سینماروزان/محمد شاکری: سینماداران از اولین گروههایی بودند که با ورود کرونا به ایران، به‌جبر یا اختیار(؟) با تعطیلی سالن‌های سینما به کمک نظام بهداشت و درمان کشور آمدند و به‌دنبال آن بیانیه‌های پی در پی صنفی را شاهد بودیم که خواستار تعطیلی پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی بودند.

نگاه غالب این تصمیم‌سازان این بوده که نهایت بعد از ماه رمضان داستان کرونا فروکش میکند و نتیجتا یک اکران نوروز از دست رفته است ولی زهی خیال باطل!

اگر حتی اوج فراگیری کرونا تا دو ماه دیگر باشد که امری محال است باز تا رسیدن واکسن و درمان قطعی کرونا حداقل دو سال زمان نیاز است! عقلای فرهنگ میخواهند دو سال سینما و تلویزیون را تعطیل کنند؟؟

همین الان که تازه در ماههای ابتدایی تعطیلی هستیم، فقر گسترده، طبقات و اقشار مرتبط هنری را زمین‌گیر و درمانده کرده است و کم نیستند صاحبان سینمایی که به‌تدریج در حال تسویه حساب با کارمندان خویشند!
با این حساب در صورت امتداد ماجرای کرونا، آیا میشود دو سال تعطیلی را به آنها تحمیل کرد؟؟

مثل مسئولان سینمایی در اتفاقات اخیر مثل کسی است که یک سیلی محکم خورده و همچنان دور خودش میچرخد و هر جفنگی را به زبان میاورد و بدون توجه به عواقب کار و دوراندیشی، سخنانی میگوید که یک ماه بعد نمیتواند از آن دفاع کند!

در بخش تولید محصول اگر کارخانجات و معادن، تولیدشان را قطع کردند شماهم ساخت و تولید آثار سینمایی و تلویزیونی را تعطیل کنید؛ آن هم در شرایط ویژه روانی و روحی مردم که تحت شکنجه قرنطینه‌های طولانی هستند و این آثار هنری است که فضای تنفسی برای آنها ایجاد میکند. پس به جای پاک کردن صورت مساله به فکر راه حل باشید.

سبک کردن تیم های تولید و عوامل پشت صحنه، بیرون آمدن از فضاهای بسته آپارتمانی و استفاده بیشتر از فضای باز از جمله راههایی است که علاوه بر کنترل نکات بهداشتی میتواند به ادامه روند تولید کمک کند.

بالاخره حتی پس از فروکش اوج کرونا هم نمیتوان سینماها را به یکباره به روال سابق برگرداند اما میشود تولیدات را به سوی شبکه های اینترنتی و سامانه‌های ویدیوی درخواستی( وی.او.دی‌ها) کشاند و اندکی زمان برای دست اندرکاران سینمایی خرید.
چرا با تعطیل کردن زیرمجموعه‌هایی از سینما که وظیفه‌ای جز توزیع پول برای تولید نداشته‌اند، بودجه‌ها را صرف خرید آثاری نمی‌کنند که به‌خاطر تعطیلی سینماها، اکرانشان به محاق رفته؟؟

به جز این چطور است که فروشگاههای زنجیره‌ای که اتفاقا برخی از آنها بلحاظ بهداشتی، تمیزتر از پردیسها نیستند و درعین حال ازدحام‌شان چند برابر سینماهاست، در تمام روزهای کرونایی برای یک ساعت هم بسته نماندند و هیچ بیانیه و اطلاعیه‌ای درباره احتمال شیوع کرونا از این طریق نیامد؟؟

پس باید سینماها را برای شرایط جدید آماده کرد. نصب دستگاه ضدعفونی کننده مراجعین در ورودی سینماها ، فروختن بلیط با صندلی‌های با فاصله و محدودیت در نفرات هر سالن و ضدعفونی کردن سالنها در بین سانس‌های اکران از جمله تمهیداتی است که میتوان با رعایت آنها، سینماها را دوباره گشود بخصوص که سینماهای ما به غیر از روزهایی خاص با ازدحام مواجه نیستند و همین امر، مدیریت چیدمان تماشاگر درون سالن را سهل می‌نماید.

آیا نمی‌توان از این فرصت تعطیلی سینما و تولید، در جهت تجهیز سینماها برای مقابله با شرایط تازه و همچنین مصرف بودجه‌های هنگفت تولید سینمایی جهت خرید رایت محصولات پشت خط اکران و روانه کردن آنها به سمت وی.او.دی‌ها بهره برد؟؟

سینماروزان: در دورانی که کرونا از شرق تا غرب عالم را درنوردیده و علاوه بر سینماهای کشورهای درگیر کرونا که به همین علت مدتهاست تعطیل گشته‌اند جشنواره‌هایی مانند کن هم از تعلیق برگزاری خبر داده‌اند با این حال دست‌اندرکاران سازمان سینمایی نه تمهیداتی موثر برای پوشش ضرر و زیان تعطیلی سینماها اندیشیده‌اند و نه هنوز دستور به تعطیلی جشنواره‌هایی مثل جهانی فجر و کودک داده‌اند. واقعا مشخص نیست چرا روسای سینمای ایران که سه‌سوت سینماها را تعطیل کردند از تعطیلی محافل بودجه‌خوار و استفاده از منابع آنها جهت جبران ضرر تعطیلی سینماها عاجزند؟؟

سیدجمال ساداتیان تهیه‌کننده سینما با اشاره به شرایط اضطراری سینما به صبحنو گفت: این بیماری کرونا مانند سایر بلاهای طبیعی است و زمانی که تا مرحله سراسری و جهانی شدن می‌رسد دولت یا بیمه‌ها باید از سایر مشاغل از جمله سینما حمایت کنند. همیشه اینطور بوده که ضرر و زیانی که از عهده مردم خارج است را دولت بر عهده بگیرد، سازوکاری در نظر گرفته و این خسارات را جبران کنند.

تهیه‌کننده “چهارشنبه سوری” و “دایره زنگی” ادامه داد: با شرایط پیش‌رو جشنواره جهانی فیلم فجر قطعاً برگزار نمی‌شود. دراین میان سینماداران مبلغ هنگفتی را متضرر شده‌اند و بعد از آن فیلم‌ها و صاحبان آثار متحمل ضرر و زیان شده‌اند. هرچند کاستن از بریز و بپاش‌ها می‌تواند کمکی باشد به حل مشکل سینما باشد ولی مبلغی مانند بودجه جشنواره جهانی نمیتواند تمام این خسارات را جبران کند و فقط بخشی از خسارات را پوشش می‌دهد.

این تهیه‌کننده خاطرنشان ساخت: دولت همیشه باید در شرایط بحرانی در کنار مردم باشد. به غیر از سینما بسیاری از حوزه‌های دیگر مانند موسیقی و تئاتر هم دچار مشکل شده‌اند؛ همچنین بسیاری از مشاغل به‌دلیل شیوع بیماری کرونا از رونق افتاده‌اند. من فکر می‌کنم نیاز هست به هرکس بنا به فراخور شرایطی که در آن قرار دارد توجه شود. همه نگاه‌ها به دولت بازمی‌گردد و همه منتظر هستند که دولت چه تدابیری برای جبران این زیان‌ها در نظر دارد. همچنین سیستم‌های بیمه در ایران چندان پیشرفته و قدرتمند نیست و چنین شرایطی تا آنجایی که من اطلاع دارم در بیمه‌های کشور پیش‌بینی نشده است و همین کار را مشکل‌تر کرده.

سینماروزان: سال۹۸ سالی پر از بلایای طبیعی و غیرطبیعی برای ایرانیان بود؛ از سیل تا آلودگی هوا و زلزله و گرانی بنزین و درنهایت کرونایی که به سال ۹۹ هم رسیده و کسی چه می‌داند در پساکرونا-اگر بتوان ازش در رفت-چه بلا یا مصیبتی در انتظار است؟

علی مطهری آقازاده شهید مرتضی مطهری که به‌خاطر عدم تایید صلاحیت نخواهد توانست حضور خود را در مجلس ادامه دهد در اظهاراتی دراماتیک اعتقاد دارد تمام این بلایا، عذاب الهی است؛ البته ایشان نگفته بی‌کفایتی مدیریتی در کنترل بلایا هم بخشی از عذاب الهی است یا نه؟؟

علی مطهری درباره سال پرحادثه۹۸ به سازندگی گفت: واقعا فکر می‌کنم همه اینها عذاب الهی است! سال ۹۸ با سیل شروع شد و بعد همین طور زلزله و حوادث آبان ماه، ترور سردار‌ و کشته‌شدگان کرمان و سقوط هواپیمای اوکراینی و بعد خود انتخابات که خوب برگزار نشد و حالا هم که ویروس کرونا دامنگیر شده یعنی اتفاقات ما را رها نمیکند و واقعا مشکلی در کارمان وجود دارد که گرفتار عذاب الهی شده‌ایم.

علی مطهری با اشاره به ریشه برخی مشکلات که دولت فعلی است بیان داشت: اگر سال ۹۶ ابراهیم رییسی، رییس جمهور شده بود این همه مشکل نداشتیم و مطمئن باشید شاید حتی به مذاکره با آمریکا رسیده بودیم و fatf هم بدینجا نمیرسید. یعنی خیلی از مشکلات را حل میکردند. اگر کار را بدهید دست خودشان چون دیگر خودشان مسئول تامین گوشت و نان و معیشت مردم هستند اول میروند سراغ احیای برجام و بعد روابط بانکی را درست میکنند و بعد هم میگویند مصلحت امروز اسلام در این است و به این ترتیب همه چیز درست میشود!!

سینماروزان: با اینکه انتظار می‌رفت حداقل در شب عید۹۹ که کرونا، دمار از روزگار سینماگران درآورده، عیدی ارشاد به تمام سینماگران برسد ولی در کمال تعجب بیش از ۲۵۰۰نفر از سینماگران از فهرست عیدی‌گیرندگان کنار گذاشته شدند و این مساله دلخوری بسیاری از سینماگران را موجب شده است.

مرتضي شايسته مديرعامل «هدايت فيلم» و تهيه‌كننده قدیمی سينما معتقد است هر چه سريع‌تر بايد اتاق فكري واقعی و نه صوری و سفارشی با حضور تهيه‌كننده‌هاي آثار سينمايي، سينماداران و پخش‌كنندگان فيلم‌ها، تشكيل شود تا براي مشكلات پيش‌روي سينما فكري اساسي صورت گيرد چون اوضاع سينما متعادل نيست و به ‌شدت در حالت اورژانسي قرار گرفته؛ او به اعتماد مي‌گويد: تا به امروز نزديك به يك ماه از تعطيلي سينماها مي‌گذرد و به احتمال قوي تا اواخر فروردين و شاید هم بیشتر اين تعطيلي‌ها ادامه دارد و پرسش مهمي كه پيش مي‌آيد، اين است كه تكليف اين وقفه‌هاي پي درپي سينما چه خواهد بود؟

به اعتقاد شايسته ميلياردها تومان خرج ساخت‌وساز سالن‌هاي سينما شده و تعداد زيادي كارمند در اين سينماها كار مي‌كنند. از طرف ديگر يك‌سري سالن‌هاي سينما به تازگي احداث شده است.

او مي‌گويد: اين را هم اضافه مي‌كنم كه با تعطيلي پروژه‌ها و فيلم‌هاي سينمايي و تعطیلی سینماها نزديك به 8 تا 9 هزار نفر اهالي سينما بيكار شده‌اند، اوضاع مالي اين افراد قرار است چه شود؟ دولت چه برنامه‌ای دارد برای هزاران سینماگر بیکار شده بخاطر کرونا؟؟ البته كه تعدادي از دست‌اندركاران و عوامل توليد فيلم‌ها به شبكه نمايش خانگي روي آورده‌اند، اما با اين وجود باز هم تعداد زيادي افراد در سينما بيكار هستند.

به باور شايسته مشكلات ناشي از تعطيلات سينما به امروز و فردا خلاصه نمي‌شود و ظرف چند ماه آينده اهالي سينما با چنين موضوعات غامضي دست و پنجه نرم مي‌كنند و مشکلات اقتصادی چندبرابر خواهد شد پس بايد فكري كرد.

تهیه‌کننده “روز واقعه” و “میخواهم زنده بمانم” با اشاره به اينكه بايد در سينما گروه همفكري متکی بر بدنه سینما وجود داشته باشد تا درباره مشكلات دور از انتظار تصميم‌گيري‌هاي اساسي انجام دهند می‌گوید: كسي چه مي‌داند ممكن است به‌زودی در تهران کرونازده، سيل بيايد يا زلزله‌اي رخ دهد!؟؟ آيا بايد براي روزهاي بحراني فكري كرد يا اينكه همين طور دست روي دست بگذاريم و كاري نكنيم؟ حداقلش این است که دست‌اندركاران سینما را مانند همه كشورهاي دنيا تحت پوشش بيمه‌ای همه‌جانبه قرار دهند تا در شرايط بحراني به دادشان برسد.

سینماروزان: کرونا همچنان مهمترین اتفاق جامعه ماست و روزی نیست که با شنیدن خبری کرونایی از خواب برنخیزیم و با گفتن و شنیدن درباره کرونا روزمان را به شب نرسانیم.

ولی چگونه میشود با رنج کرونا کنار آمد؟ کیانوش عیاری معتقد است کرونا مصداق ظلم علی‌السویه است و از این حیث هم که شده عین عدالت است؛ در روزگاری که تبعیض از بالا و پایین آن می‌بارد.

کیانوش عیاری با اشاره به فراگیری کرونا در کشور به شرق گفت: اگر به بهانه آنکه نمی‌خواهیم باعث وحشت مردم شویم، پنهان‌کاری ‌کنیم، این مسئله فرصتی‌ خواهد شد برای دروغ‌گویان و پنهان‌کاران که دروغ بگویند. شفافیت اگر تنها راه برون‌رفت از وضعیت فعلی نباشد، دست‌کم می‌تواند مهم‌ترین باشد.

عیاری خاطرنشان ساخت: متأسفانه بخش قابل توجهی از جامعه ایرانی خیلی زود تحت‌تأثیر جوسازی‌ها و فضا قرار می‌گیرند. پاشیدن التهاب بیشتر به این فضا و به این جامعه، اوضاع را بدتر می‌کند و اولین اثر هم در دوران و در عصر فضای مجازی این است که حرف‌های بی‌مورد و اغراق‌آمیز، بدون مطالعه، بدون تحقیق، بیشتر در جامعه گسترده و وحشت عمومی هم بیشتر می‌شود. گرچه اعتقاد دارم به چند درصد از حرف‌هایی که در فضای مجازی زده می‌شود، نباید بی‌اعتنایی کرد و باید آنها را جدی گرفت ولی با وجود چنین بینشی، حتی خود من هم وقتی آنها را می‌خوانم، دچار نگرانی می‌شوم.

کارگردان‌ “شبح کژدم” و “تنوره دیو” ادامه داد: این حرف‌های من شامل جامعه‌ای ا‌ست که در کمال بی‌رحمی نسبت به خود و جامعه، وقتی اسم تعطیلات می‌آید، همه به سمت شمال هجوم می‌برند. جامعه‌ای که در آن تحصیل‌کرده هم هست. این برخوردهای مردم شمالی را هم می‌پسندم که خودشان اقدام به بستن راه می‌کنند. نبايد کار به اینجا برسد. در رابطه با این جامعه چه باید گفت؟ مردمی که بین‌ آنها درس‌خوانده و تحصیل‌کرده و صاحب مقام نیز هست ولی مبادرت به چنین اعمال باورنکردنی‌اي می‌کنند.  از طرف دیگر اگر قرار باشد بگوییم به مردم ایران روحیه دهیم، وقتی مردم ایران روحیه‌ای ندارند و در وحشت کرونا هستند، درواقع از مرگ می‌ترسند که البته ترس از مرگ نیز خیلی طبیعی است. در این جامعه اگر این وحشت‌ها و ترس‌ها هم نباشد و دیگران بخواهند فضا را تلطیف کنند و امید واهی به جامعه بدهند، بیشتر منجر به عدم رعایت هشدارها از سوی مردم خواهد شد. این پارادوکسی ا‌ست که در حال حاضر ما درگیر آن هستیم.

عیاری پیشنهاد خود برای عبور از بحران را چنین بیان کرد:  گمان می‌کنم تنها و تنها راه آن است که همه‌چیز صریح گفته شود؛ اگر به بهانه آنکه ما نمی‌خواهیم باعث وحشت مردم شویم، پنهان‌کاری ‌کنیم، این مسئله فرصتی‌ خواهد شد برای دروغ‌گویان و پنهان‌کاران، برای هرکسی که به نحوی ممکن است منافعش ایجاب کند دروغ بگوید و اگر دستی در قدرت داشته باشد، مثلا دست به احتکار بزند. بنابراین تنها راه را این می‌بینم که همه‌چیز در دسترس دید همه مردم باشد. شفافیت اگر تنها راه برون‌رفت از وضعیت فعلی نباشد، دست‌کم می‌تواند مهم‌ترین باشد. اگر مردم حرف‌هایی را که از رسانه‌ها می‌شنوند، باور کنند، ممکن است اتفاق مثبتی باشد.  کرونا ممکن است دستاوردهایی داشته باشد که رعایت بیشتر بهداشت، آماده‌شدن برای یک دوره چندماهه و شروع یک زندگی جدید و نادیده‌گرفتن عادت‌های مسموم قبلی از جمله مهم‌ترین آنهاست. ما حق نداریم مثل سابق هم زندگی کنیم و در عین حال از خودمان نیز مراقبت كنيم.

عیاری ادامه داد: ناگهان با این مواجه شدیم که «هر دم از اين باغ بری می‌رسد» و ویروس «کرونا» بر سر ما هَوار شد! طبعا توقع ندارید که با وجود این مسائل – و به آن حوادث سقوط هواپیما و… را اضافه کنید- که حالم خوش باشد. طبعا بی‌حوصلگی و نداشتن انگیزه  محصول چنین شرایطي است. با این حال شیوع «کرونا» را می‌توان مصداق «ظلم علی‌السویه»‌ای دانست که عین عدالت است. چون به راحتی می‌تواند همه ما را فرابگیرد؛ ‌فارغ از جنسیت، ملیت، ‌باورمندی و… .  و حالا و امروز باید اختلافات را کنار بگذاریم.

عیاری افزود: امروز باید ثابت کنیم که اهالی سینما به دور از هر اسم و مقامی یک خانواده‌ایم. امروز باید مراقب این خانواده باشیم و بتوانیم دور از دعوا و حاشیه این بحران را پشت سر بگذاریم‌‌‌. آن هم در شرایطی که همه مردم ساکن در پنج قاره جهان با تنوع گسترده قومیتی و فرهنگی و رنگ‌های متفاوت پوست این روزها به حکم ویروس رفتارهایی مشابه دارند. دست‌هایشان را یک جور می‌شویند. مواظب هستند چشم و بینی و دهان و گوششان از برخورد دست نشسته در امان باشد و مدتی خانه‌نشین شوند و به بهانه خوردن بادی به کله‌شان به آسانی خانه را ترک نکنند.  این شباهت‌های رفتاری ولو کوتاه و موقت به هر حال نشان از گوهری پنهان در نهاد انسان است که هرازگاهی به بهانه‌ای از ته به سطح می‌آید که حالا هم از خوف ویروس خود را نشان داده است و واقعا نشان داده که سرشت انسان لزوما دعوا و مرافعه نیست.

سینماروزان: محمد آفريده از مديران خوشنام سينما با نگاهي اخلاقي به بحث بحران كرونا در كشور و با يادآوري عبارت «در خانه بمانيد و مرتب دست‌ها را بشوييد»، مي‌گويد: نه در خانه مانديم و نه دست‌ها را شستيم و وضعيت سينما و فرهنگ ما الان چيزي شبيه به همين اپيدمي ويروس كرونا شده است.

آفریده در گفتگو با اعتماد ادامه داد: شايد اگر بيشتر مراقبت مي‌كرديم، بيشتر دل و ديده‌ها را به آب مي‌زديم و بيشتر با هم مهربان مي‌بوديم هيچ آسيبي به ما نمي‌رسيد. اما قول و قرارهاي‌مان فراموش شد. قرار بود براي رضاي خدا كار كنيم كه نكرديم. قرار بود بدون حب و بغض به همه عادلانه فرصت كار و فعاليت بدهيم كه نداديم، قرار بود به هم اعتماد كنيم كه نكرديم و قرار بود كه همه در دل خانواده و ميان خود مهربان باشيم كه نبوديم، هر چه بيشتر جلو رفتيم، بيشتر دنيا و منافع زودگذر آن ما را از هم جدا كرد. كاش در خانه‌هاي‌مان مي‌مانديم و كاش بيشتر دل و جان‌مان را مي‌شستيم.

به اعتقاد آفریده ريشه اكثر گرفتاري‌هاي‌مان در بي‌اعتمادي است. آفريده مي‌گويد: اگر برنامه‌ريزي‌هاي‌مان در فرهنگ و سينما درست از آب درنمي‌آيد، اگر مديريت‌هاي‌مان پويا و خلاق نيست و اگر منابع، درست و عادلانه تقسيم نمي‌شود بايد ريشه همه اين مسائل را در بي‌اعتمادي گسترده مخصوصا در نگاه متوليان جست‌وجو كرد. ما با اين سرمايه‌هاي خدادادي و اين نيروهاي پيشتاز و اين جوانان خلاق، هيچ نشدني در اين مملكت نخواهيم داشت. بايد همگان ديده‌ها را بشویند و متواضعانه در برابر اين ملت خوب و سرمايه‌هاي پاك و با بركت اين سرزمين زانو بزنند. مطمئن باشيد در آن صورت هيچ آسيبي به اين كشور و اين فرهنگ و اين ملت نخواهد رسيد و بسياري از مشكلات و گرفتاري‌هاي ما برطرف خواهد شد. ما بيش از اين فرصت تاخير نداريم.

سینماروزان: ادامه تولید برخی فیلمها و سریالها علیرغم توصیه به تعطیلی توسط فرماندهان مبارزه با کرونا با تعجب مخاطبان مواجه شده؛ به‌خصوص که کارگروه کرونایی خانه سینما هم در گزارشهایی به‌طور دقیق نام این پروژ‌ه‌ها و عوامل آنها را ذکر کرده ولی همچنان فیلمبرداری برخی از این پروژه‌ها و ازجمله “پایتخت۶” ادامه داشته.

محسن تنابنده بازیگر اصلی و سرپرست نویسندگان در چرایی اصرار بر ادامه تولید “پایتخت6” همزمان با بالا رفتن موج شیوع کرونا به همشهری گفت: طبیعی است که در شرایط شیوع کرونا ادامه تولید سریال خارج از عقل و منطق به نظر میرسد و خیلیها ممکن است با استناد به ما به تولید ادامه دهند ولی ما کار را متوقف نکردیم فقط برای اینکه قول داده بودند سریال باید نوروز99 پخش شود.

محسن تنابنده مدعی شد: کار همکاران ما در سریال “پایتخت6” کمتر از کار کسانی نیست که این روزها از جان گذشته اند(!!) تا به مردم خدمت و با این ویروس مقابله کنند و باید از تک تک عوامل سریال تشکر کنم که در این شرایط کرونایی پای کار ایستادند!!

محسن تنابنده درباره کیفیت داستانی فصل ششم اظهار داشت: فصل ششم “پایتخت” بلحاظ شکل و فرم در تداوم فصول قبل است با این تفاوت که داستان امسال بیشتر مبتنی بر خانواده و شیرین کردن کام مردم است.

تنابنده ادامه داد: فصل ششم شاید مثل فصول قبل زیاد حادثه محور نباشد ولی اتفاقات نرمتر و جذابتری دارد که شیرینی بیشتری برای مردم دارد.

محسن تنابنده درباره احتمال پایان کلی کار “پایتخت” در نوروز99 بیان داشت: اگر با افول اقبال عمومی روبرو باشیم و بفهمیم مردم دوستش ندارند در آن صورت ساخت ادامه سریال لزومی ندارد. به جز این اینکه بتوانیم گروهمان را هم همیشه خوب و باانگیزه و سرحال نگه داریم نیز مهم است. ضمنا پیدا کردن سوژه و ایده های بکر نیز لازم است.

تنابنده تاکید کرد: درنهایت اگر اقبال عمومی باشد سریال را ادامه میدهیم و اگر مردم دوستش داشته باشند ما نیز انرژی میگیریم برای ادامه کار.

سینماروزان/حامد مظفری: در روزگاری که ده‌ها روایت رسمی و نیمه‌رسمی و غیررسمی درباره چگونگی ورود کرونا به ایران و آمار مبتلایان، نقل محافل است و یک نفر هم پیدا نمیشود که بگوید بالاخره کدام راست است و کدام کج، جماعتی پیدا شده‌اند و گله می‌کنند از ساسی مانکن که چرا در قطعه تازه اش “دکتر”، کتاب‌نخوانی را توصیه میکند یا اینکه چرا اندی و رفقای لس‌آنجلسی در عربستان سعودی کنسرت می‌گذارند؟؟

به گزارش سینماروزان چرا توصیه‌های ساسی به شات زدن و آواز خوانی اندی و ابی و شادمهر در عربستان، به مساله این جماعت بدل شده؟

مگر ساسی مانکن، مجری برنامه “کتاب باز”رسانه ملی است که از او انتظار دارند کتاب نخوانی را جار نزند ؟ و مگر اندی و ابی و لیلا و بقیه خوانندگان لوس‌آنجلسی، عوامل فلان پروژه ارگانی‌اند که انتظار دارند در عربستان نخوانند؟؟

وقتی لو رفتن(؟!) چت خصوصی یک مجری زن آن طرفی، مشخص می‌سازد که بازیگر ارگانی پروژه‌های متصل به بیت المال، در تمام روزهایی که برای هموطن بخت برگشته، ژست ارزشی گرفته به صورت پنهانی مشغول لیسیدن پاچه این مجری زن بوده، اینکه ساسی خودش را جار میزند و ابی و شهرام شب پره کاری را میکنند که به نفع خودشان است، محل مناقشه نیست!

مگر آن که مناقشه سازی بر سر ساسی و اندی و شهرام بخشی از مسیری انحرافی باشد که برای کاستن از موج خبرسازی مرتبط با کرونا راه افتاده! بخصوص که هم رپر مطبوع راستیها و هم یک مدیر حامی ارگان مطبوع(!) راست نیز خیلی زود وارد این مناقشه شده اند ولی مشکل آنجاست که تلورانس انحراف این مسیر از کرونا، زیر ده درجه است و زودتر از حد تصور باز کرونا و کرونا و کرونا ست که از چشم تا گوش و دست و پای ملت را نشانه می‌رود. پس لطف کنید و این یک بار را بی‌خیال انحراف اذهان شوید تا بی‌لاپوشانی بفهمیم کرونا چه بر سرمان آورده؟

سینماروزان: تعطیلی دامنه‌دار سینماها به‌خاطر شیوع کرونا حالا حالاها ادامه دارد و بعید است که به این زودی‌ها هم سینماها باز شوند.

تعطیلی سینماها باعث شده شوراهای پروانه ساخت هم تعطیل شده و تا اطلاع ثانوی هیچ پروانه ساختی صادر نشود ضمن اینکه فرمانده مدیریت کرونا هم توصیه اکید کرده به تعطیلی پروژه‌های سینمایی.

در این اوضاع هنوز مشخص نیست که چرا زیرمجموعه‌های دولتی سینما که اغلب خروجی مشهودی ندارند جز توزیع پول برای تولید همچنان باید برقرار باشند؟؟

از بنیاد سینمایی فارابی تا مرکز گسترش و انجمن سینما جوانان از جمله زیرمجموعه‌های سازمان سینمایی هستند که بخش عمده فعالیت‌شان یا برگزاری جشنواره است یا توزیع بودجه برای تولید فیلم بلند، مستند و کوتاه.

وقتی سینماها تعطیلند و شورای پروانه ساخت هم معلق شده امکان تولید فیلم مجوزدار وجود ندارد و وقتی مجوز برای تولید فیلمی وجود نداشته باشد که فارابی، مرکز و انجمن سینمای جوانان هم نمیتوانند بودجه‌ای توزیع کنند برای توزیع. بماند که بخاطر شیوع کرونا تا اطلاع ثانوی برگزاری هرگونه جشنواره هم غیرممکن است.

در این شرایط بهتر نیست این ارگانها هم تا اطلاع ثانوی تعطیل شوند تا هم در چرخه انتقال کرونا، اختلال ایجاد شود و هم در هزینه آب و برق و گاز و صرف غذا و چای صرفه‌جویی شود؟؟؟

سینماروزان: هرچقدر هم که فرمانده مدیریت کرونا و کارگروه مدیریت کرونا در سینما و تلویزیون از لزوم تعطیلی پروژه‌های درحال تولید بگویند ولی نه مدیران ارشاد و نه روسای تلویزیون، حکمی ضربتی برای تعطیلی پروژه‌های در حال تولید نمی‌دهند و کار به جایی رسیده که کارگروه مدیریت کرونای خانه سینما به ادعایی درباره ابتلای عوامل یک سریال در حال تولید به کرونا پرداخته است.

متن اطلاعیه کارگروه مدیریت کرونای خانه سینما که ناظر بر این ادعا است را بخوانید:

متأسفانه به رغم اقدامات فردی و اجتماعی بسیاری از هم‌میهنانمان، انتشار ویروس کرونا همچنان در ابعادی گسترده‌تر و روزافزون ادامه دارد و بسیج امکانات و زحمات و فداکاری‌های شبانه‌روزی کارکنان مراکز درمانی به قدر کافی حریف این بیماری مهلک نشده است.

چاره‌ای نیست جز رعایت جدیِ نکاتی که در سطح ملی و جهانی توصیه می‌شود؛ از جمله، پرهیز از تجمع در محیط‌ها و شرایطی که مستعد انتقال این ویروس هستند.
پیش از این نیز مصرانه درخواست کرده‌بودیم تا با توقف تمامی پروژه‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی از خطر ابتلای همکارانمان و به تبع آن، خانواده‌ها‌یشان و افراد دیگر به این بیمار ی بکاهیم.

برخلاف این ادعا که مراقبت‌های ویژهٔ بهداشتی و اقدامات معمول، تضمینی برای رفع این خطر است و می‌توان محیط های فیلمسازی و تولید سریال را تحت کنترل داشت، معتقدیم هشدارهای جناب آقای دکتر زالی، فرمانده عملیات مدیریت بیماری کرونا در تهران، مبنی بر خطرناک بودن چنین شرایط و محیط‌هایی، کاملاً به‌جا، ضروری و لازم‌الاجراست.

ضمن اظهار نگرانی دوباره از خطر انتشار این بیماری در میان همکاران حاضر در پروژه‌های متعددی که همچنان به کار خود ادامه می‌دهند، به منظور آگاهی افکار عمومی، خود را موظف دانستیم نمونه‌هایی از بروز این بیماری و احتمال شیوع آن در میان اهالی شاغل در این عرصه را به صورت مستند گزارش کنیم. با این امید که شاهد موارد حادتری نباشیم که حاصلش افسوس و دریغ باشد و بس.

«گزارش اول»
در جریان تولید یک سریال تلویزیونی، یکی از اعضای گروه که موظف بود هر روز در صحنه حاضر باشد از تاریخ ۷ اسفند احساس بیماری می‌کند.
پس از مراجعه به پزشک و تشخیص مشکلات گوارشی ناشی از یک‌ نوع ویروس، تحت درمان قرار می‌گیرد و از این به بعد یک روز در میان به محل فیلمبرداری می‌رود.
۱۴ اسفند بیماری شدت می‌گیرد و ناگزیر از استراحت در خانه می‌شود.
۱۶ اسفندبه دلیل سرفه‌های شدید دوباره به بیمارستان مراجعه می‌کند و پس از انجام سی‌تی‌اسکن ریه و اعلام ابتلا به بیماری کرونا بستری می‌شود.
پس از دو روز به خانه منتقل می‌شود و در قرنطینهٔ خانگی درمان ادامه می‌یابد.
تهیه‌کننده همزمان با بستری شدن او در بیمارستان از بیماری او مطلع می‌شود. فیلمبرداری بدون وقفه ادامه پیدا می‌کند، درعین حال ضدعفونی کردن لوکیشن ومعاینهٔ روزانهٔ افراد نیز انجام می‌گردد که گویا محدود است به سنجش حرارت بدن و بررسی نشانه‌های بالینی.
با توجه به اینکه ویروس کرونا در صورت انتقال ممکن است تا حدود دو هفته به صورت نهان در بدن افراد باقی بماند و سپس آشکار شود، این احتمال وجود دارد که به رغم اقداماتِ مراقبتی، بیماری کرونا از طریق همکاری که قبلاً مبتلا به بیماری شده است و یا حتی از سوی افراد دیگری خارج از گروه، برخی از عوامل را گرفتار سازد.

در این گزارش به درخواست همکاری که شرح مختصر ابتلایش به بیماری کرونا داده شد نام او و سریالی که در تولید آن حضور داشت ذکر نشده است. اسناد و مدارک مرتبط با این گزارش در ستاد موجود است و در صورت لزوم منتشر خواهد شد.

سینماروزان: راه‌اندازی کارگروه و شورا در ساختار دولتی سینمای ایران، سنتی دیرینه است و هرچقدر هم که در ریاست سینما تغییر ایجاد می‌شود ولی نه تنها از راه‌اندازی کارگروه دست نمی‌کشند که باز کارگروه تازه‌ای راه می‌اندازند.

به‌تازگی و تازه سه هفته بعد از تعطیلی سینماها به‌خاطر کرونا، کارگروهی تازه توسط حسین انتظامی راه افتاده؛ این بار به بهانه بررسی آسیب‌های کرونا!!

فارغ از اینکه در دوران شیوع کرونا اغلب شهروندان دعوت می‌شوند به دوری از اجتماعات، ولی سازمان سینمایی به‌جای نظرسنجی الکترونیک از سینماگران مجرب برای حل زیان‌های وارده به سینما، باز محفلی برای اجتماع افراد راه می‌اندازد جای پرسش است.

باز اگر در همین کارگروه تازه هم بدنه سینما بودند که دعوت به همفکری می‌شدند جای امیدواری بود ولی وقتی بخش عمده کارگروه سینمایی کرونا هم از مدیران و کارمندان ارشاد و سازمان سینمایی هستند و فقط یک سینماگر در کارگروه حضور دارد، مشخص است که نمی‌توان امیدواری چندانی هم به خروجی چنین شوراهایی داشت.

از سوی رییس سازمان سینمایی، سید محمدمهدی طباطبایی نژاد، محمود اربابی و رمضانعلی حیدری خلیلی معاونان سازمان ، منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما، سید حسین سیدزاده مدیرعامل صندق اعتباری هنر و سید غلامرضا موسوی تهیه کننده به عنوان اعضای «کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما» معرفی شدند که بخش عمده آنها نیروهای متبوع ارشاد و سازمان هستند که در همان حیطه مدیریتی خویش هم عملکردشان مناقشه‌برانگیز بوده است.

فقط درنظر بگیرید مدیران خانه سینما و صندوق اعتباری هنر که یکی بخاطر عدم شفافیت در چگونگی توزیع عیدی میلیاردی۹۸ ارشاد میان سینماگران و دیگری بخاطر بی‌کفایتی شرکتی که برای بیمه تکمیلی درمان سینماگران انتخاب شده در همه ماههای گذشته مدام با انتقاد روبرو بوده‌اند، وارد کارگروه بررسی آسیبهای کرونا هم شده‌اند!!

این پرسش هم به‌مانند تمام کارگروههای دیگر سازمان به قوت خود باقیست که چرا یک بار درباره حق‌جلسه اعضای این گونه کارگروهها هیچ شفاف‌سازی صورت نمی‌گیرد؟؟

سینماروزان: همزمان با شیوع کرونا در ایران شبکه‌های مختلف رادیویی و تلویزیون به‌طور مدام به مردم تاکید کرده‌اند که جز در مواقع ضروری و آن هم به صورت محافظت‌شده از خانه خارج نشوند ولی در عین حال این توصیه، تناقضاتی هم داشته که رسانه اصلاح‌طلب “اعتماد” آنها را برشمرده است.

متن شواهد “اعتماد” بر تناقضات کرونایی تلویزیون را بخوانید:

صداوسيما همين لحظه مي‌تواند آمار دهد كه روزانه ده‌ها ساعت برنامه‌سازي درباره اطلاع‌رساني و خبررساني نسبت به ويروس كرونا داشته است؛ از بخش‌هاي مختلف خبري و گزارش‌هاي متعدد گرفته تا برنامه‌هاي خانوادگي، پزشكي، صبحگاهي، شبانگاهي و حتي علمي و… كه هر روز به نوعي به ويروس كرونا مي‌پردازند، اما چرا هنوز جاده شمال شلوغ‌ترين مسير جاده‌اي است يا چرا هنوز مردم در خيابان‌ها و فروشگاه‌ها به ‌شدت در حال خريد و تردد هستند. چرا عمق فاجعه صرفا براي درصد كمي از مردم كه آنها هم حتي ممكن است اخبار را از شبكه‌هاي مجازي دريافت كنند بيشتر آشكار شده است؟ با سه نمونه از نحوه عملكرد صداوسيما درباره ويروس كرونا مي‌توان گفت كه چرا سياستگذاري صداوسيما در اين باره نافذ و موثر واقع نمي‌شود!

1-اولين و مهم‌ترين ويژگي ويروس كرونا قدرت شيوع آن است. اين روزها همه پزشكان و مشاوران حوزه بهداشت در ايران و جهان مردم را به ماندن در منازل خود توصيه مي‌كنند. خود تلويزيون هم بارها در برنامه‌ها اعلام مي‌كند كه مردم از منازل خود تا حد امكان و جز به ضرورت خارج نشوند. اما درست در كنار همه اينها يك برنامه رپرتاژي در تلويزيون كه تقريبا به‌طور شبانه چند دقيقه‌اي روي آنتن است مردم را به خريد رفتن از يك فروشگاه تشويق مي‌كند، چراكه جنس‌هاي آن تخفيف‌هاي خوبي براي مردم دارد.

مجري اين برنامه در يكي از قسمت‌ها در حالي كه همان ابتدا مردم را از رفتن به سفر پرهيز مي‌دارد درست دقايقي بعد آنها را به خريد از فروشگاه مورد نظر تشويق مي‌كند و گويي منافع صداوسيما در اينجا نسبت به منافع مردمي به گونه‌اي ارجحيت پيدا مي‌كند كه همه توصيه‌هاي قبلي را كنار مي‌زند. مخاطب هم با ديدن اين برنامه به راحتي همه توصيه‌هاي مربوطه نسبت به خروج از منزل و قرنطينه را به فراموشي مي‌سپارد و مي‌بيند كه چطور شهروندان با در نظر گرفتن مراتب بهداشتي كه اينجا بيشتر مي‌تواند ويتريني به نظر برسد وارد فروشگاه شده و خريد مي‌كنند. بحث «تعارض منافع» يكي از همان نقاط كوري است كه به راحتي مي‌تواند پشتوانه يك حركت جمعي و سياستگذاري‌هاي رسانه‌اي را بر باد دهد و اينجا تعارض منافع عمومي مردم با منافع صداوسيما مانع از اين نشده است كه اين سازمان كلان حداقل در اين چند روز كه كشور با بحران كرونا مواجه است و تنها در شهر تهران بيش از هزار نفر مبتلا شده‌اند از منافع مادي خود چشم‌پوشي كند.

2-از اولين اقدامات تلويزيون براي حضور مردم در خانه‌ها و توجه به قرنطينه‌هاي خانگي اعلام پخش چند سريال تلويزيوني از شبكه‌هاي مختلف سيما بود؛ سريال‌هاي مرد «هزار چهره»، «خانه به دوش»، بازپخش «خندوانه» و پخش فيلم‌هاي سينمايي، مهم‌ترين آثار در نظر گرفته شده براي اين ايام تا پايان سال بود كه سريال‌ها به دهه 80 و عمده آثار جزو تكراري‌هاي 10 بار بازپخش شده تلويزيون در شبكه‌هاي مختلف بوده‌اند. اين رويكرد چه با هدف ماندن مردم در منازل و چه با هدف روحيه‌بخشي و سرگرمي‌سازي صورت گرفته باشد، نتوانست در اين مدت به خروجي مناسبي برسد. از اساس هم نشان داد تلويزيون با پخش تكراري‌هايي كه بارها سراغ آنها رفته است ماجرا را نه تنها جدي نگرفته، بلكه مثل خيلي از مناسبت‌هاي ديگر كه به پخش فيلم و سريال اقدام مي‌كند سياستي عادي در زماني عادي است.

3- گفته‌اند كه «دوصد گفته چون نيم كردار نيست» حالا هر قدر هم كه تلويزيون در برنامه‌هاي مختلف به مردم بگويد از اجتماعات بپرهيزيد، فاصله يك و نيم تا دو متري را حفظ كنيد، هر يك نفر ناقل كرونا مي‌تواند تا 11 نفر را مبتلا كند و چه و چه… وقتي خود تلويزيون در برنامه‌اي مثل «دورهمي» حداقل‌هايي مثل فاصله و كمتر كردن جمعيت را رعايت نكند مخاطب هم اين توصيه‌ها را جدي نمي‌گيرد. صد البته كه ضبط «دورهمي» كه يكي از برنامه‌هاي پرطرفدار است، اقدام خوبي در روزهاي بي‌محتوايي سيماست و قطعا همه ويديوي پشت صحنه برنامه در ضدعفوني كردن استوديو را ديده‌اند اما براي راحت شدن خيال‌شان همين كافي بود؟ آيا بهتر نبود به جاي نشاندن مردم يك صندلي در ميان فاصله بيشتري ميان افراد حفظ مي‌شد؟ يا از ورود برخي ميانسالان به برنامه جلوگيري مي‌شد؟ يا قوانيني براي استفاده اجباري همگان از دستكش لحاظ مي‌شد؟ اتفاقاتي كه باعث شود زنجيره انتقال بيماري كرونا در يك اجتماع مردمي به صفر برسد!

همه اين موارد نشان مي‌دهد تلويزيون در جدي گرفتن اپيدمي كرونا كه اين روزها در همه جهان همه‌گير شده است، متناقض عمل مي‌كند! تناقضي كه خروجي آن مانع خواهد شد مخاطب هم جدي‌اش بگيرد و گويي بيشتر از اينكه مخاطب بايد كرونا را جدي بگيرد اين خود تلويزيون است كه بايد اين ويروس منتشر شده در جهان را جدي بگيرد.

سینماروزان: بالاخره بعد از هشدارهای مختلف برخی از سینماداران و پخش‌کنندگان درباره زیان‌های وارده در نتیجه تعطیلی کرونایی سینماها، سازمان سینمایی از تنظیم پیش‌نویس بسته‌ای حمایتی برای جبران ضرر و زیان سینما خبر داد.

پیش‌نویس بسته حمایتی سازمان در بیست بند تنظیم شده و طبق اعلام روابط عمومی سازمان، اهم این بسته، حیطه‌های زیر را دربرمی‌گیرد:

–تخصیص نوبت‌های نمایش فیلم به صورت شبانه

— افزایش زمان نمایش فیلم‌های پرفروش

–افزایش روز‌های نیم بها با هدف رشد ضریب اشغال

— تغییر بازپرداخت وام سینماگران و بخشودگی جرایم دیرکرد از سوی صندوق اعتباری هنر

هرچند فعلا فقط با پیش‌نویس بسته حمایتی روبروییم ولی از همین پیش‌نویس هم کاملا مشخص است که سازمان برای جبران مستقیم ضرر و زیان وارده به سینماداران، پخش‌کنندگان و صاحبان آثاری که به‌خاطر کرونا، فرصت اکران را از دست داده‌اند، هیچ برنامه‌ای ندارد.

آنچه تاکنون از فحوای کلام تمامی سینماداران و پخش‌کنندگان متبادر شده، انتظار آنها از ارشاد برای جبران مستقیم زیانهای مالی ناشی از کرونا است و نه حمایت‌هایی کاملا غیرمستقیم که به این سادگیها، زیان‌های آنان را جبران نخواهد کرد.

چرا سازمان سینمایی به جای کاستن از تلفات بودجه در زیرمجموعه‌های متعددش و کمک مستقیم به سینماداران، در مسیری کاملا غیرمستقیم پا گذاشته؟؟

اینکه وعده اکران شبانه به سینماداران را در روزهای بعد از بازگشایی می‌دهند می‌تواند جبران خسارت هنگفتی باشد که در شب عید به آنها وارد آمده؟؟؟ یا‌ افزایش زمان اکران فیلمهای پرفروش که پیشتر نیز وجود داشته چه فایده‌ای دارد به حال سینمادار بخش خصوصی که در آخرین ماه سال باید به پرسنلش هم حقوق بدهد و هم عیدی و هم سنوات؟؟

عین این پرسش درباره افزایش زمان عرضه بلیتهای نیم‌بها هم وجود دارد؛ مساله آنجاست که تعطیلی دامنه‌دار سینماها به‌خاطر کرونا، رغبت مخاطب به سینما رفتن حتی بعد از بازگشایی را هم به شدت کاهش می‌دهد و این یعنی ضرر پشت ضرر و با افزایش روزهای بلیت نیم‌بها هم جز افزودن بر دامنه ضرر سینمادار-پخش‌کننده-صاحب اثر ، اتفاقی دیگر نخواهد افتاد.

خواسته سینماداران-پخشکنندگان-صاحبان آثار از حسین انتظامی واضح است؛ آنها جبران مستقیم ضرر مالی را انتظار دارند! چرا انتظامی کاملا مستقیم به فکر جبران زیان‌های آنها نیست؟؟

آیا این سینماداران حتی به‌اندازه صاحبان برخی نشریات کاغذی که اثری از آنها در کیوسک نیست و باز یارانه کاغذ می‌گیرند هم کارکرد فرهنگی ندارند که جبران مستقیم ضرر و زیان مالی هم از آنها دریغ می‌شود؟؟

سینماروزان: تعطیلی ادامه‌دار سینماها به‌دلیل شیوع کرونا، مدیران فرهنگی را بیش از قبل متوجه ظرفیت‌های شبکه خانگی کرده ولی چه فایده که این توجه بعد از بی‌توجهی کامل سالهای اخیر به فعالان شبکه خانگی روی داده است.

اخیرا عباس صالحی وزیر ارشاد از عرضه روزانه یک فیلم در شبکه خانگی برای سرگرم‌سازی مخاطبان گرفتار قرنطینه گفت و همین ادعا، واکنش یک فعال شبکه خانگی را موجب شده.

شهاب کاظمی مدیرعامل موسسه گلرنگ‌رسانه که در ماههای اخیر چندین عنوان فیلم را به شبکه خانگی ارائه داده با تعریض به ادعاهای وزیر اظهار داشت: هر روز شاهد پخش مکرر تازه‌ترین عناوین خانگی به‌صورت قاچاق از شبکه‌های قارچ‌گونه ماهواره‌ای و کانالهای معلوم‌الحال و منفعت‌طلب تلگرامی هستیم. صرف نظر از زیانهای مالی این‌چنینی، در شرایط بحرانی و رکود اقتصادی صنف ویدیورسانه، الان بحث صیانت از جان و سلامتِ پرسنل زحمتکش این صنف مهجور در مقابله با کرونا هم میان است.

شهاب کاظمی ادامه داد: واقعا جای تاسف دارد که در این شرایط سخت و به بهانه حفظ نشاط اجتماعی(؟!) پرسنل موسسات ویدئورسانه، شرکتهای پخش و دست اندرکاران عرضه باید در معرض خطر و بیماری قرار بگیرند تا مدیران پز “هر روز یک فیلم” را دهند؟؟

مدیرعامل گلرنگ‌رسانه تاکید کرد: چنانچه این شرایط پرخطر در روزهای آتی نیز ادامه پیدا کند، قطعا توزیع عناوین نمایش خانگی متوقف و به بعد از شرایط اضطراری موکول خواهد شد ولی پرسش آنجاست که آیا جناب وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی که خواستار فعالیت و توزیع روزمره شبکه نمایش خانگی است، از زیرساختها، موانع و زیانهای کرونایی که فعالان تولید و توزیع شبکه خانگی را تهدید می‌کند، آگاهی دارند؟! اگر هم که مقصودشان پخش آنلاین است که باید بدانند به‌واسطه کم‌کاری در صیانت، سود اصلی این پخش به جیب قاچاقچیان مجازی میرود.

کاظمی یادآور شد: مدیرانی که در بحران تعطیلی کرونایی سینما، تازه یادشان افتاده که میتوانند به شبکه خانگی تکیه کنند چرا در تمام این سالها و با وجود دریافت کلی بودجه به بهانه صیانت ، در ریشه‌کن کردن قاچاق مجازی محصولات خانگی که نفس موسسات خانگی را گرفته، ناکام ماندند؟؟؟ آیا اگر زودتر از اینها به داد موسسات خانگی می‌رسیدند حالا پزشان در تکیه به شبکه خانگی، منطقی‌تر نبود؟؟

سینماروزان: منوچهر محمدی تهیه کننده پیشکسوت سینما با انتقاد از انفعال در ارشاد در مساله زیان وارده به سینماداران در نتیجه تعطیلی کرونایی سینماها، پیشنهاد تعطیلی جشنواره موسوم به جهانی فجر و استفاده از منابع میلیاردیش جهت جبران خسارت هنگفت سینماداران را داد.

تهیه‌کننده فیلم‌های «مارمولک»، «ارتفاع پست» و «طلا و مس» درباره ضررهای وارد شده به مشاغل به طور اختصاصی درباره سینماها به ایسنا گفت:  سال ۹۸، از جنبه‌های مختلف سال خیلی خوبی برای سینمای ایران نبود و اهالی سینما بویژه کسانی که صاحب سالن هستند به امید سال ۹۹ و نوروز بودند که متاسفانه با این اتفاق روبرو شدند. اگر بخواهیم روی اعداد و ارقام صحبت کنیم باید بگویم فارغ از اینکه سینماها دایر باشند یا تعطیل، هر صندلی به طور متوسط بین ۲ هزار تا ۲۵۰۰ تومان برای صاحب سالن هزینه می‌برد که شامل هزینه‌های مربوط به پرسنل، حقوق، بیمه، شارژ و سایر هزینه‌هاست. چنین عددی را اگر در تعداد صندلی‌های مجموعه ضرب کنیم به راحتی متوجه می‌شویم که حتی اگر نخواهیم دست به تعدیل نیرو بزنیم، با چه رقم‌هایی مواجه هستیم. البته تا جایی که من خبر دارم اکثر سینماداران نه تنها تعدیل نیرو نکردند، بلکه حقوق اسفند را به‌رغم مضیقه شدیدی که وجود داشته پرداخت می‌کنند، آن هم در شرایطی که این حقوق اسفند شامل عیدی و پاداش سنوات و در واقع معادل چهار ماه حقوق است و فشار سنگین به صاحبان سینماها وارد می‌کند.

این سینمادار یادآور شد: در سال‌های گذشته وقتی حوادث و بلایای طبیعی نازل شدند، دولت بلافاصله در حوزه‌های مختلف وارد عمل شد و حداقل یک کمیته ویژه تشکیل می‌داد تا بر اساس آن ضرر و زیانی که مثلا به بخش‌های کشاورزی و صنعت وارد شده را جبران کند؛ بخشی از این کمک به شکل پرداخت نقدی بود، بخشی به شکل پرداخت وام با سود بانکی اندک و بخشی هم کمک‌های دیگر. در این اتفاق اخیر آن‌طور که از شواهد و قراین برمی‌آید به احتمال بسیار زیاد تا اواخر فروردین همچنان ماجرا ادامه‌دار است  و این دو ماه که برای صاحبان سینماها محل تامین کسری هزینه‌های ماه‌های آینده مثل محرم و صفر و ماه رمضان هم بود، از دست می‌رود. این شرایط یکی از اتفاقات نادر و سخت سینماست و اگر دولت به کمک سینماداران نیاید مشکلات عدیده‌ای را می‌توان پیش‌بینی کرد از جمله اینکه برخی سالن‌ها تصمیم بگیرند طور کامل تعطیل شوند که با توجه به ناوگان کوچک سینمای ایران ضرر بزرگی به صنعت سینمای کشور وارد خواهد شد.

او گفت:  اتفاق دیگر ممکن است تعدیل نیرو باشد و در شرایطی که کشور ما هم با تورم بالا و هم رکود سنگین و بیکاری فزاینده مواجه است، اقدام خوبی نخواهد بود پس لازم است دولت چاره‌اندیشی کند. توصیه من این است که دولت بخصوص وزارت ارشاد هر چه سریعتر در روزهای باقیمانده سال تصمیم جدی بگیرد. یکی از کارهایی که می‌تواند انجام دهد حداقل این است که با توجه به تاخیر در تغییر زمان جشنواره جهانی فیلم فجر، منابع میلیاردی که برای آن جشنواره بوده را به جبران ضرر و زیان این بخش اختصاص دهند. چه اشکالی دارد یک سال جشنواره را با توجه به این شرایط برگزار نکنیم و منابعش را به “اساس” سینما و حفظ آن اختصاص دهیم؟
 

منوچهر محمدی گفت: نکته بعدی این است که اکران زمستان که شامل بهمن و اسفند می‌شد عملاً از بین رفته و اکران عید هم به طریق اولی از بین می‌رود. اگر این ماجرا ادامه پیدا کند احتیاج است که حداقل با صنف‌های مرتبط مثل تهیه‌کنندگان، پخش کنندگان و سینماداران جلساتی برگزار شود تا چاره اندیشی صورت گیرد وگرنه با یک آشفتگی در این زمینه مواجه خواهیم شد و مشکلاتی بروز خواهد کرد که حل آن به نظرم پیچیده خواهد بود. اصلا برای من اسباب تعجب است که در این روزها ارشاد در یک سکوت و سکون به سر می‌برد و انگار هیچ فعالیتی در آن نیست. در حالی که قاعدتا می‌توانستند در این مورد جلساتی را تشکیل دهد که لزوما به این معنا نیست به شکل فیزیکی باشد ولی باید زودتر چاره‌اندیشی شود.
او با اشاره به تعدد آراء و سلایق در سینما تاکید کرد: فکر می‌کنم دوران پساکرونا، مجموعه‌ای از اختلافات و مشکلات را در سینما به وجود آورد که خودش داستان مفصلی خواهد بود.

محمدی در بخشی دیگر از صحبت‌های خود ادامه داد: نکته مهم دیگر این است که بالاخره این ویروس از ایران خواهد رفت و اعلام می‌کنند بازگشایی سینماها اشکالی ندارد، ولی چگونه باید اعتمادی را برای مخاطب ایجاد کرد که مجدداً به سینماها برگردد؟ چون مطمئنا تا وقتی مردم به درجه‌ای از اعتماد روحی و روانی نرسند، سینماها باید با حداقل ظرفیت شروع به کار کنند و این باز هم خودش یک ضرر است، براین اساس دامنه این ضرر و زیان را باید تقسیم بندی کنیم و برای هر دوره‌ای از این تقسیم بندی هم برنامه، هم راهکار و هم روش‌های خاصی طراحی کنیم. مثلاً اگر وظایفی برعهده سالن‌دارهاست از نظر ایمنی و مسائل بهداشتی اقدام شود اما به نظرم همه چیز  در یک سکوت و سکون غیرقابل باور رفته و این‌ها چیزی نیست که برعهده وزارت بهداشت بگذاریم، اساساً حوزه تخصصی وزارت بهداشت نیست که برای سینما و وضعیت اکران آینده تصمیم بگیرد بلکه باید در یک ترکیب صنفی و دولتی بررسی شود.

وی در پاسخ به اینکه آیا مانند آنچه در ایتالیا در پیش گرفته شده و سینماها با رعایت تمهیداتی مثل کم کردن مخاطب همچنان باز هستند، نمی‌شد در ایران هم اینطور عمل کرد؟ گفت: مسئله اینجاست که اگر ما سینماها را با یک سوم مخاطب باز کنیم، سوی دیگر ماجرا به تهیه کننده برمی‌گردد که آیا راضی می‌شود فیلمش را در این شرایط اکران کند؟ چون تفاوت کشور ما با جایی مثل ایتالیا این است که در ایتالیا بیش از ۷۰ درصد فیلم هایی که روی پرده می‌روند محصول آمریکا هستند و با قیمت نازلی تهیه می‌شوند ولی در اینجا تهیه‌کننده حساب می‌کند که اگر فیلمش را در زمانی مثل نوروز با حداکثر ظرفیت اکران کند، احتمال اینکه سرمایه‌اش برگردد باز هم کمتر از ۵۰ درصد است.

او افزود: همه این‌ها را می‌گوییم اما متاسفانه علائم و نشانه‌هایی مبنی بر ایجاد کارگروه یا تصمیم گیری در این باره دیده نمی‌شود و انگار همه چیز در کماست، چون اگر هم کاری انجام شده حداقل خبری به ما نرسیده است. بنابراین دوستان بدانند این دوران سپری می‌شود و در نهایت ما می‌مانیم و حجم زیادی مشکل که اگر فکری نشود، به جز اینکه رابطه جامعه سینمایی و دولت تیره‌تر از قبل شود نتیجه دیگری باقی نمی‌ماند.

سینماروزان/کیوان بهارلویی: علیرغم همه شایعات مرتبط با تعطیلی پروژه های سینمایی و تلویزیونی بخاطر کرونا ولی همچنان چندین و چند پروژه سینمایی و تلویزیون حتی با ابتلای برخی عوامل به کرونا، کار خود را ادامه می‌دهند و جالب که مقامات تلویزیون هم از برخی پروژه‌ها حمایت کرده‌اند!!!

به تازگی کارگروهی برای مدیریت کرونا در پروژه‌های تصویری راه افتاده و این کارگروه نیز با رد شایعات تعطیلی، آمار تکان‌دهنده‌ای هم از بی‌توجهی پروژه‌ها به هشدارهای کرونایی ارائه داده.

دانش اقباشاوی رییس صنف دستیاران کارگردان که سخنگویی کارگروه مدیریت بحران کرونا را برعهده گرفته گفت: روز اول اسفند که درباره ویروس کرونا اعلام عمومی انجام شد، انجمن برنامه‌ریزان و دستیاران کارگردان سینما اولین اطلاعیه خود را همراه با توصیه‌های وزارت بهداشت به تمام اصناف سینمایی ابلاغ کرد. در ادامه با همکاری هیات‌مدیره خانه سینما و همراهی همایون اسعدیان به عنوان رییس هیات‌مدیره این تشکل، اطلاعیه اول منتشر شد که طی آن پیشنهاد تعطیلی پروژه‌های تصویری برای رعایت نکات ایمنی و حفظ سلامت افراد حاضر در آن پروژه‌ها مطرح شد. سپس ۲۳ صنف سینمای ایران در نامه‌ای از هیات‌مدیره خانه سینما خواستار توقف پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی با همکاری وزارتخانه‌های بهداشت، کار و ارشاد (سازمان سینمایی) و صدا و سیما شدند.

او در ادامه گفت: در این اثنا ما به عنوان چند صنف خانه سینما به شکل خودجوش پروژه‌های مختلف را که در حال فیلمبرداری هستند، رصد کردیم و به جمع‌آوری اطلاعات آن‌ها پرداختیم و متوجه شدیم در حال حاضر ۲۷ پروژه در اقصی نقاط ایران در حال فیلم‌برداری هستند که سه پروژه به شکل داوطلبانه، فیلم‌برداری خود را لغو کردند ولی ۲۴ پروژه به شکل قطعی در حال کار هستند. پیگیری‌های ما نشان می‌دهد برخی از پروژه‌ها نکات بهداشتی را رعایت می‌کنند که جای خوشحالی دارد، ولی در این میان متاسفانه دو پروژه به لحاظ امنیت بهداشتی، به شدت وضعیت نگران‌کننده‌ای دارند و ما در هفته گذشته از طرف غلامرضا موسوی، رییس شورای‌عالی تهیه‌کنندگان سینما و همچنین از طریق هیات‌مدیره خانه سینما به این پروژه‌ها تذکر جدی دادیم.

او با ابراز نگرانی از وضعیت این دو پروژه تاکید کرد: این پروژه‌ها شرایط خطرناکی دارند و این وضعیت خطرناک تنها به اعضای خانه سینما که درگیر آن‌ها هستند، محدود نمی‌شود، چراکه در این پروژه‌ها افراد دیگری نیز حضور دارند و علاوه بر این‌ها هر یک از این افراد با خانواده خود نیز در ارتباط هستند و رفت و آمدهای دیگری هم دارند و می‌بیینم که به‌راحتی می‌توانند ناقل ویروس باشند.

سخنگوی کارگروه مدیریت بحران کرونا در سینما از پراکندگی پروژه‌های تصویری در سراسر کشور به عنوان دیگر عامل نگران‌کننده یاد کرد و افزود: اگر تمام این پروژه‌ها در تهران مستقر بودند، راحت‌تر می‌شد کنترل کرد، ولی این پراکندگی هم به‌شدت نگران‌کننده و خطرناک است.

سینماروزان: از همان اولین روزهای تعطیلی سینماها به‌خاطر جلوگیری از شیوع کرونا بر ضرر و زیان وارده به سینماها و صاحبان آثار درنتیجه این تعطیلی اشاره کردیم و وقتی این تعطیلی امتداد یافت، افزایش ضرر و زیان را گوشزد کردیم.

به‌دنبال هشدارهای سینماروزان هم رییس انجمن سینماداران و هم سخنگوی شورایعالی اکران بر از دست رفتن اقتصاد سینما در نتیجه این تعطیلی تاکید کردند و از مدیران بالادستی خواستار تصمیم‌گیری برای جبران ضرر و زیان وارده شدند.

واقعیت هم همین است که به‌هرحال بخشی از سالنهای سینمای ایران دراختیار بخش خصوصی است و تعطیلی سینماها، مشکلات بخش خصوصی لاغر سینما را بیشتر و بیشتر خواهد کرد. یعنی برخلاف بخش دولتی چاق سینمای ایران که این تعطیلی‌ها کمترین تاثیری به‌حالش ندارد، بخش خصوصی سینما و سینماداران درنتیجه این تعطیلی به سمت لهیدگی کامل می‌روند.

این هشدارها به گوش حسین انتظامی رییس سینما هم رسیده که در توییتی از ضرر تعطیلی سینماهای خصوصی درنتیجه کرونا گفته و خواستار طرح پیشنهاد برای جبران این ضرر شده.

پیشنهاد سینماروزان به رییس سینما این نیست که برای جبران ضرر و زیان کرونایی سینماداران، باری تازه بر دوش دولت گذاشته و به‌دنبال دریافت ردیف بودجه‌ای تازه باشد بلکه انتظامی باید بانی یک جراحی بر پیکر ساختار دولتی زیرمجموعه‌ها برای جبران ضرر وارده به بخش خصوصی باشد.

حسین انتظامی همان رییسی است که در دوران حضورش در سینما، شفاف‌سازی مالی در ارگانهای زیرمجموعه از فارابی گرفته تا مرکز گسترش و موزه سینما، هنروتجربه، سینماشهر، انجمن سینمای جوان و خانه سینما را در دستور کار قرار داده و از این حیث، موجب نوعی شفاف‌سازی درباره بریز و بپاش‌های این زیرمجموعه‌ها شده.

ساختار دولتی زیرمجموعه‌های سینما، چهار دهه است که بودجه‌هایی ویژه را به‌بهانه پشتیبانی از دولت دریافت می‌کنند؛ بودجه‌هایی که شفاف‌سازی انتظامی موجبات افشای ارقام هنگفت آنها شده.
در نتیجه آخرین شفاف‌سازی مشخص شده که فقط در سه زیرمجموعه دولتی سینمایی یعنی فارابی، انجمن سینمای جوان و مرکز گسترش به‌ترتیب بودجه‌‌های ۸.۵میلیاردی، ۹میلیاردی و ۴میلیاردی به‌نام پشتیبانی صرف شده!!

بودجه پشتیبانی همین سه زیرمجموعه رویهم بیش از ۲۰میلیارد میشود که فقط با نیمی از آن میتوان لااقل بخشی از ضرر کرونایی سینماداران را جبران کرد؛ این همان جراحی است که باید انتظامی عهده‌دارش شود. البته که این جراحی یک جراحی نرم است چون می‌توان کاملا منطبق بر چشم‌اندازهای دولت الکترونیک آن را پیش برد.

مگر نه اینکه در سایه دولت الکترونیک باید دیوان‌سالاری هزینه‌زا و گاه مفسده‌زا را ریشه‌کن کرد پس چه بهتر حالا که تنفس اصلی‌ترین پل ارتباطی سینما و مخاطبان که همان سینماداران باشند دچار خلل شده، از دیوان‌سالاری دولتی کاست و مابه‌التفاوتش را صرف کمک به جبران زیان کرونایی سینماداران کرد.

اصلی‌ترین فعالیت ارگانهای زیرمجموعه سینما جز توزیع پول برای تولید فیلم یا برگزاری محفل است؟؟ چرا باید برای توزیع بودجه‌ای چندمیلیاردی، چندمیلیارد صرف پشتیبانی کرد؟؟ میتوان بخش عمده این روند را به‌صورت الکترونیک درآورده و جلوی بریز و بپاش‌ها را گرفت.

پیشنهاد سینماروزان به حسین انتظامی آن است که بی‌تعارف از زیردستانی که مدعی خدمت به سینما هستند بخواهد در سال کرونایی سینمای ایران قید دریافت تمام یا لااقل نیمی از هزینه هنگفت پشتیبانی را بزنند تا این بودجه صرف جبران ضرر کرونایی سینماداران شود. در این صورت یقینا هم بخشی از مشکلات بخش خصوصی حل خواهد شد و هم بخش خصوصی کم‌توان سینمای ایران بعد از مدتها درک خواهد کرد که مدیرانی حامی آنها در ساختار حاکمه بر سر کارند.

سینماروزان: تا اینجا و به‌دلیل شیوع کرونا، سه هفته‌ای سینماها تعطیل شده‌اند و آن طور که علی سرتیپی مدیرعامل فیلمیران گفته هیچ بعید نیست این تعطیلی دو الی سه ماه دیگر ادامه داشته باشد و در این صورت جبران ضرر و زیان وارده به شدت دشوار خواهد شد.

علی سرتیپی با اشاره به نامعلوم بودن وضعیت پیش‌رو به ایسنا بیان کرد: واقعا خود ما هم نمی‌دانیم که این وضعیت تا کی ادامه دارد و آیا اول فروردین سینماها امکان باز شدن دارند یا تا آخر فروردین شرایط ادامه دارد، فقط امیدوار هستیم که به زودی فضا برای بازگشایی سینماها مناسب باشد اما فعلا چیزی در اختیار ما نیست و فکر می کنم کمتر کسی اطلاع دقیق داشته باشد که چه چیزی پیش خواهد آمد. اما با این حال با قطعیت می‌توان که تا پایان اردیبهشت ماه تبعات این اتفاق (شیوع ویروس کرونا) را خواهیم داشت و اکوسیستم اکران سینماها قطعاً به هم می‌ریزد.

وی ادامه داد: یکی از مشکلات عمده‌ای که الآن وجود دارد این است که فروش خوب و در واقع تامین ذخیره بسیاری از ماه‌های سال در سینما در همین فروردین رخ می‌داد چون معمولا در این مدت دو تا سه برابر ماه‌های عادی فروش داشتیم و به همین دلیل می‌گویم الان اکوسیستم سینما به هم ریخته است. ضمن اینکه فیلم‌های زیادی هم پشت صف اکران می‌مانند که فشردگی زیادی ایجاد می‌شود.

سرتیپی گفت: دوستان در سازمان سینمایی و خانه سینما باید از همین الان راهکارهای مختلف را در ارتباط با هر پدیده‌ای که فکر می‌کنند اتفاق بیفتد پیش‌بینی کنند، یعنی سناریوهای مختلفی را از حالا در نظر بگیرند که اگر مثلا تا سه ماه یا دو ماه آینده وضعیت ادامه داشت سینما چگونه با شرایط برخورد کند، به ویژه برای سالن‌هایی که با تعطیلی مواجه شده‌اند مشخص نیست چه اتفاقی در انتظارشان است.

سرتیپی تاکید کرد: این‌ها مسائل مهمی است که انتظار داریم وزارت ارشاد برای آن‌ها برنامه‌ریزی کند چون حداقل الان می‌توانند سناریوهای مختلف را بررسی کنند تا در مقابل عمل انجام شده قرار نگیریم.

او خاطرنشان کرد: البته خوشبختانه رئیس سازمان سینمایی اهل برنامه ریزی است و امیدواریم برای این کار سریع‌تر برنامه‌ریزی و راهکاری صورت گیرد.

این تهیه‌کننده سینما درباره برای افزایش احتمالی قیمت بلیت سینماها نیز توضیح داد: معمولا پخش‌کنندگان و سینماداران نظری جمع بندی شده را به سازمان سینمایی اعلام می‌کنند و در نهایت وزارت ارشاد است که در این باره تصمیم گیری می‌کند. تا به حال هر سال افزایش قیمتی را داشتیم ولی امسال واقعا نمی‌دانم چطور پیش می‌رود و شاید دور از انتظار نباشد که مثلا با توجه به افزایش دستمزدها قیمت بلیت هم کمی افزایش پیدا کند اما فعلاً شرایط آنقدر پیچیده است که هیچ افقی پیش روی ما نیست تا بدانیم چه اتفاقی می‌افتد. باید این مرحله پشت سر گذاشته شود تا بعد درباره آن تصمیم گیری کنیم.

سینماروزان: حتی بعد از گلایه‌های رییس انجمن سینماداران مبنی بر ضرر و زیان وارده به سینماها به‌خاطر تعطیلی درنتیجه شیوع کرونا، باز ارشاد حکم به امتداد تعطیلی سینماها تا یک هفته‌ دیگر داده بدون اعلام برنامه‌ای برای جبران ضرر و زیان وارده به سینماداران.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با صدور اطلاعیه‌ای تازه، از ادامه تعطیلی تمام مراکز فرهنگی، هنری و سینمایی به مدت یک هفته دیگر خبر داد و بدین ترتیب تعطیلی سینماها یک هفته دیگر ادامه خواهد داشت.

این امتداد تعطیلی اگر با جبران ضرر و زیان وارده به سینماگران و صاحبان آثار همراه نباشد یقینا صنف سینماداران را با مشکلات جدی روبرو خواهد کرد.

سینماروزان: در روزهایی که مردم با ویروس کرونا دست و پنجه نرم میکنند و این بیماری نه فقط زندگی مردم بلکه حتی فعالیتهای فرهنگی و هنری را تحت الشعاع قرار داده است و همه نگاهها به سمت پزشکها و پرستارهاست، شماری از فعالان سینما و تلویزیون که درگیر سریال “آقازاده” با مضمونی ضدفساد اقتصادی برخی آقازادگان هستند به بزرگان سینما و تلویزیون خداقوت گفتند.

مجموعه عوامل سریال “آقازاده” به نویسندگی و تهیه کنندگی حامد عنقا و کارگردانی بهرنگ توفیقی با انتشار یک متن در صفحه اجتماعی سریال به پرستاران و کادر پزشکی و درمانی خداقوت گفتند.

در این متن آمده است: دل تک تک ما به شما گرم است. دل تک تک ما پیش شماست. قدردان ایثار و زحمات بی وقفه پرستاران، پزشکان و همه کادر بهداشت و درمان کشور هستیم. خداوند حافظتان باشد که حافظ مردمید.

پای این متن، نام چهره‌هایی مختلف به چشم میخورد از جمله : امین تارخ، جمشید هاشم پور، امین حیایی، امیر آقایی، نیکی کریمی، سینا مهراد، کامبیز دیرباز، ثریا قاسمی، لعیا زنگنه، سامیه لک، سعید داخ و …