سینماروزان/مسعود احمدی: اعلام نام هیأت داوران جشنواره جهانی(؟) فجر فارغ از عدم حضور چهره های سرشناس سینمای جهان، مخاطب را مواجه می‌کند با حضور دو بازیگر اصلی فیلم «دختر»میرکریمی در هیأت داوران.

به گزارش سینماروزان مریلا زارعی و فرهاد اصلانی که نقشهای اصلی «دختر» را بازی کردند هر دو در هیأت داوران جشنواره میرکریمی قرار دارند. مریلا زارعی داور ایرانی بخش مسابقه بین الملل است و فرهاد اصلانی داور جلوه‌گاه شرق.

به جز اینها محمود کلاری فیلمبردار قدیمی، حبیب احمدزاده مستندساز و همچنین یک روحانی هم به عنوان داور در جشنواره حضور دارد.

محمود کلاری داور بخش مسابقه بین‌الملل است، احمدزاده داور نتپک(شبکه ارتباطات و ارتقای سینمای آسیا) و حجت الاسلام محمدرضا زائری از روحانیون نزدیک به محمدباقر قالیباف و رییس مرکز فرهنگی سرچشمه از نهادهای منسوب به شهرداری، داور بخش بین‌الادیان است.

سینماروزان: در سالهای اخیر کم نیستند هفته فیلمهایی که با حضور برخی از آثار ایرانی در نقاط مختلف دنیا برگزار میشوند و البته در روندی انتزاعی با نام «جشنواره» خوانده میشوند تا احتمالا حجم حضورهای فله‌ای سینمای ایران در جشنواره ها بیشتر شود.

به گزارش سینماروزان از جمله این هفته فیلمها چند سالیست که با نام جشنواره فیلمهای ایرانی در کلن برگزار میشود. چهارمین دوره این هفته فیلم شاهد حضور آثاری بود کاملا ارگانی مانند «نفس» که دوارگانی است و محصول فارابی و موسسه نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان یا «دختر» که با بودجه سازمان منطقه آزاد اروند ساخته شده است.

روزنامه «کیهان» با مرور برخی گزارشات رسانه های فرنگی به انتقاد از حمایت خانه سینما از چنین هفته فیلمی پرداخته است.

متن گزارش «کیهان» را بخوانید:

در حالی چهارمین جشنواره فیلم‌های ایرانی از 3 تا 7 خردادماه در کلن آلمان برگزار شد که 3 دوره قبل آن نیز بحث برانگیز و مورد سوال بود. جشنواره‌ای که با همکاری خانه سینما و برخی کانون‌های داخلی و خارجی و همچنین بنیاد هاینریش بل آلمان و البته برخی حمایت‌های دولتی برگزار شده و همواره محلی برای نمایش آثار توقیفی یا سیاه از تولیدات این سینما بوده است. اما این بار آش آنقدر شور بود که به قول معروف صدای خان هم درآمد و رسانه‌های خارجی حامی این فستیوال نیز زبان به اعتراض گشودند. چنانچه وب سایت رادیو آلمان (دویچه وله) درباره آن نوشت:
«… فیلم‌هایی که در این دوره از جشنواره به نمایش در آمدند، به شکل ویژه‌ای تلخ و پردرد بودند. فیلم‌های اجتماعی سرانجام به فاجعه خانوادگی ختم می‌شوند؛ کمدی‌های شاد و سبک نیز دست آخر به مصیبت و ماتم می‌انجامند…»
وب سایت رادیو فرانسه (آر اف آی)  نیز درباره فضای فیلم‌های فستیوال یاد شده، نوشت:
«…امسال در مجموع 23 فیلم کوتاه و بلند سینمائی و مستند در فستیوال فیلم کلن به نمایش درآمد. فضای بسیاری از این فیلم‌ها، مثل سال گذشته تیره، ناامیدکننده، ملال‌انگیز و در مواردی خشن و مازوخیستی بود. شاید به این دلیل که امسال به عنوان نمونه، هنگام نمایش دو فیلم «بختک» و «خونمرگی»، تنها چند ده نفر در سالن حضور داشتند و تعدادی نیز بعنوان اعتراض آشکار، سالن را ترک گفتند …»
از جمله آثار نمایش داده شده در این فستیوال می‌توان به فیلم ضد انقلابی و موهن «یک خانواده محترم» اشاره کرد که اگرچه تولید یکی از نهادهای دولتی در دولت دهم است اما چه در آن دولت و چه  در دولت بعدی همچنان در توقیف قرار داشته است. اما گویا سازمان سینمایی در دولت دوازدهم قرار است به وضعیت آن رسیدگی کرده و به همراه سایر آثار توقیفی با حذف و اضافاتی پروانه نمایش آن را نیز صادر کند! فیلم‌هایی که اغلب دارای محتوای ضد فرهنگی و غیراخلاقی و مغایر با ارزش‌ها و آیین‌های جامعه ایرانی هستند.
البته در حالی که فیلم‌های ضد ایرانی و ضد دینی، نماینده سینمای ایران در جشنواره‌های خارجی مانند کن شده و جایزه هم می‌برند و از سوی دیگر محافل معلوم الحال خارجی برای سرمایه‌گذاری بر روی تولید این‌گونه فیلم‌ها در داخل سینمای ایران، مسابقه گذاشته و با وعده جوایز و کمک‌های مالی و مانند آن به جذب فیلمسازان مشغول هستند، برگزاری جشنواره‌ای مانند فستیوال کلن از فیلم‌های معلوم الحال ایرانی (که داد آن طرفی‌ها را هم در می‌آورد) آن هم با همکاری نهاد شبه دولتی خانه سینما (که مورد حمایت شدید سازمان سینمایی قرار دارد)، این پازل را تکمیل می‌سازد تا تولیدات این سینما تصویری کج و معوج و باب میل کانون‌های صهیونی و وهابی از جامعه ایرانی نشان دهد.
این کارنامه مشعشع سینمایی را قرار دهید در کنار خیل کتاب‌های مروج فحشاء و فساد اخلاقی و تطهیردهنده گروهک‌های تروریستی (گزارش کامل آن در روزنامه کیهان 2 و 4 دی ماه سال گذشته درج شد) و تئاتر‌هایی مانند «ولپن» (‌با نمایش گسترده روابط نامشروع که از رکیک‌گویی، روی نمایشات لاله‌زاری را سفید کرد) و «آیسلند» و «تئاتر سعدی، تابستان 32» (که با مضامین غیراخلاقی در جشنواره تئاتر فجر سال گذشته روی صحنه رفتند) و…
در این اوضاع وقتی نامه بلند بالای وزیر ارشاد را برای پخش آوای شجریان قبل از افطار (که خودش درخواست عدم پخش آن و هر آواز دیگرش از رسانه ملی را داده بود) می‌بینیم، تعبیر مقام معظم رهبری در فرمایشات اخیرشان در جمع دانشجویان روشن‌تر می‌شود که گفتند:
«…حالا مثلاً فرض بفرمایید این‌همه ما مسئله‌ فرهنگی در کشور داریم، مسائل مهم که شاید من بتوانم ده مسئله‌ اصلیِ فرهنگی را بشمارم که اینها دچار مشکل است؛ فرض کنید مسئله‌ سینما، یک مسئله‌ مهم است، [یعنی] مسئله‌ فرهنگی مهمّی است که سینمای کشور چه جوری اداره می‌شود، از کجا پشتیبانی می‌شود -حالا پشتیبانی خارجی هم پیدا می‌کنند برای فیلم‌ها- اداره‌ هنر کشور و سینما که چیز کوچکی نیست؛ مثلاً فرض کنید ده مسئله‌ این‌جوری می‌شود پیدا کرد، [امّا] ناگهان می‌بینید مثلاً فرض کنید اینکه فلان آهنگ قبل از افطار پخش بشود یا نشود، می‌شود مسئله‌ اصلی؛ نامه‌نگاری می‌کنند!  پیدا است که این دستگاه اختلال پیدا کرده که مسئله‌ اصلی را از مسئله‌ فرعی تشخیص نمی‌دهد و یک مسئله‌ اصلاً بی‌اعتبارِ بی‌اهمّیّت فرعی را به‌عنوان یک مسئله‌  اصلی، درشت می‌کنند. وقتی این‌جوری دستگاه‌های مرکزی اختلال دارند، آن‌وقت اینجا جای همان آتش‌به‌اختیاری است که عرض کردم…»

سینماروزان: سیروس الوند کارگردانی که آخرین بار دو سال قبل با فیلمی به نام «این سیب هم برای تو» در بخش خارج از مسابقه جشنواره حضور داشت و البته نمایش فیلمش در کاخ جشنواره به دلیل پایین بودن استانداردهای کیفی مواجه شد با شلیک گاه و بیگاه خنده مخاطبان، شب گذشته در برنامه «هفت» به انتقاد از ترکیب هیأت انتخاب جشنواره سی و پنجم فجر پرداخت.

به گزارش سینماروزان سیروس الوند درخصوص جشنواره امسال گفت: جشنواره امسال، جشنواره پاستوریزه ای است. اگر بگوییم اعتبار هر جشنواره به فیلم هایش است، این اعتبار با هیئت انتخابی که داشته کمی زیر سوال است.

الوند در جایی دیگر از گفته های خود اظهار داشت: توقع من به دلیل سنم بالا نیست، اما این ترکیب امسال جشنواره خیلی اخلاق گرایانه و محافظه کارانه انتخاب شده اند. امروزه فیلمسازان جوانی وارد عرصه فیلمسازی شده اند که بخشی از آن ناشی از ذوق و استعداد واقعی جوان هاست. اما بخشی نیز ناشی از تصمیمی است که آقایان گرفته اند و جشنواره را به این سمت کشانده اند.

آیا الوند از حذف فیلم دخترش ناراضی است

اظهارات سیروس الوند در نقد هیأت انتخاب و جشنواره امسال در شرایطی بیان شده است که دختر تازه وارد به سینمای ایشان یعنی ماهور الوند امسال با فیلمی به نام «ملی و راههای نرفته اش» تهمینه میلانی متقاضی حضور در جشنواره فجر بود اما فیلمش نتوانست به بخش مسابقه راه یابد و در نهایت نیز از جشنواره کنار گذاشته شد تا زمان اکران.

جالبتر اینجاست که الوند سال قبل که دخترش در اولین تجربه سینمایی خود با «دختر» رضا میرکریمی در بخش مسابقه حاضر بود کمترین انتقاد صریحی از جشنواره فجر و سازوکار برگزاری آن نداشت.

اگر درنظر بگیریم که هم امسال و هم سال قبل جشنواره دبیر ثابتی داشته و البته در کلیت برگزاری هم امسال کماکان بر روال سال قبل پیش رفته سکوت سال قبل و نقد امسال الوند را به چه چیز میتوان نسبت داد جز دلخوری از عدم انتخاب فیلم دخترش برای جشنواره؟

سینماروزان: حمید فرخ‌نژاد سه سال قبل به عنوان مشاور هنری منطقه آزاد اروند انتخاب شد و سعی زیادی کرد با کمک این ارگان بتواند شرایط بهبود اوضاع هنری مناطق جنوب کشور را فراهم کند.

به گزارش سینماروزان با این حال فرخ نژاد به تازگی و با نگارش نامه ای از مشاوره هنری این منطقه آزاد که سرمایه تولید فیلم “دختر” رضا میرکریمی را هم تأمین کرده بود انصراف داد و دلیل این انصراف را عدم همراهی مدیران این منطقه آزاد برای اجرایی کرده وعده هایشان دانست.

متن نامه استعفای فرخ نژاد از مشاوره هنری منطقه آزاد اروند را بخوانید:‎

سینماروزان: «دختر» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی سیدرضا میرکریمی توسط در شبکه نمایش خانگی توزیع شد.

به گزارش سینماروزان و به نقل از “نمایش خانگی” موسسه هنرهای تصویری سوره وابسته به حوزه هنری پخش این فیلم را در شبکه نمایش خانگی برعهده داشته است.

این شرکت برای آن که جاذبه بیشتری را برای مخاطبان جهت خرید این فیلم ایجاد کند یک کارت پول ۵ هزارتومانی هم به عنوان جایزه برای خریداران این فیلم قرار داده است.

این کارت پول فقط قابل استفاده از سورتمه تهران واقع در ارتفاعات توچال است؛ حداقل ورودی استفاده از سورتمه توچال برای هر نفر ۲۰ هزار تومان است که با استفاده از این کارت لااقل باید ۱۵ هزار تومان دیگر از جیب بدهید تا بتوانید از سورتمه استفاده کنید!!!

فرهاد اصلانی، مریلا زارعی، ماهور الوند، شاهرخ فروتنیان ، مسعود سخایی، نیوشا مدبر، هدایت هاشمی وقربان نجفی بازیگران «دختر» هستند.

«دختر» فیلمی کم دیالوگ است که داستان پدری به نام احمد عزیزی را روایت می کند که با همسر و دو دخترش، ستاره و سمیرا، در آبادان زندگی می کند. احمد، در پالایشگاه آبادان مسئولیت دارد و روی دخترانش، به ویژه دختر کوچک، یعنی ستاره بسیار حساس است و سفر ناگهانی دختر به تهران است که اسباب ناراحتی پدر را شکل می دهد…

دختر

سینماروزان: شورای صدور پروانه نمایش خانگی با عرضه 2 عنوان موافقت کرد.

 به گزارش سینماروزان در جلسه 23 آبان شورای پروانه نمایش خانگی كه با حضور اكثريت اعضاء برگزار شد با عرضه دو فیلم موافقت شد که در این بین نام “خواب تلخ” هم به چشم می خورد.

“خواب تلخ” ساخته محسن امیریوسفی بعد از 13 سال امسال در گروه هنروتجربه و با تعداد معدود سینما روی پرده رفت و همین باعث شد بسیاری از مخاطبان نتوانند فیلم را ببینند.

دختر”  به تهيه كنندگي و کارگردانی رضا میرکریمی که با حمایت سازمان منطقه آزاد اروند تولید شده دیگر فیلمی است که مجوز عرضه خانگی آن صادر شده است.

سینماژورنال: شاید بسیاری از مخاطبان ندانند مریلا زارعی که این روزها “دختر” را روی پرده سینماها دارد زمانی بنا بود خودش این فیلم را کارگردانی کند.

به گزارش سینماژورنال قبل از آن که رضا میرکریمی تصمیم بگیرد “دختر” را بسازد مهران کاشانی سناریست اثر فیلمنامه را به مریلا زارعی رسانده بود و زارعی هم تصمیم گرفته بود به عنوان نخستین تجربه کارگردانی آن را بسازد اما در نهایت عدم تعامل با تهیه کننده این موضوع را منتفی کرد و نتیجه اینکه میرکریمی با سرمایه منطقه آزاد اقتصادی اروند فیلم را ساخت و البته زارعی هم نقشی در آن ایفا کرد.

مریلا زارعی به تازگی به همراه میرکریمی در گفتگویی با “ایسنا” شرکت داشته و ضمن افشای این ماجرا درباره چرایی عدم ساخت “دختر” حرف زده است.

روایت زارعی از این ماجرا که در گفتگوی میرکریمی با زارعی نمود داشته را بخوانید:

میرکریمی: راستی یک چیزی. این صحت دارد که تو می‌خواستی«دختر» را کارگردانی کنی؟

زارعی: درست است. شما از کجا فهمیدید؟

میرکریمی:‌ از مهران کاشانی شنیدم. خب بگو ماجرا چه بود؟

زارعی: بله مهران کاشانی خیلی هم زحمت کشید ولی وقتی در توافق با تهیه‌ کننده به نتیجه نرسیدیم. گفتم شاید صلاح نیست. وقتی هم پیشنهاد بازی مطرح شد چون قبلا قصه را خوانده بودم و به آن تعلق خاطر داشتم فکر کردم انگار این فیلم در سرنوشت من نوشته شده است.

میرکریمی: پس یعنی به این نقش تعلق خاطر داشتی؟

زارعی: اگر قرار بود خودم بسازم آن را بازی نمی‌کردم.

میرکریمی: چه کسی را انتخاب می‌کردی؟

زارعی: هنگامه قاضیانی و اگر او قبول نمی‌کرد انتخاب دوم خودم بودم.

میرکریمی: یک سؤال دیگر. آن وقت نقش اول مرد را چه کسی انتخاب می‌کردی؟

زارعی: فرهاد اصلانی. (خنده و تعجب جمع)

میرکریمی: واقعا؟

زارعی: بله از مهران بپرسید. من به او گفتم اگر فرهاد بیاید با من کار کند این نقش را در فرهاد می‌بینم. بعد مهران اصرار داشت که «نقش عمه را باید خودت بازی کنی» ولی گفتم نه. من می‌خواهم پشت صحنه باشم. پرسید پس چه کسی؟ گفتم هنگامه و گفت اگر نیامد چی؟ گفتم مطمئنم هنگامه به خاطر رفاقت‌مان قبول می‌کند ولی اگر نشد خودم بازی می‌کنم.

نقش «دختر» فیلم را چه کسی قرار بود بازی کند؟

زارعی: واقعیت است که برای این نقش به مرحله انتخاب نرسیدم و فقط برای نقش پدر و عمه صحبت کرده بودم. اصولا اگر من آن را می‌ساختم نگاهم به قصه با آقای میرکریمی متفاوت بود چون ایشان خیلی مثبت و آرام به این مقوله نگاه می‌کنند اما نگاه من خشونتش بالا بود. من برای نقش دختر کسی را انتخاب می‌کردم که دقیقا در خانواده‌ای سنتی با همان شکل و شمایل و تعریف آقای میرکریمی باشد ولی از آنهایی که ظاهر فریبنده‌ای یا بهتر بگویم غلط‌اندازی دارند یعنی هر جا اتفاقی می‌افتد، همه از چشم آنها می‌بینند. در صورتی که هیچ تقصیری متوجه آنها نیست اما به دلیل ظاهر مورد قضاوت غلط قرار می‌گیرند. پس برای بازیگر نقش «ستاره» انتخابم صورت معصوم و مظلومی نداشت و کسی را انتخاب می‌کردم که وقتی می‌گوید، شب رفته تهران، ذهن پدرش تا فاجعه پیش برود. در حالی که در عمل چنین چیزی نمی‌بینیم. البته ماهور هم با وجود این که اولین بار بود بازی می‌کرد، خیلی خوب از پس این کار برآمد و ارتباط خوبی توانستیم با هم برقرار کنیم.

اما در مورد نقش پدر فکر می‌کنم اگر فرهاد قبول می‌کرد و این نقش را برای من بازی می‌کرد، احتمالا با هم اختلاف پیدا می‌کردیم شاید هم دعوایمان می‌شد چون من پدری با روحیاتی تندتر از این که فرهاد در فیلم بازی کرد، می‌خواستم.

اصلانی: نه دعوا نمی‌شد. اگر تو کارگردان بودی آن موقع گوش می‌دادم به چیزی که می‌خواهی.

زارعی: گوش می‌دادی؟ واقعا؟ ولی من این‌ طور فکر نمی‌کنم! چون در فیلم «خرس» هم طوری که خودت خواستی بازی کردی. آن قدر که آدم وسط فیلم می‌گفت خب چه کاری است که بخواهی به زندگی قبلی برگردی؟ اصلا در آن فیلم فرهاد اصلانی به من یاد داد که اگر به حرف کارگردان گوش نکنی، سیمرغ می‌گیری و او سیمرغ را گرفت چون طراحی و اصول خودش را برای بازی داشت. (خنده جمع) بنابراین اگر در فیلم «دختر» هم حرف من را گوش می‌داد، باید پدر خشن‌تری می‌شد و فیلم من خشن‌تر می‌شد اما نقش عمه در فیلم من را کسی باید بازی می‌کرد که از تنش ابتدایی فیلم به آرامش برسیم. یعنی قطعا می‌خواستم در عین حال که تربیت سنتی را در خانواده تایید می‌کنم به این نکته برسم که ما ملزم هستیم با تغییرات اجتماعی همپای زمان نگاهمان را تعدیل کنیم و این تعدیل، برای خود و خانواده آرامش به ارمغان می‌آورد. به همین دلیل انتخابم برای ایفای این نقش هنگامه قاضیانی بود.

سینماژورنال: در حالی که پیشتر شنیده هایی طرح شده بود مبنی بر آن که رضا میرکریمی بعد از استعفا از مدیرعاملی خانه سینما با حمایت برخی ارگانهای شهری یک فیلم جنگی درباره شهیدهمت می سازد این کارگردان خبر ساخت فیلم جنگی را تأیید کرد و البته این را هم گفت که این فیلم جنگی درباره شهید همت نیست.

به گزارش سینماژورنال میرکریمی آن طور که گفته بنا دارد یکی از تجربیات شخصی خود از جنگ را بسازد اما مهمتر از غرض او برای فیلمسازی در این سبک آن است که او گفته است نمی داند چه کسی از تولید این فیلم حمایت می کند؛ این اظهارنظر در حالی از میرکریمی سر زده که در همه این سالها همواره ارگانهای متنفذ دولتی از حوزه هنری گرفته تا منطقه آزاد اروند در تولید محصولات این کارگردان کنارش بوده اند.

فیلمسازی درباره تجربیات شخصی از جنگ

میرکریمی درباره علاقه اش به ساخت فیلم جنگی به “مهر” گفت: سال هاست دوست دارم درباره جنگ فیلم بسازم. بارها هم کارهای مختلفی را شروع کرده ام مثلا چند سال روی فیلمنامه ای درباره شهید همت کار کردم که در آن عملیات بیت المقدس هم مطرح می شد ولی موفق نشدم بودجه آن را فراهم کنم و ساخته نشد. البته از پا ننشسم و فیلمنامه ای به قلم یکی از دوستان را مطالعه کردم که فیلمنامه خوبی بود که آن هم نشد. الان دنبال این هستم چیزی بنویسم ولی مطمئن نیستم این اتفاق بیفتد.

این کارگردان که این روزها فیلم “دختر” را روی پرده دارد با اشاره به اینکه بدش نمی آید یکی از تجربیات شخصی خودش از جنگ را فیلم کند بیان داشت:  اتفاقا یکی از خاطرات خودم در جنگ که قبلا خلاصه اش در مجله داستان چاپ شده به من انگیزه می دهد که سراغ یک موقعیت جنگی بروم. دلیل اینکه به موقعیت جنگی علاقمندم این است که چالش هایی که برای یک انسان، ایمان، باورهایش و ارزش هایی که بدان اعتقاد دارد در موقعیت بحرانی ایجاد می شود خیلی مهم است و فکر می کنم اتفاقا برای کشف آن گوهر انسانی که در خیلی فیلم ها دنبال آن هستیم موقعیت جنگی بهترین انتخاب است.

نمی دانم چه کسی حمایت می کند

وی ادامه داد: جنگ یعنی موقعیت بودن و نبودن یعنی موقعیتی که دیگر در آن نمی توانی تصویر دیگری از خودت جز آنچه واقعا هستی ارائه دهی. در زمان جنگ آدم ها یک تصویره می شوند. جنگ یک موقعیت استثنایی است و اگر هم دقت کنید فیلم هایی که کنکاش های جدی درباره درونیات انسان ها دارند و راحت درباره این مسایل حرف می زنند قصه های جنگی دارند که در تاریخ سینما هم نمونه های موفقی از آنها داریم. دوست دارم در نهایت این اتفاق بیفتد و بتوانم چنین فیلمی بسازم ولی نمی دانم چه می شود و چه کسی حمایت می کند.

سینماژورنال: رضا میرکریمی که این روزها فیلم “دختر” را روی پرده دارد دختری هم دارد به نام سارا 23 ساله فارغ التحصیل صنایع غذایی.

به گزارش سینماژورنال سارا میرکریمی در “دختر” هم حضور داشت؛ حضوری کوتاه در نقش یکی از دخترانی که در کافی شاپ حاضر است. او در کافی شاپ نقش دختری را بازی کرده که از همه زودتر ازدواج کرده و به سنتها پای بند است و مخالف مهاجرت!

دختر قصد مهاجرت دارد

اما در عالم واقع ماجرا جور دیگری رقم خورده چون منطبق با گفتگویی که سارا میرکریمی با “فیلم” داشته گویا ایشان قصد مهاجرت دارد؛ آن هم نه به روسیه که فیلم پدرش از این کشور جایزه گرفته بلکه به قاره آمریکا و کشور کانادا.

دختر میرکریمی در پاسخ به این سوال که آیا شما می خواهید به کانادا بروید می گوید: از کجا فهمیدید!

و وقتی به او گفته میشود از آنجا که پارتی فیلم “دختر” برای خداحافظی با دختری است که عازم کاناداست(!) با خنده می گوید: البته آن طور نیست که نگذارند بروم ولی احساس میکنم خیلی هم راضی نیستند. دلایل هم مختلف است؛ مثل نگرانی، دلتنگی، وابستگی و بیشتر از همه ترس از اینکه آنجا ماندگار شوم.

سارا میرکریمی ادامه می دهد: خودم هم شک دارم چون وابسته ام ولی دوست دارم این تجربه را داشته باشم. پدرم خیلی به خانواده اش علاقه دارد و دوست دارد همه کنارش باشند. ما هم که فقط دو بچه هستیم.تا ببینیم چه می شود…

سارا میرکریمی(راست با شال قرمز) در رونمایی “دختر” در جشنواره فجر

سینماژورنال: اوضاع اکران کاملا بر وفق مراد فیلمهای کمدی می گردد.

به گزارش سینماژورنال کمدی های “دراکولا” و “بارکد” بالاترین فروش ها را دارند و از آن سو “زاپاس” هم فروش نسبتا خوبی را پشت سر می گذارد.

“دراکولا”ی عطاران که به تازگی دو هفته اکران را پشت سر گذاشته رقم فروش 2 میلیارد را رد کرده است و «بارکد» که بیشتر از یک ماه روی پرده بوده فروش 5 میلیارد را پشت سر گذاشته است.

«رسوایی2» مسعود ده نمکی که آن هم بیشتر از یک ماه است روی پرده است 3 میلیارد را پشت سر گذاشته است و فروش “زاپاس” بعد از دو هفته از 600 میلیون گذشته است.

اوضاع فروش «دختر» میرکریمی اما چندان مساعد نیست؛ این فیلم بعد از گذشت سه هفته از اکران تازه به رقم فروش 700 میلیون رسیده است. فیلم ارزشی «ایستاده در غبار» محصول سازمان اوج نیز بعد از گذشت یک ماه تازه 1 میلیاردی شده است!

جدول فروش فیلمها تا ابتدای جمعه 25 تیرماه به شرح زیر است:

(ارقام به تومان است)

–بارکد 5 میلیارد و 60 میلیون

–رسوایی(2) 3 میلیارد و 200 میلیون

–دراکولا 2 میلیارد و 50 میلیون

–عادت نمی کنیم 1 میلیارد و 300 میلیون

–ایستاده در غبار 1 میلیارد و 160 میلیون

–دختر 700 میلیون

–زاپاس 620 میلیون

–ننه نقلی 380 میلیون

سینماژورنال: فرهاد اصلانی بازیگر سینما و تلویزیون که در سالهای اخیر پرکارتر هم شده است در گفتگویی با فریدون جیرانی در برنامه اینترنتی “35” از مباحث مختلفی سخن گفت؛ از رد پیشنهادات بازیگری در سال گذشته گرفته تا عشق به بهروز وثوقی.

به گزارش سینماژورنال اصلانی در بخشی از گفتگوی خود به انتقاد از سیاستهای فرهنگی دولت یازدهم پرداخته است و درباره مباحثی مانند ضعف کارکرد صنفی خانه سینما نیز به صراحت حرف زده است.

ردّ سه پیشنهاد مختلف

اصلانی با اشاره به آثاری که سال گذشته رد کرده  داشت: همزمان با “دختر” بازی در فیلمهایی مانند “برادرم خسرو”، “ابد و یک روز” و “دراکولا” پیشنهاد شد و این همزمانی برایم شرایط رنج‌آور را برایم رقم زد.

وی ادامه داد: در فیلم “برادرم خسرو” نقش برادر بزرگتر به من پیشنهاد شد؛ نقشی که بعدتر ناصر هاشمی آن را خلق کرد.

اصلانی خاطرنشان ساخت: در “ابد و یک روز” هم نقش برادر بزرگتر یعنی پیمان معادی به من پیشنهاد شد. چون نقش آدم معتاد را بیشتر بازی کرده بودم{اشاره به “بخاطر پونه”} برای همین قید “ابد…” را زدم.

اصلانی درباره رد پیشنهاد همکاری با رضا عطاران بیان داشت: در “دراکولا” هم بنا بود نقش دراکولای داستان را بازی کنم؛ نقشی که در نهایت لوون هفتوان بازی کرد. در “دراکولا” به نظرم با رضا به نتیجه نرسیدیم یعنی شرایطی بود که نشد.

بهروز وثوقی بی همتاست

این بازیگر درباره بهترین بازیگران سینمای ایران گفت: اولین بار که با پدرم به سینما رفتم فیلم “طوقی” را دیدم و بازی بهروز وثوقی در این فیلم را به شدت دوست داشتم.

وی ادامه داد: پیش از انقلاب بهروز وثوقی بی همتاست. بعد از انقلاب امثال خسرو شکیبایی،  علی نصیریان، عزت ا.. انتظامی، داود رشیدی و شهاب حسینی بازیگران موفقی بوده اند.

این سه کارگردان در قلب من هستند

اصلانی در جایی از گفتگو درباره کارگردانان موردعلاقه اش بیان داشت: از علیرضا نادری در تئاتر بسیار آموختم و از همکاری با داوود میرباقری در تلویزیون هم بسیار لذت بردم و همین طور از کار با خانم رخشان بنی اعتماد. این سه نفر همواره در قلب من هستند.

در دوره روحانی در بخش فرهنگ اتفاقی نیفتاده است

اصلانی درباره دورنمای ذهنی‌اش نسبت به دولت یازدهم بیان داشت: در دوره آقای روحانی در بخش فرهنگ متاسفانه اتفاقی نیفتاد. وزارت ارشاد همچنان محل دعواست. محل مناقشات سیاسی و همیشه و در هرصورت بحث بوده است. در دولت قبل هم بوده و الان هم هست.

وی ادامه داد: خود این دعواها جامعه هنری را دچار سردرگمی می کند یعنی نه تکلیف با خط قرمز روشن است و نه با طرح موضوع! سردرگمی کماکان وجود دارد و به ماها منتقل می شود چون ما نمی دانیم چه می کنیم. در چارچوب قانونی کار می کنیم اما بعد اتهاماتی زده می شود.

فرهاد اصلانی خاطرنشان ساخت: در حوزه تئاتر و ادبیات و موسیقی هم تکلیف روشن نیست. یعنی معلوم نیست چه می خواهیم و همین بلاتکلیفی را رقم زده.

انتقاد از موضع گیریهای خانه سینما و ایستادن این نهاد در جایگاه اپوزیسیون

فرهاد اصلانی از جمله سینماگرانی است که همواره کم‌کاری خانه سینما در رسیدگی به امور صنفی را نقد کرده است. به گزارش سینماژورنال وی با اشاره به غلط بودن روند موضع گیریهای سیاسی خانه سینما گفت: خانه سینما جایگاهش صنفی بوده اما به اشتباه در بحثهای سیاسی ورود کردند در صورتی که باید مطالبات صنفی را حل می کردند.

وی ادامه داد: خانه سینما وقتی به جای حل مشکلات صنفی موضع گیری سیاسی کرد و در جای اپوزیسیون ایستاد اصلا خوب نبود. من به این روند اعتقاد ندارم؛ من موافق با این نگاه خانه سینما نبوده و نیستم. می شد راه هموارتری را برای حل مشکلات صنف رفت.

خانه سینما کارکرد چندانی برای جامعه سینمایی نداشته است

اصلانی تأکید کرد: این سوءتفاهمات اصلا ارزشمند نیست و در نهایت خانه سینما کارکرد چندانی برای جامعه سینمایی نداشته است. شخصا به عنوان عضو صنف نمی دانم رابطه ام با این صنف چیست. وظایف آنها نسبت به من چیست؟ وظیفه من نسبت به آنها چیست؟ حتی زمانی امین تارخ از هیأت ریسه صنف بازیگران از من خواست در انتخابات انجمن بازیگران شرکت کنم و کاندیدای هیأت رییسه شوم اما من نپذیرفتم.

این بازیگر 50 ساله خاطرنشان ساخت: در خانه سینما هیچ فکری برای امنیت شغلی اعضای صنف نشده است. همین موضوع جراحی کیارستمی و رنجی که کشید می‌توانست شکل دیگری داشته باشد. خیلی ها از یاد رفته‌اند. پشتیبانی از اعضای صنف وجود ندارد. بیمه بیکاری نداریم. یک بیمه خویش‌فرماست و یک بیمه تکمیلی که آن هم کارکرد زیادی ندارد.

سینماژورنال: هرچند رمضان امسال به مانند سال قبل سینماها رونق ندارند اما هنوز هم هستند مخاطبانی که در ساعات افطار تا سحر سینما را به عنوان مقوله ای برای سرگرمی انتخاب می کنند.

به گزارش سینماژورنال پرفروشترین فیلم این روزها “بارکد” است که رقم فروش دو میلیارد را رد کرده است. “عادت نمی کنیم” هم فروش یک میلیارد را رد کرده است. “دختر” میرکریمی هم تا اینجا بیشتر از 50 میلیون نفروخته است.

فروش فیلمها تا ابتدای جمعه چهارم تیرماه 1395 به شرح زیر است:

(تمام ارقام به تومان است)

—رسوایی(2) 2 میلیارد و 620 میلیون

—بارکد 2 میلیارد و 20 میلیون

—عادت نمی کنیم 1 میلیارد و 80 میلیون

—ایستاده در غبار 510 میلیون

–-ننه نقلی 210 میلیون

—دختر 50 میلیون

سینماژورنال: تازه ترین فیلم رضا عطاران با عنوان “دراکولا” از هفته آینده در گروه آزاد روی پرده می رود ضمن اینکه قرارداد کمدی “ناردون” فریدون حسن پور برای اکران بعد از “بارکد” منعقد شد.

به گزارش سینماژورنال در جلسه دوشنبه ۳۱ خرداد ماه شورای صنفی نمایش مقرر شد فیلم سینمایی «دراکولا» به کارگردانی رضا عطاران از چهارشنبه نهم تیرماه به صورت آزاد در سینماهای کشور اکران شود و بعد از گذشت یک هفته از اکران، با سرگروهی کورش به نمایش خود در سینماهای کشور ادامه دهد.

 «زاپاس» به کارگردانی برزو نیک نژاد از چهارشنبه نهم تیر ماه در گروه استقلال اکران می شود.

همچنین فیلم سینمایی «دختر» به کارگردانی رضا میرکریمی نیز از چهارشنبه دوم تیر ماه در گروه سینمایی آزاد اکران می‌شود و بعد از اینکه فیلم «ننه نقلی» از کف فروش افتاد، «دختر» در گروه ماندانا اکران می شود.

 قرارداد «ناردون» به کارگردانی فریدون حسن پور بعد از «بارکد» در گروه آزاد، «امکان مینا» به کارگردانی کمال تبریزی بعد از «ایستاده در غبار» به کارگردانی محمدحسین مهدویان بسته شده است. همچنین قرارداد «سایه» بعد از «دختر» در گروه ماندانا بسته شد.

سینماژورنال: در تازه ترین جلسه شورای صنفی نمایش که  24 خردادماه برگزار شد قرارداد دو فیلم “دختر” و “من” ثبت شد.

به گزارش سینماژورنال بر این اساس فیلم “من” ساخته سهیل بیرقی بعد از “زاپاس” در گروه استقلال اکران خواهد شد.

فیلم “دختر” رضا میرکریمی هم بعد از فیلم “ننه نقلی” در گروه ماندانا اکران خواهد شد.

“من” از حضور لیلا حاتمی در قامت بازیگر اصلی سود می برد و در کنار وی نیز امیر جدیدی و بهنوش بختیاری ایفای نقش کرده اند. این فیلم داستان زنی را روایت می‌کند که در فضایی که مشخص نیست خواب است یا بیداری(!) همه جور خلافی را با یک لپ تاپ و تعدادی تراشه مغناطیسی انجام می‌دهد.

“دختر” از حضور فرهاد اصلانی و ماهور الوند دختر سیروس الوند کارگردان سینمای ایران در نقشهای اصلی سود می برد. این فیلم هم امتداد سینمایی است که میرکریمی بعد از “امروز” به آن دچار شده؛ سینمایی کم دیالوگ وبا ریتم کند. “دختر” داستان حضور یک دختر شهرستانی در تهران را روایت می کند.

سینماژورنال: انتشار خبر حضور محمدصادق کریمی فرزند 28 ساله رضا میرکریمی مدیرعامل خانه سینما به عنوان یکی از مسافران خانه سینما در جشنواره کن اول بار از  طریق رسانه مستقل “سینمامثبت” منتشر شد.

به گزارش سینماژورنال انتشار این خبر موجی از پرسشها را هم پیش روی اهالی صنف سینمای ایران قرار داد که چرایی چنین اعزامی متعجب شان کرده بود؛ صنفی که در روزهای اخیر بدنه اش به دلیل مشکلات فراوان رفاهی و از جمله مساله خلاء نظام جامع بیمه مجبور به نامه نگاری به رییس جمهور شد.(اینجا را بخواتید)

بدنه صنف انتظار این را داشت که یک شفاف سازی آشکار صورت گیرد در چگونگی انتخاب و اعزام نماینده از سوی خانه سینما به کن و آشکار شدن حقایق درباره ماجرای اعزام تمامی آنها که با حمایت این نهاد صنفی به این جشنواره رفته اند.

ایشان مدیر پشتیبانی بین الملل فجر بود

اما نیک که بنگریم عجیبتر از ماجرای حضور همه ساله نمایندگانی از خانه سینما در کن، چگونگی حضور محمدصادق میرکریمی در سمت “مدیر امور پشتیبانی” بین الملل فجر بود.

آقازاده میرکریمی که متولد 67 است، امسال از سوی پدرشان که دبیر بین الملل فجر بود به عنوان مدیر امور پشتیبانی این جشنواره منصوب شد بدون اینکه مشخص باشد با کدام رزومه عملیاتی به چنین عنوانی نائل شده است؟

همه سابقه این آقازاده در سینما به عنوان ناظر کنترل پروژه اکران فیلمهای “امروز” و “یه حبه قند” بوده و با همین سابقه به مدیریت تولید فیلم “دختر” هم رسیده اند. جالب است که همه این پروژه ها هم با حمایت ارگانهای دولتی از حوزه هنری تا منطقه آزاد اروند تولید شده اند!

کنترل پروژه ایشان چه دستاوردی داشت؟

كنترل پروژه اصطلاحی رایج در سینما نیست و در علم مدیریت فرایندی است در جهت حفظ مسیر پروژه برای دستیابی به یك تعادل اقتصادی موجه بین سه عامل هزینه، زمان و كیفیت در حین اجرای پروژه؛ با این تعریف وظیفه آقازاده میرکریمی به عنوان مدیر کنترل پروژه اکران مثلا “امروز” چه بوده؟ و برمبنای هزینه ای که برای تولید فیلم صرف شده و جایگاه نهایی فروش آن که در مدت زمان حدودا دو ماهه ای که فیلم روی پرده بوده به زحمت یک میلیارد را رد کرد و در نهایت حتی بین 15 فیلم ابتدایی جدول فروش سالانه هم نبود، آیا کنترل پروژه ایشان مفیدفایده هم بوده؟؟

محمدصادق میرکریمی آقازاده رضا میرکریمی مدیر امور پشتیبانی بین الملل فجر

با کدام سابقه مرتبط ایشان به مدیریت در بین الملل فجر رسیده اند

جدا از این، داشتن سابقه در پست گویا تازه راه اندازی شده “کنترل پروژه اکران” چه تجربه ای می تواند ایجاد کند برای انتخاب نامبرده به عنوان مدیر امور پشتیبانی جشنواره ای که ادعای جهانی بودن دارد؟

آیا جز رابطه فرزندی با دبیر جشنواره دلیل دیگری هم برای این انتخاب وجود داشته؟
این پرسش هم جای بحث دارد که برای قرارگیری ایشان در پست مذکور چه دستمزدی برایشان درنظر گرفته شده بود؟

آقای ایوبی! استعفای آن مدیر بیمه حرفهای فراوان داشت

در روزگاری که همه چیز در جهت شفاف سازی پیش می رود و یکی از مدیران بیمه مرکزی به دلیل انتشار فیش حقوقی 80 میلیونی استعفا می دهد قطعا رییس سازمان سینمایی که دبیر بین الملل فجر را برگزیده می تواند به چنین پرسشهایی پاسخهای مبسوط دهد تا خدای نکرده این ظن به ذهن مخاطبان خطور نکند که بدنه متصل به بودجه های دولتی سینما در حال پرورش نوعی ملوک الطوایفی درون خویش است.

تصویری از صفحه مربوط به فهرست عوامل بین‌الملل فجر که در آن نام محمدصادق کریمی به عنوان مدیر پشتیبانی دیده می شود

معرفی آقازاده میرکریمی در سایت بین الملل فجر

سینماژورنال: در آخرین نشست شورای صنفی نمایش قرارداد اکران “دراکولا”ی عطاران و “بارکد” مصطفی کیایی برای عیدفطر منعقد شد.

به گزارش سینماژورنال با این حال این همه پازل اکران عیدفطر نیست و “سینما” خبر داده که “دختر”، “زاپاس”، “آب نبات چوبی” و “امکان مینا” هم در این موعد روی پرده می روند.

در این بین “زاپاس” یک کمدی است که در کنار “دراکولا” و “بارکد” سومین کمدی عیدفطر خواهد بود. “دختر” فیلم اخیر رضا میرکریمی است که اقبال چندانی از سوی مخاطبان در جشنواره نداشت.

“آب نبات چوبی” هم که به نوعی تغییر مسیر عجیب و غریب حسین فرجبخش از سینمای تجاری به خرده پیرنگ است عطاران را در شمایلی مهیب تصویر می‌کند. “امکان مینا”ی کمال تبریزی یکی از ضعیف ترین آثار سالیان اخیر کارگردانش است که در جشنواره نتوانست جز نارضایتی مخاطبان را به همراه داشته باشد.

بازگشت سرگروهی به آفریقا

جالب است که بنا شده از عیدفطر سینما آفریقا با پایان دادن به اکران فیلم اخیر مجیدی که از شهریور پارسال در این سینما روی پرده است به سرگروهی بازگردد و جایگزین اریکه شود.

فهرست کامل اکران عیدفطر به همراه گروه سینمایی نمایش دهنده به شرح زیر است:

دختر/ ماندانا

زاپاس/استقلال

بارکد/آزادی

دراکولا/کوروش

آب نبات چوبی/آفریقا

امکات مینا/زندگی

سینماژورنال: ماهور الوند فرزند سیروس الوند کارگردان سینمای ایران سال گذشته به عنوان بازیگر اصلی فیلم “دختر” رضا میرکریمی انتخاب شد.

به گزارش سینماژورنال پیش از انتخاب بازیگر اصلی این فیلم که بنا بود دختری نوجوان باشد فراخوانی برای انتخاب بازیگر از میان علاقمندان بازیگری صورت گرفت اما در نهایت نام فرزند سیروس الوند به عنوان بازیگر اصلی “دختر” اعلام شد.

البته که حضور ماهور الوند با عینکی که بخش عمده صورتش را پوشانده بود در “دختر” نتوانست اتفاق قابل ملاحظه ای را هم برای این بازیگر در جشنواره سی و چهارم رقم بزند با این حال سیروس الوند از بازی دخترش راضی است و حتی تصمیم گرفته در فیلمنامه جدیذش نقشی مختص دخترش بنویسد.

سیروس الوند که آخرین ساخته اش “این سیب هم برای تو” نتوانست توجه منتقدان را جلب کند در این باره به “مهر” گفت: ماهور سال گذشته در فیلم سینمایی «دختر» به کارگردانی رضا میرکریمی ایفای نقش کرد و با وجود اینکه اولین حضورش جلو دوربین بود بازی قابل قبولی از خود ارایه داد و معتقدم لهجه آبادانی را هم خوب از کار درآورده بود.

این کارگردان ادامه داد: در فیلم سینمایی که قرار است کارگردانی کنم نقشی مختص ماهور نوشته ام و قرار است وی در این فیلم به ایفای نقش بپردازد.

ماهور الوند در میانه تصویر در نمایی از “دختر”

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “همشهری” اين پرونده اوايل امسال و با شكايت دختر 19ساله‌اي در دادگاه كيفري يك استان تهران به جريان افتاد. شاكي مدعي بود كه كارگردان معروف به بهانه بازي كردن در يك فيلم سينمايي، او را فريب داده و پس از انتقال به آپارتماني در شمال‌‌غرب تهران و خوراندن مشروبات الكلي، وي را مورد آزار و اذيت قرار داده است.

اين دختر جوان كه عاطفه نام دارد مي‌‌گويد: «سال 93بود كه پس از قبول شدن در دانشگاه، راهي تهران شدم. من از بچگي عاشق بازيگري بودم و دلم مي‌خواست وارد سينما شوم. مادرم هميشه مي‌گفت كه بايد خيلي مراقب باشم. چون اگر پايم را اشتباه بگذارم، ممكن است به باتلاق كشيده شوم اما من با همه وجود دوست داشتم كه بازيگر شوم؛ براي همين با مشورت خانواده‌‌ام، وقتي به تهران آمدم، در يك كلاس بازيگري معروف و معتبر هم ثبت نام كردم و فعاليتم شروع شد.»

آرزویی که دخترک را به بیرانه کشاند…

عاطفه در خوابگاه دانشجويي زندگي مي‌كرد و آرزو داشت كه روزي پايش به سينما باز شود؛ براي همين تلاش مي‌كرد تا بتواند به آرزويش برسد. در يكي از همان روزها بود كه كارگردان معروفي، سرزده وارد كلاس بازيگري آنها شد. او به‌دنبال بازيگري با چهره‌اي معصوم مي‌گشت تا از او در فيلم جديدش استفاده كند.« آن روز آقاي كارگردان مرا كه ديد، گفت كه بهتر از من كسي نمي‌تواند اين نقش را بازي كند. باورم نمي‌شد كه براي بازي در يك فيلم سينمايي انتخاب شده بودم. او مرا به دفاتر مختلفي كه در تهران داشت مي‌برد و مدام مي‌گفت كه مرا تبديل به يك سوپراستار خواهد كرد.»

از آن به بعد بود كه عاطفه هر بار در روياهايش خودش را روي فرش قرمز مي‌ديد و در حال امضاء دادن به طرفدارانش. وعده‌هاي آقاي كارگردان چنان برايش دلنشين بود كه با همه توان براي بهترين بازي در فيلم جديد او تلاش مي‌كرد.«‌ در اين مدت، با بازيگران معروف زيادي هم ملاقات كردم. كساني كه شايد در خواب هم نمي‌ديدم كنارشان باشم. فيلمبرداري فيلم جديد شروع شده بود و ما مدام در حال فيلمبرداري بوديم. در اين مدت چنان به آقاي كارگردان كه جاي پدرم بود، اعتماد كرده بودم كه هرگز تصور نمي‌كردم روزي از او ضربه ببينم.»

کارگردان گفت دلستر است…

در آخرين روزهاي خردادماه بود كه موبايل عاطفه زنگ خورد. آقاي كارگردان پشت خط بود و از او خواست براي برداشت يك پلان به آدرسي در شمال‌‌غرب تهران برود. دختر جوان راهي آنجا شد. داخل خانه به‌غير از آقاي كارگردان، دستيار او هم حضور داشت. فيلمبرداري شروع شد و كمي بعد حادثه‌اي كه عاطفه تصورش را هم نمي‌كرد اتفاق افتاد.« آقاي كارگردان يك ليوان به من داد و گفت دلستر است. مي‌گفت براي رفع خستگي خوب است. كمي از آن را كه خوردم، احساس كردم مزه تندي دارد. اما او گفت كه دلسترش خارجي است. چون او اصلا نمي‌تواند دلستر ايراني مصرف كند و بايد آن را يك‌نفس سر بكشم. من هم اين كار را كردم و بعد از آن دچار سرگيجه شدم. ديگر نفهميدم چه اتفاقي افتاد و دستيار كارگردان چه زماني از خانه خارج شد و وقتي به‌خودم آمدم كه دير شده بود. من قرباني او شده بودم.»

آزمایش دی.ان.ای حقیقت را فاش کرد

با شكايت دختر جوان در دادگاه كيفري يك استان تهران، رسيدگي به اين پرونده شروع شد. هر چند آقاي كارگردان در ابتدا منكر آشنايي با عاطفه شد و بعد هم گفت كه هيچ رابطه‌اي با او نداشته است، اما نتايج پزشكي قانوني و آزمايش دي‌ان‌اي نشان مي‌داد كه او دروغ مي‌گويد. رسيدگي به اين پرونده چند‌ماه طول كشيد و در نهايت رئيس شعبه ششم دادگاه كيفري يك استان تهران با توجه به شواهد موجود در پرونده، متهم را به اتهام زنا به 100ضربه شلاق و به‌دليل فريب دختري كه شور و اشتياق بازيگر و سوپراستار شدن را در سر داشت به 2سال محروميت از هرگونه فعاليت هنري اعم از سينما، تلويزيون و تئاتر محكوم كرد. اين حكم اما با اعتراض عاطفه روبه‌رو شد؛ چرا كه او معتقد است در اين ماجرا همه‌‌چيزش را از دست داده است. او مي‌گويد:«پدرم ديگر اجازه نمي‌دهد كه به خانه برگردم. آبرويم در دانشگاه و حتي در محله‌مان رفته است و حتي چندين بار تصميم به‌خودكشي گرفتم. آيا اين حكم مي‌تواند آسيب‌هايي را كه به من رسيده، جبران كند؟

سینماژورنال: در حالی که صبح امروز خبری از سوی روزنامه “سینما” به سردبیر فریدون جیرانی منتشر شده بود با این مضمون که “ابد و یک روز” توسط شرکت نورتابان پخش خواهد شد(اینجا را بخوانید) اما روابط عمومی این موسسه عصر امروز این خبر را تکذیب کرد.

به گزارش سینماژورنال در این تکذیبیه از دو فیلم “نفس” و “دختر” به عنوان آثاری که پخش شان برعهده نورتابان است نام برده شد و با این حساب این گمانه زنی طرح می شود که آیا “دختر” توسط نورتابان به اکران نوروزی می رسد؟

سینماژورنال متن کامل تکذیبیه نورتابان را ارائه می کند:

 شرکت سینمایی نور تابان پخش فیلم سینمایی “ابد و ویک روز” به کار گردانی سعید روستایی را بر عهده ندارد .

شرکت سینمایی نور تابان ، بر خلاف اخبار منتشر شده ، پخش فیلم سینمایی “ابد و یک روز” به کار گردانی سعید روستایی بر عهده  شرکت سینمایی نور تابان نیست و اخباری که پیرامون  پخش این فیلم توسط شرکت سینمایی نور تابان منتشرشده است کاملا تکذیب می شود.

 شرکت سینمایی نور تابان  پخش دو فیلم سینمایی “نفس” به کار گردانی نرگس آبیار  و “دختر” به کار گردانی رضا میرکریمی را برعهده دارد و زمان اکران و نمایش این دو فیلم نیز پس از قطعی شدن اعلام می شود.

سینماژورنال: تازه ترین فیلم رضا میرکریمی با عنوان “دختر” که در جشنواره هم حضور داشت با حمایت مالی منطقه آزاد اروند تولید شده است با این حال اقبال عمومی مخاطبان جشنواره به آن قابل توجه نبود.

به گزارش سینماژورنال با این حال محمدعلی زم معاون فرهنگی و اجتماعی دبیرخانه شورای عالی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی ایران با اعلام رضایت از فیلم سینمایی “دختر” و موفقیت این فیلم در نامزد شدن در جشنواره فیلم فجر به “ایلنا” گفت: قبل از ساخت فیلم “دختر” و در زمان بررسی فیلمنامه ما متوجه شدیم که قطعا این فیلم اثر خوبی می‌شود.

وی با تاکید بر لزوم حضور مناطق آزاد در بخش فرهنگ گفت: متاسفانه از زمان تاسیس مناطق آزاد و ویژه اقتصادی، این مناطق در حوزه اقتصاد فرهنگ هیچ کاری نکردند به همین دلیل از سال گذشته که مقام معظم رهبری آن سال را به‌عنوان سال اقتصاد و فرهنگ نامگذاری کردند تصمیم گرفته شد که مناطقی که در حوزه اقتصاد استطاعت خوبی دارند وارد تولید کار فرهنگی شوند.

زم درباره دلیل سرمایه‌گذاری در فیلم “دختر” گفت: سرمایه‌گذاری این فیلم توسط منطقه آزاد اروند، آبادان و خرمشهر انجام شده است و دلیل آن این بود که از لحاظ مضمونی؛ داستان فیلم به شرایط این مناطق نزدیک بود و نیروهای محلی هم در ساخت آن مشارکت داشتند.

زم با اشاره به اینکه ساخت فیلم توسط مناطق آزاد ادامه خواهد داشت؛ افزود: ساخت فیلم “دختر” آغاز کار در حوزه سرمایه‌گذاری در سینماست و اگر فیلمنامه و سوژه‌های خوبی توسط سینماگران ارائه شود؛ قطعا مناطق آزاد برای ساخت فیلم سرمایه‌گذاری می‌کنند. البته به جز فیلم “دختر” تاکنون ساخت فیلم دیگری قطعی نشده است.

وی با رد اخباری که درباره هزینه زیاد ساخت این فیلم مطرح می‌شود؛ گفت: به هیچ عنوان هزینه زیادی برای ساخت این فیلم صرف نشده و میزان بودجه این فیلم مانند فیلم‌های معمولی دیگر است.

نمایی از “دختر”

پی نوشت سینماژورنال

 اینکه منطقه آزاد اروند، آبادان و خرمشهر تصمیم گرفته از تولیدات سینمایی حمایت کند به شدت تصمیمی نیکو است اما سوال اینجاست که آیا این منطقه آزاد نباید حمایت از پروژه هایی که مرتبط با زندگی فردی و اجتماعی در مناطق آبادان و خرمشهر هستند را در دستور کار قرار دهد؟

“دختر” جز تصاویری هلی شات که از پالایشگاه آبادان نشان می دهد و یک مراسم تقدیر از کاراکتر اصلی در پالایشگاه هیچ اله‌مان دیگری ندارد که بتوان آن را برآمده از مختصات بومی منطقه ای چون آبادان دانست. بخش عمده فیلم هم که در تهران می گذرد و تنها لهجه جنوبی است که به عنوان ویژگی بومی به تهران آورده می شود؛ آن هم لهجه ای که هرازگاه تغییر می کند و به فارسی پهلو می زند؛ نگاه کنید به جایی که مریلا زارعی به ماهی فروشی رفته یا جایی که دخترک داستان در اتوبوس است.

آیا اگر آقای عزیزی اهل منطقه ای دیگر بود در خط کلی داستان تغییری ایجاد می شد؟

بر این اساس واقعا نمی توان “دختر” را اثری برآمده از جغرافیای خاصی دانست و خیلی راحت به جای آبادان که شهری جنوبی است اگر آقای عزیزی را مردی مثلا اهل کهکیلویه و بویراحمد هم تصویر می کردیم باز هم در خط کلی داستان تغییری ایجاد نمی شد.

سه سال قبل سیمای بوشهر از تولید فیلمی حمایت کرد به نام “تنهای تنهای تنها” که  داستانی بومی را در جغرافیای بومی و با بازیگران بومی روایت می‌کرد و البته پیامی که فیلم از آن می‌گفت ماهیتی فرامنطقه ای داشت. فیلمی که اتفاقا با بودجه یک فیلم تلویزیونی تولید شده بود اما این قابلیت را داشت که هم در جشنواره و هم بعدتر در اکران عمومی و پخش از تلویزیون مورد توجه مخاطبان قرار گیرد. فیلمی که باعث شد هم یک کارگردان جوان جنوبی به نام احسان عبدی پور به سینمای ایران معرفی شود و هم تعدادی بازیگر بومی.

استخدام کارگردانان ساکن در تهرانی که برای دریافت ردیف بودجه به جنوب سر می زنند نقض غرض است

منطقه آزاد اروند اگر می خواهد باز هم از تولیدات سینمایی حمایت کند بهترین راه استفاده از الگوهایی مانند “تنهای تنهای تنها” است وگرنه استخدام کارگردانان ساکن در تهرانی که برای دریافت ردیف بودجه سری هم به مناطق آزاد جنوبی می زنند و با ایجاد پاساژهای فرعی در فیلمنامه راهی می یابند برای دریافت بودجه نمی توانند عاملی باشند در جهت تحقق اهداف فرهنگی مناطق آزاد.

میزان حمایت مالی مشخص شود

البته که بهتر است میزان حمایت مالی از چنین پروژه هایی به صورت شفاف و با ارائه اسناد مالی مشخص شود تا خدای نکرده کارگردانانی که نتوانسته اند این گونه حمایت ها را کنار خود داشته باشند شایعات را باور نکنند.