سینماروزان: همین دیروز بود که اسماعیل میهن‌دوست از فیلمسازانی که همین روزها فیلمش در گروه هنروتجربه روی پرده است با تأکید بر کمبود سانس در این گروه، از اینکه بخشی از ظرفیت این گروه کاملا متصل به بودجه های دولتی به برگزاری هفته فیلم اختصاص یافته انتقاد کرد!!!(اینجا را بخوانید)

این انتقاد به جای آن که با سخنانی توجیه‌گر مواجه شود، روبرو شده است با طرح این ادعای مدیر هنروتجربه که به دنبال اکران خارجی است. جعفر صانعی مقدم به «اعتماد» گفت: در ادامه سياست‌هاي گروه «هنر و تجربه» اميدواريم شرايطي فراهم كنيم تا فيلم‌هاي خارجي را در گروه هنر و تجربه اكران كنيم. محل نمايش فيلم‌هاي خارجي در كشورمان فعلا جشنواره جهاني است ما دنبال اين فرصت هستيم كه بتوانيم امتياز نمايش فيلم‌هاي خارجي را در اختيار بگيريم و فيلم‌هاي روز دنيا را در گروه هنر و تجربه اكران كنيم.

فارغ از آن که هنروتجربه بنا به گلایه‌های برآمده از امثال میهن‌دوست برای فیلمهای ایرانی خودش نتوانسته سانس مکفی فراهم کند و به دنبال اکران فیلم خارجی است، اینکه مدیر این گروه بی‌خبر از راه اندازی اکران خارجی با زعامت موسسه رسانه های تصویری از ابتدای سال97 مدعی شده تنها نمایش فیلمهای خارجی جشنواره موسوم به جهانی است جای تعجب دارد!

یعنی واقعا جعفر صانعی‌مقدم از راه اندازی اکران خارجی و روی پرده رفتن فیلمهایی نظیر «وینچستر»، «انتقامجویان: جنگ ابدیت» و «تمام پولهای جهان» خبر ندارد که خودش میخواهد پیشتاز اکران خارجی شود؟؟؟

سینماروزان: بالاخره و بعد از مدتها انتقاداتی که به سیاستگذاریهای گروه دولتی هنروتجربه می شد امیرحسین علم‌الهدی از ریاست این گروه حذف شد.

علم‌الهدی که خواهرزاده محمد آفریده از مدیران سینمایی سالیان ایرانی است چنان که خودش در گفتگویی اعتراف کرده بود کارش را با سیاهی لشکری فیلمهای دایی اش آغاز کرد و تا قبل از آن که در دوران رییس معزول سینما به مدیریت هنروتجربه برسد مهمترین منصبش مدیریت پخش حوزه هنری بود آن هم در سالهایی که حوزه هنری تعداد بالایی از فیلمهای مجوزگرفته از ارشاد را توقیف کرده بود!!

اینکه چطور علم‌الهدی با سابقه مدیریت پخش نهاد توقیف کننده کلی فیلم مجاز از مدیریت در گروهی به نام «هنروتجربه» سر درآورد را رییس معزول سینما باید پاسخ دهد اما خروجی حضور علم الهدی در این گروه که استخدام کلی کارمند و انتشار مجله و راه اندازی سایت با پول دولت ولی در نهایت نمایش فیلم در سالنهایی با حداقل مخاطب است، یادگاریست که از او برای تاریخ سینمای ایران باقی خواهد ماند.

به جای علم الهدی این جعفر صانعی مقدم است که به عنوان مدیر هنروتجربه معرفی شده است. صانعی مقدم که از بدو تأسیس هنروتجربه در شورای سیاستگزاری آن بود بیش از همه به واسطه ریاست اداره نظارت در زمان معاونت سینمایی محمدحسن پزشک در ابتدای دهه هشتاد شناخته میشود.

اینکه صانعی مقدم خواهد توانست گروه هنروتجربه را از رخوتی که گریبانش را گرفته جدا سازد یا نه را آینده است که مشخص میدارد ولی آنچه هویدا است اینکه استخدام کارمند و منتقد و انتشار مجله و راه اندازی سایت در این پنج سال، کمترین کمکی به جلب مخاطب برای این گروه نکرده و صانعی مقدم اگر میخواهد سیستمی چابک را شکل دهد قدم اول رهایی از این وزنه های سنگینی است که جز تخصیص ردیف بودجه، فایده ای برای سینمای آلترناتیو ایران نداشته اند.

سینماروزان: گروه سینمایی هنروتجربه از همان آغازین ماههای فعالیتش به دلیل وابستگی تمام و کمال به بودجه های دولتی و البته پرهیز از رقابت آزادانه با فیلمهای جریان اصلی اکران با انتقاداتی مواجه شد که بیش از همه ضعف مدیریت و عدم آگاهی آنها از مناسبات روز سینما را هشدار می داد.

به گزارش سینماروزان این هشدارها که یکی از دلایل آن کارنامه تهی مدیریت این گروه بود همچنان ادامه دارد تا حالا که دبیر این گروه در گفتگویی به صراحت از سطح پایین تحصیلات و و البته ورودش به سینما به واسطه خویشاوند نزدیک پرده برداشته است.

امیرحسین علم الهدی متصدی گروه میلیاردی و کاملا وابسته به بودجه های دولتی هنروتجربه اخیرا در گفتگو با مجله «فیلم» که دبیر نویسندگانش یکی از کارمندان هنروتجربه است گفته است: دیپلم اقتصاد اجتماعی دارم که در ارزشیابی وزارت ارشاد معادل درجه سه هنری و هم ارز لیسانس است!

ایشان که به واسطه تصدی گری همین گروه و بدون کمترین تحصیلات آکادمیک یا تجریبات شفاف، خود را با نام کارشناس سینما معرفی میکند درباره شروع کار خود گفته است: دایی من محمد آفریده در سینما فعال بود و گاهی که فیلم میساخت ما سیاهی لشکر میشدیم و جلوی دوربین می رفتیم!

این متصدی درباره عقبه فیلم دیدنش هم گفته است: قبل از انقلاب یکی دو فیلم بیشتر ندیدم که فقط «شیرفروش» نورمن ویزدام یادم مانده…

جالب است که امتداد حضور وی در سینما باز هم به واسطه دایی اش بوده و این بار به عنوان پژوهشگر!. علم الهدی گفته است: بعد از سربازی حدود دو سالی با آفریده به عنوان پژوهشگر کار کرد و برای فارابی منابع درباره علامه مجلسی و دانشمندان اسلامی را بررسی می کردم.

ایشان تا سال 76 به عنوان صدابردار و فیلمبردار با ریاست جمهوری کار میکرده اما این کار هم اقناعش نمیکرده تا ناگاه فیلمنامه نویس و بعد مدیر داخلی یک نشریه شده؛ با کدام عقبه؟ باز هم معلوم نیست.

علم الهدی اظهار داشته است: در فضای سیاسی آنجا{ریاست جمهوری} کار اداری مطابق میلم نبود و خلاقیتی نداشت. مستندهای گزارشی می ساختم. این کار هم متوقف ماند. تا سال 76 که به محمود اربابی رییس مدرسه کارگاهی فیلمنامه نویسی معرفی شدم و آنجا علاوه بر پژوهش فیلمنامه هم می‌نوشتم اما باز هم دلخواهم نبود! رفتم پیش جعفر صانعی مقدم و مدیر داخلی نشریه انجمن سینمای جوان شدم!

جالب است همان جعفر صانعی مقدم حالا در شورای سیاستگذاری هنروتجربه ایست که علم الهدی دبیر آن است!!!

سینماژورنال: بعد از راه اندازی گروه سینمایی هنروتجربه که به بهانه اکران فیلمهای هنری-تجربی راه اندازی شد اما فاصله گرفتن از اهداف اصلی سبب ساز انتقادات فراوان به آن شد حالا بنا شده گروهی مشابه هنروتجربه برای اکران فیلمهای خارجی راه بیفتد.

به گزارش سینماژورنال این گروه هرچند به این بهانه راه خواهد افتاد که جلوی سوء استفاده برخی از پردیسهای سینمایی در اکران بدون مجوز فیلمهای خارجی را بگیرد اما اگر بنا باشد همان مسیری را برود که هنروتجربه رفت یعنی وابستگی تمام و کمال به بودجه های عمومی و ترس از رقابت با جریان آزاد اکران، قطعا زودتر از حد تصور به چالش کشیده خواهد شد.

تقریبا شبیه به هنروتجربه

جعفر صانعي مقدم که از سیاستگذاران “هنروتجربه” هم هست(!) و از تيرماه سال گذشته مسئول بررسي اكران فيلم‌هاي خارجي شده درباره راه اندازی گروه برای اکران خارجی به “مهر” مي‌گويد: من و يكي از دوستانم تا شهريور ماه سال ۹۴ در حال مذاكره بوديم كه چگونه اين كار را انجام دهيم. در ابتدا در نظر داشتيم يك كار پژوهشي انجام دهيم كه در نهايت از معاونت ارزشيابي و نظارت و بنياد سينمايي فارابي اعلام شد كه اين امر به عنوان يك بسته مديريتي طراحي شود. به همين دليل ما با ۳۰ نفر از كساني كه آشنا و مطلع به حوزه اكران فيلم‌هاي خارجي و نتايج آن قبل و بعد از انقلاب بودند، گفت‌وگو كرديم.

وي با بيان نتيجه رايزني‌هايش با اين 30 نفر و رعايت برخي از ملاحظات، در نهايت طرح پيشنهادي را اين‌گونه معرفي مي‌كند: طرح ما شورايي را پيش‌بيني مي‌كند كه تقريباً شبيه شوراي «هنر و تجربه» است، اين شورا علاوه بر كارشناسان دولتي كه بيشتر در حوزه نمايش و پخش كارشناس هستند، از كارشناسان بخش خصوصي كه الزاماً فعال در حوزه نمايش خارجي نيستند، اما داراي اعتبار لازم در اين حوزه هستند، بهره مي‌برد. اين شورا البته يك شوراي فرابخشي است كه مسائل و معضلات حوزه‌هاي مختلفي چون معاونت ارزشيابي و نظارت، بنياد سينمايي فارابي، شوراي صنفي نمايش و تهيه‌كنندگان را مورد توجه قرار مي‌دهد.

وي بیان می دارد: در حال حاضر يك ظرفيت ۱۵ درصدي از سالن‌هاي موجود را مي‌توان براي نمايش فيلم‌هاي خارجي در نظر گرفت. حتي اگر ظرفيت سالن‌هاي سينما در كشور افزايش پيدا كند باز هم اين ظرفيت ۱۵ درصدي براي نمايش فيلم‌هاي خارجي افزايش پيدا نمي‌كند و نسبت سهم مؤثر فيلم‌هاي ايراني به خارجي شامل ۸۰ تا ۸۵ درصد فيلم ايراني و ۱۵ تا ۲۰ درصد فيلم خارجي است.