سینماروزان/محمد شاکری: یک عضو کمیته انتخاب گزینه ایرانی اسکار۲۰۲۳ مدعیست فیلم جنگ جهانی سوم محصول نماوا که از طرف ایران به اسکار معرفی شده، مطمئنا یک اسکار می‌گیرد.

پرویز شیخ طادی به خبرگزاری فارس گفت: شخصاً مطمئن هستم فیلم «جنگ جهانی سوم» به لحاظ قوت در موضوع، بازی، کارگردانی فیلم‌برداری و گریم یک اسکار دریافت می‌کند!

شیخ طادی بیان داشت: معیارهای انتخاب ابتدا داشتن مجوزهای قانونی جمهوری اسلامی ایران، رعایت ضوابط شرکت در آکادمی اسکار، بررسی هنری و فرهنگی آثار راه‌یافته به کمیته انتخاب و وجوه برتری آثار موردبررسی نسبت به هم بود. میزان توقع ما از آثار هنری باید با واقعیت و توان مجموعه نیروهای حاضر و امکانات آن متناسب گردد. هیچ تک اثری نمی‌تواند یک‌تنه حامل هزاران سال فرهنگ یک تمدن بزرگ باشد. هیچ اثر هنری که بر اساس یک شورش ذهنی خلاقانه به یک نظریه فلسفی دست می‌یابد متضمن ماندگاری آن تا ابد نخواهد بود، فردا یک خلق و تخیل دیگر؛ مهم این است که هنرمند مسیر وهم و بیماری و ابتذال را با عقلانیت و خردورزی اشتباه نگیرد، هنر و علوم نظری که با فلسفه و سایر علوم تقاطع دارد بشدت نیازمند منطق و تقویت برهان در هنرمند است و هنرمند نمی‌تواند دست از برهان بکشد و تنها با مخدرات ذهنی به محصول مانا و ره‌گشا دست یابد.

سخنگوی کمیته انتخاب نماینده ایران در اسکار ۲۰۲۳ در رابطه با ویژگی‌های جنگ جهانی سوم و عدم انتخاب دو فیلم «بدون قرار قبلی» و «موقعیت مهدی» باوجود نزدیکی به تفکرات انقلابی تصریح کرد: هر دو فیلم از دوستان و همکاران درجه‌یک بنده و سایر اعضای کمیته انتخاب هستند، هر دو اثر نامبرده شده هم شرایط شرکت در جشنواره‌های داخلی و جهانی رادارند و باید برایشان تلاش کرد، همین‌طور فیلم تفریق، پسر دلفینی و حتی فیلم‌هایی که جزو پنج فیلم نهایی منتخب نبودند؛ اما وظیفه هیئت انتخاب چیست؟ پاسخ این است: انتخاب یک اثر که از تمام وجوه هنری و محتوایی از سایر رقبا بالاتر و دارای زبان گویاتر باشد.

این کارگردان و فیلم‌ساز ایرانی در رابطه دید آکادمی اسکار نسبت به موضوعات دینی و دفاع مقدسی بیان کرد: برخی جشنواره‌ها ثابت کردند تحت تأثیر و یا تحت‌فشارهای سیاسی و اجتماعی می‌توانند خروجی غیرمنصفانه داشته باشند، در برخی اگر برنده در جشنواره حاضر نشود جایزه دریافت نمی‌کند؛ هرچند حق اوست و انتخاب‌شده، هیچ تضمینی وجود ندارد اما می‌توان امکانش را بیشتر نمود. نور حق و انسانیت از جشنواره‌ها عبور نمی‌کند بلکه از قلوب عبور می‌کند و ازلی می‌گردد.

وی مدعی شد: شخصاً مطمئن هستم فیلم «جنگ جهانی سوم» به لحاظ قوت در موضوع، بازی، کارگردانی فیلم‌برداری و گریم یک اسکار دریافت می‌کند.

سینماروزان: ️پس از دریافت جایزه جشنواره مسکو توسط فیلم بدون قرار قبلی که در داخل با پخش #تصویرشهر مورد توجه قرار گرفته، این فیلم آماده اکران در آمریکای شمالی می‌شود و همین امر شانس آن را برای معرفی به اسکار بیشتر می‌کند.

️ #محمود_بابایی تهیه‌کننده بدون قرار قبلی به خبرگزاری مهر گفت: برنامه‌ریزی مفصلی برای پخش جهانی فیلم خواهیم داشت و برای اکران فیلم در آمریکای شمالی هم برنامه‌ریزی داریم.

️بابایی ادامه داد: با توجه به اقبال مخاطبان در جشنواره مسکو و بازخوردی که از مخاطبان روسیه گرفته‌ایم، مصمم‌تر شده‌ایم که برای اکران فیلم در روسیه و دیگر کشورهای اروپایی برنامه‌ریزی داشته باشیم. این فیلم تمام ویژگی‌های لازم برای معرفی به آکادمی اسکار را دارد. ما برای پخش جهانی فیلم برنامه‌ریزی داریم و جشنواره مسکو هم اولین حضور جشنواره‌ای ما محسوب می‌شود. این شروع حضورهای جهانی ما است و برای ادامه این مسیر برنامه‌های مختلفی داریم و بر این اساس «بدون قرار قبلی» قابلیت رقابت در اسکار را هم دارد.

بابایی افزود: در شرایطی که برخی کشورها به‌دنبال معرفی فیلم پرحاشیه دیگری به آکادمی اسکار هستند، بهتر است که ما فیلمی با نگاهی درست نسبت به جایگاه امام رضا (ع) را به نمایندگی از سینمای ایران معرفی کنیم.

وی افزود: لازم است در این زمینه نگاه منفعلانه نداشته باشیم و به‌دنبال تبیین نگاه از طریق معرفی یک نماینده مناسب باشیم.

بابایی گفت: «بدون قرار قبلی» بر شرایط و قوانین آکادمی اسکار منطبق است ضمن اینکه در اولین حضور جهانی خود وارد جشنواره مسکو شد و جایزه بزرگ بهترین فیلم و بهترین بازیگری زن را هم گرفت. از همین منظر معتقدم فیلم همه شرایط لازم را دارد و حیف است که در این شرایط و هیاهوهای اخیر این فیلم را نادیده بگیریم.

سینماروزان: اغلب جشنواره‌ها به بازار مکاره‌ای برای گروه‌های مختلف تبدیل شده‌اند و نقش گروه‌های صاحب سرمایه و صاحب قدرت سیاسی دارد در جشنواره‌ها بیشتر می‌شود.

#امیر_قادری منتقد سینما با بیان مطلب فوق در شبکه دوی سیما گفت: فیلم برخی کارگردان‌ها در جشنواره‌های جهانی به‌خاطر آنکه فلان پیام را ارائه می‌کند جایزه می‌گیرد و شاید از منظر ارزش هنری حرفی برای گفتن نداشته باشد ولی به خاطر همان پیام خاص، کاندیدا شده و جایزه می‌گیرد.

این منتقد ادامه داد: این جشنواره‌های جهانی یا مراسم اسکار ناخواسته مدل سینمای دهه ۶۰ خودمان را تکرار می‌کنند. در دهه ۶۰ می‌گفتند این فیلم به خاطر توجه به ارزش‌ها جایزه جشنواره فجر می‌گیرد. الان کن و اسکار هم باید چنین چیزی را در ابتدای هر جایزه اضافه کنند چون واقعا بارها دیده شده فیلمی اساسا ویژگی سینمایی خاصی ندارد و فقط به خاطر همان مضمون خاص یا اشاره‌ای که به سوژه‌ای خاص داشته، جایزه می‌گیرد.

سینماروزان/میلاد جلیل‌زاده: به غیر از «قهرمان» که نماینده ایران در  اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی‌زبان است، «ماشین منو بران» (ژاپن)، «بدترین آدم دنیا» (نروژ)، «کوپه شماره ۶» (فنلاند)، «من مرد تو هستم» (آلمان)، «رئیس خوب» (اسپانیا)، «دست خدا» (ایتالیا)، «کندو» (کوزوو)، «فرار» (دانمارک)، «آزادی بزرگ» (اتریش)، «زمین بازی» (بلژیک)، «بَره» (ایسلند)، «دعا برای ربوده‌شده» (مکزیک)، «لونانا: قایقی در کلاس» (بوتان) و «کلیسای جامع پلازا» (پاناما) نام این 14 فیلم باقی‌مانده این فهرست است.

به گزارش سینماروزان و به نقل از روزنامه فرهیختگان، مضامین جنسی عجیب و زنانی که در جوامع مردسالار مختلف مورد ظلم و ستم واقع می‌شوند، عمده مضامینی هستند که در این فیلمها به چشم می‌خورند.

از میان این فیلم‌ها دو اثر به زبان آلمانی و سه اثر به زبان اسپانیایی ساخته شده‌اند اما اگر فیلم فرار از دانمارک که البته آن هم مستند است، نبود، زبان فرانسوی در اسکار امسال غایب می‌شد. با توجه به جنگ زبان‌ها در اتحادیه اروپا که فرانسه به کمک بعضی دیگر از کشورهای اروپایی آن را علیه زبان انگلیسی به راه انداخته و خروج انگلستان از اتحادیه اروپا را بهانه و مستمسکی برای آن قرار داده، غیبت آثار فرانسوی در فهرست کوتاه اسکار حساسیت بیشتری پیدا می‌کند؛ بااین‌حال بیشتر آثار حاضر در لیست 15تایی اسکار، قبلا در فستیوال کن به نمایش درآمده بودند.

لونانا در کلاس درس/ بوتان

یک فیلم درام از کشور بوتان محصول سال ۲۰۱۹ به کارگردانی پاوو چوینینگ دورجی است که اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم BFI لندن داشت. این فیلم به‌عنوان نماینده بوتان برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودو‌سومین دوره جوایز اسکار معرفی شد اما صلاحیت آن مورد تایید قرار نگرفت. با این‌حال مجددا به‌عنوان نماینده بوتان برای سال بعد ارائه شد و تا فهرست 15 تایی بالا آمد. ماجرای فیلم از این قرار است که اوگین، یک معلم مدرسه (با بازی خود کارگردان) در آخرین سال تحصیلی خود، به شهر دورافتاده لونانا در شمال بوتان فرستاده شده است. او باید در ارتفاع بالا، کمبود امکانات رفاهی و سوز بی‌رحمانه زمستان مقاومت کند.

آزادی بزرگ/ اتریش

آزادی بزرگ یک فیلم درام اتریشی محصول ۲۰۲۱ به کارگردانی سباستین میز است. در ژوئن 2021، این فیلم برای رقابت در بخش نوعی نگاهUn Certain Regard در جشنواره فیلم کن 2021 انتخاب شد و نهایتا توانست برنده جایزه هیات داوران این بخش بشود. این فیلم برنده ژیرالدیلو طلایی در جشنواره فیلم اروپایی سویا هم شد و به‌عنوان نماینده اتریش برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نود‌وچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد و به فهرست 15 اثر شورت‌لیست راه پیدا کرد. آزادی بزرگ یکی دیگر از آثار جنسی حاضر در فهرست اسکار امسال است. داستان فیلم درباره هانس، مردی در آلمان پس از جنگ جهانی دوم است که به دلیل همجنسگرا بودن به زندان افتاده است و با هم‌سلولی‌اش ویکتور رابطه برقرار می‌کند.

زمین بازی/ بلژیک

زمین بازی یک فیلم درام بلژیکی محصول ۲۰۲۱ به کارگردانی لورا واندل است. در ژوئن 2021، این فیلم برای رقابت در بخش نوعی نگاه در جشنواره فیلم کن 2021 انتخاب شد و در کن توانست برنده جایزه فیپرشی FIPRESCI در این بخش شود. این فیلم به‌عنوان فیلم نماینده بلژیک برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودوچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد. فرانسه اگرچه امسال فیلمی به نمایندگی مستقیم از خودش در مراسم اسکار ندارد اما این فیلم فرانسوی‌زبان به‌نوعی می‌تواند در جنگ زبان‌های اروپایی -که اخیرا بالا گرفته و به وضع قوانینی توسط اتحادیه اروپا برای جلوگیری از گسترش زبان انگلیسی منجر شده است- یک نماینده به‌حساب بیاید. داستان فیلم از این قرار است که دختری هفت‌ساله شاهد آزار و اذیت برادر بزرگ‌ترش می‌شود. اگرچه او قسم می‌خورد که رازداری کند اما قضیه را به پدرشان می‌گوید و به‌زودی خودش را قربانی قلدری می‌بیند.

فرار/ دانمارک

فرار یک فیلم مستند پویانمایی محصول مشترک بین‌المللی محصول ۲۰۲۱ به کارگردانی یوناس پوهر راسموسن است. ریزاحمد و نیکولای کوستر والداو به‌عنوان تهیه‌کنندگان اجرایی فعالیت می‌کنند. این فیلم اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم ساندنس 2021 در 28 ژانویه 2021 داشت. این فیلم در 3 دسامبر 2021 توسط نئون و شرکت‌کننده در سینماهای ایالات‌متحده اکران شد. این فیلم به‌عنوان نماینده دانمارک برای جایزه اسکار بهترین فیلم بلند بین‌المللی انتخاب شد و در فهرست نهایی ماه دسامبر قرار گرفت. علاوه‌بر این در فهرست نهایی بهترین فیلم مستند هم قرار گرفت. این فیلم درباره امین نوابی است که در آستانه ازدواج با همسرش، برای اولین‌بار داستان خود را در مورد گذشته پنهانش و فرار از کشور افغانستان به دانمارک به‌عنوان پناهنده به اشتراک می‌گذارد.

کوپه شماره 6 / فنلاند

کوپه شماره 6 یک فیلم درام محصول سال ۲۰۲۱ است که به نویسندگی و کارگردانی جوهو کوسمانن، براساس رمانی به همین نام در سال ۲۰۱۱ اثر رزا لیکسوم ساخته شده است. این فیلم در بخش رقابتی نخل طلای جشنواره فیلم کن 2021 انتخاب شد و حضور داشت و جایزه بزرگ را به‌طور مشترک با قهرمان اصغر فرهادی برنده شد. حالا این فیلم به‌عنوان نماینده فنلاند برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نود‌وچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد و تا فهرست 15تای نیمه‌نهایی بالا آمد. داستان فیلم از این قرار است که در سفر با قطار از مسکو به مورمانسک، یک دانش‌آموز فنلاندی با یک معدنچی خشن روسی دوستی دور از انتظاری پیدا می‌کند. در متاکریتیک، این فیلم براساس 12 منتقد، امتیاز 78 از 100 را دارد که نشان‌دهنده «بررسی‌های عموما مطلوب» است و در وب‌سایت جمع‌آوری نقد Rotten Tomatoes هم براساس 26 نقد دارای 85 درصد تاییدیه است.

من آدم تو هستم/ آلمان

من آدم تو هستم یک فیلم درام آلمانی به کارگردانی ماریا شرادر، هنرپیشه و کارگردان آلمانی است که در سال ۲۰۲۱ منتشر شد و پیش از آن برای نخستین‌بار در هفتادویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم برلین به‌نمایش درآمده بود. داستان از این قرار است که زنی به نام دکتر آلما فلسر، یک باستان‌شناس به یک باشگاه رقص می‌رسد که در آنجا یک کارمند او را به تام معرفی می‌کند. آلما از تام با یک مساله پیچیده ریاضی و جزئیات بی‌اهمیت درباره شعر مورد علاقه‌اش سوال می‌کند و او به‌راحتی پاسخ می‌دهد، سپس تام آلما را به رقص دعوت می‌کند اما معلوم می‌شود که تام در حقیقت یک ربات است… وبسایت گردآورنده نقد و بررسی Rotten Tomatoes براساس 122 نقد، 96درصد تایید را به فیلم می‌دهد و در متاکریتیک، این فیلم براساس نظر 26 منتقد، امتیاز 78 از 100 را به‌دست آورده است که نشان‌دهنده نقدهای عموما مطلوب به‌حساب می‌آید.

بره/ ایسلند

بره یک فیلم درام ایسلندی محصول سال ۲۰۲۱، اولین کارگردانی بلند سینمایی والدیمار یوهانسون است. این فیلم پس از نمایش در جشنواره کن 2021، در 24 سپتامبر 2021 در ایسلند اکران شد و به‌عنوان نماینده ایسلند برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودوچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد.  در Rotten Tomatoes این فیلم براساس 127 نقد دارای 83 درصد محبوبیت است و در متاکریتیک، فیلم براساس 28 منتقد، میانگین وزنی 69 از 100 را دارد. ماجرای فیلم از این قرار است که در ایسلند، یک زوج کشاورز به نام‌های ماریا و شوهرش اینگوار، از اینکه می‌فهمند یکی از گوسفندان باردارشان یک هیبرید عجیب‌وغریب انسان/گوسفند به دنیا آورده است، شوکه می‌شوند. ماریا و اینگوار بره دورگه را به‌عنوان فرزند خود دوست می‌دارند و نام آن را آدا به نام دختر متوفی ماریا می‌گذارند، پس از مدتی مادر بیولوژیکی آدا شروع به دردسرسازی می‌کند و سعی دارد دائما با آدا تماس بگیرد… .

کندو/ کوزوو

کندو یک فیلم درام از کشور کوزوو محصول ۲۰۲۱ به کارگردانی بلرتا باشولی در اولین کارگردانی خود است. این فیلم برای اولین‌بار در جشنواره فیلم ساندنس 2021 به‌نمایش درآمد و اولین فیلم درتاریخ ساندنس بود که هر سه جایزه اصلی جایزه بزرگ هیات داوران، جایزه تماشاگران و جایزه کارگردانی را در رقابت دراماتیک سینمای جهانی برد. این فیلم به‌عنوان نماینده کوزوو برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودوچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد. این فیلم با الهام از داستان زندگی فهریجه هوتی ساخته شده است. شوهر این زن آلبانیایی اهل کوزوو، یک روز پس از آغاز حملات هوایی ناتو، در پی کشتار نیروهای صرب در روستای Krushe e Madhe در 25 مارس 1999 مفقود شد. خانه هوتی سوخت و او مجبور شد به تنهایی از دو فرزند و پدر و مادر شوهرش مراقبت کند. این زن که به‌عنوان یک زن بیوه مورد تبعیض قرار می‌گرفت، سعی کرد همسایگان خود را که تقریبا همگی شوهران‌شان را در جنگ از دست داده بودند، متقاعد کند که می‌توانند با فروش خیار و پیچک خانگی درآمد کسب کنند.

ماشین من را بران/ ژاپن

ماشین من را بران یک فیلم درام ژاپنی محصول ۲۰۲۱ به نویسندگی و کارگردانی ریوسکه هاماگوچی است. این فیلم براساس داستان کوتاهی به همین نام توسط هاروکی موراکامی از مجموعه داستان کوتاه او در سال 2014، با نام مردان بدون‌زنان است. ماشین من را بران در بخش رقابتی نخل طلای جشنواره فیلم کن 2021 شرکت داشت که در آن سه جایزه ازجمله بهترین فیلمنامه را از آن خود کرد و حالا به‌عنوان نماینده ژاپن برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودوچهارمین دوره جوایز اسکار حضور دارد. خیلی‌ها این فیلم را با توجه به فضای حاکم بر جو آکادمی، شانس اول جایزه اسکار می‌دانند. این فیلم پر از صحنه‌های جنسی است و اقبال سینمای آمریکا به آن -که نسبت به سینمای اروپا و ژاپن، چنین چهارچوب‌هایی را بیشتر رعایت می‌کرد- نشان از تغییراتی جدی در جو آکادمی طی این سال‌ها می‌دهد. ورود پذیرش افرادی جدید به دایره اعضای آکادمی که حق رای پیدا کرده‌اند، شاید یکی از اصلی‌ترین دلایل چنین وضعی باشد. در این فیلم شخصیت‌های اصلی به حرفه تئاتر اشتغال دارند و روابط جنسی آنها ساختارشکنانه یا حتی بیمارگونه است، مثلا یکی از شخصیت‌ها که نویسنده هم هست، در طول رابطه جنسی داستان می‌سازد.

دست خدا/ ایتالیا

دست خدا ۲۰۲۱ به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی پائولو سورنتینو برای شیر طلایی در هفتاد‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم ونیز رقابت کرد؛ جایی که خود فیلم جایزه بزرگ هیات داوران و بازیگر آن فیلیپو اسکاتی، جایزه مارچلو ماسترویانی را دریافت کرد. این فیلم قرار بود در اکران محدود 24 نوامبر 2021 اکران شود و پس از آن در نتفلیکس 15 دسامبر 2021 پخش شد. این فیلم به‌عنوان نامزد ایتالیایی برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودوچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد. در این فیلم هم روابط جنسی ساختارشکنانه یا حتی بیمارگونه دیده می‌شود و برخلاف نام آن -که با اشاره به گل تاریخی مارادونا «دست خدا» است- نگاه ماتریالیستی آشکاری دارد. در دهه 1980، فابیتو جوان در ناپل زندگی می‌کند. او دوستان زیادی ندارد و می‌خواهد در کالج فلسفه بخواند. درحال‌حاضر او عمدتا به موسیقی گوش می‌دهد و بازی دیگو مارادونا را برای تیم ناپولی تماشا می‌کند. برادرش مارکینو او را به تست‌های بازیگری می‌برد، پس از اینها یک تراژدی خانواده شیسا را درگیر می‌کند و فابیتو به شیوه‌ای بی‌رحمانه و وحشیانه به بلوغ می‌رسد.

دعاهایی برای یک ربوده‌شده/ مکزیک

دعاهایی برای یک ربوده‌شده، فیلمی به کارگردانی و نویسندگی تاتیانا هوئزو است که اقتباسی از رمان جنیفر کلمنت، به همین نام است. این فیلم تداعی‌کننده دوران بلوغ کارگردانش در یکی از شهرهای کوهستانی مکزیک، زیر دست کارتل‌های مواد مخدر است. قبل از نمایش یک تصویر واحد، نفس کوتاه و دردناکی را می‌شنویم که به‌نظر می‌رساند کودکی مضطرب است اما در واقع یک دختر دبستانی و مادرش هستند که با سرعتی که دستان‌شان یاری می‌کند، در زمین چاله‌ای حفر می‌کنند؛ این حفره برای آنا 9 ساله است تا زمانی که مردان کارتل با خودروهای شاسی‌بلند خود در جاده‌های پرپیچ‌وخم برای ربودن دختران شهر، حتی از خانه‌های خانواده‌هایی می‌آیند که برای آنها در کشت خشخاش کار می‌کنند، پنهان شود. هوئزو متولد سالوادور و بزرگ شده در مکزیک، با مستندهای «El lugar más pequeño» (کوچک‌ترین مکان) و «Tempestad» با مضمون قاچاق، خود را به‌عنوان کارگردانی شاعرانه در مورد آمریکای لاتین جنگ‌زده معرفی کرد. اگرچه دعاهایی برای یک ربوده‌شده اولین فیلم داستانی اوست اما نشانه‌های حساسیت غیرداستانی هوئزو را در خود دارد.

بدترین فرد جهان/ نروژ

بدترین فرد جهان یک فیلم کمدی-درام رمانتیک تیره نروژی محصول ۲۰۲۱ به کارگردانی یواخیم تریر است. این سومین فیلم کارگردانش پس از تکرار و اسلو، در «سه‌گانه اسلو» است. این فیلم برای اولین‌بار در بخش رقابتی جشنواره فیلم کن 2021 به نمایش درآمد و رنته رینزو جایزه بهترین بازیگر زن را برای بازی در این فیلم برد.  بدترین فرد جهان به‌عنوان نامزد نروژی برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودوچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد و در فهرست نهایی ماه دسامبر قرار گرفت. این فیلم یک روایت اپیزودیک دارد. در وب‌سایت جمع‌آوری نقد Rotten Tomatoes تمام 56 بررسی مربوط به این فیلم مثبت هستند. اجماع انتقادی این وب‌سایت گفته است: «یواخیم تریر سه‌گانه اسلو را با یک کمدی رمانتیک به‌پایان می‌رساند که به‌طرز لذت‌بخشی تمهیدات فرسوده این ژانر را زیر و رو می‌کند.» در متاکریتیک، این فیلم دارای امتیاز 88 از 100 است. براساس 16منتقد که نشان‌دهنده تحسین جهانی است. در گاردین، پیتر بردشاو فیلم را به‌عنوان یکی از بهترین فیلم‌های کن توصیف کرد و ریچارد لاوسون درVanity Fair آن را نفیس و غم‌انگیز نامید.

کلیسای جامع پلازا/ پاناما

کلیسای جامع پلازا یک فیلم درام پانامایی به کارگردانی آبنر بنین است. این فیلم به‌عنوان ورودی پاناما برای بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودوچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد و در دسامبر 2021 در فهرست نهایی بهترین فیلم بلند بین‌المللی ظاهر شد. فرناندو خاویر د کاستا، بازیگر جوان، جایزه مزکال بهترین بازیگر مرد از جشنواره بین‌المللی فیلم گوادالاخارا را دریافت کرد اما قبل از اکران بین‌المللی فیلم در پاناما به ضرب گلوله کشته شد. این سومین‌باری است که فیلمی از بنین به‌عنوان ورودی پاناما برای اسکار بین‌المللی انتخاب می‌شود اما دو فیلم قبلی مستند بودند.
(2014 Invasion و 2018 Ruben Blades Is Not My Name) این بار این فیلمساز در دومین فیلم داستانی خود، بخشی از حساسیت مستندسازی خود را به سینمای داستانی می‌آورد. آلیسیا و همسرش دیگو درپی از دست دادن پسر 6 ساله خود در یک تصادف عجیب‌وغریب از هم جدا شدند و آلیسیا اکنون در یک آپارتمان هوشمند و مجهز در پلازا زندگی می‌کند. در اینجا یک پسر 13 ساله هست که او را با نام مستعار «رئیس» به پارکینگ می‌برد؛ همان بازیگر مقتول فیلم.

رئیس خوب/ اسپانیا

رئیس خوب، یک فیلم کمدی اسپانیایی محصول سال ۲۰۲۱ به کارگردانی فرناندو لئون ده آرانوآ و با بازی خاویر باردم است. این فیلم که در موستولز و مکان‌های دیگر در سراسر منطقه مادرید فیلمبرداری شده، به‌عنوان نماینده اسپانیا در بخش بهترین فیلم بلند بین‌المللی در نودوچهارمین دوره جوایز اسکار انتخاب شد. باردم در این فیلم درحالی‌که موهایش به رنگ خاکستری یکدست رنگ شده و کاملا به سبک ترامپ درآمده، یک شخصیت جدید را در کارنامه مردان شیطان‌صفت خود با عنوان کنایه‌آمیز (The Good Boss (El Buen Patrón ثبت می‌کند. با توجه به موضوع نسبتا سنگینش، این درام تاریک و کارمندی بسیار سرگرم‌کننده است، این بازیگر کهنه‌کار در نقش رئیس یک کارخانه خانوادگی که گرفتار مشکلات اقتصادی، مشکلات کارمندان و درگیری‌های ناشی از چندفرهنگی رو به رشد اسپانیا شده است. این فیلم براساس 10 نقد، امتیاز 90 درصدی را در Rotten Tomatoes دارد، همچنین Guy Lodge of Variety نقد مثبتی به فیلم دارد و جردن مینتزر از هالیوود ریپورتر نیز نقد مثبتی به این فیلم دارد و نوشت: «با توجه به موضوع نسبتا سنگین آن بسیار سرگرم‌کننده است.»

سینماروزان: هیات معرفی نماینده سینمای ایران به مراسم اسکار، در پی جلساتی، فیلم «قهرمان» به کارگردانی اصغر فرهادی را به عنوان نماینده سینمای ایران برای معرفی به آکادمی اسکار ۲۰۲۲ انتخاب کردند.

به گزارش سینماروزان تقریبا در تمام سال‌های اخیر و هرگاه اصغر فرهادی فیلمی ساخته، این فیلم‌های او بوده که به عنوان نماینده ایرانی اسکار انتخاب شده و امسال هم اغلب می‌دانستند باز اصغر است که فیلمش به اسکار خواهد رفت‌‌.

فقط این وسط تشکیل هیأت انتخاب برای معرفی فیلم به اسکار فلسفه‌اش چیست؟ اصلا وقتی بناست همه راه‌ها به اصغر ختم شود چه کاریست صرف هزینه و گرفتن وقت اعضای محترم(!!) این هیأت برای معرفی فیلم به اسکار!!!؟؟؟

رائد فریدزاده- برادرزاده مهدی فریدزاده از معاونان سینمایی سابق- معاون بین‌الملل فارابی است و دبیر و سخنگوی هیأت معرفی فیلم ایرانی به اسکار.وی درباره روند انتخاب فیلم به اسکار توضیحاتی داده ولی نگفته چرا وقتی درنهایت بناست فیلم اصغر فرهادی را به اسکار معرفی کنند، باز به دنبال تشکیل هیأت انتخابند؟؟

فریدزاده در گزارش فعالیت این هیأت گفت: کار این هیأت با توجه به تغییر قوانین اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان و تغییر مهلت زمانی شرکت در ادوار اخیر به دلیل شیوع ویروس کووید۱۹، با بررسی ۴۴ فیلم اکران شده ایرانی آغاز شد و سپس اعضای هیات انتخاب به یک فهرست متشکل از ۳ فیلم رسیدند.

به گفته فریدزاده، در ادامه هیات معرفی نماینده سینمای ایران به مراسم اسکار با بازخوانی مقررات به بازبینی و بررسی تخصصی فیلم‌ها پرداختند و پس از رأی‌گیری و تجمیع نظرات، از میان ۳ فیلم «دشت خاموش»، «بندربند»  و «قهرمان»، فیلم «قهرمان» به کارگردانی اصغر فرهادی به عنوان گزینه نهایی انتخاب شد و با امضای اعضای این هیأت، به عنوان نماینده سینمای ایران به مراسم اسکار سال ۲۰۲۲ معرفی خواهد شد.

امسال هیات معرفی فیلم ایرانی به فرهنگستان علوم و هنرهای سینمایی اسکار ۲۰۲۲ از هنرمندان پیشنهادی خانه سینما شامل محمدعلی نجفی (کارگردان و رئیس هیأت مدیره خانه سینما)، پریوش نظریه (بازیگر)، مهدی سجاده‌چی (فیلمنامه‌نویس)، محمدمهدی عسگرپور (کارگردان و دبیر جشنواره جهانی فیلم فجر)، شادمهر راستین (فیلمنامه‌نویس)، فریدون جیرانی (فیلمنامه‌نویس و کارگردان)، رسول صدرعاملی (تهیه‌کننده و کارگردان) و رامین حیدری فاروقی (کارگردان)  و رائد فریدزاده (دبیر شورای بین‌الملل ومعاون بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی) تشکیل شد.

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: از همان زمان که دبیر جشنواره سی و هشتم فیلم فجر، جشنواره را نگه داشت تا مراحل فنی “خورشید” تمام شود و این فیلم به جشنواره برسد و جوایز اصلی را درو کند، می‌شد حدس زد این فیلم محبوب مدیران سینمایی است و باید به اسکار هم ارسال شود.

به گزارش سینماروزان بر همین مبنا بود که حتی حضور اقلیتی فیلم در جشنواره‌های مطرح آن‌طرفی هم باعث نشد دست‌اندرکاران‌ انتخاب فیلم برای اسکار به گزینه دیگری فکر کنند و حتی با فراهم آوردن شرایط اکران محدود فیلم در تفرش(!!؟؟) شرط لازم برای معرفی فیلم به اسکار فراهم شد.

اینکه برای “خورشید” در مسیر اسکار چه رقم خواهد خورد، کاملا آشکار است ولی رقبای اصلی فیلم برای معرفی به اسکار کدام بودند؟ «درخت گردو» ساخته محمدحسین مهدویان و «یلدا» ساخته مسعود بخشی که آنها هم به‌لحاظ پرزنت جهانی تقریبا وضعیتی مشابه “خورشید” داشته‌اند و فقط احتمالا چون کارگردانان‌شان جوان بوده‌اند “خورشید” بدانها ترجیح داده شده.

پرسش این است که اگر هیات انتخاب فیلم برای اسکار آگاه از انتخابی دوسرباخت، حکم به ارسال “خورشید” داده‌اند، بهتر نبود فرصت معرفی را به فیلمی از یک کارگردان جوانتر می‌دادند بلکه انگیزه‌ای شود برای جامعه جوان فیلمساز؟؟
و آیا هیات معرفی فیلم برای اسکار مسئولیت شکست احتمالی در مسیر اسکار را خواهد پذیرفت؟

هيات معرفي فيلم ايراني به فرهنگستان علوم و هنرهاي سينمايي اسکار 2021 که از هنرمندان پيشنهادي خانه سينما بوده‌اند چه کسانی هستند؟

محمدعلی نجفی (کارگردان)، سیدجمال ساداتیان (تهيه کننده)، آتیلا پسیانی (بازيگر)، کمال تبریزی (کارگردان)، سیدمحمد داودی (فيلمبردار)، نرگس آبیار (کارگردان)، فرهاد توحیدی (فیلمنامه‌نویس) و آنتونیا شرکاء (منتقد) تشکیل شد و رائد فريدزاده (دبیر شورای بین‌الملل ومعاون بين‌الملل بنياد سينمايي فارابي به عنوان عضو حقوقي)

فهرست گزینه‌های اولیه انتخاب فیلم برای اسکار هم جالب و درعین حال عجیب است مشتمل بر: فيلم‌های جهان با من برقص (سروش صحت)، خانه پدری (کیانوش عیاری)، شنای پروانه (محمد کارت)، روزهای نارنجی (آرش لاهوتی)، تومان (مرتضی فرشباف)،  مسخره باز (همایون غنی زاده) ،مردن در آب مطهر (نوید محمودی)، یلدا (مسعود بخشی)، کشتارگاه (عباس امینی)، حمال طلا (تورج اصلانی)، درخت گردو (محمدحسین مهدویان) و خورشید (مجید مجیدی).

سینماروزان: همزمان با فراهم آمدن شرایط اکران عنقریب “جنایت بی‌دقت”شهرام مکری جهت داشتن شانس برای حضور در رقابت اسکار، تصویری از فیلم که یادآور عامل آتش‌سوزی سینما رکس است منتشر شده!

به گزارش سینماروزان “جنایت بی‌دقت” که اخیرا جایزه فیلمنامه ارژینال هیات داوران مستقل ونیز را دریافت کرده و به‌زودی هم در جشنواره شیکاگو اکران خواهد شد داستانی سه‌گانه را روایت می‌کند مرتبط با آتش سوزی سینما رکس آبادان.

در داستان اول چهار نفر را می‌بینیم که برای آتش زدن سینما می‌روند؛
در داستان دوم چند جوان امروزی را می‌بینیم که برای تماشای فیلمی به نام “جنایت بی‌دقت” به سینما آمده‌اند؛
داستان سوم داستان خود فیلم “جنایت بی‌دقت” است که داستان غریبی را درباره یک موشک و نمایش فیلم “گوزن‌ها”ی کیمیایی در بالای کوه نزدیک یک چشمه جادویی روایت می‌کند!

پخش “جنایت‌بی‌دقت” به موسسه نمایش‌گستران واگذار شده و فیلم به‌زودی روی پرده خواهد رفت تا شرط اصلی معرفی به اسکار که اکران داخلی است را داشته باشد.

نگار اسکندرفر تهیه‌کننده “جنایت بی‌دقت” درباره حضور این فیلم در رقابت اسکار گفت: قطعا علاقه‌مندیم این اتفاق بیفتد و به اسکار برویم بویژه اینکه این فیلم پتانسیل حضور در اسکار را دارد. اکران آن در ونیز با نقدها، نظرات و استقبال بسیار خوب تماشاگران و منتقدان رو به رو شد و در حال حاضر هم در برخی لیست‌هایی که منتشر شده، این فیلم هم به عنوان یکی از گزینه‌های اسکار مطرح شده است.

اسکندرفر ادامه داد: فیلم برای شرکت در جشنواره شیکاگو و چند جشنواره مهم دیگر هم دعوت شده و به‌زودی و بعد از ماه صفر هم در ایران روی پرده خواهد رفت تا مخاطبان ایرانی بتوانند این فیلم که ادای دینی است به سینما را تماشا کنند و درعین حال شرط حضور در اسکار فراهم شود.

این تهیه‌کننده تاکید کرد: شهرام مکری “جنایت بی‌دقت” را خیلی مینیاتوری ساخته است. ممکن است در نگاه اول، بسیاری از ظرایف فیلم به چشم نیاید ولی با چندین بار دیدن آن، این ریزه‌کاری‌ها مشخص می‌شود بنابراین علاقه من به این فیلم به عنوان تهیه‌کننده آن نیست بلکه به عنوان یک تماشاگر است.

به گزارش سینماروزان به تازگی تصویری از “جنایت بی‌دقت” که یادآور حسین تکبعلی‌زاده عامل اصلی آتش‌سوزی سینما رکس است منتشر شده؛ سینما رکس در ۲۸ مرداد ۱۳۵۷ به آتش کشیده شد و حسین تکبعلی‌زاده در ۱۳ شهریور ۱۳۵۹ به دار آویخته شد.

تکبعلی‌زاده در اعترافاتش به همدستی با سه نفر دیگر برای آتش‌ زدن سینما رکس اعتراف کرده بود و حالا بخش عمده‌ای از روایت اول “جنایت بی‌دقت” هم درباره چهار نفری است که برای آتش‌سوزی یک سینما روانه می‌شوند…

“جنایت بی‌دقت” را شهرام مکری به تهیه‌کنندگی نگار اسکندرفر ساخته. بابک کریمی، محمد ساربان، عادل یراقی، فریبا کامران، بهزاد دورانی، سایوش چراغی‌پور، ابولفصل کاهانی، راضیه منصوری، الاهه بخشی، معصومه بیگی، گلنوش قهرمانی، محمد ربانی، محمود بهرازنیا، میثم دامن‌زه، آریان تقی‌پوریان، مینا درودیان، حاتمد محمودی، صدف عمویی، کیانا منتجبی، سعید نادری، محمدحسین محمدیان، امیر شاملو، محمدرضا جنگی، محمدحسین قشمی و داوود بنی‌اسد، رضا اسدی، امین قلی‌پور، سوگند علی‌ولی‌الله، یسنا رزمی و ایهان شایگان، بازیگران این فیلم هستند.

سینماروزان: علیرضا شجاع نوری خواهرزاده آیت الله حائری شیرازی فقید که اخیرا برای بازی در نقش “سلمان” هم انتخاب شده به تازگی و به واسطه سوابق دهه شصتی در عرصه بین الملل فارابی و تامین فیلم خارجی برای سیما اظهاراتی کرده درباره انتخاب نماینده ایرانی اسکار2020.

سینماروزان: وقتی بناست در همان مرحله اول اسکار غیرانگلیسی زبان حذف شویم چه کاریست که باز بر مسیرهای تجربه شده اصرار میکنیم و فیلمهایی را به اسکار نمی فرستیم که لااقل بخشی دیده نشده از سینمای ایران را پوشش دهند؟؟

این پرسشی است که بعد از حذف “بدون تاریخ بدون امضاء” از رقابت در اسکار-آن هم حذف در همان مرحله ابتدایی-به ذهن خطور میکند.

آکادمی علوم و هنرهای سینمایی درحالی فهرست نامزدهای اولیه ۹ بخش  اسکار امسال را اعلام کرد که نامی از «بدون تاریخ، بدون امضاء» نماینده ایران در میان بهترین فیلم‌های غیرانگلیسی زبان دیده نمی‌شود.

«پرندگان مهاجر» از کلمبیا، «گناهکار» از دانمارک، «هرگز رو برنگردان» از آلمان، «دزدان فروشگاه» از ژاپن، «آیکا» از قزاقستان، «کفرناحوم» از لبنان، «رُما» از مکزیک، «جنگ سرد» از لهستان و «سوختن» از کره جنوبی نامزدهای اولیه اسکار غیرانگلیسی زبان هستند.

حالا وقتش نیست از اعضای هیأت انتخاب فیلم برای اسکار مشتمل بر آتوسا قلمفرسایی،  محمد آلادپوش ، امین تارخ، فرهاد توحیدی، رامین حیدری فاروقی، محمد مهدی عسگرپور، قاسم قلی پور و رائد فریدزاده که این آخری برادرزاده مهدی فریدزاده- معاون اسبق سینمایی و خواهرزاده حسن خجسته معاون اسبق صدا است- بخواهیم بیانیه ای درباره این شکست صادر کنند و توضیح دهند چرا با اصرار بر انتخاب فیلمی متأثر از سینمای خرده پیرنگ فرهادی، راه را بر انتخاب گزینه ای تجربه نشده بستند؟؟

تا چه هنگام بناست متکی بر سینمای فرهادی و دنباله روان وی، فیلم به اسکار بفرستیم و همان اول شکست بخوریم؟؟؟

آیا نمیشد یک بار هم فیلمهایی استراتژیک مانند “به وقت شام” را نماینده اسکار کنیم ولو اینکه به قیمت شکست خوردن چندی را با گونه دیگری از سینمای ایران آشنا کرده باشیم؟؟

سینماروزان: دو هفته بعد از اعلام نام “بدون تاریخ بدون امضاء” به عنوان نماینده ایران در اسکار همچنان نقطه نظرات انتقادی درباره این انتخاب وجود دارد.
به تازگی مسعود اطیابی کارگردان و تهیه کننده عضو هیات رییسه جامعه صنفی تهیه کنندگان به نقد ارسال این فیلم به اسکار پرداخته است.
مسعود اطیابی با نقد آثاری که تصویری سیاه از ایران ارائه میدهند به “جوان” گفت: نشان دادن معضلات جامعه در خارج از کشور که باعث تحقیر جامعه می‌شود کار درستی نیست و بنده نیز با آن مخالف هستم.
کارگردان فیلم سینمایی «خاک و مرجان» تأکید کرد: نشان دادن نقاط کور و مبهم جامعه ممکن است نمایش سیاهی باشد، اما نباید آن را انکار کنیم بلکه باید درصدد اصلاح آن برآییم.
اطیابی تعریف درست سیاه‌نمایی در سینمای هر کشور را نشان دادن موضوعی دروغ یا مشکلی که اصلاح ناپذیر است، دانست و گفت: در واقع مطرح کردن چیزی خلاف واقعیت را می‌توان سیاه‌نمایی گفت: نه اینکه از معرفی ضعف‌های جامعه با هدف اصلاح تعبیر سیاه‌نمایی کرد.
این تهیه کننده درباره انتخاب فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» به عنوان نماینده ایران در اسکار نیز گفت: این فیلم را دیده‌ام و به نظرم اثر خوبی است، اما با توجه به شرایط روز جامعه آثاری مثل «بدون تاریخ، بدون امضا» اگر نماینده سینمای ایران در خارج از کشور نباشند، بهتر است.
وی افزود: این فیلم در دوره‌ای که رسانه‌ها علیه ایران اخبار منفی منعکس می‌کنند، نمی‌تواند انتخاب مناسبی باشد ضمن اینکه چنین آثاری بیشتر کارکرد داخلی دارند.
این کارگردان سینمای ایران با بیان اینکه باید در انتخاب فیلم برای اسکار تجدید نظر کلی کنیم، گفت: متأسفانه مدت‌هاست تنها چند نفر از یک حلقه خاص برای سینمای ایران تصمیم‌گیری می‌کنند که به نظرم وقت آن رسیده تا این افراد تغییر کنند.
این تهیه کننده و کارگردان سینما، خاطرنشان کرد: در واقع ابتدا باید درباره افرادی که سال‌هاست درباره انتخاب فیلم‌های ایرانی به جشنوار‌های خارجی تصمیم‌گیری می‌کنند تجدید نظر کنیم تا بعد درباره معیار‌های فیلم خوب برای معرفی به اسکار بحث شود.
اطیابی با اشاره به اینکه این افراد متأسفانه نگاه ملی ندارند، گفت: به طور کلی اگر قصد داریم چیزی را در سینما حل کنیم ابتدا باید تصمیم‌گیران برای سینمای کشور را تغییر دهیم.

سینماروزان: کیفیت تولیدات فارابی در سالهای اخیر و اینکه اغلب محصولات این ارگان در گیشه متحمل شکست میشوند فلسفه وجودی این نهاد را زیر سوال برده است و همچنان مشخص نیست در آستانه 1400 چرا باید یک نهاد بوروکرات با کلی کارمند بخشی از بودجه های سینما را به خود اختصاص دهد بدون آن که دستاورد موفقی در سینما داشته باشد.

به گزارش سینماروزان سیدضیاء هاشمی تهیه کننده باسابقه و رییس جامعه صنفی تهیه کنندگان سینمای ایران که اغلب بی‌پرده حرف زده حضورش در برنامه زنده رادیویی «سینمامعیار» را مجالی کرد برای انتقاد از این ارگان و همچنین نحوه انتخاب فیلم برای اسکار.

سیدضیاء هاشمی با انتقاد شدید از عملکرد بنیاد سینمایی فارابی گفت: انتخاب فیلم برای اسکار باید توسط نهادهای خصوصی و صنفی صورت گیرد اما متأسفانه به خاطر منافع برخی از افراد، همچنان شاهد حضور نهادهای دولتی در سینما هستیم. ما در دهه 60 چون فاقد سازمانها و نهادهای صنفی بودیم وجود نهادی مانند فارابی ضروری بود و عملکرد خوبی هم داشتند اما با فعالیت نهادهای صنفی در اواخر دهه 60 دیگر نیازی به فعالیت و حضور فارابی نبود و فعالیت آن در دهه 70 باید خاتمه می یافت اما متاسفانه مثل تمام دستگاه های دولتی، نیروهای دولتی دست بردار نیستند و راضی به واگذار کردن قدرت نیستند.

هاشمی با اشاره به انتخاب نماینده ایرانی اسکار افزود: در انتخاب نماینده برای اسکار هم چیزی جز سیاسی کاری و اعمال نظر دولت وجود ندارد و این کار بسیار غلطی ست. من معتقدم نه تنها در این مورد (انتخاب نماینده برای اسکار) که از اساس و ریشه باید فارابی را از بین برد و نابود کرد! امروز هیچ نیازی به وجود چنین نهادی نداریم که بودجه‌های کلان بگیرد تا برای اسکار نماینده انتخاب کند یا اینکه مدیرانش مرتب به سفرهای عجیب و غریب بروند؟! مدیران فاربی تا حالا همگی بلااستثنا مارکوپولو شده اند! این قدر که به بهانه های مختلف به سفر رفته اند! به زبان عامیانه باید بگویم که فیلم را کس دیگری می سازد و آقایان حال و هولش را می برند!

این تهیه کننده باسابقه با اشاره به حال و روز فارابی افزود: ما گرفتار بروکراسی وحشتناکی شده ایم، کلی آدم بیکار آنجا نشسته اند که حتی مثل آرایشگرها هم نمی توانند سر هم اصلاح کنند و نمی توانند برای خودشان کار درست کنند و در تمام این سالها هر مدیری که آمده سراغش رفته ایم و از او خواسته ایم این نهاد را از بین ببرد اما افرادی که سالهای سال است در این نهاد حضورثابت دارند، راه و چاه را بلدند و با مدیر لابی می کنند و اجازه این کار را نمی دهند.

تهیه کننده «اعتراض» و «روز فرشته» با اشتباه دانستن روال فعلی انتخاب فیلم برای اسکار گفت: به نظر من هر انتخابی که توسط این بنیاد صورت می گیرد اشتباه است چون ترکیب افرادی که انتخاب می شوند در تمام دولتها با اهداف سیاسی صورت می گیرد.

هاشمی در ادامه با اعلام اینکه خانه سینما متولی خوبی برای این انتخاب نیست، بهترین گزینه موجود را تشکیل کمیته ای از اعضای شورای مرکزی کانون کارگردانان و تهیه کنندگان دانست، وی همچنین در خصوص انتخاب فیلم «بدون تاریخ بدون امضا» گفت: علیرغم اینکه شخصا این فیلم را دوست دارم اما این انتخاب را برای اسکار مناسب نمی دانم، فیلم های اینچنینی فیلمهای پیش پا افتاده ای برای اسکار هستند، برای اسکار فیلمی می خواهیم که تصویر درستی از ایران ارائه دهد، امسال گزینه های بهتری از این فیلم برای ارائه به اسکار داشتیم.

هاشمی در خصوص تجربه دو دوره حضور خود در هیات انتخاب فیلم برای اسکار در سالهای 83 و 84 گفت: هیأت انتخاب متاسفانه معمولا به فرد و جایگاه او در سینمای خودمان نگاه دارند و فکر می کنند به خاطر جایگاه افراد باید فیلم انتخاب کنند!

وی درخصوص نقش معاون بین الملل سالیان بخش دولتی سینما که معمولا عضو ثابت هیات انتخاب اسکار در ادوار مختلف هم هست گفت:  امیر اسفندیاری یک مدیر مادام العمر است و ما همچنان در انتظارات گزارشات شفاف از عملکرد ایشان هستیم که بدانیم خروجی عملکرد تمام این سالهای ایشان در حوزه بین الملل چیست که همچنان در کمیته انتخاب فیلم برای اسکار حضور دارد؟! ایشان معمولا در جلسات هیات انتخاب گزارشی از شانس فیلم ها برای موفقیت در اسکار ارائه می دهند که صرفا یک سری دیالوگ هستند و صحت یا عدم صحت آن مشخص نیست و بسته به نوع افراد حاضر در هیأت، در برخی مواقع افراد صرفا مرعوب آن اطلاعات می شوند و در برخی مواقع هم افراد با توجه به سوابق سالهای گذشته توجهی به این اطلاعات ندارند

سینماروزان: درحالیکه هیات انتخاب فیلم ایرانی برای اسکار که رائد برادرزاده مهدی فریدزاده معاون سینمایی میرسلیم و حسن خجسته معاون صدای لاریجانی در آن حضور داشته فیلم “بدون تاریخ بدون امضاء” را به اسکار فرستاده رسانه اصولگرای “جوان” از تلاش کشورهای مختلف اروپایی و حتی آسیایی برای رقابت در اسکار با فیلمهای جنگی-میهنی خبر داده است.

متن گزارش “جوان” را بخوانید:

در حالی که امسال وزارت ارشاد دولت دوازدهم از ارائه فیلمی با موضوع جنگ به آکادمی اسکار پرهیز کرد، با مشاهده لیست آثار ارائه شده به اسکار از سوی بسیاری از کشور‌های مهم اروپایی و غربی مشاهده می‌شود که این کشور‌ها آثاری با موضوع جنگ را رهسپار اسکار کرده‌اند.

دست‌کم ۱۰ کشور اروپایی امسال فیلم‌هایی با موضوع جنگ را به آکادمی اسکار معرفی کرده‌اند و ابایی از این مسئله نداشته‌اند که فیلمی با این موضوع را به عنوان یکی از بهترین آثار سینمایی خود روانه اسکار کنند جالب است که تقریباً نیمی از آثار مربوط به جنگ جهانی هستند و ارتباطی به جنگ‌های معاصر ندارند. فرانسه، لهستان، اتریش، آلمان، مجارستان، ایسلند، هلند، رومانی، روسیه، اسلواکی و اوکراین، کشور‌هایی از اروپا هستند که با موضوعات مرتبط با جنگ آثار خود را به اسکار معرفی کرده‌اند. این درحالی رقم می‌خورد که وزارت ارشاد دولت دوازدهم از ارائه فیلم «به وقت شام» که دارنده عنوان بهترین کارگردانی از جشنواره فیلم فجر با موضوع نبرد با داعش بود پرهیز و به جای آن فیلمی را روانه اسکار کرد که نمایشی رقت‌بار و فلاکت‌بار از جامعه ایران به نمایش می‌گذارد، البته این اشتهای عجیب در تولید و ساخت فیلم‌های جنگی و معرفی به اسکار به اروپا و کشور‌های غربی خلاصه نمی‌شود، گرچه غربی‌ها در این زمینه رغبت بسیار بیشتری از خود نشان می‌دهند. کشور چین سال گذشته با فیلمی با عنوان «مبارز گرگ ۲» در اسکار حضور داشت که یک فیلم اکشن تماشاچی‌پسند میهن‌پرستانه است که داستان یک مأمور نیرو‌های ویژه ارتش چین (با بازی وو) را تعریف می‌کند که با آدمکش‌های غربی تشنه به خون مبارزه می‌کند تا جان شهروندان چینی را نجات بدهد که در یک جنگ داخلی آفریقایی گیر افتاده‌اند. فرنک گریلو بازیگر امریکایی فیلم‌های «کاپیتان امریکا: جنگ داخلی» و «مبارز» نقش شخصیت منفی اول فیلم را بازی می‌کند و سلینا جِید بازیگر امریکایی- هنک‌کنگی هم قهرمان زن داستان است.
فدراسیون فیلمسازان هنگ‌کنگ «عملیات دریای سرخ» را به عنوان نماینده این کشور برای شرکت در بخش بهترین فیلم خارجی‌زبان نود‌و‌یکمین دوره اسکار انتخاب کرده است. «عملیات دریای سرخ» را دانته لام با بودجه‌ای نزدیک به ۷۰ میلیون دلار درباره حضور نیرو‌های چینی در سال ۲۰۱۵ در زمان جنگ داخلی یمن در خلیج عدن کارگردانی کرده است. این فیلم به مناسبت نودمین سال تاسیس ارتش آزادی‌بخش خلق چین و نوزدهمین کنگره ملی حزب کمونیست چین ساخته شده است.
اما سینمای فرانسه فیلم «خاطرات جنگ» را به عنوان نماینده رسمی خود در شاخه بهترین فیلم خارجی جوایز سینمایی اسکار ۲۰۱۹ انتخاب کرده است. فیلم «خاطرات جنگ» با اقتباس از رمان زندگینامه نوشته «مارگارت دوراس» نویسنده فرانسوی با عنوان «جنگ: یک خاطره» ساخته شده است و داستان آن در سال ۱۹۴۴ می‌گذرد که فرانسه همچنان تحت اشغال آلمان‌های نازی بود. «مارگارت دوراس» که در آن زمان نویسنده جوانی بود قبول می‌کند مجموعه‌ای از ملاقات پنهانی با یک خبرچین نازی داشته باشد و در ازای آن از محل حضور همسرش «روبرت آنتلم» اطلاعاتی کسب کند. «آنتلم» که یک نویسنده بود از چهره‌های اصلی جریان مقاومت فرانسه محسوب می‌شد که زندانی و به اردوگاه کار اجباری «داخاو» فرستاده شد.
اما کمیته اسکار لهستان فیلم «جنگ سرد» ساخته پاوو پاولیکوفسکی را به عنوان نماینده این کشور برای شرکت در بخش بهترین فیلم خارجی انتخاب کرد. «جنگ سرد» داستان یک رابطه عاشقانه بدفرجام در اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ میلادی در اروپاست. این فیلم که احتمالاً جزو فیلم‌های محبوب فصل جوایز خواهد بود نخستین ساخته پاوو پاولیکوفسکی پس از فیلم «ایدا» ۲۰۱۴ است که توانست اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را از آن خود کند. لهستان از سال ۱۹۶۳ در رقابت‌های اسکار شرکت می‌کند و تنها یک بار آن هم در سال ۲۰۱۴ با فیلم «ایدا» ساخته پاوو پاولیکوفسکی جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را به دست آورده است.

کشور اتریش نیز فیلم «والس والدهایم» را درباره جنگ دوم جهانی روانه اسکار می‌کند؛ فیلمی به کارگردانی روت بکرمان درباره کورت والدهایم، دبیر کل پیشین سازمان ملل که پس از ورود به رقابت ریاست‌جمهوری اتریش، گذشته تاریکش در همکاری با نازی‌ها برملا شد. همچنین کشور آلمان فیلمی درباره جنگ دوم جهانی روانه اسکار کرده است. «هرگز رو برنگردان» به کارگردانی فلوریان هنکل فون دونرسمارک درباره یک هنرمند جوان است که از آلمان شرقی به آلمان غربی می‌گریزد، اما همچنان اسیر خاطرات دوران کودکی‌اش از زمان نازی‌ها و سپس آزار حکومت کمونیستی است.

مجارستان در این دوره با فیلم «غروب» ساخته لاسلو نمش در این رقابت حضور دارد که موضوع آن درباره زندگی در بوداپست در آستانه جنگ جهانی اول است که شخصیت محوری آن دختری جوان است که به دنبال کار می‌گردد. همچنین ایسلند «زن در جنگ» ساخته بندیکت ارلینگسون را به عنوان نماینده خود در اسکار معرفی کرده است؛ فیلمی درباره یک رهبر گروه کر که می‌خواهد مانع عملیات احداث یک کارخانه آلومینیوم در ایسلند شود. عنوان فیلم اسکاری کشور هلند نیز «بانکدار مقاومت» به کارگردانی یورام لورسن است که داستان واقعی بانکداری است که در جنگ جهانی دوم میلیون‌ها دلار از پول بانک را به جنبش مقاومت می‌دهد.

رومانی دیگر کشور غربی است که با فیلمی با موضوع جنگ به اسکار می‌رود. «اهمیتی ندارد که در تاریخ تا حد بربر‌ها سقوط کنیم» ساخته رادو ژوده درباره هنرمندی است که قصد دارد کشتار قومی قبیله‌ای سال ۱۹۴۱ به دست ارتش رومانی را در قالب یک نمایش روی صحنه ببرد. اما کشور روسیه نیز از کشور‌های غربی عقب نمانده و با فیلم «سوبیبور» به کارگردانی کنستانتین خابنسکی درباره شورش در اردوگاه مرگ سوبیبور در لهستان سال ۱۹۴۳ به اسکار ورود می‌کند. کشور اسلواکی نیز دیگر کشور اروپایی است که علاقه‌مند ژانر جنگی است و بهترین فیلمش با نام «مترجم» را که در این ژانر تولید شده روانه اسکار کرده است. اسکار از این نظر می‌تواند دارای اهمیت قلمداد شود که صرف معرفی فیلم از سوی کشور‌ها به این آکادمی بازتاب‌های رسانه‌ای زیادی دارد و هزاران عضو بلندپایه و مهم این آکادمی از سراسر جهان این آثار را می‌بینند و به همین نسبت این آثار در رسانه‌های اغلب کشور‌های جهان مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.

رشد و علاقه به ژانر جنگی در میان کشور‌های غربی موضوعی است که می‌تواند به طرزی کارشناسانه‌تر مورد بررسی قرار گیرد، اما اینکه دولت ایران به عنوان کشوری که در کانون بسیاری از نزاع‌ها و جنگ‌های منطقه‌ای و جهانی قرار دارد از ارائه فیلم خوب و تکنیکی «به وقت شام» با موضوع داعش که کاملاً در ژانر جنگی می‌گنجد پرهیز کرده و بدون در نظر گرفتن ملاحظات ملی در اسکار حاضر می‌شود، موضوعی قابل تأمل است.

سینماروزان: هیأت انتخاب فیلم ایرانی برای رقابت در رشته اسکار فیلم «بدون تاریخ، بدون امضاء» را برای نمایندگی سینمای ایران در نود و یکمین دوره اسکار برگزیدند.

به گزارش سینماروزان “بدون تاریخ…” فیلمی بود که پروانه ساختش به تهیه کنندگی علی جلیلوند صادر شد اما به ناگاه در زمان رونمایی در جشنواره فحر سروکله احسان علیخانی و حامد عنقا از مجریان و نویسندگان تلویزیون بعنوان سرمایه گزارش پیدا شد.

بعدتر به هنگام اکران فیلم این نام علیخانی مجری اخیرا درگیر در پرونده تخلفات موسسه ثامن الحجج بود که به عنوان تهیه کننده اش ذکر شد و حتی برای علیخانی کارت تهیه کنندگی هم صادر شد!!

نام این فیلم توسط هیأتی برای اسکار انتخاب شده با حضور رائد فریدزاده برادرزاده مهدی فریدزاده معاون سینمایی مصطفی میرسلیم در فاصله زمانی ۷۲ تا ۷۴ و خواهرزاده حسن خجسته معاون صدای رسانه ملی در فاصله ۷۷ تا ۸۷ و از اعضای هیأت داوران جشنواره سی و ششم فجر.

محمد آلادپوش، امین تارخ، فرهاد توحیدی، رامین حیدری فاروقی، محمد مهدی عسگرپور, آتوسا قلمفرسایی و قاسم قلی پور دیگر افرادی هستند که نامشان در این هیأت به چشم میخورد.

سینماروزان: شکست مطلق فیلم 2ارگانی «نفس» که با حمایت فارابی و نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان تولید شده در مسیر اسکار واکنشهای مختلفی را در پی داشته است.

به گزارش سینماروزان علیرضا ریٔیسیان کارگردانی که آخرین ساخته اش «دوران عاشقی» علاوه بر موفقیت در اکران داخلی در شبکه خانگی هم به تجدید انتشار رسید، درباره پذیرفته نشدن «نفس» در آکادمی اسکار به «بانی فیلم» گفت: قبلا اعلام کردم که دوسال پشت سر هم هیچ کشوری شانس حضور در آکادمی اسکار ندارد، چون سابقه آکادمی نشان می دهد هیچ وقت هیچ کشوری دو سال پشت سر هم نتوانسته است در بخش فیلم های غیر انگلیسی زبان، جایزه اصلی را ببرد. دلیل اصلی این است که امسال ۸۰ کشور شرکت کردند و سال گذشته ۸۷ فیلم و هر سال همین تعداد فیلم حضور دارند و اگر قرار باشد کشور ما تافته جدابافته‌ای باشد و دایٔم جوایز را به ما اختصاص دهند، باقی باید فیلمسازی خود را تعطیل کنند.

ریٔیسیان با انتقاد از رویه غلط در معرفی فیلم برای اسکار و سروصداهای متعاقبش ادامه داد: این فضایی است که متأسفانه مسئول بخش بین الملل فارابی هر سال راه می اندازد و انتخاب فیلم برای اسکار را تبدیل به یک جریان اصلی و مهم در سینمای ایران می کند. در صورتی که این طور نیست و تمام کشورها بدون سر و صدا و در یک فرآیند قانونی یک فیلم معرفی می کنند و تمام می‌شود، اما در اینجا خیلی سر و صدا راه می افتد. در این صد سال سه فیلم بیشتر در میان کاندیداها که دو فیلم جایزه گرفتند، نداشتیم. پس این جریانی نیست که تمام سینمای ایران معطوف به آن شود و حضور یا غیبت در آن ویژگی عجیبی باشد. این فضا را باید از بین ببریم و ما هر سال در یک روند درست این کار را انجام دهیم.

این کارگردان افزود: هرسال این سؤال برایم مطرح می شود کشورهایی که فارابی ندارند، چطور فیلم به دیگر کشورها معرفی می‌کنند؟… قطعا تا این اندازه برای انتخاب یک فیلم سر و صدا در دیگر کشورها وجود ندارد و دو ماه پیش گفتم که این فیلم «نفس» هیچ شانسی ندارد. نباید همه فرآیند بین المللی سینمای ایران را به خاطر اسکار بگیریم تا رزومه ای برای مدیریت بین الملل سینمای ایران باشد.

وی گفت: نسبت به این فضا معترضم و فکر می کنم شرکت در اسکار جایگاهی در کنار دیگر جریان های بین المللی سینمای ایران است و نباید کاری کنیم که در شأن سینمای ایران نباشد. در جایگاه انتخاب، باید یک فیلم دارای صلاحیت را انتخاب کنیم و باقی آن را به عهده کسانی بگذاریم که باید فیلم را تقویت و برای پخش بین الملل آن تلاش کنند. کارهای لازم انجام نمی شود و تمام سر و صداها روی این متمرکز می شود که چه فیلمی انتخاب می شود یا نمی شود. انتخاب یک فیلم قدم اولیه حضور در صحنه بین المللی اسکار است. به جز اصغر فرهادی که موقعیت ویژه ای دارد، فکر نمی کنم هیچ فیلم ایرانی شانس حضور در بین کاندیداها را داشته باشد.

ریٔیسیان با اشاره به اله‌مانهای انتخاب فیلم برای اسکار که یکی از اصلی ترین آنها داشتن پخش کننده خارجی است و بی توجهی به این اله‌مانها در انتخاب امسال بیان کرد: اگر به فیلم ها نگاه کنید می بینید یک فیلم از لبنان و یک فیلم از اسرایٔیل است که حتی سینمای محلی هم ندارند، چه رسد به ما که سینمای بین المللی قوی با این سابقه داریم، اما ما نیستیم و آن ها هستند. بعید می دانم به کیفیت فیلم ها مربوط باشد. این فیلم ها را ندیدم، اما با مجموعه اطلاعاتی که از این سینماها دارم، خیلی بعید است کیفیت آن ها به اندازه ای درخشان باشد که کشورهای دارای صنعت سینمای مدرن نباشند و این ها باشند. پس مسایٔل دیگری به جز معرفی فیلم اهمیت دارد و ما هر سال غفلت می‌کنیم و همه انرژی معطوف داخل می‌شود و حتی اله‌مان داشتن پخش‌کننده خارجی را هم در انتخاب فیلم درنظر نمی‌گیریم. انتخاب فیلم برای اسکار به عنوان پدیده ای فارغ از فاکتورهای رسمی تعریف می شود و این اشتباه بزرگی است.

سینماروزان: حذف فیلم «نفس» در همان مرحله ابتدایی اسکار اتفاقی بود که رسانه های مستقل همزمان با اعلام نام این فیلم به عنوان گزینه نهایی اسکار آن را پیش بینی کردند.

به گزارش سینماروزان «نفس» که محصولی دوارگانی است و با حمایت فارابی و نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان ساخته شده است حتی نتوانست یک پخش کننده جهانی پیدا کند و در این شرایط طبیعی بود که حتی در فهرست نامزدهای ابتدایی اسکار غیرانگلیسی زبان جایی نداشته باشد.

احمد طالبی‌نژاد منتقد پیشکسوت سینمای ایران در یادداشتی پیرامون این حذف برای روزنامه اصلاح طلب «شرق» از سفارشی بودن این فیلم برخلاف ژستهای استقلال‌مآبانه‌اش می‌گوید.

متن یادداشت طالبی نژاد را بخوانید:

حذف‌شدن«نفس» قابل پیش‌بینی بود

پذیرفته‌شدن یا ردشدن فیلمی در اسکار به اعتبار کشوری که فیلم به اسکار فرستاده است لطمه وارد نمی‌کند و با وجود رقابتی که بر سر حضور در این رویداد هنری وجود دارد، تمام کشورها علاقه‌مند هستند با فیلمی از کشورشان در اسکار شرکت کنند. می‌توان به تمامی این اتفاقات فکر کرد و معرفی فیلمی به اسکار به معنی پذیرفته‌شدن، کاندیداشدن و در نهایت جایزه‌گرفتن نیست، اما غیبت فیلم «نفس» در فهرست ٩ فیلم اولیه برای من صددرصد قابل پیش‌بینی بود.
از نظر من «نفس» فیلمی است که ممکن است در ایران به آن توجه شود و برای مردم فیلم مهمی باشد، اما باید برای دلیل غیبت این فیلم در ٩ فیلم اولیه آکادمی اسکار به وجوه سینمایی فیلم توجه کرد و آن این است که از نظر من «نفس» به‌لحاظ مضمون، ساخت و پرداخت در ‌اندازه‌های رقابت با فیلم‌های جهانی نیست و این فیلم را می‌توان فیلمی بومی دانست. قطعا متوقف‌شدن فیلم در این مرحله از رقابت اسکار قابل پیش‌بینی بود و تصور می‌کنم برای افرادی که در کمیته انتخاب فیلم برای معرفی فیلم به اسکار هم حضور داشتند این پیش‌بینی خیلی دور از انتظار نبود.
به‌هرحال انتخاب فیلم در آکادمی اسکار متفاوت است و تصور می‌کنم عناصر مورد توجه اسکار در این فیلم وجود نداشت، اما نکته‌ای که می‌توان به آن اشاره کرد این است که در آکادمی اسکار تنوع سلیقه‌ای بسیاری برای انتخاب فیلم وجود دارد که البته چندنفری هم از ایران در فهرست انتخاب‌کننده‌های فیلم در آکادمی اسکار هستند، بنابراین یک رأی وجود ندارد و البته همه می‌دانند که در ماجرای اسکار همیشه یک ماجرای پشت‌پرده وجود دارد. معرفی‌کردن فیلم و داشتن پخش‌کننده خارجی که بتواند فیلم را به‌نوعی معرفی کند تا هرچه بهتر دیده شود، در این روند تأثیر زیادی دارد.
در این مورد همیشه فیلم «میلیونر زاغه‌نشین» را مثال می‌زنم که این فیلم طوری معرفی شد که بسیاری موفق به دیدن آن شدند و فیلم توانست جریان‌ساز شود و در نهایت در اسکار به موفقیت رسید.
به‌نوعی می‌توان این روند را یکی از دلایل موفقیت فیلمی در اسکار دانست، اما می‌توان به نکته دیگری در ارتباط با فیلم «نفس» اشاره کرد و آن این است. که این فیلم سفارشی است، هرچند که ادعا می‌شود این فیلم کاملا مستقل ساخته شده، اما معتقدم این فیلم کاملا دولتی ساخته شده است، هرچند که در این مجال کوتاه نمی‌توان به ابعاد ساختاری فیلم اشاره کرد و نقاط قوت و ضعف فیلم را برشمرد، اما قطعا نمی‌توان این فیلم را گزینه‌ای در نظر گرفت که اگر به آکادمی اسکار معرفی کنیم قطعا نتایج خوبی حاصل می‌شود و فیلمی نیست که بتواند طیف زیادی از کسانی را که در آکادمی اسکار هستند راضی نگاه دارد.
در نهایت می‌توان گفت پذیرفته‌نشدن فیلم «نفس» در آکادمی اسکار اتفاق مهمی نیست و قرار هم نیست هر سال ایران فیلم به آکادمی اسکار معرفی کند و فیلم‌های ما در فهرست نهایی پذیرفته‌شده در آکادمی اسکار باشد و در نهایت جایزه به کشور ما تعلق بگیرد.

سینماروزان: آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسامی 9 فیلم فهرست اولیه نامزدهای بخش فیلم خارجی‌زبان نودمین دوره جوایز اسکار را اعلام کرد.

اسامی فیلم‌های راه‌یافته به مرحله بعدی رای‌گیری برای انتخاب نامزدهای بخش فیلم خارجی‌زبان جوایز اسکار 2018، بامداد جمعه 24 آذر به وقت ایران اعلام شد.

فیلم دوارگانی «نفس» که با حمایت فارابی و نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان تولید شده بود به نمایندگی از ایران برای رقابت در این بخش معرفی شده بود، موفق نشد به فهرست نامزدها راه پیدا کند.

همزمان با معرفی این فیلم برای اسکار اغلب رسانه های مستقل، معرفی یک فیلم ارگانی که حتی پخش کننده خارجی ندارد را نکوهش کردند و ترجیح آن بر آثاری نظیر «وارونگی» و «مالاریا» که حضورهای جهانی چشمگیرتری داشتند را زیر سوال بردند اما هیات انتخاب فیلم برای اسکار که معاون بین الملل نهاد شریک تولید یعنی فارابی هم عضو آن بود بی توجه به این نقدها بر انتخاب خود تاکید کرد تا اتفاقی قابل پیش بینی که عدم راهیابی فیلم به فهرست اولیه نامزدها بود رخ دهد!!

حالا وقتش است اعضای هیات انتخاب فیلم برای اسکار شامل امیر اسفندیاری، سیروس الوند، مجید انتظامی، محمد بزرگ‌نیا، کمال تبریزی، سیدجمال ساداتیان، رسول صدرعاملی، جواد طوسی و رضا کیانیان درباره ترجیح «نفس» به آثاری همچون «وارونگی» و «مالاریا» که حضورهای خارجی چشمگیرتری داشتند توضیح دهند و پرسشهای مبنی بر انتخاب اشتباهشان را پاسخ دهند.

امسال 92 کشور نمایندگان خود را برای رقابت در بخش فیلم خارجی‌زبان نودمین دوره جوایز اسکار معرفی کردند که یک رکورد جدید است.

فهرست  نامزدهای اولیه بخش فیلم غیرانگلیسی زبان به این شرح است:

—  “یک زن شگفت‌انگیز” (A Fantastic Woman)، سباستین للیو- شیلی

— “محوشدگی” (In the Fade)، فاتح آکین-آلمان

–“بر جسم و روح” (On Body and Soul)، ایلدیکو انیدی-مجارستان

— “فوکس‌تروت” (Foxtrot)، ساموئل مائوز-اسرائیل

— “توهین” (The Insult)، زیاد دویری-لبنان

— “بدون عشق” (Loveless)، آندری زویاگینتسف-روسیه

–“فلیسیته” (Félicité)، آلن گومیس-سنگال

— “زخم” (The Wound)، جان ترنگوو-آفریقای جنوبی

— “مربع/میدان” (The Square)، روبن اوستلوند-سوئد

سینماروزان/مهدی فلاح‌صابر: اینکه در روزهای نزدیک به انتخاب گزینه ایرانی اسکار دست اندرکاران فیلم 2ارگانی «نفس»- که با حمایت فارابی و نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان تولید شده- تلاش زیادی کردند که با انتشار رپورتاژهایی متکی بر سیاهه حضورهای جشنواره ای فیلم، پاشنه آشیلی به نام نداشتن پخش کننده معتبر نه در اروپا و نه در آمریکا را کاور کنند آن قدرها خنده دار نبود.

به هر حال رقبایی همچون «وارونگی» و «مالاریا» که یکی در اروپا و مثلا در فرانسه و سوئد پخش کننده داشت و دیگری تا حضور در جشنواره ای همچون ونیز پیش رفته آن قدر مطرح بودند که تلاشهای دست اندرکاران «نفس» برای تاکید حضور در مثلا جشنواره ایرانیان استرالیا(!) خنده دار به نظر نرسد.

اما اینکه بعد از درآمدن نام این فیلم از قوطی هیات انتخاب اسکار- که یک کارمند شریک تولید یعنی معاون فارابی هم در آن حضور داشت- دست اندرکاران همچنان بکوشند به جای پیدا کردن پخش کننده معتبر پناه ببرند به رپورتاژ برای هموار کردن مسیر، زیاده از حد خنده دار است به خصوص اگر یکی از این رپورتاژها خطاب به دونالد ترامپ باشد و آن هم در قالب تقاضای کارگردان «نفس» از وی.

کارگردان فیلم 2ارگانی «نفس» از ترامپ میخواهد تا فیلمش را ببیند بلکه با فرهنگ اصیل ایرانی آشنا شود و وجه کمدی ماجرا هم همین فرهنگ اصیل ایرانی است که هرچه فیلم را زیر و رو کنیم جز نقیض اش را در آن نمی یابیم.

ترامپ باید «نفس» را ببیند که دریابد در ایران چگونه یک کودک توسط مادربزرگ متشرع اما نامهربان مدام کتک میخورد و توهین می‌شنود و تحقیر می‌شود و چطور آموزگار قرآن برای تعلیم قرآن بدترین وجنون آمیزترین  رفتار را با کودکان دارد؟!!

ترامپ باید «نفس» را ببیند تا دریابد چطور تأثیر فرهنگی کشورش از کانالی به نام هالیوود تا بیغوله های ایران آمده و یک مرد روستایی با دیدن فیلم «سامسون و دلیله» موهایش را به مانند قهرمان یهودی فیلم آرایش می کند و چارچوب در خانه را همچون معبد هیکل سلیمان فرض  می نماید!

ترامپ باید «نفس» را ببیند تا متوجه شود حتی شهرنشینان ایرانی نیز جز درگیریهای خاله‌زنک‌گونه حرف دیگری برای گفتن ندارند؟؟

اگر بناست در جهت پیدا کردن پخش کننده، تبلیغات کنید، تقاضا به تماشای مفاهیم غیرموجود و بازنشر آن در کانالهای آگهی بگیر(!!) عبث ترین کار ممکن است.

اگر هم دست اندرکاران «نفس» در حال رونویسی از ترانه و ماجرای توییت تحریم آمیز سال قبلش درباره اسکار هستند- که مستقیما رفتاری خاص از ترامپ را نشانه رفته بود- باید بدانند کارگردان فیلمشان تاکنون یک جایزه حتی فرعی از فستیوالهایی چون کن و برلین و ونیز دریافت نکرده چه برسد به اینکه یک اسکار قبلی در کارنامه داشته باشد تا رفتارهای آنتی ترامپش برای آن‌وری‌ها توی ذوق نزند و عمیق جلوه کند و بهانه ای برای طرح خود نباشد.

اگر هم این گونه رفتارها مصرف داخلی دارد که الحمدالله  کارگردان و تهیه کننده فیلم از این حیث صبغه پرو پیمانی دارند و نیازی به این پروپاگانداها نیست.

پس چه بهتر که حتی برای تبلیغات هم بر روی داشته ها کار شود و نه شعارهایی که نقیض شان آشکارا در فیلم رژه می رود.

نفس-ساره نورموسوی

سینماروزان: کم پیش آمده محمدرضا نقدی که سالها رییس سازمان بسیج مستضعفین بود و حالا هم معاون فرهنگی اجتماعی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی شده است درباره سینما اظهارنظر مستقیم کند.

به گزارش سینماروزان مراسم بزرگداشت هفته دفاع مقدس در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اما باعث شد او درباره برخی مصادیق فرهنگی و از جمله سینما اظهارنظر کند.

محمدرضا نقدی با اشاره به اهمیت تولید محصولات استراتژیک در سینما گفت: در شرایطی که ۲۷۰ شبکه ماهواره‌ایِ رادیویی و تلویزیونی فارسی زبان با کمک صهیونیسم جهانی دارند علیه ملت ایران کار می‌کنند تا فرهنگ عاشورایی را از ما بگیرند، ما دیگر نباید ملت خودمان را تنها بگذاریم و بیاییم فیلمی بسازیم و یا پول تهیه فیلمی را بدهیم که زیرآب این فرهنگ را بزند و اعتماد به نفس را از ملت ما بگیرد.

وی در توصیه‌ای به هنرمندان این عرصه، گفت: دوربین‌هایتان را از گل و درخت و جنگل کمی بالاتر بگیرید و حُججی‌ها را هم نشان دهید. نیائید و با پول بیت‌المال و امکانات این مردم، علیه اعتمادشان و روحیه‌شان، عمل کنید. شما مسئولیت بسیار سنگینی در این عرصه بر دوش دارید.

معاون فرهنگی اجتماعی سپاه به انتقاد از جایگاه برخی جوایز بین المللی در این عرصه پرداخت و گفت: جایزه‌هایی مثل اسکار و کن به اندازه همان صلح نوبلی ارزش دارند که به آن خانمی دادند که خودش شده است عامل کشتار مسلمانان میانمار.

وی افزود: لازم به یادآوری است که هر کدام از محصولات فرهنگی و هنری ما اعم از فیلم، تئاتر، انیمیشن و سایر قالب‌های هنری که می‌خواهند مروج فساد، بی‌بند و باری باشند و ملت‌های به پا خواسته را مایوس کنند، از این راه به هیچ جایی نخواهند رسید و کاری نمی‌توانند انجام دهند.

این مقام فرهنگی با اشاره به تولیدات غرب بیان کرد: الان به اندازه کافی در جهان از این فیلم‌ها ساخته می‌شود؛ هالیوود سالانه تعداد زیادی فیلم می‌سازد و از عدالتخواهان دنیا بدگویی می‌کنند و زشتی‌هایی را که حالا در یک گوشه و کنار «جامعه‌ای قیام‌کرده» وجود دارد، برجسته می‌کنند و به رخ مردم دنیا می‌کشد. به نظرم همین مقدار که آنها می‌سازند، کافی است و دیگر ما چرا خودمان با بیت‌المال خودمان که باید با آن به ملت خودمان روحیه بدهیم و آنها را با مسیرهای مثبت آشنا کنیم، همان مسیر آنها را دنبال کنیم.

نقدی در پایان صحبت هایش تاکید کرد: ما اگر در فیلمی می‌خواهیم ضعفی را بیان کنیم حتماً باید راه علاجش را هم نشان دهیم و نباید اینجوری باشد که در پایان فیلمی، کتابی یا تئاتری، احساس یأسی به مخاطب ما دست بدهد و او تصور کند در بن بستی گیر کرده که راه فراری هم از آن وجود ندارد. اینها خواسته‌های ماست و ما می‌گوییم وقتی به اندازه کافی علیه ملت ما فیلم ساخته می‌شود، دیگر ما خودمان بر این مصیبت اضافه نکنیم.

سینماروزان: حذف تنها نماینده ایرانی جشنواره کن یعنی «وارونگی» که اکرانهای جهانی مختلفی هم داشته از فهرست گزینه‌های 4گانه فیلم برای اسکار و بعدتر هم بی‌اعتنایی به فیلمی محصول بخش خصوصی به نام «مالاریا» که حضورهای جشنواره‌ای مختلفی داشته و در نهایت ارسال فیلمی ارگانی به نام «نفس» به اسکار، پرسشهای بسیاری را رقم زده است.

اصلی ترین پرسش بر سر ماهیت تولیدکنندگان «نفس» است؛ «نفس» که تقریبا در هیچ جشنواره مطرحی از کن گرفته تا برلین یا ونیز و حتی لوکارنو حضور نداشته با مشارکت مستقیم فارابی و حمایت مالی نورتابان وابسته به بنیاد مستضعفان تولید شده و همین وجه ارگانی بودن فیلم را به شدت بالا برده تا پرسشهایی جدی شکل گیرد درباره نقش نهادهای حامی فیلم در انتخاب فیلم برای اسکار بخصوص که به هنگام تولید علاوه بر مشارکت فارابی، مدیرعامل این نهاد به همراه رییس معزول سازمان سینمایی دیداری گرم از پشت صحنه فیلم داشتند.

امیر اسفندیاری که سالهاست معاون بین الملل فارابی است و به تبع آن سالهاست در هیأت انتخاب فیلم برای اسکار حضور دارد و بی بازنشستگی و خستگی همچنان علاقمند به حضور در این منصب است پرسشهای مبتنی بر نقش فارابی در انتخاب «نفس» برای اسکار را توهین به هیأت انتخاب دانسته(!!) بی آن که بگوید چگونه می‌شود سالها بر یک منصب دولتی و بلحاظ مالی، متصل به بیت‌المال تکیه زد اما تاب تحمل چند پرسش مشهود مخاطبان را نداشت.

اسنفدیاری در پاسخ به پرسشهای مربوط به نقش فارابی در انتخاب «نفس» برای اسکار به «شرق» گفت: اگر به اسامی‌ای که عضو هیئت انتخاب بودند توجه کنید می‌بینید که همگی آنها از کارگردانان، تهیه‌کنندگان و بازیگران و منتقدان شناخته‌شده و افراد فعال و تأثیرگذار در سینمای ایران هستند. قطعا این طیف از هنرمندان به چیزی جز کیفیت فیلم فکر نمی‌کنند و اگر موضوعی غیر از این مطرح شود به نظرم توهین به هیئت انتخاب است. به‌هرحال در زمانی که هیئت انتخاب مسئولیت انتخاب فیلم را برعهده داشتند، من به‌عنوان سخنگوی این هیئت پاسخ‌گوی پرسش‌ها بودم تا فشار رسانه‌ای تا حد ممکن از دوش آنها برداشته شود تا در آسایش خیال فیلم‌ها را بررسی کنند و فیلم برتر را برگزینند. البته بهتر است شما با تک‌تک هنرمندان حاضر در هیئت انتخاب صحبت کنید که قطعا صحبت‌های دوستان هم نشان خواهد داد که هیچ‌چیز غیر از انتخاب فیلم برتر و نماینده شایسته ایران برای معرفی به اسکار وجود نداشت.