سینماروزان: اینکه شش سال پس از تولید “عصبانی نیستم” و یک سال و نیم پس از اکران این فیلم، یکی از فعالان رسانه‌ای نورس دست راست برای نقض اتفاقات “عصبانی نیستم” به رمان نویسی دست زده اقدامی نیکوست.

نیکو از این جهت که بالاخره یکی از جریان نورسین دست راست دریافته به‌جای حملات ادامه‌دار به یک محصول هنری و تلاش برای توقیفش میتوان از ابزار ادب برای پاسخ به آن استفاده کرد.

علی مرادخانی که همنام معاون سابق هنری ارشاد هم هست و سابقه کارمندی برای سازمان هنری-رسانه‌ای اوج را هم داشته رمانی نوشته با نام “گرامافون” که روایتی است از زندگی و ارتباط دو دانشجو!

مرادخانی که با اعتماد به‌نفس بالا(!) بسان نویسندگان شهیر، رمانش را با امضا و دست‌خط شخصی، ۲۵ هزار تومان قیمت گذاشته با نقد “عصبانی نیستم” گفت: وقتی به تصویر دانشگاه در فضای هنری چند سال اخیر فکر می‌کنیم، به موارد معدودی چون فیلم‌های “دلشکسته”، “متولد ماه مهر” و “عصبانی نیستم” می‌رسیم که به‌خصوص “عصبانی نیستم” هرچند تلاش می‌کند تصویر دانشگاه را با جزئیات توصیف کند اما روایتش کاملاً مخدوش، مغرضانه و قابل خدشه است. از این منظر تلاش کردم روایتی صادقانه از جامعه دانشجو و فضای دانشگاه‌های کشور ترسیم کنم که طبیعتاً بخش کتمان‌ناپذیری از آن روابط انسانی دانشجویان است!!

“عصبانی نیستم” در اکران محدود خود بدون سینماهای حوزه هنری بیش از ۳میلیارد فروش داشت. اینکه رمان “گرامافون” که مرکزیت ناشرش شهر قم است و نگارنده‌اش، “عصبانی نیستم” را مغرضانه خوانده تاکنون چند نسخه فروخته است مشخص نشده؟؟

آنچه مشخص است اینکه “گرامافون” با قیمت ۲۵هزارتومانی باید دقیقا ۱۲۰هزار نسخه فروش داشته باشد تا فروشش با “عصبانی نیستم” یکی شود!

سینماروزان: در حالی که بنا بود رپری به نام حمید صفت در نمایشی با نام «لامبورگینی» به کارگردانی سیامک صفری روی صحنه برود و ترانه بخواند اما در آخرین لحظات توسط دفتر موسیقی ارشاد جلوی این اتفاق که مجوز اجرا را از اداره کل هنرهای نمایشی داشت گرفته شد و «لامبورگینی» که قبل از روی صحنه رفتن استفاده تبلیغاتی بالایی را از نام این رپر کرده بود بدون حضور وی اجرا میشود.

به گزارش سینماروزان این اتفاق با واکنش علی مرادخانی معاون هنری ارشاد مواجه شد و او در جمع خبرنگاران از حل احتمالی چنین مشکلاتی در شورایی تازه خبر داد.

علی مرادخانی بیان کرد: معمولا بخشی از کارها را حوزه تئاتر و بخشی دیگر را حوزه موسیقی مجوز می‌دهد. شاید به این نتیجه برسیم که شورایی مشترک داشته باشیم تا این شورا با تسلط بر هر دو فضا بتواند مجوزهای لازم را در این زمینه صادر کند.

او ادامه داد: به این نکته توجه کنید که مجوز، اصل موضوع است یا محتواست که مهم است. گاهی هنرمندی می‌خواهد پرفورمنسی را اجرا کند که نمادهای مختلفی دارد. ما به این نمادها وارد نمی‌شویم. ما باید در بخش نظارت پالایش درستی داشته باشیم.

مرادخانی تاکید کرد: برای این‌که بتوانیم این موضوع را اداره کنیم، شاید همین ایجاد شورای مشترک بهترین کار است. الان در کنسرت‌ها و هنگام اجرای موسیقی، هنرمند نقاش یا خوشنویس در کنار صحنه براساس آن اجرا، اثری را ایجاد می‌کند. پس پیوند میان هنرها بسیار است. بنابراین ما باید خود را به‌روز کنیم.

سینماروزان: علیرغم تکذیب استعفای وزیر ارشاد توسط سخنگوی ارشاد، روزنامه “صبح نو” که خود را منتسب به نسل سوم اصولگرایان می داند در صفحه رسمی خود در توئیتر ادعا کرده علی جنتی وزیر ارشاد استعفای خود را تقدیم مقام مافوق کرده است.

به گزارش سینماروزان این رسانه دلیل استعفای جنتی را هم کاملا غیرمرتبط با مسائلی مانند لغو کنسرتها و مشکلات فرهنگی و هنری دانسته و نوشته است:
“جنتی به دلیل ماجرایی که احتمالا ربطی به فرهنگ ندارد، رفتنی است!!!”

در همین حال برخی به گمانه زنی پیرامون جانشین جنتی دست زده اند و از حسام الدین آشنا، حجت ا.. ایوبی، علی مرادخانی و رضا صالحی امیری به عنوان گزینه های سرپرستی وزارت ارشاد بعد از جنتی نام برده اند.

سینماروزان: شایعات مربوط به استعفا یا برکناری علی جنتی از وزارت ارشاد در فاصله کمتر از یک سال مانده به انتخابات ریاست جمهوری به شدت پررنگ شده است.

به گزارش سینماروزان هرچند حسین نوش آبادی سخنگوی وزارت ارشاد این شایعات را تکذیب کرد(اینجا را بخوانید) اما جالب است که سایت اصولگرای “مشرق” با ارائه تحلیلی پیرامون حذف جنتی از وزارت ارشاد از این گفته که وی در دو هفته آینده از وزارت حذف خواهد شد و نه در ماههای آینده و نه در کابینه بعدی روحانی به وزارت نخواهد رسید.

متن کامل گزارش “مشرق” را بخوانید:

تا دو هفته دیگر استعفا محقق می‌شود

کمتر از یک ماه است که شایعه رفتن علی جنتی از وزارت ارشاد هر روز و هر هفته مطرح می شود. شایعه ای که بر اساس برخی گمانه زنی ها تا یکی دو هفته دیگر این اتفاق عجیب در دولت محقق شود. اما این اتفاق چرا روی میدهد و روی دادنش به سود چه شخص یا اشخاص و گروه هایی خواهد بود؟

سینماژورنال: مجمع عمومی انجمن بازیگران خانه تئاتر اول اسفندماه در حالی در سالن اصلی خانه تئاتر برگزار شد که گلایه های برخی از اعضای این مجمع و انتقادهای صریح آنها به مدیریت هنری در کانون توجه قرار گرفت.

به گزارش سینماژورنال از جمله این اعضاء بهزاد فراهانی بود که به صراحت مشکلات صنفی بازیگران تئاتر ایرانی و از جمله مشکلات بیمه ای را گوشزد کرد.

تقصیر خودمان است که اتحاد نداریم

بنا به اطلاعات ارائه شده در “ایلنا” بهزاد فراهانی در مجمع عمومی سالانه انجمن بازیگران با گلایه از دولتمردان عنوان کرد: اگر مسئولان گفتند انتخاب مدیران را به ما واگذار می‌کنند و نکردند یا اگر قرارداد‌ها و بیمه را کنار گذاشتند تقصیر خودمان است که اتحاد نداریم.

رحیم مشایی برای ساخت خانه تئاتر 1 میلیارد و 450 میلیون داد اما دولت جدید بیمه ما را قطع کرد
او افزود: همان احمدی نژادی که همه به من فحش دادند وقتی اینجا از او صحبت کردم یا وقتی رحیم مشایی را به تئاترشهر آوردم برای ساخت خانه تئاتر ١ میلیارد و ۴۵۰ میلیون تومان به ما کمک کرد؛ اما تنها کار دولت جدید این بود که بیمه ما قطع شد.

مرا در بیمارستان فیروزگر در اتاق زایمان معاینه کردند
فراهانی گفت: من را در بیمارستان فیروزگر در اتاق زایمان معاینه کردند و این در شرایطی است که مسئولان خودشان را فرهنگی معرفی می‌کنند. بله، مدیرکل هنرهای نمایشی فرد بسیار خوبی است ولی کاری جز آنچه معاون امور هنری می‌خواهد نمی‌تواند انجام دهد. آقای مرادخانی هم همینطور باید تابع وزیر باشد.

 سینماژورنال: در حالی که اخیرا خبری منتشر شده بود مبنی بر ممنوع الکاری 20 خواننده به دلیل همکاری با سایت “رادیوجوان”(اینجا را بخوانید)اما معاون هنری ارشاد این خبر را تکذیب کرد.

به گزارش سینماژورنال علی مرادخانی معاون امور هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تأکید کرد: خبری که به‌تازگی مبنی بر ممنوع‌الکار شدن خوانندگان منتشر شده است، صحت ندارد.

علی مرادخانی در گفت‌وگو با “ایسنا” تصریح کرد: خبر ممنوع‌الکار شدن چند هنرمند موسیقی به‌دلیل همکاری با «رادیو جوان» واقعی نیست.

او ادامه داد: من به هیچ‌وجه دنبال ممنوع‌الکاری هنرمندان نبوده و نیستم و همیشه سعی کرده‌ایم، شرایط را به‌گونه‌ای فراهم کنیم که آن‌ها بتوانند داخل کشور فعالیت کنند و مشکلی نداشته باشند. بنابراین چنین خبری نمی‌تواند صحت داشته باشد.

تکذیبیه مرادخانی در شرایطی طرح میشود که در خبر ابتدایی مربوط به ممنوع الکاری از وزارت اطلاعات به عنوان ارگان ایجاد ممنوعیت نام برده شده بود.

سینماژورنال: یک‌روز بعد از آنکه پیروز ارجمند، مدیر دفتر موسیقی وزارت ارشاد، در یک نشست موسیقی شرکت کرد، استعفا داد. خبر استعفای او درحالی صبح یکشنبه، ١٤ تیر منتشر شد که او در توضیح دلیل این کار به خبرگزاری‌ها گفت که قصد دارد، بار دیگر به مجامع دانشگاهی بازگردد.

به گزارش سینماژورنال اما بررسی فعالیت‌های او از دی‌ماه ٩٢ که به این سمت منصوب شد، حاکی از مسائل دیگری است. برگزارنشدن کنسرت‌های شهرستان‌ها در پی ممانعت گروه‌های دلواپس، جلوگیری از روی‌صحنه‌رفتن نوازندگان زن در شهرستان‌ها، حساسیت در کنسرت‌هایی که همخوان زن داشتند و فشارهایی از این دست، موجب شد موسیقی در دو،سه سال اخیر به بحث خبری تبدیل شود.

دراین‌میان بی‌اطلاعی ارجمند از برخی مباحث موسیقی و مشارکت‌نداشتن او در جلسه‌ مشورتی جشنواره فجر در کنار استعفای نابهنگام او، این موضوع را پیش آورده است که او به‌تدریج کنار گذاشته شده است.

ارجمند ساعاتی پس از استعفایش در گفتگویی با سحر آزاد در “شرق” شرکت کرده و کوشیده درباره وضعیت حاکم بر دفتر موسیقی به هنگام حضورش در مدیریت این دفتر سخن گوید.

سینماژورنال متن کامل این گفتگو را ارائه می دهد:

 در روزهایی که ارکستر ملی و ارکستر سمفونیک فعالیت خود را از سر گرفته‌اند، وعده دولت محقق شده و شما روز شنبه، ١٣ تیر در نشستی در مورد لغو کنسرت‌ها صحبت کرده بودید، درحالی‌که یک روز بعد از آن خبر استعفای شما منتشر شد و به نظر می‌رسد این استعفا در چنین شرایطی معنادار است. چه شد که استعفا دادید؟
در این مدت سعی کردم مدیریت بحران کنم. بخشی از مشکلات موسیقی، کنسرت‌ها هستند و مهم‌تر از آن امنیت شغلی و حرفه‌ای هنرمندان است. موسیقی دچار شرایط بحرانی بود مخصوصا که بعد از سال‌ها موسیقی ‌روبه‌تعطیلی بار دیگر فعال شد و به همین دلیل، خیلی از مشکلات پیش آمد… .
 یعنی فکر می‌کنید چون بوی بهبود از اوضاع شنیده می‌شد، مشکلاتی برای موسیقی پیش آمد؟
تعدادی از کسانی بودند که موسیقی به شکل متعالی و روبه‌رشد برایشان خیلی خوشایند نبود، آنها دغدغه‌هایی در بطن خود دارند و برای اینکه نظرشان را حاکم کنند، دست به هر کاری می‌زنند، اما ما در وزارت ارشاد اعتقاد داشتیم کار مصمم و قاطع انجام دهیم، ارکسترهای سمفونیک و ملی بازگشایی شد، بخش تکریم ارباب‌رجوع شکل گرفت، استانداردسازی سالن‌ها، تأسیس مکتب‌خانه موسیقی سنتی و نواحی در کل کشور و طرح‌های زیرساختی دیگر تدوین و برنامه‌ریزی شد…
 با این شرایط چرا تصمیم گرفتید استعفا دهید؟
برای پریدن در ارتفاع بلندتر نیاز به عزم و امکانات بیشتری دارید، یک‌موتوره نمی‌شود اوج گرفت. در شرایط موجود نمی‌شد، البته عزم در وزارت ارشاد وجود داشت، اما از نظر سخت‌افزاری با کمبود مالی و منابع انسانی روبه‌رو بودیم و در این موقعیت نمی‌توان آن‌طور که بایدوشاید با سرعت، کارها را پیش برد. در نتیجه ترجیح دادم فرصت به شخص دیگری داده شود.
 می‌توان این‌طور از حرف‌های شما نتیجه گرفت که از شرایط موجود و فشارهایی که وجود داشت، خسته شده‌اید؟
به‌هرحال هر انسانی ظرفیتی دارد. عشق به ‌کار در من بود، اما قبل از اینکه یک مدیر باشم، هنرمند بودم و روحیه من با مدیری که مشی سیاسی داشته باشد، متفاوت است. گاهی برخی از مواضعم به مذاق خیلی از هنرمندان و جامعه خوش نمی‌آمد و در مقام کارشناسی، نقطه‌نظراتی داشتم که بیان آن، نیازمند هماهنگی با دستگاه‌ها بود بنابراین احساس کردم در این شرایط به دانشگاه بازگردم.
 در روزهایی که شاهد صحبت‌هایی از سوی مسئولان مختلف مانند وزیر کشور در مورد لغو کنسرت‌ها هستیم و گفته می‌شود تعداد لغو کنسرت‌ها زیاد نبوده است و از طرف دیگر شاهد ممانعت از برگزاری کنسرت از سوی گروه‌های دلواپس در برخی شهرستان‌ها هستیم، فکر نمی‌کنید استعفای شما به‌نوعی عقب‌نشینی از  فعالیت این رشته باشد؟
نه. حقیقت این است که من خودم را از بدنه جامعه جدا نمی‌دانم حتی شاید در جاهایی با دلواپسان همذات‌پنداری می‌کردم چون آنها با خلوص‌نیت صحبت می‌کردند و در مناظره‌ها متوجه شدم که در بسیاری از موارد، ما درد مشترک داریم، اما راه‌حل درمان موضوع، متفاوت است. در دوره من بالاترین تعامل وزارت ارشاد با نیروی انتظامی وجود داشت و این تعامل، نکته مثبتی بوده است. اگر دو هزار کنسرت در سال ٩٣ برگزار شده، بدون همکاری با نیروی انتظامی نبوده و این نشان می‌دهد ما وارد دور جدیدی از همراهی شده‌ایم. وقتی وزیر ارشاد هم در مورد موسیقی صحبت می‌کند، یعنی موسیقی دارد ظرفیت‌های خود را نشان می‌دهد.
 این تعامل با نیروی انتظامی  که به آن اشاره کردید، در زمان شما بوده است، اما چه ضمانتی وجود دارد که مدیر بعدی هم این موارد را اجرا کند؟
این موضوع به سیاست‌های وزارت ارشاد برمی‌گردد که بخواهد چنین مسیری را طی کند یا نه. زیرساخت‌هایی که اکنون ایجاد شده با خط‌مشی وزارت ارشاد همسو است و شیوه‌نامه‌ای نیز با نیروی انتظامی تنظیم کرده‌ایم که باعث تفکیک وظایف، شورای صیانت و شورای راهبردی است.
 مدیران بالاتر به‌ویژه علی مرادخانی، معاون هنری وزارت ارشاد چقدر در این مدت از شما حمایت کردند؟ در برخی از موارد همچون همراهی مدیرعامل انجمن موسیقی با مرادخانی در سفر به آمریکا که شما از آن بی‌اطلاع بودید، این تصور را به‌وجود آورد که شکافی میان دفتر موسیقی و معاونت هنری وجود دارد.
در بعضی از موارد کوچک دچار مشکلاتی بودیم البته این مشکلات در کل معاونت وجود داشت مثلا در سال ٩٢ در بحث بودجه باید سیاست ریاضت اقتصادی را تحمل می‌کردیم و معاونت هنری سعی داشت بودجه را به‌صورت متناسب تقسیم کند، بالطبع هر مدیری تلاش کرد برای گرفتن بودجه بیشتر چانه بزند و عموما چون تئاتر هنر وابسته‌تری به بودجه دولتی است، در بخش موسیقی ما به‌غیر از موسیقی نواحی و رفع امورات دفتر موسیقی، خیلی به بودجه وابسته نبودیم. بااین‌حال ارتباط ما با انجمن موسیقی قطع شده بود…
 چرا؟
چون من به‌عنوان عضو هیأت امنای انجمن موسیقی انتخاب نشدم و انجمن موسیقی، بازوی دفتر موسیقی به خصوص در شهرستان‌هاست. در تمام دوره‌ها مدیر دفتر موسیقی، مدیر هیأت امنا می‌شد و به همین دلیل ارتباط خیلی کمرنگی میان ما و آنها وجود داشت. تقریبا ارتباط دفتر موسیقی و انجمن موسیقی به صفر رسیده بود. در بخش‌های منابع انسانی هم کل بدنه وزارت ارشاد خالی از متخصص است و باید این مسئله، آسیب‌شناسی شود. در بدنه دفتر موسیقی یک کارشناس برای بررسی پرونده کنسرت‌ها داشتیم و بعضی مواقع من و او تا نیمه‌های شب کار می‌کردیم که بتوانیم پرونده‌ها را به موقع به نتیجه برسانیم و این سیستم، فرسایشی است.
 آیا با علی مرادخانی و معاونت هنری اختلافی پیش آمده بود که هماهنگی میان دفتر موسیقی و این معاونت کم‌رنگ‌تر شود؟
ارتباط شخصی من با او پیش از اینکه مدیر دفتر موسیقی شوم، به‌عنوان یک دوست و همراه بود و آقای مرادخانی به دلیل همین اعتمادی که داشت کل کار را به خودم واگذار کرده بود. من هم سعی کردم بیشتر مشکلات را خودم حل کنم و بعد از حل موضوع به او گزارش می‌دادم، به همین دلیل در خیلی از مواقع خودم این ارتباط را کم می‌کردم. آقای مرادخانی و وزیر ارشاد همیشه من را همراهی می‌کردند اما مشکل در سیستم اداری است که چابک نبود و بوروکراسی اداری حاکم بود مثلا ٩ ماه بود شورای شعر و موسیقی حقوق خود را دریافت نکرده بود و با وجود دستور مرادخانی، سیستم اداری آنقدر قدرتمند نبود که این کار را عملی کند. بوروکراسی حاکم، باعث می‌شد بسیاری از ایده‌ها اجرا نشود.
 همان‌طور که در نشست ١٣ تیر هم از سوی برخی از هنرمندان مطرح شد، وقتی کنسرتی برگزار نمی‌شود، عملکرد وزارت ارشاد زیر سؤال می‌رود. مشکل اصلی که در این زمینه باید برطرف شود، چیست؟
خلأهای قانونی برطرف شود. ما در این مورد قوانینی را برای تخلفات شرکت‌ها، خوانندگان و گروه‌ها نداریم. آیین‌نامه و اعضای شورای صیانت از حقوق هنرمندان در دفتر موسیقی مشخص شده است و اگر آغاز به‌کار کند در زمینه حقوقی جلو می‌افتیم. همچنین قراردادهای تیپ مربوط به قیمت دستمزدها، سالن‌ها و محصولات موسیقی باید تعیین شود؛ چون برخی از کنسرت‌ها به‌دلیل همخوان‌نبودن قیمت بلیت با دستمزد نوازندگان به‌هم می‌خورد و بحث بعدی، نظارت بیشتر بر اجراها و رصد کنسرت‌هاست.
 شما شهریور سال گذشته در مورد رپ ایرانی صحبت کردید. این موضوع بحث‌های زیادی را به‌وجود آورد و هربار شایعاتی مبنی‌بر صدور مجوز برای یک اثر رپ منتشر می‌شد اما تاکنون هیچ مجوزی در این زمینه صادر نشده است. آیا اثری که با فرهنگ ما مطابق باشد، هنوز تولید نشده یا فشارهایی برای صادرنشدن مجوز وجود داشته است؟
مخالفت با موسیقی رپ وجود داشته است، اما ما اعتقاد داریم به موسیقی رپ غربی نیاز نداریم و باید موسیقی رپی داشته باشیم که رفع‌کننده معضلات اجتماعی باشد. حتی در بسیاری از رپرهای ایرانی، علاقه‌مندی به فرهنگ ایرانی دیدم و کارهای خوبی داشتند که باید حمایت می‌شد.
 چقدر این حمایت در بدنه وزارت ارشاد وجود دارد؟
ما به‌عنوان دفتر موسیقی، موافق رپ ایرانی بودیم اما فشارهای زیادی داشتیم که به موسیقی رپ و راک مجوز داده نشود و حتی تهمت‌های زیادی به خوانندگان رپ زده شد.
 این فشارها از سوی چه کسانی بود؟
در بحث فرهنگ، دستگاه‌های سیاست‌گذار دیگری هم هستند که درباره موسیقی رپ و راک به صحبت با آنها پرداختیم اما به هیچ توافقی نرسیدیم.

سینماژورنال: محمدرضا گلزار این روزها مشغول بازی در درام اقتباسی “خشکسالی و دروغ” است.

به گزارش سینماژورنال این درام توسط پدرام علیزاده کارگردان جوان سینمای ایران تولید می شود و گلزار در آن ایفاگر نقش “آرش” است؛ جوانی که در ظاهر ادعا میکند تمایلی به زندگی مشترک ندارد.

حضور علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد که بلحاظ چارت سازمانی و حوزه مسئولیت بعد از وزیر ارشاد قرار می گیرد، سرصحنه “خشکسالی و دروغ” سبب ساز آن شد که میان این مدیر هنری و گلزار دیداری صورت گیرد.

در این دیدار گپ و گفت صمیمانه ای میان این مدیر فرهنگی و این بازیگر خوش تیپ سینما انجام شد و همین گپ و گفت باعث شد که گلزار دلنوشته ای بر این دیدار بنگارد.

گلزار نوشت: يادگار ماند، ردپايى پُررنگ از ديدارِ جنابِ مرادخانى از سرِ صحنه ى فيلممان “خشكسالى و دروغ”…مديريت و تدبير و دانستگى و عشق و عشق و عشق و مهربانى. ممنون و سپاسگزار.

گلزار شش شال پیش نیز دیداری را با یکی از چهره های نزدیک به رییس دولت نهم و دهم یعنی اسفندیار رحیم مشایی داشت؛ دیداری که در آن درباره برخی مشکلات آن زمانش گفتگو کرده بود.

سینماژورنال: مساله لغو كنسرت‌ها، در اين سال‌ها چنان ابعاد دامنه‌داري به خود گرفته كه امري عادي به شمار مي‌آيد. هر روز و هر هفته، خبرهاي متفاوتي از لغو كنسرت – فرقي نمي‌كند در كدام ژانر و سبك- مي‌آيد. گروه اعتراضي مي‌كند، چند رسانه خبر را كار مي‌كنند، در نشست بعدي وزير و معاونانش سوالي پرسيده مي‌شود و آنها جوابي مي‌دهند و بار ديگر همه‌چيز در سكوت مي‌رود تا كنسرتي ديگر، تا لغوي ديگر… . حالا مدتي است بدعتي جديد در زمينه برگزاري كنسرت‌ها شكل گرفته است.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “اعتماد” مي‌گويند وزارت ارشاد بايد بعد از صدور مجوز، موضوع را به استانداري‌ها اعلام كند تا استانداري‌ها نسبت به برقراري امنيت كنسرت اقدام كنند. اما آيا اين دستور جديد توانسته است به تشتت آرا در تصميم‌گيري‌ها سامان دهد؟ آيا ديگر عوامل بي‌ربط مانع از برگزاري كنسرت‌ها نخواهند شد؟ آيا اين تصميم‌ جديد را مي‌توان به عنوان اتفاقي خوب قلمداد كرد يا خوان ديگري است كه به هفت‌خوان‌هايي كه اهالي موسيقي با آن روبه‌رو هستند، اضافه شده است؟ اصولا قرار است استانداري‌ها ضمانت برگزاري يك كنسرت موسيقي را فراهم كنند؛ مجوزهاي وزارت ارشاد در اين ميان چه نقشي ايفا مي‌كند؟

قائم مقام وزیر کشور: وزارت ارشاد بايد بعد از صدور مجوز موضوع را به استانداري‌ها اعلام كند
چندي قبل«حسينعلي اميري» – قائم مقام وزير كشور- در گفت‌وگو با يكي از خبرگزاري‌ها، به اين مساله اشاره كرد كه: «براي تامين امنيت كنسرت‌ها، وزارت ارشاد بايد بعد از صدور مجوز موضوع را به استانداري‌ها اعلام كند تا استانداري‌ها نسبت به برقراري امنيت اينگونه مراسم‌ها اقدام كنند. آقاي جنتي، وزير ارشاد نيز در يكي از سمينارهاي استانداران حضور يافت و ملاحظات و نقطه‌نظراتي را در رابطه با كنسرت‌ها مطرح كرد. استانداران هم در اين زمينه سوالاتي را مطرح كردند و نتيجه اين شد كه اگر وزارت ارشاد بنا دارد كنسرتي را برگزار كند، حتما قبلا به استانداري‌ها اعلام كند تا استانداري‌ها در جريان موضوع قرار گيرند و امنيت مراسم برقرار شود.»

وزیر کشور: مجوز كنسرت را وزارت كشور نمي‌دهد و همچون گذشته ‌وزارت ارشاد اين مساله را پوشش مي‌دهد
اين در حالي است كه تا پيش از اين تصميم، صدور مجوز از سوي وزارت ارشاد براي اجرا كفايت مي‌كرد، در اين ميان «عبدالرضا رحماني فضلي» – وزير كشور- در گفت‌وگو با “اعتماد” وقتي در برابر اين پرسش قرار مي‌گيرد كه برچه اساس، مجوز كنسرت‌ها علاوه بر وزارت ارشاد، بايد از وزارت كشور هم اخذ شود، مي‌گويد: «مجوز كنسرت را وزارت كشور نمي‌دهد و همچون گذشته ‌وزارت ارشاد اين مساله را پوشش مي‌دهد؛ اما شرايط منطقه‌اي ايجاب مي‌كند كه مجوزي براي اجراي برنامه از استانداري‌ها نيز دريافت شود. »

او مي‌گويد كه اين مساله در گذشته هم سابقه داشته است. او همچنين در پاسخ به اين سوال كه آيا امكان برگزاري كنسرت در «خراسان رضوي» وجود ندارد، مي‌گويد: « در اين شهر قانوني براي منع كنسرت وجود ندارد و اين مساله و مشخصا اين موضوع در دولت بررسي نشده است.»

وزیر ارشاد: حساسيت‌هاي بي‌موردي از سوي برخی مقامات ديده مي‌شود
اين اتفاقات در حالي رخ مي‌دهد كه «علي جنتي»- وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي- در حاشيه نمايشگاه تهران تاكيد كرد كه پس از اتفاقات رخ داده در برنامه لغو كنسرت‌ها، وزير كشور را مامور اين ماجرا كرده است. او بارها در اين خصوص اظهارنظر كرده و به اين مساله اشاره كرده است كه مجوزهاي ارشاد بايد مشروعيت قانوني داشته باشند؛ چرا كه ارشاد دستگاهي رسمي و حاكميتي است: «متاسفانه با توجه به سليقه‌هاي مختلفي كه در برخي شهرستان‌ها وجود دارد، گاهي حساسيت‌هاي بي‌موردي از سوي مقامات قضايي و غيره ديده مي‌شود، شايد به اين دليل كه برخي فكر مي‌كنند اين كنسرت‌ها با ارزش‌هاي ديني متعارض باشد، اما ما تلاش مي‌كنيم تا اين افراد را توجيه كنيم كه ما هم به اندازه آنان نسبت به ارزش‌هاي ديني حساس هستيم و ملاحظاتي در اين خصوص داريم.»

معاون هنری ارشاد: به كاري كه مبتني بر قانون بوده احترام بگذارند
علي جنتي همچنين به اين نكته اشاره كرده كه وقتي مجوزي صادر مي‌شود، بايد همه به قانون تن بدهند و برخوردهايي كه با تعدادي از هنرمندان مي‌شود، مورد تاييد ما نيست. او همچنين معتقد است كه برخي از اين برخوردها، انگيزه‌هاي سياسي براي تخريب دولت است. وزير فرهنگ در اين مدت، به‌شدت پيگير بررسي ماجراي لغو كنسرت‌ها بوده است؛ براي مثال آن زمان كه دو كنسرت – مجيد خراط‌ها و گروه سايه- در آبادان لغو شد، با يكي از نمايندگان آبادان ديدار و ماجرا را بررسي كرد. معاون هنري او «علي مرادخاني» هم به همين مساله اشاره داشته است: « صحبت‌هايي كه آقاي جنتي، وزير محترم ارشاد درباره گروه‌هاي خودسر گفتند، حتما فصل‌الخطاب است. ما به عنوان دولت و سياست‌گذار فرهنگي و مجري و ناظر، تمام تلاش‌مان را مي‌كنيم و خواهيم كرد كه فعاليت‌هاي‌مان مبتني بر قانون و اصول و آنچه به عنوان باور در حوزه مباحث شرع باشد، انجام دهيم. اميدواريم ‌‌نهايت دقت را در اين زمينه به گونه‌اي به كار بگيريم كه هيچگونه ناهنجاري‌اي در تصميمات نباشد؛ اما ممكن است در اين زمينه و در اين بخش افرادي باشند كه اين فعاليت‌ها و تصميمات را برنتابند. به هر ترتيب آنها نيز سليقه‌ها و نگاه خاص خود را دارند. اما از آنجا كه احترام به قانون براي همه ما فرض است، به همين دليل بايد همه كساني كه در هز زمينه‌اي نظري دارند، به كاري كه مبتني بر قانون بوده احترام بگذارند و بر اين اساس همه از امكاني كه در كشور به وجود آمده، به بهترين شكل حمايت كنند و نگاه قانوني بر اين موارد را سرلوحه اقدامات خود قرار دهند.»

معاون پارلمانی ارشاد: هيچ مجوزي به گروهي كه بخواهند از حدود فاصله گرفته باشند، نداده‌ايم
اهالي موسيقي در حالي با چنين مشكلاتي روبه‌رو هستند كه دريافت مجوز براي انتشار اثر و برگزاري كنسرت از همان وزارت ارشاد هم كار چندان آساني نيست و موزيسين‌ها بايد از چندين مرحله مختلف عبور تا بتوانند مجوزهاي خود را دريافت كنند. علاوه بر مجوز شعر و موسيقي، هر بار هنرمندان ناگزير به پركردن فرم‌هايي هستند كه به شكلي كلي مشخصات خود و هنرمندان و حتي همسران و اعضاي خانواده‌شان را ذكر كنند. اين فرآيند در برگزاري كنسرت‌ها بسيار دشوارتر است، اين در حالي است كه گاهي چند ساعت مانده به برگزاري برنامه، مجوز برنامه‌ها صادر نمي‌شود و به شكل عملي امكان هيچ‌گونه تبليغي براي گروه‌ها وجود ندارد. البته «حسين نوش‌آبادي» -معاون پارلماني وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي- هم به اين مساله اشاره دارد كه مجوز برگزاري كنسرت‌ها بر اساس فتاواي مراجع و حكم رهبري و منطبق با چارچوب‌هاي قانوني و رعايت موازين شرعي است: «تاكنون هيچ مجوزي به گروهي كه بخواهند از حدود فاصله گرفته باشند، نداده‌ايم و اگر هم جايي اتفاقي افتاده كه برخي گروه‌هاي موسيقي به تعهدات خود عمل نكرده‌اند براي برگزاري برنامه بعدي‌شان خودمان مانع ايجاد كرديم.»

یک موزیسین: مساله لغو كنسرت‌ها، زدن تيشه به ريشه موسيقي است
او مثل ساير مسوولان ارشاد اصرار دارد روي اين مساله تاكيد كند كه وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي خود مراقب است و جايي كه اشكال قانون به وجود بيايد، برخورد مي‌كند. او هم مي‌داند كه موسيقي در ايران وضعيت خاصي دارد و برخي مراجع به‌طور كلي موسيقي را قبول ندارند، برخي با شرايط ويژه و سخت قبول دارند و برخي مراجع نيز نگاه بازتري نسبت به موسيقي دارند؛ اگرچه تمامي فقها روي يك سري نكات نظر مشتركي دارند و مي‌گويند: «اينكه موسيقي غنايي و مفسده‌انگيز نباشد، مانعي براي اجرا ندارد. » استفتاء مقام معظم رهبري هم در اين زمينه به چنين مساله‌اي اشاره دارد. اما آخرين نمونه لغو كنسرت‌ها، لغو برنامه «مسعود شعاري» – آهنگساز و نوازنده سه‌تار- بود. او در همين خصوص مي‌گويد: «در ماجراي لغو كنسرت‌ها، دو مساله وجود دارد. يك بخش، كاملا فرهنگي است و با بروز اتفاقاتي از اين دست، به صورت تدريجي بخشي از هويت و فرهنگ‌مان و چيزي كه متعلق به ما است، از بين مي‌رود. در چنين شرايطي، موسيقي سنتي ديگر وجود نخواهد داشت و در اين ميان مردم، تنها مي‌توانند نياز موسيقايي خود را از طريق رسانه‌هاي خارجي تامين كنند. مساله لغو كنسرت‌ها، زدن تيشه به ريشه موسيقي است. از آن طرف ارتباط يك نسل با پيشينه فرهنگي‌شان قطع مي‌شود.»

كنسرت، جريان متقابلي ميان موزيسين و مخاطب است كه با لغو آن هر دو طرف آسيب مي‌بينند
وی ادامه می دهد: «علاوه بر بحث فرهنگي، مساله حيات هنري هم مطرح است. بايد اين صنف را به رسميت بشناسيم. مگر مي‌توان به‌طور مثال به دندان‌سازان گفت شما ديگر نمي‌توانيد دندان بسازيد يا به نانوايان بگوييد ديگر حق پخت نان نداريد؟ به رسميت شناختن يك صنف، تنها زماني معنا پيدا مي‌كند كه مساله گردش اقتصادي نيز تامين شود. نمي‌خواهم مساله را آسيب‌شناسي كنم، چون در اين مدت به اندازه‌اي درباره اين مسائل صحبت شده كه به نظرم تكرار مكررات است. اتفاقا مساله را بسيار ساده مطرح مي‌كنم. ما با اعضاي صنفي روبه‌رو هستيم كه مثل اصناف ديگر، با قضيه معاش در زندگي‌شان روبه‌رو هستند و تا زماني كه اين مساله حل نشود، ادامه حيات هنري هيچ تضميني نخواهد داشت. اتفاقا تنها موزيسين‌ها درگير اين مساله نيستند. از صدابردار، نورپرداز، مسوول دكور و سالن و شركت‌هاي فروش بليت همه در اين چرخه اقتصادي دخيل هستند و آن وقت در يك «لحظه» همه‌چيز آسيب مي‌بيند و به اصطلاح، نان عده زيادي قطع مي‌شود. خوشبختانه از آنجا كه من فعاليت چنداني در برگزاري كنسرت ندارم و بيشتر فعاليت‌هايم، به مساله آموزش مرتبط است، مي‌توانم با فراغ بال بيشتري در اين خصوص صحبت كنم؛ چون شبهه شخصي ديدن مساله وجود ندارد. از آن گذشته، با بروز اتفاقاتي از اين دست، نسل بعد از ادامه كار دلسرد خواهد شد. آنها وقتي چنين مسائلي را مي‌بينند، ديگر انگيزه‌اي براي فعاليت ندارند. از آن طرف بحث مخاطبان موسيقي هم مطرح است. كساني كه با وجود تمام مشكلات احتمالي اقتصادي، مبلغي پرداخت كرده و بليت يك برنامه را مي‌خرند. كنسرت، جريان متقابلي ميان موزيسين و مخاطب است كه با لغو آن هر دو طرف آسيب مي‌بينند. »