سینماژورنال: کمتر پیش آمده وزیران ارشاد یا حتی مدیران سینمایی به صراحت و با اشارات مستقیم از محصولات هنری خاص تعریف کنند.

به گزارش سینماژورنال علی جنتی وزیر ارشاد دولت یازدهم اما در این زمینه پیشقدم شده است و با اشاره مستقیم به داستان فیلم “لانتوری” رضا درمیشیان، از آن به عنوان مثالی از فیلم قرآنی یاد کرده است.

جنتی در بیست و یکمین مراسم تکریم از خادمان قرآن کریم و تقدیر از برگزیدگان آزمون های سراسری قرآن و عترت گفت: باید از تمام امکانات هنری در جهت توسعه فرهنگ قرآنی بهره ببریم بویژه از ظرفیت های موجود در آثار سینمایی فاخر که در آنها به سبک زندگی قرآنی اشاره می شود. صرف نشان دادن سجاده و فردی در حال نماز خواندن در یک فیلم کفایت نمی کند، بلکه باید مفاهیم قرآنی را آثار متبلور کنیم.

مفهوم بخشش در “لانتوری”

وزیر ارشاد با اشاره به “لانتوری” اظهار کرد: در جشنواره فیلم فجر امسال، فیلمی بود که در آن شخصی بر صورت یک دختر اسید پاشید اما این دختر زمانی که حق قصاص داشت و در آخرین لحظه از این کار صرف نظر کرد و مجرم را بخشید. مفهوم بخشش یک مفهوم قرآنی است و از این دست مفاهیم کم نداریم.

او خاطرنشان کرد: از معاون محترم قرآن و عترت می خواهم تا در گفتگو با مسئولان سازمان سینمایی و همچنین معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، شرایط بهره گیری از آثار سینمایی و نمایشی را برای نشر هرچه بهتر فضائل اخلاقی  فراهم کنند.

سینماژورنال: اتفاقات ناراحت کننده شب گذشته در کاخ جشنواره و تجمع آدمهای بی ربط به هنر و رسانه در کاخ برای تماشای “لنتوری” رضا درمیشیان نشست امروز صبح کاخ را تحت تاثیر قرار داد.

به گزارش سینماژورنال نیما حسنی نسب منتقد و روزنامه نگاری که چندی قبل با نگارش یادداشتی تمامیت خواهی برخی اعضای هیات مرکزی انجمنی موسوم به منتقدان خانه سینما را به چالش کشیده بود امروز در نشست فیلم نفس به گلایه از مدیران دبیرخانه فجر و به خصوص محمد حیدری پرداخت که در روزهای گذشته نتوانستند جلوی ورود افراد غیرمرتبط به کاخ جشنواره را بگیرند.

اگر یک بار بگویید نمی‌آییم و یکی از جلسات خالی می‌ماند این مشکل به وجود نمی‌آید
حسنی نسب گفت: دیشب نزدیکیهای صبح ما از اینجا رفتیم و درود بر شرف این بچه ها که 10 صبح اینجا هستن. اگر یک بار بگویید نمی آییم و یکی از جلسات خالی می ماند این مشکل به وجود نمی آید.
وی ادامه داد: عوامل فیلم “نفس” را راه نمی دادند به نشست اما دیشب 5 هزار نفر در سالن بودند و کسی کارتشان را کنترل نمی کرد.

آقای حیدری! امسال چند هزار کارت صادر شده؟
این روزنامه نگار با اشاره به کنترلهای صبحگاهی و رهایی سالن در ساعات شبانگاهی بیان داشت: کارت مرا گرفتند و چهره نگاری میکنند که تصویر خودم هست یا نه. آخر 10 صبح من آمده ام برج چه غلطی بکنم؟
وی سپس خطاب به دبیر جشنواره بیان داشت: آقای حیدری! امسال چند هزار کارت صادر شده؟ اما برای عکاس بولتن کارت صادر نشده. قبلا بچه ها را می آوردن امسال بچه ها با بیبی سیتر(پرستار) می آیند.

حسنی نسب در پایان گفت: آن روزها که در کانالهای تلگرامی ضجه می زدند این برنامه ریزی غلط است آقای حیدری می آمد و درود می فرستاد که رسیدگی می شود. کو آن رسیدگی؟

سینماژوزنال: “لانتوری” ادامه منطقی مسیری است که رضا درمیشیان در “عصبانی نیستم” پیموده بود.

به گزارش سینماژورنال پرونده سازی(!) برای “عصبانی نیستم” که یک درام گزنده اجتماعی بود و ربط بی دلیل آن به سیاست و البته تسویه حساب با سازمان سینمایی دولت اعتدال با توقیف این فیلم، این ظن را پیش رو می گذاشت که درمیشیان قید آن گزندگی و التهاب را زده و در فیلم تازه اش مسیری خنثی را پیش گیرد.

نمونه هایی چون حاتمی کیا که بعد از توقیف “به رنگ ارغوان” به تجربه هایی ابتر چون “به نام پدر” رسیده بود این ظن را تقویت می کرد با این حال “لانتوری” درمیشیان نشان داد که برخورد سینماگران دهه شصتی با ممیزی و حتی توقیف متفاوت از کارگردانان قدیمی تر است و برخوردهای حذفی نه تنها به عقب نشستن آنها نمی انجامد که اتفاقا باعث میشود آنها با ثبات قدم بیشتری مسیر پیشین خود را امتداد دهند.

روایتی صریح از زنندگی اسیدپاشی

اگر می بینیم درمیشیان در “لانتوری” باز هم به سراغ یک سوژه ملتهب اجتماعی رفته و البته باز هم کوشیده در روایتی صریح و عریان، زنندگی پدیده اسیدپاشی را به تصویر بکشد ناشی از همین تفاوت روحیات است.

البته که درمیشیان اینجا سبکی مستند-ژورنالیستی را برای روایت برگزیده و با تقطیعی متکی بر سه عنصر عکس، صدا و موسیقی کوشیده کاری کند که مخاطب با تمام وجودش شومی اسیدپاشی را درک کند.

اسیدپاشی هرچند گره اصلی “لانتوری” را می افکند و زیربنای درام است اما این گره مجالی است برای بررسی یک دوقطبی میان اسیدپاش و او که به صورتش اسید پاشیده شده!

مردی ظاهرالصلاح با کاپشنی احمدی نژادی
سبک مستندوار فیلم کمک می کند که کارگردان ایده ها و نظراتی که درباره هر دو پرسوناژ اصلی وجود دارد را از زبان کاراکترهایی بیان کند که از دور یا نزدیک با یکی از طرفین حشرونشر داشته اند؛ کاراکترهایی که از مردی ظاهرالصلاح با کاپشنی احمدی نژادی بر تن(!) گرفته تا بانوی انتلکتوئل مآبی که سیمایش یادآور یکی از فیلمسازان زن مشهور وطنی است را دربرمی گیرد.

در بخشهایی که مایه های مستندوار اثر کمتر می شود طعنه های اجتماعی کار است که رخ می نمایاند و از جمله پررنگترین طعنه ها به ماجراهای مفسدان اقتصادی است که در رسانه ها با حروف ابتدایی نام و فامیل آنها را می شناسیم.

ماحرای “الف. ر” و دیگران

در کنار این نامهای اختصاری که “الف.ر” شاید مهمترین آنها باشد یکی از شخصیتهای محوری، آقازاده ای است که پدری متهم به اختلاس دارد و البته شباهتهای فراوانی دارد به همان آقازاده مشهوری که در سالهای اخیر نامش کنار یک چهره سینمایی ضمیمه شده است.

این اشارات اما بیشتر بهانه است برای رسیدن به درکی که بناست مخاطب نسبت به پدیده اسیدپاشی پیدا کند و رسیدن به یک سوم پایانی که بناست درباره حکم قانونی قصاص اسیدپاش طرح شود. در اینجا درمیشیان سعی می کند صرفا نظاره گر ماجرایی باشد که دو قطب داستان درگیر آن هستند.

قصاوتی در کار نیست
اینجا دیگر قضاوتی در کار نیست و تقریبا همه محق هستند؛ از قربانی اسیدپاشی که قصاص را حق خود می داند تا اسیدپاش که مدام در حال چالش درونی با خویشتن بر سر توجیه کردن فعل احمقانه اش است تا پزشکی که بناست قصاص اسیدپاش را انجام دهد و بالاخره قاضی دستگاه قضا همه و همه طوری صحبت می کنند که مخاطب یقین پیدا کند حرف آنها درست است اما اینکه بشود حق را به یکی از طرفین داد، نه.

اینکه “لانتوری” با لحاظ کردن تمامی نگاهها به پایان می رسد می تواند نتیجه منطقی اندیشه کارگردانی باشد که می دانسته در روزگاری به سر می برد که مخاطب باهوشتر از آن است که بشود برایش نسخه پبچید پس بهتر آن است که چون افتتاحیه، اختتامیه را هم به صورت ژورنالیستی و با قرار دادن نقطه نظرات مختلف کنار هم به پایان ببرد.

سینماژورنال: هرچند نام “لانتوری” درمیشیان جرو سه فیلم اول مردمی جشنواره نیست!!! اما اقبال مخاطبان به این فیلم در سینماهای مردمی فوق العاده بوده است.

به گزارش سینماژورنال بعد از پردیسهایی چون کوروش که فیلم را فول سانس اکران کردند امروز پردیس آزادی شاهد صفی طولانی مخاطبانی بود که برای تماشای فیلم در سانس 16 عصر جلوی درب ورودی سالن ایستاده بودند.

سوژه به روز و ملتهب”لانتوری” که به صراحت از اسیدپاشی می گوید و ساختار ژورنالیستی که درمیشیان برای روایت برگزیده باعث شده فیلم در زمره آثاری قرار گیرد که مخاطبان جشنواره بشدت با آن ارتباط برقرار کنند.

البته که طعنه های سیاسی-اجتماعی اثر و قرار دادن موتیفهایی چون آقازادگی، یقه سفیدان، دلواپسان، اختلاس، رانت خواری و گرفتاریهای برآمده از اختلاف طبقاتی در دل درام باعث شده “لانتوری” هم به مانند دو ساخته قبلی کارگردانش “بغض” و “عصبانی نیستم” اثری باشد بشدت روزآمد که اگر گرفتار حاشیه سازی افراطیون نشود خواهد توانست اکران خوبی را تجربه کند.

سینماژورنال: رضا درمیشیان کارگردان جوان و جسور ایرانی که با “عصبانی نیستم” نشان داده بود خیلی خوب ویژگیهای شخصیتی جوانان متولد دهه 60 را می‌شناسد، امسال با “لانتوری” به جشنواره فجر می آید.

به گزارش سینماژورنال در “لانتوری” هم به مانند ساخته توقیف شده این فیلمساز این باران کوثری و نوید محمدزاده هستند که نقشهای اصلی را بازی می‌کنند و البته که ضلع سوم داستان توسط مریم پالیزبان ایفا می‌شود.

مریم پالیزبان دوازده سال پیش از این و با ایفای نقش در “نفس عمیق” پرویز شهبازی تا نامزدی دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگری جشنواره فجر پیش رفته بود با این حال در سالهای بعدی او فعالیت بازیگری چندانی نداشت و تنها در “لرزاننده چربی” محمد شیروانی ایفای نقش کرد.

گره تراژیک درام و عواقب برآمده از آن

پالیزبان در “لانتوری” قطب مقابل نوید محمدزاده را ایفا می‌کند و گره اصلی درام هم با تقابل این دختر و پسر جوان است که شکل می‌گیرد؛ عشق پسر داستان به دختر که ژورنالیست هم هست سرانجام خوشی ندارد و اسیدپاشی به صورت دختر است که امتداد درام را شکل می‌دهد.

وجه اشتراک با ده‌نمکی، طالبی و اوج

به گزارش سینماژورنال نکته جالب درباره “لانتوری” درمیشیان آن است که در کنار “رسوایی2” مسعود ده‌نمکی، “یتیم خانه ایران” ابوالقاسم طالبی و “اژدها وارد میشود” مانی حقیقی جزو آثاری است که در سانس 12 شب کاخ جشنواره به نمایش در‌می‌آید!

“لانتوری” پنجشنبه 15 بهمن ماه در سانس 12 شب در کاخ جشنواره به نمایش درمی‌آید و دو روز بعد یعنی شنبه 17 بهمن ماه در سانس 8 شب در کاخ مردمی جشنواره واقع در پردیس ملت اکران خواهد شد.

جالبتر اینکه در روز 17 بهمن ماه در کاخ مردمی قبل از “لانتوری”، “ایستاده در غبار” محمدحسین مهدویان به نمایش درمی آید و بعد از آن “بادیگارد” ابراهیم حاتمی کیا که هر دو از محصولات سازمان هنری رسانه ای اوج هستد!

اسیدپاشی از “رستگاری…” تا “لانتوری”
به گزارش سینماژورنال هرچند اخبار اسیدپاشی در سالهای اخیر بیشتر شنیده می شود اما اسیدپاشی سوژه تازه ای در سینما نیست.
سالها پیش از این در اوایل دهه هشتاد سیروس الوند درامی با رگه های تند سیاسی به نام “رستگاری در هشت و بیست دقیقه” را براساس سناریوی محمدهادی کریمی ساخت که بهرام رادان، شهاب حسینی و مهتاب کرامتی بازیگران آن بودند.
در این درام برای اولین بار در تاریخ سینمای ایران در بخشی از سیر روایی فیلم، توطئه اسیدپاشی به صورت شخصیت اصلی پیش برنده داستان بود.

مریم پالیزبان در  نمایی از”لانتوری”؛ کاراکتری که اسیدپاشی زندگیش را دگرگون می کند

سینماژورنال: حدودا یک هفته قبل بود که سینماژورنال از حضور دو فیلم با مضمون اسیدپاشی در جشنواره سی و چهارم فجر خبر داد.(اینجا را بخوانید)

واکنشهای مخاطبان به گزارش سینماژورنال درباره آن دو فیلم موجب آن شد که بسیاری از رسانه ها نیز به بازنشر آن گزارش بپردازند.

صدالبته که در این بین اغلب رسانه ها نیز با ذکر منبع اصلی به بازنشر پرداختند اما امروز شنبه دوازدهم دی ماه در یک اقدام عجیب دو سایت که یکی سیاسی است و منسوب به کاندیدای چند دوره اخیر انتخابات و دیگری، سایتی سینمایی و وابسته به ارگانی هنری که زمانی جدا از ارشاد به ممیزی فیلمها می پرداخت، در قالب گزارشی که دومی از روی دست اولی رونوشت کرده بود(!) بخش عمده گزارش سینماژورنال را بدون ذکر منبع بازنشر دادند.

جالب اینجا بود برای اینکه ردّ کپی کاری از این بازنشر گم شود هم در کنار نام دو فیلم “لانتوری” و “این زن حقش را میخواهد” که در گزارش سینماژورنال به عنوان آثاری با مضمون اسیدپاشی ذکر شده بودند نام فیلمی دیگر با عنوان “غیرمجاز” هم ذکر شده بود.

فیلم ما هیچ ربطی به اسیدپاشی ندارد

این در حالیست که “غیرمجاز” ربطی به اسیدپاشی ندارد و حسن یکتاپناه کارگردان فیلم با ردّ استفاده از مضمون اسیدپاشی در فیلمش به سینماژورنال گفت: فیلم ما هیج ربطی به اسیدپاشی ندارد و آنچه درباره این موضوع به فیلم ما نسبت دادند کذب محض است.

وی سپس با لحنی طنازانه بیان داشت: اسیدپاشی که مجاز است(!!) اما فیلم ما “غیرمجاز” نام گرفته است.

یکتاپناه درباره اینکه آیا فیلمش بلحاظ ممیزی مشکلی پیدا نکرده هم به سینماژورنال بیان داشت: خوشبختانه فیلم هیچ مشکلی ندارد و به زودی پروانه نمایش آن هم صادر شده است.

به جز تغییر یک کلمه هیچ ممیزی به فیلم ما وارد نشده است

حسن یکتاپتاه که سابقه ساخت آثاری چون “جمعه” و “داستان ناتمام” را دارد درباره ممیزی وارد شده به “غیرمجاز” هم بیان داشت: به جز تغییر یک کلمه هیچ ممیزی دیگری به فیلم وارد نشده است.

این کارگردان در توضیح فضای داستانی فیلمش بیان داشت: بلحاظ ساختاری سه قصه مختلف را طوری روایت می کنیم که به هم گره می‌خورند و در این بین زندگی یک دختر فراری، یک موادفروش و چند شخصیت دیگر روایت می‌شود.

سعی کردم از هنروتجربه فاصله بگیرم و فیلمی برای مخاطب عام بسازم

یکتاپناه که با ساخت دو فیلم قبلیش بیشتر به عنوان کارگردانی جشنواره ای ساز شناخته می شد در انتهای گفتگوی خود به سینماژورنال گفت: سعی کردم در کار تازه آن از فضای فیلمهای قبلی ام فاصله بگیرم و برخلاف هنروتجربه ای که در ماههای اخیر باب شده فیلمی بسازم که بتواند توجه مخاطب عام را به خود جلب کند.

با حضور میلاد کیمرام و لیلا زارع

به گزارش سینماژورنال میلاد کیمرام و لیلا زارع بازیگران “غیرمجاز” هستند و پریوش نظریه بازیگر پیشکسوت نیز در این فیلم نقش کوتاهی را ایفا کرده است. تهیه کنندگی این فیلم را محمدحسین عامری‌پویا برعهده داشته است و فیلم برای حضور در بخش مسابقه جشنواره سی و چهارم فیلم فجر فرم پر کرده است.

غیرمجاز

سینماژورنال/مارتا ثناوش: اسیدپاشی از جمله معضلات اجتماعی است که هرچند در سالهای اخیر شیوع بیشتری داشته است اما به جز یک بار در اوایل دهه هشتاد و درام ملتهب “رستگاری در 8 و 20 دقیقه” از ساخته های سیروس الوند با فیلمنامه ای از محمدهادی کریمی، هنوز سینمای ایران چنان که باید به تولید محصولات متفاوت با محوریت آسیب شناسی این پدیده دست نزده است.

به گزارش سینماژورنال سال قبل محمدحسین فرحبخش فیلمی با عنوان “مستانه” را کارگردانی کرد که تنها در بخشهایی کوتاه از آن به این معضل اشاره شده بود.

با این حال شنیده‌های سینماژورنال حکایت از آن دارند که در یک اتفاق جالب امسال دو اثر با مضمون اسیدپاشی برای حضور در جشنواره فجر به دبیرخانه ارائه شده است.

یکی از این دو اثر “لانتوری” نام دارد و اثر دیگر “پانسیون” یا “این زن حقش را می‌خواهد” که گویا هر دو متقاضی حضور در بخش سودای سیمرغ هستند.

محصول دست کارگردان “عصبانی نیستم”

“لانتوری” را رضا درمیشیان ساخته است؛ کارگردانی که ساخته قبلی‌اش “عصبانی نیستم” از جمله آثار پرحاشیه جشنواره سی و دوم فیلم فجر بود و البته همین حواشی بودند که باعث ممانعت در اکران این اثر خوش ساخت اجتماعی شدند.

درمیشیان فیلم تازه اش “لانتوری” را در سکوت خبری جلوی دوربین برد و سعی کرد با مدیریت اخبار آن از هر گونه بروز حاشیه جلوگیری کند. درمیشیان البته که هیچ خط داستانی سرراستی از فیلمش را هم به رسانه ها ارائه نداده است.

سینماژورنال اما خبر یافته که “لانتوری” درمیشیان که نام آن اصطلاحی است مختص به ادبیات زندان که برای افراد تازه‌کار و پرمدعا به کار می‌رود مضمونی درباره اسیدپاشی دارد.

مریم پالیزبان در نمایی از “لانتوری”

اسیدپاشی یک پسر بر صورت دختر محبوبش

در “لانتوری” هم این بازیگران اصلی “عصبانی نیستم” یعنی باران کوثری و نوید محمدزاده هستند که حضور دارند.

داستان “لانتوری” درباره پسر جوانی است از طبقه پایین اجتماع که عاشق دختری از طبقه مرفه می‌شود و البته که این عشق سرنوشتی تراژیک را برای دختر رقم می‌زند چراکه پسر جوان و خودخواه که نمی‌تواند به وصال محبوب برسد بر صورت وی اسید می‌پاشد و البته همین اسیدپاشی است که ادامه ماجرا را شکل می‌دهد…

مریم پالیزبان، اردشیر رستمی، نظام الدین کیایی، حسین پاکدل، رضا بهبودی، بهناز جعفری، مهدی کوشکی، نادر فلاح، ستاره پسیانی، بهرنگ علوی، بهرام افشاری، کاظم سیاحی، سیاوش چراغی پور، سجاد تابش و یسنا میرطهماسب دیگر بازیگران “لانتوری” هستند.

داستان دختری که می‌خواهد یک اسیدپاش را قصاص کند

اما “پانسیون” را کارگردانی به نام محسن توکلی ساخته که پیش از این عمده فعالیتش در شبکه خانگی و ساخت فیلمهایی مانند “دوربین”، “قرار بعدی همان جا” و “انسانها” بوده که از این میان فقط “دوربین” به صورت محدود اکران شده است.

بنا به اطلاعات رسیده به سینماژورنال “پانسیون” یا “این زن حقش را می‌خواهد” داستان زندگی دختری را روایت می‌کند که به صورتش اسید پاشیده می‌شود و این دختر می‌کوشد با کار کردن و پس‌انداز دستمزدش هزینه لازم برای پرداخت دیه قصاص اسیدپاش را فراهم کند.

میترا حجار، کامران تفتی، لعیا زنگنه، افسانه پاکرو، روشنک عجمیان، مینا جعفرزاده، رسول توکلی و رضا آشتیانی بازیگران “این زن حقش را می‌خواهد” هستند؛ فیلمی که عنوانش هم یادآور فیلم “این زن حرف نمی‌زند” احمد امینی است.

میترا حجار در نمایی از “این زن حقش را می‌خواهد”

سینماژورنال: رضا درمیشیان فعالیت سینمایی اش را با “بغض” آغاز کرد اما این حواشی مرتبط با “عصبانی نیستم” بود که او را در کانون توجه قرار داد.

به گزارش سینماژورنال انتقاد رسانه های افراطی از “عصبانی نیستم” در جشنواره سی و دوم و ربط بی دلیل این اثر اجتماعی به ماجراهای سیاسی باعث شد این فیلم که یکی از صریح ترین آثار اجتماعی دهه اخیر سینمای ایران است حتی با داشتن پروانه نمایش هم روی پرده نرود.

با این حال درمیشیان اما همچنان فعالیت فیلمسازی خود را ادامه داد و درگیر ساخت سومین فیلمش “لانتوری” شد.

تمایزی برآمده از یکی از اتفاقات اجتماعی سالهای اخیر
“لانتوری” درامی عاشقانه است که البته باز هم صراحت کلام جوانی متولد دهه 60 را دارد اما تنه زنی آن به یکی از اتفاقات ناگوار اجتماعی سالهای اخیر است که آن را متمایز می کند.

درمیشیان سعی کرد حین ساخت این فیلم که فیلمبرداری آن به تازگی و در دکورهایی که برای طراحی نمای داخلی زندان ساخته شده بود، تمام شد، همه چیز را در سکوت خبری پیش ببرد تا حواشی کمتر اذیتش کند.

به همین دلیل بود که وی به هنگام فیلمبرداری حتی یک عکس هم از فیلم منتشر نکرد تا نیمه انتهایی مهرماه.

یادداشت ویژه جیرانی برای “لانتوری”
حالا نخستین تصویر “لانتوری” که قابی از مریم پالیزبان بازیگر اصلی زن آن است از طریق روزنامه “سینما” به سردبیری فریدون جیرانی منتشر شده است.

درمیشیان که سابقه روزنامه نگاری داشته و در مجلاتی مانند “سینما” و “سینماجهان” در کنار چهره هایی چون جیرانی، غلامرضا موسوی و محمدهادی کریمی تلمذ کرده است در سالهای ورود به سینمای حرفه ای نیز دستیاری جیرانی را در آثاری چون”ستاره ها”، “پارک وی”، “قصه پریا” و “من مادر هستم” تجربه کرد و حالا جیرانی نیز علاوه بر عکس یک، یادداشت اصلی روزنامه اش را هم به فیلم سوم درمیشیان اختصاص داده است.

جیرانی در یادداشت خود برای درمیشیان، خوشحالی خود را از ساخت فیلم تازه وی ابراز کرده و اظهار امیدواری کرده که او بتواند فیلمش را بی دردسر و در فضایی دور از سیاست زدگی هم در جشنواره به نمایش درآورد و هم به اکران عمومی درآورد.

مریم پالیزبان در نمایی از “لانتوری”

از کاریکاتوریست تا صدابردار پیشکسوت در تیم بازیگران

به گزارش سینماژورنال مریم پالیزبان بازیگر اصلی “لانتوری” را پیش از این در فیلم “نفس عمیق” پرویز شهبازی دیده بودیم.

او که مشغول تحصیل در مقطع دکترای رشته تئاتر در برلین است بعد از “نفس عمیق” در “لرزاننده چربی” محمد شیروانی هم بازی کرد.

“لانتوری” به غیر از مریم پالیزبان، نوید محمدزاده را هم به عنوان بازیگر اصلی دارد و البته باران کوثری را.

جالب اینجاست که اردشیر رستمی کاریکاتوریست و گرافیست وطنی که در سریال “شهریار” نقش این شاعر را بازی کرده بود هم در فیلم ایفای نقش کرده است.

نظام الدین کیایی صدابردار شناخته شده ایرانی دیگر بازیگر غیرمتعارف فیلم است.

حسین پاکدل ، رضا بهبودی ، بهناز جعفری، مهدی کوشکی، نادرفلاح ، ستاره پسیانی، بهرنگ علوی ، بهرام افشاری، کاظم سیاحی، سیاوش چراغی پور، سجاد تابش و یسنا میرطهماسب دیگر بازیگران فیلمند.

سینماژورنال: دو سال از توقیف فیلم سینمایی «عصبانی نیستم!» به کارگردانی و تهیه کنندگی رضا درمیشیان توسط دولت تدبیر و امید می گذرد. فیلمی که پروانه نمایش آن در همین دولت صادر شده است ولی عقب نشینی دولت در برابر گروه های افراطی مانع نمایش «عصبانی نیستم!» شده است.

به گزارش سینماژورنال در آستانه هفته دولت و دومین سال ریاست حجت ا.. ایوبی بر سازمان سینمایی، ایوبی در پاسخ به سوال روزنامه “اعتماد” که شما پشت فيلم «قصه‌ها» ايستاده‌ايد ولي پشت فيلم‌هاي ديگری همچون فیلم «آشغال‌هاي دوست داشتني» و «عصباني نيستم!» مثل فیلم «قصه ها» ایستادگی نکردید، توقیف «عصبانی نیستم!» را فارغ از اختیارات قانونی اش دانست!

ایوبی گفت: « بعضي از اين فيلم‌ها مثل “من عصباني نيستم” از دو قوه مهم كشور مجوز لغو اكران صادر شد. بنابراين مساله آن فيلم‌ها از حوزه اقتدار ارشاد خارج است.»

سازمان سینمایی بیش از این بارها وعده داده بود که هيچ مانعى بر سر نمايش «عصبانی نیستم!» نيست و این فیلم مستقل سینمای ایران به نمایش درخواهد آمد.

داستان بیکاری یک دانشجوی اخراجی
«عصبانی نیستم!» که برنده چندین جایزه بین المللی و جوایز متعدد منتقدان سینمایی است ، داستان نوید ، دانشجوی ستاره‌دار و اخراجی است که برای پیدا کردن شغل و فراهم آوردن حداقل شرایط زندگی در رویارویی با بی‌اخلاقی‌های جامعه با خود تمرین می‌کند تا «عصبانی» نباشد و در تلاش است تا دختر مورد علاقه‌اش «ستاره» را از دست ندهد…

تنها نمایش «عصبانی نیستم!» مربوط به سی و دومین جشنواره فیلم فجر است که فیلم با 15 دقیقه سانسور به نمایش در آمد و با استقبال مردم و منتقدان روبرو شد هر چند که عصبانیت برخی رسانه های افراطی را در پی داشت!

تغییر برنامه نمایش فیلم در کاخ جشنواره و عدم برگزاری نشست نقد و بررسی
مسئولان جشنواره سی و یکم فيلم فجر ابتدا جلوی نمایش سانس های فوق العاده فیلم و نمایش شهرستان هایش را گرفتندو ترس از واکنشها سبب ساز آن شد که حتی برنامه نمایش این فیلم در کاخ جشنواره نیز در آخرین دقایق جابجا شود و فیلم در آخرین روز نمایش فیلمها در کاخ جشنواره به جای “طبقه حساس” کمال تبریزی روی پرده برود. از آن سو در اقدامی عجیب اجازه برگزاری نشست نقد و بررسی هم به فیلم داده نشد.
تهدید دوباره برخی افراطیون، منجر به حذف جوایز این فیلم از جشنواره شد و درمیشیان مجبور به انصراف از دریافت جوایز فیلم شد و حتی به آرای مردمی این فیلم که  جزو فیلمهای پرفروش بود بود در محاسبه انتخاب فیلم مردمی توجهی نشد.

قریبیان ماجرا را فاش کرد
این ماجرا فردای اختتامیه جشنواره از زبان داوران و با مصاحبه فرامرز قریبان افشا شد و مشخص شد جوایز فیلم “عصبانی نیستم!” جابجا و حذف شده است. بخصوص جایزه نوید محمدزاده بازیگر نقش اصلی فیلم که به رضا عطاران داده شد و عطاران فردای اختتامیه خود اعلام کرد که جایزه متعلق به نوید محمدزاده است.

با این حال چند ماه بعد از جشنواره، قرارداد نمایش عمومی «عصبانی نیستم!» با بیست دقیقه سانسور دیگر در شورای صنفی نمایش ثبت شد تا فیلم به نمایش عمومی دربیاید. اما انتقاد برخی نمایندگان مجلس سبب ساز آن شد که سازمان سینمایی خیلی زود از اکران این فیلم عقب نشینی کرده و شورای صنفی نمایش هم “مستانه” حسین فرحبخش را جایگزین آن کرد.

توقیفی که حاصل توافق بود؟!
در روزهای ملتهب پیش از توقیف “عصبانی نیستم!” برخی از چهره های مطرح ایران از کارگردانان تا بازیگران از مدیران سینمایی خواستند پای پروانه نمایش این فیلم بایستد اما برخلاف مجوز رسمی که ارشاد برای اکران این فیلم صادر کرده بود در نهایت انتقاد نمایندگان مجلس و تهدید آنها به استیضاح وزیر ارشاد نتیجه داد و فیلم توقیف شد. همان زمان رئیس کمیسون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در مصاحبه ای رسمی اعلام کرد توقیف این فیلم توافق مجلس و دولت است و “عصبانی نیستم!” هیچ گاه در ایران به نمایش در نخواهد آمد.

وضعیت نامعلوم “لانتوری”

درمیشیان پس از فیلم سینمایی «عصبانی نیستم!» امسال فیلم دیگری را با نام «لانتوری» کلید زد که آن فیلم هم به دلیل عدم همکاری نهادهای دولتی فیلمبرداری آن متوقف است.

سینماژورنال: بهرنگ علوی هرچند فعالیت بازیگری را از اوایل دهه هشتاد و بازی در مجموعه “دوربین مخفی” آغاز کرد اما نزدیک به یک دهه طول کشید تا با ایفای نقش در درام اجتماعی “دربند” به ناگاه در کانون توجهات قرار گرفت.

به گزارش سینماژورنال علوی در فاصله “دوربین مخفی” تا “دربند” در فیلمهایی چون “عیار 14 و “گزارش یک جشن” و مجموعه های “نردبان آسمان”،”هوش سیاه” و “قفسی برای پرواز” هم ایفای نقش کرد اما هیچ کدام از این فیلمها به اندازه “دربند” دیده نشدند و همین شد که علوی هم به مانند برخی دیگر از بازیگران “دربند” با این فیلم دیده شد.

این دیده شدن مقارن شد با ارائه تعداد زیادی از پیشنهادات بازیگری در سینما و تلویزیون به وی با این حال وسواس کاری علوی باعث شد وی بخش عمده این پیشنهادات را رد کند و تمرکز کند بر پیشنهاداتی که متفاوتتر باشند. حضور وی در “مرگ ماهی” فارغ از نتیجه کار در همین راستا بود.

بهرنگ علوی این روزها اما به شدت پرکار شده است. جالب است که پرکاری او هر سه عرصه سینما، تئاتر و تلویزیون را دربرمی گیرد.

او در سینما مشغول بازی در “لانتوری” رضا درمیشیان بود؛ فیلمی که هرچند مدتیست تولیدش متوقف شده اما علوی در آن نقشی ویژه را بازی کرده است.

سریال تاریخی “معمای شاه” حضور تلویزیونی بهرنگ علوی است. بهرنگ در این سریال در نقش “ارتشبد فردوست” همکلاس و رییس دفتر ویژه اطلاعات شاه مخلوع ایفای نقش کرده است. فردوست از دوستان نزدیک شاه بود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی کوشید بخشهایی از اتفاقاتی که بر وی به هنگام مسئولیت در دربار طاغوت رفت را در کتاب خاطراتش بنگارد.

بهرنگ علوی در تئاتر نیز نمایش “زبان اصلی” را دارد. نمایشی که رسول کاهانی برادر عبدالرضا کارگردان جنجالی سینمای ایران آن را کارگردانی می کند. آزاده صمدی و سعید زارعی بازیگران مقابل وی در این نمایش هستند و نمایش از 20 خردادماه در تئاتر باران روی صحنه می رود.

سینماژورنال: رییس سازمان سینمایی ظهر دوشنبه ۳۱ فروردین با حضور در پشت صحنه فیلم “لانتوری” به کارگردانی رضا درمیشیان با عوامل این اثر سینمایی دیدار و گفت وگو کرد.

به گزارش سینماژورنال حضور ایوبی در پشت صحنه این فیلم از آن جهت جالب می باشد که بدانیم ساخته قبلی درمیشیان با نام “عصبانی نیستم” علیرغم داشتن پروانه نمایش و به دلیل فشار افراطیون، نتوانست اکران شود.

 حجت الله ایوبی در این بازدید، با آرزوی موفقیت برای عوامل فیلم “لانتوری” اظهار امیدواری کرد که این اثر سینمایی با اقبال مخاطبان و منتقدان مواجه شود.

گفتگوی مفصل ایوبی با درمیشیان

وی همچنین به طور جداگانه با “رضا درمیشیان” کارگردان این فیلم درباره مراحل تولید “لانتوری” گفت وگویی مفصل داشت. درمیشیان نیز اظهار امیدواری کرد که حاصل تلاش این گروه مورد توجه قرار گیرد.

حضور ایوبی در پشت صحنه “لانتوری” در حالی انجام شد که بازیگران اصلی “عصبانی نیستم” یعنی نوید محمدزاده و باران کوثری هم در پشت صحنه حضور داشتند.

در ادامه سکانس هایی با حضور نوید محمد زاده، باران کوثری و مریم پالیزبان با حضور رییس سازمان سینمایی فیلمبرداری شد.

گفتنی است فیلمبرداری “لانتوری” تاکنون از نیمه گذشته و پیش بینی می شود تا پایان اردیبهشت به پایان رسد.