سینماروزان: در آستانه نخستین سالگرد درگذشت عباس کیارستمی تنها فیلمساز ایرانی برنده نخل طلای کن بهمن فرمان آرا دلنوشته ای را در قالب یک نامه برای او نوشته و در کنار شرح دلتنگی خبری خوش هم به او داده درباره ازدواج فرزند کوچکترش بهمن.

متن این دلنوشته که در «شرق» منتشر شده را بخوانید:

عباس‌جان
هرچه به روز هجرتت نزدیک‌تر می‌شویم دلم ناآرام‌تر می‌شود و وسوسه می‌شوم که شماره منزلت را دوباره بگیرم به امید اینکه شاید تلفن‌ات را جواب بدهی. راستی با شماره تلفن آنهايی که سفر کرده‌اند چه باید کرد؟ ٢٢٢٠٤٨٤٢ شماره منزل‌ات را نمی‌توانم دور بیندازم چراکه هنوز سفرت را علی‌رغم تمام شواهد نمی‌توانم باور کنم و امید دارم که روزی به این شماره جواب بدهی و بتوانيم مثل روزگاران گذشته با هم گپی بزنیم و قراری بگذاریم. یک بار به من گفتی که شماره تلفن مرا هرگز فراموش نمی‌کنی چون سه شماره آخر آن ٤٢٠ است و تو را هم یاد فیلم راج کاپور آقای ٤٢٠ می‌اندازد. چقدر خاطرات مشترکی با هم داشتیم و چقدر راحت می‌توانستیم با هم حرف بزنیم. عباس‌جان اخیرا کتاب گفت‌وگوی تو و آیدین آغداشلو به نام «خانه‌ای با شیروانی قرمز» منتشر شده و چه کتاب مفرحی چون دو ستاره بزرگ هنر مملکت ما با هم مثل دو دوست قدیمی (که بودید) حرف می‌زنید.
آن شبی که برای اولین‌بار سر مزار دوست مشترکمان رفتیم و تو و آیدین بعد از آن به خانه من آمدید. گفتی که در دبیرستان روی نیمکتی می‌نشستی که آیدین روی نیمکت جلوتر می‌نشسته. گفتی او همیشه نقاشی می‌کرد و یک بار که متوجه شده بود تو برای دیدن نقاشی‌اش سرک می‌کشی دیگر نگذاشته بود که نقاشی‌اش را ببینی و من گفتم عباس می‌خواستی روی شانه‌اش بزنی و بگویی من عباس کیارستمی فیلم‌ساز بزرگ خواهم شد.
فقط چند روزی از سفرت گذشته بود که یکباره تلفن‌ام زنگ زد و شماره تو بود. قلبم برای یک لحظه ایستاد. بالاخره با ترس تلفن را جواب دادم و صدای احمد آمد که قبل از هر حرفی بابت استفاده از این شماره عذرخواهی کرد چون می‌دانست که دیدن این شماره چقدر دگرگونم خواهد کرد.
عباس‌جان این روزها در ایران و سراسر جهان متمدن حضورت آن‌قدر گسترده و باشکوه است که خیلی سخت است که باور کنم تو دیگر نیستی.
عباس‌جان بالاخره علت سفرت را گردن یکدیگر انداختند ولی بدان که احمد و بهمن، یکی در خارج و یکی در داخل روی تو را سفید کرده‌اند و هرجا که هستی اگر امکان بالیدن داری به این دو پسر ببال چون استحقاقش را دارند.
راستی عباس‌جان یک خبر خوش برایت دارم و آن این است که بهمن ازدواج کرد و این اتفاق باعث شده که در ویرانه‌ای که بعد از رفتنت از بهمن به‌جا مانده بود بار دیگر گلی زیبا رويیده است و می‌دانم که این بیشتر از هر بزرگ‌داشتی روح تو را شاد می‌کند.
بدرود دوست عزیز.
یادت همیشه با من است.

سینماژورنال: یادداشت اخیر حجت ا.. ایوبی درباره پیگیری ماجرای کم کاری برخی پزشکان دخیل در روند درمان عباس کیارستمی(اینجا را بخوانید) با واکنش صریح بهمن کیارستمی فرزند این کارگردان مواجه شده است.

به گزارش سینماژورنال بهمن کیارستمی متنی را نوشته و در آن به نکاتی درباره روند درمان پدرش و درگذشت وی اشاره کرده است و البته به انتقاد از رییس سازمان سینمایی پرداخته که گویا در یادداشتش بخشهایی از ماجرای منتهی به مرگ کیارستمی را روایت نکرده است.

متن یادداشت بهمن کیارستمی را بخوانید:

جای یک سکانس طولانی را خالی می بینم
جناب آقای ایوبی! با سلام! خواندن یادداشت دقیق و مستند شما باعث دلگرمی است و خوشحالم که شما وقایع فروردین ماه را همان طور که بودند دقیق به خاطر سپردید و عینا بازگو کردید. هرچند به نیمه متن که میرسم جای یک سکانس طولانی را خالی می بینم و از خواندن این جمله که «تصمیم به سفر اما ناگهانی بود» متعجب می شوم. صندلی ناگهان تغییر نکرد.

پس از اقدامات کارساز وزیر محترم بهداشت تا تصمیم به سفر حدود سه ماه طول کشید. سه ماهی که اگر آن را ضرب در بیماری کنید نمی دانم چند سال می شود. اما در این سه ماه چه گذشت؟ پس از کنترل عفونت در نیمه فروردین چه برنامه ای برای ادامه روند درمان اندیشیده شد و چه اقدامات موثری برای کنترل بیماری انجام شد؟

در گزارشی که اخیرا از سوی وزارت بهداشت منتشر شده سخنگوی این وزارتخانه روند رسیدگی به پرونده پزشکی مرحوم کیارستمی را تشریح کرده و پاسخ پرسش های بالا را این گونه داده: «وزیر بهداشت شش مرتبه به عیادت کیارستمی رفت و معاون درمان دانشگاه نیز ده ها بار وی را ملاقات کرد و به طور مستمر بر نحوه روند درمانی ایشان نظارت داشت.» باقی بندهای این گزارش هم از همین دست هستند و اطمینان دارم اگر امروز از سخنگوی بیمارستان جم هم بخواهیم گزارشی بر روند درمان کیارستمی در این بیمارستان بنویسند تفاوت چندانی با این گزارش نخواهد داشت و پر خواهد بود از بندهایی مشتمل بر زحمات شبانه روزی پرسنل بیمارستان.

اما آنچه من از اولین عیادت دکتر هاشمی در اردیبهشت ماه در منزل به یاد دارم، به من اطمینان داد که نظارتی بر روند درمان وجود ندارد. جناب وزیر حتما به خاطر دارند که از دیدن وضع عمومی کیارستمی شگفت زده شدند و گفتند ما انتظار داشتیم که امروز شما را سرپا و مشغول فعالیت هنری ببینیم نه بر بستر بیماری. ایشان همان روز به هیات همراه دستورات لازم را دادند تا در بهبود حال عمومی ایشان بکوشند. اما حال عمومی روز به روز بدتر شد و اگر دل دیدن آخرین تصویری را که از ملاقات وزیر محترم با مرحوم کیارستمی موجود است دارید منظورم را متوجه می شوید و می توانید تصور کنید که در آن سه ماه چه گذشت. حمله میکروب ها به قلب سینمای ایران هنوز ادامه داشت. وضعیت هشدار پشت وضعیت هشدار. بی اشتهایی و تنگی نفس، عدم تحرک، عفونتهای پیاپی، آبسه های مستمر و کم خونی مزمن که در نهایت به یک شوک سپتیک مجدد منجر شد عزم ما را در اعزام ایشان جزم کرد.

عباس کیارستمی در بستر و تصویر “سپیدبرفی” پشت سرش

جز جایگزینی تصویر پشت سر پدر توصیه ای نشنیدم
امروز تصویری دیدم که به این متن ضمیمه اش می کنم و یادآور تنها توصیه ای است که بنده در طول آن سه ماه از تیم وزارتخانه شنیدم. در اتاقی که مرحوم پدرم در آن دوران بیماری را سپری می کرد عکسی به دیوار بود از مجموعه «سپید برفی» او، منظره ای سپید و برفی که توصیه شد با منظره ای رنگی از کوهسار یا آبشار جایگزین شود تا در روحیه بیمار تاثیر مثبتی بگذارد.

بنده جز این، توصیه ای نشنیدم اما می دانم که به پرستار هم توصیه هایی درباره مارک بگ ایلئوستومی شد. دیگر ما بودیم و همان پزشک معالجی که امروز لیست بلند بالایی از اتهاماتش منتشر شده و البته پزشک مشاوری که از دوستان معتمد خانوادگی بود و اگر نبود مرحوم کیارستمی تا تیرماه هم دوام نمی آورد.

برخلاف سازمان سینمایی در وزارت بهداشت همه پشت هم اند و هوای هم را دارند

آقای ایوبی، اگر بپرسید چطور قصورات پزشک معالجی که تا آخرین روز بر روند درمان نظارت داشت و تا پای آمبولانس هوایی عازم پاریس حاضر بود، تا امروز پوشیده ماند و صلاح دیده شد که خود او به عنوان پزشک معالج بماند و جایگزین نشود، خواهم گفت به دلیل تفاوت فاحشی که میان نظام پزشکی ما با نظام سینمایی ما وجود دارد.

اساس کار نظام پزشکی ما بر «معرفت» است و اولین اولویت آن حفظ آبروی همکاران و بدنه نظام آن است. آنجا همه پشت هم اند و هوای هم را دارند. حتی اگر دست جراحی بلرزد و خطایی رخ دهد باید برای حفظ جان بیمار و حفظ آبروی طبیب به یک میزان کوشید.

اما چرا وزارت بهداشت ترجیح داده امروز پرده از اسرار بیاندازد و تند تند و حتی بدون طرح شکایت، جلسه برگزار کند و پزشک معالج را به عنوان متهم ردیف اول معرفی کند؟

چون کار بالا گرفته و تا خونی ریخته نشود و کسی دراز نشود قائله ختم نمی شود. خلاصه اول کار را یک خودی خراب کرده و آخر کار را هم یک غیر خودی. اول و آخر را هم که شما با واژه «ناگهان» به هم دوخته اید و جامپ کات زده اید، اما اگر خواستید تصویری از آن سکانس طولانی حذف شده را ببینید به آرشیو ما مراجعه کنید، مستندات آن سه ماه موجود است. مستنداتی که داوری این پرونده را سهل تر می کنند.

سینماژورنال: عباس کیارستمی که به دلیل عوارض برآمده از سرطان دستگاه گوارش چند هفته در بیمارستان بستری بود عصر امروز هفتم اردیبهشت ماه از بیمارستان مرخص شد.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “دنیای سینما” عباس کیارستمی که از چندی پیش به علت مشکلات متعدد جسمی و بیماری بستری شده بود عصر امروز به همراه فرزندش بهمن کیارستمی از بیمارستان مرخص گشت.

چندی پیش دکتر هاشمی وزیر بهداشت در ارتباط با حال کیارستمی اعلام کرده بود که وضعیت جسمی این هنرمند رو به بهبودی بوده و تنها مشکل این هنرمند مشکلات دوران نقاحت است.

سینماژورنال: عباس کیارستمی کارگردان سینمای ایران این روزها به دلیل عوارض بیماری سرطان روده در بیمارستان بستری است و بعد از مدتی که در خواب مصنوعی بوده به تازگی چشمانش را گشوده است.

به گزارش سینماژورنال درباره دلایل خواب مصنوعی این کارگردان و اینکه عود کردن عفونتهای بعد از جراحیهایش عامل رفتن به خواب بوده است شایعات متفاوتی وجود دارد.

بهمن کیارستمی فرزند این کارگردان به تازگی در یادداشتی که برای “شرق” نوشته به صراحت به این عفونتها اشاره کرده و طعنه ای زده به پزشک عفونی بیمارستان محل جراحی پدر که به دلیل گذراندن تعطیلات نوروزی اسباب عفونت پدرش را فراهم کرده اند!

سینماژورنال متن کامل یادداشت بهمن کیارستمی را ارائه می دهد:

مأموران شهردای سر پستشان ماندند…

صبح یکی از روزهای شلوغ آخر اسفند، در راه بیمارستان که بودم، رادیوی ماشین روشن بود. آقای لاریجانی، رئیس قوه قضائیه، داشت به عاملان قانون می‌گفت امسال در تعطیلات نوروز حواسشان خوب جمع باشد و در این ایام با ساخت‌وسازهای غیرقانونی و زمین‌خواری مبارزه کنند. اما چرا زمین‌خواران و کوه‌خواران در ایام نوروز تعطیل نمی‌کنند بروند شمال؟ چون این تعطیلات آن‌قدر طولانی و آن‌قدر تعطیل است که تا تمام شود می‌توان دور هکتارها زمین دیوار کشید، یا شروع به ساختن خانه‌ای کرد و تا روز ١٣ سقفش را هم زد. تعطیلات که تمام شد و خانه‌ات مسقف شد، دیگر بعید است قوه قضائیه به‌راحتی بتواند حکم تخریب بدهد. به‌همین‌دلیل مأموران شهرداری و منابع طبیعی، امسال برای محکم‌کاری و پیشگیری از زمین‌خواری و کوه‌خواری به تعطیلات نوروزی نرفتند و سر پستشان بودند. قدردان آنهاییم.

فکرکردن به تعطیلاتی بیشتر از ۴۸ ساعت باعث دلشوره‌ام شده

حالا این تعطیلات تمام شده، ابوی ما در بستر بیماری چشمانش را گشوده و از لرزش دل و دستم آن‌قدر کم شده که بتوانم چند خطی، نه درباره حال ابوی که خدا را صد‌هزار مرتبه شکر امروز خوب است، که از دلایل بیزاری‌ام از تعطیلات طولانی نوروز بنویسم. البته کیست که از هوای بهاری و نغمه‌هاي نوروزی بدش بیاید. اما این تعطیلات اجباری واقعا هیچ‌وقت برایم مفرح ذات نبوده است و همیشه فکرکردن به تعطیلاتی بیشتر از ۴۸ ساعت باعث دلشوره‌ام شده، امسال فهمیدم حق داشته‌ام و تابه‌حال «دِژا ووی» نوروز سال ۱۳۹۵ را می‌دیده‌ام.

مگه نمی‌دونستید که نیمه دوم اسفند نباید می‌رفتید بیمارستان
امروز همه می‌گویند: مگه نمی‌دونستید که نیمه دوم اسفند نباید می‌رفتید بیمارستان، آخه اون‌موقع که وقت عمل جراحی نیست… انگار همان‌طور که موسم گل و وقت شکوفه داریم، موسم عمل جراحی هم داریم و یکی، دوماهی باید منتظر نشست که داروهای بیهوشی رنگ بیندازند و جراحان سر شوق بیایند. حالا جراحان ما هم مسئول و حاذق و کاردان. عفونت پس از عمل که در حوزه کاری جراح نیست. هست؟ نمی‌دانم.

پزشک عفونی بعد از بازگشت از تعطیلات گفته ایشان پزشک معالج نبوده

در این چند هفته آن‌قدر اطلاعات ضدونقیض شنیده‌ام که پزشک هم بودم چیزی سر درنمی‌آوردم، اما آن‌قدر فهمیده‌ام که عفونت، در حوزه کار پزشک عفونی است و بیماری که به هر دلیل، دو عمل جراحی را از سر گذرانده (تا پیش از آغاز تعطیلات) و بیش از یک هفته در بخش‌ آی‌سی‌یو بستری شده، بیش از هر چیز در معرض عفونت است. اگر هنوز دست و دلمان می‌لرزد و می‌دانیم تا درمان کامل راه درازی در پیش داریم، نه به دلیل نگرانی از سرطان، بلکه به دلیل نگرانی از طبعات عفونت است. حالا در این شرایط، پزشکی را که لااقل بنده در این مدت به‌عنوان پزشک عفونی بالای سر بیمار دیدم، پس از بازگشت از تعطیلات دوهفته‌ای در مصاحبه‌ای گفته که ایشان پزشک معالج نبوده و پزشک مشاور بوده و نیز گفته: «چون آقای کیارستمی به‌عنوان بیمار عفونی در بیمارستان بستری نشدند بنابراین پیش‌بینی عفونت بعد از عمل وجود نداشته وگرنه هرگز بیمارستان را ترک نمی‌کرده‌اند».

می شود تمام سال را به سفر گذراند
تقصیر را گردن کسی نمی‌اندازیم. تعطیلات برای همه لازم است، به‌خصوص برای پزشکان که در محیط خوشایندی فعالیت نمی‌کنند و لازم است آب و هوا عوض کنند. همین‌طور برای بقیه شاغلان؛ از معلم و خبرنگار و قاضی و مهندس گرفته تا کارمندان شهرداری و منابع طبیعی همه به تعطیلات نیاز دارند، اما حاضرم تعهد کتبی و محضری دهم که این کشور آن‌قدر جای خوش آب‌وهوا و دیدنی دارد که بشود تمام سال را در آن سفر کرد. می‌گویید پزشکان معمولا عیدها می‌روند خارج، می‌گویم من زیاد خارج نرفته‌ام. اما عقل سلیم می‌گوید اگر یک کشور برای تمام سال جای گشتنی دارد، حتما کره‌زمین هم همین‌طور است. هر موقعی می‌شود برای دو هفته کرکره را پایین کشید و رفت گشت‌وگذار. در اغلب جاهای دنیا اگر بیشتر مسئولان در یک زمان پستشان را ترک کنند و بروند، به آن می‌گویند: «اعتصاب».

مأموران شهرداری و منابع طبیعی هم امسال به تعطیلات نوروزی نرفتند
عواقب «اعتصاب» را هم دیده‌ایم و شنیده‌ایم. ولی برای ما که به قول داریوش شایگان «در تعطیلات تاریخی به‌سر می‌بریم»، چند هفته که قابلی ندارد.
ديروز ۱۸ فروردین بود، صبح که به بیمارستان می‌آمدم هنوز شهر خلوت بود و در خیابان شهید بهشتی هنوز جای پارک پیدا می‌شد. امروز ابوی ما چشمانش را گشوده و من و عموی عزیزم در حیاط کوچک بیمارستان ایستاده‌ایم، نفس راحتی کشیده‌ایم و به تعطیلات نوروز امسال فکر می‌کنیم. جمعی از پزشکان و کارکنان این بیمارستان، همچنین مأموران شهرداری و منابع طبیعی هم امسال به تعطیلات نوروزی نرفتند. قدردان آنهاییم.

بهمن کیارستمی