سینماروزان/مسعود احمدی: صالح نجفی آقازاده محمدعلی نجفی کارگردان سینما و تلویزیون، شب بزرگداشت پدر را مجالی کرد برای نقدِ ایشان.

صالح نجفی با دستمایه قرار دادن جمله معروف هگل اظهار کرد: آن چه مدنظر مارکس که جمله هگل را ادامه داده، بوده و به اشتباه به کمدی معنا شده، فکاهی است؛ تاریخ در دفعه اول تراژدی است و در دفعه دوم، فکاهی!

آقازاده نجفی ادامه داد: وقتی به دستاوردهای بزرگ اشاره می‌کنیم مثل “سربداران” که آن را به محمد علی نجفی منحصر می‌دانند در حالی که در واقع محصول یک برهه تاریخی و واقعه انقلاب است و نکته هایی هم دارد. درست است که فرآیند ساخت “سربداران” مهم‌تر از نتیجه بوده و بعضی برای اولین بار در آن تجربه کسب کرده اند اما این سریال پر از صحنه‌های تئاتری است و در کنار نقاط قوت، ضعف‌هایی هم دارد.

وی افزود: نجفی به ساخت چنین سریال‌هایی ادامه نداد چون برخی علت های تصادفی باعث شد نتواند «خداوند الموت» یا سریالی شبیه «سربداران» بسازد. پدرم شانس آورد چون دفعه اول تراژدی است و در دفعه دوم حتما فکاهی می‌شد. او دست به آزمون خطاهایی می‌زد که شاید دیگران نمی‌زدند. «گزارش یک قتل» را که دوباره مرور می‌کنیم چند چیز توجه را جلب می‌کند. تعدادی از زیباترین قاب‌های پس از انقلاب را دارد که فیلمبردار جوان و با استعداد و فیلمساز اهل خطر آن را خلق کرده‌اند. البته همچنان دیالوگ‌ها تئاتری است و این بار موسیقی متن هم چندان خوب نیست. نجفی یک حسن داشته و آن این که پشت سرهم شکست‌هایی خورده که شکست‌های دوست داشتنی بوده‌اند.

فرزند محمد علی نجفی با تاکید بر این که بسیاری از چیزهایی که در زندگی دارد را مدیون پدرش است، تصریح کرد: او یک ویژگی مهم داشت و آن ایجاد امکان فهمیدن و آشنایی برای اطرافیان بود. من زودتر از پدرم ناامید شدم و در این سیستم که تکاپوی بسیاری برای ساخت آثار مبتذل وجود دارد، شاید کار نکردن بهتر از تولید اثر است.

سینماژورنال: افسانه بایگان بازیگر زنی که در دهه شصت و با بازی در سریال “سربداران” در کانون توجه قرار گرفت در سالهای بعد کم و بیش در سینما فعالیت داشته است.

به گزارش سینماژورنال بایگان که در این سالها بیشتر در آثاری محصول شرکت هدایت فیلم که همسرش مصطفی شایسته از بنیانگذاران آن است ایفای نقش کرده در اکران نوروزی “50 کیلو آلبالو” را روی پرده دارد.

بایگان به بهانه اکران این فیلم در گفتگویی با “شرق” سخن گفته و در خلال آن از علاقه خود برای دانستن حرف زده است.

دلم میخواهد آن فیلم دوباره ساخته شود…

این بازیگر گفته است: تلاش می‌کنم خودم را در یک چارچوب خاص محدود نکنم. حتی بارها اتفاق افتاده  از بازی‌هایم راضی نبوده‌ام. به‌گونه‌ای‌که پس از تماشای فیلم یا سریالی که در آن بازی داشته‌ام، دلم می‌خواهد  آن فیلم و مجموعه دوباره ساخته شود تا توانایی‌هایم را بهتر به نمایش بگذارم.

گاه تصمیم می گیرم به کلاس بازیگری بروم

بایگانه ادامه داده است: من هنوز به انتظاری که از خودم در عرصه بازیگری دارم، نرسیده‌ام. گاه تصمیم می‌گیرم به کلاس بازیگری بروم و همه‌چیز را دوباره مرور کنم. این نکته را شاید بتوان به‌نوعی به «دانستن بیشتر» تفسیر کرد.

هنوز با دلشوره‌ در آغاز هر بازی مواجه می‌شوم

بایگان خاطرنشان ساخته است: شاید باور نکنید؛ اما من با وجود اینکه در فیلم‌های بسیاری بازی کرده‌ام، هنوز با دلشوره‌ در آغاز هر بازی مواجه می‌شوم. مثلا در  «کافه ستاره» نیز همین دلشوره را داشتم؛ اما تمام تلاشم این بود که شخصیت را بفهمم و بعد درست بازی کنم. چه بخواهم و چه نخواهم، با نقش‌هایم زندگی می‌کنم.

سینماژورنال: محمدعلی کشاورز بازیگر نقش”محمدابراهیم” در اثر خاطره‌انگیز “مادر” روزهای ابتدایی بهار امسال را در خانه اش می گذراند در حالی که میزبان برخی از همکاران و هنرمندانی است که برای دیدار نزدش می روند.

به گزارش سینماژورنال کشاورز که 26 فروردین ماه امسال 86 سالگی اش را جشن می گیرد در گفتگو با “شبکه خبری فرهنگ و هنر” مردم ایران را به رفاقت و همدلی دعوت کرد و به آنها توصیه کرد این قدر برای هم نزنند!

محمدعلی کشاورز درباره حال و هوای این روزهایش بیان داشت: بیشتر در خانه هستم و هرازگاه که حالم بهتر می شود سعی می کنم به خاطره نگاریهایم بپردازم و ماجراهایی را که طی سالیان دراز فعالیت در سینمای و تئاتر و تلویزیون دیدم مکتوب کنم تا برای آیندگان باقی بماند.

وی با اشاره به اینکه نوروز 95  را در تهران مانده گفت: خوشبختانه در ایام نوروز هوای تهران خیلی هم خوب است و با بارندگیهایی که داشته ایم بعد از مدتها آسمانی آبی و صاف با لکه ابرهایی که آن را مانند یک تابلوی نقاشی کرده اند دیده می شود. این را بگذارید کنار هویدا شدن کوه دماوند در این ایام که همه چیز را زیباتر می کند.

مردمان ایران این قدر برای هم نزنند
کشاورز در پاسخ به این سوال که چه توصیه ای به مخاطبان در ابتدای سال دارد اظهار داشت: فقط و فقط از مردم ایران می خواهم دوست باشند و رفیق بمانند. این قدر برای هم نزنند! خواهش می کنم پشت سر هم بدگویی نکنند. من از ته دل می گویم فارغ از اثرات معنوی، هر چقدر بیشتر به اصول اخلاقی پای بند باشیم اوضاع مالی مان هم بهتر خواهد شد.

این بازیگر که فعالیت هنری‌اش را از اواخر دهه سی و با حضور در نمایش “ویولن‌ساز کره‌مونا” آغاز کرده با مخاطب قرار دادن هنرمندان گفت: اهالی تئاتر و سینمای ایران حواس شان به هم باشد. وقتی می‌شنوند یک هنرمند از کار افتاده سریع به سراغش بروند و دستش را بگیرند. مرتب نگویند اینها وظیفه دولت است. اتفاقا بخشی از وظیفه هنر ترویج فرهنگ دستگیری هم‌نوع است و وقتی هنرمندان ما دست هم را نگیرند مردم از آنها چه بیاموزند؟

محمدعلی کشاورز و اکبر عبدی در نمایی از “مادر”

کم کاری پیشکسوتان به نفع هنر ایران نیست

بازیگر آثاری چون “هزاردستان”، “سربداران” و “سلطان و شبان” با بیان اینکه علیرغم اینکه به دلیل عوارض برآمده از شکستگی لگن کمتر می تواند در مجامع بیرونی حضور یابد اما سعی می کند با همکاران سابق در ارتباط باشد بیان داشت: هرازگاه دوستان و رفقا به سراغم می آیند و من نیز سعی می کنم در حد توانم از آنها پذیرایی کنم. اغلب همکاران سابق این روزها کم کار شده اند که فکر می کنم این زیاد به نفع هنر ایران نباشد.

وی ادامه داد: درست است که به لحاظ فعالیت جسمی نسل ما نمی توانند زیاد پویایی داشته باشند اما قوای فکری و نیروی تجربه را نباید دست کم گرفت. چه ایرادی دارد که برای تولید محصولات مختلف هنری که بناست دولت هم پشتیبان تولید آنها باشد یکی از چهره های پیشکسوت به عنوان مشاور فکری کنار یک چهره جوان قرار گیرد تا هم یک تعاطی تجربه صورت گیرد و هم اینکه جوان و باتجربه همدیگر را بیشتر بشناسند.

بزرگترین آرزویم این است که راه بروم
وقتی از محمدعلی کشاورز پرسیدیم بزرگترین آرزوی شخصی اش برای سال جدید چیست گفت: اینکه خوب شوم و بتوانم راه بروم و خداوند به من شفای عاجل بدهد که باز هم بتوانم بازیگری کنم.

کشاورز افزود: انشاءا.. مردمان هم ما را دعا کنند بلکه اوضاعمان بهتر شود. دعای خیر مردمان بوده که الان می توانم با شما حرف بزنم پس از مردم عزیزمان می خواهم ما را از دعای خیرشان محروم نکنند.

سینماژورنال: امین تاریخ بازیگر سینما و تلویزیون که در ماههای اخیر به خاطر گفتگوهایی که درباره کیفیت بازیگری و جذب بازیگر در سینمای ایران داشته است در کانون توجه قرار داشته است در یکی از تازه ترین گفتگوهایش گفته های جلال آل احمد داستان نویس سرشناس معاصر را ملاکی کرده برای ارزیابی کیفیت شبکه های ماهواره ای.

به گزارش سینماژورنال تارخ با اشاره به گفته ای از آل احمد که در آن از نقش نشریات چاپی در شکل دهی به شعور مخاطبان سخن گفته بود این فرضیه را مطرح کرده که روستانشینان گمان می‌کنند هر چه در سریالهای ماهواره ای است درست است.

با هجمه گسترده‌ای از کانال‌های ماهواره‌ای روبه‌روییم

امین تارخ به “شهروند” گفته است: کافی است تلویزیون را روشن کنیم و با هجمه گسترده‌ای از کانال‌های ماهواره‌ای روبه‌رو شویم. کانال‌هایی که به پخش سریال‌هایی مشغولند که مطلقا با فرهنگ جامعه ما همسانی ندارند که هیچ، بتدریج ما را از فرهنگ اصیل و غنی خودمان هم تهی کرده و به فرهنگ بیگانه نزدیک می‌کند. این آسیبی است که درحال‌حاضر فرهنگ ما را تهدید می‌کند و سیاست‌گذاران فرهنگی باید برای جلوگیری از تبعات این آسیب به تمهیدات جدی بپردازند.

سریالهای ماهواره ای به عادی سازی خیانت می پردازند

وی ادامه داده است: اگر دقت کنیم، می‌بینیم مهمترین صدمه‌ای که از رهگذر ورود سریال‌های ماهواره‌ای بویژه، سریال‌های ترکیه‌ای به کشور ما وارد می‌شود پدیده عادی‌سازی است. مضامین این سریال‌ها در لفافه و به شکل تلویحی این پیام را ناخودآگاه به ذهن ما متبادر می‌سازد که مفاهیمی چون خیانت، دروغگویی، ناامنی درکانون خانواده و… امری عادی است. این بزرگترین خطری است که جامعه ما را تهدید می‌کند.

بازیگر “بوعلی سینا” و “سربداران” افزوده است: خاصه این‌که همان‌طور که اشاره کردم این سریال‌ها به شکل هوشمندانه فرهنگ ما را نشانه رفته‌اند و مفاهیم نکوهش شده‌ای مثل خیانت را بتدریج در جامعه ما جا می‌اندازند و آن را عادی جلوه می‌دهند. مسأله‌ای که دراین زمینه وجود دارد این است که وقتی چنین سریال‌هایی به‌عنوان مثال، در روستای کوچکی پخش شود، مخاطبی که به دیدن این سریال‌ها نشسته تصور می‌کند چیزی که در این سریال‌ها گفته می‌شود درست است وگرنه در قالب سریال از تلویزیون پخش نمی‌شد.

جلال میگفت اگر یک مطلب غلط با حروف چاپی منتشر شود مردم آن را راحتتر قبول می کنند

امین تارخ خاطرنشان ساخته است: درواقع مخاطب درچنین شرایطی، تفاوت درست و نادرست را به آن شکلی که باید درک نمی‌کند؛ مثل تفاوت حروف چاپی و دست‌نوشته. دراین ارتباط به یاد سخنی از جلال‌ آل‌ احمد می‌افتم که همیشه می‌گفت: «اگر یک مطلب غلط با حروف چاپی منتشر شود، مردم آن را راحت‌تر قبول می‌کنند». سریال‌های ماهواره هم به درستی مصداق همین مسأله است.

مخاطب روستایی با تماشای سریالهای ماهواره ای گمان می کند جامعه خودش هم به این سمت و سو رفته

این بازیگر و مدرس بازیگری با اشاره به مخاطبان روستانشین گفته است: مخاطبی که در شهر یا روستای کوچکی زندگی می‌کند و این سریال‌ها را می‌بیند با خود فکر می‌کند لابد مناسبات جامعه خودش هم در حال‌حاضر به این سمت و سو درحال حرکت است و به این خاطر است که چنین سریالی‌هایی ساخته و پخش می‌شود.

وی ادامه داده است: درحالی که نمی‌داند این مسائل وارداتی است و از کشور دیگر به فرهنگ ما وارد شده و همان‌طور که اشاره کردم هیچ  همخوانی با فرهنگ کشور ما ندارد. اما می‌آید و آرام‌آرام نزد مخاطب جا می‌افتد. روی این اصل است که می‌خواهم بگویم در عرصه سریال‌سازی می‌توانیم دوباره همان جایگاه سابق را نزد مردم داشته باشیم؛ مشروط بر آن‌که از پتانسیل این وادی، نیروی انسانی و همین‌طور سوژه‌های خانوادگی خوب بهره ببریم و اجازه بدهیم سریال‌هایی با این مضامین هم ساخته شوند تا رونق از دست رفته دوباره به تلویزیون برگردد.

وقتی بودجه نمی دهند و دایره انتخاب سوژه هم تنگ است طبیعی است که باید شاهد ورود سریالهای ماهواره ای باشیم

تارخ تأکید کرده است: ولی وقتی دایره انتخاب سوژه‌ها چندان که پیش‌تر هم اشاره کردم، روز‌به‌روز تنگ‌تر و با حساسیت‌های مدیران مواجه می‌شود یا وقتی که بودجه کافی برای ساخت سریال‌های درجه یک در اختیار کارگردانان گذاشته نمی‌شود طبیعی است که باید بنشینم و شاهد ورود سریال‌های ماهواره‌ای باشیم که دیدن این سریال‌ها نه‌تنها محاسنی برایمان در پی ندارند که با آسیب و تبعات نیز توأم هستند. اگر عزم جدی برای توجه به تولیدات داخلی از سوی مدیران درنظر گرفته شود، بازهم می‌توانیم شاهد اتفاقات خوبی در عرصه تلویزیون باشیم. ضمن این‌که مردم ثابت کرده‌اند تولیدات وطنی  کیفی را به سریال‌های ماهواره‌ای ترجیح می‌دهند، مشروط بر آن‌که این سریال‌ها برایشان جذابیت‌های لازم را داشته باشند.

پی نوشت سینماژورنال:

آنچه تارخ درباره گستردگی دامنه مخاطبان شبکه های ماهواره ای گفته است کاملا درست است اما به نظر می رسد اینکه او مخاطبان روستانشین یا مخاطبان شهرهای کوچک را آدمهایی منفک از جامعه پیرامونی می داند که از حال و هوای جامعه خویش و بی ربطی آن با سریالهای ماهواره ای خبر ندارند چندان درست نیست.

مردمان روستاهای ایران به مدد وسایل ارتباط جهانی و از جمله همین اینترنت و اپلیکیشن های ارتباطی به لحاظ گستره اطلاعات عمومی فرق چندانی با مردمان شهرنشین ندارند و طبیعی است که اگر به صورت موردی هم به بررسی روستاها بپردازیم به سختی بتوانیم روستایی را پیدا کنیم که مردمان آن گمان کنند آنچه در سریالهای ماهواره ای روایت می شود مرتبط است با زندگی مثلا در پایتخت ایران!

سینماژورنال: محمدعلی نجفی کارگردان سریال خاطره انگیز “سربداران” هرچند بعد از آن سریال هم فیلمهایی چون “گزارش یک قتل”، “پرستار شب” و “عشق طاهر” را کارگردانی کرد اما همچنان بواسطه همان سریال دهه شصتی است که شناخته می شود.

به گزارش سینماژورنال کارگردان “سربداران” در تازه ترین گفتگوی خود نکته جالب و البته دردناکی را درباره اثرگذاری فراوان سریالهای ماهواره ای بر زندگی مردم بیان کرده است.

مردم حتی در شهرستانها زندگی خود را با برنامه های ماهواره ای هماهنگ می کردند

محمدعلی نجفی که با بهناز شیربانی در “شرق” گفتگو می کرده است با اشاره به تجربه خودش بیان می کند: خودم شاهد این موضوع بودم که بسیاری از مردم حتی در شهرستان‌ها برنامه‌های میهمانی‌رفتن‌شان را با پخش سریال‌های ماهواره هماهنگ می‌کردند که زمانی قبل یا بعد از پخش سریال به برنامه‌های عادی زندگی‌شان برسند و مدام درباره موضوع سریال با هم صحبت می‌کردند.

وی ادامه می دهد: این یعنی نفوذ هرچه بیشتر این سریال‌ها بین مردم. طبعا با این شرایط ما نیازمند کارشناسی بیشتری روی محتوای برنامه‌های تلویزیون هستیم تا روی برنامه‌هایی که اساسا مساله مردم نیست، هزینه نکنیم.

به دنبال ساخت “قلعه الموت” بودم که معلوم نیست موافقت میشود یا خیر

نجفی در پاسخ به این پرسش که خودش تا چه میزان حاضر است در شرایطی که تلویزیون شرایط مالی خوبی را سپری نمی‌کند با این رسانه همکاری کند؟ می‌گوید: در صورتی که مسایل فرهنگی و هنری برای دوستان اولویت پیدا کند، حاضرم کار کنم.

وی می افزاید: هرچند تلاش کرده‌ام سریال«قلعه ‌الموت» که موضوعی جذاب درباره بخشی از تاریخ ماست و می‌تواند برای مردم جذاب باشد را بسازم، اما هنوز شرایطش فراهم نشده است و نمی‌دانم آیا با ساخت آن موافقت می‌شود یا خیر؟