همان قدر که سینمای تجاریِ لجام گسیخته خطرناک است، سینمای بی حساب و کتاب نفتی برای فرهنگ، مضر است!/چرا سینمای دولتی به جایی رسیده که هزینه زیاد و بهره‌ی ناچیز دارد؟/آقایان مدیر! نگذارید کارتابل‌ها به‌جای شما مدیریت کنند!
سینماروزان/تینا جلالی: سينما يعني همه سليقه‌ها و ژانرها، اينكه ما فقط فيلم اجتماعي بسازيم يا فقط فيلم كمدي بسازيم يا فقط يك جريان سينمايي برهمه سينما غلبه داشته باشد، غلط اندر غلط است.
محمد آفریده مدیر خوشنام سینما که فیلم “سه جلد” را به عنوان تهیه‌کننده روی پرده دارد با بیان مطلب فوق به روزنامه اعتماد گفت: همه ظرفيت‌ها بايد بتوانند در كنار هم در يك شرايط متناسب و عادلانه فيلم بسازند و تلاش و رقابت سالم وجود داشته باشد. نمي‌شود روي موضوعات اجتماعي چشم بست همانطور كه نمي‌شود ذائقه‌هاي متفاوت و متكثر مردم و تماشاگران را كه نيازهاي متنوعي دارند، ناديده گرفت. مردم يا بهتر بگويم مخاطبين، حيات سينما هستند. با مردم سينما زنده مي‌شود اگر فيلم بسازيم و نيازي به حضور مردم نداشته باشيم، مي‌شويم سينماي ارگانی دولتي، سينمايي كه هزينه زياد اما بهره ناچيز دارد.
وی ادامه داد: همانقدر كه سينماي تجاري رها شده و لجام گسيخته براي سينما و فرهنگ و مردم مضر است سينماي دولتي بي‌حساب و كتاب ارگانی نفتي براي فرهنگ و مردم مضر و بي‌حاصل است.
آفریده درباره تجربیات مدیریتی خودش گفت: هر فعاليتي در هر زمينه‌اي براي ماندگاري نياز به پوست‌اندازي دارد. نگاه من در سال‌هايي كه در انجمن و مركز بودم برداشتن سد بي‌اعتمادي به جوانان خلاق اين سرزمين بود . جواناني كه تجربه، دانش و استعداد داشتند اما كسي در را براي آنان باز نمي‌كرد. از طرف ديگر سينمايي داشتيم كه بيش از هفتاد درصد آن در جا مي‌زدند و ديگر رمقي نداشتند يا بعضي‌ها زير سايه تجربه‌هاي گذشته خود جرات تغيير نداشتند، آن اعتماد با خودش موج خروشاني از سازندگي، اميد و خلاقيت به همراه آورد و نسل خلاق و پويايي را به سينماي ايران هديه كرد. پشتوانه سينماي هر كشور نسل خلاق جوان و تجربه‌هاي آنان است.
آفریده درباره همکاری با باران کوثری در فیلم “سه جلد” گفت: از باران كوثري گفتيد، حقيقتا بايد اسم فيلم را مي‌گذاشتيم باران، اين فيلم بدون باران معلوم نبود چه سرنوشتي پيدا مي‌كرد. ايشان جداي از اينكه درك و شناخت خوب و بالايي نسبت به كاركتر فيلم داشتند لحظاتي عين زندگي واقعي نقش مي‌شدند. باران جداي از اينكه بازيگر فيلم بود همراه و همكار من به عنوان تهيه‌كننده بود، چراكه با شناختي كه از توليد و سينما داشت هميشه هركاري كه مي‌توانست براي پيشبرد كار بدون منت انجام مي‌داد. باید اجازه داد سینمای ایران از تجربیات چنین بازیگران با احساس مسئولیتی بسیار بیش از اینها بهره مند گردد.
او افزود: خدا رحمت كند آتيلا پسياني را، ايشان مرد بزرگواري بودند . سال‌هايي كه در فارابي بودم با ايشان آشنا شدم . ايشان يك صبح تا بعدازظهر مهمان ما سر صحنه بودند و به ما لطف كردند.
آفریده درباره دورنمای مدیریت سینمایی دولت چهاردهم گفت: هميشه در ديدارهايی كه با مديريت‌هاي سينما داشتم به آنها گفتم كه حواس‌شان باشد، اين كارتابل‌هاي شما به‌جاي شما مديريت نكند. اين كارتابل‌ها همان روزمرگي‌ها است. اين روزمرگي‌ها، قدرت و توان و مركزيت را از سينما مدتها است، گرفته است.
