حرفهای یکی از برگزیدگان متاخر جشنواره کودک⇐مگر برگزاري جشنواره کودک به شيوه حضوري چه دستاوردي داشته كه حالا برپايي آنلاين آن مثمرثمر باشد؟؟/بهتر است بودجه جشنواره‌ها، به اهالي بيكارمانده هنرمند اختصاص داده شود كه متاسفانه روزگار بسيار هولناكي را مي‌گذرانند!!
سینماروزان: «مگر برگزاري جشنواره به شيوه حضوري چه دستاوردي در اين سال‌ها داشته كه حالا شكل برپايي آنلاين آن مثمرثمر باشد؟»
حرفهای بالا حرفهای سینماگری نیست که از دور، دستی بر آتش داشته باشد؛ این حرفها، حرفهای سینماگری است که فیلمی از خودش برگزیده جشنواره کودک بوده است.
حميدرضا قطبي كارگردان فيلم «قطار آن شب» كه اتفاقا جوايز بسياري از جمله جايزه بدعت و نوآوري را از سي و دومين دوره جشنواره فيلم‌هاي كودكان و نوجوانان دريافت كرده، صرف برگزاري اين رويداد را كافي نمي‌داند و اين پرسش را مطرح مي‌كند كه مگر برگزاري جشنواره به شيوه حضوري چه دستاوردي در اين سال‌ها داشته كه حالا شكل برپايي آنلاين آن مثمرثمر باشد؟
او مي‌گويد: برگزاري جشنواره بيشتر به هياهويي مي‌ماند كه هر سال برپا مي‌شود. فضايي ايجاد مي‌شود كه عده‌اي برنامه‌هاي‌شان را اجرا كنند، نهادها بيلان كاري و گزارش‌هاي سالانه خود را تحويل دهند و بعد از پايان جشنواره هم متوليان برگزاري اين رويداد آن را به امان خدا رها مي‌كنند و فيلم‌هايي كه در اين گردهمايي مورد توجه قرار مي‌گيرند نه پشتيباني لازم مي‌شوند و نه اكران درستي در سينماها دارند؛ ضمن اينكه هنگام اكران در رقابت ناسالم با فيلم‌هاي تجاري اصلا اجازه عرض اندام به آنها داده نمي‌شود و به قول معروف فيلم مي‌سوزد.
قطبی ادامه داد: البته ناگفته نماند اين وسط تعدادي از فيلم‌هاي كودك ارگاني، به واسطه ارتباطاتي كه دارند گليم‌شان را از آب بيرون مي‌كشند و به گيشه خوبي دست پيدا مي‌كنند.
قطبي با بيان اينكه به خاطر شرايط كرونايي، امسال جشنواره با محدوديت زيادي برگزار شد و نمايش فيلم‌ها حضوري و به صورت عمومي نبود، توضيح مي‌دهد: همين ميزان اثرگذاري آن را پايين مي‌آورد. اساساشعار هر خانه يك سينما، مسكني است بر دردهاي كرونايي وگرنه فيلم را بايد در سينما ديد و حالا كه انگار همه زورشان به سينماها مي‌رسد و كلا فيلم، خانه‌نشين شده است چگونه مي‌توان از يك هيجان، لذت و بازخورد عمومي از فيلم و فيلم كودك صحبت كرد؟
اين كارگردان در بخش ديگري از صحبت خود با بيان اينكه ذات جشنواره بايد مشوق فيلمساز باشد كه وقتي فيلم‌شان ديده و با اقبال عمومي روبرو مي‌شود، فعاليت‌شان را در اين حوزه بيشتر كنند، مي‌گويد: از اين جهت برگزاري چنين رويدادي در جذب كارگردانان موثر است، به شرطي كه هنگام ساخت و عرضه، فيلم‌شان مورد حمايت هم قرار گيرد. تلويزيون و آموزش و پرورش و كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان به وسط ميدان بيايند و كمك كنند. اصلا چه اشكالي دارد مسوولان جشنواره يك سال اين رويداد را برگزار نكنند به جايش از ساخت و عرضه درست فيلم‌هاي كودك حمايت كنند؟
قطبي با اشاره به اينكه رسالت جشنواره كودك حمايت از فيلمسازان اين حوزه است، مي‌گويد: فيلم «قطار آن شب» جايزه بدعت و نوآوري را از جشنواره كودك و نوجوان دريافت كرد. اين در هر جاي دنيا بدان معني است كه از فيلم بعدي اين كارگردان بايد حمايت شود اما فارابي فيلمنامه «توران تور» كه اقتباسي است از كتاب عباس جهانگيريان را رد مي‌كند. اين نشانه آن است كه متاسفانه تداومي در حمايت از سينماگران مستقل از سوي مسوولان وجود ندارد و حضور اين يا آن فيلمساز در اين حوزه كاملا اتفاقي و شانسي است.
قطبی تاکید کرد: در پايان ضمن نگراني براي زحمتكشان حرفه سينما و تئاتر پيشنهاد مي‌كنم كه بودجه‌هاي فرهنگي جشنواره‌ها كه هر سال در شرايط عادي حيف و ميل مي‌شود و امسال آشكار است كه به خاطر محدوديت‌ها مفري براي بريز و بپاش ندارد به اهالي بيكار مانده هنرمند اختصاص داده شود كه متاسفانه از هيچ نوع حمايت مادي و قانوني برخوردار نيستند و روزگار بسيار هولناكي را مي‌گذرانند.