سینماروزان: عدم تنوع لازم در اکران سینماها موضوعیست که مدتهاست درباره آن نقد و نظر وجود دارد. این عدم تنوع در حالیست که بعضا دیده میشود برخی آثار ویدیویی با تغییر پروانه به جای شبکه خانگی به سینماها راه پیدا میکنند و البته نه تنها فروش چندانی نمیکنند بلکه سدّی میشوند در جهت اکران فیلمهای سینمایی که در انتظار اکران هستند.

به گزارش سینماروزان داریوش باباییان تهیه کننده و مدیر موسسه پخش شکوفافیلم از جمله تهیه کنندگانی است که به این روند انتقاد دارد.

داریوش بابائیان به اسامی فیلم‌هایی که در اکران تابستانه به نمایش درمی‌آیند اشاره کرد و به «ایسنا» گفت: «ساعت پنج عصر» ساخته مهران مدیری، پیش بینی می‌شود فروش خوبی داشته باشد و «پا تو کفش من من» ساخته حسین فرحبخش، «سارا و آیدا» ساخته مازیار میری، «زادبوم»ابوالحسن داوودی و «۲۱ روز بعد»محمدرضا خردمندان نیز در مسیر اکران‌های تابستانه قرار دارند.

او با بیان اینکه “انتظار ما از میزان فروش چندتایی از این فیلم‌ها بالا است”، ادامه داد: تهیه‌کننده، کارگردان و پخش کننده‌ها سعی کرده‌اند فیلم‌های خیلی خوب و قوی برای این موقع از سال داشته باشند بنابراین مسلما می‌تواند اکران موفقی باشد ولی اگر تماشاگر نتواند با آن ارتباط قرار بکند و فروش خوبی نداشته باشد، مساله‌ی جدایی ست که باید بررسی شود.

بابائیان با تاکید بر اینکه “سینما به تنوع ژانر احتیاج دارد” اظهار امیدواری کرد: باید تصمیماتی که توسط مدیران گرفته می‌شود، درست باشد و لازم است به تنوع ژانر برگردیم. جای سینمای کودک و نوجوان و حتی سینمای جنگ خالی است در حالیکه همه اکران ژانرها کمدی و اجتماعی شده‌اند.

این پخش‌کننده تصریح کرد: ما خیلی تلاش کردیم سینمای کودک احیا شود و اگر قرار باشد که شورای صنفی نمایش و سینمادار هماهنگ نباشند و کمک نکنند همچنان فقط فیلم‌های کمدی و خانوادگی اکران می‌شود و سینما وضعیت‌اش بدتر خواهد شد.

او در ادامه افزود: باید در یک اتاق فکر به جمع بندی برسند و این مساله بررسی شود و در نهایت باعث یک تصمیم‌گیری خوب برای اکران فیلم‌های فرهنگی‌تر و در رابطه با کودک بشود چون فیلم‌های کودک مخاطب خوبی دارد و دنیای کودک دنیای شیرینی است و آنان ارتباط خوبی با فیلم‌ها برقرار می‌کند. ما احتیاج داریم که کودک خانواده پای شبکه‌های خارجی ننشیند و یا فیلم‌های تکراری ببیند.

داریوش باباییان در پایان صحبت‌های خود به یک دست شدن سینما اشاره و اظهار کرد: متاسفانه الان سینما یک دست شده است و از عید نوروز تا اکنون فقط ۳ فیلم کمدی فروش خوبی داشتند و چهارمی هم باز کمدی است و بقیه فیلم‌ها اکثرا ضرر داده‌اند و سود نمی‌برند. دستمزد یک بازیگر خوب به حدود ۷۰۰ تا ۸۰۰ میلیون می‌رسد و با این اوصاف فروش فیلم‌ها معمولا تهیه‌کننده‌ها ضرر می‌دهند.

سینماروزان: در آستانه سالروز شهادت امام جعفر صادق(ع) شورای صنفی نمایش از برنامه تعطیلی سینماها خبر داد.

به گزارش سینماروزان روز چهارشنبه (28 تیرماه) از ساعت 19 سالن‌های سینمای کشور تعطیل خواهد بود و روز پنج شنبه همزمان با روز شهادت امام جعفر صادق  (ع) سالن‌های سینمای کشور تعطیل می‌باشد.

سالن‌های سینما در روز جمعه (30 تیرماه) فعال خواهند بود.

سینماروزان: مرتضي ميرباقري كه از زمان تصدي معاونت سيما طرح توسعه توليد مجموعه‌هاي نمايشي سيما را كليد زده و حتي از توليد بيش از 100 سريال سخن گفته است، اين بار از طرح جديدي خبر مي‌دهد كه در آن سريال‌هاي نمايشي تلويزيون به صورت آكادميك نقد و بررسي مي‌شوند.

آيا تلويزيون كه در برابر نقد سينما تا به حال چند‌بار تيم اجراي برنامه «هفت» را تعويض و در نهايت اين برنامه را تعطيل كرد، در برابر نقد درون سازماني مي‌تواند انعطاف‌پذيري و سعه صدر داشته باشد؟!

سینماروزان: اقبال مخاطبان به سینماها در ماه رمضان امسال و حتی با راه اندازی طرح افطار تا سحر چندان قابل توجه نبود؛ یک دلیل آن را میتوان توزیع نامناسب سانسها میان فیلمها دانست به گونه ای که قسمت دوم یک کمدی رقص‌آلود بخش عمده سالنها را در اختیار داشت و بقیه فیلمها با حداقل سالن روبرو بودند.

به گزارش سینماروزان سعید خانی مدیر پخش نسیم صبا با اشاره به کاهش مخاطب در رمضان امسال به «ایسنا» گفت: امسال فروش سینمایی ما خوب بوده ولی با ۲۰ درصد ریزش مخاطب مواجه شده‌ایم که این روند می‌تواند علل مختلفی از جمله افزایش قیمت بلیت‌ها یا نداشتن تنوع ژانر و بحث اطلاع رسانی داشته باشد.

او همچنین حادثه تروریستی اخیر را نیز در کاهش فروش فیلم‌ها و مخاطب موثر دانست و افزود: مردم کمتر در مکان‌های شلوغ حضور پیدا می‌کنند، به طور مثال ما در مقایسه با روز مشابه در هفته قبلش ۴۰ درصد با افت فروش مواجه شدیم.

وی در عین حال خاطرنشان کرد: البته با گذر زمان این روند به حالت طبیعی خودش باز می‌گردد و مثلا با حضور فیلم‌هایی مثل «اکسیدان» ان شاءالله تا عید فطر فروش‌ها بهتر خواهد شد.

خانی در ادامه به ارائه راه‌حلی برای فروش بهتر گیشه پرداخت و افزود: به نظر من باید قیمت فروش بلیت‌ها به روش پلکانی باشد؛ چرا باید قیمت بلیت سانس ساعت ۱۰ صبح شنبه با ۱۰ شب ۵ شنبه یکی باشد و این یک روند اشتباه است، باید ضریب سانس‌ها رعایت شود.

این تهیه‌کننده سینما با اشاره به اینکه طرح‌های اجرایی در ماه مبارک رمضان چندان موفق عمل نکردند، گفت: نیم بها بودن سانس‌ها مفید نبود زیرا ساعاتی که برای آن اختصاص داده بودند تاثیری بر فروش نداشت و تا ساعت ۵ بیشتر نبود. مردم تا قبل از افطار به سینما نمی‌روند و بقیه ساعات نیز مثل مواقع دیگر سال بود بنابراین باید بقیه ساعات شب نیز نیم بها می‌شد و در این مورد تبلیغات می‌کردند به هرحال باید یک کار دسته جمعی اتفاق می‌افتاد و توسط شهرداری یا دولت حمایت و اطلاع رسانی می‌شد.

این پخش کننده با تاکید بر اینکه باید تنوع ژانر در سینما وجود داشته باشد، گفت: فیلم‌های کنونی، فیلم‌های خوبی هستند ولی اینکه سانس بیشتری به فیلم کمدی اختصاص داده می‌شود، طبیعتا سینمای اجتماعی هویت خودش را از دست می‌دهد این یک مشکلی است که در نهایت به سینمای ایران صدمه وارد می‌کند، زیرا که ما باید تنوع ژانر داشته باشیم. قطعا یک جایی این کمدی را مردم ما پس می‌زنند مثلا در سال‌های ۸۵،۸۶ ژانر کمدی را پس زدند و دیگر مخاطب نداشت.

یک پخش کننده و تهیه‌کننده سینما با اشاره به اینکه توجه به فیلم‌های کمدی بیشتر از ژانرهای دیگر است، گفت: متاسفانه فیلم‌های اجتماعی حتی اگر خوب باشند چون ما بهای بیشتری به فیلم‌های طنز و کمدی می‌دهیم دیده نمی‌شوند؛ اساسا سینماداران ما هم همه دوست دارند فیلم کمدی اکران کنند بنابراین حتی اگر فیلم‌های اجتماعی خوبی هم داشته باشیم فرصت دیده شدن ندارند که بخواهند فروش داشته باشند.

سینماروزان: در سالهای اخیر کم نیستند سرمایه گذارانی که علاقه دارند مجتمعهای تجاری-فرهنگی بسازند تا در کنار برآورده ساختن نیازهای تجاری مخاطبان سهمی هم در سرگرم ساختن آنها از طریق نمایش فیلم یا روی صحنه بردن تئاتر داشته باشند با این حال مشکل اصلی پیش روی چنین سرمایه گذارانی آن است که حمایت کافی از مدیریت دولتی سینما و همچنین شهرداری های کل کشور نمی بینند.

به گزارش سینماروزان و به نقل از «جوان» شاید همین عدم همراهی بوده که باعث شده یک نماینده مجلس از وزارت ارشاد بخواهد لایجه ای برای حمایت از ساخت مجتمعهای فرهنگی و از جمله پردیسها به مجلس ارائه کند و از شهرداریها بخواهد با علاقمند به سرمایه گذاری در این حیطه وارد مناقشه نشوند.

سیدصادق طباطبایی نژاد عضو کمیسیون فرهنگی مجلس میگوید: وزارت ارشاد بايد لايحه‌اي براي ارائه تسهيلات ويژه براي ايجاد مجموعه‌هاي فرهنگي و هنري به مجلس ارائه كند.

سينماروزان/حامد مظفری: همان طور که کاملا قابل پيش بيني بود الويت نداشتن فرهنگ و هنر در مباحث طرح شده از کاندیداها در کنار حمايتهايي که از سوي برخي کانديداهاي منتسب به اصولگرايان نثار برخي اهالي سينما شده موجب آن گشته در فاصله کمتر از يک هفته مانده به انتخابات هيچ کدام از کانديداهاي رياست جمهوري نتوانند اجماعي کامل از سينماگران را دنبال خود داشته باشند.

در اين شرايط اتفاقي که افتاده حمايتهاي پراکنده اي است که از سوي برخي سينماگران نثار حسن روحاني شده است؛ حمايتهايي که قدري عجيب به نظر مي رسند.

عجيب از اين جهت که اين سينماگران که دامنه مختلفي از  فريبرز عرب نيا و فرهاد اصلانی و شهاب حسینی گرفته تا عبدالرضا کاهاني، محسن اميريوسفي، سعيد سهيلي و حتي مسعود جعفري جوزاني را شامل مي‌شود در عين حمايت از روحاني مستقیم یا غیرمستقیم به گلايه از وضعيت فرهنگ و هنر و به ويژه سينما در دولت يازدهم پرداخته اند!

اين مسأله چه دليلي مي تواند داشته باشد جز همان ايراد ساختاري موجود در مديريت سينمايي دولت تدبير که بارها و بارها از سوي سينماروزان گوشزد شد؟

اينکه يک فارغ التحصيل سياست که کمترين عقبه‌اي در سينما نداشت به ناگاه در دولت يازدهم سر از مديريت سينما برآورد و کوشيد کم‌تجربگي خود در اين حيطه را با گوش سپردن به معدود مشاوراني پوشش دهد که همه عمر حتي يک قدم هم بي رانتهاي دولتي برنداشته بودند حاصلي نداشت جز  افزوده شدن بر دايره سيستمهاي دولتي و بودجه خوار سينما از مدرسه عالي سينما گرفته تا گروه سينمايي هنروتجربه و جشنواره اي موسوم به جهاني که بيش از سالنهاي نمايش‌اش فودکورتش مخاطب داشت در شرايطي که نه فقط تنها محمل گفتگوی مستقیم سینماگران با رییس جمهور که شورایعالی سینما بود منحل شد بلکه مجالي با نام «کميته ارتقاي منزلت» که بنا بود به بهبود مهمترين مشکل سينماگران که معيشت است کمک کند به دليل کمبود بودجه معلق شد!!!

البته که ساختار فرهنگي دولت روحاني هم هرچند خيلي دير اما در نهايت متوجه ناکارآمدی آن رييس شد و در آخرين روزهاي سال 95 وي را عزل کرد اما نامبرده اين روزها رياست بخش هنرمندان ستاد تبليغاتي روحاني را محملي کرده براي ابراز وجود! چرا؟ برای گرفتن پست و سمت جديد در دولت بعد؟؟؟

دلیلش را که خدا میداند و نامبرده اما نتيجه اين اتفاق، شيوع سندرومي عجيب در سينماي ايران است؛ سندرومي به نام اعلام حمايت از روحاني درعين اعلام برائت از عملکرد سينمايي او که رييس بخش هنرمندان ستاد تبليغاتي‌ روحاني است!!!

این سندروم عجیب فارغ از پرسش برانگیز شدن، هشداری را پیش روی تک تک کاندیداهای ریاست جمهوری قرار می دهد. هشداری جدی مبنی بر آن که مبادا در دولت دوازدهم مجددا آدمهایی برای مدیریت سینما روی کار بیایند با حداقل تجربه در سینما؛ آدمهایی که تشنه ديده شدن و به مانند تين ايجرها به دنبال قرار گرفتن با سينماگران در قابهای مختلف هستند!

سينما آدمهاي باعقبه را مي خواهد که هم سينماگران و هم جريانات موجود در سينما را بشناسند؛ هر کدام از این شش کاندیدا که رییس جمهور شد باید یکی از استخوان خردکرده های سینما را برای مدیریت انتخاب کند.

حامد مظفری

سینماروزان: احمد ایراندوست بازیگری که بیش از همه به واسطه فیزیک متفاوتش نزد مخاطبان شناخته شده است در گفتگویی با «فرهنگ نیوز» در کنار صحبت درباره تازه ترین فعالیتهایش ادعایی را مطرح کرده درباره بایکوت از سوی کارگردانان تلویزیون و سینما بخاطر شرکت در راه پیمایی 22 بهمن.

به گزارش سینماروزان احمد ایراندوست درباره تازه ترین فعالیتهای بازیگریش گفت: بازی در فیلم «سازش» با نام قبلی «پا تو کفشم نکن» را اخیرا پشت سر گذاشتم. این فیلم درونمایه ای طنازانه دارد و اولین تجربه کارگردانی حسین فرحبخش در حیطه سینمای کمدی است. فرحبخش پیش از این فیلمهایی با درونمایه سیاسی مثل «زندگی خصوصی» یا اجتماعی مانند «مستانه» را انجام داده بود اما «سازش» فیلمی است کاملا کمدی.

ایراندوست درباره فضای حاکم بر «سازش» اظهار داشت: فیلم در کنار رگه های طنز، مایه های فانتزی هم دارد و سعی شده کنتراستی ایجاد شود میان آنچه در واقعیت می بینیم با آنچه در رویاهایمان با آن روبرو هستیم. تیم بازیگران کار و از جمله علی صادقی، سیروس گرجستانی، سحر قریشی و بهنوش بختیاری چهره هایی هستند که پیشتر آنها را در آثار کمدی دیده ایم و اینجا من نقش برادر سحر قریشی را ایفا می کنم؛ نقشی با مایه های کمدی موقعیت.

احمد ایراندوست با اشاره به نوعی از سینمای بدنه که «پویافیلم» شرکت متبوع فرحبخش را به آن میشناسند اظهار داشت: به هر حال پویافیلم موسسه ای متعلق به بخش خصوصی است و طبیعی است که به سمت سینمای تجاری و مورد پسند مخاطبان در گیشه ها برود؛ در چنین سینمایی برای آن که قدرت ریسک پایین بیاید باید برنامه ریزی دقیقی برای صرف بودجه داشت. آنچه من در همکاری با فرحبخش کارگردان دیدم تسلطش بر دکوپاژ دقیق و منطبق با فیلمنامه بود ضمن اینکه به لحاظ عمل به تعهدات مالی هم انصافا همه چیز به موقع انجام شد.

پیشنهادات سطحی را نمی پذیرم حتی اگر صدمیلیون بدهند
بازیگر آثاری نظیر «اخراجیها2» و «بیداری رویاها» با اشاره به پیشنهادات تلویزیونی گفت: پیشنهاد هست اما برخی از پیشنهادات آن قدر سطحی، مسخره و تحقیرآمیز است که ترجیح میدهم حتی اگر صدها میلیون بدهند ایفای نقش نکنم. همه جای دنیا بازیگرانی دچار فیزیک آماده و قدبلند بهترین گزینه ها برای ایفای نقشهای اکشن هستند اما در اینجا چون دور ژانر اکشن را خط کشیده ایم همه می خواهند به ابلهانه ترین شکل ممکن این بلندی قد را عاملی کنند برای خنده گرفتن که اصلا منطقی نیست.

وی ادامه داد: مسأله ای که اخیرا هم برایم پیش آمده بود این است که برخی از کارگردانان چون در راه پیمایی 22 بهمن شرکت کردم مرا بایکوت کردند! برایم عجیب است وقتی به خاطر ملیتم در راه پیمایی 22 بهمن شرکت کردم از یک طرف رسانه های معاند مانند بی.بی.سی و رادیوفردا به تمسخر پرداختند و از آن سو برخی از کارگردانان تلویزیون صراحتا حتی با وجود داشتن قرارداد، مرا از ترکیبشان حذف کردند! این مسأله را به مدیران حراست سازمان صداوسیما هم گوشزد کردم و دیگر نمی دانم پیگیر ماجرا شدند یا نه.

گعده گرایی عامل افت کیفی محصولات تلویزیونی است
احمد ایراندوست با ذکر «گعده گرایی» به عنوان عاملی دیگر بر کم کاری برخی بازیگران گفت: کلا در سینما و تلویزیون یک سری گعده یا باند وجود دارد که هموار با هم هستند و از پشت صحنه تا جلوی دوربین را پر میکنند شاید برای همین است که ناگهان می بینی در شش ماه یک بازیگر 5 فیلم بازی میکند و یکی دیگر دو سال است بیکار است. شاید یک دلیل افت کیفی محصولات بخصوص در تلویزیون هم همین گعده گرایی است. فقط یاد گرفتیم ظاهر را درست کنیم و مدام در شعار از اهمیت توجه به تخصص بگوییم اما در باطن نه.

بازیگر مجموعه هایی همچون «مختارنامه» و «شبهای برره» با اشاره به رقابت شدیدی که در این سالها میان رسانه ملی و مدیومهایی دیگر مانند شبکه خانگی و البته ماهواره پیش آمده گفت: به نظرم هنوز هم اگر کار را به کاردان بسپرند و از کارگردانان و تهیه کنندگان امتحان پس داده استفاده کنند شک نداشته باشید که مخاطب باز هم سراغ تلویزیون خودمان می آید. ما زمانی «خنده بازار» را با حداقل هزینه روی آنتن داشتیم که به اندازه خود مخاطب هم داشت اما دیگر چنین برنامه های کم هزینه ای هم تولید نمی شود و به جایش شبکه های مختلف پر شده اند از برنامه های گفتگومحور!

آنها که به سراغ شبکه های ماهواره ای میروند بعد از مدتی سرخورده میشوند
ایراندوست با اشاره به مهاجرت برخی بازیگران به شبکه های ماهواره ای اظهار داشت: آن طرف هم خبری نیست. می روند و بعد از چند ماه سرخورده می شوند چون به هر حال هنر باید در وطن به اوج برسد.

وی ادامه داد: خودم از بالیوود چندین بار پیشنهاد داشتم آن هم به واسطه «آکشی کومار» که جزو دوستان نزدیکم است و البته پول خوبی هم می دادند اما نرفتم چون دوست دارم در کشورم دیده شوم.

سینماروزان: در فاصله ای حدودا سه هفته ای که تا برگزاری انتخابات ریاست جمهوری96 زمان باقیست حرف و حدیثها درباره سازندگان فیلمهای تبلیغاتی کاندیداها بیشتر از هر زمان دیگری جریان دارد.

به گزارش سینماروزان فارغ از گمانه های مختلفی که درباره سازندگان فیلمهای تبلیغاتی وجود دارد وجه مشترک اغلب نامهایی که به عنوان سازندگان فیلمهای انتخاباتی مطرح میشود، وابستگی بی حد و حصر آنها به بودجه های دولتی است و به بیان بهتر بیشتر نامهایی به عنوان سازنده فیلمهای تبلیغاتی کاندیداها شنیده میشود که بیشتر از فعالیت در بخش خصوصی سینما، به کار برای  ارگانها و نهادهایی مشغول بوده اند که بودجه های مکفی برای تولید در اختیار آنها قرار داده اند.

از رضا میرکریمی فیلمسازی کاملا رشدیافته در بخش دولتی سینما که اخیرا هم مدیر جشنواره ای کاملا دولتی را پذیرفته و نامش به عنوان گزینه ای برای ساخت فیلم تبلیغاتی حسن روحانی شنیده میشود بگیرید تا مهدی نقویان و محمدعلی فارسی مستندسازانی که فیلم ابراهیم رییسی را میسازند و در این سالها برای نهادهای مختلف از حوزه هنری تا مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی فیلم ساخته اند و از محمود رضوی تهیه کننده ای که در تولید فیلم آخرش از حوزه هنری تا فارابی و تصویرشهر حمایت داشته تا محمدمهدی عسکرپور که گزینه‌ایست برای ساخت فیلم تبلیغاتی اسحاق جهانگیری و در این سالها به فیلم و سریال سازی برای حوزه هنری و تلویزیون مشغول بوده و بهروز افخمی که سالهاست به فیلمسازی برای نهادها و ارگانهای دولتی مشغول است و گزینه‌ایست برای ساخت فیلم انتخاباتی مصطفی میرسلیم، تمام و کمال با سینماگرانی روبروییم کاملا وابسته به منابع عمومی و با حداقل رزومه در بخش خصوصی.

چرا چنین اتفاقی افتاده و چرا سینماگران مستقل تر و البته فعال در بخش خصوصی سراغ چنین فعالیتهایی نمی روند؟ واضح است سینماگرانی که هویت آنها با فیلمسازی به مدد بودجه های دولتی گره خورده است راحتتر می‌توانند سفارش ساخت یک مستند تبلیغاتی را فارغ از آن که نتیجه کار چه خواهد شد قبول کنند و در این بین اینکه خروجی این مستندها هم چه باشد در مرحله دوم اهمیت است! مرتبه اول اهمیت برای این چنین سینماگرانی که سالها تجربه سفارشی سازی دارند برآوردن انتظارات سفارش دهنده است و نه درستی یا نادرستی گفته ها یا نقل قولهای ذکر شده در این آثار.

این روند هرچند میتواند مسأله‌ای شخصی و برآمده از سلیقه کاندیدایی خاص باشد اما خطرش زمانیست که یکی از این کاندیداها به ریاست جمهوری برسد. آنجاست که کاندیدای موردنظر در بزنگاههای سینمایی به جای تکیه بر بخش مستقل و البته ریشه دارتر سینما به مشاوره های سازندگان فیلمهای تبلیغاتی اش تکیه می کند! این خطر البته می‌تواند یک نتیجه محتوم هم داشته باشد و آن رشد بی حد و حصر ملوک الطوایفی در سینما و جدی تر شدن مرزبندیهای خودی و غیرخودی در سینما که در این سالها بدجوری به سینمای ایران ضربه زده بود.

سینماروزان: با مشخص شدن شش کانديداي نهايي انتخابات رياست جمهوري رفته‌رفته رقابت‌ سياسي ميان شهروندان له يا عليه يک کانديداي خاص صورت می‌گیرد و از آن سو سينماگران هم در حمايت از نامزدي خاص احتمالاً شاهد رقابت‌هايي ميان خود خواهند بود.

به گزارش سینماروزان و به نقل از «جوان» مهم‌تر از اين رقابت‌ها که در ذات هر انتخاباتي نهفته است هر کدام از کانديداهاي انتخاباتي بايد به دقت برنامه‌هاي خود را براي عرصه‌هاي فرهنگ و هنر و به‌خصوص مقوله سينما مشخص کنند.  در سال‌هاي اخير و با روي کار آمدن دولت اعتدال هرچند پيش‌بيني مي‌شد براي تحقق شعار تدبير هم که شده اين سينماگران باشند که مديريت سينماي ايران را در دست گيرند، اما اتفاقي که افتاد استفاده از چهره‌هاي با حداقل رزومه سينمايي در حيطه مديريت سينمايي بود، اتفاقي که البته مهم‌ترين نتيجه‌اش تغيير رئيس سازمان سينمايي در هفته‌هاي انتهايي سال گذشته بود.

در انتخابات پيش‌رو و به‌خصوص در مناظرات انتخاباتي کانديداهاي مختلف حتماً بايد درباره برنامه‌اي که براي فرهنگ و هنر و سينما دارند به صراحت سخن گويند و در صورت امکان حتي گزينه‌هايي را که براي مديريت وزارت ارشاد و البته زيرمجموعه‌هايي مانند معاونت هنري و سازمان سينمايي دارند، به طور کاملاً شفاف اعلام کنند.

سینماروزان/جواد محرمی: پس از يک دوره که فيلم‌هاي سينمايي ايران به شکلي انبوه در شبکه‌هاي ماهواره‌اي تبليغ شد حالا و به تدريج پاي حوزه نشر و کتاب هم به شبکه‌هاي ماهواره‌اي باز شده و بايد ديد که قوه قضائيه نسبت به اين مسئله نيز مانند سينما واکنش نشان مي‌دهد يا اساساً ترجيح مي‌دهد دخالتي در اين موضوع نداشته باشد و محدوديتي براي ناشران ايجاد نکند.

 البته برخي سينماگران می‌گفتند قوه قضائيه اتفاقاً بايد از تبليغ محصولات فرهنگي داخلي در هر جاي جهان حمايت کند، چراکه عرضه محصولات فرهنگي در ماهواره خدمت به فرهنگ داخلي محسوب مي‌شود، اما قوه قضائيه اين استدلال را قبول نداشت و هنوز هم ندارد، ضمن اينکه سينماگران به اين مسئله که چرا بيش از همه نسبت به تبليغ سينما در ماهواره حساسيت وجود دارد نيز معترض بودند.
به تازگي خبر مي‌رسد که ردّپاي تبليغ نشر و کتاب نيز در شبکه‌هاي ماهواره‌اي ديده مي‌شود و اين حوزه نيز سعي مي‌کند از قافله عقب نماند. نقطه مشترک کتاب با سينما وجه فرهنگي آن است و معلوم نيست قوه قضائيه همان معامله سينما را با عرضه کتاب در ماهواره مي‌کند يا رويکرد ديگري را برمي‌گزيند.

تبليغ نشر داخلي در شبکه‌هاي ماهواره‌اي در حالي رقم مي‌خورد که رسانه ملي همچنان در ضعفي مفرط براي تبليغ کتاب داخلي به سر مي‌برد و هيچ کنش متقابلي از خود نشان نمي‌دهد. گويي اساساً اين رسانه وظيفه‌اي براي حمايت از حوزه نشر و کتابخواني براي خود قائل نيست. گفته مي‌شود که بسياري از ناشران کشور به دليل بالا بودن هزينه تبليغ از معرفي آثار خود بازمانده‌اند، با اين حال برخي شبکه‌هاي ماهواره‌اي اقدام به پخش تبليغات کتاب ناشران داخل کرده‌اند. از نشريات تخصصي و با مخاطب خاص که بگذريم و از صفحات و باکس‌هاي تبليغي چند ميليون توماني روزنامه‌ها – فارغ از اينکه کسي در لابه‌لاي آن دنبال معرفي کتاب مي‌گردد يا نه و اينکه چقدر توان اقتصادي نشر قابل رقابت با کمپاني‌هايي است که هر روز محصولات‌شان را حتي در صفحات فرهنگي روزنامه‌ها آن هم در نيم‌تا تبليغ مي‌کنند- عمومي‌ترين رسانه‌هاي ايران که شامل تلويزيون و راديو است، سال‌هاست که در معرفي و تبليغ کتاب دچار ضعف است.

همزمان با اين اقدام و شکل‌گيري مرکز رسانه‌اي شيرازه در مجمع ناشران انقلاب اسلامي، اين مرکز توانست با رايزني با معاونت بازرگاني سيما به شکل‌دادن کميته‌اي با عنوان کتاب در رسانه ملي نائل شود. عمده اعضاي اين کميته از سازمان صداوسيما انتخاب شدند و مدير مؤسسه شيرازه هم به عنوان دبير کميته در جلسات بدون حق رأي حضور داشت. تصميم و توافق بر اين قرار گرفت که کميته به بررسي کتاب‌ها براي امکان تبليغ در رسانه ملي دست بزند و خروجي آن نيز پخش تيزرهاي تبليغاتي کوتاه براي کتاب‌ها بود که از سوي ناشر و به سفارش ناشر توسط مؤسسه شيرازه توليد مي‌شد.
ماحصل اين اتفاق پخش معدودي از تيزرهاي تبليغي کتاب در صداوسيما بود که البته اين اتفاق نيز به طور عمده با فواصل زياد در ساعات نامطلوب و شبکه‌هاي کم‌مخاطب سيما شکل مي‌گرفت.
با اين همه اين ظرفيت نيز پس از خروج عزت‌الله ضرغامي از سازمان صداوسيما به اندازه بسيار زيادي مغفول و ناکام ماند و به بهانه مشکلات اقتصادي سازمان، عطاي پخش رايگان اين تبليغات به لقايش بخشيده شد.

اين روزها برخي شبکه‌هاي ماهواره‌اي که پيش از اين با پخش تيزرهاي آثار سينمايي در حال اکران در کشور جنجال زيادي برپا کرده بودند، در کنار ساير کالاهاي غيرفرهنگي ساخت داخل که در حال تبليغ آن هستند، به تبليغ کتاب‌هاي ناشران داخلي نيز روي آورده‌اند و در بازه‌هاي زماني مختلف به معرفي آن مي‌پردازند.
جالب است که داستان تکذيب‌هاي سينمايي در حوزه نشر هم در حال رقم خوردن است. يکي از ناشراني که تبليغ آثار وي در اين گروه تلويزيوني منتشر شده است در اين زمينه به مهر مي‌گويد: تيزر تبليغي ما در شبکه‌هاي اجتماعي مربوط به مؤسسه‌مان منتشر شده بود و شبکه بدون اطلاع ما اقدام به پخش آن کرد و پس از آن ما پيگير اين اقدام غيرقانوني شديم و البته آنها نيز اذعان داشتند که پخش رايگان براي جلب نظر مؤسسه به منظور دادن سفارش آگهي بوده که ما از آن منصرف شده‌ايم.
ظاهراً براي پخش آگهي بازرگاني در اين شبکه‌ها با حجم 300 نوبت پخش 30 ‌ثانيه‌اي در يک ماه مبلغي حدود ۲۰ تا ۳۰ ميليون تومان هزينه از مؤسسات طلب مي‌شود که از يک نوبت انتشار آگهي در برخي روزنامه‌هاي سراسري ايران نيز کمتر است. جداي از اينکه در عصر ارتباطات نوين ديگر نمي‌توان جلوي انتشار خبر يا گزاره‌اي خبري را گرفت، اين سؤال جدي مطرح است که مسئول رها کردن و خالي گذاشتن ظرفيت‌هاي تبليغ کالايي مانند کتاب براي شبکه‌هاي ماهواره‌اي که بدون شک به دنبال ترويج سياست‌هاي فرهنگي مناسب جامعه ايراني نيستند، کيست؟
بدون شک سياست حاصل اين اتفاق بي‌شک در افق بلندمدت چيزي نيست که در چارچوب قواعد فرهنگي جمهوري اسلامي بتوان به آن مفتخر بود. حال بايد منتظر نشست و ديد که مقام‌هاي مسئول براي اين پديده که زنگ خطر آن تازه به صدا درآمده است، چه خواهند کرد.

سینماروزان: بر طبق تصمیم شورای صنفی نمایش سینماهای سراسر کشور پنجشنبه 24 فروردین ماه به دلیل وفات حضرت زینب(س) تعطیل است.

به گزارش سینماروزان سینماهای کشور روز پنجشنبه ۲۴ فروردین ماه به دلیل وفات حضرت زینب (س) از صبح تا ساعت ۱۷ تعطیل است.

بعد از ساعت 17 سینماها می توانند به اکران خود ادامه دهند و البته در صورت لزوم سانسهای فوق العاده برای فیلمها ایجاد کنند.

سینماروزان: در روزهایی که شورای صنفی نمایش به مانند هر سال توپ گرانی قیمت بلیت سینماها را به زمین وزارت ارشاد انداخته است و از آن سو پردیسهای سینمایی و برخی سینماها هنوز چیزی از سوی ارشاد اعلام نشده قیمت بلیت را به 12 هزار تومان رسانده اند بازخوانی بخشی از گفته های فردین درباره افزایش قیمت بلیت جالب به نظر می رسد.

در یکی از فیلمهای بازمانده از فردین که از طریق سامانه «تماشا» بازنشر شده، فردین نزدیک به نیم قرن قبل در نشستی با حضور دست اندرکاران سینمای آن دوران گفته بود: دولت میگوید ما از شما فیلم خوب و سرویس خوب میخواهیم که به مردم دهید. دولت میگوید کار خوب بکن، درآمد داشته باشد و مالیات هم بده ولی با درنظر گرفتن هزینه های زندگی مردم حق دارند که سینما یعنی تنها تفریح سالمشان گران نشود و ما هم نمیخواهیم قیمت بلیت گران شود!!

در میان سینماگران روزگار ما چند چهره شناخته شده وجود دارند که فقط به اندازه نصف فردین محبوبیت داشته باشند و در روزهایی که زمزمه گرانی قیمت بلیت شنیده میشود با آن مخالفت کرده باشند؟

جالب است که سینماگران ما از سیاست گرفته تا محیط زیست نظر میدهند اما درباره گرانی مداوم و هر ساله قیمت بلیت انگار نه انگار! حتی جایزه بگیران و فیلمساز اسکاری سینمای ما نیز در این باره کمترین واکنشی نشان نمی دهند! چرا؟

برای دیدن فیلم گفته های فردین اینجا را ببینید.

سینماروزان/محمدصادق عابدینی: سيزده روز تعطيلات نوروزي به پايان رسيد و ويژه‌برنامه‌ها و سريال‌هاي مناسبتي اين ايام يا تمام شده‌اند يا آخرين جلسات و قسمت‌هاي خود را پشت سر مي‌گذارند.

به گزارش سینماروزان و به نقل از «جوان» با پايان يافتن دوره پخش برنامه‌هاي ويژه نوروز و بازگشت برنامه‌هاي تلويزيوني به روال عادي خود، فرصت خوبي براي ارزيابي آنچه در ايام عيد سال 96 از جعبه جادويي براي مخاطبان برنامه‌هاي سيما پخش شد، فراهم شده است.

در این شرایط مرور نظرات منتقدان تلویزیون درباره کیفیت برنامه های این رسانه جالب به نظر می رسد.

اين منتقد، افزايش حضور مردم در شبكه‌هاي اجتماعي و فضاي مجازي را يكي ديگر از دلايل كاهش بيننده‌هاي تلويزيون عنوان مي‌كند و مي‌گويد: تا همين چند سال پيش گستره شبكه‌هاي اجتماعي و حضور در فضاي مجازي بسيار كمتر از اكنون بود اما الان بيشتر زمان فراغتي كه افراد در اختيار دارند به جاي استفاده از تلويزيون با فعاليت در فضاي مجازي پر مي‌شود. اين پديده تا حد زيادي فراتر از تلويزيون است و ديگر تفريحات از جمله سينما را نيز تحت تأثير قرار داده است.

صائمي در جمع بندي سخنانش مي‌گويد: «جلوتر بودن سينما از تلويزيون»، «گسترش فضاي مجازي و ناتواني صداوسيما در رقابت با آن» و «عدم جذابيت و نوآوري در برنامه‌هاي نوروزي» دلايل افت ميزان مخاطب تلويزيون در نوروز بود.

مازيار معاوني، منتقد تلويزيون نيز معتقد است جنگ‌هاي نوروزي تلويزيون چند سالي است كه روال ثابتي را طي مي‌كند و اين وضعيت براي مخاطبان تلويزيون راضي‌كننده نيست. معاوني مي‌گويد: چندين سال است كه در كنار برنامه‌هاي نمايشي، جنگ‌هاي طنز تلويزيوني براي نوروز توليد مي‌شود و از حدود 15 سال پيش بر حجم و اهميت اين جنگ‌ها افزوده شد ولي امسال هم شاهد آن بوديم كه روال توليد اين برنامه تغييري نداشته و فاقد نوآوري در برنامه‌سازي بوده‌اند.

وي با طرح اين سؤال كه آيا مي‌توان گفت همه بيننده‌هاي تلويزيون علاقه‌مند تماشاي مسابقات آشپزي يا گزارشگري ورزشي هستند، مي‌گويد: مديران تلويزيون بايد بگويند كه براي ديگر مخاطبان‌شان چه برنامه‌اي را در نظر گرفته بودند كه آنها را ترغيب كنند در نوروز تماشاگر برنامه‌هاي تلويزيون باشند! بيننده‌هاي تلويزيون مي‌توانند با پايان گرفتن ايام نوروز، به مجموعه سيما و آنچه از تلويزيون ديده‌اند نمره بدهند؛ نمره‌اي كه مي‌تواند نشانه‌اي از قبول يا رد شدن كارنامه 13 روزه نوروز 96 سيما باشد.

سینماروزان: سال جدید را در حالی آغاز کرده ایم که انتخابات ریاست جمهوری را در پیش داریم و به تبع آن باید منتظر تثبیت یا تغییر و تحولات مدیریتی در سینما باشیم؛ اما چه تثبیت چه تغییر در مدیریت سینما بدون توجه به آورده های قبلی سودی به حال سینما نمی رساند.

محمدهادی کریمی نویسنده و کارگردان سینمای ایران که سابقه روزنامه نگاری هم دارد در یادداشتی برای «ایرنا» که با محوریت بررسی سینمای ایران در سال 95 نگاشته است کوشیده با کنار هم قرار دادن دیدگاه طرفداران نگاههای حداقلی و حداکثری، مشکلات اساسی سینمای ایران در همه این سالها از وضعیت معیشت و تبعیض گرفته تا حضور آدمهای بی ربط به سینما را به چالش بکشد.

متن یادداشت محمدهادی کریمی را بخوانید:

در مورد سینمای ایران در سال 95 از دو منظر می توان نگاه کرد یک نگاه حداقلی، یک نگاه حداکثری، هر کدام از این مناظر و مرائا هم برای خود طرفدارانی دارد که با حربه استدلال به میدان می آیند.

طرفداران نگاه حداقلی می گویند در زمانه ای که خاورمیانه در آتش و خون و ترور و نسل کشی می سوزد هم این که در پرتو برقراری امنیت، چراغ سالن ها روشن است و فروش چند 10 میلیاردی هم حاصل شده، یعنی باید خدا را از این بابت شکرگزار بود به خصوص اینکه در بزرگترین رویداد سینمایی جهان نماینده ای پیروز هم داشته ایم، از این نظر همه چیز خوب است و الحق هم خوب است.
اما در نگاهی کمال گرایانه و حداکثری، به‌سامان نبودن وضعیت معیشت اهالی سینما، وجود تبعیض در زمان تولید و نمایش، حضور افرادی که یک‌شبه از هر جای دیگری به جز بخش های مرتبط با سینما در کسوت تهیه کننده، فیلمساز و مدیر به فضای نه چندان وسیع سینما هلی برن می شوند و افزون خواه و تمامیت طلبند، از جمله مشکلاتی است که در نگاه حداکثری رخ می‌نماید.
کهنه بودن ساز و کارهای مدیریتی و به‌روز نبودن آن با توجه به انقلاب دیجیتال در صنعت سینما و به تبع آن در رسانه ها (mass media) که به راحتی هر اتاقی را می تواند تبدیل به مرکز زمین کند، آسیب مزمن دیگری است که از سر خوشوقتی مدیریت جدید سینما، خود به آن اذعان داشته و آستین همت برای به‌روز و کارآمد کردن آن بالا زده اند.

اما نکته آخر در این نگاه حداکثری که سخت و دشوار می‌نماید این است که در ایران سینما به عنوان صنعت اگر نگوییم شکل نگرفته ولی هنوز پا هم نگرفته است و حال با سیمای جدیدی (اگر نگوییم ماهیت جدیدی) که این هنر صنعت به واسطه دیجیتالی شدن ابزارها در کشورهای صاحب این صنعت، به خود گرفته، در ایران چگونه به مرحله صنعت شدن خواهد رسید؟!
امری که گرچه رسیدن به آن نیازمند پیمودن راهی دشوار است اما غیر ممکن نیست.

سینماروزان: رسول صدرعاملی کارگردان آثاری نظیر «دختری با کفشهای کتانی»، «من ترانه 15 سال دارم» و «زندگی با چشمان بسته» در عیدانه ای که برای «شرق» نوشته دو آرزوی مهم برای سال96 کرده است؛ یکی به اتمام رسیدن موقعیتی زمانی موسوم به «شرایط حساس کنونی» که به ترجیع بند سخنان مدیران منفعل وطنی بدل شده و دیگری اینکه سینمای 96 بجای شخصیتهای منفعل و توسری خور به سمت استفاده از قهرمانان برود.

متن یادداشت صدرعاملی را بخوانید:

امیدوارم بالاخره سالی برسد که دیگر آرزو‌به‌دل نباشیم. آرزو دارم سال ١٣٩٦ همین سال باشد؛ یعنی به قول «علی معلم» در این سال عقلا و زعمایمان کمتر حرف بزنند و بیشتر عمل کنند. به عبارت دقیق‌تر با رفتار و عملکردشان نشان دهند که تغییر کرده‌اند، ‌نه با کلامشان. اصلا مسئولیت‌پذیری خود را با عملکرد خود به مردم به اثبات برسانند وگرنه دیگر از کلمات و حرف‌ها هیچ کاری ساخته نیست.
امیدوارم جامعه به سمتی برود که «شرایط حساس کنونی» را پشت‌سر بگذارد.
امنیت، احساس آرامش و شادی بیشتری میان مردم به وجود آید. امید است روزهای سیاه را پشت‌سر بگذاریم و روی سفید روزگار را هم ببینیم. آرزویم برای سینمای ایران این است که همین رونقی راکه پیدا کرده است ‌تداوم دهد. شخصیت‌های فیلم‌ها و قهرمانان، دیگر توسری‌خور، منفعل و ابله نباشند، بلکه آن‌قدر قوی و رشک‌برانگیز باشند تا دلمان بخواهد جای آنها باشیم، نه‌اینکه برایشان دل بسوزانیم! خلاصه اینکه سینمایمان پرقدرت باشد و کمتر سعی کنیم که جهان شکل ما شود، بلکه بتوانیم در عین اعتقاد و احترام به تنوع فرهنگ‌ها، با جهان تعامل سازنده داشته باشیم.

سینماروزان: احسان قاضی زاده هاشمی عضو کمیسیون فرهنگی مجلس که در جریان رأی اعتماد رضا صالحی امیری وزیر ارشاد با تأکید بر سوابق امنیتی وی درباره حساسیت مدیریت در حیطه فرهنگ سخن گفته بود شب گذشته در برنامه «سینمادو» روایتی را از جلسه حجت الله ایوبی، حبیب ایل بیگی، محمد حیدری و معاون پارلمانی وزارت ارشاد با اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس مطرح کرد.

به گزارش سینماروزان این نماینده مجلس گفت: مدیران سینمایی دو نوبت قبل از جشنواره با اعضای کمیسیون جلسه داشتند و اطمینان دادند جشنواره پویا ، مردمی و پرشور همراه با افقی جدید از امید و نسلی نو از کارگردانان را خواهیم داشت. در جلسه بعد از جشنواره با مدیران سینمایی، این عزیزان ناراحت بودند که چرا با منتقدین صحبت کرده ایم و نسبت هایی به برخی منتقدان جشنواره دادند. نام های دیگری را به عنوان منتقد جشنواره نام بردیم که گفتند فلانی از داوری حذف شده، آن یکی فیلمش حذف شده و دیگری خواسته مالی داشته.  انجام ندادیم شده اند منتقد جشنواره! گفتیم درست نیست در شرایطی که یک موج گسترده اعتراض داریم شما به هر منتقدی نسبتی می دهید. نهایتا خود مدیران پذیرفتند که جشنواره متوسطی داشته اند و در بحث دو تابعیتی ها قبول کردند یکی از داوران دو تابعیتی است و قول دادند در مورد بقیه هم بررسی کنند.

قاضی زاده ادامه داد: جمع بندی جلسه نقش موثرتر کمیسیون فرهنگی در امور سینما بود. ما خواستار حضور اعضای کمیسیون فرهنگی بدون حق رای در جلسات شورای پروانه نمایش و پروانه ساخت به عنوان ناظر بودیم که دوستان گفتند این عرف را قبول ندارند. اما نهایتا معاون پارلمانی وزارت ارشاد قول داد این کار به عنوان سیاست وزارت خانه در دستور کار قرار می گیرد.

این نماینده خاطرنشان ساخت: ضوابط سازمان سینمایی سلیقه ای است و قطعا ورود می کنیم که این ضوابط قانونی شود. نباید هر رییس سازمان سینمایی دوستانش را در شوراها بگمارد و آن دوستان ملاک شوند. یک چینش درست بدون دخالت سلیقه خواسته ماست

احسان قاضی زاده هاشمی با اشاره به بودجه درخواستی برای جشنواره های دوگانه فجر بیان داشت: نظارت بر سازمان سینمایی و بودجه اش را بیشتر می کنیم. آقایان برای سال بعد ۲۰۸ میلیارد تومان برای سازمان سینمایی بودجه می خواهند. ۵۸ میلیارد تومان برای دو بخش جهانی و ملی جشنواره فجر بودجه میخواهند که باید روی نحوه هزینه این بودجه نظارت بشود.

این نماینده با اشاره به ماجرای راه اندازی فاخرسازی گفت: دوستان در سال آینده می خواهند ده فیلم فاخر تولید کنند و برای هر فیلم سه و نیم میلیارد تومان و در مجموع ۳۵ میلیارد تومان از ما بودجه خواسته اند که گفتیم پروژه ها، طرح ها و هزینه ها باید برای ما مشخص و روشن باشد.

سینماروزان: در شرایطی که انتظار می رفت اختتامیه جشنواره فیلم فجر حداقل با چند دقیقه تأخیر از شبکه های رادیویی و تلویزیونی روی آنتن برود اما هیچ کدام از این شبکه ها اختتامیه را روی آنتن نفرستاد.

به گزارش سینماروزان شبکه های تلویزیونی به دلیل مناسباتی که سالهاست در پوشش زنده محافل سینمایی دارند از پخش زنده مراسم عاجز ماندند اما از شبکه های رادیویی مختص فرهنگ مانند «رادیونمایش» و «رادیوفرهنگ» انتظار می رفت اختتامیه را به صورت زنده پوشش دهند.

این اتفاق اما نیفتاد و هیچ کدام از شبکه های رادیویی و تلویزیونی به صورت زنده مراسم را پخش نکردند تا این رسانه های مجازی باشند که پیشتاز پوشش لحظه به لحظه اختتامیه باشند.

این واهمه از پخش زنده اختتامیه مهمترین جشنواره سینمای کشور را کنار عطش بالای دست اندرکاران برنامه های رادیویی و تلویزیونی برای داشتن سهمیه کاخ جشنواره که بگذاریم پرسش اصلی رخ می دهد.

وقتی مهمترین کارکرد یک رسانه مولتی مدیا که پوشش زنده افتتاحیه و اختتامیه است ابتر می ماند چه دلیلی وجود دارد که همه ساله بخشی چشمگیر از ظرفیت کاخ جشنواره به چنین رسانه هایی اختصاص می یابد؟

وقتی بناست در نهایت این رسانه های مجازی و کانالهای تلگرامی باشند که در بزنگاهها به کمک اطلاع رسانی اخبار جشنواره بیایند واقعا در اختیار گذاشتن حجمی از ظرفیت کاخ جشنواره برای تخصیص غرفه و اسکان ابزارهای تولید در اختیار صداوسیما چه فایده ای دارد؟

سینماروزان: بازیگر معروف سینما که در کورس شبانه با یک خودرو «تویوتا کمری» مرد جوان راننده را به کام مرگ کشانده بود، با حضور در دادگاه به دفاع از خود پرداخت.

به گزارش سینماروزان و به نقل از “ایران” مدتی قبل خبر تصادف خودروی کمری با یک خودروی شاسی‌بلند گران‌قیمت و مدل بالا به پلیس و اورژانس اعلام شد. بلافاصله نیز مأموران وارد عمل شدند و با حضور در محل حادثه مشخص شد در پیچ تند یکی از خیابان‌های شمال پایتخت خودروی شاسی بلند، از سمت راست راننده با خودروی تویوتا تصادف کرده که سرنشین تویوتا نیز به شدت آسیب دیده بود.

مرد جوان مصدوم بلافاصله به بیمارستان منتقل شد ولی او به علت شدت جراحات وارده جان سپرد.

در تحقیقات صورت گرفته توسط مأموران راهنمایی و رانندگی مشخص شد مقصر این تصادف راننده خودروی شاسی‌بلند است که یکی از بازیگران معروف سینما و تلویزیون است. سپس برای بازیگر جوان که در این حادثه نقش داشت پرونده‌ای به اتهام قتل غیرعمد تشکیل و پس از تکمیل تحقیقات به دادگاه ارجاع شد.

این بازیگر با حضور در دادگاه گفت: نیمه‌شب به خانه برمی‌گشتم که راننده تویوتا کمری با من کورس گذاشت و در یک پیچ تند، کنترل خودرو را از دست دادم و با پهلوی راست خودروی تویوتا تصادف کردم. شدت تصادف به حدی بود که باعث مرگ سرنشین جوان خودرو شد اما از این حادثه بسیار ناراحت هستم ولی تأکید می‌کنم در زمان وقوع حادثه وضع جسمی بدی نداشتم.

این درحالی است که تحقیقات صورت گرفته در صحنه حادثه حکایت از آن داشت که بازیگر جوان وضع جسمی عادی نداشته است.

سینماروزان: سیروس تسلیمی تهیه کننده، فیلمنامه نویس و البته پخش کننده سینمای ایران سالهاست مدیریت دفتر پخش امیدفیلم را برعهده دارد و طی این سال‌ها توانسته بسیاری از فیلمهای مطرح را پخش کند با این حال فعالیت دفتر پخش امیدفیلم در ماههای اخیر کمتر شده است و این برای شرکتی که مدیرش سال‌ها در صنف پخش کنندگان هم حضور فعال داشته عجیب است.

به گزارش سینماروزان سیروس تسلیمی در تازه ترین گفتگوی خود که با «فرهنگ نیوز» انجام شده با اشاره به مافیای برآمده از یک شرکت پخش در اکران اظهار داشت: من جزو پخش کنندگانی بوده‌ام که بار‌ها ناسالمی‌های عرصه اکران را نقد کرده‌ام و قطعا دلیل اول کم کاری‌ام همین نقدی بوده که از انحصارگرایی حاکم در اکران داشته‌ام یعنی این اواخر می‌دیدم حتی سینماداران حامی یک پخش کننده خاص از تسویه حساب فیلمهای من سرباز می‌زنند و مرتب این امر را به تأخیر می‌اندازند.

وی ادامه داد: من نزدیک به ۶۰ تا ۷۰ فیلم از بهترین‌های سینمای ایران را در سالهای مختلف پخش کردم اما در پنج سال اخیر پخش فیلمهای مطرح مونوپل یکی دو شرکت پخش خاص است که ارتباطات خاص یا پشتیبانی دولتی دارند و به این ترتیب فیلم دندان گیری برای شرکتهای مستقل نمی‌ماند و همین می‌شود که شرکتهای پخش مستقل رفته رفته ورشکسته می‌شوند.

روی پرده فیلمی را داریم که بیشتر از ۱۰۰ سالن دارد و فیلمی هم هست که ۵ سالن هم ندارد

سیروس تسلیمی در پاسخ به این سوال که چطور می‌شود شرکت پخشی که در همین یک دهه اخیر راه افتاده به چنان جایگاهی برسد که باسابقه‌های حیطه پخش هم به ورشکستگی برسند اظهار داشت: سالیانی نه چندان دور اختلافاتی میان تهیه کنندگان ایجاد شد که نوعی دسته گرایی و گعده بازی را شکل داد و از آن سو پخش کنندگان هم چون اتحادیه منسجم و قدرتمندی نداشتند متأثر از این دسته گرایی‌ها چندتکه شدند و نتیجه‌اش هم شد اینکه روی پرده فیلمی را داریم که بیشتر از ۱۰۰ سالن دارد و فیلمی هم هست که ۵ سالن هم ندارد و کمتر صدای اعتراضی از پخش کنندگان بلند می‌شود. جالب است که آن فیلم ۱۰۰ سالنی را دو ماه روی پرده نگه می‌دارند و فیلم ۵ سالنی را سر سه هفته پایین می‌کشند!

وی با اشاره به مراودات برخی پخش کنندگان با مدیران سینمایی خاص خاطرنشان ساخت: یک دهه قبل وقتی فلان شرکت پخش خاص شکل گرفت حمایتهای همه جانبه‌ای از سوی مدیرکل نظارت و ارزشیابی نثارش شد و بسیاری از تهیه کنندگان به واسطه همین مدیر سوق داده شدند به سمت واگذاری پخش فیلمشان به آن شرکت خاص. در ادامه طبیعی بود شرکتی که توانسته فیلمهای بهتر و با گیشه پرسود‌تر را مالک شود بتواند زود‌تر از بقیه شرکت‌ها، حق پخش فیلمهای دیگر را هم از آن خود کرده و در نتیجه بقیه شرکت‌ها چیزی نصیبشان نشود جز فیلمهایی که حتی در جشنواره هم خمیازه سازند تا اشتیاق برانگیز. این امر در درازمدت سینمای ایران را به جایی رسانده که می‌بینید یعنی شرکتی خاص به صورت حبابی رشد کرده و شرکتهای قدیمی به ورشکستگی رسیده‌اند.

مدیران سینمایی علاقه ندارند بدانند در حیطه پخش فیلم چه فجایعی رخ می‌دهد
سیروس تسلیمی با بیان وضعیت اکران فیلم در شهرستان‌ها گفت: در شهرستان‌ها هم اغلب سینماداران فقط با یکی دو تا پخش کار می‌کنند و مابقی دفا‌تر پخش خیلی که هنر کنند بتوانند یک سالن برای یک هفته بگیرند!

تسلیمی ادامه داد: آخرین فیلمی که خودم پخش کردم «پایان خدمت» بود که بد‌ترین موعد اکران یعنی شب عید روی پرده رفت و آن هم در حالی که اغلب سالن‌ها در اختیار فیلمهایی از‌‌ همان شرکتهای خاص بود و طبیعی بود که این روند با انتقاد من مواجه شود اما گویا مدیران سینمایی علاقه‌ای ندارند بدانند در حیطه پخش چه فجایعی در حال رخ دادن است.

بیزنسمن‌های دوپاسپورته سراغ من هم آمدند…
تهیه کننده «پرنده کوچک خوشبختی»، «میکس» و «پرنده آهنین» با اشاره به اینکه شرایط طوری پیش می‌رود که بخش خصوصی واقعی نه در حیطه پخش و نه در حیطه تولید نتواند امتداد حیات دهد گفت: واقعیت است که فعالیت در بخش خصوصی و متکی بر بازگشت سرمایه گیشه‌ای دشوار‌تر از همیشه شده است. هستند پولشویانی که به سراغ تهیه کنندگان مدعی کار در بخش خصوصی می‌روند و شرایط تولید محصولات سینمایی بدون گیشه را فراهم می‌کنند تا از معافیتهای مالیاتی استفاده کنند اما شخصا وارد این بازی‌ها نمی‌شوم.

سیروس تسلیمی با اشاره به سرنوشت تهیه کننده «شهرزاد» اظهار داشت: اتفاقی که برای سرمایه گذار و تهیه کننده آن سریال پرهیاهوی شبکه خانگی رخ داد باید آینه عبرت تمامی تهیه کنندگان و کارگردانان ایرانی باشد که سراغ سرمایه‌های مشکوک نروند. کم بیزنسمن‌های دوپاسپورته که اقامت دو کشور را دارند برای سرمایه گذاری سراغ من نیامدند اما خیلی زود ردشان کردم چون می‌دانستم فارغ از اهداف سوداگرایانه اقتصادی، برای تولید هنری هم کمترین ارزشی قائل نیستند.

وی ادامه داد: صاحبان پولهای بی‌مسئولیت به سینما و شبکه خانگی می‌آیند تا از یک طرف معافیتهای مالیاتی را داشته باشند و از طرف دیگر حواشی خاصی که سال‌ها بیرون از سینما درباره آن شنیده بودند را از نزدیک لمس کنند! معلوم است که چنین سرمایه گذارانی عاقبتی خوش برای سینما رقم نخواهند زد.

سینماروزان: اصغر نعیمی فیلمنامه نویس و کارگردان مستقل سینما که پاییز امسال عاشقانه «سایه های موازی» را روی پرده داشت و علیرغم محدودیت کامل و داشتن فقط 5 سالن مفید، فیلمش نیم میلیارد فروش را رد کرد در تازه ترین گفتگویش که با «سینماپرس» داشته به انتقاد از مدیران سینمایی پرداخته که به جای توسعه زیرساختهای سینما به تولید فیلم روی آورده اند!

به گزارش سینماروزان اصغر نعیمی که سابقه سالها نقدنویسی هم داشته است ضمن انتقاد از عملکرد دولت برای دخالت در حوزه تولید سینما گفت: دولت باید تصدی گری در امر تولید و اکران فیلم را کاهش دهد و به جای رقابت با جریان سینمای مستقل کاری کند که سینمای مستقل بتواند نفس تازه کند.