سینماروزان: در روزهای گذشته و به سبب توهینی که بهناز جعفری به یک خبرنگار انجام داد کمپینی تلگرامی که به ظاهر محل تجمع خبرنگاران بود برای اعتراض به این توهین شکل گرفت؛ کمپینی که در بازه زمانی کوتاه چندصد امضاء هم زیرش آمد!!! و این حجم امضاء این نوید را میداد که در نشستهای آتی، اهالی رسانه پاسخی درخور به توهین کنندگان دهند.

به گزارش سینماروزان چهار روز بعد از توهین بهناز جعفری اما نشست خبری نمایش «اعتراف» که بناست شهاب حسینی آن را کارگردانی کند در تئاترشهر برگزار گردید.

این نشست با یک ساعت تأخیر و در حالی برگزار شد که شهاب حسینی در ابتدای نشست به صراحت گفت: «هنرمند نیازی به خبرنگاران ندارد» و در ادامه نشست هم تا توانست از خبرنگارانی گفت که در قالب مافیا، انرژی خود را بر نابودی همکاران وی گذاشته اند!!!

فارغ از تناقض موجود در گفته های شهاب که جایی از بی نیازی هنرمند به خبرنگار میگوید و در جای دیگر از قدرت بالای خبرنگاران که مصروف نابودی شده(!!!) اینکه برخی از اهالی رسانه که در نشست حضور داشتند و اتفاقا نامشان هم در کمپین چندصدامضایی آمده کمترین واکنشی به توهین اخیر نشان ندادند جای تعجب دارد.

ابتدا واقعه نگاری کانال «پاتوق هنر» از این اتفاق را بخوانید:

نشست خبری نمایش «اعتراف» به کارگردانی شهاب حسینی که قرار بود ساعت ۱۱ امروز در سالن مشاهیر تئاتر شهر برگزار شود با نزدیک به یک ساعت تاخیر آغاز شد. خبرنگاران به دلیل این تاخیر قصد ترک نشست را داشتند و حتی در دقایق ابتدایی برنامه در سالن حاضر نشدند اما در نهایت با عذرخواهی عوامل و کوتاه آمدن اهالی رسانه این نشست برگزار شد.

در خلال نشست برخی خبرنگاران تخصصی حوزه تئاتر انتقادات و اعتراض خود را به تاخیر حضور شهاب حسینی و برخی جمله‌های بحث‌برانگیزش مطرح کردند که البته بی‌جواب نماند و حسینی هم پاسخ‌های تند و تیزی داد!

فارغ از حاشیه‌ها و برخی جملات حسینی در این نشست که در فضای مجازی دست به دست شده اما در نهایت این جلسه با حضور اکثر خبرنگارانی(!!!) که برای پوشش خبری آن در تئاتر شهر حاضر شده بودند برگزار شد و در پایان نشست حتی برخی عکس یادگاری هم با عوامل نمایش گرفتند!

حالا واقعه نگاری کانال «سینماتوگراف» از این ماجرا را بخوانید:

جناب شهاب حسینی امروز در نشست خبری نمایششان پس از یک ساعت تاخیر برای حضور در نشست، فرموده اند: من به این نشست نیازی ندارم. شما خبرنگاران هستید که به خبر احتیاج دارید!
خبرنگاران به خبر احتیاج دارند. این جمله درست است. البته نه برای مصارف شخصی! یا انداختن بالا! بلکه برای نیاز حیاتی جامعه… اما باید توجه کرد که خبرنگاران به هر خبری احتیاج ندارند!
خوشبختانه آنقدر خبر هست که احتیاج رسانه ها و خبرنگاران را رفع کند.
پس بهتر است خبر هر کسی که فکر می کند به خبرنگار احتیاج ندارد و این خبرنگاران هستند که به او احتیاج دارند، را برای رفع نیاز! انتخاب نکنیم و با اخبار دیگر رفع نیاز نماییم تا ببینیم چه کسی به خبر و رسانه بیشتر احتیاج دارد؟!
ضمنا خوب به یاد دارم که جناب شهاب حسینی حدود یک ساعت پشت تلفن با آب و تاب برای من صحبت می کردند که در مصاحبه ای که برای فیلم «ساکن طبقه وسط» ایشان قرار است انجام شود چه مواردی حتما مورد نظر قرار گیرد! آن روز ایشان به خبرنگار احتیاج داشت ظاهرا! البته آن روز هنوز جنابشان به یمن جهانی شدن اصغر فرهادی جایزه جهانی نگرفته بودند…
پ ن: به نظرم زمان آن رسیده که خبرنگاران کمی نجابت خود را کنار بگذارند. فقط کمی… گوشه ای از پشت صحنه های مصاحبه هایشان با این افراد مشهور و مثلا محبوب را منتشر کنند. تا مشخص شود شهرت به هیچ وجه مانع له له زدن خنده دار دوستان هنرمند برای مصاحبه و دیده شدن بیشتر نمی شود!
دانسته هایمان از پشت صحنه های فعالیت های هنری هم بماند…

سینماروزان: یکی از شگفتی های نشست خبری رضا میرکریمی دبیر جشنواره ای دولتی موسوم به جشنواره جهانی فجر ادبیاتی بود که او با آن رسانه های منتقد خویش را نواخت. ادبیاتی نامناسب که در آن رسانه های منتقد متهم شدند به فعالیت ساعتی برای سازمانهای خاص!!!

به گزارش سینماروزان این ادبیات زشت که با واکنش یکی از خبرنگاران حاضر در نشست هم روبرو شد سبب ساز آن شد که رسانه های مختلف به نوبه خود به انتقاد از ادبیات دبیر جشنواره بپردازند.

روزنامه اصولگرای «جوان» نیز در گزارشی پیرامون این جشنواره به نوبه خود به انتقاد از لحن میرکریمی پرداخت. «جوان» نوشت: در ادامه بي‌حرمتي‌ها به اصحاب رسانه اين‌بار نيز دبير جشنواره جهاني فيلم فجر، خبرنگاران منتقد جشنواره را مورد حمله قرار داد. شايد اگر بازيگر درجه چندمي يا يک فرد حقيقي به اصحاب رسانه حمله کند، صحبت‌هاي آنها در حد اظهارنظر شخصي باقي بماند، ولي رضا ميرکريمي در جايگاه دبير جشنواره جهاني فيلم فجر چه؟!

او خطاب به رسانه‌هاي منتقد جشنواره گفت: برخي از کوته‌فکران کشور نيز مي‌گفتند که اين جشنواره در حد جشنواره‌هاي داخلي هم نيست. اشکالي ندارد که يک سازمان يا نهادي به فردي پول بدهد تا در رسانه خود منافع ملي و جشنواره را بکوبد، اما من از آن فرد سؤال مي‌کنم که بعدش چه؟ آيا بعد از آنکه به وظيفه خود عمل کردي، ايراني بودنت را مي‌تواني فراموش کني و آيا هويت خود را مي‌تواني تکذيب کني؟!
ادبيات زننده ميرکريمي با اعتراض روبه‌رو شد و يکي از خبرنگاران خواستار تصحيح صحبت‌هاي وي شد و ميرکريمي در پاسخ قبول کرد که بايد سعه‌صدر بيشتري داشته باشد!

رسانه مستقل «سینما آرمان» با تیتر «وقتی کارگردان رانتی و دولتی خبرنگاران را به مزدوری برای ارگانها متهم می‌کند» در این باره نوشت: رضا میر کریمی دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر که در سابقه خود لیستی بلند از  همکاری با ارگانها و نهادهای مختلف دولتی و حکومتی از حوزه هنری تا فارابی و مناطق آزاد به چشم می آید و اغلب آثار وی در سالهای اخیر در گیشه با شکست مواجه شده، در نشست خبری این رویداد هنری در حالی که به شدت عصبانی بود رو به خبرنگاران گفته: «سازمانی یا ارگانی پول میدهد که هفت هشت ساعت حرف راست نزنید اما بعدش چه؟» این کارگردان که همواره از رانتهای دولتی و حکومتی برای تولید آثارش استفاده کرده با واکنش یکی از خبرنگاران مواجه شد که به او گفت: آقای میرکریمی! لطفا ادبیات تان را اصلاح کنید؛ جشنواره ای که نام جهانی را یدک می کشد نیاز به ادبیات جهانی هم دارد.

سینماژورنال: در اینکه رسانه ها و آنها که به طور تخصصی به سینما نگاه می کنند بازویی قدرتمند برای اهالی سینما هستند شکی وجود ندارد. بر اینکه چنین رسانه‌هایی باید از امکانات استاندارد حضور در مهمترین جشنواره سینمایی وطنی یعنی جشنواره فیلم فجر برخوردار باشند هم هیچ شبهه ای وارد نیست.

به گزارش سینماژورنال اما ماجرایی که در چند سال اخیر و بخصوص بعد از انتقال سینمای رسانه ها به کاخ جشنواره رخ داده این است که همه ساله عده بسیاری از آنها که شاید هم کار رسانه‌ای کنند اما رسانه‌شان کمترین ربطی به سینما ندارد داوطلب حضور در جشنواره می‌شوند و البته که علیرغم فیلترهایی که دست اندرکاران جشنواره بر سرراه آنها قرار می دهند باز هم بخش قابل توجهی از آنها با گرفتن کارت خبرنگاری وارد کاخ جشنواره می شوند.

از خبرنگار نشریات سیاسی و ورزشی تا کارمندان نشریات سبک زندگی، خانوادگی و حتی آشپزی در کاخ جشنواره حضور به هم می‌رسانند

این می‌شود که به هنگام برگزاری جشنواره فیلم فجر همه جور نیروی رسانه‌ای می‌بینی؛ از خبرنگار رسانه‌های کاملا سیاسی یا ورزشی که پر کردن بخشهای هنری‌شان اغلب با گردآوری مطالب رسانه‌های دیگر بوده گرفته تا کارمندان نشریات سبک زندگی، خانوادگی و حتی آشپزی که جشنواره فجر را به چشم مجالی برای ده روز دورهمی و البته عکس یادگاری گرفتن با هنرمندان مورد علاقه خویش می‌خواهند.

امتداد همین روند بوده که باعث شده سینماگران نیز در سالهای اخیر، برخورد این چهره‌های غیرمرتبط با سینما را به حساب کل اهالی رسانه‌های سینمایی گذاشته و مجالی را فراهم کنند برای انتقاد از رسانه ها و کوچک انگاشتن آنها.

به نظر می‌رسد امسال و پیش از آن که دبیرخانه جشنواره به غربال‌گری نیروهای رسانه ای بپردازد باید این خود رسانه‌ها باشند که به غربال نیروهای خویش پرداخته و سپس برای حضور در جشنواره اقدام کنند.

رسانه‌هایی که نام سینما را بر خود گذاشته اند اما کارشان شده حضور در نشستهای مختلف و دریافت کارت هدیه یا لابی کردن برای گرفتن روابط عمومی فلان فیلم و سریال…

رسانه ای که نام سینمایی بر خود گذاشته اما در طول یک سال سینمایی حتی جرأت نقد آشکارترین معضلات سینمای کشور را ندارد مبادا از دریافت فلان کارت هدیه بازبماند یقینا در تخصیص کارت جشنواره باید تفاوتی داشته باشد با رسانه‌ای که همه جوره پای سینمای سالم و مستقل ایستاده و در این راه از بسیاری از رانتهای مادی و غیرمادی چشم پوشی کرده است.

رسانه ای که همه نگاهش به سینما ،کپی کردن مطالب رسانه های مولد و بازنشر آنها حتی بدون تغییر تیتر و لید در رسانه خویش است حضورش در جشنواره چه فایده ای می‌تواند داشته باشد جز افزودن بر حجم سوءتفاهمات درباره اهالی رسانه؟

برای رسانه‌ای که همه تلاش دست اندرکارانش لابی کردن برای گرفتن روابط عمومی فلان فیلم و سریال است یقینا کاخ جشنواره هم مجالی می‌شود برای همین لابی ها و رایزنی ها.

متأسفیم که این را می‌گوییم اما کار برخی از رسانه‌هایی که اتفاقا نام سینمایی را هم بر خود گذاشته‌اند شده است شرکت در همه جور مراسمی از مراسم رونمایی فلان فیلم گرفته تا نشست فلان تئاتر و رونمایی از گالری نقاشیهای فلان هنرمند و حتی شرکت گاه و بیگاه در برخی نشستهای تجاری!!!

برای چنین رسانه هایی مهم نوع نشست نیست؛ مهم فقط توزیع کارت هدیه در انتهای نشست است که باعث می شود نمایندگان تکراری چنین رسانه‌هایی در همه جا دیده شوند اما به رسانه شان که مراجعه میکنی حتی یک خط مطلب تولیدی حتی درباره همان نشستی که در آن شرکت کرده اند نمی بینی!!!

به حساب خویش برسیم قبل از آن که دبیرخانه به حساب مان برسد…

آیا در تخصیص کارت ورود به جشنواره نباید تفاوتی وجود داشته باشد میان دست اندرکاران چنین رسانه‌ای با رسانه هایی که نه به‌روز که به‌لحظه در حال پوشش اتفاقات سینما و ارائه گزارش و تحلیلهای راهبردی درباره آن هستند.

قطعا که اگر بخواهیم به پویایی لازم در کاخ جشنواره برسیم یکی از اصلی ترین گزینشها باید گزینش نیروهای رسانه‌ای حاضر در جشنواره باشد و چه خوب که دست اندرکاران چنین رسانه هایی خود به حساب خویش برسند قبل از آن که دبیرخانه جشنواره به حساب آنها برسد…