حاتمی‌کیا یا درویش؟ زندگی “پاپیون”ایرانی را چه کسی میسازد؟
سینماروزان: پخش تلویزیونی بی‌سانسور واقعه‌نگاری یک آزاده غواص از شکنجه‌هایی که در بازداشتگاههای عراق متحمل شده هم هیجان‌بخش بود و هم تراژیک.
این غواص مشهدی که روی آنتن شبکه دو و در برنامه پیش‌افطاری “مکث” دربرابر کوروش سلیمانی حرف می‌زد چنان با ذکر جزییات، اتفاقات دهشتناک بازداشتگاههای عراق را روایت می‌کرد که مو به تن سیخ می‌شد.
آنچه این آزاده درباره‌اش حرف می‌زد بسیاری را به یاد شکنجه‌هایی انداخت که “هنری شاریر” قهرمان فیلم “پاپیون” با آن روبرو بود؛ این آزاده چنان در سالهای اسارت سختی کشیده بود که بعد از آزادی کلا قید زندگی شهری را زده و راهی منطقه‌ای کوهستانی شده است.
روایت دردناک این غواص بهترین خوراک است برای ساخت یک درام زندگینامه‌ای با درونمایه زندگی غواصان گرفتار اسارت. شاید اگر رسول ملاقلی‌پور زنده بود با سابقه‌ای که در تولید “افق” داشت اقتباس از زندگی این آزاده را روی هوا می‌زد.
در میان فیلمسازان حال حاضر بیش از همه ابراهیم حاتمی‌کیا و احمدرضا درویش هستند که توانایی ساخت یک فیلم زندگینامه‌ای خوب درباره این آزاده را دارا هستند به‌خصوص درویش که تجربه تولید بیگ‌پروداکشن‌هایی همچون “دوئل” را در کارنامه دارد.
