سینماروزان: داریوش مهرجویی مدتها دنبال صدایی متفاوت برای فیلم “سنتوری” می گشت و یک روز ناگهان گفت صدایش پیدا شد و فردا باید کلید بزنیم!

تینا پاکروان کارگردان این سالها و دستیار مهرجویی در فیلم “سنتوری” با بیان مطلب فوق در برنامه “اکنون”سروش صحت گفت: اینکه مهرجویی ناگهان گفت فردا کلید بزنیم واقعا سورپرایز بود چون به هر حال تامین تجهیزات و سفارش دوربین و…، زمان می برد ولی او گفت فردا کلید بزنیم و محمدرضا شریفی نیا که پشت مهرجویی بود اشاره کرد که قبول کن.

پاکروان درباره چگونگی آشنایی مهرجویی با چاووشی بیان داشت: به نظرم شریفی نیا بود که چند قطعه چاووشی را برای مهرجویی پخش کرد و او هم خوشش آمد‌.

پاکروان افزود: چاووشی در آن زمان در دفتر امیرحسین شریفی -تهیه‌کننده سینما که فیلم “پری” را تولید کرده-مشغول کار بود و شاید شریفی‌نیا که سابقه همکاری با شریفی را داشته در همان جا با چاووشی آشنا شده و کلید همکاری خورده باشد…

سینماروزان/حامد مظفری: داریوش مهرجویی فیلمساز باسابقه در ۸۳ سالگی در کنار  همسرش وحیده محمدی‌فر در ویلای شخصی‌اش واقع در زیبادشت مشکین آباد کرج به قتل رسید.

قتل داریوش مهرجویی در حالی رخ داد که حدودا یک سال و نیم از اکران آخرین فیلمش #لامینور می‌گذشت و البته مدتی کوتاه پیش از قتل نیز وحیده محمدی فر همسر مهرجویی از سرقت سنتور فیلم سنتوری از خانه‌اش خبر داده بود و در عین حال از تهدید با چاقو حکایت کرده بود.

داریوش مهرجویی متولد آذر ۱۳۱۷ تهران بود و در ۲۲مهر ۱۴۰۲ به قتل رسید و در خلال این دو پاییز، توانست با ساخت بیش از بیست فیلم که برخی از آنها همانند اجاره نشینها، هامون، بانو، گاو، دایره مینا، پستچی، پری، سنتوری و آقای هالو، به آثاری خاطره‌ساز بدل شدند، نقشی پررنگ در سینمای ایران به جای گذارد.

مهرجویی بعد از خواندن فلسفه در آمریکا،  کار فیلمسازی را با الماس۳۳ آغاز کرد ولی با ساخت فیلم گاو بود که توجه جریان هنری را به خود جلب کرد و در ادامه کوشید با ساخت آثاری مختلف و بیشتر بر زیربنای تعارضات طبقات متوسط و پایین با سیر و سلوک تجددمابانه، از کمدی‌ (آقای هالو و اجاره نشینها) تا درام(هامون و بانو) و گاهی تراژدی(پستچی و سنتوری و دایره مینا) را تجربه کند.

مهرجویی از جمله فیلمسازان موسوم به موج نوی سینمای ایران بود که تقریبا تا پایان زندگی به کار فیلمسازی ادامه داد و با وجود همه نقدها و کنایه ها و نیشترهایی که بابت آثار پساسنتوری از آسمان محبوب تا نارنجی پوش و چه خوبه که برگشتی و اشباح، نصیبش شد ولی همچنان کار فیلمسازی را با عشق ادامه داد و همچنان به دنبال ساخت فیلمی تازه بود؛ فیلم‌هایی که با وجود همه خستگی‌های خالق‌شان باز هر کدام وجوهی دیدنی ولو در حد چند سکانس برای مخاطب داشتند.

داریوش مهرجویی تا سالها حسرت توقیف سنتوری بر دلش بود و با اینکه اعاده حق خود در توقیف فیلمی مجوزدار را از طریق دیوان عدالت اداری پی گرفته بود ولی خود به نگارنده گفته بود که اگر میلیون‌ها دلار بابت آن توقیف، غرامت بگیرد باز شوک روحی توقیف که همچون مالیخولیا نزدیک به یک دهه دنبالش کرده، التیام‌پذیر نیست.

شاید در جهت جبران درد آن توقیف بود که مهرجویی بارها تلاش کرد قسمت دوم سنتوری را بسازد…

این هم خود یک سناریوی جنايي است؛ کارگردانی که مدتها به دنبال ساخت قسمت دوم فیلم توقیفی #سنتوری با عنوان #مرد_پاییزی بود و به دلیل عدم همراهی محسن چاووشی و برخی دیگر(!) نتوانست آن فیلم را بسازد حالا خودش در پاییز به قتل رسید تا این باشد پایان تحمیلی مرد پاییزی؟؟

مهرجویی دو بار ازدواج کرد؛ یک بار با فریار جواهریان مهندس معمار و طراح صحنه؛ حاصل این ازدواج دو فرزند با نام‌های مریم و صفا بود. بار دیگر با وحیده محمّدی فر؛ همراه نویسنده‌اش در کارهای آخر ازدواج کرد، حاصل این ازدواج دختری به نام مونا است.