سینماروزان: دو بزرگداشت برای دو مستندساز تاثیرگذار در اختتامیه سیزدهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران برگزار می‌شود.

در سیزدهمین دوره از جشن مستقل سینمای مستند ایران از دکتر دیکرانوهی هواکیمیان و محمد جعفری دو پیشکسوت و هنرمند تاثیرگذار در سینمای مستند تجلیل می‌شود.

با پیشنهاد انجمن‌های صنفی کارگردانان و تهیه‌کنندگان سینمای مستند به هیات رئیسه جشن مقرر شد در مراسم اختتامیه جشن سیزدهم بزرگداشت این دو سینماگر مستند برگزار شود.

دکتر دیکرانوهی هواکیمیان مستندساز، کارگردان و تهیه‌کننده تلویزیون ارمنی‌تبار اهل ایران است.

هواکیمیان در سال ۱۳۳۱ خورشیدی ۱۹۵۲ میلادی در همدان به دنیا آمد. تحصیلاتش را در رشته زیست‌شناسی در دانشگاه تهران به پایان برد. سپس تحصیلاتش را در رشته انگل‌شناسی مقاطع فوق لیسانس ۱۳۵۲ و دکترا ۱۳۷۹ در دانشگاه کمبریج انگلستان به پایان برد. هم چنین فوق لیسانس تکنولوژی آموزشی از دانشگاه ایالتی فلوریدا و سیراکیوز آمریکا ۱۳۵۶ دارد. هواکیمیان از ۱۳۵۴ به استخدام سازمان صدا و سیما درآمد و به عنوان تهیه‌کننده، محقق و کارگردان برنامه‌ها و فیلم‌های آموزشی، بهداشتی و پزشکی، آثار متعددی را تولید کرده است.

فیلم‌های بیماری سل، جراحی قلب رماتیسمی، کمر درد، خاویار مروارید سیاه، انیمیشن دندان، و مجموعه تلویزیونی داستانی شاهین می‌خواند از جمله آثاری است که توسط وی ساخته شده‌اند. برخی از این آثار در جشنواره‌های بین‌المللی داخل و خارج از ایران دیپلم افتخار دریافت کرده‌اند. از جمله کمر درد، در چهارمین جشنواره سینمای علمی بارسلون برنده دیپلم افتخار شده‌است. وی همچنین در سومین دوره جشنواره سوره برنده لوح افتخار بهترین تدوین و نگارش برای فیلم واحد ۲۸ فولاد مبارکه شد. دکتر هواکیمیان عضو انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند ایران است.

همچنین محمد جعفری از نویسندگان و منتقدان سینمای ایران، یکی از کارگردانان پرکار و پرافتخار سینمای مستند ایران و دانش آموخته رشته کارگردانی سینما از دانشکده هنرهای دراماتیک است.

او عضو انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند ایران است و همچنین عضو کانون کارگردانان سینمای ایران ، انجمن منتقدان سینما ، انجمن تهیه کنندگان سینمای مستند و انجمن فیلم کوتاه نیز می‌باشد.

محمد جعفری فیلم‌های مستند بسیاری را از سال ۱۳۶۸ تا کنون کارگردانی کرده و در جشنواره‌های متعدد داخلی و خارجی حضور داشته و برنده جوایز زیادی شده است.

مراسم بزرگداشت و تجلیل از این افراد در مراسم اختتامیه جشن سیزدهم در روز 12 اسفند ۱۴۰۳ برگزار می‌شود.

اختتامیه جشن ساعت 18:45 یکشنبه 12 اسفند 1403 در تالار قلم کتابخانه ملی برگزار خواهد شد.

جشن مستقل سینمای مستند ایران رویدادی سالانه است که با همکاری انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند و انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند و زیر نظر هیات رئیسه جشن برگزار می‌شود.

سینماروزان: مستند «داخلی-تهران» ساخته‌ آزادی رضائیان مقدم نگاهی متفاوت به زندگی در شهرهای بزرگ و زیر سایه مدرنیته دارد.

«مستند «داخلی تهران» که در سیزدهمین جشن مستقل سینمای مستند ایران رقابت می کند، اثری قدرتمند و متعهد است که با روایت زندگی سه زن در ساختمانی در مرکز تهران، مخاطب را به دنیای پرچالش و پیچیده‌ این شخصیت‌ها می‌برد. این زنان، درگیر تنهایی و محدودیت‌هایی هستند که ساختارهای اجتماعی و اقتصادی بر آنان تحمیل کرده است.

ساختمان محل زندگی این زنان، به‌عنوان نمادی از فضای شهری، بازتاب‌دهنده‌ انزوای اجتماعی و محدودیت روابط انسانی در بستر شهرنشینی مدرن است. سرمایه‌داری در این مستند به‌خوبی به تصویر کشیده شده است؛ سیستمی که نه تنها فضاهای فیزیکی بلکه فضاهای ارتباطی و اجتماعی را نیز به تسخیر خود درآورده و انسان‌ها را به جزایری منزوی تبدیل کرده است. صاحبخانه‌ای که شرط اجاره خانه را نداشتن رفت و آمد تعیین کرده است؛ نمادی روشن از کنترل اجتماعی و فشارهای ساختاری است که روابط انسانی را محدود و گسسته می‌کند.

این مستند به‌طور عمیق به تنهایی به‌عنوان پیامد سرمایه‌داری و قوانین اجتماعی نابرابر می‌پردازد. سرمایه‌داری نه تنها امکان ایجاد روابط موثر را از بین برده، بلکه با تحمیل فشارهای روانی و اجتماعی، معنا و آرامش زندگی شهری را نیز قربانی کرده است. شخصیت‌های این داستان هر یک به نوعی بازتابی از این قربانی بودن هستند؛ زنانی که با مشکلات عمیق فردی و اجتماعی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و در تلاش‌اند تا معنایی برای زندگی خود بیابند.

این روایت، ضمن پرداختن به بحران‌های اجتماعی ناشی از شهرنشینی و سرمایه‌داری، پرسشی اساسی را مطرح می‌کند: آیا جامعه می‌تواند از این بحران‌ها عبور کند؟ آیا می‌توان راهی برای بازسازی فضاهای اجتماعی و بازگرداندن روابط انسانی موثر پیدا کرد؟

در نهایت، «داخلی تهران» نه تنها داستان زندگی سه زن، بلکه سندی برای تأمل و هشداری به مخاطب است. این مستند با ترسیم واقعیت‌های تلخ و ساختاری جامعه، مخاطب را به تفکر درباره‌ شرایط خود و محیط اطرافش دعوت می‌کند و نشان می‌دهد که در دنیای امروز، رهایی و تغییر نیازمند شجاعت، تفکر و تلاش جمعی است.»

جشن مستقل سینمای مستند ایران رویدادی سالانه است که با همکاری انجمن صنفی تهیه‌کنندگان سینمای مستند و انجمن صنفی کارگردانان سینمای مستند و زیر نظر هیئت رئیسه جشن برگزار می‌شود.

این جشن در دوره سیزدهم به ریاست محمد شکیبانیا به شیوه آکادمی داوری و اختتامیه آن اسفند ۱۴۰۳ برگزار خواهد شد.

سینماروزان: کاملا قابل پیش بینی بود که بعد از بیانیه طوفانی انجمن مستندسازان درباره جشنی موسوم به جشن مستندسازان خانه سینما(اینجا را بخوانید) اقبال چندانی هم به این جشن صورت نگیرد.

به گزارش سینماروزان با این حال حلقه بالادستی خانه سینما به جای آن که عطف به این بیانیه مجالی را فراهم کنند برای گفتگوی با اعضای انجمن و حل سوءتفاهمات پیش آمده ترجیح دادند بر برگزاری جشن به هر قیمتی تأکید کنند تا بخش عمده مستندسازان سرشناس در جشن غایب باشند.

فارغ از محسن استادعلی (کارگردان «زنانگی»)، صادق سوری (تصویربردار «همجا») و حسن شبانکاره (صدابردار «آقای هرتز») که نامشان در فهرست برندگان بود و با این وجود در جشن حاضر نشدند شماری از چهره های سینمای مستند هم در جشن حاضر نبودند.

کامران شیردل، محمدرضا اصلاني، ابراهیم مختاری، هوشنگ آزادی‌ور، محسن عبدالوهاب، ناهید رضايي، آرش لاهوتی، مهرداد اسکویی، پیروز کلانتری، منوچهر مشیری، سیف الله صمديان، همایون امامی، محمد شیروانی، ارد زند، مجتبی ميرتهماسب، مهدی قربانپور، مانی پتگر، فرشاد فرشته حکمت، ناصر صفاریان، مهناز افضلی، شیرین برق نورد، محمدصادق جعفری، رضا دريانوش، فیما امامی، مهناز محمدی، ياسر خير، ابراهیم سعیدی، بهرام عظیم پور، شمیم مستقیمی، محمود رحمانی، میلاد خالقی منش، آرش رئیسیان، مهدی منیری و فرحناز شریفی از جمله مستندسازانی بودند که در جشن مستند خانه سینما حاضر نبودند.

بد نیست بدانید مشکل اصلی انجمن مستندسازان با حلقه بالادستی خانه سینما زمانی شکل گرفت که اتاق انجمن مستندسازان در خانه سینما به دستور منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما قفل شد. این قفل‌شدگی که بی هماهنگی با اعضای هیأت مدیره خانه سینما رخ داد موجب برپایی تجمع اعتراضی مستندسازان مقابل خانه سینما شد و به تازگی هم تحریم برگزاری جشن مستند خانه سینما رخ داد.