بازنده اصلی کیست؟
سینماروزان: عدم تخصیص یا محدودیت پخش تیزرهای تبلیغاتی برخی آثار اکران نوروزی و ازجمله #مرد_بازنده، #شادروان و #قدغن از تلویزیون، رویه تازه‌ای نیست.
سالهاست تلویزیون علیرغم عطشی که برای گسیل داشتن خبرنگار و عکاس و فیلمبردار به جشنواره فیلم فجر نشان می‌دهد، به هنگام اکران فیلمها، چندان روی خوش به آنها نشان نمی‌دهد.
تلویزیون در پخش تیزرهای تبلیغاتی بخش عمده فیلم‌های تولیدی سینمای ایران خست نشان می‌دهد و از آن سو برنامه‌هایی تولید می‌کند در لزوم حمایت از تولید ملی!! این، تناقض نیست؟و برنده این تناقضات کیست؟ آیا این تناقضات نتیجه ای دارد جز فاصله افتادن میان تلویزیون و بدنه سینما؟
اینکه سازندگان #مرد_بازنده، #شادروان و #قدغن اعتراض می‌کنند به چرایی بی توجهی تلویزیون، ناشی از همین تناقض است. چطور می‌شود درباره فیلمی مثل #مرد_بازنده حتی پخش نام فیلم از زبان کارگردان در برنامه‌ای مفرح مثل #خندوانه، گرفتار تعدیل شود؟؟ مگر این، همان برنامه‌ای نیست که زمانی مجری‌اش برای فیلم خودش #نگار حسابی سنگ تمام گذاشت؟
واقعا چه ایرادی دارد تلویزیون به مانند سالیان نه چندان دور، کنار سینما باشد؟ مگر نه اینکه تلویزیون برای پر کردن آنتن هم که شده نیاز دارد به محصولات تازه و دست اول تا بتواند آگهی‌های تجاری کافی جذب کند پس چرا طرحی نمی‌چیند برای دریافت رایت پخش فیلم‌های سینمایی دربرابر ارائه تسهیلات تبلیغاتی کافی به آنها؟
تلویزیون تا چه زمانی میخواهد کنداکتور تعطیلات را با فیلم‌های سینمایی دو دهه و سه دهه قبل بچیند؟ این کنداکتور باید به‌روز شود تا هم مخاطبان سراغ تلویزیون بیایند و هم صاحبان آگهی‌های تجاری، پس چه بهتر که تلویزیون، یار سینما باشد و بستری ایجاد کند برای تعامل موثر با صاحبان آثار سینمایی.
