سینماروزان: محسن علی اکبری تهیه‌کننده فیلم “نامیرا”-تازه ترین پروژه عاشورایی سینمای ایران- بازیگران اصلی این فیلم را معرفی کرد.

محسن علی اکبری روی آنتن شبکه تهران گفت: بازیگرانی چون حسام منظور، لاله اسکندری، لیلا زارع، داریوش ارجمند و جهانگیر الماسی در این فیلم بازی کرده‌اند.

به‌گفته تهیه‌کننده “نامیرا، فیلمبرداری این فیلم سینمایی ۵۰درصد پیش رفته و به دلیل کمبود بودجه متوقف مانده است. بخش ابتدایی فیلم را شهریار بحرانی کارگردانی کرده و از جایی به بعد محمدحسین لطیفی، جانشین او شده. به گزارش روزنامه همشهری گفته شده برای این فیلم 100میلیارد تومانی، 50میلیارد تومان هزینه شده است که حالا به‌خاطر نبود بودجه متوقف شده است!؟ ارقامی که البته به طور رسمی تایید نشده.

محسن علی‌اکبری، تهیه‌کننده تلویزیون و سینما در دهه ۸۰اقدام به تولید سریال «ثارالله» به کارگردانی شهریار بحرانی کرده بود که بعد از فیلمبرداری بخشی از سریال، نتوانست آن را به پایان برساند. این سریال در ۱۳قسمت در لوکیشنی اطراف شهر یزد کلید خورد. فیلمبرداری سریال آغاز شد، اما بعد از ۴‌ماه به دلایلی تولید این سریال متوقف شد؛ سریالی که بعد از گذشت سال‌ها دلیل توقفش عنوان شده است.
تهیه‌کننده سریال سال‌ها بعد، از سختگیری‌ها گفت و اینکه آن زمان (1381-1380) مراجع، سختگیری‌های زیادی درباره تولید فیلم و سریال درباره امامان و ائمه‌اطهار(ع) داشتند، اما کارگردان این سریال عنوان کرده که رئیس وقت صداو‌سیما به‌خاطر فشارهای بیرون از مجموعه مجبور به توقف پروژه شده است.
البته بحرانی در جای دیگر نیز می‌گوید: مختار کار ما را تعطیل کرد؛ وقتی سریال متوقف شد کسی چیزی نگفت، اما به‌نظر، تلویزیون، سریال ما را کنار گذاشت تا مختار ساخته شود.
مرحوم جمشید مشایخی، مرحوم محمدعلی کشاورز، شهرام حقیقت‌دوست، فرخ نعمتی، عنایت بخشی، اکبر عبدی، رویا تیموریان و جهانگیر الماسی(شبیه خوان امام حسین) بازیگران اصلی سریال بودند. علی دهکردی هم برای تست جلوی دوربین رفته بود.

بعد از پرونده نیمه‌تمام «ثارالله» محسن علی‌اکبری با همکاری دوباره شهریار بحرانی تصمیم گرفت «نامیرا» را بسازد؛ فیلمی که اقتباسی از کتاب «نامیرا» نوشته صادق کرمیار است. داوود میرباقری، نویسنده فیلمنامه «نامیرا» است. اما پروسه تولید این فیلم با فراز و نشیب در این ماه‌ها همراه بود. راوی این داستان خود نویسنده است. کرمیار برای نوشتن این اثر، از آثار تحلیلی که درباره سیدالشهدا و قیام او نوشته شده، استفاده کرده است. نامیرا در سال۱۳۸۹ در دوره سوم جایزه ادبی جلال آل‌احمد، کتاب، شایسته تقدیر شناخته شده است.
دی‌ماه سال گذشته علی‌اکبری اعلام کرد که شهریار بحرانی به‌خاطر خستگی از کارگردانی این فیلم انصراف داده و محمدحسین لطیفی کارگردان «نامیرا» شده است و این در حالی است که با گذشت چند‌ماه اعلام شده نیمی از تصویربرداری به پایان رسیده است.

باید دید با تامین بودجه بالاخره تکلیف “نامیرا” به سرانجام می‌رسد؟ آیا بعد از “سفیر”، “روز واقعه” و “رستاخیز” بیگ‌پروداکشنی جذاب مرتبط با عاشورا، خلق خواهد شد؟

سینماروزان/ناصر غضنفری: اصلا خودم را در بند اصلاح‌طلب و اصولگرا قرار نداده‌ام. نه اصلاح‌طلبم و نه اصولگرا. فکر می کنم فرهنگ مهم‌تر از سیاست است. من به سیاست نمره ۲ می‌دهم اما نمره فرهنگ نزد من از ۱۴ شروع می‌شود. مگر دیوانه‌ام؟! پدر خود را در آورده‌ام برای این که یک آدم فرهنگی باشم بعد بیایم خودم را تبدیل به یک آدم سیاسی کنم.

جهانگیر الماسی بازیگر باسابقه با بیان مطلب فوق به خبرگزاری ایرنا گفت: شما الان بروید دم در ریاست جمهوری بگویید ما می‌خواهیم رییس جمهور را ببینیم، آیا اجازه می‌دهند؟ اما همین الان آقای رییس جمهور بگوید من می‌خواهم بروم سر صحنه فیلمبرداری جهانگیر الماسی، بلافاصله می‌تواند بیاید!!

وی ادامه داد: مهم‌ترین چیزی که به من بسته‌اند این است که تو احمدی نژادی هستی. من برای آقای احمدی نژاد و همه کسانی که بالای ۱۵،۱۶ میلیون رای از مردم گرفته‌اند یا سیستم ۱۵،۱۶ میلیون رای به نام آنها ثبت کرده است و به عنوان رئیس جمهور این مملکت انتخاب شده‌اند احترام قائلم. در خانه نشسته‌ام. به من زنگ زده‌اند که مثلا ساعت ۷ صبح ماشین می‌آید دنبالت تشریف بیاورید مراسم تحلیف ریاست جمهوری، آیا من می‌توانم بگویم نمی‌آیم؟ به نظر من هر کس این کار را بکند احمق است، برای این که همه ما داریم برای این سیستم و نظام کار می‌کنیم. با مجوز این سیستم هم داریم کار می‌کنیم.

الماسی گفت: احمدی نژاد به نظر من آدم باهوشی بود چون برخلاف اسلاف خود فهمیده بود با سینما خیلی کارها می‌توان کرد.خیلی هوشمندانه می‌توانستند همان ارزش واقعی عقبه فکری فرهنگی این انقلاب که اسلام است را حفظ کنند و هم از عقبه فرهنگی این سرزمین و مردم و کشورش استفاده کنند.

وی افزود: همان موقع یادم است آقای فتاح از مسوولان دولت حرف خیلی خیلی جالبی زد و گفت: چرا ما یادمان رفته است که تمام عزت و شاخصه و اهمیت و زیبایی این انقلاب این بود که آقایان مدیران ارشد این مملکت از متن مردم بلند شده بودند. ما برای مرحوم طالقاتی دست می زدیم که در مجلس روی زمین می‌نشست نه روی صندلی‌هایی که اکابر قوم پهلوی روی آن نشسته بودند. یا آقای رجایی، خدا رحمتش کند پای سفره ای می‌نشست که یک نوع غذای محدود در آن بود. چرا ما این‌ها را تبدیل به این کردیم که فلان مسوول در سفره‌اش شیشلیک است! افتخار این انقلاب به این بود که مردم و مسوولین از یک نحله بودند. یک شخص می‌توانست روستایی باشد ولی به خاطر شایستگی خود وزیر شده باشد نه این که با رانت و دروغ و نیرنگ به این پست دست پیدا کند.

سینماروزان/محمد شاکری: جهانگیر الماسی بازیگر باسابقه که یک فیلم توقیفی در مقام بازیگر به نام #کاناپه در کارنامه دارد و یک فیلم توقیفی در مقام کارگردان به نام #رنج_و_سرمستی، از علاقه به ایفای نقش فتحعلیشاه (دومین شاه از تبار قاجار) سخن گفت؛ در دورانی که سریال‌سازان ایرانی ول‌کن ناصرالدين شاه نیستند!

جهانگیر الماسی به روزنامه همشهری گفت:‌ دوست دارم فیلم مربوط به دوره «فتحعلی‌شاه» قاجار و رقابت فرانسه، انگلیس، آلمان و آمریکای تازه شکل گرفته برای حضور در ایران و خاورمیانه ساخته شود و من در آن بازی کنم.

الماسی در چرایی علاقه به بازی در فیلم فتحعلیشاه بیان داشت: دوره فتحعلیشاه، دوره‌ای بود که اسپانیا و پرتغال و کشورهای امثال آن که استعمارگران قبلی بودند در حال محوشدن از صحنه بین‌المللی هستند و به جایش انگلیس، فرانسه، آلمان و آمریکا صحنه گردان شده اند.

وی ادامه داد: من بازی در نقش‌های تاریخی را به هر نقش دیگری ترجیح می‌دهم؛ چون بازی در نقش‌های تاریخی به نوعی کشف و شهود است و این کشف و شهود برای من از جذابیت خاصی برخوردار است.

الماسی افزود: اغلب مردم به آنچه در گذشته کشور وجود داشته و به‌عنوان تاریخ از آن نام برده می‌شود، علاقه‌مند هستند. بنابراین اگر فیلمی ساخته شود که این تاریخ را به نمایش بگذارد، به‌طور یقین در جذب مخاطب می‌تواند تأثیر بسزایی داشته باشد. به نوبه‌خود افسوس می‌خورم که چرا نباید آثار تاریخی بیشتری تولید شود. تاریخ یک کلاس درس اجتماعی است که در روشنگری افکار عمومی نقشی بسزا دارد. من دلیل واقعی اینکه امروزه فیلم‌های تاریخی ساخته شود را نمی‌دانم، اما معتقدم باید فعالیت‌های بیشتری در این زمینه شود و تاریخ و وقایع تاریخی به بهترین شکل ممکن به نمایش درآید.

الماسی گفت: در بین کارهای تاریخی خودم، سریال «کوچک‌جنگلی» را بسیار دوست داشتم. البته خودم چند فیلمنامه تاریخی هم نوشته‌ام که هیچ‌کدام کار نشده‌اند و من آنها را خیلی دوست دارم. مثل #شب_کلنل یا #تاریخ_قانون_در_ایران.

سینماروزان: جهانگیر الماسی در آخرین سالهای حضور محمود احمدی نژاد در ریاست جمهوری فیلمی به نام «رنج و سرمستی» را ساخت که بعد از رونمایی در جشنواره فجر و بروز پاره‌ای انتقادات تا همین امروز که نزدیک به 4 سال از تولید می گذرد هنوز نتوانسته اکران شود.

به گزارش سینماروزان الماسی که در این 4 سال مدام درباره بلاتکلیفی «رنج و سرمستی» گلایه کرده حالا تصمیم گرفته یک نمایش را روی صحنه ببرد.

الماسی نمایشنامه تحسین برانگیز «قرمز» اثر جان لوگان نویسنده آمریکایی و سناریست آثاری همچون «گلادیاتور»، «هوگو»، «هوانورد» و «سویئی تاد: آرایشگر اهریمنی خیابان فلیت» را برای اجرا درنظر گرفته است.

«قرمز» که نخستین بار در سال 2009 در لندن روی صحنه رفته است نگاهی دارد به بخشهایی از زندگی «مارک روثکو» نقاش آمریکایی-روسی یهودی تبار. روثکو هرچند خود را وامدار سبکهای نقاشی نمی دانست اما منتقدان اغلب آثار او را متعلق به گونه اکسپرسیونیسم(هیجان نمایی) انتزاعی می‌دانند.

جهانگیر الماسی با اشاره به اقتباس از «قرمز» به «مهر» گفت: نمایشنامه ای را برای اجرا به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشنهاد داده ام و قصد دارم این اثر نمایشی را که بر اساس نمایشنامه «قرمز» اثر جان لوگان است، به صحنه ببرم. برای اجرای نمایش «قرمز» ۲ رویکرد مدنظر دارم که در اولین رویکرد تالار وحدت برای اجرا مناسب است و در رویکرد دوم سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر مدنظر است.

الماسی ادامه داد: این نمایشنامه دارای ۲ نقش اصلی است ولی اتفاقات دیگری در صحنه می افتد. نمی توان به صورت همزمان این نمایش را کارگردانی و در آن بازی کرد چون باید روی کارگردانی آن متمرکز باشم. به دلیل نقش هایی که در نمایش «قرمز» وجود دارد، بازیگرانی که در این نمایش حضور خواهند داشت باید دارای تجربه باشند و بعد از قطعی شدن سالن، بازیگران اثر نیز قطعی و معرفی می شوند.

الماسی با اشاره به حضور خود در کارگاه کارگردانی و بازیگری تئاتر در شهرهای ملارد و مارلیک، بیان کرد: این کارگاه ها اتفاق بسیار خوبی است که توسط انجمن نمایش استان تهران رخ داده است و به نظر من اتفاق مبارکی است. در این کارگاه جوان های مستعدی حضور دارند که یک نمایش را هم تمرین می کنند و این تمرین ها خوب پیش می رود. احتمال دارد «قرمز» را هم در تهران و کرج به صحنه ببریم.

سینماروزان: جهانگیر الماسی از جمله بازیگران تئاتری است که بعد از انقلاب وارد سینما شد و خیلی زود و با ایفای نقش در آثاری همچون «شبح کژدم» و «تنوره دیو» تواناییهای خود را نشان داد و با یکی از سمبلهای سینمای گلخانه ای دهه 60 یعنی «نار و نی» تا اشتهار پیش رفت. الماسی اما بازیگری نبود که خود را محدود به آن جنس سینما کند و برای همین است که در کارنامه اش هم فیلمهایی همچون «لنگرگاه»، «دیگه چه خبر» و «محموله» که با تکیه بر جلب مخاطب عام ساخته شدند و هم سریالهایی ماندگار نظیر «کوچک جنگلی»، «پس از باران» و «در چشم باد» به چشم می‌خورد.

جهانگیر الماسی سه سال قبل فیلمی با عنوان «رنج و سرمستی» را ساخت که با تغییر و تحول سیاسی در کشور و روی کار آمدن دولت یازدهم توقیف شد و تاکنون نتوانسته اجازه نمایش بگیرد؛ الماسی اخیرا در «کاناپه» فیلم پرحاشیه کیانوش عیاری نقش یک روزنامه‌نگار قدیمی را بازی کرد؛ روزنامه‌نگاری که البته در دل شکوفایی رسانه ای دوره اصلاحات حضور داشته اما حالا زندگی شخصی جداافتاده‌ای دارد ولی با همه جداافتادگی مرهمی می‌شود بر تنهایی همکاری که با خانواده‌اش به مشکل خورده.

عیاری خودش هم میدانست «کاناپه» توقیف میشود

الماسی درباره توقیف شدن «کاناپه» در امتداد توقیف «رنج و سرمستی» به سینماروزان می‌گوید: «رنج و سرمستی» توقیف شد چون رییس قبلی سینما گرفتار تصورات فرقه‌ای بود و پیش خود گمان می‌کرد همین که به یک فرقه باج دهد خواهد توانست مدیریت خود را به انتها برساند اما در عمل چنین نیست. درباره «کاناپه» عیاری هم باید بگویم به خاطر رفاقت با کیانوش بدون پرسش سرکار رفتم و البته می دانستم که با حضور چنین مدیرانی در سینما کار حتما دچار مشکل می شود.

این بازیگر 61 ساله ادامه می‌دهد: شما وقتی می دانی که در کجا زندگی می کنی و با چه مدیریت سینمایی روبرو هستی معلوم است که می توانی مختصات برخورد با محصول هنری تان را هم پیش بینی کنید. عیاری خودش هم می دانست که فیلمش توقیف می شود و خودش هم بارها گفت این اتفاق را پیش بینی می کردم اما اینکه چرا علیرغم آگاهی، فیلم را ساخت به نوعی کشف و شهود هنری می رسد که خاصه اغلب هنرمندان صاحب سبک است.

نه به دریا رفتن علاقه دارم و نه به بالای کوه رفتن

بازیگر آثاری نظیر «آوار»، «ویزا» و «هبوط» درباره گذران تعطیلات نوروزی به سینماروزان می‌گوید: نه به دریا رفتن علاقه دارم و نه به بالای کوه رفتن. مثل همه این سالها نوروز امسال هم کتاب می‌خوانم و اخیرا هم یادداشتهای پراکنده ای از غلامحسین ابراهیمی دینانی که هنوز منتشر نشده به دستم رسیده که آنها را می‌خوانم و سعی می کنم بیشتر با حال و روز این فیلسوف آشنا شوم. در کنارش خودم هم دستی بر نوشتن دارم و امیدوارم به پایان کار فیلمنامه «زینب کبری(س)» در نوروز.

همان مار بود که نیشش زد

جهانگیر الماسی با اشاره به بهترین خاطرات نوروزی اش که برخورد با آدمیان مختلف است بیان می‌دارد: بهترین خاطره ام از نوروز برخورد با آدمهای مختلفی از دوستان و آشنایان تا غریبه هاست که در این ایام سلام و احوالپرسی شان با آدمی رنگ و بوی دیگری دارد!

وی خاطرنشان می‌سازد: البته یکی از مهمترین خاطرات نوروزی‌ام تصویری از حجت ا.. ایوبی رییس سابق سازمان سینمایی است که ماری به دورش انداخته بود! این تصویر ماهها در ذهنم بود تا برکناری اخیر ایشان و تصاویر بعدی که از ایشان دیدم و فهمیدم دیگر آن شور و شوق در نگاهش نیست. اینجا بود که حدس زدم شاید همان مار نیشش زده!!!

الماسی ادامه می‌دهد: بخشهایی از «رنج و سرمستی» را هم در نوروز گرفتم و آن هم در ایلام و در شرایطی که ریزگردها خفه‌مان کرد ولی چون می‌خواستم در آرامش و سرفرصت کار را بگیرم مجبور شد در نوروز کار را انجام دهم.

از گونه یار بوسه باید گرفت

این بازیگر که از یک طرف لیسانس شیمی دارد و از طرف دیگر فوق لیسانس ارتباطات بین الملل پیرامون سنت عیدی دادن به سینماروزان بیان می‌دارد: از گونه یار بوسه باید گرفت/به خاک پای یار بوسه باید داد؛ البته در اینجا یار لزوما به معنای جنس مخالف نیست و می تواند مادر و پدری باشد که محبت خود را بی منت نثار فرزند می کند. من به برخی عیدی می دهم و از برخی عیدی می گیرم. از چشمان همسرم با واژه سپاس عیدی می‌گیرم و با بوسه مادرم که پارسال بود و امسال نیست، عیدی را شناختم.

وی می‌افزاید: خودم سعی می کنم به فراخور مهمانم برایش عیدی تعیین کنم. به یکی کتاب عیدی می دهم و به دیگری پول.

سینماژورنال: در روزهای گذشته اخباری در برخی رسانه‌ها منتشر شد مبنی بر آن که کیانوش عیاری برای تولید “کاناپه” با بازیگرانی نظیر شهاب حسینی، ابوالفضل پورعرب و جهانگیر الماسی به توافق نهایی رسیده است.

به گزارش سینماژورنال شاهرخ دستورتبار مجری طرح “کاناپه” در گفتگو با سینماژورنال با تکذیب این خبر بیان کرد: هنوز با هیچ بازیگری قرارداد رسمی امضاء نشده است.

دستورتبار که در تولید “خانه پدری” هم به عنوان مجری طرح در کنار عیاری بود با اشاره به اینکه عیاری در ماههای گذشته با بازیگران مختلفی نظیر مهدی هاشمی، شهاب حسینی و ترانه علیدوستی برای حضور در “کاناپه” مذاکره داشته است اظهار داشت: گفتگوهای اولیه با برخی بازیگران انجام شده و علیرغم حصول توافقات اما قراردادی با هیچ بازیگری منعقد نشده است.

درامی با یک کاناپه در محوریت ماجراها

به گزارش سینماژورنال “کاناپه” در کنار “چاله چوله” یکی از دو طرح سینمایی عیاری است که بعد از “خانه پدری” در دستور کار قرار گرفته بود. در این بین تولید “چاله چوله” به نتیجه نرسید اما عیاری قصد دارد “کاناپه” را تولید کند.

کاناپه” درامی است که شخصیت اصلی آن یک کاناپه است!!! کاناپه ای که روزی از روزها از خانه خانواده ای نسبتا مرفه بیرون می‌آید و به جرم مستعمل بودن کنار خیابان گذاشته می‌شود. در این بین خانواده ای که وضعیت اقتصادی چندان مناسبی ندارند کاناپه را به خانه خود برده و بعد از نظافت از آن استفاده می کنند.

اما این تازه ابتدای ماجراست چراکه آشنایی دختر و پسری از این دو خانواده و خواستگاری پسر از دختر در حضور همان کاناپه است(!) که اتفاقاتی عجیب و غریب را شکل می‌دهد؛ اتفاقاتی که در عین کمدی بودن بار تراژیک هم دارند…

شاهرخ دستورتبار

سینماژورنال/حامد مظفری: در ابتدای دهه هشتاد شهریار بحرانی کارگردانی که بیش از هر چیز بخاطر ساخت “ملک سلیمان” شناخته می‌شود تصمیم به تولید اثری عاشورایی گرفت؛ فیلم-سریالی با نام “امام حسین(ع)” که بعدتر “ثارا..” نامیده شد.

به گزارش سینماژورنال فیلمنامه این سریال عاشورایی 13 قسمتی را مجتبی فرآورده با همراهی عبدالحمید قدیریان و شهریار بحرانی نگاشته بود و بعد از چند ماه تحقیق درباره مختصات کار و البته انتخاب بازیگران سریال به تهیه کنندگی محسن علی اکبری و با بودجه ای یک میلیاردی در 1381 در لوکیشنهایی حوالی یزد کلید خورد.

با این حال تنها بعد از گذشت 4 ماه از آغاز فیلمبرداری و در شرایطی که حدود 100 دقیقه مفید هم فیلم گرفته شده بود به دلایلی نامعلوم پروژه تعطیل شد.

در آن مقطع زمانی شایعاتی شنیده شد بر این مبنا که مخالفت علما دلیل تعلیق پروژه بوده است؛ شایعاتی که البته هیچ گاه به طور رسمی هم تأیید نشد.

ده بازیگر اصلی سریال “امام حسین(ع)” به همراه کاراکترهایشان به قرار زیر بودند:

–محمدعلی کشاورز(معاویه)

–جمشید مشایخی(هانی بن عروه)

–اکبر عبدی(ولید)

–عنایت بخشی(عمر سعد)

–رویا تیموریان(ام البنین)

–شهرام حقیقت دوست(یزید)

–جعفر دهقان(حر بن ریاحی)

–مهدی فقیه(غلام سیدالشهدء)

–فرخ نعمتی(جناده انصاری)

–جهانگیر الماسی(شبیه خوان سیدالشهداء)

در کنار این ده بازیگر حدودا 50 بازیگر مکمل هم در کار حضور داشتند که در مقاطع زمانی مختلف به بازیگران اصلی می پیوستند.

داستان سریال از حرکت اباعبدا..(ع) از مکه به سمت کربلا آغاز می‌شد و بعد از واقعه عاشورا به پایان می‌رسید. در طی مسیر حرکت امام با شخصیتهای مختلفی دیدار کرده و برخی به او ملحق می‌شدند.

سیزده سال بعد از توقیف آن سریال به سراغ فرخ نعمتی رفتیم؛ بازیگری که در چهار ماه فیلمبرداری پروژه حضوری مستمر در گروه تولید داشت و بخش عمده سکانسهایش گرفته شد.

با نعمتی گفتگو کردیم تا از حال و هوای کار و دلایل توقیف بپرسیم.

تعطیلی ناگهانی سریال ضربه روحی بدی به من وارد کرد

فرخ نعمتی با اشاره به اینکه برای رسیدن به نقش اش در سریال “امام حسین(ع)” زمان و انرژی زیادی گذاشت به سینماژورنال میگوید: آن قدر درگیر نقش و حال و هوای فیلمنامه شده بودم که تعطیلی ناگهانی کار ضربه روحی عظیمی به من وارد کرد و همین باعث شد مدتها پیشنهادات بازیگری را رد می‌کردم تا اینکه برای سریال “مختارنامه” با پیشنهاد داوود میرباقری مواجه شدم و سعی کردم بخشی از آن آسیب دیدگی روحی را از طریق بازی در این کار ترمیم کنم.

کاراکتری را ایفا می کردم که ابتدا از همراهی امام سرباز می زد…

این بازیگر بااخلاق سینما، تئاتر و تلویزیون درباره شخصیتش در آن سریال توقیفی بیان می‌دارد: من کاراکتری را ایفا می کردم به نام “جُناده انصاری” که شاید واقعیت تاریخی چندانی نداشت اما بخشی از درام حوادث منتهی به عاشورا از طریق وی روایت می‌شد. جُناده شخصیتی بود که در ابتدای حرکت امام به کربلا او را همراهی نمی‌کند ولی خیلی زود پشیمانی دامنش را میگیرد و این می‌شود که سعی می کند هر طور هست خودش را به امام رسانده و در رکاب ایشان باشد.

نعمتی ادامه می دهد: در آن چند ماهی که در یزد بودیم اغلب سکانسهای من گرفته شد و از جمله سکانسهایی دردناک درباره تنهایی های جناده انصاری بعد از اینکه از امام حسین(ع) جدا می‌افتاد و اثراتی که این تنهایی بر رابطه اش با خانواده و نزدیکانش می گذارد.

بازیگر آثاری مذهبی-تاریخی چون “ولایت عشق” و “سالهای مشروطه” خاطرنشان می سازد: فصلهای تنهایی جُناده انصاری و درددلهایی که با خود می کند واقعا درست و بجا از کار درآمده بود و بحرانی نیز امید زیادی داشت که این کاراکتر وجه سمپاتیک بالایی برای مخاطب داشته باشد.

فرخ نعمتی

سریال توقیف شد چون دوستان ناراحت بودند که چرا بحرانی و فرآورده آنها را دور زده اند

فرخ نعمتی با اشاره به اینکه برخلاف شایعات مبتنی بر مخالفت علما با این سریال ماجرای توقیف در جای دیگر ریشه داشته به سینماژورنال می گوید: یادم می آید چند سال قبل و به هنگام برگزاری مراسم سالگرد وفات آیت ا.. طالقانی در زادگاهم طالقان به چند نفر از اعضای شورای تصویب فیلمنامه‌های مذهبی آن زمان تلویزیون برخورد کردم و حین گپ و گفت میان ما رفاقتی شکل گرفت که باعث شد رک و راست درباره دلیل این توقیف ازشان بپرسم و دوستان نیز بعد از کلی مقدمه‌چینی اعتراف کردند به اینکه همه ناراحتی‌شان از این بود که چرا بحرانی و فرآورده برای تولید این سریال مستقیما سراغ آنها نرفته‌اند و به سراغ مافوق آنها رفته اند و به بیان دیگر تلقی شان این بود که دور خورده اند.

کشمکشی بچگانه رخ داد و نتیجه اش شد توقیف سریال

این بازیگر ادامه می دهد: دوستان انتظار داشتند که عوامل تولید سریال “امام حسین(ع)” ابتدا به سراغ آنها بروند و آنها را به رسمیت بشناسند ولی دست اندرکاران سریال برای محکم کاری قضیه به سراغ مقامات بالایی نظام رفتند و طبیعی بود که این اتفاق باعث دلخوری شوراهای زیرمجموعه شده و البته کشمکشی بچگانه رخ داد که نتیجه اش شد توقف تولید سریال.

فرخ نعمتی می افزاید: ای کاش این کشمکشها با تعاملی دوستانه حل می‌شد و سریال ساخته می شد تا هم یک سند تصویری دیگر به اسناد عاشورایی ما اضافه شود هم در سایه تجربیات آن دیگران هم بتوانند کارهای بهتری بسازند.

سناریوی آن سریال بی ادعا نوشته شده بود

نعمتی که اخیرا در پروژه تاریخی پرهزینه “یتیم خانه ایران” هم ایفای نقش کرده درباره جزییات سناریوی سریال “امام حسین(ع)” به سینماژورنال می‌گوید: مهم اینجا بود که عوامل آن کار بسیار بی ادعا بودند و البته سناریویی که نوشته شده بود هم کاملا خالصانه و بی ادعا نگارش شده بود. در آنجا قرار نبود زندگی امام حسین(ع) نشان داده شود بلکه به عنوان یک ناظر بیرونی سعی شده بود بخشی از اتفاقات منتهی به عاشورا روایت شود.

کاراکترم در ابتدا فقط یک قسمت بود…

وی با اشاره به کاراکتر خودش در فیلم می گوید: نقشی که خودم در سریال ایفا می کردم هم در فیلمنامه ابتدایی فقط یک اپیزود را به خود اختصاص داده بود و وقتی درباره آن با مجتبی فرآورده و عبدالحمید قدیریان صحبت کردم آنها گفتند این فقط مایه ابتدایی کار است و با حضور خودت این کاراکتر توسعه خواهد یافت. یادم می آید حتی قدیریان گفت نمی دانم فرزند جُناده یا همسرش چطور خصوصیاتی دارند و باید جلو رفت و آرام آرام پازل را تکمیل کرد.

وی ادامه می دهد: با این حال حین تولید مدام داده های بیشتری از کاراکتر به ذهن خودم و سناریستها می رسید و شخصیت مدام قوام می یافت تا جایی که به هنگام توقف تولید به یک شخصیت تمام عیار بدل شده بود با فراز و فرودهای روحی فراوان.

فیلمنامه درام سینمایی “ثارا..” متفاوت بود با سناریوی سریال “امام حسین(ع)”

سال گذشته فرآورده فیلمنامه نویس سریال “امام حسین(ع)” پروانه ساخت پروژه ای سینمایی به نام “ثارا..” را دریافت کرد و قصد کرد خودش این پروژه را کارگردانی کند. وی حتی با بازیگران مختلفی برای ایفای نقشهای اصلی مذاکره کرد و البته بنا بود فرخ نعمتی هم در این فیلم ایفای نقش کند.

نعمتی که پنج سال قبل و به خاطر بازی خوبش در یکی از زیباترین شاعرانه‌های سینمای ایران “برف روی شیروانی داغ” نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر نقش اصلی مرد شده بود درباره حضورش در درام سینمایی “ثارا..” به سینماژورنال می گوید: در “ثارا..” بنا بود نقشی به جز نقشم در سریال توقیفی را بازی کنم و با فرآورده صحبتهای ابتدایی هم در این باره صورت گرفته بود.

وی ادامه می دهد: فیلمنامه های آن سریال و این فیلم ربط چندانی به هم نداشت و فقط نقطه اشتراک مجتبی فرآورده بود که در هر دو کار مسئولیت داشت ضمن اینکه به لحاظ سناریو این کار به اندازه فیلمبرداری زنده به جلوه های ویژه بصری هم متکی بود که می شد نقطه افتراق اصلی با سریال.

سرمایه گذار قید همکاری با درام سینمایی “ثارا..” را زد و کار متوقف شد

فرخ نعمتی در پایان گفتگوی خود با اعلام خبر توقف تولید درام سینمایی “ثارا..” به سینماژورنال بیان می دارد: مجتبی فرآورده واقعا با جان و دل برای پیش بردن این درام سینمایی زحمت کشید و همه کار کرد که بتواند آن را کلید بزند اما متاسفانه مدتی است که کار از پیش تولید هم خارج شده است و دلیل اصلی آن هم این است که سرمایه گذار اصلی قید همکاری را زده است.

سینماژورنال: ابتلای فرج ا.. سلحشور به سرطان که برای اولین بار سینماژورنال از آن خبر داد سبب ساز آن شد که آیین نکوداشتی برایش برگزار شود.

به گزارش سینماژورنال در این آیین نکوداشت جهانگیر الماسی سخنانی را درباره تاثیر حرفهای تندی که سلحشور درباره آنجلینا جولی بیان کرده بود مطرح نمود و سلحشور را کسی دانست که باعث تغییر مسیر هنری آنجلینا شده است.

با این حال سلحشور خودش به چنین مساله ای اعتقاد نداشته و حرفهای الماسی را صرفا نظر شخصی وی میداند. سلحشور به “تماشاگران امروز” می گوید: حرفهای الماسی نظر ایشان است شاید برای اینکه اصلا فکر نمیکنند در سینما فساد وجود دارد.

وی ادامه میدهد: آنجلینا جولی یک صهیونیست است و تمام کره زمین هم گناه آلود بودن و فساد این زن را میدانند و آن را دیده اند. بنظر شما این فرد می تواند آدم باشد؟

سلحشور درباره اینکه آیا حرفهایی که زده به گوش آنجلینا جولی رسیده یا نه اظهار میدارد: اصلا! ایشان چطور میتواند حرفهای مرا خوانده باشد و برایش مهم بوده باشد با اصلا حرفهای من چند درصد از حرفهای ایشان را شامل میشود که بخواهند جواب دهند؟

کارگردان “یوسف پیامبر” خاطرنشان میسازد: آن نامه ای هم که به نام ایشان در پاسخ به من منتشر شد را هم چند نفر از بازیگران خودمان نوشته بودند و اصلا از طرف ایشان نبود.