سینماروزان: همایون شجریان و علیرضا قربانی کلیپ آهنگ مشترک خود را در «ایران‌مال» ضبط کردند؛ انتشار این خبر با واکنش‌های متفاوتی از سوی مخاطبان مواجه شده و برخی آن را امری طبیعی و ناشی از حمایت مالی مجموعه مذکور دانسته‌اند و برخی نیز دور از شان همایون.

روزنامه اصولگرای “جوان” در تحلیلی انتقادی بر این امر از همایون و قربانی پرسیده که چرا به‌جای ضبط کلیپ در ایران‌مال در یکی از مناطق جنوب شهر کلیپ‌سازی نکرده‌اند؟؟؟

متن تحلیل “جوان” را بخوانید:

فلسفه هنری که در مسیر راه‌پله‌های ایران‌مال، گام بر‌می‌دارد، همان است که توده‌های مردم و طبقات پایین اجتماع را از درک و فهم هنر عاجز و مخاطب هنر را فقط طبقه بالا و سرمایه‌داران و خرده سرمایه‌داران می‌داند؛ طبقه‌ای که ثروت و شهرت دو ویژگی آن است و تحقیر و تحمیق توده‌های مردمی، کار آن.

بی‌گمان همایون شجریان نخبه هنری و چکیده موسیقی ایران است، اما ایران نه «ایران‌مال»!

مردم ایران قرن‌هاست که «هنر نزد ایرانیان است و بس» را که نشانه جاری بودن هنر در میان عموم مردم است، به رخ نظام‌های سرمایه‌داری که هنر را در سالن‌های لاکچری محبوس کرده‌اند، کشیده‌اند و هنر مردمی را به هنر اشرافی برتری داده‌اند.

هنرمندان ایرانی معمولاً از مردم زیاد دم می‌زنند و کمتر در مقابل مردم از «مایه و مال» سخن می‌گویند، اما مایه اصلی هنر در ارتباط صحیح، محترمانه و خلاقانه با مخاطبان هنر است. شما برای در و دیوار آواز نمی‌خوانید، اگر برای مردم می‌خوانید، بروید در جنوب شهر، بروید در نازی‌آباد، بروید جایی که صدای شما در همهمه و هیاهوی صدای مشتاق مردم بپیچد نه در جایی که انعکاس صدای شما از دیوار‌ها و ستون‌های بلند «ایران‌مال» نغمه «ثروت انباشته شده» را ساز کند!

نگویید که این صرفاً یک «لوکیشن لوکس» بود که می‌توانست جای دیگری باشد. شما به مقبره سعدی و حافظ نرفته‌اید، در یک سالن اختصاصی موسیقی اجرا نکرده‌اید، شما نماد ابتذال سرمایه و انفعال اخلاق و سمبل مصرف و مصرف‌گرایی و یک «دکان به تمام معنا» را برای ترانه‌سرایی و آوازخوانی از غزل‌ها و ترانه‌های عرفانی انتخاب کرده‌اید! این پارادوکس مشمئز‌کننده، هنر زیبای شما را به تمامی تخطئه کرد.

چگونه غزل‌های عارفانه تاریخ معرفتی ایران زمین یا ترانه‌های عاشقانه شاعران معاصر را در یک «مال» می‌خوانید؟! لابد از سعدی می‌خوانید که «ما گدایان خیل سلطانیم»؟! یا از حافظ می‌خوانید که «حجاب چهره جان می‌شود غبار تنم»؟! آن هم در جایی که خود حجاب عالم امکان است! یا از احمد شاملو، «درد مشترک» را می‌خوانید؟! کدام درد؟! مشترک با که؟!

نه این «کنسرت‌های همایونی» جایی برای مردم نمی‌گذارد و جایی برای اخلاق! بیایید برای مردم بخوانید. قرار بود در خیابان و مقابل مردم اجرا کنید، چه شد که سر از «مال» در آوردید؟!

سینماروزان: پردیس تازه تأسیس ایران مال که پیشتر و به هنگام افشای پیشنهاد ده میلیاردی به دبیرخانه فجر برای تصاحب کاخ جشنواره حاشیه ساز شده بود نوروز امسال و با ضبط ویژه برنامه سال تحویل شبکه دو از این پردیس و رپورتاژهای مکرر مجریان این برنامه برای ایران مال حاشیه ساز شد.
به تازگی افسانه بایگان بازیگر شناخته شده سینما و تلویزیون در متنی اجتماعی به گلایه از دست اندرکاران یک برنامه تلویزیونی پرداخته که به بهانه ضبط برنامه ای با مضمون گردشگری او را به لوکیشن ایران مال کشانده اند.
متن اظهارات افسانه بایگان را بخوانید:

واقعا همه چی آرومه؟؟؟

همه میدانند که من از حاشیه و جنجال و‌ موضع گیریهای احساسی پرهیز کرده ام ولی گاهی موضوعاتی پیش می آید که آدم احساس میکند به ساده ترین حقوق انسانیش تجاوز شده.
در آخرین روزهای سال گذشته از برنامه تلویزیونی پل فروردین شبکه دو با مدیر برنامه من تماس گرفتند (متن و وویس صحبتها موجود است) که میخواهیم یک برنامه راجع به گردشگری در آثار تاریخی بسازیم و چون امکان سفر به آن آثار نیست از لوکیشنی مشابه در تهران استفاده میکنیم ولی در روز ضبط به ناگاه از لوکیشن “ایران مال” سردرآوردیم(!!) و‌ کلیپی  آنجا تهیه شد که ربطی به آثار تاریخی ایران نداشت.
قول دادند که قبل از پخش، من نسخه نهایی را ببینم و در صورت موافقت پخش کنند ولی بدون هماهنگی و‌ تأیید من، از شبکه دو پخش شد و دیگر جواب تماسهای ما را هم ندادند.
شخصا اعلام میکنم که هیچ آشنایی با مواضع و مصالح ایران مال (بازار بزرگ آسیا)ندارم و قرار نبوده تبلیغی برایشان انجام دهم و واقعا برخورد زننده و اسفباری را تجربه کردم؛ مضافا اینکه زمان اجرای زنده برنامه هم با برخورد غیر مودبانه خانم متصدی حراست سال ما تحویلمان شد.

واقعا که همه چی آرومه ما چقدر خوشبختیم…

سینماروزان: هر چه به جشنواره فجر نزدیکتر میشویم حجم اظهارات ابراهیم داروغه زاده دبیر جشنواره هم بیشتر میشود و داروغه زاده تلاش میکند در هر گفتگوی تازه، داده هایی تازه به مخاطب ارائه کند تا گرفتار تکرار مکررات نشود.

به گزارش سینماروزان ابراهیم داروغه زاده تازه ترین گفتگوی خود که با تینا جلالی در «اعتماد» انجام شده را نیز مجالی کرده برای پاسخگویی به برخی از پرسشهایی که حتی مجریان پرمدعای رسانه ملی هم ذکاوت طرح آن را ندارند.

ابراهیم داروغه زاده با اشاره به اینکه بخش «نگاه نو» قبل از حضور او در قامت دبیر جشنواره فجر حذف شده بود بیان داشت: اين ذهنيت وجود دارد كه انگار سال گذشته بخش نگاه نو را ما حذف كرديم. خير، در دوره دبیری محمد حيدري اين بخش حذف شد. سال گذشته من به عنوان دبير سعي كردم با كمترين تغييرات شبيه جشنواره سال قبل آن، برگزار كنم. حرفه‌اي نبود كه بلافاصله بعد از آقاي حيدري كه ايشان بخش نگاه نو را حذف كرده ما آن را به جشنواره برگردانيم. تغيير اساسي سال گذشته ما اين بود كه فيلم‌هاي بخش مسابقه از 33 فيلم را به 22 فيلم برسانيم. خودتان هم مي‌دانيد واقعا داوري 33 فيلم امكان‌پذير نيست.

داروغه زاده ادامه داد: ما پارسال با تعداد جواني مواجه شديم كه براي اولين‌بار فيلم ساخته و مي‌خواستند ديده شوند، بنابراين امسال دوباره اين بخش به جشنواره اضافه شد و محدوديتي هم براي فيلم‌هاي سال پيش‌ساخته شده قايل نشديم؛ حتي فيلم‌هاي سال قبلي كه ديده‌شده بودند در بخش اصلي پذيرفته‌نشده بودند كه امسال دوباره بازبيني شدند. درنهايت30 فيلم اولي متقاضي حضور در جشنواره بودند.

ابراهیم داروغه زاده با رد فرضیه باری به هرجهت بودن سیاستگذاری جشنواره فجر گفت:  بخش اصلي جشنواره در 37 سال گذشته دچار كمترين تغيير بوده كه هميشه اين بخش براي همه مخاطبان جذاب‌ترين بخش است. حتي بخش بين‌الملل جشنواره سال‌هاي گذشته براي مخاطب جذاب نبوده. هيچ بخشي به‌اندازه بخش سودای سيمرغ براي مخاطب جذاب نيست. شاكله جشنواره فجر از ابتدا همين بوده كه هست.

داروغه زاده درباره حضور برخی فیلمهای جشنواره موسوم به جهانی فجر در جشنواره امسال و از جمله «بنفشه آفریقایی» گفت: از نظر شوراي كميته جشنواره فجر اگر فيلمي در جشنواره جهاني حضور داشته باشد نمي‌تواند در جشنواره فجر شركت كند اما بخش ماركت و بازار كه ويژه مهمانان خارجي است، بحث جدايي دارد. «بنفشه آفريقايي» در بخش ماركت يعني بازار فيلمسازان خارجي جشنواره جهاني نمايش داشت.

دبیر جشنواره فجر با رد شایعات دخالت سیاسیون در جشنواره فجر بیان داشت: كميسيون فرهنگي نهاد نظارتي است كه بر اساس وظايف كاري خود عمل مي‌كند. به هر جهت آنها نماينده‌هاي مردم از سراسر كشور هستند و مسووليت نگاه‌هاي مختلف را بر عهده‌دارند. تعامل بين ما و آنها به‌صورت سازنده وجود دارد و مشكلي در اين ميان نيست. سال گذشته هم شايعه بود كه قوه قضاييه در جشنواره فجر نظارت دارد ولی صحت نداشت.

داروغه زاده با انتقاد از حملات افراطیون به محمد آفریده که به عنوان داور در جشنواره امسال حضور دارد، اظهار داشت:  اي‌كاش دوستان به سابقه مثبت محمد آفريده در نظام جمهوري اسلامي دقت كنند كه در نهادهاي گوناگون از چه سابقه درخشاني برخوردار است. اگر يك فيلم بد ساخته شده دليل نمي‌شود تمام سابقه فرهنگي هنري يك نفر را زير سوال ببرند و قضاوت‌هاي بي‌رحمانه داشته باشند و فرد را از حقوق شهروندي محروم كنند. محمد آفريده شايستگي بيشتري دارد و از افراد دلسوز نظام است. اميدوارم فضاي بهتري براي خدمت‌رساني ايشان فراهم شود.

ابراهیم داروغه زاده با اشاره به پیشنهاداتی که برای واگذاری پردیسهای مختلف به جشنواره شده، اظهار داشت: تنها پرديسي كه از ما پول مي‌گيرد پرديس ملت است. سال گذشته برج ميلاد به‌صورت رايگان در اختيار ما قرار مي‌گرفت، ما قبول نكرديم. حتي مراسم افتتاحيه و اختتاميه جشنواره رايگان است. پرديس ايران مال پيشنهاد 10 ميلياردی به دبیرخانه داد تا سالن رسانه‌ها به آنها اختصاص داده شود ما قبول نكرديم. جاهاي ديگر بودند كه رايگان سالن را در اختيار ما قرار مي‌دادند ما نپذيرفتيم. به هر جهت بايد اين موضوع جا بيفتد كه عادت اشتباه اصلاح شود. در تمام دنيا سالن رسانه‌ها متعلق به رسانه‌ها و صاحبان فيلم‌هاست. اشتباه است كه فيلم‌ها به‌صورت مشترك براي هنرمندان و رسانه‌ها و صاحبان فيلم‌ها نمايش داده شود. چون در اين صورت كسي بچه كوچك خود را هم با خود مي‌آورد و در نهايت منجر به توهين و بي‌احترامي ميان اهالي سينما و رسانه‌ها به هم مي‌شود. براي صاحبان فيلم‌ها و رسانه‌ها مهم كيفيت تصوير فيلم‌ها و صدا و سالن نمايش فيلم است كه اين مورد در پرديس ملت به شايستگي وجود دارد.

دبیر جشنواره ادامه داد: در چارسو سالن‌ها به يك اندازه نيستند و اگر رسانه‌اي در سالني كوچك فيلمي را ببيند انگار بين آنها تبعيض به وجود آمده و اين باعث كدورت مي‌شود؛ ضمن اينكه پرديس چارسو مجموعه تجاري است و مناسب فيلم ديدن نيست. تنها مشكل پاركينگ براي پرديس ملت اساسي است كه آن را هم امسال به بهترين شكل براي خبرنگاران حل مي‌كنيم.