اسفندیار، فاشیست بود!/بزرگترین اشتباه مصدق این بود که…
سینماروزان: من تا هجده سالگی که در سنندج زندگی میکردم نمی‌دانستم کُرد هستم و تازه وقتی دانشگاه قبول شدم و به تهران آمدم فهمیدم با بقیه فرق دارم و بعدتر که برای ادامه تحصیل به فرانسه رفتم متوجه شدم که چقدر ارزشهای ایرانی با من است.
قطب‌الدین صادقی نویسنده و کارگردان و بازیگر تئاتر و تلویزیون و سینما با بیان مطلب فوق به اعتماد گفت: هر که ادعا کند می‌خواهد فرهنگ ملتش را خالص سازی کند، حرف بیهوده ای زده است، امروز دوره شعارهای افراطی فرهنگی و نژادی گذشته و باید اندیشید و فهمید و میان فرهنگهای مختلف، تعامل و تعادل برقرار کرد و از آنها برای بهتر زندگی کردن، بهره گرفت.
صادقی ادامه داد: باید با نگاه و رویکرد تحلیلی و انتقادی به شخصیت‌ها نگاه کرد. اسفندیار که بسیاری او را ستایش می‌کنند یکی از فاشیست ترین آدمهای روزگار بوده و فقط خون می‌ریزد تا بتواند نظام سیاسی اش را تحمیل کند حتی جنگش با رستم، جنگ نظام جدید دین بهی با فرهنگ مردمی است یعنی جنگ حکومت با مردم… باید اسطوره‌زدایی کنید تا مفاهیم بهتری به مردم انتقال یابد تا به نگرش درستی دست یابید.
او تاکید کرد: حتی آدمی مثل محمد مصدق هم اشتباهاتی کرده و بزرگترین اشتباهش اين بود که به پهلوی بسیار وفادار بود اما او قهرمان ملی است، همت کرد و با درایت، نفت را ملی کرد تا بهره نفت به کل ملت برسد. ستایش دروغین قهرمانان، مردود است و ما باید از قهرمانان الگو و انرژی بگیریم.
قطب‌الدین صادقی درباره علایق غیرهنری خویش بیان داشت: من اگر تئاتر نمی‌خوانم گل‌فروش میشدم و با گل و گیاه درصدد آبادانی جهان پیش میرفتم. من داستانی نوشته‌ام که در آن شخصیت دختری وجود دارد که به خواب می‌رود و در خواب می‌بیند که باید درخت بکارد، بچه به دنیا آورد و خانه بسازد. این سه چیز در دنیا بسیار امیدبخش است.
وی ادامه داد: ژان پل سارتر می‌گوید آدم نمی‌تواند همه چیزهایی که دوست دارد را تحقق بخشد ولی دربرابر تمام چیزهایی که ساخته، مسئول است. من ديگر در دانشگاه تدریس نمیکنم؛ ۶۷ دانشکده در سطح کشور داریم که رشته نمایش دارند ولی من در موسسه خودم تدریس میکردم که با شکایت مالک، موسسه تعطیل شد. درکنار کارگردانی تئاتر در سی فیلم و سریال ایفای نقش کرده‌ام که بیشتر به خاطر مسائل مالی بوده.
صادقی در چرایی کم کاری تئاتری این سال‌های خود اظهار داشت: دو سه سال است می‌خواهم نمایشی را روی صحنه ببرم اما هیچ کدام از سالنها وقت نمی‌دهند و می‌گویند باید بازیگر گیشه‌پسند بیاوری و بیشتر این بازیگران هم خودشان را وقف سریال‌های کوفتی شبکه خانگی کرده اند و من هم حاضر نیستم با این بازیگران کار کنم… البته در حال حاضر مشغول ضبط تله‌تئاتر هستیم و تلاش می‌کنیم تله‌تئاتر “آهسته با گل سرخ” نوشته اکبر رادی را توليد کنیم.
این کارگردان تئاتر درباره ارتباط سیاست و هنر گفت: مردان سیاسی اقتدارگرا هستند و برتراند راسل می‌گوید قدرت، لذتِ لذتهاست و مردان سیاسی به دنبال این قدرت هستند ولی کارگردان به دنبال لذت خلاقانه است. در کار هنری، جو عاطفی حاکم است و در کار سیاسی تنها چیزی که وجود ندارد، عاطفه است.
او افزود: به سیاستمداران پیشنهاد میدهم حتما “لیرشاه”شکسپیر را بخوانند چوم لیرشاه به قدری خودشیفته است که حتی دختران خود را نمی‌شناسد چه برسد به مردم. او تمام مسئولیت ها را به آدمهای کارنابلد می سپارد تا جنگ می‌شود و تمام خوبان روزگار از بین میروند…
