1

بیانیه بیش از هزار نفر از بدنه سینما خطاب به مدیران صنفی-دولتی سینما

سینماژورنال: توهین یک نشریه در قرار دادن تیتر “د…ث کیست” در کنار تصاویر تعدادی از هنرمندان حاضر در جشن حافظ انتقادات فراوانی را موجب شده است.

به گزارش سینماژورنال در تازه ترین واکنش گروهی موسوم به “سینمایی‌ها” که بیشتر از هزار نفر از بدنه سینمای ایران در آن حضور دارند و پیشتر نیز با نامه نگاری به رییس جمهور درباره مشکلات اصلی صنف سینمای ایران هشدار داده بودند(اینجا را بخوانید) با صدور بیانیه از مدیران صنفی-دولتی سینما خواسته اند که موضعی شفاف و بجا نسبت به رفتار آن نشریه داشته باشند.

در متن بیانیه این سینماگران آمده است: گروه سینمایی‌ها حرکت زشت، ناپسند، شنیع و ضداخلاقی روزنامه “یالثارات” را به شدت محکوم می کند و به عرض مدیران ارشد کشور و فرهنگ و هنر می رساند که اولا هر مطلبی که از سوی این نشریه ارتجاعی مطرح شده لایق خود و همفکرانشان می باشد و ثانیا از خانه سینما و سازمان امور سینمایی به جد می خواهد که یک بار برای همیشه تجمع اعتراض آمیزی را در جلوی مجلس شورای اسلامی تشکیل بدهند و از نمایندگان مجلس و در مرتبه بعدتر مدیران قوه قضائیه بخواهند که در مقابل ارتجاع فکری و فحاشان و بداخلاقان و زشت فکران جامعه سکوت نکنند و این مرتجعین فکری را به اشد مجازات برسانند…




سینماگران نومید از خانه سینما به رییس جمهور نامه نوشتند⇐صدای خرد شدن استخوانهای ما را بشنوید

سینماژورنال: جمعی از سینماگران در گلایه از اوضاع نابسامان صنف سینمای ایران که اعضایش همچنان از ابتدایی ترین مشکلات رفاهی رنج می‌برند به رییس جمهور نامه نوشتند.

به گزارش سینماژورنال در این نامه که به امضای 438 نفر از بدنه سینما موسوم به “گروه سینمایی‌ها” رسیده است به صراحت از مشکلات ابتدایی صنف سینما و از جمله نداشتن نظام بیمه ای جامع، بیکاری و اوضاع اقتصادی خراب بدنه سینمای ایران گلایه شده است.

متن کامل این نامه را با ذکر این توضیح بخوانید که اسامی امضاءکنندگان این نامه نزد سینماژورنال محفوظ است.

به نام خداوند بخشنده و مهربان
جناب آقای دکتر روحانی رییس جمهور معزز و فهیم ایران

با سلام

به اطلاع می رسانیم که مشکلات ماقبل قرون وسطایی مثل بیکاری و بی مسکنی و بی بیمه ای و توزیع ناعادلانه منابع عمومی در حوزه فرهنگ و سینما که متاسفانه از گذشته ها شروع شده، هم اکنون به اوج خود رسیده و اکثر اهالی سینما را به زیر خط فقر رسانده است به طوری که صدای خرد شدن استخوان های عموم اهالی سینما در لابلای چرخ دنده های زندگی کنونی به وضوح شنیده می شود!

جناب دکتر روحانی!
به خوبی می دانید که هنرمندان چه نقش تعیین کننده ای در جهت رشد فکری و فرهنگی هر جامعه ای دارند ولی متاسفانه به دلیل شرایط وحشتناک اقتصادی و انواع و اقسام بی عدالتی ها و بی توجهی ها این قشر مظلوم و افتخارآفرین از حداقل امکانات اولیه زندگی هم محروم است و جالب است که در این شرایط وحشتناک، هیچ مقام و نهاد مسئولی در این مرز و بوم هیچ اقدامی در جهت حل مشکلات سینماگران نجیب کشور از خود نشان نمی دهد تا جایی که به تعبیر حضرت رسول مکرم اسلام(ص) به وضوح دیده می شود که فقر از در وارد شده و ایمان از پنجره خارج می شود.
نشانه‌های این بحران و بی ایمانی را در هجوم هنرمندان این سرزمین به کشورهای بیگانه و شبکه های ماهواره ای را هم می بینید و هم می شنوید.

جناب دکتر روحانی عزیز!
گروه سینمایی ها صمیمانه از حضرتعالی خواهشمند است که به مشکلات آبروبر و ماقبل قرون وسطایی هنرمندان دردمند این کشور به صورت فوری و اورژانسی رسیدگی کنید.

جناب دکتر روحانی بزرگوار!
اعتقاد عمیقی داریم که شما صدای دردمندانه اکثریت قریب به اتفاق هنرمندان مظلوم این سرزمین را خواهید شنید و برای حل فوری و اورژانسی اینگونه مشکلات خانه خراب کن فکری خواهید کرد. جناب رییس جمهور معزز و فهیم باز هم با شما دوستانه گفتگو و درد دل خواهیم کرد.

پی نوشت سینماژورنال:
اینکه 483 نفر از بدنه سینماگران به جای آن که برای حل مشکلات خود به نهاد صنفی خویش که خانه سینماست متوسل شوند چاره را در این دیده‌اند که مستقیم به رییس جمهور نامه بنویسند نشان از آن دارد که اشتغال هیات مدیره صنف سینمای ایران در برگزاری جشنواره های دولتی و جشن های صنفی وقتی برای رسیدگی به مشکلات صنفی باقی نمی گذارد.

بعد از بازگشایی خانه سینما هرچند این امیدواری وجود داشت که توجه به حل مشکلات اولیه صنف در الویت قرار گیرد و برای مرتفع کردن آنها فکری شود با این حال صنف سینمای ایران همچنان و دو سال بعد از بازگشایی به لحاظ رفع اصلی ترین نیاز که یک نظام بیمه ای جامع است لنگ می زند.

این وضعیت نتیجه اش می شود نامه نگاری به رییس جمهور و استمداد از رییس دولت اعتدال در حل مشکلاتی که بخاطر ابتدایی بودن هرگز زیبنده سینمای ایران نیستند.

اما خوب یا بد همین است که هست. سران صنف این سینما که مدیرانش مرتب از جهانی شدن آن می گویند حتی نمی توانند به اندازه سرپرست یک کارگاه خصوصی در حومه تهران برای اعضایشان تسهیلات فراهم کنند…