندوقت يك‌بار به هدفي برگزار مي‌شود و هيچ نتيجه‌اي هم ندارد.

مردم در اين بي‌اعتمادي ترجيح مي‌دهند فقط گليم خود را آب بيرون بكشند

فرهنگ همدلي و همزباني هم از بين رفته است. ديگر مثل گذشته آدم‌ها به يكديگر اعتماد ندارند و در اين بي‌اعتمادي ترجيح مي‌دهند فقط گليم خود را آب بيرون بكشند و ديگران، آدم‌هايي كه در كنار آنها در اجتماع زندگي مي‌كنند و سرنوشت‌شان، ديگر اهميتي ندارد. اين فرهنگ تهي مخرب، سرنوشت جامعه را عوض كرده و در كنارش مشكلاتي مثل بيكاري، فقر و سختي زندگي باعث شده تا هيچ‌كس حواسش به روزگار و شرايطي كه در آن هستيم نباشد.

اميدواري حساسيت خوبي براي از بين بردن مشكلات و ناهنجاري‌ها را ايجاد مي‌كند

در اين شرايط مذاكرات هسته‌اي و اتفاقي كه در وين رخ مي‌دهد، همه توجهات را جلب كرده؛ اتفاقي كه در نگاهي اميدوار و خوش‌بينانه مي‌توانيم درباره آن بگوييم؛ با رسيدن توافق، تمام اين نگاه‌هاي منتظر و اميدوار مردم به نتيجه مطلوب و دلخواه خود مي‌رسد و همين مي‌تواند جايي براي اميدواري باشد. مردمي كه نتيجه انتظار خود را بگيرند، با شور و اشتياق بيشتري به خود و آينده خود و جامعه نگاه مي‌كنند. مردمي كه اميدوار مي‌شوند، نشانه‌هاي خطرهاي مختلف اجتماعي را سريع‌تر درك مي‌كنند و براي رفع آنها پيشقدم مي‌شوند. اميدواري حساسيت خوبي براي از بين بردن مشكلات و ناهنجاري‌ها را ايجاد مي‌كند و باعث مي‌شود، همدلي و همزباني كه حلقه مفقودشده جامعه اين‌ روزهاي ما است، دوباره پيدا شود و روزهاي آينده بهتر از قبل ساخته شوند.

سینماژورنال: بهنوش بختیاری بازیگر زنی که چه در سینما چه در تلویزیون می کوشد یک تیپ ثابت کمدی را ایفا کند از جمله چهره های فعال در فضای مجازی است.

به گزارش سینماژورنال روزی نیست که وی چند مطلب در صفحه اجتماعیش منتشر نکرده و بواسطه این مطالب کارهای خویش را معرفی نکند.

این بازیگر در یکی از تازه ترین مطالبی که در صفحه اجتماعیش قرار داده نیکی کریمی را بازیگری دانسته که به عشق او وارد سینما شده و البته وقتی برای اولین بار او را دیده از جذبه وی ترسیده است.

متن کامل دلنوشته بختیاری درباره نیکی کریمی را در ادامه می خوانید:

به عشق نیکی وارد سینما شدم

به عشق بانو نیکی کریمی وارد سینما شدم و همیشه تلاشش، هنرش و زیبایی صورت و سیرتشان را دوست داشتم.

از جذبه اش ترسیدم

روزی که از نزدیک دیدمشان و افتخار همبازی شدن با ایشان را داشتم از جذبه ایشان ترسیدم اما وقتی نزدیکم شد دیدم چه دل روشنی، چه ذات خوبی، چه وقار زنانه ای، چه خیرخواهی پنهانی و چه مدیریتی در زمان زندگیشان دارند.

نیکی کریمی

بهت افتخار می کنم

مترجم، فیلمساز، داور بین المللی و بازیگر درجه یک! بهت افتخار میکنم وهمین که در فیلم “سوت پایان” تان افتخار بازی در نقش خودم را داشتم برایم مایه مباهات بود. همچنین ازاین که اسم بانوی ایرانی را در دنیا بزرگ میکنی ازت سپاسگزارم…

 امیدوارم “شیفت شب” زودتر پروانه بگیرد

همیشه خانمی! همیشه برقرار باشی. امیدوارم فیلم “شیفت شب” زودتر پروانه نمایش بگیرد و طرفداران تان خوشحال شوند.

سینماژورنال: نیکی کریمی بازیگر سینمای ایران که تازه ترین تجربه کارگردانیش “شیفت شب” را آماده اکران دارد از جمله هنرمندان فعال شبکه های اجتماعی است.

نیکی کریمی در تازه ترین مطلبی که در صفحه اجتماعی خود گذاشته روز مادر را بهانه ای کرده برای تبریک به مادرش.

این بازیگر باتجربه سینمای ایران با نام بردن از مادرش به عنوان خوبترین موجود هستی یک جمله عاشقانه را خطاب به مادر بیان کرده است.

به گزارش سینماژورنال در این مطلب که تصویری از کریمی در کنار مادرش ضمیمه آن شده است می خوانیم:

روز مادر مبارك باشد بر مهربان ترين، زيباترين ، خوب ترين و نازنين ترين موجودي كه مي شناسم …

مادر خوبم ؛ دوستت دارم…

نیکی کریمی در کنار مادرش/برای وضوح، کلیک چپ کنید

سینماژورنال: هر سال در جشنواره بین المللی فیلم فجر سینمای یک کشور مورد واکاوی قرار می گیرد و امسال این جشنواره، به بررسی سینمای معاصر ترکیه با عنوان “چشم انداز سینمای ترکیه” می پردازد.

به گزارش سینماژورنال امسال بین 7 تا 10 فیلم از سینمای ترکیه در جشنواره بین المللی فیلم فجر نمایش داده خواهد شد.

تمام فیلمهای انتخابی تولید سالهای 2014 و 2015 است که با حضور سازندگان فیلمها، منتقدین و کارشناسان سینمای ایران، سینمای ترکیه و متخصصین و صاحب نظران سینمای بین الملل مورد نقد و بررسی قرار می گیرند.

رایزنی برای دعوت از نوری بیگله جیلان

این اتفاق در حالی رخ می دهد که شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند که دبیرخانه جشنواره در حال رایزنی برای دعوت از “نوری بیلگه جیلان” کارگردان مشهور ترک به تهران است.

گویا برای دعوت از این چهره مشهور ترک نیکی کریمی بازیگر و کارگردان زن ایرانی نیز دبیرخانه فجر را همراهی می کند.

کریمی بواسطه حضورش به عنوان داور یا کارگردان در جشنواره های مختلف با جیلان سابقه آشنایی دارد.

متعلق بودن نیکی کریمی و جیلان به یک نسل

به گزارش سینماژورنال آخرین حضور این دو نفر در کنار هم به چهار سال قبل بازمیگردد و در جشنواره دوبی که نیکی کریمی با “سوت پایان”ش در این جشنواره حضور داشت و جیلان با “روزی روزگاری آناتولی”.

نیکی کریمی در یکی از گفتگوهای اخیرش درباره رفاقت با نوری بیلگه جیلان و حشرونشر با وی چنین گفته بود: وقتی با دوستم” نوری بیلگه جیلان” صحبت می کردم می گفت کتاب “برادران کارامازوف” را همیشه کنار تختم می گذارم. چون یک ارادت خاصی نسبت به این نویسنده دارم.

کریمی می افزاید: فیلم ” خواب زمستانی” جیلان بر اساس این کتاب است. فکر کنم ما متعلق به نسلی هستیم که ادبیات را دوست داشتیم و خواندن تفریحمان بود چه در ایران چه در ترکیه. یک سری آدم در کشورهای مختلف در فضای واحدی نفس کشیده ایم که همان خواندن رمان بوده است. کتاب خواندن بخشی از علائق ماست.

فارغ التحصیل برق و همسر یک بازیگر

جیلان که بعد از فارغ التحصیلی در رشته مهندسی برق در رشته سینما هم تحصیل کرده است سال قبل نخل طلای جشنواره کن را بخاطر آخرین فیلمش “خواب زمستانی” از آن خود کرد.

جیلان که همسر “ابرو جیلان” عکاس و بازیگر مطرح ترک است سابقه ساخت آثاری چون “سه میمون”، “روزی روزگاری آناتولی” و “اقلیمها” را در کارنامه دارد.

وی چند سال قبل هم برای داوری جشنواره فجر دعوت شده بود که به دلیل فوت پدرش، نتوانست به تهران بیاید.

اگر رایزنیهای دبیرخانه فجر جواب بدهد و جیلان به ایران بیاید یقینا رونقی فراوان به بین الملل فجر خواهد داد.

سینماژورنال: نیکی کریمی بازیگر زن شناخته شده سینمای ایران که چند سالی است کارگردانی هم می کند از دیرباز به ورزش فوتبال علاقه داشته است.

به گزارش سینماژورنال همین علاقه باعث شد که در برهه ای از زمان وی تصمیم به تولید مجموعه ای با عنوان “روزی روزگاری فوتبال” را بگیرد؛

مجموعه ای که بنا بود برای شبکه نمایش خانگی تولید شود اما بعد از پخش یک قسمت از آن، مشکلات مالی مانع ادامه تولید شد.

با این حال نیکی کریمی همچنان به عنوان یک هوادار علاقه خود به فوتبال ملی را نشان داده است. وی در تازه ترین مطلبی که در صفحه اجتماعیش گذاشته است از “کارلوس کی روش” مربی تیم ملی فوتبال ایران به عنوان چهره ای باورپذیر یاد کرده است.

به گزارش سینماژورنال کریمی نوشته است:

خيلي ها را باور نمي كنم ، چه در فضاي حقيقي چه در فضاي مجازي ، با بيوگرافي هاي ساختگي و جملات تقلبي عوام فريبانه ، اما او را باور كردم … چون منش و شخصيت داشت و پاييند به نظمي كه مي خواست بسازد از ابتدا …

سینماژورنال: سامان سالور کارگردان جوان و در عین حال تجربه‌گرای سینمای ایران این روزها آخرین ساخته اش “تمشک” را روی پرده دارد؛ فیلمی که در جشنواره سی و دوم فیلم فجر حضور داشت اما نتوانست توجهات را به خود جلب کند.

به گزارش سینماژورنال سالور در “تمشک” با دست گذاشتن بر روی موضوعی به نام رحم اجاره ای و البته استفاده از ساختار غیرخطی برای روایت داستان کوشیده به اندازه مخاطب عام توجه منتقدان را هم جلب کند اما زمان اکران نامناسب فیلم چنان که باید اسباب بررسی دقیق فیلم را موجب نشده.

سالور در تازه ترین گفتگویی که به بهانه اکران “تمشک” با “اعتماد” انجام داده نکات جالبی را درباره طرح اولیه این فیلمنامه و توصیه های اداره نظارت سابق به وی برای تغییر سوژه فیلم مطرح کرده است.

سالور در جایی از گفتگو هم به صراحت این را گفته که بنا بوده فیلمنامه “شیفت شب” را او بسازد اما مشکلات مختلف و البته مساله نبود سرمایه گذار باعث شده نیکی کریمی آن فیلمنامه را کارگردانی کند.

سینماژورنال متن کامل گفته های سالور را ارائه می کند.

 شما جزو فيلمسازان مستقل سينماي ايران هستيد كه اتفاقا تلاش كرديد در آثارتان گونه‌هاي مختلف سينمايي را تجربه كنيد. به طور نمونه در كارهاي شما فيلمي مانند «سيزده ۵۹» كه در ژانر دفاع مقدس است ديده مي‌شود يا حتي آثاري با نگاه سياسي و اجتماعي. براي فيلم «تمشك» هم اين‌بار سراغ فيلمنامه‌اي كاملا اجتماعي رفتيد.

هر فيلمسازي بسته به شرايط و موقعيتي كه دارد با يك قصه يا ايده درگير مي‌شود كه باعث مي‌شود روي آن كار كند. از طرفي آنقدر مراحل ساخت يك فيلم سخت شده است كه بايد واقعا دو سال براي آن زمان بگذاريد تا يك پروژه به سرانجام برسد. به عقيده من بيشتر ما تابع چنين شرايطي همچون يك قصه خوب، يك ايده جذاب، يك شرايط جسورانه هستيم. البته معتقدم كه بين تمام فيلم‌هايي كه تا كنون ساخته‌ام يك نخ تسبيحي وجود دارد كه آن تم تنهايي آدم معاصر و مدرن است. البته اين تم به صورت ناخودآگاه وجود دارد. در حال حاضر چيزي كه برايم بسيار اهميت دارد، قصه است. آن چيزي كه سينما از آن وام مي‌گيرد براي سرگرمي تا بتواند مخاطبش را پاي اثر بنشاند. درباره «تمشك» هم بايد بگويم ايده اصلي آن‌كه شايد فقط در حد يك پاراگراف بود، آنقدر براي من جذابيت ايجاد كرده بود كه باعث شد ما بين آن و «شيفت شب» كه امسال توسط خانم نيكي كريمي ساخته شد من «تمشك» را انتخاب كنم. البته قرار بود فيلمنامه «شيفت شب» را امسال به سرانجام برسانم البته نه با اين پايان فعلي. روي آن هم كمي كار كرده بودم كه متاسفانه سرمايه آن فراهم نشد. البته من پيش از «تمشك» مي‌خواستم روي قصه ديگري كار كنم كه متعلق به احمد رفيع‌زاده بود كه متوقف شد و در ‌‌نهايت اين فيلم را انتخاب كردم كه برايم يك ايده جذاب و جسورانه داشت.

  ايده «تمشك» براي چند سال پيش بود؟

ايده فيلم «تمشك»براي چندين سال پيش و متعلق به آقاي محسن تنابنده و محمود آيدن بود. البته فقط در حد يك پاراگراف و درباره رحم اجاره‌اي اما در بستر يك فيلم اجتماعي كه البته آن چيزي كه در اين بستر اهميت پيدا مي‌كرد بحث انتخاب بود. موضوع انتخاب به نوعي جهان‌شمول است و همه افراد با آن سر و كار دارند. هر فردي به غير پدر و مادر و اقوام درجه يك، در مابقي موارد در روند زندگي بايد خودشان انتخاب كنند. از اين جهت سوژه برايم بسيار جسور و جذاب بود. يك سال تقريبا نوشتن فيلمنامه طول كشيد كه البته در اين مدت هم درگير گرفتن پروانه ساخت بوديم.

   فكر مي‌كنم كه پروانه ساخت اين فيلم پس از مدت‌ها انتظار در آخرين روزهاي مديريت جواد شمقدري صادر شد.

بله. در آن زمان به راحتي نمي‌توانستيم پروانه ساخت دريافت كنيم فيلمنامه‌ها با مشكل‌هاي مميزي عجيبي روبه‌رو مي‌شدند. تقريبا در آخرين جلسه دوره مديريت جواد شمقدري مجوز ساخت گرفتيم. خاطرم هست به من عنوان مي‌كردند بهتر است به جاي موضوع رحم اجاره‌اي به سراغ موضوع ديگري مانند پيوند اعضا برويد! انگار مثلا من مي‌خواستم درباره يك مساله پزشكي فيلم بسازم و همه‌چيز بيشتر جنبه سفارشي داشت. قطعا اگر قرار بود آن نظرات را بپذيرم ديگر فيلم من محسوب   نمي‌شد.

 موضوع «رحم اجاره‌اي» پيش از اين در سينما و تلويزيون هم به آن پرداخته شده بود. اما در هر حال شما تلاش كرديد نگاه متفاوت و پرداخت جديدي از اين موضوع داشته باشيد. چطور به اين نگاه رسيديد تا بتواند «تمشك» را از ديگر فيلم‌هايي با چنين   مضاميني   متفاوت كند.

در ساختار فيلم درست است كه ايده رحم اجاره‌اي مي‌تواند ايده اصلي باشد اما به عقيده من اين فيلم درباره اين موضوع نيست. پيش از اين هم عنوان كردم كه «تمشك» درباره روابط و تنهايي انسان‌ها در جامعه مدرن است. در ارتباط با شخصيت فردي به نام رضوان است كه به سختي روي پاي خود ايستاده و مي‌خواهد در جامعه‌اي كه نگاه درستي درباره يك زن تنها وجود ندارد انتخاب درست را انجام دهد.

 پس در اصل موضوع رحم اجاره‌اي بهانه‌اي بوده تا به اين دغدغه خود بپردازد.

دقيقا همينگونه است. ضمن اينكه عنوان كردم كه شما يك قصه‌اي را مي‌شنويد كه يك زوجي بارور نمي‌شوند و حالا شخصي را انتخاب مي‌كنند تا بتواند مشكل آنها را رفع كند. از طرف ديگر وقتي آن شرايط براي آن زوج به وجود مي‌آيد و شرايطي كه درقصه پيش مي‌آيد مانند غافلگيري‌هاي موجود و روابطي كه رضوان با ديگر شخصيت‌ها همچون برادر شوهرش دارد كه اتفاقا در فيلمنامه بسيار پررنگ است. به عقيده من اين انتخاب مهم‌تر و جذاب‌تر از سوژه رحم اجاره‌اي است. ضمن اينكه به هر حال در سوژه‌هايي كه موجود است مثلا ما عنوان كنيم چون تا به حال قصه‌اي درباره سقط جنين شنيده‌ايم ديگر الان اين سوژه تكراري است. اما مي‌توان در يك بستر قصه مشترك شما هزار گونه پرداخت يا قصه داشته باشيد. به همين دليل احساس مي‌كنم كه فيلمنامه «تمشك» با توجه به موضوعي كه به آن مي‌پردازد، توانسته متفاوت عمل كند چرا كه در اين قصه ما با رخدادهايي روبه‌رو مي‌شويم كه جنس آن با مواردي كه شما عنوان كرديد متفاوت است و حتي غافلگيري‌هايي دارد كه قطعا آن را جذاب‌تر مي‌كند. به هر حال هميشه ممكن است خيلي از موضوعات همچون خيانت، روابط زناشويي و. . . در بين آثار مشترك باشد اما به هر حال فيلمساز بايد آنقدر باهوش باشد تا از همين موضوع‌ها يك قصه جذاب توليد كند.

  فكر مي‌كنم سال گذشته نيز فيلمنامه «تمشك» در جشنواره فجر نامزد جايزه نشد و قطعا شما توقع داشتيد در اين بخش ديده شود.

يك سال از آن جريان مي‌گذرد و من نمي‌خواهم خيلي احساسي با اين موضوع روبه‌رو شوم. من فيلم‌هايي كه در اين بخش نامزد دريافت جايزه شده بودند ديدم و فيلم آقاي بهروز افخمي در‌‌ همان زمان جايزه بهترين فيلمنامه را دريافت كرد. به عقيده من در اين بخش در حق فيلم اجحاف شد. به شخصه خيلي روي فيلمنامه زحمت كشيدم. فكر مي‌كنم در يك قضاوت برابر مي‌توانست اتفاق بهتري براي فيلمنامه    بيفتد.

 «تمشك» از يك ساختار متقاطع برخوردار است. چطور فكر كرديد كه براي روايت خود سراغ چنين ساختاري برويد، آيا نمي‌شد اين قصه را به صورت يك خطي بيان كرد. چه ضرورتي در اين ارتباط احساس كرديد. يا چه كاركردي براي شما داشت.

سينماي مدرن دنيا خيلي وابسته به يك قصه يك خطي نيست. حتي در فيلم‌هايي از كارگردانان شاخص هم شما كاركرد فلش‌بك‌ها را به شكل كلاسيك نمي‌بينيد. البته اين ساختار‌ها ممكن است براي مخاطب سينماي ايران كه عادت به ديدن قصه‌هاي خطي دارد در‌‌ همان ۱۵ دقيقه اول كمي گيج‌كننده باشد ولي خوشحالم در چندين باري كه فيلم را با مخاطبان مختلف ديدم با واكنش‌هاي خوبي حتي درباره ساختار فيلم روبه‌رو شدم. از طرفي اين ساختار متقاطع و فلش بك‌ها به اين شكل شخصيت رضوان را معرفي مي‌كند. گذشته او را نشان مي‌دهد. اينكه حتي در زندگي‌اي كه با همسرش داشته چقدر صبور بوده و ايستادگي كرده  است.

  البته درباره شخصيت رضوان بايد بگويم كه به نظر مي‌رسد او در ابتدا به قصد و نيت مالي وارد اين فضا مي‌شود و پس از مدتي با بچه‌اي كه در شكم دارد دچار احساسات ديگري مي‌شود. از طرفي او حتي در زندگي قبلي خود فرزندي نداشته است.

بله ما مي‌توانستيم در قصه شخصيت رضوان را به گونه‌اي انتخاب كنيم كه از همسرش دو فرزند دارد. اما خواستم شخصيت رضوان را به گونه‌اي به تصوير بكشم كه تا كنون حس مادر شدن را تجربه نكرده است. چرا كه پس از حس بارور شدن و اينكه فرزندي دارد مي‌تواند به كمك قصه و انتخاب او  بيايد.

  شما تاكيد داريد كه در فيلم تلاش كرديد غافلگيري‌هاي جذابي براي مخاطب در نظر بگيريد اما حس نمي‌كنيد بخشي از آنها از يك فصلي به بعد در فيلم تقريبا از قبل مشخص است.

تاكيد كردم كه من فيلم را با مخاطبان مختلفي ديدم و كاملا در جريان واكنش‌ها هستم و تمام اين غافلگيري‌ها كه در فيلم وجود دارد حس آن را در مخاطب ديده‌ام. اتفاقا اوج غافلگيري‌ها در‌‌ همان فصل پاياني است كه كاملا  من اين  واكنش  را  در مخاطب ديده‌ام.

 درباره شخصيت مهران احمدي كه البته در اين فيلم در دو نقش بازي كرده است، بايد بگويم به نظر مي‌رسد كه كاركرد شخصيت جمال (برادر شوهر رضوان) به اين دليل است كه آن تعليق را در پايان فيلم به وجود آورد. آيا براي شما كاركرد ديگري هم در قصه داشته است.

نه اصلا اينگونه است. اتفاقا يكي از شخصيت‌هاي اصلي فيلم جمال است. قصه ما در شمال كشور در يك بستر سنتي و در يك محله كوچكي رخ مي‌دهد. در همين بستر سنتي در برخي شهر‌ها هنوز اين‌گونه است كه پس از مرگ شوهر، برادر شوهر جاي او را مي‌گيرد. من با نمونه واقعي آن روبه‌رو شده‌ام. در اين فيلم هم شخصيت جمال با‌‌ همان ظاهري كه از آن به تصوير كشيده‌ايم با همين قصد و نيت وارد زندگي رضوان مي‌شود. اگر اين قصه در تهران روايت مي‌شد قطعا چنين اتفاقي رخ نمي‌داد. من بستر اجتماعي كه نشان مي‌دهم اين‌گونه سنتي است. دقيقا جمال با همين نيت مي‌آيد و حتي نشانه‌هاي اين تصميم وي و هدفش هم در فيلم ديده مي‌شود.

 شما چطور براي شخصيت رضوان كه به نوعي بار اصلي قصه را به دوش مي‌كشد سراغ سميرا حسن‌پور رفتيد كه تا كنون حتي تجربه سينمايي نداشته‌اند. اين به نوعي يك ريسك  محسوب   مي‌شود.

من پيش از اين هم چنين تجربياتي داشته‌ام. مثلا در فيلم «چند كيلو خرما براي مراسم تدفين» هم چنين تجربه‌اي داشتم. در فيلم «ترانه تنهايي تهران» هم همين‌طور. اما در هر حال خانم حسن‌پور پيش از اين تجربه تئا‌تر داشتند. در دو سريال تلويزيوني كاركرده بودند و با دوربين آشنا بودند. اتفاقا انتخاب خانم حسن‌پور نسبت به تجربيات قبلي من در اين ارتباط خيلي ريسك بالايي نداشت. خانم حسن‌پور خيلي براي رسيدن به اين نقش زحمت كشيدند. نزديك به سه ماه قبل و بعد از فيلمبرداري درگير شخصيت رضوان بودند. اما به دليل توانايي‌هايي كه در وي سراغ داشتم و تجربه همكاري كه قبل از اين داشتم مطمئن بودم كه انتخاب درستي انجام داده‌ام. تمام شخصيت‌هاي فيلمنامه «تمشك» شناسنامه و گذشته داشتند و همه بازيگران با يك شخصيت‌پردازي كامل در فيلمنامه روبه‌رو مي‌شدند. به همين دليل بازيگران به راحتي در تمرين‌ها و دورخواني‌ها به شخصيت نزديك مي‌شوند. البته هرگز خودم را به اين تمرينات وابسته نمي‌كنم. ممكن است سكانسي را سر فيلمبرداري به پيشنهاد بازيگر يا عوامل اصلي تغيير ‌دهيم. من معتقدم بازيگر بايد نقش را باور كند تا بتواند به خوبي در قالب آن قرار بگيرد.

  فكر مي‌كنم اتفاقا به همين دليل باور بازيگر از نقش است كه بهترين بازي‌هاي اين فيلم متعلق به سميرا حسن‌پور و مهران  احمدي  است.

ما براي فيلم به يك ويتريني و بازيگر‌هاي شناخته شده‌اي نياز داشتيم كه مخاطب آنها را دوست داشته باشد. مانند خانم كريمي و مهدي پاكدل. پاكدل خيلي براي نقش حميد آشنا زحمت كشيد. از طرفي ما دنبال يك زوجي بوديم كه تكراري نباشد. همچنين ما مي‌خواستيم سرمايه فيلم كه متعلق به بخش خصوصي بود برگردد. به همين دليل نياز به چهره‌هاي سينمايي داشتيم و به زوج غيرتكراري پاكدل و كريمي رسيديم. با توجه به فيلمنامه «تمشك» نبايد براي شخصيت هما و حميد اتفاقات عجيب و غريبي در روند بازي مي‌افتاد. البته نقش پاكدل در روند فراموشي كه دچار آن مي‌شود سخت بود. اگر شما كاستي در بازي‌ها مي‌بينيد قطعا من به عنوان كارگردان نتوانستم بازي بگيرم. اما در هر حال فكر مي‌كنم ما براي اين فيلم به تركيب خوبي در بازيگران  رسيديم.
 يكي از ويژگي‌هاي اين فيلم فيلمبرداري آن است كه مديريت آن  بر عهده محمود كلاري است. از طرفي ايشان به‌شدت در انتخاب سختگير هستند و با حساسيت‌هايي كه دارند يك فيلم را براي همكاري انتخاب مي‌كنند. چطور شد كه اين امكان براي حضور   وي  فراهم  شد.

من چند سالي است كه با آقاي كلاري رفاقت دارم. او در ايران زندگي نمي‌كند اما من قصه «تمشك» را براي او تلفني و كلي تعريف كردم. مورد توجه‌شان قرار گرفت به طوري كه تماس مي‌گرفتند و حتي پيشنهادات خود را مطرح مي‌كردند. به نوعي با قصه درگير شده بودند. خوشبختانه اين امكان فراهم شد كه حتي كوهيار كلاري با ما در اين كار همكاري داشته باشد. خود آقاي كلاري با كوله باري از تجربه اما با كلي انرژي وارد كار شدند و حضورشان خيلي به ما كمك كرد. اين تجربه براي من بسيار لذتبخش بود. البته بايد تاكيد كنم كه به طور كل ما تركيب خوبي در پشت و جلوي دوربين داشتيم. ما در سينماي مستقل اين فيلم را ساختيم به همين دليل همدلي تمامي عوامل را مي‌طلبيد كه خوشبختانه   اين شرايط  فراهم  شد.

 حالا با توجه به شرايط زماني نامناسبي كه براي اكران به وجود آمده و همان‌طور كه گفتيد خودتان تلاش مي‌كنيد در اكثر نمايش‌هاي فيلم حضور داشته باشيد آيا فكر مي‌كنيد كه با توجه به تمامي اين شرايط ايده و سوژه‌اي كه در اين زمان براي ساخت فيلم انتخاب كرديد،  درست  بوده.

بر اساس كليت نظرات خوشحالم كه در اين زمان توانستم سراغ ايده‌اي بروم كه برايم جذاب بوده است و توانسته نظر مخاطبان را جلب كند. من واقعا در اين نمايش‌ها بغض‌ها و اشك‌هاي مخاطبان را ديده‌ام. خوشبختانه مخاطب ارتباط خوبي با فيلم برقرار كرده است. از طرفي من عمدتا فيلم‌هايم توقيف مي‌شوند و امكان اكران پيدا نمي‌كنند. «تمشك» دومين فيلمي است كه از من اكران شده است. خيلي تلاش كرديم تا توانستيم اين شرايط را براي اكران فراهم كنيم چون به هر حال هم ما و هم پخش‌كننده  فيلم ارتباطاتي را كه در اين حوزه وجود دارد ندارند. به طوري‌كه من فكر مي‌كنم واقعا در حال حاضر مافيا لقب بسيار كوچكي براي پخش در سينماي ايران است. قبول دارم زمان خوبي براي اكران فيلم نيست اما ما تلاش كرديم. شايد بيشتر از اين در بخت و اقبال ما نيست. كم كم فكر مي‌كنم روابط را ياد مي‌گيريم! اما خوشبختانه مخاطبان فيلم راضي سينما را ترك مي‌كنند. به همين دليل از فيلم راضي هستم و اگر به عقب برگردم قطعا دوباره «تمشك» را مي‌سازم.

  فكر مي‌كنم در حال حاضر پايان فيلم با آنچه ما در جشنواره فجر ديديم متفاوت باشد. در جشنواره فجر فيلم پايان بازي دارد اما در نسخه فعلي كه اكران شده اين‌گونه   نيست.

من بعد از جشنواره حس كردم خيلي به اينكه فيلم پايان بازي دارد و شايد مخاطب دچار ابهاماتي شود، علاقه‌مند نيستم. از طرفي مي‌خواستم قطعا قصه به نتيجه اصلي برسد و ما ببينيم كه شخصيت رضوان پاي اعتقاد و انتخاب خود ايستاده است. البته با اين پايان فعلي به نوعي بخشي از بار مصايب شخصيت رضوان به پايان مي‌رسد. هميشه دوست دارم كه در بد‌ترين نا‌اميدي‌ها و شكست‌ها يك روزنه‌اي از اميد ديده شود.