سینماروزان: کم نبوده اند دست اندرکاران محصولاتی ماندگار برای رسانه ملی که حتی بعد از مرگ هم چنان که باید مورد توجه این رسانه قرار نگرفتند. از اکبر خواجویی و عزت انتظامی گرفته تا ضیاءالدین دری  هیچ گاه حتی پس از مرگ شرایط پروپاگاندای خبری سازمان حول خود را تجربه نکردند!

؛ بماند که مواضع سیاسی آنها نیز خوشامد اداره کنندگان رسانه ملی نبوده!!

سینماروزان: به تازگی تصویری از مهران مدیری در کنار پیمان قاسم خانی و برخی دیگر از افراد حاضر در گروه نویسندگان مدیری در سریالهای مختلف منتشر شده؛ آن هم در کنار مصطفی احمدی تهیه کننده ای که با بودجه «اول مارکت» مجموعه «دورهمی» را تولید کرده بود.

به گزارش سینماروزان انتشار این تصویر همراه شده با خبری مبتنی بر بازگشت پیمان قاسم خانی به تلویزیون و قرارگیری در کنار مهران مدیری  برای ساخت فصل دوم یکی از مجموعه های دهه هفتادی مهران مدیری.

اینکه مهران مدیری بعد از نزولی که در تولید سریالهای «ویلای من»، «در حاشیه» و «شوخی کردم» تجربه کرده بود در نهایت برای جلب مخاطب دست به دامن پیمان قاسم خانی شده به کنار اینکه تنها کمی بیش از دو ماه از زمانی که پیمان از احساس منفی به صداوسیما گفته بود راضی شده باز به رسانه ملی بازگردد جای تعجب دارد.

کمی بیش از دو ماه قبل پیمان قاسم خانی در گفتگویی با روزنامه «قانون» به گلایه از صداوسیما پرداخته و در پاسخ به این پرسش که توصیه‌اش به پیمان 18 ساله چیست گفته بود: برای پیمان ۱۸ ساله که بیشتر توصیه‌های غیرسینمایی دارم. اما توصیه‌های سینمایی‌ام برایش این است که بیشتر کار کند و تنبل نباشد و یادش باشد که تا به خودش بیاید می‌بیند که ۵۰ ساله شده. این را هم بهش می‌گویم که کلا برای این صدا و سیما کار نکند.

چطور شده پیمان به همین زودی از توصیه ای که به خودش مبنی بر کار نکردن برای رسانه ملی داشت برگشته است؟؟ آیا تمول «اول مارکت» وابسته به همراه اول باعث شده که پیمان قید توصیه اخیرش را بزند و به رسانه ملی بازگردد؟ آن هم بازگشت به تلویزیون به واسطه مهران مدیری که یک دهه قبل به امید استقلال و کار در سینما، از گروهش جدا شده بود؟ آن هم نه برای یک تولید ارژینال که تولید فصل دوم سریالی مانند «شبهای برره» که هم داستانش و هم موقعیتهایش به کار دو دهه قبل می آمد؟؟

سینماروزان: فقط مدت کوتاهی در دولت دهم بود که بهانه‌هایی مانند نوروز موجبات آن را فراهم می‌آورد که هدیه ای مادی یا به صورت سبدکالا در اختیار بدنه صنف سینما قرار گیرد؛ هدیه‌ای که باعث می‌شد بدنه سینما هم حس احترام بهشان دست دهد.

به گزارش سینماروزان در سالهای اخیر اما نه تنها حتی یک بار هدیه یا اقلام رفاهی میان کف سینماگران توزیع نشده بلکه ارجحیت رابطه بر ضابطه در استفاده از نیرو برای پروژه های مختلف موجب بیکاری بخش عمده ای از سینماگران پیشکسوت شده است.

محمد شیری از جمله بازیگران قدیمی سینما و تلویزیون که از اواسط دهه 50 و با سریال «ایتالیا ایتالیا» کارش را در تلویزیون آغاز کرده و از اواخر همین دهه هم وارد کار سینما شد و بعدتر در کلی فیلم و سریال بازی کرد، یکی از پیشکسوتان گلایه مند از اوضاع اقتصادی بدنه صنف است.

شیری در گفتگو با روزنامه «جام جم» با گلایه از باندبازیهای حاکم بر سینما و تلویزیون که موجبات بیکاری پیشکسوتان را فراهم کرده روایتی ارائه داده از 3 سال بیکاری خود در شرایطی که حتی یک نفر از مدیران صنفی هم حالش را نپرسیده است.

این روزها مشغول چه کاری هستید؟

بعد از مدت‌ها بیکاری در فیلم «لازانیا» به کارگردانی آقای حسین قناعت بازی کرده‌ام و برای بازی در یک فیلم سینمایی دیگر هم صحبت کردم، اما هنوز قطعی نشده است.

پس بعد از مدت‌ها سینما به شما روی خوش نشان داده و دوباره به سینما برگشته‌اید. در ژانر آثار کمدی آثار خوبی در کارنامه دارید، چرا در سال‌های اخیر کمتر به شما نقش‌های طنز پیشنهاد شده است؟

بله! عاقبت مرغ سعادت روی شانه‌ام نشست! چند سالی است باندبازی در حوزه بازیگری زیاد شده و من علاقه‌ای ندارم وارد باندی شوم و به دفاتر تولید فیلم بروم و چاکرم و مخلصم تهیه‌کننده‌ها شوم که به من نقش بدهند!

خیلی از بازیگران قدیمی گلایه دارند که دست‌های پشت پرده نمی‌گذارد به آنها نقشی برسد به نظر شما که بازیگر با تجربه‌ای هستید، چرا این اتفاق در حوزه بازیگری رخ داده است؟

معتقدم اخلاق نه تنها در صنف بازیگری، بلکه در همه ابعاد جامعه کمرنگ شده. من عضو هیات مدیره انجمن بازیگران خانه تئاتر هم هستم. خیلی از بازیگران به من می‌گویند حدود دو سال است که بیکارند! اما انجمن ما قدرت اجرایی ندارد که بتواند برای این گروه از بازیگران کاری کند. واقعیت این است که ما امنیت شغلی نداریم!

خانه سینما برای حمایت سینماگران در هر رشته و شاخه‌ای راه‌اندازی شد، چرا این خانه صنفی نمی‌تواند از اعضای خود حمایت کند؟

من عضو خانه سینما هستم، اما آنجا هیچ‌کاری برایم نکرده است. از طریق خانه تئاتر بیمه شدم‌. خانه سینما هر سال از ما حق عضویت می‌گیرد، اما آنقدر قدرت ندارد که برای اعضایش امنیت شغلی فراهم کند. الان تهیه‌کننده‌ها حرف اول را در انتخاب بازیگران می‌زنند و حتی کارگردان‌ها نیز چندان حق انتخاب ندارند. من به عنوان بازیگر، سال‌های زیادی از عمرم را پای این کار گذاشته‌ام و خودم را به مردم ثابت کرده‌ام و از آنها نمره قبولی گرفته‌ام اما حاضر نیستم اعتبارم را نادیده بگیرم و به هر قیمتی نقش بگیرم. سنم بالا رفته و نمی‌خواهم برای کار به هر کسی رو بزنم!

اگر به گذشته برگردید باز هم بازیگری را به عنوان شغل انتخاب می‌کنید؟

روح زنده‌یاد علی معلم شاد! چند شب قبل از فوتش یک شب که حالم خیلی بد بود به او پیام دادم که «علی جان بیداری!» ده دقیقه بعدش به‌من زنگ زد و گفت: «چی شده بی‌خواب شدی؟» گفتم: «از روزی که در جشن حافظ مرا نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر کردی دیگر کسی سراغم نیامد!». وقتی کسی نامزد دریافت جایزه می‌شود، یعنی کارش را خوب انجام داده و باید پرکارتر شود اما برای من قضیه برعکس شد. نمی‌دانم، چرا برای من این اتفاق افتاد.

شما در «قهوه تلخ» بازی نکردید، آیا دلیل خاصی داشت‌؟

هم خودم و هم دیگران از این موضوع متعجب شدیم. بعد از موفقیتم در سریال «شب‌های برره» گمان می‌کردم پرکار خواهم شد، اما آقای مدیری در آثار دیگرش سراغم نیامد. من در سریال «جایزه بزرگ» با مهران مدیری همکاری کردم که بازیگر برتر شبکه سه در همان سال شدم و در سریال «شب‌های برره» هم با او همکاری کردم. این دو کار باعث شد خیلی‌ها فکر کنند من در باند او هستم، اما اینچنین نبود. من در باند هیچ کسی نیستم و از باند خوشم نمی‌آید.

به این سوالم جواب ندادید، اگر به عقب برگردید باز هم بازیگر می‌شوید؟

بله! چون دوست دارم با کارم مردم را شاد کنم. عضو شورایاری منطقه ایرانشهر هم هستم، دوست دارم برای مردم کار کنم. سال 68 برای اجرای یک تئاتر به اروپا رفتیم اولین گروه تئاتری بودیم که بعد از پیروزی انقلاب به اروپا می‌رفت. همان زمان شرایط مهیا بود همان‌جا بمانم و بعد به آمریکا بروم‌؛ اما من ایران و مردم کشورم را دوست دارم. در ایران به دنیا آمدم و حتی اگر گدایی هم کنم از وطنم نمی‌روم.

به جوان‌هایی که دوست دارند بازیگر شوند و از این راه به پول و شهرت دست پیدا کنند چه توصیه‌ای دارید؟

به همه جوان‌هایی که به من مراجعه می‌کنند و می‌خواهند وارد حرفه بازیگری شوند توصیه می‌کنم بازیگری را به عنوان شغل اول خود انتخاب نکنند. بدون فانوس وارد این تاریکی نشوند! بازیگری امنیت شغلی ندارد! سه سال بیکار بودم که بازی در «لازانیا» به من پیشنهاد شد. هیچ‌کس نپرسید تو کرایه خانه‌ات را چگونه تأمین می‌کنی یا بقیه مشکلاتت را چگونه رفع می‌کنی؟؟ این شرایط فقط برای من نیست، خیلی از بازیگران دچار این مشکلات هستند. این روزها واویلایی است در دنیای بازیگری! نقش می‌فروشند! این روش بدترین نوع کاسبی است. مگر می‌توان هنر را خرید؟ یک آدم پولدار بدون این‌که بداند بازیگری چیست به تهیه‌کننده مقدار زیادی پول می‌دهد و بازیگر یک فیلم می‌شود. این اتفاقات بشدت حالم را بد می‌کند.

سینماروزان: در کنار پیمان قاسم خانی که شاید شناخته شده ترین چهره ایست که نزدیک به یک دهه قبل از مهران مدیری جدا شد و البته آسیبهای سنگینی هم به واسطه این جدایی بر متن آثار نمایشی مدیری وارد آمد در این سالها بازیگران فراوانی بوده اند که بعد از مدتها همکاری با مدیری از سوی او کنار گذاشته شده اند.

به گزارش سینماروزان از جمله این بازیگران مختار سائقی است؛ بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون که از «ساعت خوش» تا «نوروز ۷۷»، «پلاک ۱۴»، «پاورچین»، «نقطه چین»، «شب‌های برره» و «مرد هزارچهره» در کنار مهران مدیری بود اما به ناگاه میان این دو جدایی افتاد.

سائقی با لحنی گلایه آلود درباره این جدایی به «میزان» گفت: من بیش از همه بازیگرانی که با مهران مدیری همکاری کردند در کنار وی بودم. از «ساعت خوش» همکاری ام با مهران مدیری شروع شد و تا «نوروز ۷۷»، «پلاک ۱۴»، «پاورچین»، «نقطه چین»، «شب‌های برره» و «مرد هزارچهره» ادامه پیدا کرد اما بعد از آن همکاری ما قطع شد و هیچ وقت هم دلیل آن را نفهمیدم.

وی افزود: مهران مدیری به همین شکل کار می کند یعنی وقتی نخواهد با کسی کار کند دیگر سراغش نمی‌رود. هیچ کس هم نمی‌پرسد که چرا برای بازی استفاده نمی‌شود البته از طریق یکی از دوستانم که ارتباط نزدیکی با مهران مدیری دارد شنیدم که او گفته است دیگر نمی‌خواهم با مختار سائقی کار کنم اما دلیل آن را هم نمی‌گویم.

بازیگر «مرد هزارچهره» درباره بازیگرانی که در حال حاضر با مدیری همکاری می‌کنند اظهار کرد: علاوه بر من بازیگران زیادی با مدیری همکاری می کردند که در حال حاضر همکاریشان قطع شده است.

سائقی درباره تمایل به همکاری با مهران مدیری همچون گذشته توضیح داد: سالهای سال هم که بگذرد هرگز به سمت مهران مدیری نمی‌روم تا بتوانم نقشی از او دریافت کرده و بازی کنم چون برای بازیگر حرفه‌ای این کار عرف نیست. اگر او بخواهد که در نقشی بازی کنم با کمال میل قبول می‌کنم همانطور که در «مرد هزارچهره» نقش استوار کریمی را بازی کردم و آخرین همکاری من با مهران مدیری شد.

وی به شخصیت مهران مدیری و تأثیرگذاری او اشاره و بیان کرد: من همچنان مهران مدیری را دوست دارم و به همکاری با او افتخار می کنم چون هنوز که هنوز است مرا در خیابان سرجوخه صدا می‌زنند. کارهای مهران مدیری ماندگار است به ویژه «شب های برره» که مردم با لحظه به لحظه آن همذات‌پنداری کردند.

این بازیگر درباره تولید برنامه «دورهمی» و تأثیر آن در بیکاری بازیگرانی که با مهران مدیری همکاری کردند اظهار کرد: نمی‌توانم در این باره قضاوت کنم. باید به جای مهران مدیری باشم تا ببینم آیا با مختار سائقی و سایر بازیگران برای همکاری تماس می گرفتم. ای کاش برای من روشن می‎‌شد که چرا مدیری با من و امثال من کار نمی‌کند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: دکورهای «شبهای برره» را من به همراه چند افغانی طراحی کردم و حتی نگهداری دکورهای این سریال برعهده من بود. زمان فیلمبرداری این سریال فصل زمستان بود، برف می آمد و برای این که آسیبی به دکورها وارد نشود شبها در محل فیلمبرداری می خوابیدم. در «نقطه‌چین» و «شب‌های برره» در کنار بازیگری، صحنه‌پردازی و مدیریت صحنه را برعهده داشتم. من اول به خاطر خودم و بعد به خاطر مدیری به هر شکلی در خدمت او بودم. دو بار برای پی بردن به دلیل قطع همکاری کنجکاوی کردم اما نتیجه‌ای نگرفتم. اگر روزی روزگاری به شرط بقای عمر با هم دیدار کردیم از خود او دلیل قطع همکاری را می پرسم.

سینماروزان: مهران مدیری و پیمان قاسم خانی سالها به عنوان کارگردان-نویسنده با هم کار کردند و برحی از آثار شاخص مدیری مانند “مرد هزارچهره”، “شبهای برره” و “پاورچین” محصول متنهای پیمان است و البته بعد از جدایی هم مدیری هرگز نتوانست موفقیت چنین آثاری را تکرار کند.

قاسم خانی که اولین تجربه کارگردانیش “خوب بد جلف” را در اکران نوروزی روی پرده دارد در گفتگو با “24” درباره چرایی جدایی از مدیری سخن گفته و از جمله درباره درد و خونریزی این جدایی.

قاسم خانی درباره دلیل جدایی از مدیری اظهار داشت: راهمان جدا شده بود دیگر. از یک جاهایی به بعد روحیه هایمان شبیه هم نبود.

وی با بیان اینکه هیچ وقت وسوسه همکاری دوباره با مدیری به سرش نزده اخبار همکاری مجدد را تعارف دانست و گفت: فکر نمی کنم در آینده نزدیک هم قرار باشد چنین اتفاقی{همکاری دوباره با مدیری} بیفتد.

قاسم خانی با اشاره به هویتی که برای او و مدیری از دل همکاریهای مشترکشان درآمد ادامه داد: در واقع به نوعی هویت هر دویمان از دل این همکاری درآمد. منتها بچه ها دوست داشتند در تلویزیون بمانند و بعد در شبکه خانگی. من علاقمند بودم که چیزهای دیگری را هم امتحان کنم و سینما را بیشتر دوست داشتم.

پیمان قاسم خانی در پاسخ به این پرسش که آیا جدایی از مدیری درد و خونریزی هم داشت گفت: ببین، چیزه…[مکث میکند] یک درد و خونریزی هایی هم بود[می خندد]!

سینماژورنال: بعد از آن که مهران مدیری در برنامه هفته قبل “هفت” اعلام کرد قصد ساخت اولین فیلم سینمایی بلند خود با نام “ساعت 5 عصر” را دارد و از این گفت که این فیلم فقط یک شخصیت اصلی دارد و اثری پرهنرور است(اینجا را بخوانید) حالا خشایار الوند نویسنده این کار در کنار تأیید حضور سیامک انصاری به عنوان بازیگر اصلی این فیلم از جنس تلخ کمدی مهران مدیری در این کار سخن گفته است؛ تلخ بودنی که این پرسش را پیش رو می گذارد که مدیری بناست دنباله روی کارگردانی همچون عبدالرضا کاهانی در آثاری نظیر “هیچ”، “اسب حیوان نجیبی است” و “بیخود و بی جهت” باشد؟

به گزارش سینماژورنال خشایار الوند که در این سالها هموراه در تیم نویسندگان سریالهای مهران مدیری بوده است با اشاره به خط اصلی “ساعت 5 عصر” به “مهر” گفت: خط اصلی «ساعت ۵ عصر» از مهران مدیری است و من و امیرمهدی ژوله طرح اولیه آن را درآوردیم و من این روزها در کنار کارهای دیگرم مشغول کار روی طرح این فیلمنامه هم هستم.

وی درباره این اثر سینمایی و نوع کمدی آن توضیح داد: کمدی اصیل از نوعی تلخی هم برخوردار است چون انتقاد می کند و به یک نکته، رفتار و یا هنجار حتی با دست انداختن آن اتفاق واکنش نشان می دهد، «ساعت ۵ عصر» هم به همین شکل است. این اثر از باقی کارهای مدیری رئال تر، زمان آن معاصر است و افراد قابل شناسایی هستند. اتفاقاتی که در آن رخ می دهد ممکن است مثل همه کارهای کمدی کمی خرق عادت باشد اما وقوع آنها غیرممکن و فانتزی نیست.

بازیگر اصلی سیامک انصاری است

وی درباره شخصیت اصلی این فیلم سینمایی یادآور شد: بازیگر اصلی این فیلم سینمایی سیامک انصاری است و اصلا ما برای طراحی شخصیت روی خود او فکر کردیم اما اینکه شخصیت های فرعی را چه کسانی بازی می کنند هنوز مشخص نیست. این فیلم هم براساس شخصیت خود انصاری در مجموعه های مدیری به نگارش درآمده است.

الوند درباره شخصیت انصاری در این کمدی ها برای مخاطب لو رفته است، اظهار کرد: وودی آلن ۵۰ سال یک شخصیت را بازی کرد. باب هوپ، والتر ماتائو و جری لوئیس و همه کمدین های اصیل پرسونایی برای خود می سازند که وقتی در ذهن مخاطب جا افتاد و شکل گرفت دیگر به آن دست نمی زنند و حتی ظاهر را هم عوض نمی کنند. شما یک فیلم را نمی توانید پیدا کنید که جری لوئیس حتی ظاهر خود را تغییر داده باشد و مثلا موی خود را کوتاه کرده یا سبیل گذاشته باشد. همه کمدین ها تلاش می کنند به برند تبدیل شوند پس چرا باید آن را خراب کرد. شخصیتی هم که از سیامک انصاری در طول این سال ها ساخته شده است نباید دست بخورد.

«ساعت ۵ عصر» اثری متفاوت از مدیری است

نویسنده مجموعه های «شب های برره» و «مرد هزار چهره» درباره اینکه این اثر تا چه حد از انتقادات سیاسی برخوردار است، اظهار کرد: ما به دنبال دسته بندی انتقادات به سیاسی و اجتماعی نیستیم. ناهنجاری هایی وجود دارد که منشاء آنها سیاست، فرهنگ، جامعه و… است و شخصیت فیلم ما هم درگیر این ناهنجاری ها می شود.

الوند درباره ویژگی این فیلمنامه سینمایی در مقایسه با دیگر آثار مدیری در تلویزیون عنوان کرد: هوشمندی مهران مدیری در تلویزیون در این است که می داند برای ۶۰ میلیون مخاطب کار می سازد و مجبور است که روی سرگرم کردن مخاطب فکر کند و شوخی هایش به گونه ای باشد که به کسی برنخورد اما ممکن است بعضی از این قید و بندها در این فیلم وجود نداشته باشد و کار با شکل و شمایل دیگری دربیاید. حدس خود من این است که «ساعت ۵ عصر» اثری متفاوت از مدیری خواهد بود.

من و مدیری نیازی نداریم که با هم حرف بزنیم

نویسنده مجموعه «قهوه تلخ» درباره موقعیت شخص دانا در میان عده ای ابله که معمولا انصاری در آن قرار می گیرد، بیان کرد: مسلما در این فیلم سینمایی ویژگی هایی وجود دارد که مخاطب شگفت زده شود و حضور انصاری در این کار بستگی به موقعیت هایی دارد که برایش ایجاد می شود.

وی در پایان درباره زمان شروع رسمی نگارش فیلمنامه و همچنین همفکری با مدیری عنوان کرد: اگر کار در سریال «علی البدل» که مشغول نگارش فیلمنامه آن برای سیروس مقدم هستم تمام شود امیدوارم بتوانیم زودتر به این کار برسیم. من و مدیری اکنون مثال «ف» و «فرحزاد» را داریم اگر مدیری یک جمله بگوید من می دانم منظورش چیست و اگر من نکته ای را بیان کنم او متوجه خواهد شد. بنابراین چندان نیازی هم نداریم با هم حرف بزنیم و چشم بسته متوجه سخن هم خواهیم شد ولی در عین حال مرحله به مرحله با هم گپ می زنیم و کار را جلو می بریم.

سینماژورنال: ماجرای گفته های بهنوش بختیاری در یک برنامه رادیویی درباره توافق هسته ای و متعاقب آن یادداشت انتقادآمیز یک روزنامه اصلاح طلب از وی سبب ساز آن شد که یک دوقطبی عجیب بر سر الفاظ به کار رفته توسط وی در آن برنامه و البته نگاه آن روزنامه ایجاد شود.

به گزارش سینماژورنال برخی از چهره های سینما طرف بختیاری را گرفتند و برخی نیز طرف روزنامه منتقد را.

حالا بختیاری که یکی از پرکارترین آدمهای فضای مجازی است و تقریبا روزی نمی شود که مطلبی را در صفحه اجتماعیش نگذارد با نگارش دلنوشته ای بلندبالا به موضع گیری درباره این اتفاق پرداخته است.

بختیاری که در سالهای اخیر بیشتر بازیگر آثار نه چندان مطرحی است که در شبکه خانگی عرضه می شود در این دلنوشته که همزمان با روز خبرنگار منتشر شده، ابتدا خبرنگاری را نواخته که صحبتهای او را در برنامه موردنظر رسانه ای کرده بود و از فعل او بوی پستی و رذالت را استشمام کرده و سپس سعی کرده توجیهاتی ارائه دهد درباره موضع گیری سیاسی اش.

سینماژورنال متن کامل گفته های بختیاری را ارائه می دهد:

استشمام بوی پستی از فعل خبرنگاری که ماجرا را رسانه ای کرد

من اولین آدمی نیستم که در معرض قضاوتهای نادرست و بی اخلاقی های رسانه ای، سیاسی، انگ زدنهای ناجوانمردانه قرار میگیرم، آخریشم نیستم..ت وضیحی دارم برای کسانی که صحبتهای منو در مورد توافق هسته ای نه با گوش خود شنیدن و نه جایی مکتوب دیدن…خبرنگاری که نمیدونم با چه رویی میخواد زندگی کنه(هرچند که وجدان کیلویی چند وقتی پای فروش روزنامس..آبروی مثقال مثقال جمع شده آدمها چه ارزشی داره..انگ بزن و بفروش.) در موردم نوشت که من توافق را با عهدنامه ای قدیمی مقایسه کردم که این از بیخ وبن بوی پستی و رذالت میدهد.

واقعا نمیدونم این خوشحالی در مرور زمان چه میشود؟؟

برداشت غلط از حرفم…مثل همه مردم از این که ممکنه با برداشتن تحریم دردها کمتر شود خوشحال شدم اما واقعا نمیدونم این خوشحالی در مرور زمان چه میشود؟؟ نه گفتم دلواپسم و نه گفتم همه چیز درست پیش رفته، حالا این وسط عده ای هر انتقادیو در دسته بندی های سیاسی قرار میدن..و من واقعا نفهمیدم پس تکلیف آزادی بیان که اینقدر ازش دم میزنن چیست؟؟

مگه همه کسانی که رای دادن و یا نظرشونو گفتن دکترای علوم سیاسی دارن که به من گفتن شما که دلقکی نظرت اندازه بقال وسلمونی(که این عزیزان هم جزو شریف ترین اقشار این کشورن)ارزش داره نظر نده. چطور ممکنه شادی مردم برای منی که راهم رو تو شادیشون انتخاب کردم برام مهم نباشه…

به خدا قسم با نون به نرخ روزخوری آشنا نیستم

نون به نرخ روز خور واژه سنگینیه دوستان؛ من با مفهومش به خدا قسم آشنا نیستم که اگر بلد بودم وارد این بحث نمیشدم و با محافظه کاری سکوت میکردم اما من عادت دارم حرف حق بزنم. گفتن این که آرزویم جامعه شناسی خوندنه که با آگاهی تصمیم بگیرم آیا توهین است؟؟یا گفتن جملاتی وقیحانه با ادبیاتی دلقک وار و سخیف..

جای پای ما در صداوسیما محکمه!

دلم شکست که سخن پاک منو با بی رحمی و بی ادبی به سمت خودشون برگردوندن و شناس و ناشناس شدن منتقد و هتاک و فحاش..

با اخلاق وارد شوید تورو به مقدساتتون..امثال من که سالها برای خندیدن مردم کار کردیم نیازی به محکم کردن جای پامون تو صداوسیما نداریم…جای پای ما محکمه چون با صبر و آبرو و شرافت و تلاش و سختی های زیاد کار کردیم و زندگی و جای پامونو خدا محکم میکنه و جالبه که موقع خیریه ها، انجمنها، سفیر تعیین کردنها، رضایت از خانواده مقتول گرفتنها و به بیمارستانها رفتنها ما فرهیخته ایم و اینجور وقتا که من میگویم مطالعه و آگاهی برای تصمیم درست، میشم دلقک.

از بقالها و سلمونیها عذرخواهی می کنم

من به نوبه خودم از بقالها. سلمونی ها و سایر اقشار زحمتکش این مملکت عذرخواهی میکنم که لفظ دلقک بهشون نسبت داده شد..

روز خبرنگار بر کسانی مبارک که جانشون رو برای مردمشون دادن نه اونهایی که از فرط دریوزگی به تهمت زدن میپردازن که نون بهشون برسه و تیراژ روزنامشون بره بالا.

سینماژورنال: حواشی عجیبی که به واسطه شوخی با جامعه پزشکی در سریال “در حاشیه” مهران مدیری همزمان با فیلمبرداری آن آغاز شده بود همچنان ادامه دارد.

به گزارش سینماژورنال با این حال معاونت سیما تا اینجای کار به حمایت از این سریال پرداخته است و سعی کرده است بی توجه به این حاشیه ها، شرایط پخش بدون سانسور سریال را فراهم کند.

از جمله بازیگران محوری این سریال سیامک انصاری رفیق سالیان مهران مدیری است.

انصاری در گفتگویی با بهناز شیربانی در “شرق” علاوه بر صحبت درباره سبک بازیگریش مختصری هم درباره حاشیه های گریبانگیر “در حاشیه” سخن گفته است.

انصاری فقط با یک جمله طعنه ای زده است به بخشی از جامعه پزشکی که بدون دیدن سریال درباره آن قضاوت کرده اند و این جمله هم به نقل از پزشکی است که گفته “آنقدر این سریال بیخود است که حتی یک قسمتش را هم ندیده!”

سینماژورنال متن کامل گفتگوی سیامک انصاری را ارائه می دهد:

فکر می‌کردید سریال «در حاشیه» این‌قدر جریان‌ساز شود و نظرات موافق و مخالف بسیاری داشته باشد؟
فکر نمی‌کردم مردم این‌قدر سریال را دوست داشته باشند و از آن استقبال کنند، اما تصور می‌کردم حواشی به دنبال داشته باشد. در حقیقت در این سریال ما افرادی را با حرفه پزشکی می‌بینیم که بسیار فانتزی تصویر شده‌اند، با این پیش‌شرط که از حرفه خاصی صحبت می‌کنیم. با وجود نظرات مختلف درباره سریال، اما اتفاق خوشحال‌کننده در مورد «در حاشیه» این است که بین مخاطبان جایش را پیدا کرده و خیلی‌ها مجموعه را دنبال می‌کنند.
جالب است که مدتی قبل شنیدم خانم دکتری در اعتراض به این سریال گفته بود «آنقدر این سریال بی‌خود است که حتی یک قسمت از آن را هم ندیدم!» اصلا مگر امکان دارد که کسی سریال را ندیده و می‌داند که بی‌خود است! به هر حال تمام تلاش ما این بود که مردم چند دقیقه‌ای با این سریال اوقات مفرحی را سپری کنند.
«هومن صحرایی»که شما نقش آن را ایفا می‌کنید، شخصیت مهمی در این سریال محسوب می‌شود و به نوعی نقش پزشک مثبت سریال را ایفا می‌کنید که می‌تواند نماینده بخش زیادی از پزشکان این جامعه باشد. نظرتان درباره شخصیت‌پردازی این نقش چیست؟
«هومن صحرایی» یک شخصیت فانتزی است. او تخصصی در این بیمارستان دارد و در رشته‌ای تحصیل کرده که شاید از بین میلیارد‌ها نفر یک نفر پیدا شود که درگیر چنین بیماری‌ای باشد. به نظر من، اگر مخاطبان این سریال به دقت آن را نگاه کرده باشند جایی برای دلخوری نیست، این‌قدر همه چیز در این مجموعه حالت طنز و لطیفه دارد که به راحتی می‌توان متوجه شد که تلاشی است برای اینکه مردم چند دقیقه‌ای را شاد باشند و تفریح کنند. این سریال چیزی بیش از این نیست. «هومن صحرایی» هم در این سریال ویژگی‌های خاص خودش را دارد، اینکه به هر حال صاحب تخصصی است که نمی‌تواند از آن استفاده کند و بعد ناچار می‌شود کتاب‌هایش را حراج کند و از طرف دیگر شیطنت‌های خاص خودش را هم دارد. اساسا شخصیتی است که عمق عجیب و غریبی ندارد. البته مقصودم از این حرف این نیست که شخصیت‌پردازی نشده؛ در واقع شخصیت به گونه‌ای طراحی شده که مناسب یک مجموعه ٩٠ قسمتی است با تمام ویژگی‌های شخصیتی که در سریال می‌بینید.
سیامک انصاری عموما شخصیت کت و شلوار‌پوشیده و عصا قورت‌داده سریال‌های مدیری است؛ شخصیتی که ممکن است در ظاهر در آثار مختلف به هم شبیه باشد اما عملا با تنوع و رنگ‌آمیزی در هر اثر نسبت به اثر دیگر بسیار متفاوت ظاهر می‌شود. از چه راهی به شمایل مورد نظرتان در کار می‌رسید؟
قطعا اگر این‌طور است که شما می‌گویید یک بخش از آن به من برمی‌گردد و آدم‌هایی که اطرافم هستند. هر چند برخی خلاف نظر شما را دارند و معتقدند من خود را تکرار می‌کنم. به آنها هم حق می‌دهم که چنین تصوری داشته باشند. حتی خاطرم هست مهراب قاسم‌خانی در صفحه مجازی‌اش مطلبی راجع به من نوشته بود و کسی کامنتی زیر آن گذاشته بود که «آقای قاسم‌خانی چرا بی‌خود این آدم را گنده می‌کنی؟ به دوربین نگاه‌کردن که بازیگری نیست و هزار حرف دیگر…» این نظر، برایم جالب بود. طبعا سال‌هاست که من در این حرفه فعالیت می‌کنم و خواه ناخواه تجربه‌هایی به دست آورده‌ام. بازیگری هم به این راحتی نیست. هر چند مردم آزاد هستند نظراتشان را بازگو کنند، اما ما با کسی سر جنگ نداریم. برخی شیوه بازی من را دوست دارند و برخی دیگر نه. کسی هم مثل شما فکر می‌کند که بازی‌های من شبیه هم نیست، هر چند خودم هم همین حس را دارم و سعی کرده‌ام بازی‌هایم در آثار مختلف با تغییراتی همراه باشد. منتها نقشی که در هر سریال یا فیلم به من سپرده می‌شود توسط تیم نویسندگان نوشته می‌شود و بخش زیادی از شخصیت‌پردازی در متن وجود دارد و بخش دیگر به بازیگران دیگری که همبازی من هستند هم برمی‌گردد. ارتباط من با همکارانم و کاری که در آن حضور دارم هر کدام شکل و شمایل متفاوتی به نقش می‌دهد. بعید می‌دانم کیانوش استقرارزاده «شب‌های برره» به لحاظ شخصیت‌پردازی و بازی شبیه نیما زند کریمی «قهوه تلخ» باشد.
«در حاشیه» توانست بار دیگر گروه بازیگران طنزی را که کارهای موفقی از آنها، سالیان قبل از رسانه ملی پخش می‌شد و مردم با آن خاطره دارند، دور هم جمع کند. حضور شما، مهران غفوریان، محمدرضا هدایتی، جواد رضویان و البته مهران مدیری مقابل دوربین بیش از یک تیم موفق، کمی نوستالژیک هم به نظر می‌رسد…
بله، من این ترکیب را دوست و تعلق خاطر خاصی به آن دارم. همان‌طور که گفتید مردم پیش‌زمینه ذهنی نسبت به این گروه دارند و اینکه در این سال‌ها با هم همکاری داشتیم؛ اینکه همه در یک سریال دورهم جمع شویم اتفاق بسیار خوب و شیرینی است، به‌خصوص حضور مهران غفوریان که همیشه از کارکردن با او لذت می‌برم.
البته اتفاق دیگری هم در این سریال رخ داده، اینکه این گروه خوشحال است. از نظر من این مهم‌ترین اتفاق چند سال اخیر برای ماست. تجربه به من ثابت کرده هر کاری که پشت صحنه آن برای خودمان خوب نبوده و به نوعی سخت گذشته است، در نهایت کار هم درست از آب درنیامده و دقیقا هر کاری که پشت صحنه جذابی داشته و همه ما حس خوبی داشته‌ایم دقیقا اثر مثبت داشته و این حس به مردم هم منتقل شده است.

تجربه‌هایی که برای شما چندان خوشایند نبوده، محصول شبکه نمایش خانگی است؟
بیشتر شبکه نمایش بوده، ما هیچ وقت بازخورد‌هایی از شکل سریال‌های «در حاشیه»، «مرد هزارچهره» و «شب‌های برره» را در شبکه نمایش خانگی تجربه نکرده‌ایم. البته تا حدی «قهوه تلخ» این حس را برای ما داشت، چون اساسا از نظر من این محصول با سایر محصولات شبکه نمایش خانگی قابل مقایسه نیست. «قهوه تلخ» متأسفانه هم خود ما، هم باقی همکاران و دوستان ما را متوهم کرد. خود ما از فروش این سریال و استقبال مردم کاملا حیرت کرده بودیم که مگر می‌شود چنین فروشی در شبکه نمایش خانگی داشت؟ نه اینکه این آمار کاذب باشد، اتفاقا آمار واقعی‌ای بود و ما هم از این اتفاق بسیار خوشحال بودیم. اما منظورم از متوهم‌شدن همکاران این است که سایر همکاران در شبکه نمایش خانگی نیز تصور کردند، می‌توان به این آمار فروش رسید. در صورتی که به نظر من این اتفاق دیگر تکرار نخواهد شد.
تصور می‌کنم شیوه بازی شما در آثار کمدی، گونه‌ای سخت از بازیگری است که اساسا هیچ‌گاه مخاطب را وادار به خندیدن نمی‌کنید و عکس‌العمل‌های شما مخاطب را غافلگیر می‌کند و عمده‌ترین دلیل محبوبیت شما هم این شیوه بازی است. باز هم به همان صحبت قبلی‌ام برمی‌گردم که طبق همین الگو است که هر کار شما با دیگری متفاوت است؟
به هر حال ماجرای عجیبی است که بخواهید بین این‌همه شخصیت کمدی، جدی بازی کنید. سال‌ها فعالیت من در حوزه کارهای کمدی ثابت کرده است که هیچ‌گاه دوست نداشته‌ام «اکت کمدی» را من انجام بدهم. من «ری‌اکشن کمدی» دارم. این شیوه بازی است که طی ١٢سال تمرین کردم و اصولا به کارهای کمدی بازیگر مقابلم عکس‌العمل نشان می‌دهم.
حضور شما در تلویزیون و سینما به واسطه بازی در آثار جدی بوده. خصوصا همکاری با زنده‌یاد رسول ملاقلی‌پور در مقام بازیگر و دستیار. اما به نظر می‌رسد به مرور بازی در آثار کمدی برایتان جدی‌تر شد و طی سال‌های اخیر، جدا از چند فیلم معدود از قبیل «جرم»، «خانوم» و «دعوت» که نقشی جدی‌ در آنها ایفا کردید، انتخاب‌هایتان بیشتر کمدی بوده. دلیل این انتخاب صرفا علاقه‌مندی است؟
شاید بیشتر این روح من است که به این کار نیاز دارد؛ اینکه ناخودآگاه کار کمدی انتخاب می‌کنم. نه اینکه دوست نداشته باشم در نقش‌های جدی بازی کنم، اما فکر می‌کنم علاقه من به آثار کمدی است که عموما به انتخاب اصلی‌ام بدل شده.
 طی این سال‌ها بیشتر با مهران مدیری همکاری کرده‌اید، تا آنجا که در سریالی مثل «قهوه تلخ» که زمان فیلمبرداری طولانی هم داشت، حضور داشتید؛ در حالی که قطعا باید به پیشنهادهای دیگر جواب منفی می‌دادید و کنار این گروه می‌ماندید. به نظر می‌رسد بعد از ١٢سال کار با مهران مدیری به سلیقه مشترکی هم رسیده‌اید که به‌راحتی حرف همدیگر را متوجه می‌شوید… .
همان‌طور که گفتید، در بسیاری از مواقع، فیلمبرداری برخی از سریال‌ها زمان زیادی می‌برد و به‌نوعی سال ما را پر می‌کند. شاید دراین‌میان سر کار دیگری هم حاضر شوم و به پیشنهاد دوستانی که به من لطف دارند، جواب مثبت دهم، مثل فیلم «دعوت» یا «بی‌پولی» که مابین تصویر‌برداری سریال زمانی پیش آمد که بتوانم در پروژه دیگری حضور داشته باشم. حتی بعد از «بی‌پولی» هم چندین‌بار قرار بود با حمید نعمت‌الله کار کنم که متأسفانه به‌دلیل همین طولانی‌شدن سریال‌ها اتفاق نیفتاد، چراکه عاشق کارکردن با حمید نعمت‌الله هستم و امیدوارم فرصتی پیش بیاید که بازهم با هم همکاری کنیم. درنهایت اینکه کارکردن با مهران مدیری همیشه برایم لذت‌بخش است و از آن استقبال می‌کنم.
متأسفانه اتفاقی که در سال‌های اخیر در تلویزیون ما کمی مغفول مانده، تولید اندک آثار کمدی است و قطعا ویژه‌ترین این آثار که در ذهن مردم ماندگار شده، متعلق به آثار مهران مدیری است. تصور می‌کنم خلأ ناشی از ساخت چنین آثاری، باعث می‌شود فاصله مردم با دیدن سریال و فیلم‌های کمدی بیشتر و در نهایت مهم‌ترین کارکرد کمدی که نقد است، به فراموشی سپرده شود. درنهایت مثل اتفاقی که شاهدش هستیم، هر نقدی در سریال‌های طنز با سوءتفاهم همراه باشد. تا چه حد با این تلقی موافق هستید؟
شما به‌عنوان یک مخاطب با فیلم سینمایی «دو صفر هفت» کاملا ارتباط برقرار می‌کنید و آن را به‌عنوان یک ژانر پلیسی- جاسوسی می‌پذیرید. اما امکان ندارد سریال «فرندز» را بتوانند با دوبله فارسی به خورد ما ایرانی‌ها بدهند؛ منظورم این است که کمدی بیش از هرچیز به فرهنگ عامه مردم هر کشور برمی‌گردد. تصور می‌کنم مردم هر کشوری دوست دارند کمدین‌های کشور خودشان را ببینند. مقصودم در نوع سریال‌دیدن است نه فیلم‌های کمدی. همان‌طور که گفتم، کمدی از فرهنگ نشأت می‌گیرد؛ اتفاقی که شما باید درباره آن پیش‌زمینه ذهنی داشته باشید. موضوع دیگر این است که فکر می‌کنم باید چندگروه به‌طور مرتب با تشکیل یک‌سری کارگاه یا اتاق فکر، روی سوژه‌های مختلفی کار کنند تا تولید سریال‌های طنز در تلویزیون ما مرتب جریان داشته باشد. اینکه کسی کار کند و تا مدتی خبری از ساخت سریال طنز در رسانه ملی نباشد، درست نیست.
خاستگاه شما تلویزیون است و کارهای اولتان را با تلویزیون آغاز کردید و چندسالی بود که از این مدیوم دور بودید. در بازگشت به تلویزیون، حال‌وروز این رسانه را چطور ارزیابی می‌کنید؟
قطعا تأثیر تلویزیون چیز دیگری است. هرچقدر در مدیومی مثل شبکه نمایش خانگی کار کنید و کارتان فروش فوق‌العاده‌ای هم داشته باشد، اما در تلویزیون احساس می‌کنید کار مهم‌تری انجام می‌دهید.
در مدت پخش سریال با مردم در ارتباط بودید و نظراتشان را شنیدید؟
خدا را شکر که بازخوردهای این سریال خوب است. مردم سریال را دوست دارند و با آن ارتباط برقرار کرده‌اند. چندوقت پیش بود که برای خرید به سوپرمارکتی رفتم و دیدم اکثر مشتریان سرشان به سمت تلویزیونی است که «در حاشیه» را پخش می‌کند و سرگرم دیدن سریال هستند. این لذت‌بخش‌ترین اتفاقی است که می‌توان دید.
برخی معتقدند «در حاشیه» با سایر کارهای مهران مدیری فاصله دارد و به یک تعبیر، سریالی تکرار است. نظر شما چیست؟
اکثر کسانی که با من در ارتباط بودند، معتقدند «در حاشیه» از قسمت اول مخاطبش را درگیر کرد. اما این را هم در نظر داشته باشید که ما برای سلیقه چندمیلیون خانوار کار می‌کنیم. قطعا نمی‌توان همه را راضی کرد و همه شما را دوست داشته باشند و هرشب شما را نگاه کنند. اما همان‌طور که گفتم، نظرات مردم بسیار امیدوار‌کننده و مثبت است