سینماروزان: شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی با صدور پروانه نمایش دو فیلم موافقت کرد.

ازجمله پروانه های صادره برای فیلمی با نام #۲۸۸۸ با نام قبلی #سوباشی است که با حمایت ویژه مرکز گسترش تولید شده.

#۲۸۸۸ بنا بوده اثری جنگی-زندگینامه ای با محوریت انعکاس قهرمانی های خلبانان ایرانی باشد ولی رونمایی آن در فجر۴۰ مشخص ساخت اثری است پر از دیالوگ و با اندک جلوه های بصری مهیج خاص این گونه آثار.

حجم بالای دیالوگ در #۲۸۸۸ آن را بسیار شبیه به پادکست کرده و از این منظر بعید است در اکران سینماها بتواند موفقیتی کسب کند.

فهرست پروانه‌ های صادره به شرح زیر است:

–«رو در رو» به تهیه کنندگی وکارگردانی سیدحسین شهابی

–«2888» به تهیه کنندگی وکارگردانی کیوان علی محمدی

سینماروزان/مهناز خدادوست:

-تیتراژ؟ یک کلیپ موزون

– فیلم درباره پرواز است؟! پرواز؟ نمی‌بینیم تا نود دقیقه بگذرد! تازه بعد از یک ساعت و نیم پرواز هلیکوپتر کبرا می‌بینیم و نه هواپیما! آسمان؟ نمی بینیم!  خلبان‌؟ نمی بینیم! عملیات هوایی؟ نمی بینیم!

+البته که می‌شنویم تا دلمان بخواهد، هی می شنویم و نمی بینیم، هی می شنویم و نمی بینیم، هی می شنویم و نمی بینیم و هی می شنویم …

-حرافی؟ فراوان

–پادکست؟ می‌تواند باشد! یک پادکست کامل

-در فجر چه می‌کند؟ از مرکز گسترش بپرسید که حامی تولید بوده!

-ستایش هم دارد و ایضا عیال

+تلاش سیاوش مفیدی در جهت خروج از #خنده_بازار که کارگر نیست

– اکسپریمنتال؟ بیشتر بازیگوشی است! آگاهانه؟ شاید برای جلب حمایت مرکز

– سیاه و سفید کن، باران ببار، برف بریز، مه بپاش، دود بزار، قاب‌ها را تنگ کن، تصویر را محو کن، ضدنور بگیر تا اکسپریمنتال به نظر آیی

-تنها مزیت؟
+فیلم را کمی بعد از نود دقیقه تمام میکند

جوک
—خودزایمانی در لندرور! بدون سر و ته کردن نوزاد!

مشکل اول و آخر؟
—فقدان تهیه‌کننده حرفه‌ای! اگر برای مینی‌مال های آپارتمانی، تهیه کننده حرفه ای نیازی نباشد برای تولیدات ژانریک و آن هم ژانر جنگ هم تهیه کننده و هم مدیر تولید حرفه ای لازم است!