سینماروزان: نورگل یشیلچای بازیگر ترک سریالهایی مثل “عشق و جزا”، “ماه‌پیکر” و “گوزل/از هم پاشیده” با فیلم “جن زیبا” در سینماهای ایران روی پرده رفته است.

به گزارش سینماروزان یشیلچای که در “جن زیبا” در نقش زنی ظاهر شده که توانایی تکلم ندارد به بهانه اکران این فیلم درباره آشنایی خود با سینمای ایران به “شرق” گفت: من سينماي ايران را سال‌ها پيش با سينماي عباس کيارستمي شناخته‌ام. يادم نيست چندسال قبل، اما يادم مي‌آيد با ديدن يکي از فيلم‌هاي او که در «جشنواره کن» جايزه گرفته بود، بسيار متأثر شدم. آن فيلم درباره بچه‌ها بود و من با ديدن آن آن‌قدر گريه کردم که چشم‌هايم باد کرده بود!

یشیلچای ادامه داد: بعد از آثار کیارستمی با ديدن فيلم‌هاي اصغر فرهادي که همه ما او را مي‌شناسيم، با ليلا حاتمي آشنا شدم که بعد‌ها متوجه شدم فيلم‌هاي پدر او (علي حاتمي) را هم مي‌شناسم. غير از اين موارد فيلم‌هاي زياد ديگري از سينماي ايران ديده‌ام که اغلب تأثيرگذار بودند.

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: حواشی حضور «نورگل یشیلچای» بازیگر سریالهای «گوزل» و «عشق و جزا» در فیلم «جن زیبا» به کارگردانی بایرام فضلی و تهیه‌کنندگی مهرداد فرید همچنان ادامه دارد.

به تازگی بخش خبری «20.30»رسانه ملی، به حضور یشیلچای بازیگر ترک در این فیلم تاخته و حتی مدعی شده که این فیلم باید مجددا با حضور بازیگری ایرانی فیلمبرداری شود!! این ادعاها با واکنش صریح مهرداد فرید تهیه کننده «جن زیبا» مواجه شد که در گفتگو با سینماروزان به شدت ادعاهای این بخش خبری را زیر سوال برد.

مهرداد فرید با زیر سوال بردن میزان آگاهی سینمایی تولیدکنندگان «20.30» به سینماروزان گفت: آیا تهیه‌کننده این گزارش و یا خود گزارشگر این خبر چندان سواد سینمایی نداشته و در واقع با مقدمات حرفه ای سینما آشنایی ندارند؟؟ به طور مثال در گزارش خود عنوان کردند که فیلم «جن زیبا» برای جشنواره فیلم فجر ساخته شده که این خنده دار ترین بخش گزارش بود! آخر کدام فیلمسازی می آید که فقط برای جشنواره فیلم بسازد؟ این ادعا بدان معنی است که عوامل این گزارش حتی تراز کاری سینما را نمیدانند.

فرید ادامه داد: یعنی یک تهیه کننده یا سرمایه‌گذار میلیاردها تومان خرج ساخت یک فیلم میکند به خاطر حضور در جشنواره فیلم فجر؟ مثل این است که بگویند فلانی فیلم میسازد برای اسکار یا جشنواره کن! صدها سال است که در کل دنیا فیلم سینمایی ساخته میشود برای مردم و ما فیلم می‌سازیم که مردم ببینند. جشنواره فیلم فجر یعنی چه؟ البته من و دیگر فیلمسازان بدمان نمی‌آید که فیلممان در جشنواره نمایش داده شود و مورد تشویق قرار بگیرد! ولی گزارشگر با همین یک جمله نشان داد که متعلق به وادی سینما نیست و در این امر سررشته ندارد و متأسفانه تلویزیون در حوزه سینما خبرنگار حرفه ای استخدام نکرده است!

این کارگردان با اشاره به گاف برخی رسانه ها که نام وی را به عنوان کارگردان «جن زیبا» آورده بود، افزود: یک خبرنگار یا گزارشگر باید با حوزه کاریش آشنا باشد. مثلا خبرنگار حوزه پزشکی میبایست با اصول آن حوزه آشنا باشد یا مثلا خبرنگار حوزه نشر و کتاب باید با مقدمات و مبانی ساز و کار نشر آشنا باشد. وقتی گزارشگر بدون اطلاع از قوانین و اصول فیلمسازی اقدام به تهیه گزارش میکند، میشود این چیزی که میبینیم. مثلا خبرنگاری آمده و میگوید کارگردان «جن زیبا» مهرداد فرید است یعنی هنوز نمیدانند من تهیه کننده فیلم هستم!!! سالهاست که در دنیای وب، مرورگری داریم به اسم «گوگل» که حتی بچه های کم سن و سال هم کارکردن با آن را بلدند. چرا نباید یک خبرنگار پیش از تهیه گزارش حداقل سرچی بکند و اطلاعاتی را جمع آوری نمایند و یکسری موارد اولیه را یاد بگیرد و بعد در مورد آن خبر و گزارش تهیه کنند.

این تهیه کننده سینما درباره برخی موارد مطرح شده در گزارش «20.30» مثلا عدم استعلام از نهادهای امنیتی برای حضور «نورگل یشیلچای» به سینماروزان اظهار داشت: گزارشگر این خبر عنوان کرده چرا این بازیگر بدون استعلام از نهادهای امنیتی در این فیلم حضور پیدا کرده که این هم یکی دیگر از حرفهای مضحک و خنده دار روزگار است! در پاسخ به ایشان عرض میکنم مگر نهادهای امنیتی بیکارند؟ این همه مسائل مهم و حیاتی در دستور کار دارند بعد فیلمسازان یکی یکی بیایند و بروند در نهادهای امنیتی بپرسند که شما فلان بازیگر یا فلان کارگردان را قبول دارید یا تایید می کنید؟ بیان اینگونه مطالب از سوی رسانه هایی که نام ملی گرفته اند(!) بسیار خنده دار است.

فرید تأکید کرد: تنها مرجع استعلام ما وزارت ارشاد است که اصلا امنیتی نیست و یک نهاد کاملا فرهنگی و هنری است و اصول و عقاید کار ذیل پرچم جمهوری اسلامی را میداند و تمام کارگردانها و تهیه کننده های سینما هم آگاه هستند که در جمهوری اسلامی چگونه باید فیلم بسازند. ما یک پروانه ساخت داریم که وقتی آن را اخذ می‌کنیم برمبنای آن کار را میسازیم. دیگر چکار داریم که برویم از نهادهای امنیتی استعلام کنیم؟ اگر من بروم وزارت اطلاعات و در بزنم و بگویم آقا من این کار را میخواهم بکنم و این عمل را میخواهم انجام بدهم آیا به من نمی‌خندند؟ من در زمان درخواست تمدید اعتبار پروانه ساخت حتی کپی پاسپورت بازیگر ترکیه‌ای فیلم را پیوست کردم که اگر مخالفتی دارند پروانه را تمدید نکنند که البته پروانه تمدید شد و هنوز هم معتبر است.

مهرداد فرید با اشاره به حواشی حضور «نورگل یشیلچای» ادامه داد: بنده از روز اولی که فرم درخواست پروانه ساخت را پر کردم در ذیل آن نوشتم که این فیلم با حضور بازیگر و ستاره سینما و تلویزیون ترکیه ساخته خواهد شد و در غیر اینصورت اصلا ساخته نخواهد شد و اگر شما مخالف هستید به من پروانه ساخت ندهید ولی پروانه ساخت صادر شد و ما با حضور این بازیگر مشغول تولید فیلم شدیم. حال من از این خانم گزارشگر سوال دارم که آیا مردم ما حق دیدن فیلم سینمایی ایرانی با حضور بازیگران خارجی را ندارند؟ اگر فردا فیلم اصغر فرهادی با حضور پنه لوپه کروز بخواهد در ایران پخش شود آیا مردم حق دیدن آن را ندارند؟ آیا فیلم «گذشته»  فرهادی که با حضور بازیگر سینمای فرانسه ساخته شد نباید اکران میشد؟ مگر آن بازیگر فرانسوی قبل از حضور در این فیلم، در فیلمهایی بازی کرده که با قوانین و موازین جمهوری اسلامی مطابقت داشته؟ فیلم «خانم یایا»ی عبدالرضا کاهانی در تایلند و با حضور بازیگر زن تایلندی ساخته میشود. آیا مردم حق دیدن این فیلم را ندارند؟ یا مسعود اطیابی کارگردان فیلم ارگانی «ماه گرفتگی» در برزیل در حال تولید «تکزاس» با حضور بازیگران زن برزیلی هستند نباید مردم فیلمش را ببیند؟ آیا «سلام بمبئی» که بازیگر زن هندی در آن بازی کرد نباید اکران میشد؟ مگر «دیا میرزا» محجبه بود؟ چطور در زمان اکران آن فیلم تلویزیون چیزی نگفت؟ اگر جلوی «جن زیبا» را بگیرند پس باید جلوی اکران این فیلمها را هم می گرفتند.

مهرداد فرید

کارگردان «همخانه» و «بی‌تابی بیتا» ادامه داد: حالا که من پروژه ام را ده ها قدم به موازین ساخت فیلم در ایران نزدیکتر کرده و فیلمم را با حضور این خانم بازیگر ذیل پرچم جمهوری اسلامی و با حجاب مورد قبول وزارت ارشاد و نهادهای فرهنگی کشور تولید کرده ام نباید تشویق شوم؟ یا آنهایی که بیرون از جغرافیای ایران فیلمشان را میسازند و در ایران به نمایش در می آورند دارند خلاف میکنند؟ نهادهای امنیتی چرا انگشت روی آنها نمیگذارند؟ چرا آنها را مواخذه نمیکنند؟ اگر این گونه باشد که اصغر فرهادی و نظایر آنها نباید به ایران برگردند. به نظرم گزارشگر صدا و سیما وارد بحثی شده که از آن اطلاع کاملی ندارد و حرفهایی را بیان میکند که کاملا خاله زنکی و متعلق به نشریات زرد است.

این تهیه کننده سینما در واکنش به بخشی از گزارش که در آن ادعا شده بود مسئولان سینمایی خواستار فیلمبرداری مجدد این فیلم با یک بازیگر زن ایرانی شده اند به سینماروزان گفت: این گونه صحبتها و حرفها بعد از اینکه فیلمبرداری کار به اتمام رسیده غیر قابل قبول است. اگر روزی وزارت ارشاد چنین حرفی بزند که من بعید میدانم زده باشد با ساز و کار ساخت فیلم در ایران سازگار نیست. به این دلیل که وقتی شما یک پروژه تولید مشترک با یک کشور خارجی را تعریف میکنید چنین حرفهایی خلاف توافقات تولید مشترک است. مسئولان سینمایی و ارشاد یا می بایست پشت تولیدات مشترک بایستند و یا باید بگویند محصولات سینمای ایران در داخل همین مرزها محدود و ساخته شود و بعد از این هیچ تولید مشترکی صورت نخواهد گرفت. وقتی در دفترچه های سیاستگذاریشان بحث تولیدات مشترک را پیش میکشند میدانند که یکی از قوانین تولید مشترک استفاده از امکانات هر دو طرف است؛هم از لحاظ مالی و هم تجهیزات و …

مهرداد فرید تأکید کرد: ما از ابتدا اعلام کردیم که «جن زیبا» یک محصول مشترک است و بر همین مبنا پروانه ساخت گرفتیم بنابراین اگر قرار است تولید مشترک نباشد خب از این به بعد ما هم نمیسازیم. ضمن اینکه باید روشن کنیم سرمایه ای که شریک ترک گذاشته را چه کنیم؟ آیا باید فیلم را بسوزانیم؟ آیا سرمایه شریک ترک را بازگردانیم؟ آیا باید کار را متوقف کنیم؟ در حالی که از همان روز صدور پروانه ساخت میتوانستند مخالفت کنند و بگویند در سینمای ایران هیچ راهی برای تولید فیلم در بیرون از مرزها وجود ندارد و شما این فیلم را نسازید و ما هم نمیساختیم. من تصور میکنم گزارشگر تلویزیون که چنین ادعاهایی را در گزارش خود بیان کرده قواعد کار را نشناخته و سیستم فیلمسازی در ایران برایش قابل درک نیست چون سازمان سینمایی نه تنها مخالفتی با تولیدات مشترک ندارد که برای بازاریابی محصولات ایرانی در کشورهای همسایه هم که شده مدام درباره لزوم تولیدات مشترک گفته است. سازمان سینمایی مدام بر تولید مشترک تأکید دارد و تولید مشترک امکانپذیر نیست مگر با استفاده از عوامل مشترک!

سینماروزان: تناقضات حاکم بر سینما و تلویزیون در سالهای اخیر بارها و بارها با انتقادات مواجه شده‌است. اینکه سیاستگذاران سینمایی همچنان با شبکه های ماهواره ای مشکل دارند و حتی اجازه پخش تیزر فیلمها در آن را نمیدهند و از آن سو به ناگاه فضای مجازی پر می‌شود از تصاویر نامناسب «نورگل یشیلچای» بازیگر ترک همین شبکه‌ها که برای بازی در یک فیلم مجوزدار(!) به داخل آمده فقط حجم بالای علامت سوال است که پیش روی مخاطب می گذارد.

به گزارش سینماروزان اینکه مجریان رسانه ملی همچنان در نام بردن از تلگرام و اینستاگرام محدودیت دارد اما به ناگاه کودکانی که از طریق همین فضاهای اشتراکی شناخته شده اند می شوند مهمانان برنامه های زنده رسانه ملی، فقط پرسشها را بیشتر می‌کند.

آزیتا ترکاشوند بازیگر سینما و تلویزیون با اشاره به این تناقضات به سینماروزان گفت: متأسفانه  در ماههای اخیر تناقضاتی را در سینما و تلویزیون می‌بینیم که می شود آنها را در تاریخ ثبت کرد. در تلویزیون همچنان جرأت ندارند به راحتی از تلگرام و اینستاگرام نام ببرند اما مشاهده میکنیم که  از بچه هایی که در همین فضاهای اشتراکی معروف شده‌اند استفاده ابزاری می‌شود برای جلب توجه به یک برنامه زنده بدون اینکه حتی به آینده این بچه ها فکر شود.

وی ادامه داد: البته این استفاده ابزاری به این کودکان هم ختم نمیشود و حتی آدم بزرگهایی که به ناگاه در فضای مجازی چهره میشوند مجالی شده اند برای جلب مخاطب در رسانه های رسمی. به یاد دارم فردی که فیلمهایی از او منتشر شد که در آن حرکات رزمی مانند فیلمهای چینی انجام میداد و همین فیلمها باعث شد حتی بسیاری از همکاران من هم با ایشان فیلم و عکس بگیرند و در صفحات مجازی خود منتشر کنند و بعد که کارشان تمام شد، آن فرد را فراموش کردند و آن شخص را با توهم سلبریتی بودن تنها گذاشتند که این امر موجب افسردگی و در نهایت ایست قلبی آن شخص شد!!

بازیگر «کلاه پهلوی» و «گذر از رنجها» در گفتگو با سینماروزان افزود: به کجا چنین شتابان!؟ ما قبلا فرار مغزها داشتیم و الان رسوخ کم‌مغزها به عرصه های فرهنگی صورت گرفته! تعدادی عکس منتشر می‌کنند با متنی پر از اوهام و با اینگونه پست‌ها معروف میشوند و از آن طرف برنامه‌سازان تلویزیون هم از این جماعت استفاده میکنند برای پر کردن آنتن. من واقعا از برنامه‌سازان تلویزیون گله دارم که نتیجه اخلاقی و هدفشان از ساخت این نوع برنامه ها چیست؟ آیا در رابطه با بحرانی می‎خواهند صحبت کنند؟ آیا این نوع برنامه ها یک پیام و نتیجه اخلاقی به همراه دارد؟ ما یک مجری را می‌بینیم که در برنامه تلویزیونی میگوید فضای مجازی بد است و چرا همه درگیر آن شده اند بعد از آن طرف  آدمهایی که در فضای مجازی با یک جمله  و لودگی بزرگ شده‌اند می‌شوند مهمانان یک برنامه زنده!

آزیتا ترکاشوند با مخاطب قرار دادن دست اندرکاران «فرمول یک» که اخیرا دو کودک اینستاگرامی را مهمان کرده بودند، خاطرنشان ساخت: باید پرسید هدف شما در دعوت از دو نفر کودک خردسال که در فضای مجازی معروف شده اند چیست؟ وقتی یکی از این کودکان در برنامه زنده میگوید درس خواندن را رها کن  و ازدواج کن و من الان دوست‌دختر دارم و به من پیامک داده و… واقعا دو شاخ است که روی سر مخاطب تلویزیون سبز می‌شود! هدف از تولید چنین برنامه‌ای چیست؟ برنامه سازان و مجریان با این نوع برنامه‌ها چه هدفی را دنبال میکنند؟ می‌خواهند به کودکان‌مان بگویند بچه ها درس خواندن بد است و بلوغ زودرس خوب است؟

این بازیگر افزود: یک زمانی اسطوره ما حسین فهمیده بود. حسین فهمیده در 13 سالگی آرمان و هدف و نگاهش چه بود؟ او الگوی کودکان آن دوره بود چون از خود گذشت برای بقیه! اما الان الگوی بچه ها شده کچلیک و رسانه ملی هم این الگوسازی را ترویج می‌دهد!  چه اتفاقی افتاده که این تناقض عظیم در ساختار رسانه های مدعی فرهنگ سازی ما شکل گرفته؟ ما این همه کودک نخبه در این مملکت داریم؛ چرا آنها را به برنامه‌های تلویزیون دعوت نمی‌کنیم تا الگوی کودکانمان قرار گیرند و می‌رویم به سراغ سوژه‌های دم‌دستی که مدتها قبل از طریق فضای مجازی مخاطبان حسابی آنها را شناخته‌اند و نیازی به رونمایی دوباره‌شان نیست.

بازیگر «مستانه»، «ارتباط خانوادگی» و «من و زیبا» با اشاره به تسری تناقضات در مدیریت فرهنگی به سینماروزان گفت: از یک طرف باران کوثری را ممنوع‌التصویر می‌کنند و از آن طرف می‌گویند چرا مخاطب به رسانه ملی اعتماد ندارد؟ از یک طرف شبکه‌های ماهواره‌ای مانند جم را تکفیر می‌کنند و مدام می‌گویند اینها معاندند و حتی پخش تیزرهای سینمایی در آنها را جرم میدانند اما از طرف دیگر بازیگر ترک یکی از همین شبکه‌ها را که در تمام عکسها و فیلمها لباسهای باز و نیمه‌عریان به تن دارد به ایران می‌آورند تا بشود جن؛ آن هم جنی زیبا و چادری!!! آیا سینما و تلویزیون ما قوانینی دارد یا خیر؟ اگر دارد پس این همه تناقض از کجا می‌آید؟

ترکاشوند تأکید کرد: اگر هدف پر کردن آنتن تلویزیون و پرده سینما به هر قیمت ممکن است که هیچ ولی اگر هدف‌مان، فرهنگ‌سازی است که راه را درست نمی‌رویم. باید بدانیم این تناقضات بدجوری ذهن مخاطبان متولد دهه های هفتاد و هشتاد را به چالش می‌کشد و یک بدبینی نسبت به رفتارهای مدیران فرهنگی را پیش روی آنها قرار می دهد. این بدبینی باعث میشود در آینده حتی افعال کاملا درست سیاستگزاران هم جلب توجه نکند.

آزیتا ترکاشوند