سینماژورنال: جمشید گرگین بلحاظ تاریخی هم که شده نخستین کسی است که در سالهای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نقد و تحلیل سینمایی را وارد تلویزیون کرد.
به گزارش سینماژورنال گرگین در اواخر دهه 60 که رسانه ملی فقط دو شبکه داشت و البته ساعات پخش برنامه های آن هم محدود بود با راهاندازی برنامه ای موسوم به “سینمای کمدی” که نقد و بررسی ژانر کمدی بود سعی کرد تحلیل سینمایی را وارد رسانه ملی کند.
این مجری که سابقه هنری اش به دهه 50 و بازی در درام سینمایی “صدای صحرا” و سریال “آتش بدون دود” هر دو از آثار نادر ابراهیمی میرسد بعد از موفقیت “سینمای کمدی” برنامه های دیگری چون “فانوس خیال”، “تاریخ سینمای ایران” و “سینمای سیاسی” را نیز تولید کرد و روی آنتن فرستاد.
جمشید گرگین اما در سالهای اخیر و در شرایطی که مرتب از فقر مجری مسلط به سینما در رسانه ملی گلایه میشود کاملا از تلویزیون دور افتاده است و حتی طرحی که برای ساخت مجموعه برنامه ای به نام “چهره های ماندگار” با محوریت مرور زندگی بزرگان هنر ایران داشت هم در آرشیو سیما خاک میخورد.
زیر موشک باران برنامه سینمایی تولید کردم
گرگین خودش درباره این دور افتادن از رسانه ملی به سینماژورنال می گوید: زمانی که تهران زیر موشک باران بود “سینمای کمدی” را درست کردم و 26 قسمت هم آن را روی آنتن فرستادم؛ برنامه ای که یکی از محبوب ترین برنامه های زمان خود بود. شما درنظر بگیرید در فضای دهه 60 حتی پیدا کردن یک نسخه بی کیفیت از اثری مطرح چقدر دشوار بوده اما من به خاطر علاقه ای که به سینما داشتم با ده ها دردسر و فقط برای ارتقای بینش سینمایی مخاطبان این برنامه را تولید کردم و روی آنتن فرستادم.
با عشق کار می کردیم و آن هم شبانه روزی
وی ادامه می دهد: در سالهای بعد هم برنامه های مختلفی را تولید و اجرا کردم؛ از “فانوس خیال” تا “سینمای سیاسی” و “تاریخ سینمای ایران” و هیچ گاه هم از کمبودهای مالی آن دوران رسانه ملی گلایه نکردم اما یک دهه بعد که پول حرف اول تولید و تهیه را می زد دیگر کسی حتی به سوابق ما هم نگاه نکرد. ما با عشق کار می کردیم و آن هم نه پاره وقت که به صورت شبانه روزی و حالا یک نفر همزمان با هم چند پروژه را دست می گیرد و هر کدام را نیز به شکلی ناقص پیش می برد.
من نه پیشینه سیاسی دارم و نه هیچ گاه درگیر حاشیه های اخلاقی شده ام/باید از مدیران رسانه ملی پرسید چرا با این سوابق به ما کار نمی دهند؟
جمشید گرگین که سالهاست به عنوان بازیگر نیز در سینما و تلویزیون حضور دارد و در مجموعه هایی چون “روزگار وصل”، “دزدان مادربزرگ” و “هوش سیاه2” سابقه ایفای نقش دارد با اشاره به اینکه خودش هم نمی داند چرا از تجربیاتش در تولید برنامه های سینمایی استفاده نمی شود به سینماژورنال تأکید می کند: من نه پیشینه سیاسی دارم و نه هیچ گاه درگیر حاشیه های اخلاقی شده ام و اینکه چرا از طرحهایی که امثال من برای تولید برنامه سینمایی داشته ایم استفاده نمی شود جای سوال دارد. باید از مدیران رسانه ملی پرسید چرا با این سوابق به ما کار نمیدهند و از آن طرف چهره هایی با حداقل رزومه وارد تولید اثر برای رسانه ملی می شوند.
مشکل من این است که اهل رابطه بازی و زدوبندهای پشت پرده نبودهام
این مجری و تهیه کننده می افزاید: مشکل من این است که اهل رابطه بازی و زدوبندهای پشت پرده نبودهام. شاید اگر روابط خاص داشتم مرتب هم برنامه می گرفتم و اجرا می کردم اما چون رابطه ندارم مدیران اصلا به فکرشان هم نمی رسد که فلانی چند برنامه سینمایی پرمخاطب تولید کرده و حداقل میتوان او را به مشاوره دعوت کرد و درباره چگونگی تولید برنامه سینمایی پرمخاطب از او کمک گرفت.
عادل فردوسی پور همراه من تنیس گزارش می کرد اما بهش گفتم به سراغ فوتبال برود
این چهره هنری که اخیرا در سریال “شهرزاد” هم ایفای نقش کرده و البته “ماهی سیاه کوچولو” را هم روی پرده دارد با اشاره به اینکه صاحب یکی از موفق ترین برنامه های رسانه ملی یعنی “نود” زمانی از نیروهای وی بوده به سینماژورنال می گوید: من سابقه گزارشگری مسابقات تنیس را هم دارم و عادل فردوسی پور چند سال پیش از اینکه به سراغ فوتبال بیاید از همکاران نوجوان من بود که سعی کرد حین همکاری از اصول گزارشگری مسابقات ورزشی سردربیاورد. من خودم از مشوقان عادل برای رفتن به سراغ فوتبال بودم چون می دانستم علاقه اصلی اش فوتبال است و اگر در ورزشهای دیگر بماند استعدادش شکوفا نمی شود.
- جمشید گرگین و علی نصیریان در نمایی از “شهرزاد”
-
- جمشید گرگین در “ماهی سیاه کوچولو”
هفت سال پیش از آن که فریدون جیرانی “هفت” را روی آنتن بفرستد طرحی موسوم به “90 سینمایی” را به تلویزیون دادم
جمشید گرگین اولین کسی بوده که طرح برنامه سینمایی زنده ای به صورت تاکشو یا گفتگومحور را به رسانه ملی داده است. خودش در این باره بیان می دارد: حدودا هفت سال پیش از آن که فریدون جیرانی “هفت” را روی آنتن بفرستد طرحی موسوم به “90 سینمایی” را به دعوت گروه فرهنگ و ادب شبکه اول به آنها ارائه دادم.
وی ادامه می دهد: اتفاقا مدیر گروه فرهنگ و ادب نیز از طرح “90 سینمایی” خوشش آمد و گفت اگر رییس سازمان سینمایی یعنی عزت ا.. ضرغامی هم این طرح را تأیید کند برنامه به تولید خواهد رسید اما در نهایت خبری نشد و بعد از چند سال دیدم جیرانی “هفت” را تقریبا با الگوی همان برنامه روی آنتن فرستاد.
همین برنامه “90” را درنظر بگیرید؛ مگر عادل فردوسی پور فوتبالیست حرفه ای بود یا سابقه مربی گری داشت؟
این مجری-تهیه کننده با تأکید بر اینکه تلویزیون نیاز به متخصصان خودش دارد و نه چهره هایی که از حیطه های دیگر وارد آن می شوند می افزاید: طبیعی است که یک کارگردان سینما یا منتقدی که سابقه فعالیت در تلویزیون نداشته هرچقدر هم که اطلاعات سینمایی داشته باشد باز هم نمی تواند موفقیت یک نیروی مجرب تلویزیونی را که دانش سینمایی دارد تجربه کند. همین برنامه “90” را درنظر بگیرید؛ مگر عادل فردوسی پور فوتبالیست حرفه ای بود یا سابقه مربی گری داشت؟ اتفاقا او نیرویی است کاملا رشد کرده در دل رسانه ملی که وقتی برنامه ای ورزشی را تولید میکند برنامه اش به بهترین بدل می شود چون هدفش تولید برنامه بوده نه اینکه مثلا از حیطه ای دیگر وارد تلویزیون شود و بخواهد تریبون این رسانه را مجالی کند برای رسیدن به منویاتش در حیطه شغلی اصلیاش!!!
به سراغ برنامه سازان مسلط به سینما برویم
وی خاطرنشان میسازد: اگر می خواهیم در حیطه برنامه سازی برای سینما هم به موفقیت برسیم بهتر آن است که از الگوی “90” پیروی کنیم یعنی استفاده از برنامه سازان آگاه و مسلط به سینما و نه سینماگرانی که حضورشان در رسانه ملی، موقتی است. قطعا استفاده از این الگو نه فقط به بالا رفتن کیفیت تولید محصولات تلویزیونی منجر می شود که رشد سینما را هم به دنبال خواهد داشت.