سینماژورنال: در تازه ترین جلسه شورای صنفی نمایش مصوب شد که طرح اکران ماه مبارک رمضان از روز یکشنبه ۱۶خرداد ماه در سینماهای کشور اجرا می شود و پردیس های سینمایی می توانند از بین فیلم های اکران ۹۵ که ۱۰ هفته نمایش آنها به پایان رسیده است آثاری را انتخاب کرده و بعد از دریافت حواله اکران، بعد از سانس های موظف خود اکران کنند.

به گزارش سینماژورنال بهای بلیت سینماها در طول اکران رمضان تا افطار نیم بها و بعد از افطار تمام بها است.

همچنین اجرای طرح افطار تا سحر هم در گرو تصمیم نیروی انتظامی است که هنوز در این باره نظر قطعی خود را اعلام نکرده است.

در جلسه اخیر شورای صنفی نمایش همچنین مقرر شد سه فیلم زیر از چهارشنبه ۱۲ خرداد ماه در سینماهای کشور اکران شوند:

–«آآآدت نمی کنیم» به کارگردانی ابراهیم ابراهیمیان در گروه سینمایی اریکه ایرانیان

–«ایستاده در غبار» به کارگردانی محمدحسین مهدویان در گروه سینمایی زندگی

— «ننه نقلی» در گروه سینمایی ماندانا

سینماژورنال: تصمیم شورای نمایش در پایان دادن به اکران “سالوادور…” ظرف روزهای آتی در حالی که این فیلم همچنان چند برابر کف فروش مخاطب دارد با واکنش رضا عطاران بازیگر فیلم مواجه شد.

به گزارش سینماژورنال عطاران با قرار دادن تصویر تازه ترین تیزر “سالوادور…” که رکوردشکنی های آن در میزان فروش و اکران 48 ساعته در یک سینما لحاظ شده است، طعنه ای هم زده به شورای نمایش.

عطاران نوشته است: خداروشکر، روزهای آخر اکران، اگه بذارن بازم میفروشه، نمی ذارن…

مطلب اجتماعی رضا عطاران

سینماژورنال: رییس سازمان سینمایی در پاسخ به نامه مدیرعامل خانه سینما مبنی بر آمادگی این نهاد صنفی برای برگزاری جلسات شورای صنفی نمایش فیلم در محل خانه سینما، در نامه ای به معاون ارزشیابی و نظارت موافقت خود را اعلام کرد.

به گزارش سینماژورنال رییس سازمان سینمایی موافقت خود را برای برگزاری جلسات شورا در خانه سینما به حبیب ایل بیگی رییس اداره نظارت اعلام کرده و بر این امر هم تأکید کرده که با حضور فعال نماینده سازمان سینمایی در شورا، نظارت بر حسن انجام امور پیگیری شود.

نکته اما اینجاست که در شورای صنفی نمایش 95 چهره هایی وجود دارند مانند سیدضیاء هاشمی که در سالهای گذشته به دلیل انتقاد به برخی عملکردها در خانه سینما از این نهاد انشعاب کرده و خود پایه گذار صنفی موسوم به جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران شدند.

هر چند در ماههای گذشته تهیه کنندگان سینمای ایران همه زیر یک تشکل واحد جمع شده اند اما اختلاف نظرات میان طیف نزدیک به سیدضیاء هاشمی با مدیران خانه سینما که همچنان در حلقه بالادستی این نهاد حاضرند پابرجاست و بعید به نظر می رسد طیف نزدیک به سیدضیاء به برگزاری جلسات شورای صنفی نمایش در خانه سینما رضایت دهد.

اعضای شورای صنفی نمایش95

–نمایندگان شورایعالی تهیه‌کنندگان سینما: سید ضیاء هاشمی، منوچهر شاهسواری و سیدغلامرضا موسوی

–نمایندگان سینماداران: محمد قاصد اشرفی، فرشید موتمنی آذر، غلامرضا فرجی

–نماینده کانون کارگردانان: همایون اسعدیان

–نماینده کانون پخش ‌کنندگان: اصغر بانکی.

سینماژورنال: اوضاع و احوال پخش و اکران فیلمها در سینماهای کشور از جمله حیطه‌هایی است که حرف و حدیثهای فراوانی پیرامون آن وجود دارد اما از آنجا که کلا چه در بدنه مدیریتی و چه در میان سینماگران این تولید فیلم و پیدا کردن سرمایه برای تولید است که اهمیت بیشتری دارد چنان که باید آسیب شناسی دقیقی از پخش فیلم نداشته‌ایم.

به گزارش سینماژورنال حبیب اسماعیلی از جمله چهره های قدیمی سینمای ایران است که حیطه های مختلف از بازیگری تا تهیه کنندگی را تجربه کرده و در سالهای اخیر نیز یکی از پخش کنندگان فعال سینمای ایران بوده است.

اسماعیلی که مدیریت شرکت رسانه فیلمسازان مولود را برعهده دارد در تازه ترین گفتگوی تفصیلی خود که با “بانی فیلم” انجام شده در کنار پیشنهادات جالبی که برای جدی گرفتن مقوله پخش ارائه داده هشدارهایی را هم به شورای صنفی نمایش داده تا جدیت بیشتری در تنظیم آیین نامه اکران 95 به خرج دهند.

این پخش کننده در جایی از گفتگوی خود هم اشاراتی کرده به چندشغله بودن اعضای شورای صنفی نمایش که باعث میشود هنگام تصمیم گیری درباره اکران فیلمها مسئولیتهای دیگر خود را هم دخیل کنند.

سینماژورنال متن کامل گفتگوی حبیب اسماعیلی را به نقل از “بانی فیلم” ارائه می دهد:

در حال حاضر چه مشکلاتی گریبانگیر اکران فیلم‌هاست؟
– مشکلات اکران در سینمای ایران بسیار زیاد است، اما به اعتقاد من اساسی‌ترین مشکلی که وجود دارد، نبود سالن سینماست. یعنی تمام این بحث‌هایی که باند بازی‌ها، فیلم سوزی‌ها و… تعبیر می‌شوند همگی نشات گرفته از این است که تعداد سالن‌های سینمای ما گنجایش این همه فیلم‌های تولیدی را ندارد. اگر به اندازه کافی سالن سینما داشته باشیم این سینماداران هستند که برای اکران فیلم به دنبال دفاتر پخش و صاحبان فیلم می‌روند و متقاضی اکران می‌شوند. ما سالانه حدود 100 فیلم تولیدی داریم در حالی که گنجایش اکران در سینما 50 تا 60 فیلم است و حدود 50-40 فیلم دیگر از آنها یا در فصل بد اکران می‌شود یا در سانس‌های محدود یا اصلاً اکران نمی‌شود و بنابراین صاحب فیلم ناراضی می‌شود. بارها گفته‌ایم اگر بودجه‌ای که صرف این همه جشنواره‌های رنگارنگ و بعضاً غیر ضروری می‌شود را به ساخت سالن اختصاص دهیم خیلی از مشکلات برطرف می‌شود. حتی می‌شود سالنی که با هزینه جشنواره‌ای ساخته می‌شود را به نام همان جشنواره ثبت کرد. مثلاً پردیس یاس یا پردیس رشد و… . ضمن اینکه معمولاً فیلم‌های پر هزینه یا به اصطلاح فاخر هم که در گیشه جوابگو نیستند! از آن طرف این فیلم‌ها را معمولاً برای حفظ آبرو هم که شده در اکران هم حمایت می‌کنند! یعنی علاوه بر بودجه‌ای که صرف تولید می‌شود بودجه‌ای را هم صرف اکران می‌کنند تا آمار فروش فیلم بالا باشد. جلوگیری از ساخت بعضی از این فیلم‌های به اصطلاح فاخر می‌تواند به ساخت سالن‌های سینما کمک کند!
به نظرم در چنین شرایطی شورای پروانه ساخت هم باید به تعداد فیلم‌های کمتری پروانه بدهد…
– اتفاقاً ما بارها پیشنهاد دادیم که وقتی در سال بیشتر از 60-50 فیلم نمی‌توانیم اکران کنیم این همه پروانه ساخت چه معنایی دارد! به نظرم مثل تمام دنیا باید از همان شروع تولید فیلم، دفاتر پخش نقش اساسی ایفا کنند. یعنی ساخت فیلم مرتبط با توزیع سینمای ایران باشد. به این صورت که وقتی فیلمساز می‌خواهد فیلمی بسازد اول به دفتر پخش مراجعه کند که آیا پخش کننده می‌تواند فیلم را توزیع کند یا خیر. اگر اینطور شود پخش کننده مانند تمام دنیا حتی هنگام تولید فیلم هم می‌تواند به آن کمک فکری و مالی کند. ضمن اینکه بعضی از آثار ساخته شده سینمایی، به درد تله‌فیلم می‌خورند و اینها هم با آثار سینمایی یک جا پروانه می‌گیرند. اگر درست بررسی شود سالانه تا سقف حداکثر 70  فیلم نباید بیشتر پروانه ساخت بگیرند. ضمن اینکه گرفتن شمار زیادی از فیلم‌ها انحصارگرایی بوجود می‌آورد و داشتن فیلم‌های زیاد در یک دفتر  هم سرویس دهی می‌خواهد. امسال یکی از مشکلات ما این بوده که فیلم‌هایی که فاقد کشش و جذابیت بودند مورد حمایت قرار گرفتند و در سرگروهها اکران شدند…
از طرف کجا؟
– پخش و سرگروههای سینمایی. چطور ممکن است سرگروه سینمایی فیلمی را که طبق معیارهایی می‌داند مورد استقبال قرار نمی‌گیرد، برای اکران قبول کند! در آیین نامه شورای صنفی باید تمام مسائل دقیق و با جزئیات نوشته شود و هر کسی در طول سال با جلسات مختلف، تفسیری از این آیین نامه انجام ندهد. اتفاقی که متاسفانه با وجود نیت خیر اعضاء شورای صنفی نمایش، امسال اتفاق افتاده. اینطور که مثلاً به فیلمی که نفروخته یک هفته کمک کردند و بعد فیلمسازان دیگر هم خواستار کمک شدند. وقتی سینمایی سرگروه می‌شود تصمیمات‌اش از عهده یک نفر به عنوان مالک و صاحب سینما خارج می‌شود و آن فرد که تصمیم گیرنده برای انتخاب فیلم است به واقع امانتدار سینمای ایران است. یعنی نباید به قول معروف خودی یا غیر خودی کند!، هر فیلمی را از هر دفتری بر اساس رفاقت با صاحب آن دفتر اکران نکند، بلکه بر اساس جذابیت فیلم و استقبال مخاطب تصمیم بگیرد چون باید جوابگوی دیگر فیلم‌ها و سینماهای زیر مجموعه خود هم باشد، شما مروری روی کیفیت و کمیت فیلم‌های سال نیز داشته باشد و… . ما نباید فقط فروش در تهران را در نظر داشته باشیم. چون فروش فیلم‌ها در شهرستان‌ها واقعاً اسفناک است. از ماه‌ها پیش قرار بود دو سه فیلم خوب اکران شوند که  به سینماها رونق داده شود اما بعضی از دوستان صحبت از فیلم سوزی و… کردند! این اصلاً کار درست و حرفه‌ای نیست…
در شرایطی که تقریبا هفته‌ای نیست که شاهد صدور پروانه ساخت و کلید خوردن چند پروژه سینمایی باشیم باید فکری هم کرد به حال اکران.
مگر ظرفیت اکران ما در سینماها چقدر است که این حجم بالای تولید را داریم؟ همین حالا مواجهیم با تعداد زیادی از آثار تولیدی سال قبل که به دلیل نبود سالن کافی پشت خط اکران مانده اند. پس بهتر است در صدور پروانه ساخت آثار سینمایی این کمبود فضا برای اکران نیز لحاظ شود.
همان طور که گفتم یکی از بزرگترین مشکلات سینمای ایران کمبود سالن است پس چرا در شرایطی که به تعداد کافی سالن نداریم مدام پروانه ساخت صادر می کنیم؟ مگر نه اینکه باید یک هماهنگی میان تولید و توزیع باشد؟ این هماهنگی هم ایجاد نمی شود مگر اینکه یا تعداد تولیداتمان کم شود تا تعداد سالن‌ها، زیاد.
این روزها آیین نامه اکران 95 در شورای صنفی نمایش در حال تدوین است. به عنوان عضوی از خانواده سینما به تهیه کنندگان و سرمایه گذاران مستقل سینمای ایران توصیه می‌کنم که اگر رفع مشکلات اکران یکی دو سال اخیر در تدوین آیین نامه لحاظ نشود قطعا در سال آینده بحران اکران به مراتب گسترده تر از سال جاری میشود و آن هنگام است که بیشتر از نیمی از محصولات سینمایی نخواهند توانست اکران عادلانه ای داشته باشند و در نهایت سوخت خواهند شد.
بحت اکران تک یا دو سانس چگونه است. آیا این شیوه منصفانه‌ای است؟
– توزیع ناعادلانه فیلم در سینما و توزیع ناعادلانه سانس معضلی است که در همه این ماهها سینماگران مستقل را رنج داده است. سالن بیشتر باید در اختیار فیلمی قرار بگیرد که مخاطب بیشتری دارد نه فیلمی که وابسته به فلان شخص یا بهمان ارگان است.
خودی و غیرخودی کردن سینماگران در پخش فیلم اثرات سوئی را بر پیکره سینمای ایران وارد کرده و باعث شده مخاطبان به شدت از توزیع سانس‌های سینماها به نفع فیلم‌های خاص گلایه کنند.
یک نمونه اش در چند روز اخیر رخ داده است که مرتب با انتقادات مخاطبانی مواجه شده ایم که می گویند چرا فیلمی محترم که یک آسیب شناسی واقع گرایانه از بحران‌های خانوادگی ارائه می کند در سینمای محل سکونت آنها فقط روزی دو سانس نمایش دارد و فیلمی دیگر که خانواده ها به همراه فرزندان شان جرات دیدنش را ندارند روزی 8 سانس روی پرده می رود؟
شورای صنفی نمایش برای تدوین آیین نامه سال آینده قطعا باید جلوی چنین  بی عدالتی هایی را بگیرد و شرایطی را فراهم آورد که این گلایه ها کمتر شود.
چرا برخی فیلم‌ها که در مقایسه با تولیدات سینمایی جایگاه کیفی پایینی دارند به شکل مناسب اکران می‌شوند؟
– متاسفانه در ماههای اخیر برخی فیلمها را دیده ایم که ساختاری ویدیویی یا هنر و تجربه ای دارند اما سر از سرگروهای سینمایی درآورده اند یا حتی آزاد اکران شده اند! این اجحاف است در حق فیلمسازی که اثرش را با پروانه سینمایی و با استانداردهای سینمایی ساخته است. یک بار برای همیشه باید جلوی این رویه را گرفت. معنا ندارد تله فیلم بتواند پروانه نمایش سینمایی بگیرد یا فیلمی که استانداردهای سینمای جذاب و ارزشی و حتی سرگرم کننده را ندارد تعداد بالایی از سالن‌ها را اشغال کند.
و این می‌شود همان انحصارگرایی…
– … این دیگر از انحصاگرایی گذشته. اگر رقابتی هست باید در یک محیط سالم و شفاف صورت پذیرد.
سال‌ها پیش کمپانی‌های هالیوودی، موضوع اکران و پخش فیلم را از بخش تولید تفکیک کردند. در ایران به نظر می‌رسد یک سری اشخاص در شورای صنفی نمایش جایگاه حاکمیتی دارند. انگار تصمیم گیری از چرخه صاحب فیلم، سینمادار و پخش کننده خارج است. این نقصان را چگونه می‌توان برطرف کرد و شما فکر می‌کنید در شورای صنفی چه کسانی باید ورود کنند که روال تصمیم گیری به صاحب فیلم، سینمادار و پخش کننده برگردد؟
– مسئله ضروری این است که دوستان تمام سر فصل‌ها را از هم تفکیک کنند. یعنی دایره فعالیت و تعریف تهیه‌کننده، پخش کننده و سینما دار مشخص شود. امیدوارم کسی نرنجد، اما کسی که تهیه‌کننده، پخش کننده، سرگروه سینمایی و عضو شورای صنفی است مگر می‌تواند با کسی که تنها یک دفتر پخش دارد رقابت کند؟ همین طور که می‌گویید تقسیم بندی باید انجام شود. وقتی یک سینمادار صرفاً کارش سینماداری باشد تنها به چرخه اکران نگاه می‌کند. بررسی می‌کند ببیند چه فیلمی از کدام دفتر خوب است تا آن را اکران کند، اما الان با توجه به رقابت‌های کاذبی که بوجود آمده اگر من صاحب سینما و صاحب دفتر پخش باشم می‌روم فیلم‌ها را مونوپل خودم می‌کنم و اول به خودم سرویس می‌دهم که به همه بگویم اگر به دفتر پخش من فیلم‌تان را بدهید اتفاق خوب برای شما هم می‌افتد و در غیر این صورت سرویس خوبی به شما داده نمی‌شود. سرویس خوب از تعداد سالن‌ها، سانس‌ها شروع می‌شود تا ارتباطاتی که بین دوستان است و اگر چنانچه در هر عرصه‌ای رقیب وجود داشته باشد رقابت معنا پیدا می‌کند و رقابت سالم قطعاً باعث رشد و بالندگی سینما است. نمونه خوب‌اش عید پارسال که این اتفاق افتاد و چند دفتر پخش فیلم‌های متفاوت داشتند و هرگز هم دست به تخریب هم نزدند. به نظرم شورای صنفی باید به این مسئله توجه کند که اعضایش چند شغله نباشند تا مجبور به حفظ منافع خودشان باشند امسال بعضی از فیلم‌های  خوب پشت اکران مانده و نمایش داده نشده‌اند. بعضی از تهیه‌کننده‌ها به من اعتراض می‌کنند که وقتی فلان فیلم اکران شده چرا فیلم ما را اکران نکرده اند؟ من به شخصه هیچ فیلمی را 3-2 هفته‌ای اکران نمی‌کنم که فقط بگویم فیلم را گرفتم و آمارم را بالا اعلام کنم این از نظر من یعنی فیلم سوزی!
یعنی سرنوشت فیلم برای شما مهم است…
– بله کاملاً. من وقتی قرارداد یک فیلم را منعقد می‌کنم پای تمام مسائل آن هستم. ما باید فیلم و سینما را متعلق به همه بدانیم. من اگر در رقابت بخواهم به فیلمی ضربه بزنم در واقع به یک تهیه‌کننده و به کل سینما و سرمایه آن  ضربه زدم. آیا درست است که من به عنوان یک پخش کننده به همکار خودم لطمه بزنم که فقط فیلم خودم را به نمایش بگذارم؟ ضمن اینکه سینما در سال گذشته نهایتا 52 میلیارد تومان فروش داشته که برای کل مجموعه سینما در یک سال اصلاً رقمی نیست.
البته در حوزه پخش (خارج از نگاه انحصارگرایی) بعضی از دفاتر پخش عملاً از حیز انتفاع ساقط شده‌اند…
– محدودیتی در تعداد فیلم‌هایی که هر دفتر پخش می‌گیرد ایجاد شد که متاسفانه یکسری از دفاتری که فکر می‌کردیم با این محدودیت بوجود آمده شروع به فعالیت می‌کنند این کار را انجام نداده اند. مضاف بر اینکه 50 فیلم تولیدی در سال داریم با 28-27 دفتر پخشی که موجود است و خیلی از آنها سال‌هاست فعالیت نداشتند. همیشه اعتقادم بر این بوده که ما در صنف‌مان این دفاتر پخش را نباید کنار بگذاریم. چون قطعاً برخی از این دفاتر پخش اگر وارد چرخه فعالیت شوند رقابت و اکران سر و سامان بهتری خواهد گرفت. در سینما اگر طوری برنامه ریزی شود که هر که پول و قدرت دارد حرف اول را بزند انحصارگرایی بوجود می‌آید. رقابت با انحصارگرایی و تمامیت خواهی متفاوت است. اینکه مثلاً دفتر پخشی بیاید حتی فیلم‌های ضعیف را هم بگیرد که به دفاتر دیگر فیلم نرسد یا در زمان اکران به فیلم‌های خوب صدمه بزند ناعادلانه و غیرانسانی است. متاسفانه در 6 ماه دوم امسال با هیاهویی که با عنوان فیلم سوزی راه انداختند فیلم‌هایی اکران شد که مناسب اکران سینمایی نبود و به نظر من همان فیلم‌ها سوخته شد». فیلمی مثل «من سالوادور نیستم» در همین فصل قطعاً می‌توانست رونقی به گیشه‌ها ببخشد. اصلاً باید برای تهیه‌کننده این فیلم که در این فصل قصد اکران این فیلم را داشت امتیازات ویژه‌ای هم قائل می‌شدند. متاسفانه برخی از دوستان ما در قالب تهیه‌کننده، پخش یا سینماداری کاری کردند که این فیلم اکران نشود. فقط به این خاطر که فیلم خودشان صدمه نبیند و از فروش بالاتری برخوردار شود! مگر در تابستان «گینس»، «نهنگ عنبر» و «عصر یخبندان» با هم اکران نشد، چطور آن زمان صدای کسی  در نیامد و به فکر فیلمهای همزمان نبودند؟
«من سالوادور نیستم» چه زمانی اکران می‌شود؟
– برای عید ضمن اینکه به همه ثابت شد که این فیلم با تنگ نظری صدمه دید و بنابراین جزو اولویت‌ها قرار دارد. این فیلم بسیار شریف است و یک فیلم تجاری صرف نیست. نمی‌دانم در چنین شرایطی دوستان فقط از اکران همین یک فیلم ترسیدند! مسلماً هر فیلم جای خودش را دارد.
گفتید محدودیتی در دفاتر داشتید مبنی بر در اختیار داشتن تنها 8 فیلم، اما به نظر می‌رسد راههای فرار آن هم مهیاست! یعنی برخی دفاتر با قرار دادن برخی زیر مجموعه‌ها برای خودشان یا در واقع شرکت‌های صوری کارهای دیگری انجام می‌دهند…
– وقتی این کار انجام می‌شود همه متوجه می‌شوند. این مسئله خیلی واضح است. اینکه من 8 فیلم را بگیریم و فیلم‌های دیگری هم از راههای دیگر، عملاً جواب نمی‌دهد. ما موظف هستیم که قانون را رعایت کنیم و با هم صادق باشیم و قانون را رعایت و احترام به همکاران و حافظ منافع سرمایه تهیه کنندگان و صاحبان سینما باشیم؛ چه فیلمی که در اختیار ما باشد یا دفاتر دیگر.
از این منظر پخش کننده برای بیرون راندن رقبا ممکن است از چنین شیوه‌هایی استفاده کند، اما سینمادار که متضرر این داستان است او چرا باید این کار را انجام دهد؟
– به نظر من اگر صداقت پیشه نموده و رقابتی سالم در کنار هم داشته باشیم میتوانیم به کلیت سینما کمک نمائیم.
مکانیزه کردن فروش بلیت‌ چقدر برای جلوگیری از انحصارگرایی موثر بوده؟
– در کل خیلی خوب بوده. در واقع حسن بزرگی که دارد این است که کاملاً روشن و سهل الوصول است. چنین طرح‌هایی شاید باعث شود هر پخش کننده‌ای فیلم‌های دیگران را فیلم‌های خودش بداند، سرمایه دیگران را سرمایه خودش بداند، احترام به صنف‌اش بگذارد و در عین حال رقابتی بی تخریب داشته باشیم. دیده‌ایم آدم‌ها و دفاتر پخش موفقی که در مرور زمان به فراموشی سپرده شده. بنابراین باید اصول انسانی را در کار رعایت کرد و ما خودمان حامی صنف خودمان باشیم نه دولت‌هایی که می‌آیند و می‌روند.
به نظر می‌رسید این پنهان کاری است که سینمای ایران را به سمت انحصارگرایی و مسائلی که متاسفانه اصول انسانی هم در آن رعایت نمی‌شود برده است…
– فکر می‌کنم مسئله پخش فیلم در داخل کشور تا حدودی حل شده است. به نظرم به جای اینکه بعضی‌ها به این فکر کنند که چه کار باید کرد که دست‌ها زیاد نشود به این فکر کنند که چه کار کنند که سینما به خارج از کشور صادر شود. برگشت سرمایه از آنجا به سینمای ایران کمک شایانی خواهد نمود. بازار سینمای ایران دیگر جوابگو نیست. اگر بتوانیم فعالیت‌هایمان را گسترده کنیم که سرمایه به سینمای ایران برگردد به نفع همه هست.
راستی از بازیگری شما چه خبر؟ کنارش گذاشتید؟
– من اصلاً به عشق بازیگری وارد سینما شدم. بعد از آن هم فیلم را به صورت تعاونی تهیه می‌کردیم. نمی‌دانم کم کاری‌ام در بازیگری شاید به این خاطر باشد که وقتی سرگرم کار پخش شدیم از بازیگری دور ماندیم. البته وقتی تیم و فیلمنامه خوب باشد (مثل فیلم «360 درجه») حتماً کار را قبول می‌کنم.
در تهیه‌کنندگی چطور؟ به نظر می‌آید کمی هم از تولید فیلم دور افتاده‌اید؟
– ما جزو اولین تهیه‌کنندگان سینما بودیم که به صورت تعاونی کار را شروع کردیم. تا این لحظه هم نه با بودجه دولتی کار کردیم و نه با پول‌های کلان سرمایه گذاران خارج از سینما.
در حال حاضر پروانه فیلمنامه‌ای به نام «شیب» از مانی باغبانی را در دست اقدام داریم.
پس اگر بخواهیم به یک جمع بندی در خصوص معضل اکران برسیم به شفاف سازی در حوزه پخش و سالن‌ سازی بیشتر می‌رسیم…
– بله. امیدوارم حداقل برای نسل آینده همدلی صداقت در صنف ما حاکم شود.
بحت اکران تک یا دو سانس چگونه است. آیا این شیوه منصفانه‌ای است؟
– توزیع ناعادلانه فیلم در سینما و توزیع ناعادلانه سانس معضلی است که در همه این ماهها سینماگران مستقل را رنج داده است. سالن بیشتر باید در اختیار فیلمی قرار بگیرد که مخاطب بیشتری دارد نه فیلمی که وابسته به فلان شخص یا بهمان ارگان است.
خودی و غیرخودی کردن سینماگران در پخش فیلم اثرات سوئی را بر پیکره سینمای ایران وارد کرده و باعث شده مخاطبان به شدت از توزیع سانس‌های سینماها به نفع فیلم‌های خاص گلایه کنند.
شورای صنفی نمایش برای تدوین آیین نامه سال آینده قطعا باید جلوی چنین  بی عدالتی هایی را بگیرد و شرایطی را فراهم آورد که این گلایه ها کمتر شود.

سینماژورنال: تراکم اکران در نیمه دوم سال و انتقاداتی که به این واسطه متوجه شورای صنفی نمایش بود سبب ساز آن گردید که شورا در جلسه دوم آذر اعلام کند که در هر ماه بیشتر از یک فیلم در گروه آزاد اکران نمی شود.

به گزارش سینماژورنال با این حال در جلسه اخیر شورای صنفی نمایش مقرر شد که از نهم دی ماه “بوفالو” در گروه آزاد اکران شود.

اگر دقت کنیم بر این مساله که دیگر فیلم گروه آزاد یعنی “حکایت عاشقی” فقط دو هفته است که روی پرده رفته متوجه نقض قانون در شورای صنفی نمایش می شویم.

شورای صنفی نه فقط در جلسه نهم دی ماه بلکه هنگام تنظیم آیین نامه اکران 94 این امر را تبیین کرده بود که در نیمه دوم سال در هر ماه فقط یک فیلم روی پرده برود اما حالا و با روی پرده رفتن “بوفالو” نقضی در آیین نامه شورا صورت گرفته است.

طبق قانون می بایست حداقل یک ماهی از روی پرده رفتن “حکایت عاشقی” در گروه آزاد می گذشت تا فیلم دیگری در گروه آزاد اکران شود اما تنها پس از دو هفته اکران این فیلم محدود شده و فیلمی دیگر در گروه آزاد روی پرده رفته است.

این تناقضات است که باعث شده برخی سینماگران به انتقاد از تصمیمات شورای صنفی نمایش بپردازند.

سینماژورنال: مشکلات پیش آمده در اکران درام “حکایت عاشقی” احمد رمضان‌زاده که با تعلیق سه باره اکران آن آغاز شد و با ممنوعیت پخش تیزرهای آن از رسانه ملي ادامه يافت، به جنجال برانگيزترين خبر سينمايي ماه تبديل شده است، چرا كه وجود حدس هاي متعدد درباره چرايي اين مشكلات، به بحث برانگيزي آن دامن زده است.

به گزارش سینماژورنال محدودیت اکران فیلم در سینماهای تهران که بدون سرگروه و البته با حذف برخی از سینماهای مهم پایتخت بوده است به اکران شهرستانها هم تسری پیدا کرده و این فیلم تاکنون به جز مشهد در هیچ شهر دیگری روی پرده نرفته است.

درباره ممنوعیت پخش تیزرهای فیلم از تلویزیون، توجیه، ممنوع التصویری دو بازیگر اصلی آن بهرام رادان و قطب الدین صادقی بوده است اما درباره محدودیت اکران در شهرستانها هیچ مقام مسئولی واکنش نشان نداده است.

ادعای صدای آمریکا چقدر سندیت دارد؟

این اتفاقات باعث شده “صدای آمریکا” در یکی از بخشهای خبری خود با اشاره به این محدودیت اکران از ممنوع التصویری بهرام رادان به عنوان دلیل عدم اکران گسترده فیلم در شهرستانها یاد کند و البته که دلیل این امر را هم توئیت جنجالی بهرام رادان در دفاع از قانونی شدن ازدواجهای غیرمتعارف در ایالات متحده بداند.

در صورتی که این فرضیه کاملا نادرست است. شاید ممنوع التصویر شدن رادان در رسانه ملی و به تبع آن ممنوعیت پخش تیزرهای “حکایت عاشقی” به دلیل آن توئیت باشد اما محدودیت اکران در تهران و شهرستانها ربط چندانی به آن توئیت ندارد که اگر این طور بود فیلم اصلا پروانه نمایش نمی گرفت.

وزارت ارشاد به “حکایت عاشقی” با بازي بهرام رادان به عنوان بازیگر پروانه نمایش داده و این پروانه نمایش ملاک قانونی اکران اثر در تمام ایران است.

رقابت با پخش کنندگانی که خود صاحب سینما هستند…

چرایی عدم تخصیص سالنهای کافی به “حکایت عاشقی” در تهران و شهرستانها را باید در دو دلیل عمده جستجو كرد، نخست درگیری برخی از نهادهای صاحب سینما مانند حوزه هنری در پخش فیلم.

طبیعی است وقتی بنا می‌شود پخش فیلمی مانند “شاهزاده روم” یا “پی22” از کانال حوزه هنری انجام شود و از آن سو “حکایت عاشقی” توسط شرکتی مستقل مانند جوزان فیلم روی پرده برود، بخش عمده سینماهای حوزه هنری در اختیار فیلمهای متبوع حوزه قرار می گیرد و تعداد معدودي سالن نه چندان مناسب به”حکایت عاشقی” و فيلم هاي مشابه.

از بین بردن فرصت سه ماهه اکران بخاطر یک فیلم خاص
دلیل دوم این امر را بایددر مناسبات خاصی دانست که امسال در شورای صنفی نمایش جریان داشته و دارد. نخست  به خاطر ارائه تسهیلات ویژه از سوی شورا برای فیلمی که قراردادش بدون کف فروش و سقف زمانی منعقد شده بود و سه ماه از فصل زنده اکران عملاً در اختیار یک فیلم خاص قرار گرفت و در این سه ماه کمتر تهیه کننده ای جرأت کرد  به خاطر نبود سالن فیلمش را روی پرده بفرستد.

از اين رو بعد از گذشت این سه ماه آن قدر تراکم فیلم پشت خط مانده زیادشد که همه عجله داشتند برای زودتر اکران کردن فیلمهای خود در باقيمانده  نوبت نمايش تا جشنواره و  و به این ترتیب به ناگاه در یک فصل اکران بیشتر از 15 فیلم همزمان با هم روی پرده رفتند.

طبیعی بود در این میان بیشتر فیلمهایی ضربه دیدند که پخش‌کنندگانشان مالک فلان پردیس سینمایی نبودند و تهیه‌کنندگانشان شریک ساخت بهمان پرديس.

بهرام رادان و شیلان رحمانی در نمایی از “حکایت عاشقی”

تسهیلات ویژه برای فیلمهایی که هم افطار تا سحر می خواستند و هم اکران عیدفطر

فارغ از اكران ويژه  اين فيلم، برخورد نادرست شورا در اختصاص دادن اكران ماه رمضان به فيلمهاي اكران عيد فطر هم معادلات اکران را پیچیده تر کرد.

انگار چند فيلم خاص به اكران ويژه فطر قانع نبودند و اكران افطار تا سحر را هم بايد از آن خود مي كردند و برای همین اکران آنها در ماه رمضان آغاز شده و عیدفطر را هم درنوردید.

شورا تاكنون پاسخگو نبوده كه چرا چند فيلم فرهنگي كه مي توانستند از  نعمات گيشه افطار تا سحر برخوردار شوند قرباني افزون‌خواهي چند فيلم خاص شدند.

حتی فارابی هم سینمایش را به فیلم نداده
و در نهایت همه اینها کنار هم باعث شد همزمان با فيلمسوزي پرشتاب آخرين فصل اكران، “حکایت عاشقي” و آثاری مانند آن به خاطر استقلال مشی سازندگانش با مهجوریت بيشتري در اکران روبرو شده اند.

این مهجوریت تا جایی پیش رفته که این فیلم حتی از در اختیار داشتن سینما فرهنگ که مالک آن بنیاد فارابی همواره بر حمایت از آثار ارزشی تأکید کرده هم عليرغم مشاركت بنياد در توليد اين فيلم، محروم مانده است. از آن بدتر مردمان کُرد که فیلم درباره آنها سخن می‌گوید در هیچ کدام از سینماهای شهرهای خویش اکران این فیلم را تجریه نمی‌کنند.

در این شرایط چه باید کرد؟
به نظر می رسد مدیران سینمایی برای اینکه راه را برای تفسیرهای غلط و آلوده به سیاسی بازی صدای آمریکا و موارد مشابه ببندند بايد  هر چه زودتر اقدام به  تحقق اين دو مورد اساسي كنند.
اولین قدم رفع موانع محدودیت اکران در شهرستانهاست و گام دوم نظارت بیشتر بر پروسه پخش فیلم در سینماهای تهران.

سینماژورنال: در روزهای اخیر بحثهایی شکل گرفته مبنی بر انتقال شورای صنفی نمایش به خانه سینما و فعالیت این نهاد تحت نظر خانه سینما.

به گزارش سینماژورنال محسن امیریوسفی کارگردان جوان سینمای ایران که به تازگی اولین فیلمش را در گروه “هنروتجربه” روی پرده فرستاده است در گفتگویی درباره این نقل و انتقال نظر منفی خود را ابراز کرده است.

خانه سینما کمتر به صیانت از پروانه نمایش توجه دارد

محسن امیریوسفی، کارگردانی که “آشغال‌های دوست‌داشتنی”اش مدت‌هاست در توقیف مانده به “شرق” می‌گوید: مسلما اگر صنف، کنترل و اداره اوضاع نمایش را زیرنظر داشته باشد، خیلی بهتر است و مسلما در سرنوشت اکران و چگونگی آن، صنف باید نظر بدهد؛ اما مشکل اساسی این است که «خانه سینما» کمتر به صیانت از پروانه نمایش توجه دارد.

وقتی خانه سینما از پروانه ساخت یک فیلم هم نمی تواند دفاع کند چه فرقی دارد که شورای نمایش کجا باشد

وی ادامه می دهد: وقتی فیلمی قانونی ساخته شده و بعد مجوز اکران نمی‌گیرد، خانه سینما، نه می‌تواند کاری بکند و نه اساسا کاری انجام می‌دهد! وقتی مجموعه صنفی‌ای این‌قدر ناتوان است و حتی از پروانه ساخت یک فیلم هم نمی‌تواند دفاع کند، دیگر چندان فرقی ندارد که شورای صنفی نمایش را دولت میزبانی می‌کند یا خانه سینما!

شاهد انفعال این نهاد صنفی هستیم

کارگردان “آتشکار” می افزاید: زمانی ما باید توقع داشته باشیم که خانه سینما بابت همه این مسائل پیش‌قدم شود و تعیین‌کننده باشد، که اساسا زور و قدرتی هم داشته باشد برای تغییر سرنوشت فیلم‌ها. درحالی‌که عملا ما شاهد انفعال این نهاد صنفی هستیم. واقعیت این است که مسئولیت شورای صنفی نمایش، شورای پروانه نمایش و… باید بر عهده کسانی باشد که قدرتمندانه از مواضع سینما دفاع کنند و اساسا چنین قدرتی دارند!

سینماژورنال/محمدصادق عابدینی: پرديس كوروش به صورت گسترده در حال اكران فيلم‌ها و انيميشن‌هاي روز جهان است، فيلم‌هايي كه اكران‌شان در ايران و روند قانوني تهيه آن براي پخش سؤالات زيادي را به همراه دارد.
به دنبال انتشار گزارش«قاچاقچيان يقه سفيد فيلم‌ها مجرم‌هاي شاكي!» كه به موضوع تهيه و انتشار فيلم‌هاي خارجي در شبكه نمايش خانگي و پرديس‌هاي سينمايي مي‌پرداخت(اینجا را بخوانید) به سراغ يكي از پرديس‌هايي رفتيم كه به صورت گسترده اقدام به اكران فيلم‌هاي خارجي مي‌كند. در سايت پرديس سينمايي كوروش قسمتي براي معرفي فيلم‌هاي در حال اكران سينما وجود دارد كه بخشي از آن فيلم‌هاي ايراني و بخش ديگر كه بسيار هم قابل توجه است، عناوين فيلم‌هاي خارجي است كه اين پرديس اقدام به اكران آنها مي‌كند.

از “هابیت3” تا “ارباب حلقه ها3” و “مینیونها” در این پردیس اکران می شود
در اين بخش مي‌توان عناوين آثار مشهور و به روزي را ديد كه در پرديس كوروش اكران مي‌شود. اين پرديس بنر اكران‌هاي آذرماه را نيز تهيه كرده است. «هابيت3»، «ارباب حلقه‌هاي 3»، «يخ‌زده»(frozen)، «گلادياتور»، «مينيون‌ها» (minions)، «مكس ديوانه2»، «طالع نحس»، «maze runner»، «inside Out»، «مرد مورچه‌اي Ant-man»، «راننده تاكسي» و «Big hero6» و «باب اسفنجي» تنها بخشي از عناوين فيلم‌هايي هستند كه اين پرديس به صورت دوبعدي و سه‌بعدي اكران مي‌كند. محصولات برتر كمپاني‌هاي هاليوودي با بهترين كيفيت تصوير در اين پرديس اكران مي‌شود.

رد ادعای خرید رایت مستقیم از کمپانی های آمریکایی
حسين مسافرآستانه، مدير پيشين مؤسسه رسانه‌هاي تصويري در مصاحبه با “جوان” بر اين موضوع كه چند كمپاني مهم امريكايي حاضر به واگذاري رايت آثار خود به كشورمان نيستند، تاكيد كرد.

پس در همين مرحله اول ادعاي خريد رايت مستقيم فيلم‌ها از كمپاني‌هاي امريكايي يا پخش‌كننده‌ها رد مي‌شود. حتي اگر اين كمپاني‌ها هم بخواهند با سينمادار‌هاي ايراني ارتباط داشته باشند قوانين مربوط به تحريم ايران كه پاي وزارت دارايي امريكا را به ميان مي‌آورد مانع هرگونه مراوده ميان طرف امريكايي و سينمادار‌هاي ايراني مي‌شود.

همان‌طور كه در گزارش پيشين نيز اشاره شد، ارائه ميجر از سوي سازمان سينمايي ممنوع شده و نمي‌توان با همكاري واسطه‌هاي بين‌المللي قوانين تحريم را دور زد. در نهايت چيزي كه باقي مي‌ماند بحث اكران‌هاي فيلم‌ها بدون پرداخت حق مالكيت معنوي به كمپاني توليدكننده است!

خرید از آمازون؟؟؟
سايت آمازون مشهورترين سامانه خريد اينترنتي جهان اقدام به فروش نسخه‌هاي اورجينال فيلم‌هايي مي‌كند كه در ليست اكران پرديس سينمايي كوروش قرار دارد. به طور مثال نسخه سه‌بعدي inside out در اين سايت به مبلغ 27/68 دلار فروخته مي‌شود. يا نسخه دوبعدي انيميشن خانه 10/78 دلار فروخته مي‌شود. نسخه blu-ray مينيون‌ها هم 18/99 دلار عرضه شده است.
براي خريد اين محصولات كافي است كه كارت اعتباري بين‌المللي تهيه شود كه آن هم در سايت‌هاي واسطه ايراني وجود دارد و مي‌توان با تبديل ريال به دلار كارت اعتباري را خريد.

كارشناسان در حال حاضر قادر به پاسخگويي نمي‌باشند!!!

حتي اگر قبول كنيم مديران پرديس سينمايي كوروش به سراغ سايت‌هاي دانلود فيلم نرفته‌اند و از طريق مراجعه به يك سايت معتبر فروش اينترنتي به‌روزترين انيميشن‌ها را تهيه نموده‌اند، آيا هزينه‌ چند دلاري اين كار با اكران‌هاي تك‌سانس اين فيلم‌ها با قيمت بليت 12 هزار توماني به معناي سود بالا و بدون دردسر نيست؟! براي مشخص‌شدن چگونگي تهيه و اكران فيلم‌هاي خارجي در پرديس سينمايي كوروش با اين پرديس تماس گرفتيم و تنها پاسخ تلفن گوياي اين پرديس بود كه با بيان «كارشناسان در حال حاضر قادر به پاسخگويي نمي‌باشند» روبه‌رو شديم.

سازمان سينمايي در كجاي اين ماجرا قرار دارد؟
در اين بين سؤالي كه پيش مي‌آيد اين است كه سازمان سينمايي در كجاي اين ماجرا قرار دارد؟ در آيين‌نامه شوراي صنفي نمايش بندي درباره اكران فيلم‌هاي خارجي قرار دارد كه به اكران تك‌سانس فيلم خارجي بعد از پايان ساعت اكران فيلم‌هاي ايراني اشاره مي‌كند.

شورای صنفی نمایش هیچ دخالتی در انتخاب فیلمهای خارجی یا ممیزی آنها ندارد
در تماس با غلامرضا فرجي، سخنگوي شوراي صنفي نمايش، وي به “جوان” گفت: اين بند صرفاً جهت حمايت از اكران فيلم‌هاي ايراني وضع شده و شورا هيچ دخالتي بر انتخاب عناوين فيلم‌هاي خارجي يا مميزي آنها ندارد. سپس تلاش كرديم تا موضوع صدور مجوز اكران فيلم خارجي در پرديس سينمايي را از معاونت نظارت و ارزشيابي سازمان سينمايي جويا شود كه به‌‌رغم تلاش‌هاي صورت گرفته هيچ پاسخي از سوي سازمان سينمايي دريافت نكردیم!
همچنين روند دسترسي اين پرديس‌ها داراي شبهه‌هاي قانوني زيادي است كه به برخي از آنها اشاره شد كه بايد در اين زمينه شفاف‌سازي صورت گيرد. مديران پرديس كوروش كه در اين گزارش براي نمونه به آن اشاره شد نيز در صورت تمايل مي‌توانند درباره روند اكران فيلم‌هاي روز جهان در اين پرديس براي روشن‌سازي قانون‌مداري، حفظ حقوق مالكيت معنوي و حق مؤلف توضيحات خود را ارائه دهند.

سینماژورنال: به دلیل تراکم و تعدد فیلم در چرخه اکران، شورای صنفی نمایش تصویب کرد گروه سینمایی آزاد تا پایان سال ۱۳۹۴ تنها یک فیلم به صورت ماهانه اکران کند.

تا شنبه آینده زمان اکران “حکایت عاشقی” اعلام خواهد شد

به گزارش سینماژورنال غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش با اعلام این خبر درباره تازه ترین تصمیم های این شورا گفت: پیرو جلسه حضوری با مسعود جعفری جوزانی تهیه کننده فیلم «حکایت عاشقی» در تازه ترین جلسه شورا صنفی نمایش، تصمیم گرفته شد این فیلم از روز چهارشنبه ۴ آذرماه اکران شود اما به این دلیل که پخش کننده فیلم آمادگی لازم برای اکران این را نداشت مقرر شد تا روز شنبه هفتم همین ماه تاریخ اکران را اعلام کند.

محدودیت اکران آثار در گروه آزاد

وی ادامه داد: همچنین به دلیل تراکم و تعدد فیلم در چرخه اکران، شورای صنفی نمایش تصویب کرد تا پایان سال ۱۳۹۴ در گروه سینمایی آزاد تنها یک فیلم به صورت ماهانه اکران شود.

ثبت قرارداد اکران “آدم باش” و “کوچه بی نام”

فرجی در پایان یادآور شد: همچنین فیلم «آدم باش» به کارگردانی مجید جوانمرد پس از فیلم «جامه دران» در گروه سینمایی زندگی روی پرده می رود و فیلم «کوچه بی نام» ساخته هاتف علیمردانی نیز پس از فیلم «شیف شب» در گروه سینمایی آزادی اکران می شود.

سینماژورنال: تراکم اکران فیلمهای سینمایی که از ابتدای نیمه دوم سال آغاز شده و در روزهای اخیر به اوج خود رسیده است و البته به اعتقاد برخی تهیه کنندگان موجب فیلم سوزی در سینماها شده از یک طرف و از طرف دیگر روی پرده نرفتن تازه ترین فیلم بهرام رادان با عنوان “حکایت عاشقی” سبب ساز حواشی فراوانی شده است.

به گزارش سینماژورنال این حواشی سبب ساز آن شده است که غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش در گفتگویی رسمی که متن آن از طریق روابط عمومی سازمان سینمایی برای رسانه ها ارسال شده است در این باره اظهارنظر کند.

در شش ماه اول سال گروه آزاد نداریم!!!

فرجی با اشاره به راه اندازی گروه آزاد در نیمه دوم سال که تراکم فیلمهای روی پرده را موجب شده بیان داشت: در گروه آزاد و در شش ماه اول سال هیچ فیلمی اکران نمی شود و در شش ماه دوم سال براساس آیین نامه و با درخواست توزیع کننده و تایید کارگردان و تهیه کننده فیلم متقاضی، شاهد نمایش آثار در گروه آزاد هستیم.

سخنگوی شورای صنفی نمایش فیلم گفت: فیلم های نمایش داده شده در گروه آزاد به درخواست تهیه کننده و توزیع کننده در شش ماه دوم سال نمایش داده می شوند و بر خلاف برخی نگاه ها، فیلم های نمایش داده شده در این گروه مخاطبان قابل توجهی دارند.

وی یادآور شد: در نیمه دوم امسال آثاری از جمله انیمیشن “شاهزاده روم” و “چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت” در گروه آزاد اکران شدند که اتفاقا این آثار معادلات و نگاه مرسوم درباره گروه آزاد مبنی بر اینکه فیلم های نمایش داده شده در این گروه مخاطب ندارد برهم زد و استقبال از این دو فیلم قابل توجه است.

فیلم‎‌‌سوزی نداریم و براساس آیین نامه عمل می کنیم

سخنگوی شورای صنفی نمایش فیلم تصریح کرد: برخی توزیع کنندگان و تهیه کنندگان اظهاراتی را مبنی بر فیلمسوزی مطرح می کنند در حالی که شورای صنفی نمایش فیلم براساس آیین نامه تصمیم گیری و عمل می کند.

هفته آینده درباره “حکایت عاشقی” بهرام رادان تصمیم گیری می شود

فرجی درباره عدم اکران فیلم “حکایت عاشقی” با بازی بهرام رادان و به کارگردانی احمد رمضان زاده در هفته جاری و اظهارنظرها در این باره گفت: تعدد فیلم در پردیس ها زیاد بود و شورا تصمیم گرفت “حکایت عاشقی” را فعلا اکران نکند تا هفته آینده در این باره تصمیم گیری شود.

وی یادآور شد: سه اثر دیگری که از هفته جاری اکران شدند در سرگروه های سینمایی به نمایش عمومی رسیده و ملاک و معیار برای ادامه نمایش این فیلم ها کف فروش است و اکران این فیلم ها ربطی به گروه آزاد ندارد.

سینماژورنال: بالاخره و بعد از گذشت دو ماه و نیم، اکران فیلم مجیدی در یکی از بهترین گروههای سینمایی یعنی آزادی خاتمه می یابد.

به گزارش سینماژورنال شورای صنفی نمایش در تازه ترین جلسه خود مقرر کرد از چهارشنبه 27 آبان ماه اکران “محمد رسول ا..(ص)” مجیدی در گروه آزادی خاتمه یافته و بجایش فیلم “شیفت شب” نیکی کریمی که مدتهاست در صف انتظار اکران این گروه مانده بود روی پرده برود.

البته اکران فیلم مجیدی در دیگر سینماهای خود همچنان ادامه خواهد داشت.

دو فیلم تازه دیگر هم روی پرده می روند

بجز “شیفت شب” از این هفته دو فیلم «ناهید» و «این سیب هم برای تو» نیز اکران عمومی خود را آغاز می‌کنند.

فیلم «ناهید» ساخته آیدا پناهنده در گروه کورش به نمایش در می‌آید و فیلم «این سیب هم برای تو » به کارگردانی سیروس الوند در گروه اریکه ایرانیان.

سینماژورنال: گزارش چند روز قبل سینماژورنال درباره ثبت قراردادی بدون کف فروش و بدون سقف زمانی برای اکران فیلم اخیر مجیدی(اینجا را بخوانید) همچنان محل بحث است.

به گزارش سینماژورنال چند روز قبل این روزنامه اصلاح طلب “شرق” بود که در گفتگو با برخی از مدیران و سینماگران به انتقاد از این اقدام پرداخته بود(اینجا را بخوانید)

حالا فاطمه پاقلعه‌نژاد روزنامه‌نگار باذوق هفته نامه “تماشاگران امروز” در گزارشی مفصل و در گفتگو با برخی از سینماگران و اعضای فعلی و قبلی شورای صنفی نمایش کیفیت این تصمیم و اثرات آن را بررسی کرده است.

سینماژورنال متن این گزارش را ارائه می دهد:

عضو سابق شورای صنفی نمایش: این اتفاق قانونی نیست

یکی از اعضای سابق شورای صنفی نمایش از آنهایی است که می گوید مسوولان معاونت سینمایی باید به قوانین اکران پایبند بمانند و اگر فیلم “محمد رسول ا..(ص)” از کف فروش پایین تر آمده است، باید قانون درباره آن اعمال شود. با این مسئول سابق که نمی خواهد نامش گفته شود صحبت کرده ایم.

*آیا این عبارت-بدون کف فروش و تا هر زمان که شورا صلاح بداند- که در قرارداد اکران آخرین ساخته مجیدی آمده، قانونی است؟

قانونی نیست. کلا اینطور بگویم که در قانون شورای صنفی اینطور است که فروش هر فیلم، کف و سقفی دارد. مثلا می گویند اگر فیلم آقای ایکس به این کف فروش برسد به اجبار از اکران برداشته می شود. اگر شورای صنفی هم فیلم را برندارد، صاحب سینما آن را برمی دارد، چون ضرر می کند. مثلا قرار بوده در هر روز ایکس تومان بفروشد و 50درصد از این مبلغ برای صاحب سینما باشد، الان یک سوم این رقم می فروشد و این به ضرر آن فرد است. مگر این که یک فیلم مثل مذکور شرایط خاصی داشته باشد. در شرایط عادی حتی اگر تهیه کننده بگوید ضرر صاحب سینما را می دهد و وقتی فیلم از کف افتاد، با دادن این خسارت بخواهد فیلمش بیشتر روی پرده باشد، باز هم شورای صنفی نمایش جلوی اکران آن را می گیرد زیرا حق فیلم بعدی که می خواهد اکران شود گرفته می شود و خیلی اتفاقات ناگوار رخ می دهد. اما فیلم مجیدی ضمن این که یک فیلم استثنایی است!!! حتما با شورای صنفی نمایش هم کنار آمده وگرنه هر فیلمی به کف رسید باید برداشته شود.

*این شرایط ویژه و استثنایی را چه کسی تشخیص می دهد؟

ببینید، شما در نظر بگیرید که وقتی در روزنامه دبیر صفحه دستوری می دهد شما یا کار می کنید یا کار نمی کنید، اما اگر دستور از سردبیر و از بالا برسد که بگوید می خواهم این مطلب حتما کار شود و با خط درشت هم کار شود، شما نمی توانید مقابله کنید و باید حتما آن را کار کنید و این یک شرایط خاص برای شما است. بنابراین فیلم مجیدی با توجه به شرایط ویژه ای که دارد، استثناء است و باید خارج از قوانین نرمال به آن نگاه کرد.

*این شرایط به ضرر فیلم نیست؟

البته واقعا شرایط ویژه است؛ تصور این بود که این فیلم باید استثنایی بفروشد و متاسفانه این اتفاق رخ نداده است. اگر من بودم این کار را نمی کردم و حتی سینماها را هم محدود می کردم. اما خب هر کس یک نظری دارد. ولی به دلیل استثنایی بودن این فیلم شرایط فرق می کند و اصلا شورای صنفی در حدی نیست که بخواهد در مورد این فیلم خاص نظر بدهد، منتها چون شورای صنفی باید به عنوان مسئول امضا کند به او می گویند این اتفاق بیفتد یا نیفتد.

*چه کسی این دستور را می دهد؟ خود وزارت ارشاد یا وزیر یا…؟

احتمالا وزارت ارشاد. برای این که پروژه مجیدی فیلم عادی نیست، فیلمی است که در سطح بالایی ساخته شده و تازه این فروش ها در مقابل خرجی که برای این فیلم شده ذره ای در مقابل خورشید است. منتها من نمی دانم چه اصراری است که اکران این فیلم ادامه پیدا کند، چون همه می دانند نمی فروشد و می بینند که سالن خالی است؛ ولی به هر حال تصمیمی است که گرفته شده.

*شاید روی فروش مدارس حساب کردند؟

ممکن است. البته به نظرم در مقابل فیلم های به درد نخوری که بچه ها را می برند ببینند، بهتر است که بچه ها این را ببینند.

⇓⇓⇓

علیرضا رئیسیان: این کار در شأن حضرت رسول(ص) نبود

علیرضا رئیسیان کارگردان سرشناس سینمای ایران که سالها مسئولیت صنفی در کانون کارگردانان خانه سینما را هم برعهده داشته، منتقد ادامه اکران فیلم مجیدی است و می گوید اصرار بر ادامه اکران این فیلم که کف فروش خود را از دست داده، به فروش فیلم های دیگر لطمه می زند.

*به نظر شما فیلم مجیدی چه ویژگی داشته که در ثبت قرارداد اکران آن نه کف فروش برایش درنظر گرفته اند و نه سقف زمانی؟

اصلا همه مسائل پروژه اکران فیلم آقای مجیدی با یک سری کارهای ناشیانه استثناء شد، آن هم به صورت خیلی بد! یعنی به خود فیلم هم ضربه زد. در حالی که اگر این فیلم به یک شکل طبیعی در طول زمان اکران حمایت می شد و نه اینطور برای خود فیلم هم بهتر بود. این کارهای ویژه به کارهای دیگران هم لطمه بزرگی زد، مثلا به فیلم خود من از همه بیشتر لطمه زد که من اصلا راضی نیستم. از طرفی هم یک مبنای استثنای بد را در سینمای ایران پایه گذاشت. ممکن است در آینده این فیلم ها بیشتر ساخته شوند، آن وقت با این شرایط مدام باید به این استثنائات اضافه شود و بگویند آن اولین تجربه بود و حالا به اینها هم باید اضافه شوند و… این نه در شأن نام حضرت رسول(ص) و نه در اندازه های مجیدی بود و من فکر نمی کنم خود مجیدی با این رفتار خیلی موافق باشد. به نظرم این حمایت ها یک جور حرکات خودنمایانه از طرف یک سری آدم و تعدادی از دستگاههای مدیریتی بود که به نظر من این کارها از اساس اشتباه بود.

*شما چه کسی را مقصر می دانید؟

هم مدیران، هم مسئولان، هم اصناف، هم پخش کننده فیلم. اینها یک کار اشتباهی را پایه گذاری کردند که به فیلم ضرر زد. کارشان فروش فیلم را به شدت پایین آورد، تا حدی که مجبورند مدام با آمارها یک کارهایی بکنند که فروش را بیشتر نشان دهند.

*کیفیت فیلم در حد و اندازه ای بود که این شرایط برایش در نظر گرفته شود؟

بالاخره پروژه مجیدی یک پروداکشن متفاوت بود، ولی نباید ضرر چنین پروداکشنی را سینمای ایران بدهد و آن را جبران کند. به هر تربیت من فکر نمی کنم هزینه این فیلم جبران شود و این مساله محال است. بلکه باید برای آن یک حد نصاب پرفروش ترین فیلم تاریخ سینما اعمال می شد که آن هم با شکل معمولی تبلیغات یک فیلم،به دست می آمد و معقول تر و درست تر بود. اما الان متاسفانه فقط عوارض منفی این کارها در خاطره ها می ماند.

*یعنی معتقدید ضد تبلیغ شد؟

به هر حال خیلی ها در فضاهای مجازی و برخی رسانه ها گارد گرفتند و چیزهایی نوشتند و اینها همه نتیجه اعمال غلط مسئولان این فیلم و مدیران رده بالا بود.

⇓⇓⇓

علی سرتیپی: قبلا اتفاق نیفتاده بود

علی سرتیپی مدیر شرکت پخش فیلمیران می گوید شرایط اکران فیلم اخیر مجیدی متفاوت از همه فیلم های دیگر است.

*استثنایی که شورای صنفی برای اکران فیلم مجیدی درنظر گرفت تا به حال سابقه داشته؟

نه، قبلا این اتفاق برای هیچ فیلمی نیفتاده بود. ولی با توجه به هزینه و موضوع این فیلم، وزارت ارشاد و شورای صنفی برایش شرایط خاصی گذاشته اند.

*آیا اِعمال این شرایط خاص قانونی است؟

به هر حال وقتی شورای نمایش این را تصویب می کند و می پذیرد، قانونی می شود. در نهایت شورای صنفی با توجه به فروش فیلم باید تصمیم گیری کند و آنها مسئول هستند که در نهایت تصمیم گیری می کنند فیلم تا چه زمانی روی پرده بماند.

⇓⇓⇓

غلامرضا فرجی: وضعیت این فیلم فرق می‌کند

فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش روزهای سختی را برای ادامه اکران فیلم مجیدی پشت سر می گذارد اما می گوید این فیلم با همه تجربه های قبلی فرق دارد و باید به طور ویژه به آن نگاه شود.

*آیا قرار ندادن کف فروش برای اکران یک فیلم تا به حال سابقه داشته و این کار از نظر قانون مجاز است یا خیر؟

هر فیلمی که اکران می شود یک کف فروشی دارد اما اگر فیلمی شرایط خاصی دارد، یقینا با توجه به آن شرایط خاص برایش تصمیم گیری می شود و شورا نمی تواند سرخود آن شرایط را تعیین کند. من راجع به فیلم مجیدی سه ماه پیش صحبت کردم و گفتیم که این یک اثر ملی است و شرایطش با تمام کارهایی که اکران می شود، متمایز است و این فیلم باید متمایز دیده شود. آن زمان که فیلم اکران شد ما شرایط را اعلام کردیم و در مطبوعات هم گفتیم که این اثر یک اثر ملی است و ما نه به تهیه کننده آن کار داریم و نه به کارگردانش، به عنوان یک اثر ملی می طلبد که متمایز با فیلم های دیگر اکران شود.

*چنین مساله ای در آیین نامه پیش بینی شده بود که اگر یک فیلمی شرایط ویژه داشت این اتفاق برایش بیفتد؟

آیین نامه یک بندی دارد که شرایط ویژه را در اختیار خود شورا قرار داده و خود شورا می تواند در مورد آن تصمیم بگیرد.

سینماژورنال: گزارش چند روز قبل سینماژورنال درباره ثبت قراردادی بدون کف فروش و بدون سقف زمانی برای اکران فیلم اخیر مجیدی(اینجا را بخوانید) واکنشهای برخی مدیران و سینماگران را در پی داشته است.

به گزارش سینماژورنال علیرضا رضاداد، حسن برزیده و حبیب ایل بیگی از جمله چهره هایی هستند که در گفتگو با “شرق” درباره این قرارداد غیرمتعارف سخن گفته اند.

رضاداد: شورای صنفی نمایش پاسخگو باشد
علیرضا رضاداد، مدیر تولید فیلم «محمد رسول ا..(ص)»، درباره این تصمیم اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و می‌گوید: ما بیشتر در مسائل تولید درگیر بودیم. در مورد پخش، شرکت نور تابان تمامی مذاکرات را برعهده داشته. من اصلا اطلاعاتی در این‌باره ندارم و شورای صنفی نمایش باید در این‌باره پاسخ‌گو باشد.
وی ادامه می دهد: فقط شنیده‌ام که چند فیلمی که قرار بوده در این مدت اکران شوند، خودشان علاقه‌مند نبوده‌اند که در این زمان اکرانشان را آغاز کنند و تصمیم شورای صنفی بر این بوده که در این ایام، همان فیلم‌های قبلی روی پرده بمانند.

برزیده: اگر با توافق عوامل فیلمهای دیگر نبوده تبعیض است
حسن برزیده، کارگردانی که هم‌اکنون «مزارشریف» را روی پرده دارد و فیلم او هم‌زمان با فیلم مجیدی اکران شده، درباره تصمیم شورای صنفی درخصوص تمدید اکران این فیلم می‌گوید: فکر می‌کنم این اتفاق به‌خاطر محرم بوده و بعید نیست که با توافق خود فیلم‌هایی که در نوبت اکران بوده‌اند، این اتفاق افتاده باشد. اگر این اتفاق با توافق عوامل آن فیلم‌ها باشد، ایرادی ندارد والا اگر غیر از این باشد، مسلما تبعیض است.

برزیده درباره میزان رضایتش از وضعیت نمایش «مزارشریف» پاسخ می‌دهد: به‌هیچ‌وجه از وضعیت اکران راضی نبودم، ابدا شرایط منصفانه‌ای حاکم نبود. در شهرستان‌ها سالن‌های بدی به این فیلم تعلق گرفته بود. به‌هرحال همه می‌دانیم که تبعیض‌هایی در اکران هست.

ایل بیگی: به دلیل ویژه بودن خود فیلم است
حبیب ایل‌بیگی، رییس اداره نظارت و ارزشیابی نیز، از پاسخ به چرایی این تصمیم طفره می‌رود و می‌گوید: تصمیم‌گیری درباره اکران برعهده شورای صنفی است و آنها باید پاسخ‌گو باشند. اما این‌دست اتفاقات را ویژگی‌های یک فیلم، رقم می‌زند.
وی با نگاهی حامیانه به این تصمیم می افزاید: اگر این فیلم از فروش خوبی برخوردار نبود، مسلما همه سینمادارها خواستار تمدید اکرانش نبودند. تماس و درخواست‌هایی از شهرهای مختلف برای اکران داریم و این حاکی از فروش خوب این فیلم است. اگر برای یک فیلم فرصت ویژه‌ای فراهم می‌شود، به دلیل ویژه‌بودن خودِ فیلم است.

سینماژورنال: یکی از وظایف شورای صنفی نمایش ثبت قرارداد فیلمها با تعیین حداکثر زمانی است که فیلم می‌تواند در سینمای سرگروه روی پرده باشند.

به گزارش سینماژورنال اغلب متداول بوده که قرارداد اکران فیلمها با لحاظ کردن تعداد هفته و البته کف فروش فیلم در سینمای سرگروه در شورای صنفی نمایش ثبت شود.

اما مورد عجیبی که اخیرا رخ داده درباره فیلم تازه مجید مجیدی است که با دو سرگروه روی پرده رفته است و البته نه کف فروش برای آن تعیین شده و نه حداکثر زمان اکران!!!

مطابق جدول فروشی که در روزنامه “سینما” منتشر شده قرارداد اکران این فیلم نه با تعیین حداکثر زمانی که می تواند روی پرده باشد بلکه با ذکر عبارتی عجیب منعقد شده است.

این عبارت چنین است: بدون کف و تا هر زمان که شورای صنفی صلاح بداند!

به بیان بهتر فیلم مجیدی بدون درنظر گرفتن کف فروش در سینمای سرگروه و تا هر زمان که شورای صنفی صلاح بداند می تواند روی پرده بماند!!!

وضعیت این فیلم را با فیلمهایی که نه همزمان که چند هفته بعد از آن روی پرده رفته اند مقایسه کنید درمی یابید که چه اتفاق غیرمتعارفی رخ داده است.

به عنوان مثال درام ماجرایی “مزارشریف” که از جمله آثار استراتژیک سینمای ایران است و می تواند الگویی برای تولید واقعه نگاریهای تاریخی-سیاسی باشد قرارداد اکرانش فقط برای چهار هفته و با کف فروش 8 میلیون تومان در سینمای سرگروه بسته شده است.

کار سخت شورای صنفی برای تغییر این فیلم

البته که این محدودیتها سالهاست که در شورای صنفی نمایش به هنگام عقد قرارداد فیلمها تعیین می شود تا ملاکی خوب برای تغییر و جایگزینی فیلمها در اختیار شورای صنفی نمایش باشد اما به نظر می رسد در مورد فیلم مجیدی این عدم تعیین ملاک، کار شورای صنفی نمایش را برای جایگزینی این فیلم سخت کند بخصوص که این فیلم در دو سرگروه هم روی پرده است!

دقت کنید بر قرارداد اکران فیلم مجیدی و تفاوت آن با دیگر قراردادهای اکران/منبع این جدول روزنامه “سینما” است

سینماژورنال: تازه ترین فیلم سیروس الوند “این سیب هم برای تو” که با حمایت فارابی تولید شده بالاخره فرصت اکران یافت.

به گزارش سینماژورنال این فیلم سال قبل در جشنواره فجر به نمایش درآمد اما مورد توجه مخاطبان قرار نگرفت و همین امر موجب شد در تمام شش ماه اول سال فرصتی برای اکران پیدا نکند اما بالاخره دوشنبه سیزدهم مهرماه قرارداد اکران فیلم در شورای صنفی نمایش ثبت شد.

قرارداد نمایش فیلم «این سیب هم برای تو» به کارگردانی سیروس الوند در گروه سینمایی «اریکه ایرانیان» بعد از فیلم «عاشق‌ها ایستاده می‌میرند» ثبت شده است.

“عاشقها ایستاده می میرند” بعد از “دلتنگیهای عاشقانه” در این گروه به نمایش درمی آید و به دنبال آن “این سیب هم برای تو” اکران می شود.

در کنار فیلم الوند قرارداد فیلم «ارغوان» کیوان علی محمدی و امید بنکدار هم برای اکران بعد از فیلم «دو دوست» در گروه سینمایی کوروش به ثبت رسید.

سینماژورنال: تنها ساعتی بعد از انتشار گزارش سینماژورنال درباره اینکه پخش کننده فیلم مجیدی بدون هماهنگی با شورای نمایش اقدام به نقض سخنان رییس سازمان سینمایی و نیم بها کردن بلیت فیلمش در روز ملی سینما کرده است(اینجا را بخوانید) سخنگوی شورای صنفی نمایش در گفتگویی از نیم بها شدن بلیت تمامی سینماها در روز ملی سینما خبر داد!

به گزارش سینماژورنال غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش به “ایلنا” گفته است: به مناسبت فرا رسیدن ۲۱ شهریور روز ملی سینما شورای صنفی نمایش تصمیم  گرفت که تمامی فیلمهای روی پرده با بلیت نیم بها به نمایش در بیاید.

وی ادامه داد: بر همین اساس تمامی سینماهای سراسر کشور که فیلمهای سینمایی “مزار شریف”، “قندون جهیزیه”، “دوران عاشقی” و “محمد رسول ا..(ص)” را نمایش می‌دهند باید قیمت بلیت این فیلم‌ها را بصورت نیم بها عرضه کنند.

اظهارنظر سخنگوی شورای نمایش در حالی صورت می پذیرد که اعضای شورای نمایش در ساعات گذشته هیچ جلسه فوق العاده ای برای تصمیم گیری در این باره نداشته اند و اگر هم این تصمیم خروجی آخرین جلسه آنها در دوشنبه گذشته بوده قطعا باید همان موقع رسانه ای می شده نه الان.

از آن گذشته این تصمیم همچنان نقض صریح سخنان رییس سازمان سینمایی است که چند روز قبل گفته بود در روز ملی سینما بلیت نیم بها نخواهیم داشت.(اینجا را بخوانید)

سینماژورنال: عليرضا رئيسيان تهيه كننده و كارگردان فيلم «دوران عاشقي» كه فيلمش همزماني اكران با فيلم “محمد (ص)” مجیدی را تجربه مي‌كندبه گلایه از بی عدالتیهای اکران پرداخت.

به گزارش سینماژورنال رییسیان با اشاره به تصمیم شورای صنفی نمایش در تخصیص دو سرگروه به فیلم مجیدی به “بانی فیلم” گفت: به نظر من رفتار شوراي صنفي در خصوص اكران فيلم “محمد (ص) “كاملاً غيرقانوني بوده و لطمات زيادي به ساير فيلم هاي هم زمان در اکران وارد كرده است و دلايل روشني هم دارد.

شورای صنفی در مقابل تصمیماتش پاسخگو باشد
كارگردان «چهل سالگي» با بيان اينكه با توجه به تخلفات صورت گرفته اقدامات و تصميمات بعدي اين شورا قانوني نيست، اظهار داشت: به نظر من بهترين راه اين است كه شوراي صنفي در مقابل تصميماتش پاسخگو باشد.

وي با اشاره به اينكه حمايت از يك فيلم نبايد شرايط غيرمنصفانه اي براي ساير فيلم ها به وجود آورد، ادامه داد: حمايت از يك فيلم خاص بايد در چارچوب قوانين صورت بگيرد و صدمه اي به ساير فيلم ها وارد نشود. كمااينكه شهرداري و رسانه ملي حمايت همه جانبه اي از اين فيلم کرده و هيچ كس نيز با اين قضيه مشكلي ندارد.

شورای صنفی سه تخلف آشکار کرده

اين كارگردان سينماي ايران كم كردن سانس هاي اكران يك فيلم و گرفتن سالن هاي سينما به صورت غيرقانوني و خارج از چارچوب را خلافي آشكار ناميد و گفت: اقدام علي ملاقلي پور نوعي انتقاد است. زيرا راه ديگري براي اعتراض و ديدن اين اتفاق نامنصفانه توسط جامعه و مسئولان وجود نداشت.

رئيسيان با بيان اينكه فروش فيلم «دوران عاشقي» بسيار مناسب بوده است، اظهار داشت: شوراي صنفي سه تخلف آشكار كرده است كه بايد رسيدگي شود. مقرر كردن دو سرگروه، اضافه كردن قيمت بليط فيلم و گرفتن سالن ديگر فيلم ها براي اين فيلم سه تخلف اين شوراست كه بايد پاسخگو باشد.

چرا از سانسهای هنروتجربه کم نکرده اند؟
كارگردان «ايستگاه متروك» از شكايت رسمي خود از اين شورا خبر داد و گفت: حتي اگر كسي اعتراضي نكند هم دليلي براي رفتار غيرقانوني وجود ندارد. به جز پرديس كوروش كه سرگروه فيلم “دوران عاشقي” است تعداد سانس هايمان در تمام سينماها كاهش يافته است. چرا از سانس هاي هنر و تجربه كم نكرده اند؟

چرا باید دو سرگروه به فیلم تعلق گیرد؟
وي در پايان خاطرنشان كرد: ما مشكلي با اضافه بهاي بليط و يا همزماني اکران اين فيلم با فيلم هايمان نداريم حرف ما اين است چرا بايد سانس هاي ما را بگيرند و يا دو سرگروه به صورت غيرقانوني به اين فيلم تعلق گيرد. هر سانس اين فيلم به اندازه دو فيلم ظرفيت نمايشي سالن ها را اشغال مي‌كند و بحق نيست سانس هاي ما براي حمايت از اين فيلم اختصاص داده شود.

سینماژورنال: در آستانه اکران پرهزینه ترین فیلم تاریخ سینمای ایران “محمد(ص)” مجید مجیدی که گویا با نام “محمد رسول ا..(ص)” اکران خواهد شد شنیده هایی مطرح شده است مبنی بر اینکه به دلیل زمان طولانی فیلم شرایطی فراهم شده است برای اکران آن در دو تا سه گروه سینمایی.

به گزارش سینماژورنال از آنجا که طبق آیین نامه شورای صنفی نمایش برای اکران فیلمها کف و سقف تعداد سالن درنظر گرفته شده است این شایعات می تواند نقضی باشد بر آیین نامه شورا.

برای بررسی صحت و سقم این شایعات بد ندیدیم که با اصلی ترین مرجع تصمیم گیری در این باره یعنی شورای صنفی نمایش تبادل نظر کنیم.

اکران “محمد رسول ا..(ص)” فقط در گروه آزادی

غلامرضا فرجی سخنگوی شورای صنفی نمایش در گفتگو با سینماژورنال با تکذیب این شایعات می گوید: چنین چیزی صحت ندارد و صددرصد آن را تکذیب می کنم. فیلم “محمد رسول ا..(ص)” بعد از “مردن به وقت شهریور” فقط در گروه سینمایی آزادی اکران خواهد شد اما درباره شرایط اکران این فیلم به صاحبان دیگر فیلمها نکاتی را اعلام کرده ایم.

فیلمهای داوطلب اکران همزمان گلایه نداشته باشند

وی در شرح این نکات بیان می دارد: به آثاری که داوطلب اکران همزمان با فیلم مجیدی هستند اعلام کرده ایم که اگر اتفاقی به‌لحاظ جلب مخاطب بیفتد گلایه نداشته باشند.

سخنگوی شورای صنفی نمایش در پاسخ به این پرسش سینماژورنال که چرا باید اتفاق خاصی بلحاظ جلب مخاطب برای فیلمهای رقیب فیلم مجیدی بیفتد اظهار می دارد: فیلم “محمد رسول ا..(ص)” ظرفیت و پتانسیل بالایی برای جلب مخاطب دارد و رسانه ملی هم پشت فیلم است و همین امر می‌تواند رقابت را برای دیگر فیلمها سخت کند. پس چه بهتر که به تهیه کنندگان رقیب در این باره آگاهی دهیم.

فرجی ادامه می‌دهد: البته این گونه اعلامها در تمامی فصول اکران صورت می گیرد تا صاحبان فیلمها با آگاهی کامل به اکران آثار خود بپردازند.

دو فیلم دیگر همزمان با فیلم مجیدی اکران می شوند

غلامرضا فرجی در انتهای گفتگویش با سینماژورنال با تاکید دوباره بر اکران فیلم مجیدی فقط در یک گروه خاطرنشان می‌سازد: فیلمهایی دیگری هم هستند که همزمان با فیلم “محمد رسول ا..” اکران خواهند شد. از جمله این فیلمها “مزار شریف” است و یکی دو فیلم دیگر که به  زودی نام آنها اعلام خواهد شد.

سینماژورنال: در دستورالعمل تازه شورای صنفی نمایش ملاک محاسبه کف فروش فیلمها در سرگروه بجای 4 هفته 3 هفته لحاظ می شود و بر این اساس فیلمی که بعد از سه هفته اکران کف فروش اش بیفتد است که سرگروه را از دست خواهد داد.

به گزارش سینماژورنال دقیقا به همین دلیل است که پخش کنندگان نباید برای کمک به افزایش فروش در سینمای سرگروه خود در هفته چهام از اله مانهایی مانند اکران مردمی و دعوت از بازیگران استفاده کنند.

اما در یک اتفاق سوءتفاهم برانگیز امروز یکشنبه و در آستانه دوشنبه ای که شورا برای بررسی کف فروش فیلمهای اکران عیدفطر تصمیم گیری خواهد کرد نه یک اکران مردمی که دو اکران مردمی با حضور بازیگران “گینس” در سینمای سرگروه برگزار خواهد شد.

امروز در سانسهای 20 و 22 بازیگران اصلی این فیلم و از جمله رضا عطاران و محسن تنابنده به سبنما ماندانا که سرگروه “گینس” است می روند تا به تماشای فیلم کنار مخاطبان بنشینند.

طبیعی است که فقط حضور بازیگری مثل عطاران در این نمایش مردمی خواهد توانست این دو سانس را پرمخاطب کند ولی مشکل بر سر آن است که لحاظ کردن فروش این دو سانس در جمع بندی برای تصمیم گیری درباره کف فروش غیرمنطقی خواهد بود.

پخش کننده و مدیر سینما عضو شورا هستند اما واکنش رئیس شورا چه خواهد بود؟

فارغ از آن که محمدقاصد اشرفی مدیر سینما ماندانا که خود عضو شورای صنفی نمایش است رضایت به چنین اقدامی داده و از آن طرف پخش کننده فیلم نورتابان و مدیر آن محمدرضا صابری که او نیز عضو شوراست در این تصمیم نقش موثر داشته حالا باید منتظر واکنش دیگر اعضای شورا باشیم.

از جمله باید ببینیم ابوالحسن داوودی رییس شورای صنفی نمایش که سعی کرده بی طرفی خود را در تصمیم گیری ها حفظ کند در برخورد با این قضیه چه واکنشی نشان خواهد داد و در نهایت اینکه آیا کف فروش فیلم را با احتساب فروش این دو سانس محاسبه خواهند کرد؟

آگهی اکران ویژه “گینس”

تا فردا صبر کنید…

فارغ از واکنش پیرامون رفتار صاحبان “گینس” شورای صنفی نمایش فردا باید درباره کف فروش دیگر فیلمهای اکران عیدفطر هم تصمیم گیری کند و احتمالا تکلیف فیلمی مثل “خداحافظی طولانی” هم فرداست که مشخص می شود.

این فیلم نیز در این سه هفته اکرانش اوضاع گیشه ای خوبی را تجربه نکرده و نتوانسته شادابی لازم را به اکران عیدفطر بدهد و  اینکه چنین فیلمی که بسیاری از مخاطبان در جشنواره هم از آن استقبال نکرده بودند برای عیدفطر انتخاب شد فقط نوعی فرصت سوزی برای آثار باکیفیتی بود که پشت خط اکران مانده اند.

در این سه هفته ای که از عیدفطر گذشته فقط “دوران عاشقی” بوده که توانسته فروش خوبی داشته باشد و تنوعی بدهد به سبد اکران تکراری عیدفطر که از اوایل ماه رمضان فیلمهایش چیده شده بودند.

فیلم سوزی آخر سال به عیدفطر منتقل شد؟

شورای صنفی نمایش فردا باید تصمیمی ضربتی بگیرد و  نباید بیشتر از این فرصت اکران را به آثاری بدهد که از تعدد سانسها در پردیسها تا تعدد سالن در شهرستانها همه چیز در اختیارشان بوده برای فروش بیشتر و اما باز هم پایین افتادن کف فروش، آنها را وارد بازی جلب مشتری با دعوت بازیگران به سینمای سرگروه کرده است.

شورای صنفی نمایش باید به صراحت در برابر ادامه اکران فیلمهای نفروشی که انگار انتخاب شده بودند تا فقط حاشیه امنی ایجاد شود برای دیگر فیلمها واکنش نشان دهد.

این گونه فیلمها در حالت عادی زمانی بهتر از پایان سال برای اکران پیدا نمی کردند و اکران آنها در عیدفطر فقط باعث پشت خط اکران ماندن آثاری شد که قابلیت بالایی برای جلب مخاطب داشتند. دقیقا به همین دلیل بود که سالنهایی که برای اکران این فیلمها تخصیص یافته بود نیز عملا کارکرد خود را از دست داد؛ این معنایی ندارد جز سینماسوزی با انتخاب گزینه های نادرست برای اکران.

زمانی که تعداد گروههای سینمایی به 6 گروه افزایش پیدا کرد بنا بود شرایطی فراهم شود برای افزایش تنوع به سبد اکران و رونق بیشتر سینماها اما آنچه در اکران عیدفطر دیدیم نه تنوع اکران که در اختیار گرفتن امکانات سانس و سالن در اختیار دو فیلم کمدی و مهجوریت بقیه فیلمها بود؛ به این می گویند فیلم سوزی با چینش نادرست اکران.

امیدواریم به تصمیم فردای شورای صنفی نمایش بلکه بتواند با وارد کردن چند فیلم باکیفیت به سبد اکران، رخوت گریبانگیر اکران را از بین ببرد…

سینماژورنال: جلسه این هفته شورای صنفی نمایش هیچ خروجی جدیدی نداشت بجز ثبت قرارداد اكران ” پدر آن ديگرى ” در گروه استقلال.

به گزارش سینماژورنال در جلسه امروز دوشنبه دوازدهم مرداد ماه شورای صنفی نمایش تنها قرارداد فیلم سینمایی “پدر آن دیگری” به کارگردانی یدلله صمدی در گروه سینمایی استقلال بسته شد.

به این ترتیب “پدر آن دیگری” بعد از فیلم “مزار شریف” به کارگردانی عبدالحسن برزیده حدودا از اوایل شهریورماه در گروه سینمایی استقلال اکران می شود.

به جز این به دلیل پایین نیامدن کف فروش هیچ فیلمی، اکران سایر فیلمها همچنان ادامه خواهد داشت.

“پدر آن دیگری” آخرین ساخته سینمایی کارگردانیست که کمدیهایی چون “دو نفر و نصفی” و “آپارتمان شماره 13” را ساخته است.

سناریوی این کمدی اقتباسی است از داستانی به همین نام نوشته پرینوش صنیعی که حسین یاری، هنگامه قاضیانی، بنفشه صمدی، اکبر عبدی و ثریا قاسمی در آن بازی می کنند.