سینماروزان/حامد مظفری: مناظره های تلویزیونی شش کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری شروع شده و آنچه از مرور نه برنامه-برنامه ای اگر باشد؟-بلکه از مرور میمیک و سیر گفتار و چیدمان واژگانی این شش کاندیدا برمی‌آید آن است که خلاء یک کاندیدای کمی شوخ و با قریحه طنازی بدجوری به چشم می‌آید.

ایرانی‌جماعت علاقه زیادی دارد همه چیز را به شوخی بگیرد و حتی در سخت ترین بحران ها هم شوخ و طناز جلوه کند و شاید یک دلیل رونق کمدی در سینما و بازار داغ تئاترهای کمدی موزیکال همین ژنتیکِ طربناک ایرانی باشد.

در میان شش کاندیدای فعلی اگر یک کاندیدای شوخ و قدری با قدرت فکاهه پردازی بود نه تنها می توانست سبد آرای خود را داشته باشد بلکه ایرانیان با رغبت بیشتری به تماشای مناظرات می نشستند. یکی مثل محمد غرضی را در ادوار پیشین داشتیم که با نوعی ساده‌لوحی ظاهری-که البته در تضاد بود با باطنی زیرک-در بزنگاه‌ها با کلامی عامه‌پسند و تکیه بر خاطرات متعدد از تاریخ انقلاب،تک‌جمله‌هایی میگفت دوپهلو که بیشتر به طنز می‌زدند تا رئال و همین هم باعث شد با وجود حداقل هزینه غرضی برای تبلیغات بتواند مجددا شخصیت سیاسی خود را احیا کند و تا مدتها یکی از گزینه های رسانه ها برای گفتگوهای سیاسی-اجتماعی و در عین حال عامه پسند باشد.

غرضی امسال کاندیدا نشد ولی در میان کاندیداهای ردشده، مصطفی کواکبیان بود که او هم می‌توانست جای غرضی را در مناظرات پر کند. کواکبیان هم نوعی میمیک ساده‌لوحانه دارد که با ته لهجه سمنانی و آن ریش پروفسوری و گویش راحت‌ش می‌توانست لحظات مفرحی را برای مناظرات بسازد.

هم غرضی و هم کواکبیان-ورای عملکرد قبلی شان-بلدند بی عصبانیت، بی خشم و بی بالا رفتن فشار خون، حرف شان را ساده، بی لفافه و ممزوج با کمدی بر زبان آورند و برای همین است که گاهی تابوشکنی‌های خود را در گفتار دارند ولی دچار مساله نمی‌شوند.

اینها ذاتا طنازند و ای کاش حالا که امثال اینها در مناظرات نیستند لااقل یکی از ده ها مشاور کاندیداهای فعلی بهشان می آموخت که گفتار جدی به زبان طنز را بیاموزند. الان ديگر نه ملودرام‌سازی جواب می‌دهد، نه سیاه‌نمایی جشنواره‌ای، نه پوشیدن کاپشن احمدی‌نژاد فایده دارد و نه اخم و جدیت نخست‌وزیر جنگ و ژست‌های لیبرالی درخدمت طبقه متوسط! پس اتکا کنید به عبید زاکانی و حالا نه در حد “مسخره پیشگی و طرب آموزی” بلکه قدری لبخند بزنید،  مقادیری فکاهه را چاشنی کلام کنید و اندکی شوخ و شنگ باشید.

سینماروزان: نه فقط در میان شش کاندیدای نهایی بلکه در میان همان حدود ۸۰ کاندیدای اولیه انتخابات ریاست دولت چهاردهم، هنوز با کاندیدایی مواجه نشده‌ایم که برنامه جامع برای ارتقای معیشت خانواده هنر داشته باشد.

حامد مظفری روزنامه‌نگار و منتقد سینما روی آنتن زنده برنامه “شهرآرا”ی رادیوتهران با بیان مطلب فوق گفت: آن چیزی که اهالی هنر خیلی دوست داشتند بشنوند برنامه های هنری این کاندیداهاست ولی تا اینجا که ندیدیم هیچ کدام از این افراد که بعضا سابقه کار سیاسی کلان هم داشته‌اند، برنامه ای اجرایی برای بهبود معیشت اهالی فرهنگ و هنر داشته باشد.

وی ادامه داد: اینکه چرا در کنار مشاور اقتصادی یا سیاسی و…، کاندیداها نمیروند دنبال اینکه یکی از هنرمندان سرشناس را که درد هنرمندان را کشیده باشد به عنوان مشاور هنری برگزینند محل پرسش است؟

حامد مظفری درباره درخواست هنرمندان از دولتمردان اظهار داشت: آرای هنرمندان را که مرور می‌کنیم چند دغدغه بزرگ دارند و اول از همه در بحث معیشت و امنیت اقتصادی است. کلا شغل هنری چون در ساختار تامین اجتماعی تعریف نشده متاسفانه اهالی هنر حتی کُد بیمه مخصوص خودشان را ندارند پس مجبورند به صورت خویش فرما از طریق صندوق هنر بیمه بشوند و این سبک بیمه هم باعث میشود بعد از سی سال پرداخت حق بیمه درنهایت با حداقل حقوق بازنشسته بشوند. باز به همین دلیل اهالی هنر بیمه بیکاری هم ندارند. حمایت های معیشتی کافی هم ندارند، عیدی و پاداش ندارند و…

مدیر رسانه تحلیلی سینماروزان تاکید کرد: امیدواریم در دولت چهاردهم اگر واقعا میخواهند کاری برای اهالی هنر کنند این مشکلات اولیه را برطرف کنند و کنارش صندوق هنر را تقویت کنند. الان حتی شب عید، همان عیدی حداقلی کارگری هم به اهالی هنر تعلق نمیگیرد و توجیه هم این است که بودجه نیست. واقعا جای سوال است چرا با وجود این همه ارگان و متولی هنر که هر وقت میخواهند مهمانی یا مراسم و افطاری بگیرن حتما هنرمندان را کنار خودشان می نشانند تا عکس یادگاری های بهتری بگیرند ولی امور اولیه معیشتی اهالی هنر را برطرف نمیکنند‌. امیدواریم در دولت آتی واقعا افرادی باشند که با اشراف به این مسائل به طور عملی برنامه داشته باشند برای حل مساله.

حامد مظفری افزود:  البته اصناف هنری هم باید الان که دوره شعاردهی کاندیداهاست، به صورت مجتمع، مشکلات اولیه معیشتی هنرمندان را فهرست و منتشر کنند تا همه کاندیداها بدانند اوضاع از چه قرار است و اگه واقعا کاندیدایی هست که برنامه داشته باشد برای اهالی هنر، برنامه اش‌ را اعلام کند.

برنامه شهرآرا به تهیه‌کنندگی مریم سادات آصفی، اجرای نیما اعتصام و کارشناسی حامد مظفری از رادیوتهران روی آنتن می‌رود.

سینماروزان/حامد مظفری: یکی از کاندیداهای گمنام انتخابات ۱۴۰۰ فردی است دارای رابطه خویشاوندی با یکی از تهیه‌کنندگان سینما.

به گزارش سینماروزان شاهین محمدصادقی که به تازگی و با برگزاری نشستی مهجور اعلام کاندیداتوری کرده باجناق سعید حاجی‌میری است.

سعید حاجی‌میری از تهیه‌کنندگان باسابقه سینماست که سابقه همکاری با کمال تبریزی، احمدرضا معتمدی و ابراهیم حاتمی‌کیا و تولید آثاری همچون “لیلی با من است”، “هبوط” و “هویت” را در کارنامه دارد.

حاجی‌میری یک‌ تجربه ناتمام با ناصر تقوایی هم دارد؛ در ابتدای دهه هشتاد حاجی‌میری و تقوایی به دنبال تولید فیلمنامه “چای تلخ” بودند که در دل جنگ ایران و عراق روایت می‌شد ولی درنهایت این همکاری به نتیجه نرسید.

حاجی‌میری سابقه همکاری مشترک با ناصر شفق در تولید “تقاطع” را هم داشته؛ فیلمی که با همراهی شیخی سعودی با نام صالح عبدالله کامل(مدیر “دله البرکه” و نماینده کمپانی رادیو و تلویزیون روتانو) تولید شد.(اینجا را بخوانید)

شاهین محمدصادقی باجناق حاجی‌میری که فارغ‌التحصیل پزشکی از دانشگاه شیراز بوده و برای گذراندن فلورشیپ مدتی هم در لندن(!) بوده، سابقه عضویت هیات رییسه مجلس در ادوار هفتم و نهم را دارد. محمدصادقی در حال حاضر مشاور وزیر بهداشت دولت دوازدهم است.

آخرین محصولات سینمایی حاجی‌میری، ملودرام “انعکاس” و کمدی “پسر آدم دختر حوا” بودند که در اواخر دهه هشتاد تولید شدند و هر کدام از آنها نزدیک به نیم میلیون مخاطب داشتند. حاجی‌میری دارای یک کارخانه تولید موتورسیکلت هم بود که گرفتار آتش‌سوزی شد و پس از آن آتش‌سوزی، فعالیت سینمایی حاجی‌میری هم کم و کمتر شد…

در نشست اعلام کاندیداتوری شاهین محمدصادقی این محمود دینی بازیگر نقش “علی” سریال “آینه عبرت” و از مدیران آخرین دوره جشنواره پرحرف و حدیث مقاومت بود که در کنار محمدصادقی دیده شد.

باید دید در روزهای آینده سعید حاجی‌میری نیز به‌عنوان یکی از مدیران ستاد تبلیغاتی این کاندیدا ظاهر شده و از پتانسیل هنرمندان نزدیک به خود برای کمک به باجناق استفاده خواهد کرد یا نه؟؟

سینماروزان: از همان زمان برگزاری انتخابات هیأت مدیره خانه سینما و اینکه همایون اسعدیان که از جمله گزینه‌های نزدیک به مدیرعامل خانه سینما بود با رأی حداقلی و به عنوان نفر ششم وارد هیأت مدیره شد و بعدتر با تأخیر و با ذکر عبارت «تعاملی بسیار مطلوب» به عنوان رییس هیأت مدیره انتخاب شد(اینجا و اینجا را بخوانید) می‌شد حدس زد که برخلاف ادوار گذشته که حلقه ای معدود برای کلیت صنف تصمیم می‌گیرند در هیأت مدیره جدید این تضارب نسبی آراست که وجود خواهد داشت.

به گزارش سینماروزان یکی از تازه ترین نمونه تضارب آرا در هیأت مدیره خانه سینما در تقابل لفظی شکل گرفته که میان همایون اسعدیان و یکی از اعضای هیأت مدیره یعنی علی قائم مقامی رخ داده است.

اسعدیان در گفتگویی تفصیلی که با «خبرآنلاین» داشته بر اهمیت کانون کارگردانان به عنوان قدرتمندترین صنف سینما تأکید کرده و از این گفته که هیأت مدیره خانه سینما در انتخابات از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهد کرد اما قائم مقامی که سخنگوی هیأت مدیره هم هست در گفتگو با «فارس» نظرات اسعدیان را کاملا نقض کرده است.

همایون اسعدیان گفته است: کانون کارگردانان همواره قدرتمندترین صنف خانه سینما بوده و خواهد بود، چه زمانی که آقای رئیسیان بودند، چه دوره‌ای که خانم بنی اعتماد بودند، چه دوره‌ای که من رئیس کانون بودم و چه زمان کمال تبریزی. باور ما با احترام به تمام صنوف خانه سینما این است که کانون کارگردانان به دلیل جایگاه کارگردان همیشه قدرت داشته است. شورای عالی تهیه‌کنندگان به لحاظ اقتصادی صنف قدرتمند خانه سینماست و کانون کارگردانان به دلیل نگاه فرهنگی که اساسا به سینما دارد همیشه از این زاویه در بالاترین جایگاه قرار داشته است.

اسعدیان درباره انتخابات گفته است: به عنوان هیئت مدیره و مدیرعامل خانه سینما و نهاد صنفی خانه سینما به هیچ عنوان از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهیم کرد.

علی قائم‌مقامی اما در واکنش به اسعدیان اعلام کرده است: نظرات مطرح شده توسط اسعدیان در ارتباط با صنوف خانه سینما و انتخابات که در یکی از خبرگزاری‌ها دیروز منتشر شده نظر رسمی هیات مدیره خانه سینما نیست و نظر شخصی ایشان است.  نظر رسمی خانه سینما از طریق سخنگو یا سایت رسمی خانه سینما اعلام می‌شود.

چه کسی درست می گوید؟؟؟

اما میان قائم مقامی و اسعدیان کدامیک درست می گوید؟

آیا واقعا آن طور که اسعدیان ادعا کرده کانون کارگردانان قدرتمندترین صنف خانه سینماست؟ اگر این طور بوده چرا در مجمع اخیر خانه سینما نماینده کانون کارگردانان که همایون اسعدیان باشد در میان 7 نفر راه یافته به هیأت مدیره به لحاظ آمار رأی در ردیف ششم یعنی یکی مانده به آخر قرار داشت؟؟؟

از آن سو اینکه اسعدیان گفته خانه سینما از هیچ کاندیدایی حمایت نخواهد کرد چقدر در راستاست با تلاشهای برخی از سینماگران نزدیک ایشان نظیر مازیار میری مجری طرح فیلم کم فروش «یک روز بخصوص» در حمایت از حسن روحانی و حتی جمع آوری امضاهای تلگرامی برای حمایت از این کاندیدا؟

سینماروزان: در میان تمامی کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری و از جمله برخی بازیگران کم نام و نشان که بخت خود را برای ریاست جمهوری آموختند یک خواننده ایرانی به نام امین الله رشیدی هم کاندیدای انتخابات شد.

به گزارش سینماروزان امین الله رشیدی که سابقه همکاری با انوشیروان روحانی و پرویز یاحقی را دارد یک نسبت خانوادگی هم با بهرام بیضایی دارد؛ بیضایی پسرعموی مادر امین الله رشیدی است و به بیان دیگر مادر رشیدی، دخترعموی بیضایی است و در نهایت امین الله رشیدی میشود نوه عموی بیضایی.

رشیدی در گفتگو با سینماروزان با بیان اینکه هدف اصلیش از کاندیدا شدن،  خیل آدمهای بی ربطی بود که برای کاندیداتوری آمدند گفت: نه قبل و نه بعد از این دیگر در هیچ انتخاباتی کاندیدا نشدم و نخواهم شد. این یک بار هم آمدم تا در کنار انبوه آدمهای بی ربط هنرمندان هم یک نماینده داشته باشند.

رشیدی در پاسخ به اینکه اگر بر فرض محال صلاحیتش تایید شد چه برنامه ای برای مدیریت کشور دارد گفت: مملکت را یک نفره نمی شود اداره کرد. من متخصص فرهنگ و هنرم و برنامه دارم برای بهبود اوضاع فرهنگ و هنر و بخصوص وضعیت بغرنج سانسور و ممیزی. همین که بتوانم کاری کنم که امثال شجریان خیلی راحت کارکنند و مدام درگیر سانسور و ممنوع الفعالیتی نشوند بزرگترین خدمت است.

وی ادامه داد: برای حیطه های دیگر و بخصوص صنعت و اقتصاد هم متخصصینی از این حیطه ها را به کار می گمارم. همان طور که در دوران مصدق و با خراب شدن اوضاع اقتصادی کوشیدند با استخدام متخصصینی خبره در علم اقتصاد به اقتصاد سروشکل دهند اکنون هم اگر اقتصاددانان سر کار بیایند اوضاع بهتر از این خواهد شد.

رشیدی در پاسخ به این سوال که اگر صلاحیتش تایید شود و در نهایت رییس جمهور شود آیا از بهرام بیضایی در کابینه خود استفاده خواهد کرد یا نه بیان داشت: بهرام که سالهاست ایران را ترک کرده. او بیش از مدیریت، عاشق تالیف و خلق هنری است. باید شرایط را مساعد کرد که این مولفان به وطن بازگردند و هم خلق کنند و هم دانش خود را به اشتراک بگذارند و البته مشاورانی مفید در حیطه مدیریت هنری باشند.

سینماژورنال: فیلم «ساحل امن» که موضوع انتخابات سال ۹۲ را محور خود قرار داده در بخشی از داستان نشان می‌دهد روحانی و قالیباف گرچه رقیب انتخاباتی هستند ولی برابر بیگانگان و برای منافع ملی با هم متحد هستند.

وی بیان کرد: در این فیلم به جای استفاده از برخی بازیگران برای ایفای نقش قالیباف و روحانی از فیلم های انتخاباتی استفاده کردیم برای مثال در یکی از سکانس ها فیلم انتخاباتی یکی از آقایان پخش می شود و از آنجا قصه شکل می گیرد.

ساحل امن

فیلمبرداری در تنگه هرمز

پورشهسواری خاطرنشان کرد: فیلمبرداری «ساحل امن» در تنگه هرمز، جزیره هرمز، جزیره قشم و بخشی از سواحل بندرعباس انجام شد زیرا در قسمتی از فیلم به بحث ناوهای خارجی می پردازیم. در «ساحل امن» از بازیگران بومی استفاده کردیم که بسیار توانمند ظاهر شدند.

وی افزود: به دلیل حساسیت قصه و موضوع فیلم که در ژانر سیاسی-پلیسی است تدوین «ساحل امن» به طول انجامید اما برای اینکه ساختار محکم و قابل باوری داشته باشد این طولانی شدن طبیعی و ضروری بود. به طور کلی به نظر من بعد از فیلمنامه و کارگردانی تدوین یک اثر حرف اول را می زند و دقت لازم را می طلبد به همین دلیل تدوین این فیلم بیش از حد معمول طول کشیده است.

این کارگردان تأکید کرد: تاکنون حدود ۸۰ درصد از تدوین این فیلم سینمایی به پایان رسیده و صداگذاری «ساحل امن» توسط مهدی زارع و ساخت موسیقی آن توسط آرش اسحاقی به صورت همزمان در حال انجام است که تاکنون ۵۰ درصد از ساخت موسیقی آن به پایان رسیده و تمام تلاش ما این است که فیلم را به سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر برسانیم. به نظرم تا ۲ ماه آینده تمام کارهای این فیلم به طور کامل به پایان می رسد.

ساحل امن

عوامل اصلی فیلم عبارتند از کارگردان: کرامت پورشهسواری، تهیه کننده: روح الله خوشکام، مدیر تولید: سعید عطایی، مدیر برنامه ریزی و دستیار اول کارگردان: خسرو نصیری خواه، نویسندگان: علی دلگشایی، کرامت پورشهسواری، مدیر فیلمبرداری: رضا محمدی، مدیر صدابرداری: مرتضی مظفری، مدیر جلوه های ویژه میدانی: عظیم محمدی، مدیر جلوه های ویژه رایانه ای: آرمین طهماسبی، طراح صحنه و لباس: شهرام قدیری، طراح گریم مسعود سید عربی، سرپرست بدلکاران: امیرحسین خنجری، منشی صحنه: افسانه شیخی، مدیر تدارکات: امیر مرایی.

بازیگران این فیلم سیروس اسنقی، افشین زارعی، سیامک احمدی، محمدعلی قویدل، رضا غریب زاده، رضا فتحی مقدم، جعفر قاسمی، علی حصاری، کبری مسلمی، حسن ذاکری، شیوا قاسمی، محمد سلیمی، امیرمحمد قیامی، یاسین بهرامی، علیرضا بلوچ‌نژاد، محمد امین پورشهسواری و ناجی حمود اهوازی هستند.

«ساحل امن» سومین فیلم بلند سینمایی کرامت پورشهسواری بعد از «عشق فقط یک کلام» و «شاید یک معجزه» است.

ساحل امن

سینماژورنال/حامد مظفری: در جشنواره سی و یکم فیلم فجر و در بخش فیلم اولیها، اثری به نمایش درآمد با عنوان “تنهای تنهای تنها”؛ اثری به کارگردانی جوانی خونگرم از خطه جنوب به نام احسان عبدی پور.

بازیگر اصلی “تنهای…” یک کودک بود. کودکی به نام میثم فرهومند که چنان طبیعی جلوی دوربین ظاهر شده بود که انگار سالهاست بازیگر است.

موفقیت آن فیلم در جشنواره سی و یکم و البته تحسین منتقدان نسبت به اثر این انتظار را ایجاد می کرد که هم کارگردان فیلم و هم بازیگر اصلیش در سالهای بعد پرکارتر باشند.

با این حال از یک طرف کارگردان آن فیلم احسان عبدی پور در این دو سال فقط توانسته یک فیلم با نام “پاپ” بسازد که آن هم نه فقط به جشنواره راه نیافت که هنوز وضعیت اکرانش هم مشخص نیست و از آن طرف میثم فرهومند بازیگر کودک کار نیز چنان که باید در سینما و تلویزیون فعال نیست.

البته که برخی کارشناسان حمایت یکی از کاندیداهای انتخابات ریاست جمهوری یازدهم از “تنهای…” را دلیل مهجوریت عواملش میدانند چراکه آن کاندیدا که در مناظره های انتخاباتی از این فیلم به عنوان الگویی از سینمایی ایرانی نام برده در آن انتخابات شکست خورد و رقیبش صاحب آرا شد.

فیلمنامه های سفارشی را رد کردم

عبدی پور کارگردان “تنهای تنهای تنها” با بیان اینکه ایستادگی بر اصولی که بدان معتقد بوده باعث شده درگیر هر کاری نشود به سینماژورنال بیان می دارد: من هم به مانند بسیاری از کارگردانان که کار اولشان مورد توجه قرار می گیرد با یک سری پیشنهاد برای ساخت فیلمنامه های سفارشی مواجه شدم اما هیچ کدام را قبول نکردم چون اعتقاد کامل دارم به ایستادگی بر اصول سینمایی که بدان معتقدم.

وی ادامه می دهد: اگر بنا بود فیلم خودم را نسازم مطمئنا “تنهای…” آن قدر مورد توجه قرار نمی گرفت برای همین فیلم دومم را علیرغم چراغ سبز ارگانهای مختلف برای حمایت باز هم با سرمایه ای اندک و آن طور که خودم صلاح می دانستم تولید کردم و امیدوارم همین روند را در آینده هم دنبال کنم.

این کارگردان درباره اینکه چقدر از کم کاریش در سالهای اخیر به این برمیگردد که یکی از کاندیداهای شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری یازدهم از فیلمش تعریف کرده بود بیان می دارد: نمی توانم در این باره به صراحت چیزی بگویم اما طبیعیست که این گونه اظهارنظرات بی تاثیر نخواهد بود.

فقط دو فیلم کار کردم

میثم فرهومند بازیگر “تنهای…” که این روزها در سال سوم هنرستان و در رشته معماری تحصیل می کند با اشاره به فعالیت اندکش بعد از آن فیلم به سینماژورنال اظهار می دارد: من در دو سال اخیر دو فیلم بیشتر کار نکردم. چرا دو فیلم؟ برای اینکه فیلمنامه دیگری پیشنهاد نشد.

احسان عبدی پور و میثم فرهومند در پشت صحنه “تنهای تنهای تنها”

وی ادامه می دهد: من بعد از “تنهای…” فقط در دو فیلم “ممیرو” و “آخرین نفر” بازی کردم. اولی را هادی محقق ساخته است و در آن نقش نوه پدربزرگی را بازی میکنم که یدا.. شادمانی ایفاگرش است. کل فیلمبرداری این کار در دهدشت انجام شده است. “آخرین نفر” را هم مهرداد موفق کارگردانی کرده است که کل کار در ابوموسی فیلمبرداری شد.

نمیشود به استقبالها دلخوش بود

فرهومند با اشاره به اینکه فکر میکرده بعد از “تنهای…” فیلمهای بیشتری بهش پیشنهاد شود می افزاید: استقبال از آن فیلم برایم انتظارات خاصی ایجاد کرد اما حالا فهمیده ام که زیاد نمیشود به این استقبالها دلخوش کرد برای همین الویتم را گذاشته ام برای تحصیل تا بتوانم به زودی وارد دانشگاه شوم و بازیگری بخوانم.

3 میلیون و نیم برای دو سال!!!

این بازیگر که در “تنهای…” ایفاگر کاراکتر “رنجرو” بود درباره وضعیت مالیش در سالهای اخیر می گوید: برای این دو فیلمی که بازی کردم جمعا 3 میلیون و نیم گرفته ام که خوب برای حدودا دو سال کاری رقم زیادی نیست اما واقعا پول برایم مهم نیست و بازیگری را بخاطر بازیگری دوست دارم.

وی ادامه می دهد: مشکل مالی زیادی ندارم بخصوص که پدرم هم شغلش آزاد است و از نظر مالی به من کمک می کند اما انتظار داشتم بواسطه موفقیت فیلم اولم هم که شده شرایط بهتری را تجربه کنم.

تمجید کاندیدای شکست خورده کار دستشان داد؟

به گزارش سینماژورنال فارغ از لحاظ کردن موضع گیریهای یکی از کاندیداهای شکست خورده انتخابات ریاست جمهوری یازدهم درباره “تنهای…” و تمجیدی که این کاندیدا از  اثر ارائه داد، یک نکته دیگر هم در بحث مهجوریت عبدی پور و همکارانش حائز اهمیت است.

آن نکته این است که در کشور ما همچنان مستقل بودن و ایستادگی بر مشی حرفه ای به عنوان یک انسان مستقل و نه عنصری از یک جریان سیاسی خاص، هزینه زاست یعنی حتی اگر بلحاظ حرفه ای نفر اول حیطه ات باشی اما نتوانی زیر سایه یک جریان سیاسی یا فرهنگی خاص باشی کارت به مراتب دشوارتر است از کسی که توانایی چندانی هم در رشته اش ندارد اما زیر بلیت این و آن رفته است.

این استقلال است که باعث شکوفایی سینما میشود

دست اندرکاران تولید “تنهای تنهای تنها” هم چون تقریبا مستقل بودند و بعد از اولین موفقیت همچنان تصمیم گرفتند استقلال خود را حفظ کنند مجبور شدند در این دو سال فشارهای اقتصادی خاص را تحمل کنند اما…

اما در درازمدت همین رویه مستقل است که اسباب شکوفایی سینمایی مملکت ما را موجب خواهد شد و اگر بنا باشد سینمای ایران تکانی بخورد به مدد همین چهره های مستقل است.