سینماژورنال: در اینکه رسانه ها و آنها که به طور تخصصی به سینما نگاه می کنند بازویی قدرتمند برای اهالی سینما هستند شکی وجود ندارد. بر اینکه چنین رسانه‌هایی باید از امکانات استاندارد حضور در مهمترین جشنواره سینمایی وطنی یعنی جشنواره فیلم فجر برخوردار باشند هم هیچ شبهه ای وارد نیست.
به گزارش سینماژورنال اما ماجرایی که در چند سال اخیر و بخصوص بعد از انتقال سینمای رسانه ها به کاخ جشنواره رخ داده این است که همه ساله عده بسیاری از آنها که شاید هم کار رسانه‌ای کنند اما رسانه‌شان کمترین ربطی به سینما ندارد داوطلب حضور در جشنواره می‌شوند و البته که علیرغم فیلترهایی که دست اندرکاران جشنواره بر سرراه آنها قرار می دهند باز هم بخش قابل توجهی از آنها با گرفتن کارت خبرنگاری وارد کاخ جشنواره می شوند.
از خبرنگار نشریات سیاسی و ورزشی تا کارمندان نشریات سبک زندگی، خانوادگی و حتی آشپزی در کاخ جشنواره حضور به هم می‌رسانند
این میشود که به هنگام برگزاری جشنواره فیلم فجر همه جور نیروی رسانه‌ای می‌بینی؛ از خبرنگار رسانه‌های کاملا سیاسی یا ورزشی که پر کردن بخشهای هنری‌شان اغلب با گردآوری مطالب رسانه‌های دیگر بوده گرفته تا کارمندان نشریات سبک زندگی، خانوادگی و حتی آشپزی که جشنواره فجر را به چشم مجالی برای ده روز دورهمی و البته عکس یادگاری گرفتن با هنرمندان مورد علاقه خویش می‌خواهند.
امتداد همین روند بوده که باعث شده سینماگران نیز در سالهای اخیر، برخورد این چهره‌های غیرمرتبط با سینما را به حساب کل اهالی رسانه‌های سینمایی گذاشته و مجالی را فراهم کنند برای انتقاد از رسانه ها و کوچک انگاشتن آنها.
به نظر میرسد امسال و پیش از آن که دبیرخانه جشنواره به غربال‌گری نیروهای رسانه ای بپردازد باید این خود رسانه‌ها باشند که به غربال نیروهای خویش پرداخته و سپس برای حضور در جشنواره اقدام کنند.
رسانه‌هایی که نام سینما را بر خود گذاشته اند اما کارشان شده حضور در نشستهای مختلف و دریافت کارت هدیه یا لابی کردن برای گرفتن روابط عمومی فلان فیلم و سریال…
رسانه ای که نام سینمایی بر خود گذاشته اما در طول یک سال سینمایی حتی جرأت نقد آشکارترین معضلات سینمای کشور را ندارد مبادا از دریافت فلان کارت هدیه بازبماند یقینا در تخصیص کارت جشنواره باید تفاوتی داشته باشد با رسانه‌ای که همه جوره پای سینمای سالم و مستقل ایستاده و در این راه از بسیاری از رانتهای مادی و غیرمادی چشم پوشی کرده است.
رسانه ای که همه نگاهش به سینما ،کپی کردن مطالب رسانه های مولد و بازنشر آنها حتی بدون تغییر تیتر و لید در رسانه خویش است حضورش در جشنواره چه فایده ای می‌تواند داشته باشد جز افزودن بر حجم سوءتفاهمات درباره اهالی رسانه؟
برای رسانه‌ای که همه تلاش دست اندرکارانش لابی کردن برای گرفتن روابط عمومی فلان فیلم و سریال است یقینا کاخ جشنواره هم مجالی میشود برای همین لابی ها و رایزنی ها.
متأسفیم که این را می‌گوییم اما کار برخی از رسانه‌هایی که اتفاقا نام سینمایی را هم بر خود گذاشته‌اند شده است شرکت در همه جور مراسمی از مراسم رونمایی فلان فیلم گرفته تا نشست فلان تئاتر و رونمایی از گالری نقاشیهای فلان هنرمند و حتی شرکت گاه و بیگاه در برخی نشستهای تجاری!!!
برای چنین رسانه هایی مهم نوع نشست نیست؛ مهم فقط توزیع کارت هدیه در انتهای نشست است که باعث می شود نمایندگان تکراری چنین رسانه‌هایی در همه جا دیده شوند اما به رسانه شان که مراجعه میکنی حتی یک خط مطلب تولیدی حتی درباره همان نشستی که در آن شرکت کرده اند نمی بینی!!!
به حساب خویش برسیم قبل از آن که دبیرخانه به حساب مان برسد…
آیا در تخصیص کارت ورود به جشنواره نباید تفاوتی وجود داشته باشد میان دست اندرکاران چنین رسانه‌ای با رسانه هایی که نه به‌روز که به‌لحظه در حال پوشش اتفاقات سینما و ارائه گزارش و تحلیلهای راهبردی درباره آن هستند.
قطعا که اگر بخواهیم به پویایی لازم در کاخ جشنواره برسیم یکی از اصلی ترین گزینشها باید گزینش نیروهای رسانه‌ای حاضر در جشنواره باشد و چه خوب که دست اندرکاران چنین رسانه هایی خود به حساب خویش برسند قبل از آن که دبیرخانه جشنواره به حساب آنها برسد…
