روایت تلخ آقازاده مهدی فتحی از آخرین روزهای حیات این بازیگر⇐پدرم با تمام وجود ایفای نقش میکرد ولی بسیاری از تهیهکنندگان، دستمزدش را ندادند!/بدحسابیها باعث شد پدرم از لحاظ مالی جایگاه مناسبی نداشته باشد!/ پدرم در شرایط غیرمنصفانهای از دنیا رفت و حتی هزینههای درمانش هم به سختی تأمین میشد!/پدرم تا آخر عمر، خانه نداشت و تا آخرین لحظه تلاش کرد که سرپناهی داشته باشد ولی نشد!!
سینماروزان/محمد وفایی: هفده سال بعد از درگذشت مهدی فتحی، مهرگان فتحی تنها فرزند مهدی فتحی، شرح حالی تلخ ارائه داده از واپسین روزهای زندگی پدر؛ شرح حالی که میتواند معادل شرح حال زندگی بسیاری از هنرمندان در قید حیات هم باشد!
به گزارش سینماروزان آقازاده فتحی درباره فوت پدر به روزنامه جامجم گفت: پدرم سالیان زیادی دچار بیماری دیابت بود و این بیماری در یک سال آخر بسیار عود کرد. ایشان خیلی دیر متوجه این بیماری شد چون هیچچیزی بر کارش اولویت نداشت. از وقتی متوجه شد و درمان را شروع کرد تا زمانی که بیماری اوج گرفت ولی سالهای زیادی طول نکشید. دیابت خیلی بیماری سختی است و اندامهای زیادی را درگیر میکند.
فرزند فتحی ادامه داد: سن پدرم هم آنقدر کم نبود که بتواند راحت بیماری را بگذراند. ایشان در اثر ابتلا به دیابت دچار نارسایی کلیه شد و متاسفانه به همین دلیل درگذشت.
مهرگان فتحی افزود: آن دوران برایم بسیار سخت بود، چون من تکفرزند هستم و پدرم تنها کسی بود که در آن زمان داشتم. بزرگترین ترس زندگی من ازدست دادن پدرم بود که در نوجوانی با آن مواجه شدم و بینش امروزم را نداشتم. این سوگ باید میگذشت و بههرحال باید با آن کنار میآمدم. سالهای اول برایم بسیار سخت بود اما امروز حضور پدرم در قلبم را حتی بیشتر از زمان حیاتش حس میکنم.
آقازاده فتحی درباره بیتوجهی به مهدی فتحی گفت: چیزی که من بهعنوان نزدیکترین فرد زندگی پدرم دیدم، این بود که ایشان بههیچ چیزی به جز کارش اهمیت نمیداد. او یکی از آدمهای بیحاشیه این حرفه بود و کمتر در فضای رسانهای حضور داشت. پدرم اگر کاری را دوست داشت، با تمام وجود انجام میداد، بدون اینکه به دستمزدش فکر کند و میدانم که در بسیاری از کارها، تهیهکنندگان، دستمزدش را ندادند.
مهرگان فتحی خاطرنشان ساخت: جایگاهی که معمولا به هنرمندان داده میشد، از لحاظ شرایط صنفی چندان مناسب نبود و امکاناتی مانند بیمه جامع هنرمندان وجود نداشته است. تئاترها معمولا درآمد نداشتند، چون تهیهکنندهای وجود نداشت و تئاتر گیشهای فروش میرفت. هنرمندان تئاتر درآمد مناسبی نداشتند و در کارهای تصویری نیز معمولا تعدادی از قسطها پرداخت نمیشد.
فرزند فتحی گفت: بدحسابیها باعث شد پدرم از لحاظ مالی جایگاه مناسبی نداشته باشد و البته این اصلا برایش مهم نبود چون دغدغهاش خود بازیگری بود. او تا آخر عمرش خانه نداشت و تا آخرین لحظه تلاش کرد که بتوانیم یک سرپناهی داشته باشیم ولی نشد. از این جهت میتوان گفت در شرایط غیرمنصفانهای از دنیا رفت و حتی هزینههای درمان را به سختی تأمین میکردیم. امیدوارم امروز اوضاع تغییر کرده باشد و وضعیت هنرمندان بهتر شده باشد. چون در همه جای دنیا هنرمندان مورد حمایت واقع میشوند تا بتوانند کارشان را به بهترین شکل انجام دهند.