1

گزارش یک رسانه دانشجویی از گافهای جشنواره‌ای دانشجویی که محمدمهدی عسکرپور هم در هسته مرکزیش حاضر بوده⇐از فاش شدن کپی‌کاری یکی از برگزیدگان تا انتشار بولتن چند روز بعد از اختتامیه!!!/از خارج شدن مدیریت جشنواره ‌از دست دانشجویان تا مشخص نبودن هزینه‌هایی که این محفل بر دوش وزارت بهداشت نهاده!

سینماروزان: دو هفته قبل و به بهانه برگزاری جشنواره سیمرغ که جشنواره ای دانشجویی و منسوب به وزارت بهداشت است با حضور دبیرانی همچون محمدمهدی عسکرپور و حسین پارسایی پرسشهایی را طرح کردیم درباره چرایی صرف بودجه فرهنگی برای چنین جشنواره هایی و آن هم با مرکزیت چهره های فاقد کارنامه موفق هنری.(اینجا را بخوانید)

بعد از برگزاری اختتامیه این جشنواره خبرگزاری دانشجویی «ایسکانیوز» منسوب به دانشگاه آزاد در گزارشی با مرور برخی از گافهای این جشنواره خواستار شفاف سازی درباره چگونگی هزینه کرد این جشنواره شده است.

متن گزارش «ایسکانیوز» را بخوانید:

در حالی که چند روز از برگزاری جشنواره سیمرغ گذشته روابط عمومی این جشنواره اقدام به تصحیح برگزیدگان خود کرده است! جشنواره سیمرغ که در نفس رویدادی دانشجویی است از سوی مسوولان ذیربط از دست دانشجویان خارج و به دست گروهی سپرده شد که در برگزاری آن نه تنها موفق نبودند بلکه هر روز شاهکارهای جدیدی از آنان در برپایی جشنواره ها در تاریخ برپایی رویدادهای فرهنگی ثبت می‌شود.

در آخرین اقدام و شاهکار، دبیرخانه جشنواره سیمرغ پس از گذشت نزدیک به یک هفته که از اختتامیه می گذرد دریافته که یکی از آثار برگزیده کپی بوده و اثر دیگر هم از سوی مجری اعلام نشده است.

این در حالی است که به نظر روابط عمومی و دبیرخانه جشنواره فراموش کرده اند در خبر رسمی که برای رسانه ها فرستاده شده برگزیدگان به اشتباه اعلام شدند و نباید مشکل را به گردن مجری بیندازند.

در توجیه این شاهکار آمده دبیرخانه جشنواره بین المللی سیمرغ در اطلاعیه ای اعلام کرد با توجه به اثبات کپی بودن اثری که حائز رتبه دوم در رشته انیمیشن بخش دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی شده بود، رتبه های این رشته با توجه به صورتجلسه داوران به ترتیب زیر اعلام می شود:

رتبه اول : آقا گرگه اثر مینا باغبانی از دانشگاه علوم پزشکی آبادان

رتبه دوم : نه به اعتیاد اثر شکیلا بهمنش از دانشگاه علوم پزشکی آبادان

رتبه سوم : اطبا و دود اثر محمد عنبری از دانشگاه علوم پزشکی تهران

همچنین در ادامه این اطلاعیه اعلام می گردد، در رشته گروه نوازی سنتی بخش دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی، گروه نوازی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر و گروه نوازی دانشگاه علوم پزشکی کردستان به طور مشترک شایسته ی تقدیر بوده اند که در اختتامیه جشنواره به اشتباه توسط مجری اعلام نشده است.

مسوولان این جشنواره همچنین چند روز پس از اختتامیه اقدام به انتشار بولتن خود کرده اند.

سردرگمی پست ها در این رویداد ژن پرور در حدی است که مسوول دبیرخانه این رویداد در گفت وگویی رادیویی خود را به عنوان مدیر روابط عمومی نیز معرفی می کند و دقیقا مشخص نیست چرا هیچ مقامی به چنین جشنواره ای که هزینه های فراوان را به دوش وزارت بهداشت نهاده نظارت نمی کند.

ایسکانیوز همچنان این امیدواری را دارد که ریز هزینه های جشنواره سیمرغ که در اساس باید رویدادی دانشجویی باشد به طور شفاف اعلام و دستمزد و هزینه های دریافتی از سوی افراد مختلف مشخص شود.




یک وزارت بهداشت به چند جشنواره نیاز دارد؟؟/آیا به جز جشنواره‌داری مسیری مفیدتر برای خرج بودجه‌های فرهنگی وجود ندارد؟

سینماروزان: وزارت بهداشت در سالهای اخیر در کنار جشنواره فیلم سلامت جشنواره ای به نام سیمرغ را هم مورد حمایت خود قرار داده است؛ جشنواره‌ای که عنوان بین‌المللی هم داشته است و حوزه های مختلف از فیلم تا تئاتر و موسیقی و هنرهای تجسمی را دربرمی‌گیرد.

به گزارش سینماروزان فقط نگاهی به دست‌اندرکاران حاضر در جشنواره سیمرغ و کارنامه افرادی مانند محمدمهدی عسکرپور که در این سالها هیچ دستاورد مطلوبی برای مخاطبان سینما نداشته‌اند و ناچار از تلویزیون سربرآورده‌اند حکایت از فاصله بعید این جشنواره با نیازهای روز هنری کشور دارد.

اینکه جشنواره سیمرغ با کدام چشم‌انداز دبیری بخش فیلم خود را به عسکرپور داده جای سوال دارد؟ یا حضور یکی مثل حسین پارسایی در دبیری بخش تئاتر این جشنواره هم به اندازه کافی پرسش‌برانگیز است؛ پارسایی هرچند این اواخر با حمایت اپلیکیشنی منسوب به یک بانک نمایشی موزیکال را روی صحنه برد اما مدتهاست که به کار مدیریتی آن هم در حوزه نمایش خانگی مشغول است.

قصد نداریم سیاستهای معاونت فرهنگی-دانشجویی وزارت بهداشت که زعامت جشنواره سیمرغ را برعهده گرفته زیر سوال ببریم و خیلی هم خوب است که وزارتخانه‌ای متعلق به جامعه پزشکان که در سالهای اخیر مدام با هنرمندان دچار سوءتفاهم شده‌اند، سعی میکند با ورود به فعالیتهای فرهنگی بخشی از این سوءتفاهمات را تعدیل کند.

با این حال پرسش آنجاست که چرا بودجه‌هایی که بناست صرف امور فرهنگی-هنری شود در حیطه‌هایی به کار گرفته نمی‌شود که اثری فراگیرتر برای بدنه جامعه داشته باشد. برگزاری جشنواره ساده ترین و در عین حال تنبلانه‌ترین روند برای خرج بودجه است و اگر می‌بینیم تقویم سالانه فرهنگی ما پر شده از جشنواره های ریز و درشت یک دلیلش همین نگاه تنبلانه به کار فرهنگی است.

آیا به جای برگزاری جشنواره نمیتوان مجالهایی مفیدتر را برای خرج بودجه های فرهنگی درنظر گرفت؟ مجالهایی که در ارتباط نزدیکتر با مخاطب رقم بخورند؟ 

مطمئنا میشود.

یک راهش تغییر فاز خرج بودجه‌های فرهنگی از برگزاری جشنواره به سمت کمک به دیده شدن آثاریست که با نگاه فرهنگی وزارت بهداشت همسو هستند. سالانه صدها محصول هنری از فیلم تا سریال و آلبوم موسیقی و تابلوی نقاشی در ایران عرضه میشود و بسیاری از آنها به دلیل بنیه ضعیف تبلیغاتی درست دیده نمی شوند.

چرا ارگانی مانند وزارت بهداشت بودجه برگزاری جشنواره هایش را صرف تبلیغات آثاری نمیکند که نگاهی همسو با اهداف فرهنگی این وزارتخانه دارند؟؟

مثلا کمک به دیده شدن فیلم یا سریال یا حتی یک قطعه موسیقی که به صورت کاملا جوششی تولید شده اما با اهداف کلان وزارت بهداشت همخوانی دارد؛

این روندی است که نه فقط وزارت بهداشت که بسیاری از ارگانها و نهادهای دارای ردیف بودجه فرهنگی می‌توانند به آن به عنوان جایگزینی برای برگزاری جشنواره درنظر داشته باشند.