سينماروزان: محمدمهدي عسکرپور کارگرداني که در سالهاي اخير بيشتر از آن که به عنوان فيلمساز شناخته شود به واسطه مديرعاملي خانه سينما در ماههاي منتهي به انحلال مورد توجه قرار گرفت، چه در سينما چه در تلويزيون اغلب برايش فضاي کار فراهم بوده است.

به گزارش سينماروزان او چهار سال قبل فيلم سينمايي «مهمان داريم» را با حمايت حوزه هنري ساخت و دو سال قبل هم سريال «نفس گرم» را براي تلويزيون کارگرداني کرد. ايشان دو سال قبل با حمايت مرکز گسترش سينماي مستند و تجربي يک فيلم به نام «متولد65» را  هم توليد کرد ضمن اينکه سال قبل نيز با حمايت تصويرشهر فيلمي به نام «ماجان» را توليد کرد.

او که اخيرا نامش به عنوان گزينه اي براي دبيري جشنواره فجر هم شنيده شده به تازگي در نشست هنرمندان سينماي دفاع مقدس کم کاريهاي حوزه دفاع مقدس را با اين عبارات به چالش کشده است: هر ساله در حوزه فرهنگ و هنر با مشکلاتي رو به رو مي‌شويم که تکراري هستند. وقتي مسئولان فرهنگي کشورمان به فکر برنامه ريزي در زمينه فرهنگ و هنر مي‌افتند با يک مجموعه‌اي از مصوبات شعارگونه رو به رو مي‌شويم. اگر يکبار با دقت نگاهي به سينماي دفاع مقدس بيندازيم مي‌بنيم که بسياري از فيلمهاي دفاع مقدسي که امروز به آنها افتخار مي‌کنيم در شوراهاي فيلمسازي دفاع مقدس رد شده‌اند. به نظرم بايد فکري اساسي درباره سينماي دفاع مقدس صورت بگيرد و با دقت بيشتر حرکت کرد. دوست ندارم سينماي هاليوود را به عنوان الگو معرفي کنم؛ اما در بسياري از فيلمهاي هاليوودي آرمانها و عملشان يکي هستند. الويت فيلمسازي ما بايد آرمانهاي دفاع مقدس باشد که مي‌شوند امثال همت و باقري و باکري و غيره  ولي متاسفانه فکر به فکر ساخت فيلم درباره آقاي «ب.ز»، «س.ش» و «ه.ق» افتاده‌ايم.

از کارنامه خودتان بگویید

اگر فيلمسازي متعلق به بخش خصوصي که سابقه مديريت در دستگاههاي فرهنگي را نداشت چنين اظهاراتي را بيان ميکرد چندان تعجب آور نبود اما از عسکرپور که اغلب حمايتهاي ارگاني در توليد برايش فراهم بوده و البته سابقه مديريت در سازمانهايي مانند فارابی، صداوسیما و سازمان فرهنگي-هنري شهرداري را هم داشته چنين اظهاراتي بعيد بود.

عسکرپور اگر گمان ميکند در حوزه سينماي دفاع مقدس کم کاري کرده ايم و بايد درباره چهره هايي همچون همت و باکري و باقري فيلم بسازیم چرا خودش در بيش از سه دهه فعاليت سينمايي اش آستين بالا نزده و سراغ يکي از اين چهره ها نرفت؟؟؟ و به جايش ترجيح داده اغلب فيلمسازي و سريال سازي هاي محصور در لوکیشنهای بسته را در دستور کار قرار دهد؟؟؟

آيا نمي شد ایشان يکي از حمايتهاي اين چند ساله شان که از حوزه تا تصويرشهر و مرکز گسترش را دربرگرفته صرف ساخت آثاري کند که خودشان از کمبودش گلايه مي کنند؟

سینماروزان: محمدمهدی عسکرپور سینماگری که در سالهای اخیر و برای تولید آثاری همچون «مهمان داریم» و «ماجان» حمایت ارگانهایی همچون حوزه هنری و تصویرشهر را داشته و برای تولید سریال «نفس گرم» هم حضور گرم نماینده ستاد انتخاباتی شهردار را به عنوان تهیه کننده کنار خود داشت شش سالی می شود که به عنوان نماینده ایران در «فیاپف» یا فدراسیون جهانی تهیه کنندگان حضور دارد.

به گزارش سینماروزان در جریان برگزاری جشنواره کن امسال و حین برگزاری مجمع فیاپف باز هم محمدمهدی عسکرپور به عنوان نماینده ایران حضور داشت و تلاشهایی را ترتیب داد برای ثبت جشنواره ای کاملا دولتی موسوم به جهانی فجر در این تشکل!

فارغ از آن که بخش عمده فعالیت عسکرپور کارگردانی بوده و نه تهیه کنندگی و اینکه او نماینده صنف تهیه کنندگان است جای تعجب دارد، عدم ارائه گزارش کارکرد و البته ثبت جشنواره ای که متصدی آن دولت است و نه شخص حقیقی در فیاپف، از دیگر نقدهایی است که به وی وارد است.

سیدضیاء هاشمی تهیه کننده پیشکسوت و رییس جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران با اشاره به این مسأله به «فارس» گفت: زمانی که مدیرعامل خانه سینما بودم تلاش کردیم تا جمهوری اسلامی ایران را به عضویت فدراسیون انجمن‌های تهیه‌کنندگان فیلم درآوریم و علیرضا رئیسیان تمام ماموریت خود را به عنوان نماینده خانه سینما به درستی در جشنواره کن آن سال انجام داد. بعد از اتمام دوره مدیریت من در خانه سینما،  مدیریت جدید خانه سینما تصمیم گرفت یکی از  کارگردانان را به عنوان نماینده  ایران در فیاپف معرفی کند، اشکالی هم ندارد اما  شروع اشکال از این جاست که در این شش سال نماینده ایران در فیاپف  یک گزارش در اختیار شورایعالی تهیه‌کنندگان  ارائه ندادند!!

تهیه کننده «عروس»، «روز فرشته» و «شوکران» ادامه داد: البته ممکن است گزارش به هیات مدیره خانه سینما ارائه شده باشد اما این اهالی سینما از جمله تهیه‌کنندگان از حضور شش ساله ایران در فیاپف هیچ اطلاعی ندارند. ما فقط مطلع می شویم نماینده ایران در فیاپف  عضو هیات اجرائی و نایب رییس (درحوزه آسیا) انتخاب شده است اما چه فعالیتی کردیم؟ یا  این حضور چه دستاوردی و چه اثراتی برای سینمای ایران دارد؟ اساسنامه را توضیح بدهند که متاسفانه هیچ چیزی ندیدیم.

وی ادامه داد:  بارها خواستیم نماینده معرفی شده به فیاپف از سوی خانه سینما تهیه کننده باشد و شورایعالی تهیه‌کنندگان این نماینده را معرفی کند.  زیرا فرد معرفی شده باید ایده ها و خواسته های سندیکای تهیه‌کنندگان را به سندیکای جهانی ارائه دهد.  ما نمی دانیم نماینده ای که داریم چه فعالیتی کرده  هیچ گزارش مکتوب و شفاهی وجود ندارد. به همین دلیل تنها  می توانیم بگوییم یک سری سفر انجام شده و از سفرها بی اطلاع هستیم. اگر گزارشی به خانه سینما ارائه شده احتمالاً بایگانی شده زیرا ربطی به  مجموعه هیات مدیره خانه سینما  ندارد.

رئیس جامعه صنفی تهیه‌کنندگان گفت: چرا  گزارش ‌ها منتشر نمی شود یا به صنوف ارائه نشده است، سوالی است که در میان تهیه‌کنندگان مطرح است.  از نظر ما در این شش سال  هیچ اتفاقی نه مثبت و نه منفی صورت نگرفته است  و شورایعالی تهیه‌کنندگان از همه قضایا بی اطلاع است.

هاشمی در ادامه گفت: در شورایعالی مطرح شد که معرفی نماینده را خانه سینما به شورایعالی واگذار کند اما همه هزینه ها را باید شورایعالی تقبل می‌کرد که به توافق نرسیدیم.  این بودجه باید توسط خانه سینما پرداخت بشود اما تهیه کننده باید در این انجمن جهانی حضور داشته باشد  تا  موظف به ارائه  گزارش باشد. چنانچه گزارش سال موثر نبود تصمیم به تعویض نماینده گرفته شود.

وی در پاسخ به این سوال که در حال حاضر نماینده فیاپف را خانه سینما معرفی می کند گفت:  بله نماینده را خانه سینما معرفی می کند زیرا این نهاد عضو فیاپف است و  اشکالی هم از این جهت نمی بینیم اما باید نماینده از طرف شورایعالی تهیه کنندگان معرفی بشود که این اتفاق نیافتاده است.

هاشمی درباره بررسی استقلال جشنوارها جهانی در فیاپف گفت: اصولا شورایعالی تهیه کنندگان با جدا بودن جشنواره جهانی از جشنواره فیلم فجر موافق نیست. جشنواره دولتی است و ارتباطی به خانه سینما و صنوف ندارد. شورایعالی تهیه کنندگان و خانه سینما اگر مستقلا قصد برگزاری جشنواره دارند آن امر دیگری است. ثبت شدن یا نشدن جشنواره جهانی فجر  الان مورد توافق تهیه‌کنندگان  نیست. هرگاه  بخش خصوصی قصد داشت جشنواره مستقل برگزار کند باید به فیاپف اعلام و درجه بندی شود. جشنواره دولتی معانی خاصی دارد، جشنواره فجر نباید جابجا شود و  درجه بندی جشنواره‌ای که دولت برگزار می‌کند مفهوم چندانی نخواهد داشت.

سینماژورنال: محمدمهدی عسکرپور که همواره مناصبش در خانه سینما بسیار بیشتر از کارنامه فیلمسازی اش به چشم آمده در تازه ترین گفتگوی خود از اوضاع اقتصادی بغرنج جامعه نالیده و البته نداشتن تأمین اجتماعی و اقتصادی درست در کشور را نقد کرده است.

به گزارش سینماژورنال عسکرپور که با “مهر” رسانه متبوع حوزه هنری که فیلم “مهمان داریم” را هم برای این ارگان تولید کرد گفتگو کرده با نگاهی دلسوزانه به طبقه آسیب پذیر جامعه گفته است: شما می بینید که افرادی با سن بالا در حال دستفروشی در خیابان ها هستند و یا ممکن است در اطراف خود شما هم افرادی باشند که از تامین درستی برخوردار نباشند با اینکه در سنین بالایی قرار دارند و این در حالی است که ما جزو کشورهای ثروتمند جهان هستیم نه کشورهایی که شرایط اقتصادی مناسبی ندارند.

وی ادامه داده است: ما منابع زیادی در کشور داریم و این در حالی است که تأمین اجتماعی و اقتصادی درستی برای مردم وجود ندارد و افراد در این کشور آینده مبهمی دارند. افراد با خود فکر می کنند تا وقتی که کار دارند، می توانند روی زندگی و معیشت خود حساب کنند و غیر از آن اطلاعی ندارند که اصلا تا چه زمانی کار خواهند داشت.

عسکرپور که احتمالا به واسطه حضور نزدیک در حلقه مدیریتی خانه سینما مشکلات این صنف را درک کره خاطرنشان ساخته است: وضعیت هنرمندان بدتر است، فیلمسازی که هر ۷ سال یک بار فیلم می سازد این میان تکلیفش مشخص نیست. در طرح هایی مثل تکریم بزرگان مبلغی بصورت ماهانه می دهند که فرد فقط می تواند با آن در ماه چند بار آژانس گرفته و به اداره مورد نظر برود. علاوه بر این از بیمه خوبی هم برخوردار نیستند.

این کارگردان افزوده است: پس شما به عنوان یک جوان فکر می کنید تا وقتی که توانش را دارید و روی پا هستید باید درآمد داشته باشید تا بعدا محتاج دولت نشوید. دولتی که نمی تواند از پس شما بربیاید و شما را در نقطه ای به حال خود رها می کند. اگر هم مسیر کار درست فراهم نباشد این کسب درآمد از جایی محقق می شود که معمولا همراه با فساد است.

جناب عسکرپور! خودتان برای صنف سینما چه کردید؟

سینماژورنال نه تنها با گفته های عسکرپور کاملا موافق است که به شدت از صراحتی که ایشان در تصویرسازی اوضاع اقتصادی مردمان و بالاخص هنرمندان داشته قدردانی می کند اما پرسش‌هایی هم از ایشان دارد.

جناب عسکرپور که خودش چندین سال در حلقه مدیریتی خانه سینما حضور داشت برای رفع اصلی ترین مشکل بدنه صنف که نداشتن یک نظام بیمه‌ای جامع است چه کرد؟

از آن مهمتر اینکه ایشان چقدر از مشکلات موجود برای سینماگران را ناشی از ضعف عملکرد صنفی می‌داند که مدیران آن به جای دنبال کردن حل مشکلات اولیه اعضاء به سراغ برگزار کردن جشنهای مختلف هستند؟

جالب است که مدیران صنفی که به اعتقاد عسکرپور اعضای آن از بیمه خوبی برخوردار نیستند اخیرا در کنار جشنهای سالیانه شان درگیر برگزاری یک جشنواره کاملا دولتی هم شده اند؛ جشنواره ای که آبشخور بودجه ای خوبی هم دارد.

چرا از مدیرعامل صنف متبوع تان پرسش نمی‌کنید؟
عسکرپور که به صراحت دولتی را که نمی تواند از شهروندانش حمایت کند را نقد می‌کنند چرا سوزنی هم به صنف متبوعشان نمی زنند و از مدیرعامل این صنف نمی پرسند که چرا به جای حل کردن مشکل بیمه اعضای صنف وقتش را درگیر مناصب دولتي ديگر  آن هم افزون بر درگيري هاي فيلمسازي  و حواشي آن كه لابد نمي شود  اين يكي را انتظار داشت كنار بگذارد، كرده است ؟!

عسکرپور اگر می خواهد از سخنانش تعابیر سیاسی مستخرج نشود حتما باید این را هم بگوید که خودش طی همه سالهای حضور در رأس خانه سینما، چه فعالیتهایی برای بهبود اوضاع رفاهی صنف انجام داد؟

سینماژورنال: محمدمهدی عسکرپور که بعد از تولید فیلم “مهمان داریم” برای حوزه هنری به رسانه ملی آمد و سریالی به نام “نفس گرم” را برای تلویزیون تولید کرد در تازه ترین گفتگوی خود اعلام آمادگی کرد که باز هم برای حوزه هنری فیلم بسازد.

به گزارش سینماژورنال عسکرپور که آخرین فیلمش “مهمان داریم” که با حمایت حوزه تولید شده بود و در چهل روز اکران آن رقم فروش اش به 400 میلیون هم نرسید در گفتگو با “تسنیم” از این گفته که فیلمنامه ای دفاع مقدسی را به مسئولین حوزه پیشنهاد داده و آمادگی خود را برای ساخت آن اعلام کرده است.

عسکرپور پیش از این فقط یک فیلم دفاع مقدسی به نام “پرواز در نهایت” را در اواخر دهه 60 ساخته بود و پس از آن هیچ تجربه ای در این ژانر نداشته است.

محمدمهدی عسکرپور گفت: پس از ساخت سریال «نفس گرم» به‌دنبال ساخت اثری با محوریت دفاع مقدس می‌روم… حوزه هنری سفارشی درباره ساخت فیلمی براساس کتاب «پایی که جا ماند» سیدناصر حسینی‌پور را ارائه داده بود که فیلمنامه آن را نوشتم و تحویل حوزه هنری دادم و در حال حاضر منتظر پاسخ آنها هستم.

مرا یاد روز عاشورا انداخت

عسکرپور با بیان اینکه یک‌پنجم کتاب «پایی که جا ماند» مربوط به دوران جنگ و دفاع مقدس بوده و بسیار دردناک است، اضافه کرد: صحنه‌ و داستان‌هایی که در این کتاب اتفاق می‌افتد و نیز بقیه کتاب روایت‌هایی از اردوگاه‌ها است که بخش‌هایی را انتخاب کردم که مرا یاد روز عاشورا می‌انداخت.

وی ادامه داد: با خواندن این کتاب احساس می‌کردم که دوباره صحنه‌های عاشورا تکرار شده و تعداد قلیلی از نیروهای ما با تعداد زیادی از آنها به‌طور فجیعی قتل‌عام شدند. به‌دلیل اینکه عاشورا شکست نبوده است، و رزمنده‌های ما نیز در این جنگ شکست نخوردند، این بخش برای من خیلی جذابیت داشته و فیلمنامه من هم بر روی این اصل شکل گرفت.

آمادگی خود را اعلام کردم

این کارگردان  افزود: من آمادگی خود را برای ساخت این فیلم سینمایی به‌محض فراهم شدن امکانات اعلام کردم و در حال حاضر منتظر پاسخ مسئولین حوزه هنری هستم تا کار ساخت این فیلم سینمایی را آغاز کنم.

سینماژورنال: در روزهای اخیر اخباری مبنی بر اکران برخی از آثار سینمای ایران در کشورهای اروپایی و آمریکایی شنیده شده بود.

به گزارش سینماژورنال یکی از این اخبار حکایت از آن داشت که “فیلم های “متولد 65 ” ساخته مجید توکلی، “در دنیای تو ساعت چند است” ساخته صفی یزدانیان، “چند متر مکعب عشق” ساخته جمشید محمودی و فیلم”ابد و یک روز” ساخته سعید روستایی در خانه سینمای شهر رم اکران و با استقبال گسترده علاقمندان به سینمای ایران روبه رو شد.

خبر دیگر از این می گفت که فیلمهایی چون «متولد ٦٥» ساخته مجیدتوکلی، «در دنیاى تو ساعت چند است؟» به کارگردانی صفی یزدانیان و«پل خواب» به کارگردانی اکتای براهنی در سالن کاپبلانو شهر ونکوور کانادا به نمایش درآمده است.

مدتی بعد از انتشار این اخبرا دست اندرکاران “ابد و یک روز” نمایش این فیلم در رم را تکذیب کردند!!

به تازگی محمدمهدی عسکرپور تهیه کننده “متولد 65” و مدیرعامل سابق خانه سینما هم به انتقاد از نمایش فیلمش در خارج از کشور پرداخته است.

باید آگهی بزنیم و مسئول نمایش فیلم‌ها را در کشورهای دیگر پیدا کنیم!

محمد مهدی عسکرپور تهیه کننده فیلم “متولد 65” به “ایسنا” گفت:‌ واقعیت این است که چند روز است تلاش می‌کنم که مسئول این قضیه را پیدا کنم اما هنوز او را پیدا نکرده‌ام تا ببینم فیلم‌های ما چند نمایش و در چه کشورهایی داشته‌اند!

این تهیه کننده و کارگردان سینما اضافه کرد: بعد از این اتفاقات با ایرج تقی‌پور مسئول بین‌الملل صحبت کردم و ایشان توضیح داد که مسئولیتی در این زمینه ندارد. از سوی دیگر آقای حیدری دبیر جشنواره فیلم فجر نیز به نوعی سلب مسئولیت کرد، به همین دلیل فکر می‌کنم کم‌کم باید آگهی بزنیم و مسئول نمایش فیلم‌ها را در کشورهای دیگر پیدا کنیم!

این فیلمساز خاطر نشان کرد: تا زمانی که شخص مسئول پیدا نشود، نمی‌دانیم این نمایش‌ها با چه انگیزه‌ای صورت گرفته است اما به هر حال این اقدام از سوی سازمان سینمایی انجام شده است.

شیرینی جشنواره دست از سر مسئولان برنمی دارد و دوست دارند جشنواره را در کرات دیگر هم برگزار کنند

عسکرپور در پاسخ به این پرسش که آیا از نمایش فیلم‌اش در کشورهای دیگر باخبر بوده است؟ گفت: اساسا تعداد نمایش‌های فیلم با اطلاع من نبوده است. اولین نمایش فیلم به دلیل سفر آقای رئیس جمهور به فرانسه بود که به ما گفتند، فیلم‌مان یک نوبت نمایش به صورت محدود و خصوصی خواهد داشت و ما هم مشکلی نداشتیم اما به تدریج مطلع شدیم فضای نمایش فیلم گسترش پیدا کرده است و با فاصله اندکی از جشنواره فیلم فجر نوعی نمایش جشنواره البته به معنای «شو» در کشورهای دیگر راه افتاده است. گویا شیرینی‌ جشنواره فجر دست از سر مسئولان آن برنمی‌دارد و حالا محدوده‌اش را به فراتر از کشور برده‌اند و اگر بتوانند دوست دارند گستره جشنواره فجر را فراتر از کره زمین ببرند و این جشنواره را در کرات دیگر هم برگزار کنند!

کارگردان فیلم‌های «قدمگاه» و «هفت و پنج دقیقه» خاطر نشان کرد: محدوده جشنواره فیلم فجر مشخص است. قرار نیست تمام فیلم‌های آن به معرض نمایش عمومی دربیاید. پیش ا‌ز آن هم مسئولان جشنواره دوست داشتند که فیلم‌ها را در شهرهای دیگر نمایش بدهند و متوجه نمی‌شوم براساس کدام سیاست این تصمیم‌ها را می‌گیرند. اما رفتارشان در ماجرای اخیر شبیه به نمایش فیلم‌هایی است که از سوی رایزنی‌های فرهنگی اتفاق می‌افتد و بسیار غیرحرفه‌ای است.

نمی‌دانم با این وضعیت بعد از این چگونه کپی‌ فیلم‌ها را به جشنواره فجر بسپاریم

عسکرپور اضافه کرد: نمی‌دانم با این وضعیت بعد از این چگونه کپی‌ فیلم‌ها را به جشنواره فجر بسپاریم چون آن‌ها با همین کپی‌ها، فیلم‌ها را در جشنواره‌های دیگر نمایش می‌دهند و این رفتار از سوی جایی که خود باید مرجع اطمینان بخش باشد، غیر قابل گذشت است.

او با ابراز تأسف از اینکه با اکران‌های محدود و مقطعی، لطمه فراوانی به نمایش فیلم‌های جشنواره فجر برای شرکت در جشنواره‌های معتبر جهانی وارد شده است، اضافه کرد:‌ با این وضعیت، فیلم‌های ما شانس خود را از دست داده‌اند و سازمان سینمایی باید خود را بابت این ماجرا برای پرداخت خسارت جدی آماده کند، البته به محض اینکه مسئول این ماجرا معلوم شود.

عسکرپور اضافه کرد: بعد از نمایش فیلم در پاریس گفتند که فیلم در ونکوور هم اکران می‌شود اما نه قراردادی بسته شد و نه خبر دادند که بعدا در کدام کشورهای دیگر نمایش داشته است.

این دیگر بدترین اتفاق است

این تهیه‌کننده در پاسخ به این پرسش که آیا نمایش پاریس هم می‌توانست محدودیتی برای حضور این فیلم در جشنواره‌های خارجی ایجاد کند؟ تصریح کرد: با توضیحاتی که داده بودند، مشکلی ایجاد نمی‌شد چون قبلا هم این شکل از نمایش فیلم‌ها تا حدودی تجربه شده بود. زیرا معمولا همزمان با سفر ریاست جمهوری به کشورهای دیگر برنامه‌های فرهنگی هم برگزار می‌شود و بعضی فیلم‌ها اکران‌های محدود و خصوصی برای افراد خاصی دارند. اما در ماجرای اخیر به سبک رایزن‌های فرهنگی رفتار شد و فیلم‌ها نمایش‌های مختلفی در کشورهای گوناگون داشتند در حالی که با هیچ یک از ما مذاکره‌ای صورت نگرفته بود.

عسکرپور در پاسخ به این سخن که به نظر می‌رسد دبیرخانه جشنواره فجر در این زمینه تصمیم‌گیری کرده است، گفت:‌ این دیگر بدترین اتفاق است. پیش از این محدوده جشنواره فجر به چند نوبت اکران در تهران خلاصه می‌شد اما بعد به شهرستان‌ها گسترش پیدا کرد و حالا به کشورهای دیگر هم رسیده است و این بدترین شکل نمایش برای فیلم‌هاست.

دوستان جدید این ویژگی را دارند که زیاد عذرخواهی می‌کنند

او درباره پرداخت خسارت توسط سازمان سینمایی توضیح داد: خسارت معنوی که نه البته دوستان جدید این ویژگی را دارند که زیاد عذرخواهی می‌کنند اما مراقبت لازم را برای اشتباه نکردن، ندارند.

آن جشنواره خاص می‌تواند به اعتبار همان نمایش‌های محدود، از پذیرش آن اثر خودداری کند

محمدمهدی عسکرپور در پایان و در پاسخ به این پرسش که با این توصیفات آیا فیلم «متولد 65» می‌تواند در جشنواره‌های معتبر نمایش داشته باشد؟ گفت: در این زمینه ممکن است اختلاف نظر کارشناسی وجود داشته باشد. راهش این است که آیین‌نامه و رفتار سالیانه جشنواره‌های مختلف را ببینم، زیرا یکی از پارامترهای این جشنواره‌ها این است که آثار شرکت کننده اولین اکران‌ جهانی شان را در آن جشنواره بخصوص انجام بدهند و باید ببینیم براساس‌آیین‌نامه آن جشنواره، آیا این نوع اکران ها شامل حال این پارامتر می‌شود یا نه؟! البته این وضعیت زمانی پیش می‌آید که یک جشنواره معتبر به شدت در پی اکران فیلم خاصی باشد اما فیلم‌های ما کمتر این وضعیت را دارند و به همین دلیل آن جشنواره خاص می‌تواند به اعتبار همان نمایش‌های محدود، از پذیرش آن اثر خودداری کند.