کراوات پدر خالق “کلاه قرمزی”⇐عامل سانسور مستند خالق “ای ایران”!+عکس
سینماژورنال: 27 مرداد زادروز سراینده سرود «ای ایران،ای مرز پرگهر» است و قرار بود مستند “مرز پرگهر” درباره زندگی سراینده سرود ای ایران، دکتر حسین گل گلاب، از شبکه چهار سیما پخش شود.
به گزارش سینماژورنال با این حال عدم پخش این مستند از رسانه ملی که گویا به خواست کارگردان آن هومن ظریف انجام شده است سبب بروز پرسشهایی شده است.
هومن ظریف در مقام کارگردان “مرز پرگهر” با نگارش نامه ای انتقادی برای مدیران رسانه ملی که نسخه ای از آن برای انتشار در اختیار سینماژورنال قرار گرفته به تشریح دلایلش برای ممانعت از پخش این مستند اشاره کرده است.
جالب و البته نگران کننده این است که ظریف یکی از دلایل ممیزی این مستند را کراوات چهره هایی چون ناصر جبلی پدر حمید جبلی بازیگر، نویسنده و کارگردان و یکی از خالقان سری پرطرفدار “کلاه قرمزی و پسرخاله” می داند!!!
متن یادداشت هومن ظریف را بخوانید:
چرا منصرف شدم؟
من هومن ظریف در مقام کارگردان “مرز پرگهر” نخستین فیلم خود،به علت ایراد 44 اصلاحیه برای پخش فیلم، نسبت به این نوع پخش تنها مستندی که درباره دکتر حسین گل گلاب ساخته شده است، منصرف شده ام.
با توجه به تماس تلفنی ثبت شده در ساعت 14 روز 26 امرداد 1395(امروز)،از موسسه تصویرشهر وابسته شهرداری تهران که گزارش ایرادهای مدیریت شبکه چهار(آقای پورحسین)را برشمرد، و با توجه به اینکه ایرادهای وارده خلاف موازین انسانی و حقوقی و در زاویه با عملکرد خود صداوسیماست،از پخش دیرهنگام مستند “مرز پرگهر”(بعد از 6سال از ساخت آن که 1389 است)با ممیزی شدید و غیر منصفانه آن،ن اراضی هستم و اجازه نمی دهم که به خاطر «کراوات» آقای ناصر جبلی، پدر حمید جبلی و دکتر ملک اسماعیلی،معاون حقوقی دکتر مصدق و زاویه داشتن با عبدالجبار کاکایی و مشکل داشتن با سنتور و مواردی دیگر مستند “مرز پرگهر” مانند جگر زلیخا از تلویزیون مرعوب از فرهنگ غنی ایران زمین پخش شود.
چرا سنتور کارت فرمز می گیرد؟
مضحک نیست تلویزیون نگران طره موی افتاده از روسری بانویی میانسال است! مضحک نیست که سنتور،ساز اصیل ایرانی،از تلویزیون کارت قرمز می گیرد ولی هنوز تصاویر دهان کف کرده فردوسی پور در واکاوی 90 دقیقه ای حرکت شیث رضایی در اذهان نقش بسته است؟! مضحک نیست که سرود مخدوش شده “ای ایران” در سال 1387 برای فیلم انتخاباتی آقای احمدی نژاد بر همان وزن سرود “مرز پرگهر” سرقت می شود ولی زندگینامه 63 دقیقه ای دکتر حسین گل گلاب با 44 اصلاحیه ،مجوز پخش میگیرد؟
به هرحال این نامه را نوشتیم تا در تاریخ کمی از تاریکی به درآید. دکتر حسین گل گلاب،فردی جامع الاطرافی است که انگار مسمط ِ ادیب الممالک فراهانی را آویزه گوش کرده است که سروده بود:« چو ويرانه شد مُلك كِي كشور جم/ز علم و هنر بايد افراشت پرچم/ز همّت كمر ساخت از عدل، خاتم/ز تقوا كلاه و ز دانش حمايل». بر این اساس او هم در هنر و هم در علم، توانست خدمات ارزنده ای به میهن خود کند و معجون این دو، در میهن پرستی،علم موسیقی است که یادگار ارزنده او با مشارکت هنرمند بی بدیل،روح الله خالقی،به صورت سرود “ای ایران” همواره ورد زبان کودک و بزرگسال این سرزمین است.
جُنگ دانش و گنجینه فضیلت
بیست و هفتم امرداد 1276 خورشیدی، تاریخ تولد حسین گل گلاب است. کسی که روح الله خالقی ایشان را «جُنگ دانش و گنجینه فضیلت» و «معجونی از علم و فضل و هنر» دانسته است. شاید اگر آن روز که محمدرضا ممتازواحد پژوهشگر موسیقی،تلفن خانم دکتر هما گل گلاب را در اختیارم نمی گذاشت،از دریچه شخصیت گل گلاب،با بخش اعظمی از خدمات بنیادین پیشگامان موسیقی و علم و ترجمه این دیار آشنا نمی شدم و مستند هنوز به نمایش درنیامده «مرز پرگهر»(ساخته شده در 1389) رانساخته بودم.
گل گلاب، در عرصه شعر و ادب، بیشتر با سرودهایی چون «ای ایران» (مرز پر گهر) و «آذرآبادگان» شناخته می شود ولی تصنیف های بسیاری از ایشان موجود است که متاسفانه کمتر به آن ها پرداخته شده است. فقط کافی است،تصنیف «بسته دام» او با آهنگسازی کلنل وزیری و صدای بانو پریسا را با چاشنی خاطره چندین دهه پیش،بشنویم تا متوجه هنر انتخاب واژگان و شناخت عروض و موسیقی جناب گل گلاب شویم.کسی که دو دوره نخست فرهنگستان زبان و ادب فارسی،آبرومند تر از وضع امروز فرهنگستان،توانست معادل گزینی هایی مقبول عام وخاصی را به زبان زنده فارسی،اعطا کند.
پرویز شهریاری درباره گل گلاب چه گفت؟
پرویز شهریاری،ریاضیدان ادیب فقید،درباره او چه خوش گفته است که:« همه ما، چنان از واژههايي مثل «پرچم»، «گلبرگ»، «بازدانگان»، «نهاندانگان»، «پيدازا»، «نهانزا»، «كلاله»، «مادگي»، «ديهيم» و غير آن در «گياهشناسي» استفاده ميكنيم كه گويا همراه با اين دانش زاده شدهاند. ولي اگر كتابهايي را كه پيش از نوشتههاي دكتر حسين گلگلاب دربارة «معرفت النبات نوشته شدهاند ورقي بزنيم، آن وقت، به جاي آن واژهها به اصطلاحهاي ناهنجار «اتامين»، «پتال»، «عريان البذور»، «مستور البذور»، «بارزالتناسل»، «مخفيالتناسل»، «استيگمات»، «پيستيل»، «اكليل» و مانند آن برميخوريم.»
نزديك به 20 ترجمه و تأليف در زمينه دانشهاي طبيعي، 50 ترجمه از قطعههاي كلاسيك نمايشي، ترجمه دواپرا به نظم فارسي («اپراي فوست» و «اپراي كارمن»)، چندين سرود ايراني و انبوهي از مقالههاي گوناگون علمي از او باقي مانده است و دانشکده گیاه شناسی دانشگاه تهران،هنوز نمونه های گیاهی او را در اختیار و دانشگاه اراک،نام او را بر تارک خود به یادگار دارد و ترجمه نخستین کتاب آموزش عکاسی به همراه فرزندش داریوش گل گلاب.