1

#امید_شمس کارگردان فیلم روی پرده #ملاقات_خصوصي مطرح کرد: تیزر #ملاقات_خصوصي روی آنتن نمی‌رود چون نسبت به سوژه، گارد دارند!/حین تولید، ناظر از سازمان زندان‌ها حضور داشت و پلان به پلان فيلم را چك مي‌كرد!/نكته‌اي كه در عمق اعتراضات وجود دارد، مباحث اقتصادي است!/چرا به ما مي‌گويند در فيلم‌هاي‌تان همه‌چيز را گل و بلبل نشان دهيد؟/پدرم كارگری ساده است با ماهي چهار ميليون تومان درآمد!/اين پدر چطور مي‌تواند خرج خانواده را تامين كند؟/آدم‌هاي خفت‌گيري را مي‌شناسم كه بعد از خفت‌گيري گريه مي‌كنند!/جرياني كاملا قلابي داریم که معتقد است هنرمندان نبايد سر كار بروند!/چرا بايد سينما و ديگر فعاليت‌هاي هنري را تعطيل يا تحريم كرد؟/ هنرمند اگر سر کار نرود چه كسي مايحتاج زندگي او را تامين می‌كند؟/چرا مي‌خواهيم جلوي آگاهي‌بخشي را بگيريم؟

سینماروزان/تینا جلالی:  يكي از بازوهاي تبليغاتي فيلم‌ها در سينما تلويزيون است. صدا و سيما مي‌تواند جوي بسازد تا انگيزه تماشاي فيلمي در مردم به وجود بيايد و آنها را به سينما رفتن ترغيب كند ولي چه بگوييم كه اين حمايت از صداوسيما ديده نمي‌شود.

#امید_شمس کارگردان فیلم روی پرده #ملاقات_خصوصی با بیان مطلب فوق به روزنامه اعتماد گفت: بعيد مي‌دانم صداوسیما تیزر فیلم ما را پخش کند چون خيلي نسبت به موضوع فيلم گارد دارند. همانطور كه مي‌دانيد مدتي «ملاقات خصوصي» توقيف بود و فيلم مخالفان زيادي در جشنواره داشت. الان هم كه فيلم اكران شده به خاطر شرايط است؛ وگرنه ما با سختي‌هاي زيادي براي اكران روبرو بوديم.

وی ادامه داد: فيلم را با پروانه و مجوز ساختيم و زمان ساخت هم ناظر از زندان‌ها در صحنه‌هاي فيلم حضور داشت و پلان به پلان فيلم ما را چك مي‌كرد ولي حجم تفرقه‌‌افكني‌ها و كينه‌توزي‌ها به قدري بود كه فيلم را وارد حواشي زيادي كرد.

شمس درباره ربط مشکلات اقتصادی شخصیت‌های اصلی فیلمش با ناآرامی‌های اخیر گفت: آزادي اجتماعي در جامعه مطرح است اما نكته‌اي كه در عمق اين اعتراضات وجود دارد، مباحث اقتصادي است و اينكه واقعا جان آدم‌ها به لب‌شان رسيده است . خيلي از پدر و مادر‌ها اين روزها شرمنده بچه‌هاي‌شان هستند. حجم تورم و گراني بيداد مي‌كند. از خودم مثال مي‌زنم. پدرم كارگر ساده است و ماهي 4 ميليون تومان درآمد دارد. خُب، اين پدر چطور مي‌تواند خرج خانواده را با چهار ميليون تومان تامين كند؟ الان كارمند با ماهي 15 ميليون تومان، توان و كشش اداره زندگي را ندارد. چه برسد به قشر ضعيف جامعه. همين مي‌شود كه حجم خودكشي بالا مي‌رود. چون آنها ديگر اميدي به زندگي ندارند. شايد باورتان نشود، آدم‌هاي خفت‌گيري را مي‌شناسم كه بعد از خفت‌گيري گريه مي‌كنند به خاطر كاري كه كردند! خيلي تكان‌دهنده است. چون راه ديگري براي بقا به ذهن‌شان نمي‌رسد. يعني فرد براي زنده ماندن تن به هر كاري مي‌دهد. آدم‌هايي را مي‌شناسم كه تن فروشي مي‌كنند تا آبروي‌شان حفظ شود و نان براي خانه تامين كنند و بچه‌هايش نمي‌دانند مادرشان تن‌فروشي مي‌كند. خب، اين موضوع اگر ادامه پيدا كند كه قانون جنگل مي‌شود.

وی افزود: متاسفانه برخی مدیران سرپوش روي اين مشكلات مي‌گذارند و به ما مي‌گويند در فيلم‌هاي‌تان همه‌چيز را گل و بلبل نشان دهيد. طوري كه انگار اصلا جامعه ما اينگونه نيست. اينكه نشد! من نظرم اين است كه خشونت را بايد عريان در فيلم نشان داد تا مردم عبرت بگيرند و خودشان را بسازند. سينما شايد مستقيم نتواند مشكلات را حل كند اما آگاهي‌بخشي براي مردم و مسوولان دارد. البته اگر مسوولان بخواهند مشكلات را ببينند.

این کارگردان با رد تحریم هنر گفت: تحريم كردن سينما و اساسا هنر كار اشتباهي است. هنر در هر طيفي هميشه پيشرو بوده و مردم با ديدن فيلم به آگاهي و بازنمايي خود مي‌رسند. چرا بايد سينما و ديگر فعاليت‌هاي هنري را تعطيل يا تحريم كرد؟ چرا مي‌خواهيم جلوي آگاهي‌بخشي را بگيريم؟  اگر فيلمي يا تئاتري مطابق با سليقه شما نيست، اين به سليقه شماي مخاطب بر مي‌گردد كه آن فيلم را نبينيد ولي شما نمي‌توانيد جلوي تفكر و آگاهي بخشي را در جامعه بگيريد. جرياني كاملا قلابي داریم كه معتقد است هنرمندان نبايد سر كار بروند؟ پرسش من اين است كه شماي مخاطب به اداره نمي‌روي؟ سر كارت نمي‌روي؟ رستوران و كافه نمي‌روي؟ چرا هنرمند نبايد كار كند؟ هنري كه حتي در جنگ جهاني دوم هم همواره كارش را مي‌كرده و به مردم آگاهي مي‌رسانده. اينكه مي‌گويند چند هنرمند ميلياردي كار مي‌كنند، تنها در مورد چند نفر صدق مي‌كند. براي توليد يك فيلم بيشتر از صد نفر كار مي‌كنند در حالي كه آنها از امنيت شغلي برخوردار نيستند. در اين شرايط بد اقتصادي كار هم نكنند؟ پس چه كسي مايحتاج زندگي آنها را تامين كند. اين صنف مظلوم دوسال كرونا را تاب آورد و اهالي آن با هزار بدبختي توانستند زندگي خود را تامين كنند. من اصلا نمي‌فهمم چرا اين مساله در هنر سيبل شده! بايد جلوي آن گرفته شود. چرا كه خيلي از اهالي اين قشر دارند روزهاي سختي را سپري مي‌كنند…

امید شمس کارگردان فیلم ملاقات خصوصی: خفت گیری را می‌شناسم که بعد از خفت گیری، گريه کرد
امید شمس کارگردان فیلم ملاقات خصوصی: خفت گیری را می‌شناسم که بعد از خفت گیری، گريه کرد




ممیزی یک‌خطی #ملاقات_خصوصی به‌روایت کارگردان

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: فیلم ملودرام ملاقات خصوصی ساخته امید شمس و به تهیه‌کنندگی امیر بنان به تازگی روی پرده رفته و از همان ابتدای اکران یا اقبال مخاطبان مواجه است. ملاقات خصوصی از جمله آثاری است که با حداقل سانسور، پروانه نمایش خود را از معاونت نظارت بر عرضه دولت سیزدهم گرفته است.

امید شمس کارگردان فیلم #ملاقات_خصوصی به خبرگزاری ایرنا توضیح داد: ملاقات خصوصی توقیف بود اما مهرماه مشکل توقیف آن رفع شد و قرار بود از هفتم مهرماه اکران شود اما به دلیل اتفاقات اجتماعی که در جامعه رخ داد صبر کردیم که شرایط تغییر کند و همچنان هم تمایلی به اکران فعلی آن نداشتیم اما در نهایت قرار شد اکران شود.

کارگردان فیلم سینمایی ملاقات خصوصی در پاسخ به این پرسش که این فیلم تا چه اندازه دچار تغییر شده است، اظهار داشت: این فیلم تقریبا سانسور نشده و تقریبا همان نسخه ای روی پرده رفته که در جشنواره فیلم فجر اکران شده است.

وی تصریح کرد: شاید تنها نکته ممیزی، نوشته‌ای بود در ابتدای فیلم قرار داشت که #این_فیلم_براساس_واقعیت_ساخته_شده اما این یک خط از فیلم برداشته شده است. داستان فیلم را هنگام ساخت مستندی از زندان و با برخورد کردن به زنی که حکم اعدام گرفته بود، پیدا کردم و امیدوارم ساخت این فیلم تاثیر ولو کوچکی بر زندگی زنان داشته باشد.

ملودرام ملاقات خصوصی که از پریناز ایزدیار، هوتن شکیبا، ریما رامین‌فر، رویا تیموریان، سیاوش چراغی‌پور، نادر فلاح و پیام احمدی‌نیا سود می‌برد، داستان آشنایی دختر و پسری جوان را در موقعیتی غیرمنتظره در زندان روایت می‌کند…

ماجرای ممیزی یک خطی فیلم ملاقات خصوصی
ماجرای ممیزی یک خطی فیلم ملاقات خصوصی




#ملاقات_خصوصی؛ نفر ششم بهتر از پری و هوتن!

سینماروزان/محمد شاکری:

-حیف آن نماهای ملون اولیه نبود که دقایقی بعد باز لات بازی می‌بینیم جلوی عطاری؟

جغرافیای رویدادها کجاست؟ ظرف زمانی چه هنگام؟ اینکه هنوز که هنوز است به سبک دهه چهل داستان پردازی و دیالوگ نویسی میشود، چرا؟ فیلمنامه نویس نداریم؟ یا فیلمنامه نویسی را جدی نمی‌گیریم و همه همّ و غم را می‌گذاریم برای جذب پری و هوتن؟

-دیالوگ‌‌ها نه منطبق با شخصیت و نه منطبق با داستان و نه منطبق با موقعیت؛ فقط نوشته شده که نوشته شود؟

-نه فقط هارمونی تصویری نیست  بلکه هارمونی آهنگین هم نیست، هارمونی کلام هم نیست…

شخصیت پردازی؟؟ دارد؟؟ آدمهای متناقض؟ فراوان!  در برابر دوربین راه می‌روند و جملاتی می‌گویند پر از تناقض

-دختر خودساخته عطار، راحت بازی زندانی سبیل‌دار را نمی‌خورد؟

+تلاش برای به‌روزرسانی خط داستانی مستعمل و شکل دهی به‌قاعده خط و ربط آدمها ولی

-امان از پرداخت ضعیف فیلمنامه و اجرای سطحی کارگردان و بازی‌های از دست رفته بازیگران اصلی

-سیاوش چراغی پور با آن لحن ناز، پیرمردی زندانی است که هی می‌گوید ناموس! ناموس!

بازی‌های پریناز ایزدیار و هوتن شکیبا نه که بد باشد! نه! اصلا بازی شکل نمی‌گیرد چون نوعی ساده انگاری شکل گرفته در پرداخت داستانی. انگاری که در حال شنیدن آیتم‌های رادیوهشت(!) هستیم.

-ایزدیار همچنان در دور باطل از #سه_کام_حبس تا #مغز_استخوان! هوتن هم که همچنان لیسانسه‌هایش، بهتر است

+ #ایمان_شمس نفر ششم آخرین دوره قویترین مردان ایران هم هست و ناخودآگاه از همه هم بهتر بازی میکند؛ داداشِ سازنده؟

+اینکه این بدنساز خوب بازی می‌کند ناشی از خود واقعیش است و نه کیفیت دیالوگ؛ او خودش را بازی می‌کند و عجبا که در سکانس‌های که با حضور ایمان،  هوتن و پریناز شکل می‌گیرد، همین بدنساز است که کاملا غریزی، سکانس را به نفع خود پیش می‌برد

+بازی‌های پیام احمدی‌نیا و نادر فلاح روان و بی‌سکته پیش می‌رود؛ باز در نقطه مقابل پری و هوتن

+حسین پارسایی در نقش بازپرس

-هوتن با لهجه لیسانسه‌ها در نقش معلم زبان؟؟ حتی اگر نمی‌شد بازیگر را تغییر داد، شغل کاراکتر را اصلاح می‌کردید

-سوار کردن موسیقی گل درشت بر تصاویر مجزایی که فقط گرفته شده که گرفته شود

-مسیر قابل پیش‌ بینی آدمها و فقدان تعلیق ملموس، ابتری در پی دارد

-شروع مطول، پایان بندی طولانی، میانه ی چاق! اینها ناشی از کم تجربگی تهیه کننده نیست؟ اگر یک تهیه کننده باتجربه کنار این فیلم اولی بود، باز این همه راش اضافی بود؟

جوک
—گریم همای نقی؛ مش کرده با ماتیک صورتی

دیالوگ
—از موقعی که تلویزیون مسابقات مردان آهنین را قطع کرده، زندگی این بچه به هم ریخته!

–تو اگه بابا بودی وقتی میخواستم برم دزدی، میزدی تو دهنم نه اینکه با من بيای دزدی

ملاقات خصوصی؛ نفر ششم بهتر از پری و هوتن
ملاقات خصوصی؛ نفر ششم بهتر از پری و هوتن




ناگفته های دفاع مقدس در “گذر”+عکس

سینماژورنال: فیلم کوتاه “گذر” به کارگردانی مشترک امید شمس و پوریا پیشوایی با موضوع دفاع مقدس به مرحله تدوین رسید.

به گزارش سینماژورنال شمس و پیشوایی در دومین پروژه فیلمسازی مشترک شان، به موقعیتی ویژه در میدان جنگ می پردازند که در آن گروهی از رزمندگان در حال گذر از کانالی بر سر دو راهی تصمیم بین عقل و دل قرار می گیرند.

تولید این فیلم محصول سه ماه کار فشرده تیمی و حرفه ای است و در شهرک سینمایی دفاع مقدس و استان البرز مراحل تصویربرداری آن انجام شده است.

پوریا پیشوایی در مورد روند ساخت این اثر اظهار کرد: اساسا تولید فیلم در ژانر جنگ بسیار سخت و پر هزینه می باشد. فیلم “گذر” به علت شرایط جوی مورد نظر در فیلمنامه، صحنه پردازی و جلوه های ویژه میدانی نوین، از لحاظ تولید شرایط پیچیده و به مراتب پر چالشی را برای ما رقم زد به طوری که به علت تغییر شرایط جوی مجبور به فیلمبرداری در روزهای بیشتر شدیم که هزینه های سنگین و مضاعفی را برای پروژه در بر داشت.

امید شمس درباره دغدغه تولید و نمایش فیلم های دفاع مقدس گفت: به نظر ما، دغدغه هر فیلمسازی درست دیده شدن فیلمش توسط مخاطب است. فیلم نباید تبدیل به ابزاری تزئینی شود و ما همواره در تلاشیم فیلم هایمان بتوانند به نگاه مخاطب بنشیند و تاثیر شگرفی بر بینش، نگرش و تفکر مخاطب بگذارد.

برخی از عوامل فیلم گذر عبارتنداز:

نویسنده و کارگردان:  امید شمس، سید پوریا پیشوایی –  جانشین تولید و مدیر برنامه ریزی: داوود ماسوله – طراح صحنه و لباس: صدرا صدری – مدیر تصویربرداری: سید پوریا پیشوایی – مدیر تولید و تدارکات: علی حصاری – ناظر کیفی: محمد کاوه ای – سرپرست جلوه ویژه میدانی: علی ابراهیم پور – صدابردار: علی قاسمی – بازیگران: مهدی فتحی، مرتضی دلداده، عباس رحمانیان، امیر محمدی، پیمان شمس، پروین ملکی، سحر کوهی، امیر حسین فروتن و امیر علیپور هستند.

گذر
نمایی از “گذر”