سینماروزان: از جمله فیلمهای کودک تولیدشده در ماههای اخیر فیلمیست با عنوان «شکلاتی» که جوانی به نام سهیل موفق به تهیه کنندگی ایرج محمدی اخوی منوچهر و از تهیه کنندگان تلویزیون آن را ساخته است.

به گزارش سینماروزان رونمایی از تیزر «شکلاتی» که پخش آن را فیلمیران برعهده دارد و مواجهه با واگذاری مدیریت یک کارخانه شکلات سازی به یک کودک با بازی محمدرضا شیرخانلو در ای تیزر، شباهتهایی را ایجاد میکند میان این فیلم و «چارلی و کارخانه شکلات سازی»(2005) اثر معروف تیم برتون.

در «چارلی…» که از محصولات پرفروش کمپانی برادران وارنر بود با مالکیت یک کارخانه شکلات سازی توسط کودکی فقیر و ساکن لندن به نام چارلی روبرو بودیم؛ البته مالکیتی که بعد از طی کردن فراز و نشیب بسیار به دست می آمد.

در تیزر «شکلاتی» نماهایی از کارخانه تولید شکلات با برند باراکا متعلق به رضوان شکلات که اسپانسر فیلم بوده را می‌بینیم درست همان طور که در فیلم برتون بخش عمده داستان در یک کارخانه شکلات سازی می گذرد.

آیا سازنده «شکلاتی» برای ساخت فیلمش نگاهی داشته به فیلم تیم برتون؟

سهیل موفق در گفتگو با سینماروزان با رد این گرته برداری گفت: هیچ ربطی میان خط داستانی این دو فیلم وجود ندارد و داستان کاملا متفاوت از فیلم تیم برتون است و به طور کاملا ارژینال نوشته و پرداخته شده است.

موفق با اشاره به اینکه فیلمی مفرح برای کودکان ساخته ادامه داد: «شکلاتی» را برای مخاطب کودک ساختیم و بعد از رونمایی در جشنواره کودک امسال که همچنان جشنواره ای تخصصی برای ژانر کودک است مستقیما راهی اکران خواهد شد.

وی در چرایی عدم ارائه فیلم به جشنواره فجر گفت: فیلم پارسال هم آماده بود ولی آن را به جشنواره فجر پارسال هم ارائه ندادم چون میدانستم سیاستهای این جشنواره به سینمای کودک روی خوش نشان نمی دهد پس چه بهتر که فیلم خیلی زود اکران شود.

برای دیدن تیزر «شکلاتی» اینجا را کلیک کنید.

شکلاتی

سینماژورنال: ایرج محمدی تهیه کننده ای که بعد  از سالها همکاری با مهران مهام در تلویزیون، چند سالی است که به طور مستقل به سریال سازی می پردازد قصد تولید یک فیلم کودک با عنوان “شکلاتی” دارد.

به گزارش سینماژورنال نکته جالب درباره این فیلم آن است که بخشی از داستان آن در یک کارخانه شکلات سازی روایت می شود درست مانند فیلم هالیوودی “چارلی و کارخانه شکلات سازی” از ساخته های تیم برتون.

محمدی با اعلام اینکه فیلم ۲۸ مرداد ماه در آمل کلیک می خورد به “مهر” گفت: در کوهستان های نزدیک به آمل کارخانه ای وجود دارد که این فیلم دقیقا در همانجا کلید می خورد. علاوه بر آمل در یک کارخانه شکلات سازی در کمال شهر و تهران هم به فیلمبرداری خواهیم پرداخت.

ایرج محمدی به تازگی با ارژنگ امیرفضلی برای ایفای نقش در این فیلم قرارداد بسته است و طی یکی دو روز دیگر هم با دو بازیگر دیگر قرار می بندد. به طور کلی نزدیک به ۱۲ بازیگر بزرگسال و ۸ بازیگر کودک و نوجوان در این فیلم حضور خواهند داشت

“شکلاتی” را کارگردانی به نام سهیل موفق می سازد. فیلم مانند “چارلی و کارخانه شکلات سازی” زمینه ای موزیکال دارد و ساخت ترانه ها و موسیقی این فیلم را بهنام ابطحی برعهده خواهد داشت.

تصویربردار اثر کوهیار کلاری است، طراحی صحنه برعهده محسن غلامی است و طراحی گریم را محسن دارسنج برعهده دارد.

کپی برداری از فیلم تیم برتون؟

به گزارش سینماژورنال هرچند هنوز مشخص نیست که “شکلاتی” نگاهی به “چارلی و کارخانه شکلات سازی” داشته باشد یا نه اما اقبال عمومی مخاطبانی از سراسر دنیا به آن فیلم و البته جلب توجه مخاطبان ایرانی و به خصوص کودکان و نوجوانان به آن اثر می تواند این گمانه را مطرح کند که سازندگان “شکلاتی” هم بدشان نمی آید از این پتانسیل به نفع خود استفاده کنند.

“چارلی و کارخانه شکلات سازی” داستان کودکی از طبقه پایین جامعه را روایت می کرد که علاقه زیادی به شکلات دارد اما فقر اقتصادی مانع آن است که بتواند به قدر کفایت شکلات بخورد؛ آشنایی وی با مالک یک کارخانه شکلات سازی-با بازی جانی دپ- است که ماجراهای تازه تری را شکل می دهد و او را در مسیری مورد علاقه اش قرار می دهد…

جانی دپ در “چارلی و کارخانه شکلات سازی”

سینماژورنال/حمید لازمی: “چشمان بزرگ” تیم برتون آخرین اثر این کارگردان، نشانه های عجیب و غریب فیلمهای قبلی اش را ندارد؛ جانی دپ هم ندارد.

به گزارش سینماژورنال این فیلم نه مالیخولیایی است، نه تاریک و دهشتناک، نه در دنیای مردگان غوطه می خورد و نه شخصیت های خاص دارد. حداقلش اینکه مثل “ماهی بزرگ” نور دارد.

یک فیلم سرراست و کلاسیک با موضوعی جذاب برگرفته از اتفاقی که گویا در عالم واقعیت هم رخ داده.

نقاشی خلاق که بازیچه می شود

داستان خانم نقاش خلاقی به نام “مارگارت”(با بازی امی آدامز) که از شوهرش جدا و در زندگی تازه اش با دخترش به کشیدن نقاشی می پردازد. مردی نقاش به نام “والتر”(با بازی کریستوف والتز) به او می پیوندد و با هم ازدواج می کنند و به نام فامیلی شوهر که “والتر کین” است نقاشی های مارگارت البته با چرب زبانی والتر فروش می رود.

نقاشی هایی متفاوت از دخترکانی چشم درشت و کم کم مارگارت می شود نقاش پشت پرده و همه والتر را اصل کاری می دانند و در آخر مشخص می شود والتر اصلا نقاش نیست و تنها سرمایه اش همان زبانی است که مخ زدن را به خوبی بلد است!!!

داستان تازه تیم برتون داستان آشنای غلبه زبان و خودنمایی بر هنر است. البته در آخر نمی شود همه بدی ها را هم به شوهر نسبت داد چون اگر چرب زبانی و روابط عمومی او هم نبود معلوم نبود چه می شدند این نقاشی ها ولی …

از “قهرمان” تا “شوخی”
سوء استفاده از دستاورد دیگری را در اثر شناخته شده “قهرمان” ساخته “استیون فریزر” دیده بودیم که البته در سینمای ایران هم همایون اسعدیان از روی آن فیلمی ساخت به نام “شوخی” ولی فیلم تیم برتون زاویه دیگری برای بیان این موضوع برگزیده است.

فیلم بازیهای حیرت انگیزی دارد؛ “کریستوف والتز” که در فیلمهای تارانتینو خوش درخشید و “امی آدامز” هر دو سنگ تمام گذاشته اند بخصوص آدامز که خجالتی بودن و نجابت نقش را با بازی خوبش القاء کرده است.

عاقبت دوست داشتنی جدایی؟

فقط مانده ایم که چرا این روایت کلاسیک دوست داشتنی چنان که باید مورد توجه قرار نگرفته؛ گویا از تیم برتون فقط سیاهی، مرگ و خوفناکی می خواهند که این فیلم را به اندازه خودش مطرح نکردند.

درباره سبک جدید کاری تیم برتون هم می توان این احتمال را مطرح کرد که این کارگردان شناخته شده بعد از جدایی از همگن خود “هلنا بونهم کارتر” از دنیای سابق دست کشیده و روندی متفاوت تر را در فیلمسازی تجربه خواهد کرد.