سینماروزان: علیرضا رییسیان کارگردان سینمای ایران که نزدیک به یک سال است به دنبال تولید فیلمنامه ای با نام «مردی بدون سایه» است در تازه ترین گفتگوی خود گلایه هایی را درباره روند قانونگذاری در حوزه فرهنگ و هنر مطرح کرده است.

به گزارش سینماروزان علیرضا رییسیان که با «فارسی‌نما» گفتگو می کرد با اشاره به ضعف قانونگذاری در حیطه فرهنگ بیان داشت: در حال حاضر 200 تعریف در دنیا برای فرهنگ وجود دارد و دوستان کمیسیون کدام تعریف مد نظرشان است که از آنجا وارد بحث بشویم. کتاب «مجلس شورای ملی عصر مشروطیت» را نگاه می کردم 24 دوره مجلس 2 مصوبه در حوزه فرهنگ بیشتر ندیدم اما بعد از انقلاب حتی یک مصوبه هم نداشتیم. در 40 سال اخیر یک مصوبه که مربوط به بهبود جریانات فرهنگی و هنری شود ندیدم. مجلس 2 وظیفه قانون گذاری و نظارت بر اجرای قوانین دارد که از این دو وظیفه اولی انجام نشده، علیرغم اینکه رئیس محترم مجلس شورای اسلامی عضو کمیسیون فرهنگی است و نایب رئیس اول هم عضو کمیسیون هستند این کم کاری مربوط به این دوره نیست کل این چهل سال هیچ وقت اتفاق نیفتاده است.

این سینماگر افزود: زمانی که رئیس کانون کارگردانان بودم با دوستان به دیدن آقای حدادعادل رفتیم و تأکید کردیم که این قانون حقوق مولفین و مصنفین مربوط به سال 1348 است ما اگر درخواست کنیم که این قانون به روز رسانی شود چه باید بکنیم ایشان گفتند در مجلس رأی نمی آورد شما بروید از دولت به عنوان لایحه بیاورید ببینیم چه می شود.

وی ادامه داد: سیستم اداری مناسبات خود را جا می اندازد. وزیران به عنوان برنامه مواردی را می‌نویسند که معمولا نه اجرا می شود و نه به درد اجرا می خورد. من غیر از یک دوره که  اوایل دهه 60 بود و آقای خاتمی وزیر ارشاد بود و دوره اصلاحات هیچ وقت وزیر ارشادی ندیدم با هنرمندان گپ و گفت داشته باشد. بزرگترین ایراد سیستم این است که وزیر با هنرمندان هیچ نشست و برخاستی ندارد؛ مهم این است که ارتباط دو طرفه برقرار شود که محصول این ارتباط بشود آن چیزی که در حوزه فرهنگ قرار است رشد کند.

رئیسیان در ادامه به عملکرد کمیسیون فرهنگی اشاره کرد و گفت: چرا کمیسیون فرهنگی به جای اینکه فلان فیلم نمایش داده شود یا نشود از حقوق هنرمند دفاع نمی کند؟ ساده ترین کار حقوق مولفین است در سطح بین الملل امکانش وجود ندارد در سطح داخلی که می توانیم انجام دهیم. می توانیم این حقوق را قانونی کنیم یا جلوگیری از قاچاق محصولات فرهنگی یک قانون الکن که مربوط به کمیسیون فرهنگی نیست و به تولیدات سمعی و بصری باز نمی گردد. اگر امروز محصول قاچاق شود و قاچاقچی را بگیرید و نیروی انتظامی آن را دستگیر کند جریمه اش حدود 4 میلیون تومان است که بسیار پایین است. ما اگر در چارچوب اختیارات مجلس حرکت کنیم مجلس نمره پایینی می گیرد. اگر در بحث نظارتی برویم آنجا از این قسمت هم بدتر است و نظارتی بر دستگاه فرهنگی کشور ندارد. جزء مراوداتی که وزیر را می خواهند با هنرمندها ارتباطی ندارند چه کمبودهایی وجود دارد. نهاد صنفی فراگیر نیست و عدم فراگیری مشارکت در آن بسیار پایین است. مشارکت معنوی فعال در آن وجود ندارد. این معایب است. اما بخشی به خود مجلس باز می گردد.

رئیسیان درباره نظارت در سینمای ایران و محدودیت‌های قبل از تولید فیلم توضیح داد: در ایران من نوعی به عنوان فیلم اول توانایی دارم سرمایه دارم، بازیگر و عوامل گفتند بسیار خب اما شما در شورا می گویید نه نمی شود. در کشورهای مختلف می توانید فیلم بسازید؛ آیا در سینما فیلم نمایش داده می شود یا نه؟ این مسأله به ممیزی ربطی ندارد و سینمادار می گوید قابلیت نمایش در سینما را ندارد. در کشور فرانسه 135 فیلم تولید می شود بیش از 47 فیلم به نمایش عمومی در نمی آید این دلیل نیست که تولید نشود.

کارگردان «دوران عاشقی» افزود: هنر دولتی تمام شده است! کمیسیون فرهنگی و دولت فشار بیاورند که هنرمند را کنترل کنند نتیجه اش می شود یک سینمای بی رمق دو قطبی یا کمدیهای  آنچنانی! یا از دولت سفارش بگیرید، از سازمان اوج و حوزه هنری، فارابی، صدا و سیما و شهرداری و یا فیلم سوپر تجارتی که رکورد بزند، بسازد. پخش کننده ها به دنبال شکستن رکورد خودشان هستند. این سینما رو به فنا است. آن بنیه جدی و اصیل سینمای بعد از انقلاب به شدت تضعیف شده به دلیل دو قطبی بودن سینما و این قوانین نظارتی به بهتر شدن وضعیت نمی کند. در قوانین حمایتی هم قانونی وجود ندارد و تنها سلیقه است. مرتب وضع بدتر می شود شما در چارچوب هیچ چیزی نمی توانید پاسخ بخواهید.

وی با اشاره به جدایی بین الملل از فجر و صرف بیش از هشت میلیارد برای این جدایی ادامه داد: کمیسیون فرهنگی سوال کند با چه منطقی جشنواره فیلم فجر دوتکه شد. من حاضرم بحث کنیم. اگر به این نتیجه رسیدیم که این دو بخش بودن جشنواره هیچ حسنی ندارد شما قدرت دارید که این را برگردانید. چند نفر کارشناس را دعوت کنید چرا دو بخش شدن جشنواره به ضرر سینمای ملی است. اگر مکمل هم باشند به نفع هم باشند اما در این شکل با هم افتراق داشته باشند دولت بگوید قانون اینگونه تکلیف کرده و من انجام می دهم. مجلس هم می گوید ما نمی توانیم در ریز قوانین وارد شویم من هنرمند هم می گویم از این وضعیت ناراضی هستم و این نظارت پیش از تولید در جهان امروز پاسخگو نیست. حاضرید یک حرکت جدی کنید. فیلم را با همه هزینه  و امکانات بساز و پروانه نمایش بگیر تا مقطع پروانه نمایش نظارتی نباشد. برخی می گویند خود اهالی سینما نمی خواهند. افرادی که نگران هستند بروند داوطلبانه پروانه ساخت بگیرند من هنرمند که به خودم اطمینان دارم پروانه ساخت برای چه بگیرم. فیلم را تولید می کنم بعد توقیف کنید.

رئیسیان تاکید کرد: مجلس نسبت به رانت‌ها نظارت بیشتری اعمال کند. مجلس نسبت به رانت در سینما در حوزه فرهنگ  جدی تر نظارت کند. در مجلس از رانت خواری در پروژه های فاخر جلوگیری کنید و یک نظر سنجی از اهالی سینما داشته باشید.  فاخر بودن به پول نیست به اندیشه و  برنامه است. روی جدا کردن جشنواره فیلم فجر، منابع مالی، روی نظارت حساس باشید.

سینماروزان: علیرضا رییسیان کارگردانی که آخرین ساخته سینمایی اش «دوران عاشقی» از جمله پروفروشترین ملودرامهای سینمایی سالهای اخیر بوده است چند ماهی است به دنبال فراهم آوردن تولید فیلمی است با نام «مردی بدون سایه».

به گزارش سینماروزان رییسیان در تازه ترین گفتگویش که با «ایسنا» انجام شده در کنار گلایه از سیطره محصولات «دولتی-آثار بازاری» بر سینما، طعنه ای هم زده است به جشنواره فیلم شهر که میتواند آخرین محصول تیم فعلی مدیریت فرهنگی شهرداری باشد.

رییسیان معتقد است: فضای دوقطبی فیلم‌های دولتی و کمدی بفروش، جای تنفس برای سینمای جدی نگذاشته است.

این کارگردان سینما درباره آخرین وضعیت ساخت فیلم جدیدش بیان کرد: واقعیت این است که فضای دوقطبی بوجود آمده در سینما خیلی ناامید کننده است و جایی برای تولید و نمایش فیلم‌های جدی باقی نمانده است. این خیلی غم انگیز است که پس از این همه سال تلاش، سینما به چنین جایی برسد.

کارگردان فیلم «ایستگاه متروک» گفت: سینما در عین اینکه به بنیه اقتصادی و جذب مخاطب احتیاج دارد، به پیشرفت هنری هم نیاز دارد و قرار نیست به هر قیمتی سالن‌ها پر شوند که در آن صورت ارزش‌های هنری سینما رو به افول می‌رود. درحال حاضر  من و بسیاری از سینماگران دیگری که فیلم‌های جدی می‌سازیم به وضع فعلی معترض هستیم و به نظر می‌رسد سیاستی که مدیران در پیش گرفته‌اند هم همان اشتباه تاریخی است که هر مدیری وقتی بر اوضاع مسلط نیست، انجام می‌دهد.

رییسیان با اشاره به گفته‌های اخیر معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی مبنی بر اعمال سختگیری‌های بیشتر در هنگام صدور پروانه ساخت برای بررسی کیفیت آثاری که قرار است تولید شوند، گفت: وقتی حرف‌هایی از این دست مطرح می‌شود بیشتر این مسئله به ذهن می‌رسد که تحلیل درستی از شرایط و اقتضائات جدید وجود ندارد، چون فکر می‌کنند سختگیری راه علاج است در حالی که سختگیری همیشه ضد خود عمل می‌کند. آنچه در سینمای ایران باید اتفاق بیفتد این است که مدل دیدگاه‌ها تغییر کند و درکی از زمانه وجود داشته باشد.

کارگردان فیلم «چهل سالگی» با یادآوری زمانی که ریاست کانون کارگردانان خانه سینما را بر عهده داشت، ادامه داد: وقتی ما در کانون حضور داشتیم 40 فیلم در سینمای ایران ساخته می‌شد و اینقدر ابزار برای فیلمسازی وجود نداشت. با این حال از یک جایی به بعد به نظر می‌رسید باید سازوکار دیگری برای کار داشته باشیم و در طی 10 سال که مجوز کارگردان‌های اول در کانون صادر شد فیلمسازان خوبی وارد سینما شدند. اما در شرایط فعلی به گونه‌ای عمل می‌کنند که فقط باید پرسید جلوی چه کسی را می‌خواهید بگیرید؟

او با تاکید براینکه «افکاری که امروزه برای سینمای ایران تصمیم گیری می‌کنند، متعلق به جهان امروز نیست و نباید برای پرسش‌های جدید، پاسخ‌های قدیمی را ارائه کرد» گفت: با توجه به این شرایط از آنجا که کارم فیلمسازی است تلاش خود را می‌کنم و دوست دارم فیلم جدیدم را بسازم اما متاسفانه در حال حاضر شرایط برای آن مهیا نیست.

علیرضا رئیسیان همچنین درادامه، برای تشریح جنبه‌ای دیگر از وضعیت سینما به جشنواره فیلم شهر اشاره و اظهار کرد: این هم یکی از آن مواردی است که در سینمای ما بوجود آمده و چند سال قبل در خانه سینما به همکاران خود درباره آن گفتم اما شاید حالا بیش از گذشته مشهود و علنی شده است.

وی گفت: جشنواره فیلم شهر یکی از مصادیق همان چهار درصدی‌هایی است که آقای قالیباف در انتخابات ریاست جمهوری مدام به آن اشاره می‌کرد و الان می‌بینیم کسانی که در جایگاه درستی نیستند و سرمایه‌ای دارند در موقعیتی قرار گرفته‌اند که به نفع خود بهره‌برداری می‌کنند.

او با اشاره به اینکه موسسه تصویرشهر به عنوان متولی برگزارکننده جشنواره فیلم شهر در بزرگترین رویداد سینمایی کشور در سال گذشته (جشنواره فجر) هیچ موفقیتی نداشت، ادامه داد: جشنواره فیلم شهر با بهره‌برداری از اسم چند سینماگر مطرح به اعضای جدید شورای شهر تهران این طور القا می‌کند که کار مهم و بزرگی را انجام می‌دهد ولی واقعیت این است که این طور نیست و البته شاید بد نباشد سراغ کسانی که در دوره‌های قبلی جشنواره در این رویداد برگزیده شدند رفت تا ببینیم چه رفتارهایی با آن‌ها شد و چه قول‌هایی داده شد که عملی نشدند.

این کارگردان خاطرنشان کرد: با تغییر اعضای شورای شهر و انتخاب شهردار جدید به نظر میرسد همه ارکان ناکارآمد شهرداری از قبیل سازمان فرهنگی و هنری و موسسه تصویرشهر باید تغییر کنند تا با اهداف رای‌دهندگان اردیبهشت امسال هماهنگ باشند و آن‌ها که کارنامه قابل دفاعی ندارند با این نمایش‌ها نمی‌توانند حقیقت را مخفی کنند.

سینماروزان: کمتر از یک هفته به انتخابات، به مانند ادوار پیشین شاهد حمایت قاطبه هنرمندان از کاندیدایی خاص نیستیم و تلاشهای جسته و گریخته برخی نامزدها برای جلب نظر هنرمندان هم بیشتر حمایتهای جرقه‌ای را موجب شده است.

به گزارش سینماروزان علیرضا رییسیان نویسنده و کارگردان سینمای ایران که دو سال قبل درام «دوران عاشقی» را روی پرده داشت که در زمره آثار پرمخاطب سال بود دلیل عدم موضع گیری قاطعانه از سوی اهالی هنر را تردید آنها در انتخاب میداند.

عليرضا رئيسيان در گفتگو با «جوان» به اين نکته اشاره مي‌کند که وي در اين دوره از انتخابات تصميم گرفته روي مشارکت مردم تأکيد کند، دليلش هم اين است که نمي‌داند چه وضعيتي پيش خواهد آمد، ولي مي‌داند مشارکت بالا به نفع کشور تمام مي‌شود.

رئيسيان مي‌گويد: هنرمندان در جامعه جزو اقشار تأثيرگذار هستند، اما لزوماً قرار نيست هميشه رأي مردم و آنها يکي باشد. من خودم سال 88 به ميرحسين موسوي رأي دادم و قاطبه هنرمندان هم همين راه را رفتند، ولي نتيجه خلاف انتظار ما رقم خورد. اين اتفاقي است که بايد پيش‌بيني آن را داشته باشيم. مردم چک سفيد امضاء به هنرمندان نداده‌اند كه هميشه همان تصميمي را بگيرند که آنها گرفته‌اند. اگر به بلوغ و فهم مردم اعتقاد داريم بايد رأي آنها را بپذيريم و بدانيم قرار نيست حتماً رأي مردم همان رأي ما باشد.

رئيسيان در پاسخ به اين سؤال که چرا عده‌اي رأي خود را علني نمي‌کنند، گفت: اين به فضاي حال حاضر جامعه برمي‌گردد. آنهايي که پاي کار هيچ نامزدي نمي‌روند از آينده مطمئن نيستند. البته اگر شخصي به اين ايده رسيد که يک نامزد از هر جهت بهتر است و مي‌تواند به نفع مردم تغيير به وجود بياورد بايد با صراحت بيان کند، ولي اگر کسي بيان نمي‌کند دليلش اين است که ترديد دارد.

سینماروزان: شنبه 24 مهرماه اظهارنظری عجیب منسوب به علیرضا رییسیان در رسانه وابسته به یک تهیه کننده تلویزیون منتشر شد.

به گزارش سینماروزان در این اظهارنظر عبارت غریب “هشت روز هم اگر به پایان دولت بود، جنتی باید وزارت ارشاد را ترک می‌کرد” به رییسیان منسوب شده بود.

همین عبارت غریب موجب شده که رییسیان با نگارش یادداشتی نسبت به رسانه مذکور اعتراض کند.

در یادداشت اعتراضی رییسیان آمده است: خبرنگار رسانه مذکور درخواست گفتگویی درباره تغییر و تحولات احتمالی در وزارت ارشاد را مطرح نمود و من نیز با روی باز پاسخگو بودم اما چون تجربه به من ثابت کرده برخی از گفتگوها در مراحل بازبینی قبل از انتشار دستخوش تغییر می‌شوند به خبرنگار موردنظر صراحتا تأکید کردم که حتما متن گفتگو را پیش از انتشار با من چک کند.

رییسیان ادامه داد: با این حال این کار صورت نگرفت و در اقدامی هم غیرحرفه‌ای و هم غیراخلاقی حتی یک کلمه از گفتگو با من چک نشد و لحن نگارش عمدا یا سهوا به گونه‌ای پیش رفت که حالت پرسش و پاسخ به کلی از آن گرفته شده و صحبتهای من به صورت کاملا گزینشی منتشر شد.

ابن فیلمساز خاطرنشان ساخت: بلافاصله بعد از انتشار گفتگوی مورد بحث، اعتراض خود را به مدیرمسئول رسانه مذکور که در زمره تهیه‌کنندگان سیما هستند رساندم و ایشان نیز قول دادند که توضیحات من درباره این یادداشت را در شماره یکشنبه 25 مهرماه رسانه مذکور منتشر نمایند که متأسفانه این اتفاق نیفتاد.

علیرضا رییسیان تأکید کرد: به عنوان فیلمسازی که همواره سعی کرده ام حتی در اوضاع بحرانی سینما هم پاسخگویی شفاف به پرسشهای رسانه‌ها را در پیش گیرم چنین روندی را برخلاف اصول حرفه‌ای می دانم و به شدت از روند انتشار گفتگوی مذکور اعلام نارضایتی کرده و به صورت حقوقی ماجرا را تحت پیگرد قرار خواهم داد.

سینماژورنال: معرفی نامزدهای نهایی جشن خانه سینما باز هم همراه بود با پرسشهایی بر سر اینکه این نامزدها چقدر می توانند برآمده از جریان حرفه ای سینمای ایران باشند؟

به گزارش سینماژورنال قرارگیری «ابد و یک روز» در رأس تعداد نامزدیها با لحاظ این واقعیت که این همان فیلمی است که داوران جشنواره فیلم فجر هم حسابی آن را تحسین کرده بودند وقتی مقارن شد با بایکوت تقریبی آثار کارگردانانی نظیر علیرضا رییسیان و علی ملاقلی پور ، بیش از پیش این ظن را تقویت کرد که در جشن خانه سینما جایی برای منتقدان این نهاد نیست.

امثال رییسیان و ملاقلی‌پور که در ماههای اخیر مرتب کم‌کاری های صنفی خانه سینما را گوشزد کرده بودند بایکوت شدند و فیلم آخر کیومرث پوراحمد هم کاملا مهجور واقع شدتا فضا باز شود برای فیلمهایی مانند «دو»، «بهمن» و «گینس» که علیرغم کیفیت زیر حد متوسط اما به واسطه عقبه تولیدکنندگان در جمع نامزدها قرار گرفته اند.

جشن خانه سینما برای توجه به سینمای حرفه ای به راه افتاد

علیرضا رییسیان کارگردان سینما با اشاره به اینکه جشن خانه سینما بنا بوده مجالی باشد برای توجه به فیلمهای حرفه ای سینمای ایران به «صبح نو» گفت: در سینمای ایران هم بخش مسابقه جشنواره فجر را داریم که نگاه خاص خود را به سینما دارد و هم مسابقه فیلم اولیها را و اخیرا هم گروهی راه افتاده به نام هنروتجربه که البته وارد جشنواره هم شده است و الگویش هم نوعی سینمای هنری خاص است. جشن خانه سینما اما برای این راه افتاد که به سینمای حرفه ای یا main stream که دربرگیرنده جریان اصلی سینمای ایران است توجه کند و اصلا بنا بر این نبود که نوعی سینمای خاص و تجربه گرا یا سینمای کاملا تجاری در این چارچوب قرار گیرد.

وی خاطرنشان ساخت: جشن خانه سینما هدفش برگزیدن فعالان بخش حرفه ای سینما بود در جهت تقویت استانداردهای سینما در همه رشته ها آن هم از میان فیلمهایی که در طول سال اکران می شوند. اینکه حالا می بینیم چینش کاندیداها به همان سمتی می رود که پیشتر جشنواره فجر رفته چه معنایی دارد؟

هدف: حذف سینماگران منتقد!

کارگردان «چهل سالگی»، «ریحانه» و «ایستگاه متروک» در پاسخ به این پرسش که چقدر از نادیده گرفتن برخی از فیلمسازان از جمله خودش در جشن خانه سینما ناشی از حاکمیت یکدست این نهاد و تلاش برای خاموش کردن سینماگرانی است که منتقد سیاستهای نادرست سران صنف هستند اظهار داشت: زمانی که جشن خانه سینما به راه افتاد هدفش جذب تمامی سینماگران حرفه ای بود حتی آنها که خانه سینما را نقد می کردند اما رفته رفته مسیر مدیریتی به سمتی رفته که حالا هدف بر حذف سینماگران مستقل و در عین حال منتقد است.

وی با اشاره به رویکرد خودش نسبت به جشن امسال اظهار داشت: وقتی کمال تبریزی از من دعوت کرد که در جشن خانه سینما شرکت کنم با حسن نیت پذیرفتم و فرض کردم که جریان گزینش‌ها در جهت جذب حرفه‌ای‌هاست اما در عمل اتفاق دیگری افتاد. البته در شرایطی که هنوز بحثهای ابتدایی مانند ارجحیت فیلمسازی 35 میلیمتری به فیلمسازی دیجیتال در حلقه بالادستی چنین نهادی وجود دارد اینکه انتظار داشته باشیم در گزینشها به محصول نگاه کنند و نه صاحب اثر، انتظار بیجایی است.

علیرضا رییسیان و شهاب حسینی در پشت صحنه “دوران عاشقی”

جناح گرایی بر خانه سینما سایه انداخته

علیرضا رییسیان که آخرین ساخته اش «دوران عاشقی» پرفروش‌ترین ملودرام 94 بود و البته در جشنواره فجر نامزد دریافت ده جایزه بود درباره اینکه خروجی جشن خانه سینما چقدر در هماهنگی است با ادعاهایی که گردانندگان پیرامون مزایای آکادمی برگزار شدن گزینشها گفته اند به «صبح نو» بیان داشت: فلسفه آکادمیک که تعداد نیست. به وجود آمدن آکادمی برای بالا بردن کیفیت داوری است و وقتی این کیفیت به دلایلی خاص لحاظ نمی شود چه تفاوتی می کند که داوری آکادمیک باشد یا شورایی.

رییسیان وقتی مخاطب این پرسش قرار گرفت که چقدر از بی توجهی به خودش در جشن خانه سینما را نتیجه انتقاداتش به سازوکار حاکم بر خانه سینما می داند گفت: من درباره نهادی صحبت کرده ام که به سینماگران تعلق دارد و البته ضعفهای مدیریتی آن را بازگو کرده و می کنم برای بهبود اوضاع. بر سر نقد مديريت منفى صنف تاكنون من و ديگران هزينه‌هاى زيادى داده‌ایم و انتظار پروژه‌هاى تخريبى بيشترى هم در مورد خودم دارم ولی باز هم اصرار دارم که نقدهایم ریشه ای است و نگران آینده این نهاد صنفی هستم. من جوايزم را از جشنواره هاى ديگر و البته مهمتر گرفته‌ام ولى آيا ناديده گرفتن همكارانم و تنبيه آنها بخاطر نقدهای صریح من كار درستى است؟

وی خاطرنشان ساخت: وقتی اهداف سیاسی-جناحی جایگزین اصول اولیه کار صنفی می شود نتیجه اش هم می شود همین که کارکرد صنفی که شاکله راه اندازی صنف است از بین می رود و جناح‌گرایی است که بر همه چیز حتی توزیع کاندیداها سایه می اندازد.

سینماژورنال: علیرضا رئیسیان که سال گذشته ملودرام پرفروش “دوران عاشقی” را روی پرده داشت و اخیرا هم به خاطر آن تندیس بهترین کارگردانی جشن حافظ را گرفت، به دنبال تولید تازه ترین فیلم خود “مردی بدون سایه” است.

به گزارش سینماژورنال این فیلمساز که 10 مرداد درخواست خود را به شورای پروانه ساخت ارائه کرده است درباره موضوع و حال و هوای فیلمنامه تازه‌اش گفت: این فیلمنامه هم به نوعی به همان تم مورد علاقه‌ام یعنی بحران عاطفی انسان معاصر می‌پردازد. وضعیتی که در کنار مسائل اجتماعی روز، شکل تازه‌ای از بحران را برای انسان معاصر پدید آورده است.

وی ادامه داد: این فیلمنامه تکمیل کننده دو فیلم قبلی‌ام «دوران عاشقی» و «چهل سالگی» است اما حال و هوای کاملا تازه‌ای دارد.

رئیسیان که خود تهیه‌کنندگی این فیلم را بر عهده دارد درباره زمان پیش تولید آن توضیح داد: معمولا وقتی تصمیم به ساخت فیلمی می‌گیرم که مطمئن باشم آن را خواهم ساخت، مگر اینکه شرایط ویژه‌ای پدید آید اما امیدوارم تا شهریور بتوانیم پروژه را شروع کنیم.

وی ادامه داد: در حال حاضر با تعدادی از عوامل کار به توافق رسیده‌ایم و خوشبختانه دوستان سینمایی همیشه همراهی خوبی با من دارند.

علیرضا رئیسیان ساخت فیلم‌هایی همچون «پرونده هاوانا»، «ایستگاه متروک»، «چهل سالگی»، «دوران عاشقی» و… را در کارنامه هنری خود دارد. آخرین فیلم او«دوران عاشقی» که سال گذشته همزمان با ایران در سه کشور آلمان، امریکا و کانادا به نمایش در آمد شاهد استقبال گسترده مخاطبین و همچنین موفقیت در جشنواره های مختلف بود و موفق شد در جشنواره سی و سوم فیلم فجر نامزد 10 سیمرغ بلورین شده و 2 سیمرغ بلورین فیلمبرداری و فیلمنامه را به خود اختصاص دهد.

سینماژورنال: علیرضا رئیسیان کارگردانی که طی همه این سالها کوشیده با صراحت به تحلیل اوضاع و احوال سینمای ایران بپردازد در تازه ترین گفتگویش مفیدفایده بودن حضور مدیران سینمایی در جشنواره هایی مانند کن را به چالش کشیده است.

به گزارش سینماژورنال این کارگردان در گفتگو با “فارس” با اشاره به تجربیات خودش از حضور در کن به صراحت به این نکته اشاره کرده که اغلب مدیران سینمایی و نمایندگانی که از خانه سینما که مسافر کن می شوند بیشتر جنبه تفریحی سفر است که برایشان اهمیت یافته است.

رییسیان با نکته ریزی هم اشاره می کند با این مضمون که حضور یک تهیه کننده-منتقد به نام علی معلم که به صورت روزانه از کن گزارش می دهد بسیار مثمرثمرتر از کاروانی از مدیران سینما و نمایندگان خانه سینمایی است که هیچ کس درباره کیفیت حضورشان از آنها گزارش کار نمی خواهد.

سینماژورنال متن کامل گفته های رییسیان را ارائه می دهد.

حکایت سریالهای تکراری تلویزیون

رییسیان درباره نحوه حضور فعالیت بخش بین الملل سینمای ایران گفت: حکایت بین الملل سینمای ایران در بازار کن حکایت سریال های تکراری و بدون مخاطب تلویزیون است که نه  حاصلی دارد و نه تغییر جدی در بخش بین الملل سازمان سینمایی حاصل می شود.  متاسفانه  برای هر حرکت نابجا و نادرستی هم که در چتر سینمای ایران شاهد آن هستیم،  مدیران در حال بازنشستگی توجیهاتی دارند. این که چرا پاویون را تعطیل می کنند و چتر را نگه می دارند پرسشی است که متاسفانه تنها توجیه می کنند.  فیلم هایی که در چتر سینمای ایران به نمایش در می آید و توسط نهادهای دولتی ارایه شده است  به درد کدام فسیتوال یا خریدار خارجی می خورد؟

حضور در بازار به سفر تفریحی شبیه است

وی در ادامه توضیح داد: برای حضور در بازار کن افراد در سمت های دولتی مختلف حضور دارند و بیشتر به یک سفر تفریحی شبیه است. این همه آدم وقتی به یک سفر می روند و راندمان کاری آن ها ظرف سالهای گذشته این قدر پایین است این سفر هویت خود را از کاری به تفریحی تغییر می دهد.  حضور نمایندگان نهادهای دولتی، نمایندگان خانه سینما  بیشتر شبیه به گشت و گذار است. حاصل این حضور چیست. چرا منابع سینما اینگونه باید هزینه شود؟ هرگاه پرسشی می شود به توجیهاتی که مسئولین و مدیران بین الملل می دهند بسنده می شود  توجیهاتی که هیچ گاه قانع کننده نیست.

حضور نمایندگان سینمای ایران در کن ربطی به فعالیت مدیران دولتی سینما ندارد

وی درباره حضور دو فیلم نماینده ایران در جشنواره کن گفت: توجه به این نکته مهم است اگر فیلم فرهادی در بخش رقابتی جشنواره کن حضور دارد ربطی به فعالیت های مدیران بین الملل دولتی سینمای ایران ندارد یا اگر فیلم بهزادی در بخش “نوعی نگاه” حاضر شده است تنها به دلیل فیلم این فیلمساز است و نه شکل فعالیت بخش بین الملل سینمای ایران. هر دو فیلم به دلیل وجهه بین المللی سازندگانشان و محتوای اثر در بخش رقابتی جشنواره کن حاضر شدند و هیچ ربطی به فعالیت مدیران دولتی ندارد.

راضی نگه داشتن مدیران بالادستی

وی درباره حضور داور ایرانی در میان داوران این جشنواره گفت: حضور خانم کتایون شهابی هم به دلیل موقعیت و فعالیت خودشان در حوزه پخش آثار سینمایی در حوزه بین الملل است و هیچ ربطی به مناسبات دیگر ندارد. حضور داور ایرانی مربوط به کیفیت تجربی پخش کنندگی  فیلم است. بنابراین همیشه این داستان کهنه و تکراری در حال اتفاق است و مسئولین هم مثل اینکه به فکر راضی کردن گروه زیادی از مدیران خانه سینما و مدیران خودشان و بالادستی ها هستند و کار جدی در حوزه بین الملل انجام نمی دهند

کارگردان فیلم سینمایی «دوران عاشقی» در ادامه گفت: در ابتدا با ایده آقای ایوبی  در حوزه بین الملل موافق بودم ایشان قصد داشتند این حوزه فعالیتش یکپارچه شود و یک هماهنگی در فعالیت این حوزه شکل بگیرد اما متاسفانه انتخاب غلط ایشان برای سپردن مدیریت این حوزه به فردی کم تجربه مانند آقای امینی باعث تاسف شد. چرا منابع مالی و اقتصادی و انرژی افراد اینگونه باید هدر رود. سینمای ایران در بخش بین الملل نیاز به  ساز و کار جدید و رویکرد تازه دارد.

فعالیت نهادهای دولتی در کن ثمره اش هیچ است

وی در خاتمه تاکید کرد: اگر درباره جشنواره جهانی فیلم صحبت کنیم  بلافاصله با حملات و فشارهای مختلف  مواجه می شویم. وقتی درباره وضعیت بین الملل نقد دلسوزانه ای مطرح می کنیم اینگونه برای مدیران رده بالا تصویر می کنند که چون دعوت نمی شوند این مواضع را اتخاذ می کنند.

رییسیان خاطرنشان ساخت: من چند دوره با هزینه شخصی خودم در کن حضور یافتم و می دیدم فعالیت های دولتی ثمره اش «هیچ» است. پرسشگری نیست و  کسی هم خود را موظف به  پاسخگویی نمی داند. هرکسی هم درباره عیب های سینمای ایران در حوزه بین الملل پرسش کند فوری متهم می شود.

علی معلم فعالیت کاملتری در حوزه بین الملل دارد

کارگردان “ایستگاه متروک” با اشاره به گزارشهایی که علی معلم تهیه کننده و منتقد طی این سالها از جشنواره کن داشته بیان داشت:  با توجه به گزارش های آقای علی معلم که در سایت او روزانه گذاشته می شود احساس می کنم ایشان فعالیت کاملتر در حوزه بین الملل دارند تا مدیرانی که در این حوزه حضور دارند! و یک تنه کمبود کار کاروان دولتی را جبران می کنند.

سینماژورنال: فرزان اطهری مدل مرد ایرانی تبعه سوئد و همبازی لیلا حاتمی در “چهل سالگی” بعد از دو سال و ۷ ماه از زندان مرکزی دوبی آزاد شد.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “کافه سینما” صفحه رسمی فرزان اطهری در اینستاگرام بعد از ۸۴ هفته چند ساعت پیش به روز شد و این چهره معروف دنیای مد با انتشار عکسی همراه با خانواده اش در فرودگاه استکهلم از آزادی خود خبر داد و سپس وارد سوئد شد.

اطهری که به عنوان یک مدل بین‌المللی شناخته شده‌ بود، اواخر بهار ۲۰۱۳ به اتهام حمل و فروش کوکائین بازداشت شد و با وجود رد اتهامات وارده، از سوی دادگاه بدوی امارات متحده عربی به حبس ابد و و پرداخت ۵۰ هزار درهم امارات به عنوان جریمه محکوم شد. (حکم او می‌توانست اعدام باشد.)

حمل 21 گرم کوکایین؟

در گزارش پلیس امارات آمده بود وی ۲۱ گرم کوکائین همراه داشته و در بازجویی پلیس پذیرفته که قصد فروش این مواد را داشته است. اما فرزان با رد این اتهام ها در دادگاه گفت که به زور پای صورتجلسه پلیس را که به عربی نوشته شده بود، امضا کرده است و از محتوای آن اطلاعی نداشت.

پس از گذشت ۹ ماه حبس در زندان مرکزی دوبی توانست نامه‌ای از زندان منتشر کند و در آن بیشتر مطالب رسانه‌ها در خصوص خود را کذب خواند.

او با تائید اینکه کوکائین در جیبش داشته است تاکید کرد که قصد مصرف یا فروش این مواد را نداشته و تنها قربانی اعتماد به یک دوست شده که برای او پاپوش درست کرده اند. وی در ادامه نامه نوشته بود: «من تقاضای رحم و بخشش دارم چراکه هرکس در برهه‌ای از زندگی‌اش ممکن است دچار خطا و لغزش شود. لطفاً به من کمک کنید تا زندگی‌ام را نجات دهم.»

همکار هاکوپیان، ال جی، نایکی و …

فرزان اطهری متولد ۵ تیر ۱۳۶۳ در تهران در ۲۳ کشور مختلف با بیش از یکصد برند معروف همکاری تبلیغاتی کرده بود. هاکوپیان در ایران، ال‌جی، نایکی و … از جمله برندهای معروفی هستند که فرزان با آنها کار کرده است.

اطهری در فیلم «چهل سالگی» به کارگردانی علیرضا رئیسیان با لیلا حاتمی و محمدرضا فروتن همبازی بود. او در یکی از موزیک ویدیوهای هیفا وهبی (خواننده لبنانی) نیز حاضر شده بود.

در پی انتشار نامه درخواست کمک او سیروان خسروی و بهرام رادان از وی حمایت کردند و خواستار پیوستن علاقه‌مندانشان به کمپین آزادی فرزان اطهری شدند.

رأی دادگاه تجدید نظر امارات درخصوص اطهری ۳۰ آوریل ۲۰۱۴ صادر شد که حکم حبس ابد را به ۱۰ سال زندان کاهش داده بود اما اطهری دیروز بعد از حدود ۳۱ ماه بازداشت، به مناسبت روز ملی امارات متحده همراه با تعداد دیگری از زندانیان مورد عفو قرار گرفت و از زندان دوبی آزاد شد.

فرزان اطهری در کنار خانواده اش

سینماژوزنال: اتفاقی که دیروز رخ داد و طی آن رییس سازمان سینمایی از یک طرف رضا میرکریمی به عنوان دبیر بخش بین الملل فجر برگزید(اینجا را بخوانید) و از طرف دیگر نام این بخش را به جشنواره بین المللی فیلم ایران تغییر داد(اینجا را بخوانید) با واکنشهای مختلفی در رسانه ها روبرو بوده است.

به گزارش سینماژورنال یکی از مهمترین واکنشها از آن علیرضا رئیسیان کارگردانی بوده است که این روزها ملودرامی به نام “دوران عاشقی” را روی پرده دارد؛ ملودرامی که علیرغم تلخ بودن بار داستانی خیلی خوب و به طور متوسط روزی 100 میلیون تومان می فروشد.

این انتصاب نمونه ای از ارتباطات تنگاتنگ میان خانه سینما و وزارت ارشاد است

رئیسیان درباره حضور رضا میرکریمی که مدیرعامل خانه سینما هم هست به عنوان دبیر جشنواره فیلم ایران به روزنامه “جوان” گفت:  اين براي اولين بار است كه رئيس يك تشكيلات كاملاً مدني و غيردولتي، البته به ظاهر غیردولتی، يك مسئوليت صددرصد دولتي را قبول مي‌كند و اين مسئله در نوع خودش يك موضوع منحصر به فرد و البته بسيار جالب است.

وي افزود: مدت‌هاست كه من در رابطه با خانه سينما و وزارت ارشاد مي‌گويم كه ارتباطي تنگاتنگ با يكديگر دارند و همچنين مي‌گفتم كه دعواهاي گذشته اين دو بخش ريشه در جاهاي ديگري دارد، اكنون اين انتصاب جالب و تعجب آميز نمونه‌اي از آن ارتباطات تنگاتنگ است و به نوعي در صحت مدعاهاي بنده شاهد از غيب رسيد!

هم تفكيك دو بخش سينماي داخلي و بين‌الملل، هم جدا كردن مديريت اين جشنواره و هم تغيير اسمش اشتباه خيلي بزرگي است

کارگردان “چهل سالگی” و “ایستگاه متروک” خاطرنشان ساخت: نكته بعدي اينكه اصولاً در هيچ جاي دنيا مرسوم نيست جشنواره‌اي كه بيش از 35 سال از عمر برگزاري آن مي‌گذرد به يك باره تغيير نام بدهد و يك مفهوم عامي مثل «ايران» را به يك جشنواره بدهند. من در هيچ كجاي دنيا تا به حال نديده‌ام كه مثلاً بگويند جشنواره فيلم ايتاليا! چون چنين چيزي كاملاً نامفهوم و غير قابل درك است و نمي‌شود ما يك مفهوم عام را به عنوان يك اسم روي يك موضوع خاص بگذاريم.

رئیسیان تأکید کرد: اين كار به نظر من كاملاً اشتباه است. هم تفكيك دو بخش سينماي داخلي و بين‌الملل، هم جدا كردن مديريت اين جشنواره و هم تغيير اسمش اشتباه خيلي بزرگي است.