1

چگونگی خلق ماشین هوشمند سریال “لالایی”/قاسم ترکاشوند طراح صحنه سریال در گفتگویی تفصیلی مطرح کرد 

سینماروزان: قاسم ترکاشوند، هنرمندی است که از سال ۱۳۸۱ وارد عرصه طراح صحنه و لباس شد. او با خلق فضا در سریال‌هایی مثل «دردسرهای عظیم»، «نقطه سر خط» و «راه در رو»، «رخصت»، «خوش نشین‌ها» و … توانست تجربه‌های مختلفی برای خود رقم بزند. او که فعالیتش در حوزه کودک را با مجموعه «سنجد» آغاز کرد، این روزها بعد از مدت‌ها با سریال «لالایی» به دنیای شیرین کودکان برگشته است. ترکاشوند در گفتگو با همشهری درباره مشکلات طراحی صحنه در سریال “لالایی” سخن گفته است:

 

*قصه «لالایی» ترکیبی از دنیای فانتزی و رئال است و طراحی برای چنین فضایی حتماً با سختی‌هایی همراه است. شما با توجه به فیلمنامه و ژانر، چه ویژگی‌هایی را برای طراحی در نظر گرفتید؟

بخشی از پروژه لالایی فانتزی و بخش دیگر آن با تخیلات همراه بود. به همین دلیل من سعی کردم از فرم های خیلی خاص و جزئیاتی که بچه ها دوست دارند استفاده کنم تا همه چیز خیلی رنگی‌ و به دنیای کودکان نزدیک‌تر باشد. مثلا در خانه پاداش و مغازه تجهیزاتی که دارند، سعی کردیم از لگوهایی با تنالیته رنگی و منبع نورهای متفاوت استفاده کنیم یا لاکی، ماشینی که سوارش می‌شوند یکی از مهم ترین کاراکترهای قصه ما بود که از ابتدا فرمی را برایش در نظر گرفتیم که از طراحی و سختی‌های ساخت آن نترسیم و در کل بیست و هشت روز زمان برای طراحی و اجرای آن صرف شد. بعد از «چاق و لاغر» که در آن یک ژیان خاص وجود داشت، به یاد ندارم در پروژه‌ای مربوط به کودکان، سازه‌ای جدید خلق و اجرا شده باشد و این کارها بدون کمک تهیه‌کننده و کارگردان «لالایی» اجرایی نمی‌شد. همچنین در کنار کودکان و نوجوانان که مخاطب این سریال بودند، بزرگ‌ترها هم هنگام تماشا آن‌ها را همراهی می‌کردند، یعنی ما دو مخاطب هدف داشتیم و با تلفیق فرم فانتزی و قابل باور کاری کردیم که مخاطبان در هر سنی که هستند راضی باشند.

 

*چه قدر زمان صرف طراحی و چیدمان دکورهای لالایی شد و آیا در زمان ساخت دکور با چالشی هم مواجه شدید؟

سریال لالایی بخشی فانتزی و بخشی دیگر مبتنی بر تخیلات است. تلاش کردم از فرم‌های خاص و جزئیاتی استفاده کنم که کودکان به آن‌ها علاقه دارند. سعی داشتیم فضای طراحی شده پر از رنگ و نور باشد تا دنیای کودکان به آن نزدیک‌تر شود. برای مثال، در خانه و مغازه پاداش، از لگوهایی با تنالیته‌های رنگی متنوع و منابع نوری متفاوت استفاده کردیم. همچنین، طراحی ماشین جادویی قصه به نام لاکی، که از کاراکترهای اصلی سریال بود، این کاراکتر نه تنها یک وسیله نقلیه، بلکه ماشینی بود که با هوش مصنوعی کار می‌کرد و توانایی تفکر و تعامل با دیگر شخصیت‌ها را داشت. لاکی به عنوان نمادی از تکنولوژی و نوآوری، به داستان ما عمق بیشتری بخشید، به همین علت در زمان ساختنش حساسیت زیادی به خرج دادم. طراحی و اجرای این ماشین حدود بیست و هشت روز زمان برد و باید از همان ابتدا فرمی برای آن در نظر می‌گرفتیم که سختی‌های ساخت آن را تحمل‌پذیر کند.

 

* از چه اله‌مان و رنگ‌هایی برای رساندن مفاهیم مختلف در سریال لالایی استفاده کردید؟

همواره به پیشینه و ویژگی‌های هر یک از شخصیت‌ها توجه خاصی دارم. هر شخصیت در داستان، ویژگی‌ها و توانایی‌های متفاوتی دارد و من بر اساس این آنالیز، مواردی را در طراحی و چیدمان در نظر می‌گیرم. برای مثال، در طراحی مغازه و خانه پاداش که در پرورشگاه بزرگ شده است، از وسایل بازیافتی و ضایعاتی که در طبیعت رها شده‌اند استفاده کردیم تا ارتباط او با گذشته و طبیعت را حفظ کنیم. برای یک طراح بسیار مهم است که بداند هر رنگ چه خصوصیاتی را در خود دارد و استفاده به‌جا و درست از آن‌ها در چیدمان دکور اهمیت زیادی دارد. اگر در انتخاب رنگ و فرم، به بحث روانشناسی شخصیت‌ها توجه نکنیم، قطعاً در کارمان به مشکل خواهیم خورد.

 

* علاوه بر کار طراحی صحنه به عنوان طراح لباس و بازیگر هم فعالیت داشته‌اید. به کدام حیطه بیشتر علاقه دارید؟

طراحی لباس برایم جذابیت ویژه‌ای دارد و بیشتر از بقیه به آن علاقه‌مندم. بهتر است بگویم بعد از این بیست و پنج سالی که کار طراحی صحنه انجام می‌دهم، هم به لحاظ طراحی اولیه و هم به واسطه تیم خوب و کاربلدی که کنارم هستند، این حوزه به نوعی برایم ساده‌تر است. اما در مورد طراحی لباس شما ابتدا ویژگی‌های هر کدام از شخصیت‌ها را روی کاغذ می‌خوانید و بعد در مورد هر کاراکتر ایده‌پردازی می‌کنید؛ در ادامه وقتی آن‌ها با طراحی شما جلوی دوربین می‌روند، حس خیلی خوبی دارد و به همین خاطر برایم جذاب است.

 

*فضای کار در تلویزیون با نمایش خانگی چه قدر متفاوت است و چقدر این تغییر فضا در کارتان تاثیر داشت؟

در کارهای تلویزیونی باید بخش زیادی از کار را در زمان کوتاهی برای فیلمبرداری آماده کرد. من بعد از سریال «نون خ۵» به پروژه «لالایی» آمدم و کم شدن فشار زمانی، کاملا مشخص بود. پیش از این هم تجربه کار کردن با پلتفرم فیلیمو را در «نیسان آبی» داشتم و به دلیل خوش حسابی و منظم بودن برنامه‌ها، بچه‌ها به لحاظ روحی آماده‌تر کار را پیش می‌بردند.

 

* به نظر شما یک طراح صحنه و لباس برای تولیدات مربوط به کودک و نوجوان چه مواردی را باید در نظر بگیرد؟

برنامه‌های مربوط به کودک اهمیت زیادی دارند چرا که شخصیت بچه‌ها در سن کم شکل می‌گیرد. آموزش دادن در بخش ارتباط گرفتن با خانواده و اطرافیان، بحث خوراکی‌ها و مضرات فست‌فود و از همه مهم‌تر استفاده درست از فضای مجازی همه مواردی است که باید در تولیدات مخصوص کودکان به آن‌ها پرداخته شود و در کل چون بچه‌ها از این سبک برنامه‌ها الگوبرداری می‌کنند باید مراقب باشیم چیزهایی را نشان دهیم که برایشان ضرر نداشته باشد. همچنین ما می‌توانیم خیلی هوشمندانه این سیاست را ترویج دهیم که بچه‌ها را به استفاده از لباس‌ها و اله‌مان‌های ایرانی دعوت کنیم تا فرهنگمان فراموش نشود.

 

 




شاه‌نقش “لالایی” به من رسید!

سینماروزان: حامد وکیلی فعالیتش را از حوزه تئاتر شروع کرد و با بازی در چندین سریال تلویزیونی به چهره‌ای شناخته شده برای مردم تبدیل شد.

حضور وکیلی در «تهران پلاک ۱» و «خندوانه» بخشی از خاطره‌انگیزترین بازی‌های او در سال‌های اخیر بوده است. وکیلی با ایفای نقش جهانگیر در سریال «لالایی» برای اولین قدم به حوزه کودک و نوجوان گذاشته و تجربه‌های خوبی در این زمینه کسب کرده است.

روزنامه جوان با این بازیگر طناز درباره فعالیت‌های این روزهایش و تجربیاتش از حوزه کودک و نوجوان به گفتگو پرداختیم که در ادامه می‌خوانید.

شما فعالیت خود را از تئاتر آغاز کردید و برخی معتقدند کسانی که از صحنه تئاتر پا به عرصه تصویر می‌گذارند، بازیگرانی موفق‌تری هستند، آیا با این نظر موافقید؟
تئاتر به نظرم مادر رشته بازیگری است؛ دقیقاً مثل دوومیدانی که مادر همه رشته‌ها در ورزش است. معتقدم کسانی که از تئاتر شروع کرده‌اند، در ادامه بازیگران موفق‌تری بوده‌اند. در این میان البته صددرصد نمی‌توان گفت کسانی که در تئاتر موفق بودند در تصویر نیز موفق عمل کرده‌اند و بالعکس. تئاتر به بازیگر کمک می‌کند که خودش را بشناسد و من نیز مدیون تمام استادانی هستم که در تئاتر به من کمک کردند تا در عرصه تصویر نیز حضور موفقی داشته باشم.

از تفاوت‌های کار در عرصه کودک و نوجوان و آثار ویژه بزرگسالان برای‌مان بگویید. کدام یک برای شما جذاب‌تر است؟‌
نمی‌توان مقایسه کرد، چراکه هرکدام جذابیت‌های خاص خودش را دارد، اما کار در عرصه کودک و نوجوان بسیار خاص است. من حقیقتاً نزدیک به ۲۰ سال در جشنواره تئاتر کودک و نوجوان شرکت کردم و آن را بسیار دوست داشتم، اما در عرصه تصویر سریال «لالایی» اولین کاری بود که برای کودک و نوجوان انجام دادم و تفاوت‌ها و جذابیت‌هایی برایم داشت که کار بزرگسال ندارد. اینکه طرفدارانی را از گروه سنی پایین، یعنی از شش سال داشته باشیم، بسیار خوب است. بچه‌ها به دلیل ذات پاکی که دارند، ابراز احساسات‌شان بسیار واقعی و قشنگ است و نمی‌توان آن را با چیزی عوض کرد.

بیشتر آثاری که در آن ایفای نقش کردید، کمدی بودند. خودتان اینگونه آثار را بیشتر می‌پسندید یا پیشنهادات کاری شما را به این سمت برده است؟
من ژانر کمدی را بسیار دوست دارم، اما صرفاً کار کمدی نکرده‌ام، بلکه کار جدی نیز در تئاتر و عرصه تصویر زیاد داشته‌ام، اما احتمالاً کار‌های کمدی‌ام موفق‌تر بوده که پیشنهادات به این سمت سوق پیدا کرده است. در چند سال اخیر تلاش کرده‌ام به پیشنهادات غیرکمدی نیز به صورت جدی فکر کنم و برحسب شرایط آن را انجام بدهم، اما کار کمدی را بیشتر به من پیشنهاد می‌دهند، چون احساس می‌کنم در این کار موفق‌تر هستم. البته بازیگر باید بتواند در ژانر‌های مختلف ایفای نقش کند، اما فعلاً قرعه ما به نام کمدی افتاده است.

چه عواملی موجب شد در سریال «لالایی» با داریوش فرضیایی کار کنید؟
سریال «لالایی» نقطه عطفی در کارنامه من است و بسیار خوشحالم که با احمد درویشعلی پور به عنوان کارگردان کار کردم. داریوش فرضیایی که واقعا در اخلاق و هنر جزو درجه یک‌ها و بهترین‌هاست. من با این تیم از قبل آشنایی نداشتم، اما آثار قبلی‌شان را دیده بودم و از طرفی هم، چون احمد درویشعلی‌پور بازی من را قبلا دیده بود شخصیت «جهانگیر» را برای من در نظر گرفت. در همان جلسه اولی که برای کار رفتم، ارتباط خوبی با عزیزان گرفتم و همان شب قرارداد بستیم.

برای ایفای نقش «جهانگیر» با چه چالش‌هایی مواجه بودید؟
روز اول، کارگردان «لالایی» به من گفت که شاه نقش کار را به تو می‌دهم که کاراکتری منفی و بدمن ماجراست. من بسیار درباره این شخصیت فکر کردم و با مشورت‌هایی که از دوستان گرفتم، متوجه شدم اگر خیلی منفی باشم بچه‌ها از من متنفر می‌شوند پس سعی کردم شیرین و بانمک بازی کنم. بچه‌ها در عین اینکه شرور بازی‌های شخصیت را می‌بینند، لبخند هم بزنند. باید بگویم که به کمک دوستان بسیار راحت شخصیت را پیدا کردم.

نویسنده و کارگردان اثر چقدر دست شما را در ایفای نقش باز گذاشتند و همراه‌تان بودند؟ 
خالق اثر زمانی که شخصیت «جهانگیر» را نوشته بود، نمی‌دانست چه کسی قرار است آن را بازی کند، اما تکه‌کلام‌های شیرین و بانمکی مانند «جارو پارو می‌کنم» در آن گنجاند و در کلیت ماجرا شخصیت جذابی را خلق کرد. روز‌های اول با حساسیت جلو می‌رفتیم و کارگردان با وسواس و دقت نظر مرا زیر نظر داشت. من هم در کار خود وسواس به خرج می‌دادم و هر زمان که دیالوگ داشتم، خلاقیت به خرق داده و بعضا بداهه نیز می‌گفتم. از زمانی که با نقش بیشتر آشنا شدم و دیگر به اصطلاح دستم آمد، دوستان نیز دست مرا برای ایفای این کاراکتر باز گذاشتند و به من برای خلق بداهه‌های مختلف در راستای بهتر شدن کار انرژی می‌دادند.

لالایی چه ویژگی‌های متفاوتی برای جذب مخاطب امروز دارد و با چه ابزاری تلاش کرده است در دل مخاطبان جای خود را باز کند؟
مهم‌ترین ویژگی سریال «لالایی» این است که مخاطب کودک و نوجوان را هدف قرار داده است. در این اثر درباره محیط زیست که یکی از دغدغه‌های بسیار مهم جهان است، صحبت می‌شود و به بچه‌ها یادآوری می‌کند که از خردسالی باید حواس‌شان به محیط زیست باشد. مخاطب در این سریال شاهد اجرای شعر‌های پُرمحتواست که از سوی داریوش فرضیایی انجام می‌شود و آموزش هم به همراه دارد که شامل کار گروهی و… می‌شود. در حقیقت در هر قسمت به مخاطب یادآوری می‌شود که حضور بچه‌ها چقدر می‌تواند در زندگی تمام آدم‌ها مؤثر و جذاب باشد.

کودک و نوجوان امروز به واسطه حضور پررنگ انواع رسانه‌ها در زیست جهانش مدام در معرض کالا‌های فرهنگی است که ممکن است مناسب او نباشد و در نهایت به نتیجه‌ای ضدفرهنگی منجر شود. برای جلوگیری از این اتفاق باید چه کار‌هایی انجام شود؟ 
متأسفانه در حال حاضر این مسئله وجود دارد و دسترسی بچه‌ها به اینترنت و ماهواره و هر چیز دیگری آزاد و زیاد است و از سوی دیگر نمی‌توان بچه‌ها را از این فضا دور نگه داشت، اما کار فرهنگی می‌تواند به این قضیه کمک کند که شامل ساخت آثاری شبیه «لالایی» است که بچه‌ها دوست دارند. سال‌هاست که کار کودک با این شرایط و بدین شکل و شیوه در تلویزیون و پلتفرم‌های نمایش خانگی نداشتیم در صورتی که بچه‌ها به چنین آثاری اقبال نشان می‌دهند و از اینجا می‌توان فرهنگ درست را به بچه‌ها آموزش داد. تنها راه مقابله این است که از الان کار‌های جذابی را که فقط محدود به تصویر نمی‌شود بلکه تئاتر و موسیقی را نیز شامل می‌شود، ویژه بچه‌ها تولید و برای آن هزینه کنیم. متأسفانه در حال حاضر برای کار‌های ویژه بزرگسالان بسیار هزینه می‌شود، اما برای کار کودک نه و این بسیار بد است. امیدوارم مسئولان و مدیران مربوطه به این قضیه توجه کنند.

تاکنون چه بازخوردی از مخاطبان گرفته‌اید؟
بازخورد‌هایی که من از قشر‌های مختلف در فضا‌های متفاوت می‌بینم، همه به نوعی از کار تعریف می‌کنند. شاید برای‌تان جالب باشد که بدانید عده‌ای به خاطر بچه‌های‌شان این سریال را تماشا می‌کردند، اما با گذشت چند قسمت خودشان بیشتر مشتاق هستند تا آن را ببینند، چراکه اثری شریف و کاری درست است که نتیجه زحمات گروهی فوق‌العاده است.




کودکان دیروز حالا با فرزندان خود به تماشای “لالایی” می‌نشینند!/دوست دارم در حوزه بزرگسال كار بكنم!/فقط شعار حمايت از حوزه كودك داده‌اند/هنرمندان حوزه كودك دستمزد درست و حسابي ندارند!/پیتر دینکلیج، گیم‌آف‌ترونز، کار کرده/چرا در ایران برای فیزیک ما کاراکترهای پیچیده نوشته نمی‌شود!؟؟

سینماروزان: «لالايي» به كارگرداني احمد درويشعلي‌پور و حضور عمو پورنگ و امیرمحمد اين روزها از پلتفرم فيليمو پخش مي‌شود.در اين سريال علاوه بر داريوش فرضيايي، هنرمنداني چون گوهر خيرانديش، سعيد اميرسليماني، اميرمحمد متقيان، نعيمه نظام‌دوست، كمند اميرسليماني، سپند اميرسليماني، هليا امامي، امير كربلايي‌زاده، حامد وكيلي، امير سهيلي، مرضيه صدرايي، ابراهيم شفيعي و نيما قربان‌زاده حضور دارند.

به گزارش سینماروزان و به نقل از روزنامه اعتماد، لالایی مجموعه‌اي شاد است كه با حال و هواي ديگر كارهاي داريوش فرضيايي همخوان است و براي كودكان ساخته شده، قصه درباره «گلشن» زن مسن و صاحب خيريه‌اي است كه حافظه‌اش را بر اثر اتفاقي از دست داده و در شرايطي خاص مرد جواني را با پسر از دست رفته‌اش اشتباه مي‌گيرد. به همين بهانه با اميرمحمد متقيان چهره شناخته شده كودك گپ كوتاهي داشتيم كه پيش روي شماست.

 

*در دهه‌هاي هفتاد و هشتاد و ما قبل آن، برنامه‌هاي خوب و باكيفيتي در حوزه كودك داشتيم، اما از آن دوره به بعد، كودكان ما پاي انيميشن‌ها و برنامه‌هاي كودك خارجي مي‌نشينند. اين تغيير و خلأ محسوس در حوزه كار كودك از كجا آمد و چه دليلي داشت؟

خب آن زمان تنها رسانه‌اي كه وجود داشت، تلويزيون بود در حالي كه الان بمباران رسانه‌اي است. گوشي‌هاي موبايل، تلويزيون، ماهواره و شبكه‌هاي اينترنتي كه هر كدام مسير و خط خودش را دارد. اين تعدد و تكثر رسانه، حواس و نظر مخاطب را پراكنده مي‌كند. هرچند كه ما هم در حوزه كار كودك با سياست‌هاي نادرست و بي‌توجهي‌هايي مواجه شديم كه ديگر زمينه را براي تمركز كودكان خودمان بر محتواهاي داخلي ايجاد نكرد. در حالي كه ما همچنان چهره‌هاي شاخصي در حوزه كودك داريم كه مي‌توانند مثل قبل كار كنند و به تربيت و آموزش كودكان مطابق با فرهنگ خودمان كمك كنند. بايد در نظر داشته باشيم كه عمو پورنگ شدن در آن دوره‌اي كه شبكه‌هاي اجتماعي مثل اينستاگرام نبود كه يك نفر را معرفي و به شهرتش اضافه كند، اتفاق بسيار ارزشمندي بود.

*برخي هنرمندان حوزه كودك، مسير كارشان را به كارهاي بزرگسال تغيير دادند و دليلش را فضاي كاري بهتر عنوان مي‌كنند. چرا در سال‌هاي اخير حوزه كودك اينقدر دچار بي‌محلي شده؟

چرايش را مسوولان بايد پاسخ بدهند، چون سوال ما هم هست. اما اگر بخواهم از تجربياتم بگويم در تمام اين سال‌ها ما فقط ديده‌ايم كه تصميم‌گيران و صاحب‌نظران حوزه كودك، فقط شعار حمايت از حوزه كودك داده‌اند. مي‌گويند كه كودك خيلي براي‌مان مهم است و آينده دست كودكان است و حمايت‌شان به همين جمله خلاصه مي‌شود. در حالي كه براي كار كودك نه بودجه خاصي در نظر گرفته مي‌شود و نه در جشنواره‌ها، جدي گرفته مي‌شود. هنرمندان حوزه كودك دستمزد درست و حسابي ندارند، چون برآورد كار كودك، كمتر از كارهاي ديگر است. در صورتي كه ما هم داريم زحمت مي‌كشيم. ما هم همان كار و زحمتي را كه هنرمندان حوزه بزرگسال انجام مي‌دهند، سر پروژه‌ها متحمل مي‌شويم، اما نتيجه‌ و آورده‌اش برابر نيست. براي همين است كه الان دوست دارم بزرگسال هم كار بكنم، چون قدر كاري كه انجام مي‌دهيم را نمي‌دانند و اين باعث نااميد شدن فعالان حوزه كودك مي‌شود.

امیرمحمد متقیان
امیرمحمد متقیان

*با اين صحبت‌ها، آيا تمايلي به بازي در فيلم و سريال غير از كودك داريد؟

بله، من علاقه زيادي به كار در فضاي بزرگسال دارم. اما متاسفانه كارهايي كه پيشنهاد مي‌شود در مدل فيزيكي، نقش‌هاي خوب و جانداري نيست. در كشور ما يك كاراكتر پيچيده و درجه يك براي آدمي در مدل فيزيكي من نوشته نمي‌شود در حالي كه اين اتفاق در همه جاي دنيا رايج است مثل آقاي «پيتر دينكليج» كه گيم آف ترونز را كار كرده. در ايران، بزرگ همه ما در اين شرايط فيزيكي، آقاي اسدالله يكتاست كه خب هنوز دلش راضي نيست و شايد هنوز آن كاراكترهايي را كه دوست داشته، بازي نكرده است. اگر نقش‌هاي خوبي به ما پيشنهاد شود، حتما مي‌پذيريم و كار مي‌كنيم. در واقع من تا الان ترجيح دادم در ژانري كه هستم كنار نفر اول اين ژانر يعني داريوش فرضيايي باشم و اگر قرار باشد در حوزه ديگري هم كار كنم، باز دلم مي‌خواهد كار خوب و ماندگاري باشد كه به نوعي برايم پيشرفت محسوب شود نه پسرفت.

*در حوزه بزرگسال، تجربه‌اي داريد؟

من يك كار كوتاه ساختم و سال 99 در يك فيلم سينمايي به كارگرداني نويد اسماعيلي بازي كردم. آن كار قصه خوبي داشت كه كاراكتري كه مدنظرم است را براي من داشت، اما متاسفانه وارد توليد كه شد، روند تغيير كرد و آن اتفاقي كه منتظرش بودم، نيفتاد.

*خودتان قصدي نداريد كاري متناسب با فضايي كه مدنظر داريد، بسازيد؟

چرا به اين فكر مي‌كنم و به همين دليل هم رشته كارگرداني را انتخاب كردم. مي‌خواهم چند تا كار كوتاه ديگر بسازم تا تجربه كسب كنم و بتوانم حرفي براي گفتن داشته باشم. بعد از آن حتما يك كار خوب مي‌سازم و يك نقش خوب براي خودم كنار مي‌گذارم كه دريچه جديدي به روي افراد مستعد هم‌فيزيك من باز شود.

*اگر بخواهيد يك كار كودك بسازيد به چه حوزه‌هايي بيشتر ورود مي‌كنيد كه خلأش را حس كرده‌ايد؟

يكي از مهم‌ترين مسائلي كه كودكان ما بايد اصولي و متناسب با سن خودشان ياد بگيرند، مسائل بهداشتي و جنسي است. به نظر من اينكه از يك سني به بعد، به‌طور اصولي و به اندازه، كودك را با اين مسائل آشنا كنيم خيلي بهتر است از اينكه خودش به صورت اتفاقي يا از سر كنجكاوي در اينترنت با اين موارد آشنا شود و يادگيري درست اين موارد مي‌تواند از خيلي از آسيب‌ها در كودك و نوجوان جلوگيري كند.

*درباره سريال “لالايي” صحبت كنيم، كلمه «لالايي» چه تصويري در ذهن‌تان تداعي مي‌كند؟

من با شنيدن اين كلمه ياد مادر مي‌افتم. آوازي كه مادر از بچگي براي ما خوانده و با آرامشي همراه بوده كه آن جنس خاص از آرامش، هيچ جاي دنيا پيدا نمي‌شود.

*قصه «لالايي»، حاوي چه مفاهيم و آموزش‌هايي است؟

لالايي، سريال كودك و خانواده است. كليت پيام اين سريال، انسانيت است. اينكه ياد بگيريم كه هواي همديگر را داشته باشيم، قدر همديگر را بدانيم. آن چيزي كه از افراد مي‌ماند، مهري است كه در دل آدم‌ها وجود دارد. سرمايه‌گذاري كردن روي بچه‌هايي كه مستعدند و مي‌توانند به يك جايي برسند، اما به خاطر عدم حمايت نمي‌توانند گامي در مسير موفقيت بردارند.

*در شرايط فعلي كه كودك و نوجوان نسبت به گذشته، آگاه‌تر شده و دسترسي بيشتري به رسانه‌ها و اينترنت دارد، فكر مي‌كنيد، «لالايي» آنقدري قوت و قدرت دارد كه نظر اين قشر را جلب كند؟

ما بچه‌هاي ديروز را داريم و اين باعث مي‌شود كه كودكان امروز، مخاطب بالقوه ما باشند. مخاطبان ديروز ما امروز با بچه‌هاي‌شان كارهاي ما را تماشا مي‌كنند. اين ديالوگي است كه بارها و بارها من و عمو پورنگ شنيده‌ايم و ذوق كرده‌ايم از اينكه پدر و مادراني به ما مي‌گويند كه ما بچه بوديم، مخاطب برنامه‌تان بوديم و الان بچه‌هاي‌مان دارند برنامه شما را نگاه مي‌كنند. علاوه بر اين، لالايي، قصه خوبي دارد كه توسط عوامل خوبي توليد شده و به نظر من مي‌تواند جايش را در دل مخاطب پيدا كند.




استقبال کودکان و خانواده ها از عموپورنگ و عوامل #لالایی در نیایش مال+ویدیو

سینماروزان: عمو پورنگ به بهانه آغاز پخش «لالایی» در فیلیمو در نیایش‌مال با بچه‌ها دیدار و گفتگو کرد!

سریال لالایی محصول ایران در سال ۱۴۰۳ است که توسط احمد درویشعلی پور کارگردانی شده.

از بازیگرانی که در این سریال خانوادگی به ایفای نقش پرداخته‌اند می‌توان داریوش فرضیایی، امیرمحمد متقیان، گوهر خیراندیش، نعیمه نظام دوست، کمند امیرسلیمانی، سعید امیرسلیمانی، سپند امیرسلیمانی، هلیا امامی، امیر کربلایی زاده، حامد وکیلی، امیر سهیلی، مرضیه صدرایی، ابراهیم شفیعی و نیما قربان زاده را نام برد.

برای تماشای ویدیو اینجا را ببینید.




“لالایی”عموپورنگ با پیرمرد پرحاشیه می‌آید+عکس

سینماروزان/کیوان بهارلویی: داریوش فرضیایی و امیرمحمد متقیان به زودی با یک سریال کودک به شبکه نمایش خانگی می‌آیند.

این مجموعه که «لالایی» نام دارد با حضور این ۲ چهره حوزه کودک به همراه سایر بازیگران سریال، به روایت داستانی متفاوت برای کودک و نوجوان می‌پردازد.

سریال لالایی عمو پورنگ
سریال لالایی عمو پورنگ

در این مجموعه جمعی از بازیگرانی که در این سال ها با داریوش فرضیایی در کارهای کودک کار کرده اند، حضور دارند و البته در این ترکیب چهره‌های متفاوت و حتی کمتر شناخته شده نیز به ایفای نقش می‌پردازند. ازجمله ویژگی های این مجموعه حضور عین اله دریایی-پیرمرد پرحاشیه سریال “مگه تموم عمر چند تا بهاره”سروش صحت- به عنوان یکی از بازیگران است.

سریال لالایی عمو پورنگ
سریال لالایی عمو پورنگ

«لالایی» جدیدترین ساخته احمد درویشعلی پور است که برای پخش از فیلیمو، تهیه و تولید شده است.