سینماروزان: برخلاف تصورات برنده ایرانی اسکار۲۰۲۵ نه محمد رسول اف و “دانه انجیر معابد” بلکه انیمیشنی کوتاه اشت به نام “در سایه سرو” که توسط دو علاقمند این ژانر به نام‌های شیرین سوهانی و حسین ملایمی ساخته شد.

“در سایه سرو” یک انیمیشن ۲۰ دقیقه ای است که به شیوه کلاسیک با تکنیک دوبعدی و فریم به فریم و کاملا دستی-نقاشی های دستی- ساخته شده است؛  تکنیکی که یکی از دشوارترین تکنیک‌های ساخت انیمیشن است که زمان زیادی برای تولید نیاز دارد.

انیمیشن کوتاه «در سایه سرو» که در ابتدا “دختر جنوب” نام داشته مضمونی ضدّجنگ دارد و درنقد آسیب‌های جنگ است؛ درباره پیچیدگی روابط عاطفی در یک خانواده آسیب دیده از دوران جنگ؛ خانواده‌ای متشکل از یک پدر و یک دختر که در منطقه‌ای دورافتاده در حاشیه‌ی خلیج فارس زندگی می‌کنند. پدر که در دوران جنگ ناخدا بوده است، در زمان حمله جنگنده‌ها دچار اختلال استرس پس از سانحه یا بیماری پی تی اس دی می‌شود و همین اختلالات عصبی است که کل زندگی دخترک را تحت تاثیر قرار می‌دهد. پدر هر از گاهی دچار تشنج می‌شود و با تنها دخترش که مراقبت اوست ناخواسته بدرفتاری می‌کند تا جایی که یک روز دختر تصمیم به ترک او می‌گیرد، اما ورود مهمان ناخوانده‌ای به زندگی آنها مسیرشان را تغییر می‌دهد…

بیست دقیقه زمان “در سایه سرو” تقریبا معادل است با ۲۴ ساعت زندگی ناخدا و دخترش؛ ۲۴ ساعتی که تصویری از برزخی که آنها گرفتارش هستند را نمایان می‌کند.

انیمیشن «در سایه سرو» صامت و بدون دیالوگ است اما با استفاده از موسیقی‌ بومی و سازهای شرقی و به کارگیری و طراحی صداهای مختلف در فیلم، جای خالی دیالوگ را پر می‌کند و خیلی هم بر استعاره و تفاسیر فرامتنی تاکید دارد.

فاطمه(شیرین) سوهانی متولد ۱۳۶۵ تهران و حسین ملایمی متولد ۱۳۶۱ شیراز هر دو دانش‌‌آموخته کارشناسی ارشد کارگردانی انیمیشن از دانشگاه هنر تهران هستند و در کنار هم استودیو انیمیشن برفک را راه‌اندازی و مدیریت می‌کنند. انیمیشن های “بدو رستم بدو” و “پنکه” دیگر آثاری است که سوهانی و ملایمی در ساخت آنها نقش داشته‌اند ضمن اینکه سابقه همکاری در تولیدات متعلق به شهرداری، مرکز صبای صداوسیما و مرکز مطالعات حوزه را در کارنامه دارند.

سوهانی و ملایمی فیلم “در سایه سرو” را به صورت مستقل و با سرمایه شخصی ساختند ولی بعد از تولید کانون پرورش فکری هم سهامدار فیلم شده است.

سوهانی و ملایمی بعد از دریافت اسکار گلایه کردند که تا یک روز قبل از مراسم آکادمی، ویزای امریکا را نداشتند و سه ساعت قبل از مراسم به لس آنجلس رسیده‌اند! آنها در پیامی دوپهلو جایزه خود را به افرادی تقدیم کردند که هنوز در نبردهای درونی و بیرونی به سر می‌برند و همچنان در حال رنج بردن هستند!!

سینماروزان: یک فیلم خانوادگی از نوع آثار اندرزگو ی مطلوب مدیران فرهنگی به عنوان نماینده ایران در اسکار۲۰۲۵ معرفی شد.

فیلم سینمایی «در آغوش درخت» از میان سه نامزد نهایی، با اکثریت آرا به‌عنوان نماینده سینمای ایران به آکادمی اسکار ۲۰۲۵ معرفی شد.

این فیلم را باید در نقطه مقابل آثار موسوم به جشنواره‌ای سینمای ایران دانست که بیشتر از جدایی و دوری و سیاهی میگویند؛ “در آغوش درخت” در نقطه مقابل فیلم اسکاری “جدایی…”اصغر فرهادی، سعی دارد تصویری سمپاتیک از رجعت و در خلاف جهت طلاق ارائه دهد. فیلم هرچند نه در فرم و نه در روایت، چندان اثر دست اولی نیست ولی احتمالا همان نگاه ضدّجدایی فیلم بوده که باعث شده انتخاب‌کنندگان غالبا ارگانی فیلم، آن را به عنوان گزینه مطلوب اسکار معرفی کنند. بماند که در سال‌های بعد از موفقیت اسکاری #جدایی، ده ها فیلم شکست‌خورده منطبق با همان الگو ساخته شد و حالا لابد خواسته‌اند راهی تازه را بیازمایند…

نرگس آبیار، شبنم مقدمی، فریدون جیرانی، علی دهکردی، مرتضی رزاق کریمی، مهدی سجاده‌چی، اکبر نبوی، بهروز شعیبی و مجید زین‌العابدین اعضای ۹ نفره هیئت انتخاب نماینده سینمای ایران برای حضور در  نود و هفتمین دوره آکادمی اسکار را تشکیل دادند.

فیلم مستند «ایساتیس» به‌کارگردانی علیرضا دهقان، فیلم سینمایی «شهر خاموش» به‌کارگردانی احمد بهرامی و فیلم «در آغوش درخت» به‌کارگردانی بابک خواجه پاشا سه نامزد نهایی هیئت انتخاب بودند که به نظر می‌رسد در میان همین سه فیلم باز “در آغوش درخت”، گزینه بهتری بوده‌. اینکه فیلم بتواند پخش‌کننده جهانی پیدا کند و لااقل تا لیست اولیه اسکار خارجی برود را زمان مشخص خواهد کرد.