سینماروزان: در ماههای کرونازده‌ای که هنرمندان بدجوری در مضیقه مالی هستند، یک نماینده مجلس در دیدار با اهالی خانه تئاتر، مدعی شد تاکنون درخواستی از طرف ارشاد برای پیگیری مطالبات هنرمندان، به مجلس ارائه نشده.

احسان قاضی‌زاده هاشمی، عضو کمیسیون فرهنگی و تلفیق مجلس شورای اسلامی در دیدار با اهالی خانه تئاتر با اشاره به فصل تخصیص بودجه در مجلس، مطرح کرد: تمام تلاش خود را برای افزایش بودجه هنرمندان در ردیف حمایت برای تأمین اجتماعی و تولید تئاتر انجام می‌دهیم.

این نماینده مجلس ادامه داد: تاکنون درخواست و پیگیری از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی جهت مطالبات هنرمندان به مجلس ارائه نشده است.

قاضی‌زاده هاشمی تاکید کرد: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای احقاق حقوق هنرمندان باید مطالبه‌گر باشد اما این مطالبه‌گری و خواست، اساسا انجام نمی‌شود.

سینماروزان: جمعی از هنرمندان تئاتر با گرد هم آمدن در مقابل مجلس شورای اسلامی، مطالبات معیشتی خود را در قالب بیانیه‌ای با نمایندگان مجلس در میان گذاشتند.

به گزارش سینماروزان تجمع اهالی تئاتر با حضور روسای خانه تئاتر -و در اعتراض به بی‌توجهی به اوضاع معیشتی تئاتری‌ها -برگزار شد به‌خصوص که مدتها بعد از وعده و وعیدها همچنان همان هنرکارت وعده داده شده هم میان اهالی هنر توزیع نشده.

تجمع اهالی تئاتر یکشنبه ۱۴ دی ماه در مقابل درب شمالی مجلس شورای اسلامی برگزار شد. علاوه بر اعضای هیات مدیره مرکزی خانه تئاتر، نمایندگان هیات مدیره انجمن‌های گوناگون این تشکل در این تجمع که در سکوت برگزار شد، حضور داشتند.

در این گردهمایی بیانیه خانه تئاتر توسط حمیدرضا نعیمی، هنرمند تئاتر و عضو هیات مدیره خانه تئاتر ارایه شد.

به گفته ایرج راد، رییس هیات مدیره خانه تئاتر، این بیانیه که دربردارنده مطالبات جامعه تئاتری است، پیش‌تر به نمایندگان مجلس شورای اسلامی ارایه شده و به صحن مجلس رسیده است.

راد درباره حضور نمایندگان اصناف گوناگون در این تجمع نیز توضیح داد: به دلیل شرایط بحرانی  کرونا و نیز آلودگی هوای تهران، تنها نمایندگانی از هیات مدیره‌های انجمن‌های مختلف خانه تئاتر در این تجمع حضور داشتند و از دیگر اعضا نخواستیم که در این گردهمایی شرکت کنند.

این تجمع در سکوت برگزار شد و فقط ایرج راد، رییس هیات مدیره خانه تئاتر و شهرام گیل آبادی ، مدیر عامل این خانه توضیحات کوتاهی درباره اعضای حاضر در تجمع ارایه کردند.

همچنین اصغر همت سخنگوی هیات مدیره خانه تئاتر نیز گفت که این تجمع کاملا فرهنگی بوده و اعضای خانه تئاتر پیگیر اجرای موارد مندرج در این بیانیه و مطالبات خود هستند و امیدوارند با همراهی نمایندگان مجلس، این مطالبات محقق شود.

در بخش هایی از بیانیه روسای خانه تئاتر خطاب به مجلسی ها آمده است:

از شما می‌خواهیم:

۱- در راستای توجه به معیشتِ خانواده‌ی کلانِ تئاتر در سراسرِ ایران، حقوق ایامِ بیکاری و  تسهیلاتِ  بیمه و درمان و دارو در نظر گرفته شود.

۲- جهتِ تولید آثار نمایشی، و رفعِ خسارت‌های ناشی از شیوعِ ویروسِ کرونا، برای تمامِ گروه‌ها، اعم از حرفه‌ای و دانشجویی، صحنه‌ای و خیابانی، کودک ‌و نوجوان، عروسکی، و آئینی و سنتی بودجه‌ی مکفی و در شأن اختصاص یابد.

۳- تخصیصِ کمک‌های مالیِ بلاعوض و وام‌های با سودِ کم برای خانواده‌ی شریف تئاتر که بیش از ده ماه بیکاریِ مطلق را با نجابت و شکیبایی تحمل کرده‌اند.

۴- برای جلوگیری از تعطیلیِ دَم‌به‌دَم و روزافزونِ تئاترهای خصوصی که نقشِ مهمی در تولیدِ نمایش و بدنه‌ی تئاترِ ایران دارند، ردیفِ  بودجه‌ی حمایتی در نظر گرفته شود.

۵- تعیین مستمری برای سرپرستِ خانوارهای کم‌بضاعت، و پرداخت اجاره‌های معوقه‌ی مسکنِ آنان.

۶- افزایش بودجه حمایتی تولید تئاتر در کشور
آقایان و خانم‌ها! کشوری که تئاتری پویا ندارد، فرهنگ در آن رو به زوال و سقوط است. وجودِ تئاتر در یک سرزمین نشان از مردم‌سالاری و آزادی بیانِ آن سرزمین دارد. اکنون که دولت تدبیر و امید، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری و مرکز هنرهای نمایشی برای برون‌رفت از این بحران تلاشی نمی‌کنند یا توان لازم برای برون‌رفت از این مشکلات را ندارند، زمانِ آزمونِ بزرگِ شمایان فرا رسیده است. ثابت کنید که دغدغه‌ی ایرانی آباد و متعلق به همه‌ی ایرانیان در وجودِ شما هست.

سینماروزان: سیدرضا صالحی امیری وزیر ارشاد شامگاه نهم بهمن‌ماه در حاشیه مراسم افتتاحیه سی‌وپنجمین جشنواره فیلم فجر پاسخگوی سوال خبرنگاران بود.

به گزارش سینماروزان وزیر ارشاد پاسخگوی پرسشهایی درباره وضعیت فیلمهایی مانند «رستاخیز» بود و البته خبری را هم درباره راه اندازی صنفی جامع که تمامی اهالی هنر را دربرگیرد، اعلام کرد آن هم در شرایطی که صنفهای موجود هنر هیچ گاه نتوانسته اند کارکردی مفید برای اهالی هنر داشته باشند.

صالحی امیری درباره وضعیت فیلم‌هایی همچون «رستاخیز» اظهار کرد: فیلم «رستاخیز» را به یک کمیته حکمیت سپردیم تا پس از بررسی ابعاد آن را به ما گزارش دهند. در این راستا سه نفر از اصحاب مطرح سینما انتخاب شدند و در حال بررسی نحوه اقدام ما برای چگونگی برخورد با فیلم «رستاخیز» هستیم.

او خاطرنشان کرد: در مجموع سیاست ما حمایت از تهیه‌کننده و کارگردان فیلم «رستاخیز» است که انسان‌های بزرگی هستند و آقای درویش از افتخارات صنعت سینمای ایران است. در نتیجه طی روزهای آینده با تفاهم و هماهنگی این مسئله را حل و فصل می‌کنیم و ان‌شاءالله در آینده نزدیک خود آقای درویش نتیجه را اعلام می‌کند.

صالحی امیری درباره راه اندازی یک صنف تازه برای اهالی هنر اظهار کرد: درباره سازمان نظام صنفی با مدیران عامل خانه سینما، خانه موسیقی و خانه تئاتر و دیگر اصحاب فرهنگ و هنر جلسه کارشناسی داشتیم و جمع‌بندی این بود که سینمای ایران باید یک جهش جدید داشته باشد. این جهش تشکیل یک سازمان نظام صنفی است که همه اصحاب هنر در آن حضور فعال داشته باشند و ما مسئولیت را به خود آن‌ها بسپاریم.

او با تأکید بر اینکه با تشکیل این سازمان وزارت ارشاد نقش نظارتی خواهد داشت افزود: خوشبختانه مقدمات این کار فراهم شده و قرار شد سه حوزه صنفی پیش‌نویس را آماده کنند تا من در دولت مقدمات را آماده کنم و به مجلس بفرستیم.

او درباره دخالتهای وزارت ارشاد در امر انتخاب فیلمهای جشنواره هم گفت: آنچه درباره نمایش یا عدم نمایش فیلم‌ها مطرح می‌شود هم در حوزه انتخاب هیئت انتخاب و داوری است و من مداخله‌ای ندارم.

سینماورزان/رضا آشفته: بهزاد فراهانی از کهنه‌کارهای تئاتری است و بیش از چهار دهه بازی، کارگردانی و درام‌نویسی‌اش مثال‌زدنی است.

به گزارش سینماروزان و به نقل از “شرق” او از فعالان خانه تئاتر است و برای این روزهای تئاتر ایران چشم‌انداز روشنی نمی‌بیند. پای گفت‌وگویش نشسته‌ایم تا بدانیم از چه دارد می‌گوید!

‌آیا امسال تئاتری را به صحنه خواهید آورد؟
دارم متنی را تا یک‌ماه دیگر کامل می‌کنم که اردیبهشت و خرداد ٩٦ در تالار سمندریان ایرانشهر کار کنم. فعلا نامی ندارد.
‌از بازی بگویید؟
فعلا دارم فیلمی را برای نعمت‌الله بازی می‌کنم و یک فیلم هم برای جعفری‌جوزانی دارم و همچنین یک کاری برای سینما تدارک می‌بینم که فعلا درباره‌اش نمی‌خواهم افشاگری کنم.
‌شما یک دهه قبل در نمایش موسیو ابراهیم و گل‌های قرآن، به قلم امانوئل اشمیت و کار علیرضا کوشک‌جلالی بازی کردید که به نظر یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌هایتان در تئاتر بوده است، چرا در اجرای فعلی‌اش حضور ندارید؟
شما لطف دارید… بله آقای کوشک‌جلالی دعوت هم کرد، اما مشکلاتی پیش آمد که نشد ادامه بدهیم.
‌این روزها تئاتر هم می‌بینید؟
بله، نمی‌شود تئاتر ندید. اکثر کارها را می‌بینم.
‌کار خوب دیده‌اید؟
کار خوب؟ مگر شما کار خوب هم می‌بینید؟
‌بالاخره هرازگاهی پیش می‌آید، برای شما پیش نیامده؟
چرا… در اداره تئاتر یک نمایش دیدم که براساس شعر فروغ بود به نظر جالب بود.
‌علی‌کوچیکه، کار حسین فرخی، بیشتر درباره‌اش می‌گویید؟
علی‌کوچیکه کار قشنگی بود چون براساس مؤلفه‌های تئاتر ملی شکل گرفته است و دلیل جذابیتش این است که تئاتر ما دارد به دلیل مدیریت اشتباهش از وجاهت خودش دور می‌شود و زمانی که ما اعلام کردیم تئاتر را باید شورایی اداره کرد، می‌فهمیدیم که چه چیزهایی تئاتر ما را تهدید می‌کند و امروز تئاتر ملی منکوب شده و درام‌نویسان خوبمان نیز مهجور مانده‌اند. متأسفانه اینها تشویق هم نمی‌شوند. بنابراین علی‌کوچیکه یادآور ادبیات میهنی ماست و اگر ما از این کانال‌ها وارد تئاتر بشویم، داشته‌های خوبی خواهیم داشت. من چندان دل‌خوشی از تئاتر آبستره، مدرنیسم، پست‌مدرنیسم، موسیقی- تئاتر و مانند اینها ندارم. تئاتر خصوصی هم اصل و اساسش گیشه است و این هم حال تئاتر را بد می‌کند. انگار دوباره داریم به دوران پس از ٢٨ مرداد سال ٣٢ برمی‌گردیم که دیگر تئاتری نبود. این مرز تاریخ تئاتر ایران است که پیش از این موعد، استاد نوشین، استاد حالتی، استاد جعفری و بسیاری از بزرگان در لاله‌زار تئاتر کار می‌کردند و از این موعد به‌بعد اتفاقات دیگری افتاد که بیشتر کاسب‌کارانه بود و گیشه برایشان محور بود. برای همین بارها گفته بودیم دلیل این نگاه کاسب‌کاری هم در روزگار ما به مدیریت کلانی برمی‌گردد که نمی‌تواند در برابرش مقاومت کند.
‌چه راه‌حلی برای این مسئله ارائه کرده‌اید؟
ما در آغاز کاندیداتوری آقای روحانی از طرف خانه تئاتر اعلام کردیم که نیاز به سازمان تئاتر داریم و همه اصولش را به صورت ریز برشمردیم و متأسفانه این نگاه ما را ندیدند حتي آمدند همان قرارداد تیپ را هم از بین بردند و دیگر هم کمک و یاری‌ای به تئاتر نرساندند و بعد هم نگاه کاسب‌کارانه بر تئاتر حاکم شد و اینکه همه دکان باز کنند، باب شد. می‌بینید که در تالار وحدت، رنو و جاروبرقی می‌آورند و از این هم بدتر خواهد شد. اینها باعث شده که تئاتر مضمحل شود و دیگر جایی برای تئاتر نوشین و مانند این بزرگان وجود نداشته باشد و شاید هم دوباره آتراکسیون بیاید و از این هم تیره‌تر شود.
‌دولت بی‌توجه است، هنرمندان چه می‌توانند بکنند؟
ما نیاز به سازمان مستقل تئاتر داریم که در آن مدیران از گوهرهای عاشقانه تئاتر و با درک و درایت خاص انتخاب شوند. ما هنوز هم داریم مقاومت می‌کنیم که ژرفای تئاتر را دریابند و زورمان را می‌زنیم که این حق تئاتری‌هاست و هدفمان این است که دولت کنار بکشد. تابه‌حال هم گفته که کنار می‌کشد، اما خلاف گفته چون کنار نمی‌کشد. دولت باید خط‌قرمزهایش را مشخص و مدلل کند و افرادی با سلیقه‌های شخصی را برای سانسور گزینش نکند، بلکه طوری رفتار شود که بگذارند ادبیات نمایشی ما رشد کند و هژمونی قوی خودش را داشته باشد. درحال‌حاضر این دور از ماست و مثل یک آرزو می‌ماند. فعلا دخالت دولت در تئاتر باعث شده که حالت د‌ولت‌فرموده وضع شود و این نگاه از بالا به هنر باعث ایجاد هنر دیکته‌شده خواهد شد که با هنر مؤلف و خلاقه میانه‌ای ندارند.
‌آیا با این تعابیر تلخ می‌شود چشم‌انداز روشنی را متصور شد؟
نه، نیست. با این نگاه آقایان دولتمرد متأسفانه هیچ چشم‌اندازی نیست. نسل جوان به میدان آمده و سمت‌وسوی درست‌و‌حسابی تئاتر ملی دارد درب‌وداغان می‌شود. به‌هر‌حال ارج و قربی نیست و درام نویسان خوبمان نیز خوشه‌چین خرمن ادبیات کشورهای دیگر شده‌اند و اقتباس و کپی‌برداری می‌کنند که این بد است.
‌بنابراین با اقتباس و اجرای متون بیگانه مخالف هستید؟
مخالف نیستم. وقتی همه‌چیز تئاترمان این می‌شود و تئاتر خودمان از بین می‌رود، این برایم دردناک است. شما ببینید زمانی بهرام بیضایی به‌عنوان رئیس دپارتمان دانشکده تئاتر بوده و کسانی چون دکتر پرویز ممنون و آدم‌هایی از این دست در آنجا درس داده‌اند و حالا اینها نیستند و دپارتمان به کسانی سپرده می‌شود که خیلی راه جلو پایشان است که بسیار بدانند و مردم‌شناس شوند که بتوانند در مدیریت آن وارد شوند. در یک نگاه ساده، روزگاری چهره‌هایی چون دکتر محجوب، دکتر آریان‌پور، دکتر جواد مشکوت، دکتر فروغ، حمید سمندریان و داوود رشیدی تدریس می‌کردند و این هژمونی قوی بر آموزش تئاتر حاکم بود و الان ببینید چگونه دانشکده‌های تئاتر اداره می‌شوند.
‌اینهایی که می‌گویید بسیار تلخ است.
برای اینکه گوش نمی‌کنند؛ ما بارها به آقای علی جنتی دوست خوبمان گفتیم و درخواست کردیم که ما هیأت‌مدیره خانه تئاتر می‌خواهیم شما را ببینیم؛ اما معاونت ایشان نگذاشت این اتفاق بیفتد و الان هم آقای وزیر جدید نمی‌خواهند ما را ببینند. یکی از ارکان وزارت فرهنگ و ارشاد، تئاتر و هنر نمایش است. ما در حدود ٥٦٥ انجمن هنر نمایش در سراسر کشور داریم و اگر در هر شهر هم به‌طور متوسط ١٠ گروه فعال باشند این آمار سر به ثریا می‌برد؛ بنابراین باید صدای ما را بشنوند که بتوانند بهتر مدیریت کنند و نمی‌دانیم چرا از ما دعوت نمی‌شود که دست‌کم خوشامد بگوییم و درباره این مشکلات حرف بزنیم.
‌نمی‌شود اقدامی دیگر انجام داد؟
ما به مجلس محترم صد بار گفته‌ایم ‌ای دوستان محترم وکیل مردم، شما تئاتر را نمی‌شناسید و نمی‌بینید و بارها از آنها خواستیم با خانواده به دیدن تئاتر بیایند؛ متأسفانه آنهایی که به تئاتر آمده‌اند به انگشتان یک دست هم نمی‌رسند، برای همین بودجه تئاتر تهران می‌شود سه میلیارد و بودجه کل شهرستان‌ها می‌شود، سه میلیارد. درصورتی‌که تئاتر مانند نسیم خوش فرهنگی است و همه می‌توانند از آن لذت ببرند و در دهات و شهرستان‌ها و در کارخانه‌ها و مدارس و دانشگاه‌ها و هر جایی می‌شود از آن به‌درستی بهره برد که ابزار روان‌شناسی و فرهنگ و تمدن‌ساز است. این نیامدن اهل مجلس به تئاتر و بی‌توجهی به فرهنگ دردناک است؛ برای همین معیار تئاتر این روزها شده است گیشه و اگر تماشاگر به دیدن کاری نیاید و کمتر بیاید، تئاتر را از صحنه برمی‌دارند. با این کمبودهای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و نداشتن خیاط‌خانه، مرکز دوخت لباس و کلاه، نداشتن آهنگری و نجاری و ازدست‌رفتن آرشیو لباس و نبودن مرکزی برای تمرین، تئاتر آشفته‌تر از آشفته می‌شود.
نقش خانه تئاتر در این اوضاع چیست؟
خانه تئاتر هنوز نوپا بود و تشکیلات صنفی آن آسيب‌پذير است؛ با آنکه ١٧ سال است ٤٠، ٥٠ نفری کمک کرده‌ایم که برقرار بماند اما جز اینکه بخواهند حرکت‌های بازدارنده انجام دهند و نهادهای مشابه راه‌اندازی کنند، دیگر هیچ حمایت و خبری نیست. نه در برگزاری فستیوال‌ها سراغمان می‌آیند و نه برای داوری فجر و نه برای انتخاب آثار از اروپا یادی از ما می‌کنند. پیرمردی ز نزع می‌نالید/ پیرزن صندلش همي مالید.

سینماژورنال: سرانجام پس از ١٥ سال، ديگر ايرج‌راد، مديرعامل خانه تئاتر نخواهد بود.  بيست و چهارم ارديبهشت‌ماه خبري مبني بر استعفاي ايرج راد از مديرعاملي خانه تئاتر روي خروجي خبرگزاري‌ها قرار گرفت؛

به گزارش سینماژورنال استعفايي كه ايرج راد در گفت‌وگو با “اعتماد” آن را تكذيب كرد اما گفت كه «ديگر مديرعامل خانه تئاتر نخواهد بود. هيچ مساله خاصي اتفاق نيفتاده و استعفايي هم در كار نبوده. اين كلمه اشتباه است. روال معمول اين است كه هر دوره بعد از انتخابات هيات‌مديره، از وظايف اين هيات، انتخاب مديرعامل است و بنده هم طي اين سال‌ها انتخاب شدم اما بنده از دو دوره قبل هم گفته بودم كه وقتي كار ساختمان خانه تئاتر تمام شود ديگر اين سمت را نخواهم پذيرفت و شخص ديگري را انتخاب مي‌كنيم.»

طي اين دوره ١٥ ساله، هيات‌مديره خانه تئاتر در دوره‌هاي مختلف تغييراتي داشت اما ايرج راد همواره به اتفاق آرا به عنوان مديرعامل انتخاب مي‌شد. او مي‌گويد كه حالا ديگر ترجيح مي‌دهد كار تمام‌وقت مديرعاملي را انجام ندهد و بيشتر به زندگي شخصي و كارهاي هنري بپردازد: «من همچنان در هيات‌مديره خواهم بود. اما كارهاي ديگري را انجام مي‌دهم كه وقت كمتري را از من بگيرد؛ كمااينكه اين‌بار هم بيشترين راي براي مديرعاملي به من داده شد. دوستان لطف داشتند و اصرار كردند اما من هم دلايل خودم را گفتم. گفتم كه من از كار اصلي خودم باز ماندم و الان هم هر كاري بتوانم انجام خواهم داد اما ديگر فعاليت تمام وقت نخواهم داشت.»

استعفايي در كار نبوده و اين خبر صحيح نيست
ايرج راد باز هم تاكيد مي‌كند كه استعفايي در كار نبوده و اين خبر صحيح نيست: «باز هم تاكيد مي‌كنم استعفايي در كار نبوده است. بايد به كارهاي هنري و زندگي شخصي خودم برسم و طبيعتا اين تجارب ١٥ ساله را در اختيار شخص ديگري كه انتخاب خواهد شد قرار خواهم داد. هر كاري از دستم بربيايد براي خانه تئاتر انجام مي‌دهم و برايم ارزشمند است و باز هم بگويم اين طبيعي است كه در هر دوره‌اي كه هيات‌مديره جديد انتخاب مي‌شود كار مديرعامل قبلي نيز به پايان مي‌رسد. اميدوارم هرچه زودتر شخصي را درنظربگيريم و من هم در خدمت خانه تئاتر خواهم بود.»

خانه تئاتر در سال‌هاي اخير، فرازوفرودهاي فراواني را پشت سر گذاشت. در دولت قبل اين خانه اوضاع بساماني نداشت و به گفته اهالي خانه اين وضعيت به ويژه در حوزه مالي چندان تغييري نكرده است.

تلاش گسترده‌اي در همه جوانب براي بهبود اوضاع تئاتر صورت گرفت
برخي البته خود اهالي خانه تئاتر را نيز در اين وضعيت مقصر مي‌دانند. اما ايرج راد اين ١٥ سال را اين گونه ارزيابي مي‌كند: «آنچه مي‌توانم به شما بگويم اين است كه طي تمام اين سال‌ها تلاش گسترده‌اي در همه جوانب براي بهبود اوضاع تئاتر صورت گرفت. حقوق صنفي، امنيت شغلي، اينكه ما هنوز كد شغلي به عنوان مشاغل هنري نداريم، ميزان كف دستمزد، قرارداد تيپ، بيمه، بيمه تكميلي، بيمه تامين‌اجتماعي و هرآنچه فكرش را بكنيد در حد اعلاي خودش صورت گرفته.»

با اين‌همه ايرج راد يك «اما» به ادامه حرف‌هايش اضافه مي‌كند: «واقعيت اين است آن‌گونه كه بايد به مسائل تئاتر و مسائل زيربنايي تئاتر پرداخته شود، پرداخته نشده است. ما تلاش خودمان را كرديم آنچه بايد به انجام مي‌رسيد، نرسيد. شما فكر كنيد صد در صد تلاش كنيد اما به ١٥ يا ٢٠ درصد برسيد و همين اندازه هم با تغيير مديران در دوره‌هاي مختلف گاهي تا ٥ درصد و گاهي تا صفر رسيده است.»

بعضي وقت‌ها مدير دلسوزي آمده و شرايط بهتر شده اما…
ايرج راد از موارد اين تلاش‌ها نيز مي‌گويد و تاكيد مي‌كند با وجود مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي اين مصوبات اجرايي نشده است: «توجه دقيقي به مسائل تئاتر نشده. گرچه در مصوبات شوراي عالي انقلاب فرهنگي همه اين مسائل آمده است اما اجرايي نمي‌شود. ما همواره به اين معترض بوديم. نامه زديم جلسات متعددي با مسوولان داشتيم و اين موضوع را از جوانب مختلفي دنبال كرديم. در مجلس با كميسيون فرهنگي جلسه داشتيم. خب بعضي وقت‌ها مدير دلسوزي آمده و شرايط بهتر شده اما مواقعي هم بوده مسوولاني آمده‌اند و چيزهايي كه قبلا هم به دست آورديم از دست رفته است.»

راد در پايان حرف‌هايش اظهار اميدواري مي‌كند كه بتواند امسال اثري را روي صحنه ببرد. خانه تئاتر با چالش‌هاي بسياري دست و پنجه نرم كرد. واقعيت اين است كه اين خانه منتقدان كمي ندارد. نظر دو نفر از اهالي اين خانه از دو نسل، با دو ديدگاه را جويا شده است.

سینماژورنال: مجمع عمومی انجمن بازیگران خانه تئاتر اول اسفندماه در حالی در سالن اصلی خانه تئاتر برگزار شد که گلایه های برخی از اعضای این مجمع و انتقادهای صریح آنها به مدیریت هنری در کانون توجه قرار گرفت.

به گزارش سینماژورنال از جمله این اعضاء بهزاد فراهانی بود که به صراحت مشکلات صنفی بازیگران تئاتر ایرانی و از جمله مشکلات بیمه ای را گوشزد کرد.

تقصیر خودمان است که اتحاد نداریم

بنا به اطلاعات ارائه شده در “ایلنا” بهزاد فراهانی در مجمع عمومی سالانه انجمن بازیگران با گلایه از دولتمردان عنوان کرد: اگر مسئولان گفتند انتخاب مدیران را به ما واگذار می‌کنند و نکردند یا اگر قرارداد‌ها و بیمه را کنار گذاشتند تقصیر خودمان است که اتحاد نداریم.

رحیم مشایی برای ساخت خانه تئاتر 1 میلیارد و 450 میلیون داد اما دولت جدید بیمه ما را قطع کرد
او افزود: همان احمدی نژادی که همه به من فحش دادند وقتی اینجا از او صحبت کردم یا وقتی رحیم مشایی را به تئاترشهر آوردم برای ساخت خانه تئاتر ١ میلیارد و ۴۵۰ میلیون تومان به ما کمک کرد؛ اما تنها کار دولت جدید این بود که بیمه ما قطع شد.

مرا در بیمارستان فیروزگر در اتاق زایمان معاینه کردند
فراهانی گفت: من را در بیمارستان فیروزگر در اتاق زایمان معاینه کردند و این در شرایطی است که مسئولان خودشان را فرهنگی معرفی می‌کنند. بله، مدیرکل هنرهای نمایشی فرد بسیار خوبی است ولی کاری جز آنچه معاون امور هنری می‌خواهد نمی‌تواند انجام دهد. آقای مرادخانی هم همینطور باید تابع وزیر باشد.