سینماروزان: واقعیت این است که من در دو سال گذشته خیلی بالا و پایین داشتم، چون اول پدرم (نصرت کریمی) را از دست دادم، بعد خیلی شدید به کرونا مبتلا شدم، بعد مادرم را از دست دادم، دچار افسردگی شدم، بعد شریک زندگی‌م مرا را ترک کرد، دچار شکستگی پا شدم و تقریبا هیچ کم و کسری در این فهرست نداشتم، اما این لابلا، “کار” مرا نجات داد.

بابک کریمی بازیگر محجوب با بیان مطلب فوق به خبرگزاری ایسنا گفت: یادم هست روزهایی با روحیه‌ای داغون سر سریال «می‌خواهم زنده بمانم» می‌رفتم و می‌رقصیدم و صحنه‌های عاطفی قشنگی داشتیم ولی دل خودم آشوب بود؛ به این‌ها اضافه کنید دوستان زیادی را که هم در ایران و هم در ایتالیا از دست دادم. کلا دوقطب اکستریم و دردناکی را در دو سال گذشته پشت سر گذاشتم.

بابک کریمی درباره بازی در «مرد بازنده» که فیلمی در ژانر پلیسی- کاراگاهی است و در سینمای ایران خیلی کم چنین فیلم‌هایی ساخته می‌شود، گفت: کلا در سینمای ایران به ژانر خیلی کم پرداخته شده است. پس از انقلاب، سینمای ایران بیشتر واقع گرایانه و شاعرانه بود و “ژانر”، خیلی در این هنر جا نداشت. در تک‌وتوک فیلم‌هایی هم که از این جنس (ژانر پلیسی) ساخته شده‌، بیشتر کپی‌کاری از فیلم‌های فرنگی اتفاق افتاده و فیلم‌ها اتمسفر فرنگی داشتند در حالی که فیلم‌ها باید ایرونی می‌بودند و اصولا نکته مهم برای فیلم ساختن در «ژانر» همین است که کپی نشود و ورژن ایرانی ساخته شود. چیزی که من در «مرد بازنده» دوست داشتم همین ایرونی بودن فیلم است، یعنی کاراکترها کاملا ملموس هستند و اصلاً ادای شخصیت‌های فرنگی یا تصویری مشابه کوچه‌ و خیابان‌های فرنگی دیده نمی‌شود.

او با اشاره به اینکه مهدویان یکی از استعدادهای خوب این سینما است، افزود: جدا از این ویژگی‌هایی که گفتم، نقشم را در «مرد بازنده» خیلی دوست داشتم؛ یک عقل کل دانایی بود که همه چیز را می‌دانست! ضمن اینکه دوست داشتم با جواد عزتی هم تجربه‌ای داشته باشم و این اولین همکاری ما در «مرد بازنده» بود  که اتفاق افتاد. در مجموع فیلم را دوست داشتم و گروه خوبی داشتیم و باید سرعتی در کار می‌داشتیم تا فیلم به جشنواره برسد که برای این مسئله بچه‌ها با از خود گذشتگی و ایثار کار کردند.

وی در پاسخ به اینکه وقتی آمار فروش فیلم‌ها نشان می‌دهد که مردم فارغ از هر کیفیتی، بیشتر سراغ فیلم‌های کمدی می‌روند، باید چه کرد تا به گونه‌های دیگر از سینما مثل همین فیلم‌های پلیسی علاقه‌مندی ایجاد شود؟ بیان کرد: به هر حال هر فیلمی مخاطب خاص خود را دارد ولی به نظرم اینکه فکر کنیم اکران در نوروز به این دلیل که مردم وقت آزادتری دارند و فروشی بالا تضمین می‌شود، می‌تواند یک پیش‌بینی اشتباه باشد که البته در همه جای دنیا همین اتفاق می‌افتد، یعنی در ایتالیا هم همین تمایل به اکران فیلم‌ها در تعطیلات سال جدید بیشتر است، اما در کشور ما باید توجه کرد که در نوروز مردم خانوادگی به سینما می‌روند پس باید فیلمی اکران شود که خانوادگی باشد چون آن‌ها برای تفریح به سینما می‌روند و به دنبال گذران ساعت فراغت خود هستند. تماشاچی نوروزی سینما مثل تماشاچی کریسمس در اروپا برای این مقطع فیلم‌هایی از جنس تفریح را می‌خواهد و برهمین اساس شاید اکران بعضی فیلم‌ها در نوروز اساسا اشتباه باشد چرا که ممکن است تماشاچیان اصلی آن فیلم‌ها بیشتر به سفر رفته باشند یا اصلا فرصت سینما رفتن در نوروز را نداشته باشد. این موضوع برای بسیاری از فیلم‌های اکران نوروزی امسال و حتی فیلم «لامینور» آقای مهرجویی که متقاضی اکران نوروز بود صدق می‌کند؛ اکران آن‌ها در زمانی دیگری بهتر از نوروز بود چون یکسری فیلم‌ها برای تفریح نیستند و اکران آثاری مثل #لامینور در این مقطع مثل خودکشی می‌ماند.

بازیگر سریال‌های نمایش خانگی «می‌خواهم زنده بمانم» و «خاتون» ادامه داد: با این حال معتقدم ساخت فیلم‌هایی ژانریک و ایرونی از جنس «مرد بازنده» می‌تواند در تغییر ذائقه و سلیقه مردم اثرگذار باشد و نکته مهم این است که حتما ایرانی باشند، یعنی شخصیت‌ها و روایت برای مردم ملموس باشد و داستان از کوچه و بازار خودمان بیرون آید. یک مثال بارز برای این حرف می‌تواند سریال شبکه نمایش خانگی «می‌خواهم زنده بمانم» باشد که خارج از کیفیت و ساختار، به دلیل آنکه داستانش ایرانی بود مورد توجه قرار گرفت.

سینماروزان: در انفعال مدیران دولتی سینما- که بی‌توجه به توقیف سریال خانگی “میخواهم زنده بمانم”، سرگرم خرج میلیاردها در جشنواره‌های موسوم به جهانی هستند-جامعه صنفی تهیه کنندگان با انتشار بیانیه‌ای ، خواستار رفع توقیف این سریال شد.

متن بیانیه جامعه صنفی تهیه کنندگان را بخوانید:

سریال «می‌خواهم زنده بمانم» با درخواست معاونت اجتماعی نیروی انتظامی متوقف شد. اما این خبر برای مخاطبی که کار را دنبال کرده است قابل درک نیست درشرایطی که پیش تر سریال «آقازاده» را که به مسایل روز جامعه و فسادی که از چشم  دور نیست دیدیم.

سریال «می خواهم زنده بمانم» با توجه به مضمونی که دنبال کرده است فساد را در روزگار دهه 60 عنوان می کند که غیرواقع هم نیست. اگر شرایط جامعه به گونه ای بود که هیچ فسادی وجود نداشت چرا امروز شاهد پرونده هایی مانند طبری و رعیت هستیم.؟

ضرب المثل ایرانی که تخم مرغ دزد شتردزد می شود در این مورد بسیار ملموس است اگر شهربانی، کمیته (که بعدها منحل شد)، دادگاه ها و… دچار ایراد و اشکال نبودند پس این همه پرونده اختلاس و فساد چگونه تشکیل شد؟ (وکار چاق کن ها در دادگاه‌ها )و چگونه خاوری ها از مملکت فرار کردند؟

اگر ورودی سینما و شبکه نمایش خانگی  که چشم بینای جامعه است و رسالت آگاهی بخشی به مخاطب را دارد بر این وقایع دردناک و فساد بسته شود، بیراه نیست اگر مدعی شویم راهی همچون چین در دوران مائو طی می کنیم؟؟؟

دوستان کجای قانون اسلامی آمده است که براساس نامه یک ارگان یا نهاد می توان جلوی زحمات یک گروه 150 نفره را تنها برای روایت واقعیت های جامعه گرفت؟  در کدام قانون کشور این بند اضافه شده است که ما بی خبریم؟ چرا این قدر دایره انتقادات را تنگ می‌کنید؟؟ چرا رسانه ها اجازه انتقاد از نیروی انتظامی، قوه قضاییه، مجلس، وزارت خانه‌های زیرمجموعه دولت، بانک مرکزی و… را ندارند؟؟؟ وقتی رسانه ای (مجازی یا مکتوب) انتقاد می کند با بگیر و ببند مواجه می شود و در سطح کلان تر(سینما و شبکه نمایش خانگی) هم شاهد نامه نگاری برای توقیف یک اثر نمایش خانگی اشت. 

دوستان! اشتباه بزرگی مرتکب شدید ! تا بیشتر از این به جامعه آسیب نرساندید دست از کوته نگری خود بردارید. با این نگاه باعث شدید تا مردم اعتماد خود را از جامعه و مدیریت کلان آن سلب کنند امروز که دم از امنیت و ثبات می‌زنیم چرا باید با این دست سانسورها ریشه به تیشه اعتماد مردم بزنیم؟

آقایان! اگر این سخت گیری ها را انجام نمی دادیم امروز شاهد اقبال و مشارکت بیشتر در سطح انتخابات نبودیم؟؟؟ 

همگان بر این امر واقفیم که مردم اعتماد خود را از رسانه به خصوص تلویزیون از دست داده اند و رسانه خانگی هم که قصد دارد این اعتماد را به جامعه برگرداند با این تفکرات بسته مواجه می شود.
این نوع نگاه و این سانسورهای بی ریشه و اساس و برمبنای سلایق باعث نشد تا امروز شاهد فساد در ارکان مختلف جامعه باشیم؟؟

دست از تقدس سازی بردارید ، به یاد داشته باشیم در اسلام به جز ساحت مقدس ائمه و معصومین علیها سلام که مقدسند، هیچ یک از ارگانها شامل این بند نمی شوند.

اجازه دهید فیلمساز یک گام جلوتر از جامعه دردهای آن را ببیند و گوشزد کند. به عنوان نمونه فیلم «خانه پدری» ساخته کیانوش عیاری را به انحاء مختلف، مانع اکران آن شدند و بعد که موانع برطرف شد به بهانه خشونت، اکران آن محدود شد یکبار هم بعد از دو روز فیلم توقیف شد اما به عینه به طرز فجیع تری شاهد قتل فرزند (بابک خرمدین) به دست پدر و مادر خود در قلب پایتخت بودیم.

دست از قضاوت‌های سریع بردارید و بگذارید هنرمندان به رسالت خود که همانا آگاهی بخشی به جامعه است عمل کنند و شما عزیزان هم به جای بگیر و ببندهای بی مورد وظایف خود را به درستی عمل کنید تا بلکه امیدوار به  برون رفت از مشکلات و موانع در جامعه باشیم.

سینماروزان/حامد مظفری: اینکه تیتراژ سریال خانگی “میخواهم زنده بمانم” را همایون شجریان می‌خواند ولی در میان سریال هرجا که بشکن و بالابندازی در کار است آوای حسن شماعی‌زاده به گوش می‌خورد نه بی‌کلاسی است و نه خالتوربازی.

اصلا این خودش یکی از ویژگی‌های هر هنر مردمی یا پاپیولاری است که بعد از چهل و چند سال ممنوعیت باز در زندگی مردم جریان دارد و حتی در فیلمها و سریالهای مجاز، سروکله‌اش پیدا می‌شود.

حسن شماعی‌زاده نه فقط به‌خاطر ساخت قطعاتی مثل “مرداب”، “کویر”،‌ “دو پنجره”، “غریب آشنا”، “شکار”، “شمالی” و… ، بلکه به‌خاطر اجرای پاره‌ای از قطعات ماندگار شش هشتم به یکی از پاهای ثابت بخش عمده‌ای از مجالس شادی و سرور ایرانیان بدل شده است.

درست است که در بخش ابتدایی این چهار دهه و خرده‌ای، موسیقی پاپ ممنوع بود ولی اینکه از اواسط دهه هفتاد به بعد که موسیقی پاپ، مجاز شد تا همین امروز کلی خواننده آمدند و رفتند ولی همچنان ماندگاری شش و هشت‌های شماعی‌زاده حفظ شده، خود می‌تواند موضوع یک‌ تز دانشگاهی باشد.

بر این مبنا اینکه بخش عمده‌ای از فیلمها و سریالهای ایرانی این سالها وقتی بناست روایتی از لحظات خوشی ایرانیان ارائه کنند، زیر یا روی تصویر را ملبس می‌کنند به شش و هشت‌های شماعی‌زاده چندان عجیب نیست.

اینکه اگر شماعی‌زاده در ایران بود می‌توانست بهره مادی خود را از این همه استفاده بی‌اجازه(!؟) ببرد یا نه، مشخص نیست. در ملکی که کپی‌رایت، شوخی است
اینکه هنرمندان بتوانند از بازنشر مکرر قطعات ماندگار خود، سود ببرند امری است نزدیک به محال.

با این حال اینکه قطعات خالتور شماعی‌زاده از زندگی ایرانیان تا فیلم و سریالها نضج یافته و شماعی‌زاده آن سوی دنیا فقط لنگ از کف نرفتن خانه‌اش در ایران است، به طنزی تلخ می‌ماند.

مطمئن نیستیم مشکلات موجود بر سر تملک خانه شماعی‌زاده ریشه‌های سیاسی-امنیتی دارد یا نه؟ فقط آنچه پیش‌رو است خواننده-آهنگسازی است با مقادیری قابل توجه از قطعات پاپیولار که در ۷۷سالگی فقط دلش خوش است به از کف نرفتن خانه‌اش…

سینماروزان: محمد شایسته تهیه‌کننده برآمده از هدایت‌فیلم درحالی تولید سریال خانگی “میخواهم زنده بمانم” را برعهده دارد که عنوان سریال بیش از هر چیز یادآور فیلمی با همین نام ساخته ایرج قادری از محصولات هدایت‌فیلم است.

همایون شجریان، خواننده محبوب و صاحب سبک عرصه موسیقی، برای سریال «می‌خواهم زنده بمانم»، با حال و هوایی عاشقانه می‌خواند.

این سریال به کارگردانی شهرام شاه حسینی و تهیه کنندگی محمد شایسته است که شایسته پس از تهیه آثاری چون طلا، خانه دختر، ۵۰ کیلو آلبالو و … در این سریال به سراغ یک ملودرام عاشقانه با لوکیشن و‌ پروداکشن‌های عظیم رفته‌ که قصه‌ای در دل اتفاقات پر شمار دهه ۶۰ را روایت می‌کند.

تا امروز حامد بهداد، سحر دولت‌شاهی، پدرام شریفی، علی شادمان و مهران احمدی به‌عنوان بازیگران این سریال خوش ساخت معرفی شده‌اند که بزودی دیگر بازیگران به نام و چهره این سریال نیز اعلام خواهند شد.

سینماژورنال: شهلا ریاحی اولین کارگردان زن ایرانی بعد از مدتها به دعوت نیکی کریمی در یکی از اکرانهای مردمی “شیفت شب” تازه ترین فیلم کریمی حاضر شد.

به گزارش سینماژورنال در این اکران که با تجلیل از شهلا ریاحی همراه بود علاوه بر نیکی کریمی، حبیب اسماعیلی و پانته‌آ بهرام به سخن گفتن درباره این بازیگر قدیمی سینما پرداختند.

ریاحی هرچند این سالها به دلیل کهولت سن و ابتلا به آلزایمر نمی تواند مانند گذشته با اهالی رسانه گفتگو کند اما مرتضی مصباح در “فیلم نت” برای لحظاتی هم که شده از او درباره حال و هوای این روزهایش پرسید.

در خانه هستم و تلویزیون می بینم

ریاحی در این گفتگوی کوتاه با بیان اینکه از “شیفت شب” نیکی کریمی خوشش آمده آن را فیلم خوبی دانست و درباره اوضاع و احوال این روزهایش گفت: بیشتر در خانه هستم و تلویزیون تماشا می‌کنم.

کسی به ما سر نمی‌زند..

بازیگر آثاری چون “میخواهم زنده بمانم”، “تحفه هند” و “بچه های طلاق” در پاسخ به این سوال که آیا در روزگار کهولت سن مدیران سینمایی یا همکارانش به او سر می زنند و حال او را می پرسند بیان داشت: نه کسی سر نمی زند! همه کار دارند و سر کار می‌روند و نمی رسند به ما سر بزنند اما هر ازگاه تماس تلفنی می گیرند و حالی می پرسند.

جالب است که شهلا ریاحی با لبخند پاسخگوی این پرسش بود و کمترین گله‌ای نکرد از اینکه چرا کسی به او سر نمی زند و حواسش به او نیست.

 برای تماشای گفتگوی نیکی کریمی اینجا را کلیک کنید.