سینماروزان/مسعود احمدی: نهایتا تا ده روز دیگر(۲۵ دی ماه) صاحبان آثار حاضر در جشنواره وقت دارند نسخه نهایی آثار خود را به دبیرخانه ارائه دهند.

به گزارش سینماروزان با توجه به اینکه برخی آثار همچنان در مرحله فیلمبرداری قرار دارند به احتمال زیاد نخواهند توانست به جشنواره برسند.

فیلم “مرد بازنده”مهدویان، نسخه سینمایی سریال “عاشورا” یا “موقعیت مهدی” محصول سیمافیلم و همچنین فیلم پرهزینه “بدون قرار قبلی” که تحت حمایت فارابی،تصویرشهر شهرداری و آستان قدس بوده، ازجمله آثاری هستند که احتمال رسیدن نسخه نهایی آنها به جشنواره پایین است.

اگر هر کدام از این فیلم‌ها نرسند باید فیلم‌هایی تازه جایگزین شوند.

“کوچه ژاپنی‌ها”ی امیرحسین ثقفی آقازاده اکبر ثقفی ازجمله گزینه‌های رزرو جشنواره است‌. این فیلم در امتداد علایق هنروتجربه‌ای سازنده‌اش است و آثاری همچون “روسی”، “مرگ کسب و کار من است” و “مردی که اسب شد”.

در این فیلم علی اوجی و رضا یزدانی خواننده همزمان با هم ایفای نقش کرده‌اند. علی اوجی سالها پیش ورود به فعالیت هنری را با مدیر برنامه‌ای یزدانی آغاز کرد و آن قدر مستعد(!!) بود که در ساختار حرفه‌ای(!!) سینمای ایران تا تهیه‌کنندگی فیلم کیمیایی “خائن‌کشی”، جهش کرد.
مجید مظفری، شیدا یوسفی، پیام احمدی‌نیا، فرهاد قائمیان، شقایق فراهانی، تینو صالحی، یزدان فتوحی، محمود نظرعلیان، سارا محمدی، بیتا خردمند، علی فتحعلی، سعید کریمی ازجمله بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
نفس بازغی آقازاده پژمان بازغی و نیکی مظفری آقازاده مجید مظفری از دیگر بازیگران فیلمند ضمن اینکه فاطمه ثقفی آقازاده دیگر اکبر ثقفی هم منشی صحنه فیلم بوده.

فیلم “علت مرگ: نامعلوم”علی زرنگار به تهیه‌کنندگی مجید برزگر دیگر فیلمیست که نامش به عنوان گزینه جایگزینی برای ورود به جشنواره شنیده شده‌.
بانیپال شومون، علیرضا ثانی‌فر، ندا جبرئیلی، علی‌محمد رادمنش و زکیه بهبهانی بازیگران فیلمند.

از دیگر فیلم‌هایی که به‌عنوان فیلم رزرو مترصد ورود به جشنواره‌اند می‌توان به “شبگرد”فرزاد موتمن، “پاکول”نوید اسماعیلی، “عروسک”اصغر یوسفی‌نژاد و “عموزادگان”دانش اقباشاوی اشاره کرد.

هر فیلم رزرو قبل از ورود به جشنواره باید پروانه نمایش دریافت کند و بدیهی است که فیلم بدون پروانه نخواهد توانست وارد جشنواره شود.

سینماروزان: از جمله فیلمهای روی پرده که با حمایت محمدصادق رنجکشان سرمایه گذار چندفیلمه تولید شده “روسی” است که علیرغم تبلیغات فراوان با گذشت بیشتر از یک ماه از اکران هنوز فروشش به یک میلیارد هم نرسیده است.

لحن الکن “روسی” در روایت و کندی بیش از حد ضرباهنگ فیلم از جمله نقاط ضعف اساسی آن است که باعث پس زدن از سوی مخاطبان میشود.

روزنامه اصلاح طلب “اعتماد” در نقدی بر “روسی” این فیلم را همچون ظرف میوه ای پر از پوست(!) و خالی از میوه دانسته است.

متن نقد “اعتماد” را بخوانید:

امان از روزي كه كارگردان يك فيلم تحت تاثير يكي از المان‌هاي اثر خودش قرار بگيرد. اين المان يا به بيان بهتر يكي از اجزاي فيلم، مي‌تواند چيزهاي زيادي را در بر بگيرد؛ ايده اوليه، روايت، يكي از بازيگران، موسيقي يا هر چيزي ديگري. در اين صورت ما در نهايت با اثري مواجهيم كه در آن يك جنبه از فيلم بسيار پررنگ است و مدام مي‌خورد توي ذوق‌مان و باقي اثر مي‌شود لنگ در هوا. آن جنبه‌اي كه آقاي كارگردان مي‌خواهد بكند توي چشم‌مان كه ببينيد فلان چيز فيلم من چقدر باحال است. هنگام تماشاي فيلم روسي چنين حسي به مخاطب مي‌دهد. اميرحسين ثقفي در فيلم جديدش يك لوكيشن انتخاب كرده كه در ناكجاآباد است و چنان مجذوب اين لوكيشن شده كه همه اجزاي فيلم را بالكل دايورت كرده است. دوربين ثقفي در روسي با نماهاي كارت پستالي از لوكيشن مدام مي‌خواهد به ما قدرت تصويربرداري و قاب‌بندي كارگردان را نشان بدهد. در اين بين نه چيزي از قصه مي‌فهميم نه چيزي از كاراكترها و نه حتي از خود همان جايي كه مدام تصاويرش توي چشم‌مان است. تصاوير روسي بيشتر از اينكه يك فيلم باشد، مي‌تواند يك آلبوم عكس باشد. يا حداكثر يك گالري عكس با تم سرد و خشن. مولف در روسي تقريبا پاي همه ژانرها را به اثر باز مي‌كند و در نهايت به هيچ‌كدام هم نمي‌پردازد. روسي مثل ظرف ميوه‌اي است كه در آن پوست سيب و موز و گلابي و هسته هلو و تخمه‌هاي هندوانه به چشم مي‌خورد اما ميوه‌اي در كار نيست.

بازي‌هاي اگزجره با تاكيدات دوربين روي چهره كه ما را ياد سينماي اكسپرسيونيستي مي‌اندازد، برداشت‌هاي طولاني و تراولينگ‌هاي بي‌دليل دوربين كه مي‌خواهد سينماي شرق اروپا را تداعي كند، مثلث عشقي فيلم كه نشان دهنده وجه رمانتيك اثر است و البته اين سه ضلعي هيچ‌گاه به يك مثلث تبديل نمي‌‌شود و در نهايت سه خط پاره از هم جدا باقي مي‌مانند، گريم‌هاي فتوشاپي بازيگران كه تلاش دارد فضايي شخصي‌سازي شده را خلق كند، حضور يك رفيق با مرام الكلي كه مي‌نشيند كنار رفيقش به عرق‌خوري در حالي كه آهنگ دولدور عدنان شنسس پخش مي‌شود و قرار است سينماي دهه چهل و پنجاه خودمان را تداعي كند و چند نمونه ديگر همگي در نهايت ملغمه‌اي مي‌سازند بي‌سر و ته. آيا اين معجون بدمزه را مي‌توان سينماي متفاوت خطاب كرد؟

آيا اگر مولفي نتواند پرداخت درستي از موقعيت داشته باشد و در وهله اول نسبت خودش را با اثرش مشخص كند، اين مي‌شود خلاف جريان شنا كردن؟ آيا ضعف نويسنده در شخصيت‌پردازي در همين كتگوري جا مي‌گيرد؟ اصرار بازيگران براي بازي‌هاي گل درشت، مثل صداي عجيب صابر ابر يا خدا خدا كردن ميلاد كي‌مرام كه نمي‌دانم كي قرار است يك بازي درست از خودش نشان دهد يا گريه‌هاي خنده‌دار امير آقايي مقابل طناز طباطبايي كه «آه من تو را دوست دارم، من بدون تو مي‌ميرم» خلاقيت است؟

در نهايت بايد پرسيد اگر همه كاراكترها را از فيلم حذف كنيم، روايت را كنار بگذاريم و فقط بنشينيم تصاوير كارت پستالي جناب كارگردان را ببينيم چه اتفاقي مي‌افتد؟ يك ظرف پر از پوست ميوه با يك ظرف خالي چه فرقي دارد؟

سینماروزان: شورای صدور پروانه ساخت در تازه ترین جلسه خود با ساخت چهار فیلمنامه موافقت کرد.

به گزارش سینماروزان در میان فیلمنامه های پروانه ساخت گرفته هم «فردی» به کارگردانی پیمان معادی به چشم میخورد که فیلم «بمب» را آماده اکران دارد و هم «عماد و طوبی» به کارگردانی کاوه صباغ زاده که پیشتر «ایتالیا ایتالیا» را کارگردانی کرده بود.

در میان پروانه های صادره نام تورج منصوری فیلمبرداری سینمای ایران به عنوان تهیه کننده پروژه ای به نام «حال» به چشم میخورد!!

امیرحسین ثقفی آقازاده اکبر ثقفی که اخیرا فیلمی به نام «روسی» را ساخته بود هم بدون اکران این فیلم پروانه «از عشق» را گرفته و جالب اینکه برخلاف فیلمهای قبلیش که پدرش تهیه کننده اش بود حالا مستانه مهاجر همسر پژمان بازغی است که تهیه کنندگی «از عشق» را برعهده گرفته است.

فهرست کامل پروانه های صادره به شرح زیر است:

–«از عشق» به تهیه‌کنندگی مستانه مهاجر و کارگردانی و نویسندگی امیر حسین ثقفی در ژانر اجتماعی

–«فردی» به تهیه‌کنندگی ،کارگردانی و نویسندگی پیمان معادی در ژانر اجتماعی

–«عماد و طوبی» به تهیه‌کنندگی مهدی صباغ زاده ،کارگردانی و نویسندگی کاوه صباغ زاده در ژانر اجتماعی

–«حال» به تهیه کنندگی تورج منصوری و کارگردانی و نویسندگی عباس رزیجی در ژانر اجتماعی

سینماژورنال: اکبر ثقفی از اوایل دهه هفتاد به عنوان تهیه کننده در سینما فعالیتش را آغاز کرد و بعدتر کارگردانی را هم تجربه کرد و دو فیلم “جان سخت” و “فوتبالیستها” را ساخت. ثقفی امسال هم فیلم “هلن” را ساخت.

به گزارش سینماژورنال امیرحسین ثقفی فرزند اکبر نیز از اواخر دهه هشتاد و با ساعت “مرگ کسب و کار من است” فعالیت کارگردانی خود را آغاز نمود و در سالهای بعد با ساخت “همه چیز برای فروش” و “مردی که اسب شد” که هر سه نام پدرش را به عنوان تهیه کننده داشت، خود را به عنوان یک کارگردان هنروتجربه ای تمام عیار نشان داد.

حالا سومین عضو از این خانواده یعنی فرزند دختر اکبر ثقفی فاطمه هم نامش به عنوان کارگردان یک فیلم ویدیویی آمده است.

جالب است نام این فیلم “اینجا که آدم تنهاست” نیز به مانند نام فیلمهای امیرحسین ثقفی طولانی است و البته حاوی یک جمله خبری!

شورای پروانه نمایش خانگی در آخرین جلسه خود با ساخت پنج فیلمنامه موافقت کرده است که در این میان پروانه ساخت ” اینجا که آدم تنهاست” به تهیه کنندگی علی اکبر ثقفی و به کارگردانی فاطمه ثقفی هم صادر شده است.

فاطمه ثقفی پیشتر منشی صحنه دو فیلم “همه چیز برای فروش” و “مردی که اسب شد” و بازیگر فیلمهایی چون “جان سخت” و “جاده عشق” بوده است.

شراره سروش همسر امیرحسین ثقفی نیز سابقه منشی گری صحنه داشته و البته نام او به عنوان فیلمنامه نویس “هلن” هم آمده است.

دیگر فیلمنامه های ویدیویی که پروانه ساخت گرفته اند به شرح زیرند:

“همسایگان جنگل ( مجموعه اپیزودیک) ” به تهیه کنندگی و کارگردانی حمیدرضا ریاحی دهکردی

“سکوت یک ترانه” به تهیه کنندگی و کارگردانی بهروز سبط رسول

“شهر اردیبهشت” به تهیه کنندگی و کارگردانی مهرداد فلاحتگر

“زیباترین دختر دنیا” به تهیه کنندگی حسن موحد مهر و به کارگردانی شاهین باباپور

سینماژورنال/ورتا چمانی: در حالی که شگفتی سه شنبه 15 دی ماه جشنواره فیلم فجر مربوط می‌شد به استعفای شهاب حسینی از جشنواره فیلم فجر، بنگاه خبرپراکنی بریتانیا هم به گونه ای خاص به مخابره خبر این استعفا پرداخت.

به گزارش سینماژورنال ساعاتی بعد از انتشار گزارشی مبنی بر حذف سه فیلم “آشغالهای دوست داشتنی”، “سایه های موازی” و “امتحان نهایی” از آثار شهاب حسینی از جشنواره امسال از طریق سینماژورنال(اینجا را بخوانید) متن استعفای این بازیگر سینمای ایران منتشر شد.

شهاب حسینی دلیل اصلی استعفایش را اطلاق معضل به فیلم “آشغالهای دوست داشتنی” توسط دبیر جشنواره فیلم فجر عنوان کرده بود.(اینجا را بخوانید)

بازتاب استعفا در رسانه های جهانی

این استعفا بازخورد فراوانی در رسانه های ایران داشت و عصر سه‌شنبه نیز بی.بی.سی که عموما در انتشار اخبار سعی زیادی در جهت‌گيري هاي خاص خود دارد، خبر استعفا را از منظر خود بازتاب داد.

فارغ از سیاستهای خاص اين رسانه، شاید یکی از دلایلی که باعث سوءاستفاده بی.بی.سی از این ماجرا شده، نبودن شفافیت در آیین نامه دوره  های مختلف جشنواره فجر است.

در این مسأله شکی وجود ندارد که طبق آیین نامه جشنواره سی و چهارم “آشغالهای دوست داشتنی” به دلیل آن که در یکی از دوره های جشنواره رد شده بود نمی‌توانست مجددا توسط هیأت انتخاب بازبینی شود اما مسأله اینجاست که طی این سالها آیین‌نامه‌های جشنواره های مختلف فجر با تغییر دبیران خود مرتب دستخوش تغییر شده اند و همین امر بوده که اسباب گلایه فیلمسازان و حتی استعفای مشاوری چون شهاب حسینی را فراهم آورده است.

“همه چیز برای فروش” هم یک سال رد شد و سال بعد در بخش مسابقه بود

برای اینکه قضیه شفافتر شود فقط یک مثال از سالیان اخیر کافیست.

دومین فیلم بلند امیرحسین ثقفی با عنوان “همه چیز برای فروش” جزو آثاری بود که در هیأت انتخاب جشنواره سی و یکم فیلم فجر یعنی آخرین جشنواره ای که در دولت احمدی نژاد برگزار شد، دیده شد و البته رد شد اما همین فیلم در جشنواره سی و دوم فیلم فجر که اولین جشنواره دولت اعتدال بود، مجددا دیده شد و البته وارد بخش مسابقه شد و در چهار رشته فیلمبرداری، موسیقی، صدابرداری و چهره پردازی کاندیدای دریافت سیمرغ شد.

همین یک مثال کافی است تا ایمان بیاوریم به اینکه بخش عمده‌ای از مشکلات جشنواره سی و چهار ساله فیلم فجر ناشی از عدم ثبات آیین نامه آن است.

هرچه زودتر آیین نامه را به ثبات برسانید

همین عدم ثبات است که باعث می شود فیلمی که به زعم دبیرخانه جشنواره یک بار رد شده این حق را به خود بدهد که مجددا وارد جشنواره شود و وقتی این اتفاق نمی افتد مشاور جشنواره استعفا دهد.

سینماژورنال پیشنهاد می دهد که هر چه زودتر برای تثبیت آیین نامه جشنواره فکری شود. حتی اگر تثبیت بلندمدت این جشنواره به دلیل تغییر دولتها امکان پذیر نباشد، میتوان برای هر چهار سالی که یک دولت روی کار می آید آیین نامه را به ثبات رساند.