سینماروزان: فیلم سینمایی “کاکا” به کارگردانی علی سراهنگ و تهیه کنندگی امیر سمواتی از روز چهارشنبه 19 شهریور در سینماها اکران می‌شود.

به گزارش سینماروزان فیلم سینمایی “کاکا” به مدت سه سال اجازه نمایش نداشت و به تازگی پروانه نمایش آن صادر شده است و از 19 شهریور در سینماها اکران میشود.

در خلاصه داستان این فیلم آماده است: حسام مرد شصت ساله ایست که با زن جوانی به عنوان همسر دومش و بی‌خبر از خانواده اش ازدواج می کند. این مسئله باعث درگیری حسام با پسرش و خانواده اش می شود.

حسین محجوب ،مهران احمدی، فرید سمواتی، رویا افشار، رضا اکبرپور، با معرفی شیفته خرم‌دل ،فرانک کلانتر، رها خدایاری بازیگران فیلم “کاکا” هستند.

عوامل این فیلم عبارتند از :
کارگردان: علی سرآهنگ ،تهیه کننده : امیر سمواتی با مشارکت مرکز سینمایی مستند و تجربی ،نویسنده فیلمنامه : علی سرآهنگ ، رضا اکبرپور، مدیر فیلمبرداری :مصطفی بافرونی، تدوین :سجاد پهلوان زاده، آهنگساز:مسعود سخاوت دوست، طراح صحنه و لباس:علی نصیری نیا، صدابردار: منصور شهبازی، صدا گذار: علیرضا نکولعل، دستیار تدوین :هرمز فرشی، مدیر تولید:مجید گودرزی، جانشین تهیه کننده :‌مهدی کارآمد تبریزی، پخش: موسسه درخشان آفتاب عالمتاب

سینماروزان: اوضاع بد اقتصادی سینماها علیرغم بازگشایی مجدد که بیش از هر چیز منتج است از ضعف اطلاع‌رسانی درباره باز بودن سینماها، به تدریج ضربات جبران‌ناپذیری را نه فقط بر پیکره سینما بلکه بر پیکره مدیریت سینمایی وارد خواهد کرد؛ همین که یک نهاد بی‌ربط مشغول دست‌اندازی به یک زیرمجموعه سینما یعنی شبکه خانگی است و مدیران جز مصاحبه، کاری ازشان برنمی‌آید نشان‌دهنده ضعف است!

حبیب اسماعیلی، تهیه‌کننده و مدیرعامل موسسه پخش رسانه فیلمسازان با انتقاد از مظلومیت سینما به برنا اظهار داشت: خطر سینما رفتن در قیاس با دیگر کارها مثل خرید کردن در فروشگاه‌ها یا رفت‌وآمد در مترو برای ابتلا به بیماری کرونا بسیار کمتر است و نمی‌دانم چرا هر بار در اولین واکنش به اوج‌گیری شیوع کرونا در کشور تصمیم به تعطیلی سینماها گرفته می‌شود؟؟

اسماعیلی تصریح کرد: پس از بازگشایی سینماها در بسیاری مواقع حتی 10 درصد سالن‌ها هم پر نمی‌شد و این میزان در یک سالن شرایطی را فراهم می‌کند که مردم با فاصله بسیار زیاد از هم بنشینند و با توجه به رعایت پروتکل‌های بهداشتی تقریباً هیچ خطری مخاطبان را تهدید نمی‌کند.

او افزود: نزدیک به 7 ماه است که کشور ما با ویروس کرونا درگیر است و به نظر می‌رسد که مدت بیشتری باید با این ویروس زندگی کنیم پس باید به دنبال فراهم کردن شرایطی باشیم که زندگی خود را به زیستن با این ویروس وفق دهیم چرا که قطعاً با رویکرد تعطیلی برای سینماها و دیگر مشاغل وضعیت اقتصادی فاجعه‌ای دیگر به بار می‌آورد. ادامه تعطیلی‌ها سینماداران را مجبور به تعدیل نیرو می‌کند و تعطیلی پروژه‌های سینمایی را در پی دارد که قشر عظیمی بیکار می‌شوند و این بیکاری برای دولت هم مشکل‌آفرین است.

این تهیه‌کننده باسابقه در ادامه تأکید کرد: متأسفانه سینما در سال‌های اخیر با معضلات بسیاری مواجه بوده و مسائلی مثل ساخت فیلم با پول‌های کثیف، مردم را هم نسبت به آثار سینمایی بدبین کرده و بسیاری دیگر لزومی به خرید بلیت سینما یا نسخه اصل فیلم‌ها برای حمایت از سینما نمی‌بینند. نمی‌توان به دلیل وجود فساد در یک پروژه این مشکل را به کل سینما تعمیم داد و به آن اینگونه بدبین بود. افراد بسیاری هستند که تنها از راه سینما امرار معاش می‌کنند و فیلم‌های بسیاری با بودجه شخصی ساخته می‌شوند که به موفقیت در گیشه امید دارند و عدم اکران فیلم‌ها سرمایه‌های بسیاری را نابود می‌کند.

این تهیه‌کننده در ادامه اظهار داشت: مشکلات در کشور آنقدر زیاد است که برنامه‌ای برای رسیدگی به مشکلات سینما وجود ندارد پس نمی‌توان چندان به حمایت دولت امید داشت و باید شرایطی وجود داشته باشد که سینما به چرخه اقتصادی خود ادامه دهد و این مهم با تعطیلی سینماها به هیچ‌وجه امکانپذیر نیست. متأسفانه نهادهای مختلف فرهنگی مدام برای هم شاخ و شانه می‌کشند و به جای همدلی و همراهی با هم برای یکدیگر مشکل ایجاد می‌کنند. چرا صداوسیما و شهرداری، فضای تبلیغی مناسب در اختیار سینما قرار نمی‌دهند؟ صداوسیما می‌تواند با همراهی با سینما مردم را از بی‌خطر بودن سالن‌ها مطمئن و بازگشایی سینماها را اطلاع‌رسانی کند اما متأسفانه به جای این کار حتی در شرایطی که سینماها باز بودند می‌شنیدیم که در تلویزیون خبرهایی از تعطیلی سینماها مطرح می‌شد.

حبیب اسماعیلی در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: بهتر است سازمان سینمایی در این شرایط به وعده‌های حمایتی‌اش عمل کند و همه نهادها و ارگان‌ها اعم از صداوسیما و شهرداری به کمک سینما بیایند و در بحث تبلیغات محیطی و اطلاع‌رسانی درباره بازگشایی سالن‌ها، در کنار سینما قرار بگیرند. مطمئناً در این شرایط با همدلی و همراهی است که می‌توان مشکلات را کنار زد و بهتر است اختلافات را کنار بگذاریم. تعطیلی تولید و اکران باعث ایجاد افسردگی در قشری بزرگ می‌شود که به نظر من پیامدهای مخربی برای جامعه خواهد داشت.

این تهیه‌کننده در پایان گفت: امیدوارم دولت و دیگر نهادها نگاهی ویژه برای حمایت از افرادی که سرمایه‌شان را وارد عرصه فرهنگ و هنر کرده‌اند، داشته باشد چرا که این افراد در این وضعیت نابسامان اقتصادی کار ارزشمندی انجام داده‌‌اند و نباید شرایطی فراهم شود که آن‌ها هم برای فرار از خطر شکست مالی به خرید و فروش دلار و کارهایی از این دست فکر نکنند. قبل از آن که سینماها به صرافی بدل شود کاری کنیم که مخاطبان به سینماها بازگردند.

سینماروزان: در روزی که کلی شایعه پیرامون تغییر جنسیت محمدرضا فروتن و سپس تکذیب این شایعات شکل گرفته بود، شورای صنفی نمایش قرارداد اکران تازه‌ترین فیلم این بازیگر سینما را ثبت کرد.

به گزارش سینماروزان شورای صنفی نمایش قرارداد اکران فیلم «آقای سانسور» با بازی محمدرضا فروتن را برای اکران از ۲۶ شهریور را ثبت کرد. بهرام افشاری بازیگر طناز درکنار صحرا اسداللهی که اخیرا درام معمایی پاپیولار “پسرکشی” را در اکران آنلاین داشت ازجمله همبازیان فروتن در این فیلم ضدسانسور هستند.

شورا همچنین قرارداد اکران «روزهای نارنجی» ساخته آرش لاهوتی برای نمایش از ۲۶ شهریورماه را ثبت کرد.

در جلسه تازه شورای صنفی نمایش شورا مقرر شد در روز ملی سینما برابر با جمعه ۲۱ شهریورماه بلیت سینماهای سراسر کشور نیم بها شود؛ این اتفاق درحالی رخ داده که درحالت عادی نیز صاحبان اغلب فیلمهای روی پرده از طریق سامانه سینمابلیت، تخفیف نیم‌بها می‌دهند و باز مخاطب ندارند.

به جز این شورا دستور داد از نوزدهم شهریورماه «کاکا» به کارگردانی علی سراهنگ و «بی حسی موضعی» ساخته حسین مهکام روی پرده‌ها بیاید.

شورا مقرر کرد به مناسبت هفته دفاع مقدس نیز فیلم ارگانی «آبادان یازده ۶۰» به کارگردانی مهرداد خوشبخت اکران شود.

سینماروزان: نزدیک به یک ماه بعد از برگزاری انتخابات خانه سینما همچنان پرسشهایی جدی وجود دارد درباره چرایی حذف بیش از ده صنف از انتخابات به بهانه نداشتن شناسه کارگری و درعین حال چگونگی ورود صنف کارگردانان به انتخابات بدون انتشار اسناد مبتنی بر شناسه دار بودن این صنف؟

بعد از برگزاری اولین جلسه هیات مدیره تازه خانه سینما و انتخاب نماینده صنف کارگردانان(محمدعلی نجفی) به عنوان رییس خانه سینما مجددا آن پرسشها مطرح شده تا جایی که نجفی را واداشته از شناسه دار شدن صنف کارگردانان بگوید و البته بی اشاره به تاریخ صدور شناسه!؟؟

محمدعلی نجفی که نماینده کانون کارگردانان در انتخابات دوره پانزدهم هیأت مدیره این نهاد صنفی بود، درباره ابهامات مطرح شده پیرامون دریافت کد شناسه ملی برای کانون کارگردانان سینمای ایران و برخی گمانه‌زنی‌ها مبنی‌بر غیرقانونی بودن حضور این صنف در انتخابات به مهر اظهار کرد: کد شناسه موردنظر برای کانون کارگردانان پیش از این صادر شده بود اما به دلیل مشکل اینترنتی این کد در موعد مقرر به دست ما نرسیده بود.
 

این کارگردان بی اشاره به تاریخ صدور شناسه تاکید کرد: کد شناسه ملی کانون کارگردانان در حال حاضر دریافت شده و این کد را به وزارت ارشاد و هیات مدیره قبلی خانه سینما ارائه کرده‌ایم. مطمئن باشید اگر این کد اعلام نمی‌شد، اولین جلسه هیات مدیره «خانه سینما» نیز برگزار نمی‌شد.

نجفی در حالی مدعی دریافت شناسه کانون کارگردانان شده که شرط داشتن شناسه ملی شرطی لازم برای تمام صنوف جهت شرکت در انتخابات هیات مدیره خانه سینما بود و بسیاری از صنوف بخاطر نداشتن شناسه نتوانستند در انتخابات شرکت کنند.
بعد از برگزاری انتخابات هیات مدیره هم رمضانعلی حیدری خلیلی معاون توسعه منابع سازمان سینمایی بر لزوم داشتن شناسه برای حضور در انتخابات تاکید کرده بود و حالا نزدیک یک ماه بعد از انتخابات تازه محمدعلی نجفی از صدور شناسه برای کانون کارگردانان سخن گفته است.

پرسش آنجاست که این شناسه دقیقا چه زمانی صادر شده چون اگر بعد از برگزاری انتخابات صادر شده باشد شرکت صنف کارگردانان در انتخابات زیر سوال میرود.

چرا روسای خانه سینما اسناد مرتبط با صدور شناسه ملی کانون کارگردانان را منتشر نمیکنند تا تاریخ شناسه مشخص گردد و شک و شبهه ها برطرف شود؟؟

سینماروزان: اعتراضات چندباره صاحبان آثار پرفروش سال گذشته به عدم تسویه سینماداران با آنها درنهایت منجر شد به اینکه سازمان سینمایی فهرستی از سینماداران بدهکار ارائه داده و اعلام کند مبلغ نزدیک به ۱۷میلیاردی این بدهی در قالب حمایت از سوی سازمان سینمایی پرداخت خواهد شد!!

به گزارش سینماروزان اینکه برای پرداخت بدهی 17میلیاردی سینماداران اغلب مرفه، بودجه دولتی هست ولی برای توزیع یک عیدی حداقلی یا یک سبدکالای درجه دو به بهانه کمبود بودجه بیش از نیمی از صنف سینما را حذف میکنند تناقضی است بی پاسخ که حتما باید مدیران فرهنگی درباره اش اظهارنظر کنند.

در صدر سینما های بدهکار پردیس کوروش به مدیریت علی سرتیپی قرار دارد با بیش از دو میلیارد بدهی و عجبا که بخشی از بدهی این سینما مربوط به فیلمهایی است مثل “سونامی” که تهیه کننده اش خود سرتیپی بوده!!

علی سرتیپی در چرایی بدهی بالای کوروش به فرهیختگان گفت:  پولی که از بابت فروش فیلم‌ها به دست آمده را در دو حوزه خرج کردیم؛ بخشی از این پول صرف شارژ و هزینه‌های جاری و حقوق پرسنل ما شد که رقمی در حدود 5 میلیارد تومان را شامل می‌شود. اگر این کار را نمی‌کردیم مجبور به تعدیل نیرو بودیم که تصمیم گرفتیم راه دوم را انتخاب کرده و با حفظ پرسنل، این خرج‌ها را بپردازیم.

سرتیپی درباره بدهکاری سینمایش به فیلم خودش ادامه داد: مابقی پولی که از فروش باقی ماند را به فیلم‌های دیگر داده و ترجیح دادم ابتدا به حساب فیلم‌های دیگر بپردازم و فعلا از فیلم‌های خودم منفعت نبرم و به این ترتیب، خودم به خودم بدهکار شدم تا بدهکار دیگران نمانم!!!

سینماروزان: شورای صدور پروانه ساخت در جلسه اخیر با هشت فیلمنامه موافقت کرد.

به گزارش سینماروزان در میان پروانه‌‌های صادره نام دو آقازاده به چشم می‌خورد؛ یکی سپهر سیفی آقازاده مریم شفیعی مدیر کانون تبلیغاتی ایران‌نوین که پروانه تولید فیلم “فرار مغزها” را گرفته به کارگردانی امیر ترابی؛ این دو پیشتر “هزارتو” را ساخته بودند که اکران موفقی نداشت.

یوسف آقازاده ابراهیم حاتمی‌کیا هم پروانه “اسکورت” را گرفته؛ نه به تهیه‌کنندگی پدرش بلکه به تهیه‌کنندگی آزیتا موگویی!!!

فریدون جیرانی پروانه ساخت “میخواهم سالم زندگی کنم” را گرفته که عنوانش یادآور “میخواهم زنده بمانم”ایرج قادری است.

علیرضا رئیسیان پروانه ساخت “افسانه اسی” را گرفته به کارگردانی امین قوامی که سابقه دستیاری برای کارگردانانی مختلف از سروش صحت تا خود رییسیان را داشته است.

بهرام عظیمی انیماتوری که با “تهران ۱۵۰۰” می‌شناسیمش نیز پروانه انیمیشن “پسری با ابروهای ضخیم” را گرفته که این یکی نام یادآور “دختری با خالکوبی اژدها”ی دیوید فینچر است!

فهرست کامل پروانه‌های صادره به شرح زیر است:

–“تفریق” به تهیه‌کنندگی مجید مطلبی ، کارگردانی و نویسندگی مانی حقیقی

–“افسانه اسی” به تهیه‌کنندگی علیرضا رئیسیان، کارگردانی امین قوامی و نویسندگی مشترک امیر روئینی ومحمد کریم پور

–“فرار مغزها” به تهیه‌کنندگی سپهر سیفی، کارگردانی امیرحسین ترابی و نویسندگی مشترک امیر حسین ترابی و هما بذر افشان

–“اسکورت” به تهیه کنندگی آزیتا موگویی،کارگردانی و نویسندگی یوسف حاتمی کیا

— “برزنگی” به تهیه کنندگی و کارگردانی حسین قاسمی جامی و نویسندگی عباس چگینی

–” می خواهم سالم زندگی کنم” به تهیه کنندگی،کارگردانی و نویسندگی فریدون جیرانی

–” پسری با ابروهای ضخیم” به تهیه کنندگی محمد ابوالحسنی،کارگردانی و نویسندگی بهرام عظیمی

–“مستوفی” به تهیه‌کنندگی، کارگردانی و نویسندگی سیاوش اسعدی

سینماروزان: کرونا، سینماها را حتی با وجود بازگشایی به وضعیتی تقریبا تعطیل کشانده و هیچ برنامه جامعی برای کشاندن مخاطب به سینماها وجود ندارد ولی باوجود تعطیلی تقریبی سینماها، زیرمجموعه‌های دولتی سینما همچنان اصرار دارند به برگزاری جشنواره‌هایی که برخی از آنها حتی در پساکرونا هم مشتری نداشت ولی چون بودجه خوبی نصیبشان می‌شود محملی خوب است برای کسب درآمد!!!

هادی آفریده مستندساز با گلایه از روسای سینما که بجای ارتقای معیشت سینماگران به فکر برگزاری جشنواره هستند به ایسنا گفت: آنچه من از صحبت‌های مدیران سازمان سینمایی در دو ماه اخیر درباره جشنواره‌های مختلف وزارت ارشاد شنیدم این بوده که دولت تصمیم دارد با برگزاری آنلاین جشنواره‌ها از فجر و حقیقت گرفته تا کودک و فیلم کوتاه تهران بگوید که شرایط به نحوی عادی است. انگار قرار است صورت مسئله به نوعی پاک شود، در صورتی که همه می‌دانیم شرایط نه تنها عادی نیست بلکه شاید بحرانی هم هست که البته منظورم فقط بخاطر کرونا نیست.

کارگردان مستندهای «چنارستان»، «کودکی رنگ‌پریده» و «نقل گردآفرید» در این باره ادامه داد: برای من سوال است که آیا در حال حاضر آقایان در سازمان سینمایی وزارت ارشاد متوجه هستند که هفت ماه است تولیدات سینمای مستند تقریباً خوابیده؟ آیا می‌توانند درک کنند که بعضی از بچه‌های سینماگران حتی به نان شب محتاج‌اند؟ با این شرایط من اگر جای دوستان مدیر بودم قطعا جشنواره‌ها را تعطیل می کردم و پول آن را برای تولید هزینه می‌کردم و اگر شرایط کرونا هم اجازه تولید نمی‌دهد پول نفت را و بودجه فرهنگی که سهم بچه‌های اهل فرهنگ است را به خودشان واگذار می‌کردم تا بتوانند زندگی خود را بگذارنند چرا که واقعیت این است که الان تقریباً کل بخش فرهنگ و هنر به گِل نشسته است، بماند که در این مملکت، سینمای مستند به لحاظ مالی اصولاً یک پدیده‌ی به گِل نشسته است و در نظر بگیرید که در این هفت ماه گذشته اوضاع بدتر هم شده است.

آفریده با اشاره به کسانی که هنوز توان و انگیزه دارند و در این وضعیت فیلم تولید می‌کنند، گفت: وزیر ارشاد و رئیس سازمان سینمایی باید قبل از اینکه جشنواره‌ها را به شکل آنلاین برگزار کنند و این شیوه را به سازمان‌های زیرمجموعه مثل مرکز گسترش یا انجمن سینمای جوانان ابلاغ کنند، به این فکر کنند که آیا رمقی برای جامعه “فرهنگی” سینمای ایران باقی مانده است؟ منظور من دقیقا کسانی هستند که در سینمای فرهنگی فعالیت می‌کنند نه آن‌ها که در گیشه مشغول هستند. آیا به این فکر شده که حتی در صورت برگزاری آنلاین جشنواره، چند در صد از این‌ها توان پرداخت پول اینترنت را دارند؟ اینجا اروپا نیست که ما به اینترنت پر سرعت و تقریبا مجانی وصل باشیم‌. متاسفانه سیاستگذاری فرهنگی فقط به فکر ویترین هستند که فردا روز به وقت تحویل دولت، بگویند در همه حال پرچم فرهنگی مملکت را نگه داشتند، اما به چه قیمت؟ به قیمت نابودی ما؟

سینماروزان: دیگر نمی‌توان حالا حالاها امید داشت به رونق گیشه‌ها. سینماها بعد از تعطیلی کرونایی، دو ماه بی‌رونق را پشت سر گذاشتند تا به تعطیلی یک دهه‌ای ابتدای محرم رسیدیم و حالا با بازگشایی مجدد هم اوضاع نه تنها بهتر نشده که بدتر شده است.

در صدر آمار فروش همچنان “ارتش سری” هست که با وجود عرضه در اکران آنلاین همچنان سالن دارد ولی فروشش کماکان حوالی ۲.۵میلیارد متوقف شده است.

“زنها فرشته‌اند۲” هم کم‌کم به ۶۰۰میلیون نزدیک می‌شود و اگر تا دو ماه آینده همچنان روی پرده باشد شاید میلیاردی هم بشود.

“تا ابد” رقم فروش خود را از ۵۰میلیون عبور داده و “قتل عمد” هم در حسرت ده میلیاردی شدن مانده است.

آمار فروش سینماهای ایران تا ابتدای جمعه ۱۴شهریور ۱۳۹۹ به شرح زیر است:

–خوب بد جلف(۲) دو میلیارد و ۵۲۰میلیون (۶۲روز)

–زنها فرشته‌اند(۲) ۵۷۰ میلیون(۳۹روز)

–تا ابد ۵۲میلیون(۱۸روز)

–قتل عمد ۹میلیون(۱۸روز)

سینماروزان: شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی در جلسه اخیر خود با صدور مجوز نمایش سه فیلم موافقت کرد.

“سازهای ناکوک” از جمله فیلمهای پروانه گرفته است با مضمونی درباره ارتباطات دو خواهر و مردی که دربرابرشان قرار گرفته. “سازهای ناکوک” را علی حضرتی به تهیه‌کنندگی فرشته طائرپور ساخته.

فهرست کامل پروانه‌های صادره به شرح زیر است:

–«تی تی» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی آیدا پناهنده

— «دشمنان» به تهیه کنندگی مجید برزگر و کارگردانی علی درخشنده

–«سازهای ناکوک» به تهیه‌کنندگی فرشته طائرپور و کارگردانی علی حضرتی

سینماروزان: هرچند پروانه نمایش فیلم ضدملکه “دیدن این فیلم جرم است” از محصولات حوزه هنری در روزهای برگزاری جشنواره سی و هشتم فجر صادر شد ولی این فیلم هنوز نتوانسته مجال اکران پیدا کند و با اوضاع پیش‌آمده برای سینماها و رکود آنها بعد از شیوع کرونا بعید است این فیلم بتواند اکران سراسری موفقی را هم تجربه کند.

محمدرضا شفاه تهیه‌کننده “دیدن این فیلم جرم است” با اشاره به مشکلاتی که در مسیر اخذ پروانه نمایش این فیلم وجود داشت و اکران عمومی آن را به تأخیر انداخت به مهر توضیح داد: به نظرم سازمان سینمایی و دست‌اندرکارانش، آن زمان حافظ منافع برخی از گروه‌های سیاسی بودند که بخشی از این حمایت‌ها متوجه رئیس وقت مجلس شورای اسلامی(!!؟؟؟) بود. گروهی که در مجلس صاحب قدرت بودند و آقای مؤمنی شریف مدیر وقت حوزه هنری هم صراحتاً بر نقش آن‌ها در مشکلات این فیلم تصریح کرده بود!! به نظر ما با تغییر ترکیب نمایندگان مجلس و به موازات آن کاهش سایه مجلس از سر سازمان سینمایی، موانع از بین رفت و این فیلم مجوز نمایش گرفت.

محمدرضا شفاه درباره آخرین وضعیت نمایش این فیلم سینمایی گفت: ما دوست داریم این فیلم هر چه زودتر دیده شود اما موقعیت امروز موقعیت سختی است. با این وجود قصد داریم این فیلم را در سال جاری به نمایش بگذاریم.

وی درباره احتمال اکران آنلاین این اثر گفت: اکران آنلاین گزینه اول ما نیست، ولی به آن فکر می‌کنیم. درواقع ترجیح ما این است که «دیدن این فیلم جرم است» را ابتدا در سینماها به نمایش بگذاریم، ولی به هر حال همه از وضعیت کنونی سیستم اکران مطلع هستند و می‌دانند که چقدر پیچیده شده است. با این حال ما تلاشمان را می‌کنیم که در صورت مساعد شدن شرایط، فیلم را در آبان ماه همین امسال اکران عمومی کنیم چون این نگرانی وجود دارد که اگر در این مقطع «دیدن این فیلم جرم است» را به نمایش نگذاریم، ممکن است بعداً با موانعی رو به رو شود و مجددا توقیف شود؛ ضمن اینکه امکان دارد حرف فیلم دیگر حرف به روزی نباشد.

شفاه با اشاره به مشکل پلت‌فرم‌های اکران آنلاین در زمینه صیانت از فیلم‌ها بیان کرد: فیلم‌ها در نمایش آنلاین به سرعت قاچاق می‌شوند، اما این مشکل پلت‌فرم‌ها در همه جای جهان است. در ایران مشکل دیگری که وجود دارد این است که این اتفاق برای کسی مهم نیست! درواقع سازمان متولی آن، به همه کاری می‌پردازد به جز توجه به این مورد و مقابله جدی و بلحظه با قاچاقچیان. این در حالی است که در کشورهای دیگر سرچشمه‌های نشر دهنده فیلم‌ها را به سرعت قطع می‌کنند.

سینماروزان: شاید بسیاری ندانند مرتضی احمدی بازیگر و صداپیشه فقید ایرانی در کارنامه کاری خود سابقه تندترین انتقادات علیه دولتیون را دارد.

مرتضی احمدی خود درباره دردسرهایی که بخاطر خواندن پیش‌پرده‌های انتقادی داشته گفته بود: به‌خاطر یک پیش‌پرده‌خوانی در نقد مالیات گرفتن از ملتی که نان ندارند بخورند، مرا شش ماه تبعید کردند به کرمان و اگر محمد مسعود به دادم نمی‌رسید و در روزنامه‌اش “مرد امروز” در این باره افشاگری نمی‌کرد و رایزنی نمی‌کرد، ممکن بود سالها در تبعید بمانم!!

مرتضی احمدی با اشاره به دلیل تبعید گفت: دربرابر هیات دولت و مقابل قوام‌السلطنه پیش‌پرده‌ای خواندم حاوی این بیت: مالیاتچی بس که کودن و خرفته/خرو ول کرده و پالون‌و گرفته..‌.

این بازیگر درباره اجرا در عروسی ثریا اسفندیاری هم از پیش‌پرده‌ای گفته که حمید قنبری با طعنه به ثریا در این عروسی خوانده است؛ پیش‌پرده‌ای به‌شدت تند و ۱۶+ !!!

فیلم حرفهای مرتضی احمدی را اینجا ببینید‌.

سینماروزان: در دو ماه بعد از بازگشایی سینماها نه تنها اوضاع گیشه‌ها روبراه نشده بلکه انفعال مدیریتی بر سر معرفی سینماها به‌عنوان فضاهایی پاک و بهداشتی برای گذران اوقات فراغت موجب گشته نه تنها فیلمهای روی پرده ضرر دهند بلکه سینماداران هم بدترین روزهای یک دهه اخیر را تجربه کنند و به نظر می‌رسد اگر مدیران سینمایی برنامه‌ای به‌روز برای برون‌رفت از این وضع نداشته باشند به‌زودی شاهد تعطیلی کامل سینماهای مستعمل مرکزشهر و به‌دنبالش تغییر فعالیت فرهنگی پردیسها خواهیم بود.

سجاد نوروزی مدیر پردیس آزادی با اشاره به تعدیل نیمی از پرسنل پردیس آزادی درنتیجه رکود گیشه‌ها به همشهری گفت: پس از 5‌ماه مقاومت، مجبور شدیم نزدیک نیمی از کارکنان خود را تعدیل کنیم؛ یعنی 50نفر. پس از این هم ذخیره مالی‌مان تا چند‌ماه بیشتر جواب نخواهد داد.

نوروزی در تشریح دلایل رکود سینماهای ایران حتی بعد از بازگشایی ادامه داد: سینماهای آمریکا و اروپا قصد دارند با tenet کریستوفر نولان کار خود را آغاز کنند. فیلمی که ممکن است جزو یکی از تأثیرگذارترین فیلم‌های دهه اخیر قرار بگیرد. با این فرمول است که سینماهای دنیا گشوده می‌شوند. مقایسه کنید؛ ما در ایران با چه فیلم‌هایی کار خود را آغاز کرده‌ایم؟

نوروزی ادامه داد: بخشی از بی‌رونقی سینماها در زمان بازگشایی تیرماه، از ترس کرونا بود. بخش دیگر آن نبود فیلم روی پرده است. دو کمدی روی پرده است که یکی از آنها روی پلتفرم‌های مختلف قرار دارد و یکی دیگر هم به ایثار تهیه‌کننده روی پرده رفته است. در روزهای اول بازگشایی، آمار امیدوارکننده به‌نظر می‌رسید. اما با افزایش تلفات کرونا در کشور این آمار کاهش یافت و در نهایت فیلمی هم برای تماشا روی پرده نبود. 60درصد ترس عمومی و 40درصد نبود فیلم خوب به این وضعیت دامن زده است.

مدیر پردیس آزادی افزود: تا دو یا سه‌ماه دیگر چیزی به‌نام سینما در این کشور وجود نخواهد داشت. چون دخل سینمای ایران خالی خواهد شد و پولی برای تولید ندارد. به همین‌خاطر بخش عمده تولید آثار سینمایی ایران به کشورهای همجوار منتقل شده و با سرمایه‌های بیگانه ساخته می‌شود. اتفاقی که در دهه‌های 60 و 70برای موسیقی‌مان اتفاق افتاد و از لس‌آنجلس موسیقی وارد کشورمان شد. پس از این فیلم‌های فارسی‌زبان ایرانی به کشور وارد می‌شود؛ خطری که متأسفانه متوجه آن نیستند. مدیران، سینما را هنری شیک و غیر ضروری می‌دانند و تصور می‌کنند که اگر یک‌سال هم تعطیل باشد خللی به آن وارد نخواهد شد. درحالی‌که چنین نیست. با ادامه‌دار شدن این وضعیت 90درصد سینماهای کشور تعطیل می‌شود. 10درصد باقی‌مانده نیز به شکل ورشکسته به فعالیت نمادین خود ادامه می‌دهد. درصورتی که اراده‌ای برای بهبود اوضاع باشد، حداقل چند سال طول خواهد کشید تا همه‌‌چیز به روال عادی خود بازگردد.

سجاد نوروزی با گلایه از عدم حمایت صداوسیما از سینمای ایران گفت: مصوبه شورای‌عالی امنیت ملی است که برای جلوگیری از نفوذ بیشتر ماهواره‌ها، صدا و سیما گوشه‌چشمی به سینمای ایران داشته باشد اما صدا و سیما در حال پردازش اشتباه راهبردی بزرگی است. این سازمان تصور می‌کند که اگر سینماها و وی‌او‌دی‌ها از رونق بیفتد، خودش رونق تازه‌ای پیدا خواهد کرد درحالی‌که سخت در اشتباه است. صدا و سیما در حال تبلیغ این موقعیت است که سینماها تعطیل هستند. شرایط کرونا مستمسک قرار داده شده تا مخاطبانی را به‌خود اضافه کند، درحالی‌که چنین اتفاقی برای صدا و سیما نخواهد افتاد، زیرا توان اجرای هیچ‌یک از سندهای راهبردی نظام را ندارد. به‌عبارتی سینما هم‌اکنون با زنجیره‌ای از بی‌توجهی و زنجیره‌ای از عاملان لطمه‌زننده چون صدا و سیما مواجه است. هر دو این زنجیره‌ها مثل دو لبه قیچی در حال نابودی سینما هستند و گمان می‌کنند از این طریق شرایط‌شان بهبود خواهد یافت. درحالی‌که نتیجه جز تولید با سرمایه بیگانه در کشورهای همجوار، جذب هنرمندان به خارج از کشور و… نخواهد بود و درنهایت صداوسیما را هم متضرر خواهد کرد. اگر دولت نتواند ماهیت شکل گرفته برای سینمای ایران را زنده نگه‌داشته و حفظ کند، بعدها باید میلیارد‌ها تومان هزینه به‌وجود آمدن و شکل‌گیری دوباره آن کند.

سینماروزان: این در ذات هر اثر هنری است که وقتی به اکران میرسد به صورت بیرحمانه نقد شود و اتفاقا سینماگران جاافتاده نه تنها واکنش دفعی به انتقادات تند نشان نمی‌دهند بلکه اتفاقا مسیر بعدی خود را براساس ترمیم ایرادات منتج از نقدها می‌چینند.

به گزارش سینماروزان ازجمله فیلمهای اکران آنلاین، “لتیان” است که تیم بازیگران اسم و رسم‌داری دارد و تبلیغات محیطی مکفی هم داشته ولی اقبال مخاطبان به آن محسوس نبوده و مخاطبان به دلایل مختلف بدان تاخته‌اند؛

از تیپیکال بودن بازیها تا عدم انتخاب مناسب بازیگر تا قلت داستان لازم برای یک فیلم بلند تا شباهت به آثار اصغر فرهادی و… بخشی از انتقادات وارده به “لتیان” است.

واکنش اکتای براهنی آقازاده رضا براهنی نویسنده “لتیان” به این انتقادات قابل تامل است که با شاهد مثال آوردن از واکنش مخاطبان به فیلم “طعم گیلاس”کیارستمی، خواه ناخواه فیلم پرچهره و بی‌بدعت داستانی “لتیان” را با فیلم بی‌چهره ولی بلحاظ داستانی بدیع “طعم گیلاس” سنجیده است.

اکتای براهنی درباره انتقادات علیه “لتیان” به شرق گفت: بخشی از مخالفت‌ها یک هجمه فضای مجازی است و از صفحات مجازی قلابی و اکانت‌های فیک كه مدام فحش می‌دهند، نشئت می‌گیرد. درواقع مخالفت اصیل عده‌ای با هجمه عده‌ای دیگر که دقیق نمی‌توانم شناسایی کنم از كدام‌سو است، مخلوط شده است. در نتیجه نمی‌توانم عیار این موضوع را نسبت به كار خودم به‌طور دقیق مشخص كنم. باید زمان بگذرد تا متوجه شوم واقعا جایگاه فیلم کجاست. مدتی قبل در صفحه شخصی‌ام ویدئویی از مستندی منتشر کردم، از زمانی که فیلم «طعم گیلاس» نمایش داده شد و مردم به دیدن آن رفته بودند، مردم وقتی از سینما بیرون می‌آمدند، نظراتشان درباره فیلم را با واژه‌هایی مثل مزخرف و افتضاح بیان می‌کردند.

آقازاده براهنی ادامه داد: از سال 76-77 که «طعم گیلاس» کن گرفته بود، اینها را می‌گفتند جامعه‌‌ای كه به‌ندرت فیلم درست و حسابی می‌بیند و تفاوت شیوه‌های روایی را تشخیص نمی‌دهد، به همه چیز معترض است و خودش هم كاری نمی‌كند…فکر می‌کنم بخشی از مخالفت‌ها با این فیلم لحظه‌ای است…

نویسنده “لتیان” افزود: در مورد فیلم «لتیان» به نظرم یک هجمه غیرمنصفانه در مورد فیلم وجود دارد. جملات کلی را که در مورد این فیلم و در انتقاد به آن مطرح می‌شود، قبول ندارم. اگر می‌گویند شخصیت‌پردازی كم است، باید بگویم كه این فیلم از نمونه فیلم‌های ژانر سفر است چون در سفر، زمان محدودی برای شخصیت‌پردازی وجود دارد.

سینماروزان: تکذیبیه تازه فیض‌الله عرب‌سرخی بر ماجرای شلاق‌زنی عبدالله علیخانی در حراست ارشاد در دهه شصت(اینجا را بخوانید) با واکنش حسین فرحبخش شریک کاری سالیان طولانی علیخانی مواجه شد.

حسین فرحبخش در واکنش به اظهارات تازه فیض‌الله عرب‌سرخی گفت: برخی از رفقای عرب‌سرخی از من خواهش کردند که من و علیخانی دیگر چیزی علیه ایشان و کارنامه‌شان در دهه شصت نگوییم و ما هم مدتهاست به احترام رفقای ایشان چیزی نگفته‌ایم ولی چون مجددا آن اتفاقات را تکذیب کردند باید بگویم علیخانی کماکان بر حرفهایش اصرار دارد و نشان به آن نشان که حین شلاق‌زنی، دمپایی ابری پای‌تان بود.

فرحبخش ادامه داد: دستور به شلاق زنی باید بعد از محاکمه در دادگاه و صدور حکم توسط قاضی صورت گیرد و نه اینکه بدون اثبات اتهام، یک تهیه‌کننده سینما را شلاق بزنند؛ البته این فقط یکی از ده‌ها اتفاق تلخ سینمایی دهه شصت بود. اتفاقاتی که یک سر سوزنش را باید در دنیا جواب دهید و یک اقیانوسش را در آخرت.

این تهیه‌کننده سینما خطاب به عرب‌سرخی گفت: اینکه می‌گویید با هنرمندان کاری نداشتید درست است چون در حراست حضور داشتید و هنرمند را چه به حراست؟؟ درباره کارنامه کاری اصلاح‌طلبان در وزارت ارشاد دهه شصت آن قدر گفته‌اند و شنیده‌ایم که چه حرف تازه‌ای بزنیم جز آن که بدترین بی‌حرمتی‌ها علیه هنرمندان در همان روزگار رقم خورد.

فرحبخش افزود: حرف از اصلاح‌طلبی یا اصولگرایی زدن در این روزگار واقعا زیر سوال است چون مردم از هر دو گروه خسته هستند و هر دو را هم آزموده‌اند و به نتیجه نرسیده‌اند پس بیخود با الصاق خود به اصلاح‌طلبان به‌دنبال پرهیز از عدم عذرخواهی نباشید.

فرحبخش درادامه حرفهایش خطاب به عرب‌سرخی اظهار داشت: نه من و نه عبدالله علیخانی به‌دنبال باز کردن مجدد خاطرات آن سالها نیستیم ولی اگر  باز هم تکذیب کنید به یک مناظره آزاد دعوت‌تان می‌کنیم و این بار علاوه بر ارشاد دهه ۶۰ حرفهایی تازه خواهیم زد درباره رزومه‌تان در وزارت بازرگانی یا رایزنی در پاکستان!!

حسین فرحبخش با بیان اینکه اساسا سیاسی نیست خاطرنشان ساخت: چه اصلاح‌طلبید یا اصولگرا به خودتان مربوط است ولی از آزادگی دم نزنید که بدجوری توی ذوق می‌زند.افعال شما باعث شد که رفته رفته از جریانات سیاسی کنار روید و از دور خارج شوید و اینکه می‌کوشید با اظهارات تازه، بازارگرمی کنید به جایی نمی‌رسد. ای کاش یک بار اشتباه خود را می‌پذیرفتید و با یک عذرخواهی از عملکرد و توبه از گناهان، به دنبال بازگشت به عرصه سیاسی بودید و نه همچنان با تکذیب اشتباهات!!

سینماروزان: هرچند فیلم عاشورایی “رستاخیز” توقیف شده ولی همچنان محرم که میشود نسخه قاچاق آن در فضای مجازی بازنشر میشود آن هم درشرایطی که رییس سینما از صدور مجوز اکران آنلاین فیلم گفته اما تهیه‌کننده به‌دنبال راه‌اندازی یک وی.او.دی اختصاصی و امن برای عرضه فیلم است.

به گزارش سینماروزان در این اوضاع با تماشای همان نسخه‌های فاچاق، بازار اظهارنظر درباره فیلم “رستاخیز” داغ میشود.

احمد طالبی‌نژاد منتقد سینما با بی‌نظیر خواندن “روز واقعه” به مهر گفت: فیلم «رستاخیز»احمدرضا درویش علی‌رغم آن همه هزینه و امکانات عرضه شده از نظر تاثیرگذاری قدرت «روز واقعه» را ندارد!

طالبی‌نژاد تاکید کرد: وقتی فیلمسازی سراغ سوژه‌هایی از این دست می‌رود باید به گونه‌ای عمل کند که لحن و بیان آن از لحن و بیان روضه خوان‌ها عقب‌تر نباشد تا بتواند مخاطب خود را تحت‌تاثیر قرار دهد.

این منتقد افزود: فیلمنامه «روز واقعه» هم مخاطب را به درستی تحت‌تاثیر قرار می‌دهد، حتی من نیز به‌عنوان یک مخاطب زمانی که این فیلمنامه را می‌خواندم چشمانم پر از اشک می‌شد و به‌زحمت میتوان فیلم دیگری را همپای این اثر یافت.

سینماروزان: مسعود مهرابی مدیرمسئول شریف مجله فیلم که این اواخر به پارکینسون هم مبتلا بود، در ۶۶سالگی درگذشت.

با درگذشت مسعود مهرابی هیچ بعید نیست مجله فیلم هم که در سالهای اخیر تیراژش به شدت کاهش یافته بود تعطیل گردد؟

منهای کاهش اقبال مخاطبان، اختلافاتی که مهرابی با شورای سیاستگذاری مجله فیلم و شخص هوشنگ گلمکانی داشت از دیگر عواملی است که شائبه تعطیلی مجله فیلم بعد از مهرابی را پررنگ خواهد کرد.

در آخرین روزهای حیات مهرابی متنی اینستاگرامی از وی منتشر شد که بر اختلافات خود با رییس شورای نویسندگان مجله تاکید کرده بود.

هرچند به‌لحاظ حقوقی امکان انتشار مجلات بعد از فوت مدیرمسئول و با معرفی مدیرمسئول جدید هم وجود دارد چنان که پوپک صابری کوشید بعد از پدرش کیومرث صابری همچنان “گل آقا” را منتشر کند ولی اغلب این امتدادها به جای روشنی نرسیده است.

اینکه آقازاده مهرابی بخواهد بعد از پدر همچنان انتشار مجله فیلم در دوران پس‌زدگی مجلات کاغذی را امتداد دهد یا خیر مشخص نیست؟ تازه اگر بنا شود این مجله امتداد حیات دهد معلوم نیست وارثان مهرابی بخواهند باز با تیم فعلی که اختلافات‌شان با مسعود مهرابی آشکار شده بود، کار کنند؟

سینماروزان: حدود سه سال قبل بود که عبدالله علیخانی تهیه‌کننده پیشکسوت سینما در گفتگویی با “میزانسن” به شرح اتفاقی تلخ از شلاق خوردن در ارشاد در دهه شصت پرداخت.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان عبدالله علیخانی که سابقه تولید آثاری همچون «کما»، «آواز قو» و «زندگی خصوصی» را در کارنامه دارد در تشریح شلاق خوردن در ارشاد به اتهام حمل فیلمهای مجاز خارجی به میزانسن اظهار داشته بود: بعد از دستبند زدن، لوله‌ای بین دست و پایم گذاشتند و شروع کردند به شلاق زدن! متأسفانه شلاق زدن هم بلد نبودند چون هم پشت و هم روی پایم سیاه شد و من هم داد میزدم امام خمینی(ره) کجایی که دارند جهود را مسلمان می‌کنند. آمران این ماجرا سه ضلع بودند؛ فخرالدین انوار، فیض الله عرب سرخی و نفر سومی که الان هم مدیر است؛ نشان به آن نشان که عرب سرخی یک دمپایی پایش بود!

فیض‌الله عرب‌سرخی که آن زمان در حراست ارشاد بود و در سالهای اخیر از سران اصلاح‌طلبی است پیشتر در گفتگویی کوتاه، حرفهای علیخانی را تکذیب کرده بود با این حال علیخانی و شریکش در پویافیلم یعنی حسین فرحبخش همچنان بر صحت ماجرا تاکید دارند و همین باعث شده عرب‌سرخی در گفتگوی تازه‌اش در “شرق” باز هم مخاطب پرسشی درباره شلاق‌زنی قرار گیرد و باز هم تکذیب کند و عجیب‌تر از آن که بی توجه به حرفهای صریح علیخانی، کلیت ماجرا را گردن حسین فرحبخش بیندازد.

عرب‌سرخی درباره دوران فعالیتش در حراست ارشاد دهه شصت گفت: من آن زمان ارتباط زیادی با هنرمندان نداشتم و هنرمندان هم درباره من حرف نزده‌اند؛ تنها یک تهیه‌کننده سینما به نقل از دوستش ادعایی کرده و او نیز تأیید کرده است. آقای حسین فرح‌بخش گفته من آقای عبدالله علیخانی را شلاق زده‌ام‌؛ ادعایی که نه مستندی دارد و نه منطقی. شما غیر از این چیزی شنیده‌اید؟ آیا هنرمندان درباره اینکه من محدودیتی ایجاد کرده‌ام، چیزی گفته‌اند؟ من اصلا به لحاظ شغلی ارتباطی با هنرمندان نداشتم.

عرب‌سرخی ادامه داد: قبل از اینکه من در حراست ارشاد مسئولیت بپذیرم، هنرمندان چون با پاسپورت دولتی در جشنواره‌ها شرکت می‌کردند، با مشکلاتی روبه‌رو بودند و باید تأیید صلاحیت می‌رفتند. من راه جدیدی ایجاد کردم که افراد با پاسپورت شخصی می‌توانند بروند.

عرب‌سرخی افزود: علت ادعای آقای فرح‌بخش هم برای من روشن است. ایشان به من پیغام داده‌اند که اگر می‌خواهی درباره تو حرفی نزنیم، در خانه‌ات بشین و دم از اصلاح‌طلبی نزن. به‌ نظر شما این حرف از جانب یک هنرمند است یا از جانب بازجوی من؟ ایشان در مصاحبه‌اش رسما گفته بود که عرب‌سرخی به خانه‌اش برود و از اصلاح‌طلبی حرف نزند تا من با او کاری نداشته باشم ولی اتفاقا هنرمندان عمدتا هوادار اصلاح‌طلبان بوده‌اند. شما ببینید متن استعفای آقای خاتمی از وزارت ارشاد چیست. نگاه کنید در مراسم تودیع آقای خاتمی چه کسانی حضور داشتند. با رجوع به تاریخ و کنار هم گذاشتن خیلی از قضایا، مشخص می‌شود این شایعه از کجا و به چه هدفی منتشر شده است؛ آن‌هم زمانی که من در زندان هستم!!

سینماروزان: شهروز رامتین ازجمله بازیگران سینمای قبل از انقلاب که توانسته بود فعالیت بازیگری خود را بعد از انقلاب هم ادامه دهد در سن ۷۸سالگی در سوئد فوت شد.

به گزارش سینماروزان ناصر محمدرضایی با نام هنری شهروز رامتین متولد ۱۳۲۱ تهران بود.

شهروز رامتین فارغ‌التحصیل رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیبا بود و از ۲۵ سالگی در تئاتر شروع به فعالیت کرد و از سال ۱۳۴۸ وارد عرصه سینما گردید.

شهروز رامتین به غیر از ایفای نقش در آثاری همچون “رقاصه شهر”، “سه قاپ”، “زنجیری” و “تلافی” از محصولات سینمای پیش از انقلاب، در سریال “دلیران تنگستان”همایون شهنواز هم بازی کرده بود.

شهروز رامتین در “دلیران تنگستان”، نقش خالوحسین دشتی را ایفا کرده بود که همپای نقش اصلی یعنی رییسعلی دلواری دیده شد.

رامتین بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در فیلمهایی همچون “قیام”، “سردار جنگل” و “میرزا کوچک خان” ایفای نقش کرده بود و آخرین کار بازیگریش “پنجه در خاک” ساخته ایرج قادری بود.

سینماروزان: نزدیک به چهل سال بعد از تولید فیلم “سفیر” که نخستین فیلم سینمایی حرفه ای مرتبط با تاریخ تشیع است همچنان این فیلم با فاصله ای بعید از بسیاری فیلمها و سریالهای دیگر جزو دیدنی ترین آثار تاریخی-مذهبی بعد از انقلاب است.

به گزارش سینماروزان طرح اولیه “سفیر” از غلامعلی حدادعادل بوده و تولید آن با حمایت 15میلیون تومانی سپاه پاسداران(معادل 350هزار دلار وقت) و همراهی شخص شهید یوسف کلاهدوز صورت گرفت و فریبرز صالح هرچه در چنته داشت برای ساخت فیلم به کار گرفت.

“سفیر” فیلمی خوش ساخت و مخاطب پسند شد و در عین حال مطلوب مدیران ولی صالح بعد از تولید این فیلم جز ساخت یک فیلم سفارشی کار دیگری از پیش نبرد. در چرایی بایکوت کارگردان “سفیر” بیش از هر چیز رزومه اش در ساخت فیلم “دام نامرئی” که به سفارش ساواک ساخته شده بود نقش داشت.(اینجا را بخوانید)

حدود چهار دهه قبل و بلافاصله بعد از اکران “سفیر” فریبرز صالح کارگردان این فیلم در گفتگویی با مجله فیلم برخی آرای خود درباره سینمای بعد از انقلاب را مطرح کرده بود و عجبا که اغلب نظرات وی بعد از این همه سال همچنان قابل تامل به نظر میرسد.

فریبرز صالح با رد تصورات آنها که با صرف هزینه هنگفت به دنبال راه اندازی سینمای ایدئولوژیک بودند بیان داشت: هیچ گاه سینمای اسلامی نداشته ایم و فقط تفکرات اسلامی داشته ایم که به تصویر درآمده! سینما هیچ مرزی ندارد و هر تفکری و از جمله اسلام میتواند در آن بگنجد.

فریبرز صالح ادامه داد: پس از انقلاب هنوز فیلم ساخته نشده بلکه مقادیری فتورمان ساخته شده و مقداری عکس متصل به حرف که سینما نیست. در این ساختار نهادهایی متمول به سمت فیلمسازی یورش برده اند ولی به جایی نمیرسند چون از قبل چارچوبهایی ثابت درنظر دارند که باعث میشود سینماگران واقعی به معنای کامل کلمه به کار گرفته نشوند. در این ساختار سینماگران حرفه ای یا خیلی کم فیلم میسازند یا اصلا نمیسازند.

سردرگمی و آشفتگی سینما که همچنان بعد از سالها ادامه دارد از دیگر حرفهای قابل تامل این کارگردان بوده. به گزارش سینماروزان فریبرز صالح با نقد این سردرگمی گفت:  سینما در مملکت ما وضع سردرگم و آشفته ای دارد و بهتر است تعطیل شود تا مسئولان بنشینند و تصمیم بگیرند که اصلا میخواهند سینمایی وجود داشته باشد یا نه و اگر تمایل به وجود است خطوط و شیوه های عملی آن روشن گردد.

صالح افزود: دولت باید در عمل و نه در حرف از سینما حمایت کند. در شرایط فعلی سینما برای دولت در درجه صدم اهمیت قرار دارد چون مسائل مهمتر دیگری وجود دارد!!

بسیاری ساخت “سفیر” توسط صالح را به سبب رهایی از سایه سنگین ساخت “دام نامرئی” برای ساواک میدانند. به گزارش سینماروزان صالح بی اشاره به این مساله درباره هدف خود از ساخت “سفیر” چنین گفت: این فیلم را ساختم فقط برای آن که نشان دهم در شرایط آشفته فعلی هم میشود فیلم خوب ساخت! میخواستم یک چهره گمنام تاریخی را به وسیله فیلم معرفی کنم و درعین حال چیزی بیشتر از تکنیک و فن معمول عرضه کنم. میخواستم با ساختن این فیلم زمینه ای فراهم شود که دیگران هم دست به کار شوند!

صالح در شرح سختیهای تولید “سفیر” گفت: کمبود امکانات تولید هم من و هم تهیه کننده را فرسوده کرد. با گدایی سی اسب فراهم کردیم و مدام نگران بودیم قبل از پایان کار آنها را ازمان نگیرند. سیاهی لشکرها را با چنگ و دندان نگه داشتم و مدام دلهره این را داشتم غیبشان نزند. آنها هر شب لباسشان را درمیاوردند و به گوشه ای مینداختند و روز بعد نمیدانستند دیروز چه پوشیدند. هیچ دکوری نمیشد زد و بین دو لوکیشن ما 700کیلومتر فاصله بود. طول مدت فیلمبرداری هفت ماه و نیم بود که سه ماه و نیم آن صرف حمل و نقل شد!

یکی از اله مانهای فیلمهای ابتدای انقلاب و از جمله “سفیر” قلت استفاده از بازیگران زن بود. به گزارش سینماروزان فریبرز صالح در چرایی عدم وجود بازیگر زن حتی به شکل سیاهی لشکر در “سفیر” گفت: اتفاقا بازیگران زن به قدر کفایت بودند ولی زاویه دوربین ما طوری تنظیم شده بود که زنان در کادر دیده نشوند!

صالح درباره حجم بالای نماهای خشن و از جمله شکم پاره کردن و سر بریدن در “سفیر” گفت: وقتی تماشاگر چنین نماهایی را دوست دارد و در موضوع فیلم هم وجود دارد چرا در فیلم نباشد؟؟ تماشای غیرمستقیم چنین نماهایی مخاطب را راضی نمیکند و حتی آنها که تماشای چنین نماهایی را محکوم میکنند خودشان دوست دارند ببینند!

بحث درباره بودجه 15میلیونی که برای تولید فیلم صرف شده بود و اینکه چقدرش سهم صالح بوده از دیگر فرازهای گفتگو است. به گزارش سینماروزان فریبرز صالح درباره دستمزدش بابت تولید “سفیر” گفت: بنده به همراه هفت نفر دیگر و ازجمله یک مدیر تولید و یک دستیار و چهار خیاط حین تولید فیلم از سوی تلویزیون مامور خدمت در سپاه بودیم و همه مابه غیر از حقوق ماهیانه فقط حق ماموریت عایدمان شد و لاغیر!

سینماروزان: شورای پروانه نمایش فیلم‌های سینمایی برای دو فیلم مجوز نمایش صادر کرد.

به گزارش سینماروزان رضا درمیشیان پروانه نمایش “مجبوریم” را گرفته که به‌مانند برخی دیگر از آثار متفاوت سالهای اخیر به جشنواره فجر راهش ندادند ولی حالا فرصت محک توسط مخاطبان فراگیر در اکران آنلاین را خواهد یافت.

اداره نظارت ارشاد پروانه نمایش فیلم ارگانی “آبادان یازده شصت” را هم که حدودا دو هفته قبل قرارداد اکرانش در شورای صنفی نمایش ثبت شده بود(!) صادر کرده!! اینکه چطور شده شورای صنفی نمایش قبل از صدور پروانه نمایش، قرارداد اکران فیلم را ثبت کرده هم جای تامل دارد؟؟

فهرست کامل پروانه‌های صادره به شرح ذیل است:

–«آبادان یازده ۶۰» به تهیه کنندگی حسن کلامی و کارگردانی مهرداد خوشبخت

–« مجبوریم» به تهیه کنندگی و کارگردانی رضا درمیشیان