سینماروزان: شهاب حسینی در تاره ترین تجربه سینمایی خود با تهیه‌کننده “دوزیست” و “حرفه‌ای” همکاری خواهد کرد.

فیلمنامه سینمایی «رها» به کارگردانی حسام فرهمند و تهیه‌کنندگی سعید خانی مدتی قبل پروانه ساخت گرفت که با پیوستن شهاب حسینی به گروه بازیگران وارد مرحله پیش‌تولید شد.

فیلمبرداری این فیلم به زودی در تهران آغاز خواهد شد و بازیگران و دیگر عوامل هم معرفی خواهند شد.

“رها” تازه‌‌ترین” فیلم سعید خانی بعد از فیلمهای “من”، “لونه زنبور”، “ارادتمند…”، “دوزیست”، “سال گربه” و سریالهای “حرفه ای” و “سیاه چاله” است.

شهاب حسینی در سال‌های اخیر با فیلمسازان اول همکاری زیادی داشته و در ماه‌های گذشته فیلم «مست عشق» حسن فتحی را با بازی در نقش «شمس تبریزی» روی پرده سینماها داشت.

فیلمنامه «رها» توسط محمدعلی حسینی و حسام فرهمند نوشته شده و مرضیه برومند خالق خاطرات شیرین از “شهر موشها” تا “آرایشگاه زیبا” و… به عنوان مشاور کارگردان در این پروژه حضور خواهد داشت.

سینماروزان/حامد مظفری: حدود دو ماه بعد از آن که فرهاد توحیدی از دبیری جشن خانه سینما استعفا داد حالا خانه سینما خبر داده که مرضیه برومند هم از مدیرعاملی خانه سینما استعفا داده است.

طبق اعلان خانه سینما، مرضیه برومند دهم مهر ماه استعفای خود را به خانه سینما ارائه داده ولی پس از بیش از یک ماه، تازه خبر رسمی این استعفا از سوی خانه، اعلام می‌گردد! چرا این قدر دیر؟ آیا سران خانه سینما فکر می‌کردند بتوانند برومند را قانع کند که باز بماند و سیبل انتقادات معیشتی اهالی سینما شود؟

استعفای فرهاد توحیدی و مرضیه برومند که هر دو جزو سینماگران معتدل راه یافته به بالادست خانه سینما بوده اند و می‌توانستند در تعامل با ارشاد، اوضاع را از بدتر به بد برسانند، نشان دهنده آن است که همچنان تک‌قطبی است که بر خانه سایه افکنده و حتی امثال توحیدی و برومند هم نمی‌توانند در این فضای تک‌قطب فعالیت کنند.

این استعفاها را بگذارید کنار کنش های معیشتی خانه سینما در سالهای اخیر که به حداقل رسیده و تقریبا هیچ برنامه معیشتی برای سینماگران تعریف و اجرایی نشده و حتی بخشی از حق‌السهم بیمه تکمیلی درمان سينماگران- که تا سه سال قبل توسط خانه پرداخت می‌شد -هم حذف و خانواده سینما مجبورند هزینه هنگفت برای بیمه تکمیلی خود و همسر و فرزند بپردازند…

چه کسی جای برومند می آید؟وقتی صنفی برای اعضایش کنش صنفی نداشته باشد چه فرقی هم می‌کند که چه افرادی در رأس صنف هستند؟ الان که برومند رفته چه فرقی می‌کند کدام سینماگر جایش بنشیند؟ تنها خروجی خانه سینما، شده است تعدادی بیانیه و البته معرفی نمایندگانی به شوراهای نظارتی در جهت کمک به سینماگران همسو برای دریافت مجوز! وقتی بعد از سالها فریاد زدن سینماگران هنوز یک بیمه بیکاری ندارند دیگر چه فرقی می‌کند که مرضیه مدیر خانه باشد یا راضیه؟

در مثل، مناقشه نیست؛ حال و روز اخیر خانه سینما  شبیه نیست به اواخر اتحاد جماهیر شوروی که افرادی غالبا تکراری و بدون فکر نو، مناصب را میان خود تقسیم می‌کردند و اصلا حواس شان به نیازهای آحاد جامعه نبود؟؟

خانه سینما یک بار در دولت دوم احمدی‌نژاد، منحل شد، یک بار در دولت اول روحانی، باز شد و حالا ده سال بعد از بازگشایی مجدد، خانه سینما نه منحل شده و نه احدی بنای انحلال آن را دارد ولی بود و نبودش، برای اهالی سینما چندان تفاوتی ندارد. انفعال چنان گریبانگیر خانه سینما شده که حتی وقتی رئیس سینمای دولت رئیسی در همان ابتدای کار، روسای خانه را به مشورت خوانده و خواهان ارائه برنامه جامع معیشتی می‌شود باز دو سال می‌گذرد و حتی در حد هزار کلمه طرح پیشنهادی برای ارتقای معیشت سینماگران به دولت ارائه نمی‌گردد تا بدنه صنف سینما، تندترین انتقادات را روانه روسای خانه کنند.

این روزها کمتر کسی رادیکال ترین بیانیه ها و اظهارات سیاسی روسای خانه را  جدی میگیرد. چرا؟ چون سینماگران خسته‌تر و گرسنه‌تر از آن هستند که در سال ۱۴۰۲ دوباره فریب سیاسی‌کاران را بخورند و بخواهند آتش تهیه جنگی باشند که در نهایت هیچ تاثیری بر معیشت آنها ندارد.

ختم کلام؛ خانه سینما برای جلوگیری از فروپاشی کامل، به افراد صاحب انگیزه و متفکری لازم دارد که رها کنند بازی های سیاسی را و تمرکز کنند بر معیشت و معیشت و معیشت! خجالت ندارد که سی سال بعد از تاسیس خانه، سینماگران هنوز بیمه بیکاری ندارند؟

سینماروزان/مهدی فلاح: مرضیه برومند مدیرعامل خانه سینما در مراسم تشییع داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر، به ناگاه از آمادگی برای جنگیدن با اسرائیل گفت ولی کمتر از یک روز بعد با انتشار متنی در صفحه اجتماعی خود، حرفش را پس گرفت و مدعی شد بدون تمرکز، حرف زده!

مرضیه برومند در تشییع مهرجویی چه گفت؟ او منطبق با فیلمی مستند از گفته‌هایش، بیان داشت: ما همه بودیم در این سرزمین برای اینکه سرزمین‌مون و خاک‌مون‌و دوست داریم. با ما خوب باشین! ما کنار شما با اسرائیل و رژیم صهیونیستی هم می‌جنگیم…

حرفهای مدیر خانه سینما درباره جنگ با اسرائیل هرچند در همان مراسم تشییع هم با هو شدن از سوی سینماگرانی مواجه شد که ماه‌هاست انفعال روسای خانه سینما برای حل مشکلات معیشتی خود را می‌بینند ولی به هر حال بازتاب گسترده این حرفها سبب شکل گیری واکنش‌هایی هم شد در این باره که مدیرعامل خانه سینما حتما در این قضیه به وعده‌ای که داده وفادار باشد و برای ثبت کودک‌کشی‌های اسرائیل هم که شده به همراه همکارانش در هیأت مدیره جهت ساخت یک مستند به غزه بروند؛ پیشنهادی که منطقی می‌نمود.

با این حال پس از گذشت کمتر از یک روز، مرضیه برومند متنی در صفحه اجتماعی خود منتشر کرد و نه فقط جنگ با اسرائیل که کلا جنگ را زیر سوال برد و مدعی شد حرفهایش در تشییع مهرجویی ناشی از آشفتگی و فقدان تمرکز ذهن بوده است!! و از احترام به افکار سینماگران نوشته ولی نگفته که احترام به افکار کدام سینماگران او را واداشته به تکذیب حرفهای روز قبل؟ دقیقا کدام سینماگران هستند که با جنایات اسرائیل مشکلی ندارند؟ و قساوت آنها را زیر سوال نبرده‌اند؟ و اصلا احترام یعنی اینکه بدون تمرکز ذهن سخن راندن؟؟

برومند در صفحه اجتماعی خود نوشت: در مراسم تشییع هنرمند بزرگ کشورمان داریوش مهرجویی، من‌هم مثل همه دوستان و همکارانم بسیار غمگین و آشفته و پریشان بودم و تمرکز کافی برای حرف زدن نداشتم، اما به حکم جایگاه حقوقی‌ام و به درخواست همکارانم در خانه سینما بی‌آنکه متنی را از پیش آماده کرده باشم روی صحنه رفتم و درباره جایگاه آقای مهرجویی و تاثیر اجتماعی آثارش صحبت کردم. پس از آن روی سخنم بیشتر با مسئولین فرهنگی بود، ابتدا از ایشان بابت همراهیشان در برگزاری مراسم و همچنین مراسم تشییع زنده‌یاد آتیلا پسیانی که هفته گذشته برگزار شده بود تشکر کردم و گفتم قدر هنرمندان را باید تا زنده هستند بدانند، روح حساس و زودرنج انها را درک کنند و بگذارند اثرشان را دور از تنش و در آرامش خلق کنند. درباره فیلمسازان جوان هم صحبت کردم و تاکید کردم که باید آنها را دریابند و قدر استعدادهای درخشانشان را بدانند زیرا آنها بذر سینماگران به‌نام گذشته در جانشان در حال جوانه زدن است و باید شرایط بالندگیشان فراهم شود. گفتم ما همه، مردم این سرزمین هستیم، به مردم و کشورمان عشق می‌ورزیم و به همین دلیل مانده‌ایم و ترک وطن نکرده‌ایم. ناگهان به یاد فجایع غزه افتادم، می‌خواستم بگویم اگر رفتار مسئولین با هنرمندان و آثارشان جز این بود که متاسفانه هست، بدون شک آنها هم آنچه را که در دل داشتند به زبان می‌آوردند، حوادث غمبار غزه و آنچه را که سال‌هاست بر ملت بی‌پناه فلسطین می‌گذرد محکوم و در آثارشان ثبت می‌کردند، اما متاسفانه به اشتباه واژه جنگ را به کار بردم. من هم مثل همه هنرمندان از جنگ و خونریزی و کشتار بیزارم، هنرمندان همواره مدافع صلح و آرامش بوده‌اند و هر جنایتی را از سوی هر جنایتکاری در هرجای جهان محکوم کرده و می‌کنند، هیچ انتظاری هم از هیچ کس ندارند جز احترام به هنرشان و آثاری که خلق می‌کنند، هنری که اصلی ترین هدفش نفی خشونت، جنگ، نابرابری و بی‌عدالتی است. و اما آنچه مرا به نوشتن این متن واداشته است احترام به افکار سینماگران، هنرمندان و مردم ایران است نه پاسخ به واکنش‌های مغرضانه و جعلی که به راه افتاده و پیش از این هم آن‌را تجربه کرده بودم. آنها که آثار مرا دیده‌اند و با کارهای من بزرگ شده‌اند می‌دانند که من چگونه می‌اندیشم. به عنوان مدیرعامل خانه سینما باز هم تأکید می‌کنم و از مدیران و مسئولان فرهنگی می‌خواهم که در رفتار خود با سینما و سینماگران تجدیدنظر کنند.

سینماروزان/بابک احمدی: مرضیه برومند درخلال اظهارنظر درباره ایجاد حریم برای تئاترشهر نقبی زد به کارنامه کرباسچی.

مرضیه برومند به روزنامه اعتماد گفت: با وضعيت تاسف‌آور پيش آمده، محوطه تئاتر شهر نه جاي دانشجويان هنر است و نه خانواده‌هاي هنردوست. كسي درباره آدم‌هايي كه اطراف محيط پرسه مي‌زنند و يا گروه زيادي كه مشغول دستفروشي هستند، قضاوتي ندارد چون آنها محصول و معلول يك وضعيتند نه عامل. اما كسي بايد پاسخ دهد كه وقتي بنا دارد آسيب مي‌بيند و خانواده و هنرمندان دارند آسيب مي‌بينند جز ايجاد حريم چه راهي باقي مي‌ماند؟ امروز آسيب‌هاي اجتماعي دور تا دور تئاتر شهر را فرا گرفته است به ‌شكلي كه من وقتي دبيري جشنواره عروسكي را برعهده داشتم با انواع چالش‌هاي حفظ سلامت شركت‌كنندگان و تماشاگران مواجه بودم.

کارگردان “هتل مروارید” اظهار داشت: مگر ما مي‌توانيم با وضعيت پارك دانشجو يا جماعتي كه مواد مخدر رد و بدل مي‌كنند و دنبال كتك‌كاري هستند، درگير شويم؟ اينجا تئاتر شهر است، نوانخانه نيست. افرادي شب‌ها اطراف ساختمان تئاتر شهر هر شب آتش روشن مي‌كنند، اينها از تزريق مواد تا قضاي حاجت‌شان را همانجا انجام مي‌دهند درحالي كه امكان شست‌وشوي هر روزه وجود ندارد. افراد بايد متوجه باشند كه شست‌شوي مداوم هم براي شهرداري امكان‌پذير نيست؛ در ثاني حتي اگر ممكن باشد، اين كار به ساختمان آسيب مي‌زند و شما نمي‌توانيد آن حجم از رفتار غيربهداشتي را به همين سادگي پاك كنيد.

اين هنرمند در بخش ديگري از اظهاراتش به ماجراي قديمي كانكس‌هاي روبه‌روي تئاتر شهر اشاره كرد كه در نهايت با ايجاد فضاي جديد و تعرض به حريم تئاتر شهر برچيده شد. گروه‌ها و هنرمندان به ‌شدت از اين وضعيت گلايه داشتند.

کارگران “آرایشگاه زیبا” ادامه داد: امروز شرايط به گونه‌اي شده كه هنرمندان و عابران با ديدن وضعيت محوطه تئاتر شهر غصه مي‌خورند و هيچ رغبتي به حضور در اين مكان ندارند چون شما با انواع بزه و فضاي نامطبوع مواجه هستيد. اگر به من بگويند به اين مكان بيا هيچ حس خوشحالي و علاقه‌ ندارم. نكته اينجاست كه همه درباره سامان دادن اين اوضاع شعار مي‌دهند و هيچ‌كس واقعا و در عمل پاي كار نمي‌آيد. وقتي امكان حفظ امنيت مردم وجود ندارد و از سوي ديگر ساختمان و نما در حال آسيب ديدن است، چاره‌اي جز ايجاد حريم نيست. ما ناچاريم درخواست حصار كنيم.

برومند در عين ‌حال از برداشته شدن حصار پارك دانشجو در دوره غلامحسين كرباسچي انتقاد کرد و گفت: آقاي كرباسچي نرده‌هاي تمام پارك‌هاي تهران را برداشت اما اين نبايد شامل حصار مكان فرهنگي- هنري مانند تئاتر شهر مي‌شد!!

او همچنين بعضي نقدها درباره ايجاد فاصله بين تماشاگر و تئاتر را رد کرد و بیان داشت: اين حريم‌ها و حصارها در ديگر اماكن هنري و فرهنگي ما وجود دارد و ابدا به رابطه تماشاگر يا ارتباط گروه‌هاي هنري با مخاطبان آثار آسيب وارد نكرده است. تماشاگر تئاتر مي‌تواند مثل بسياري سالن‌هاي ديگر با در دست داشتن بليت و حفظ احترام، آرامش و امنيت به مجموعه بيايد و همراه خانواده ساعتي را در محيط فرهنگي سپري كند. بنابراين دوباره تاكيد مي‌كنم كه ايجاد حريم براي مديريت امنيت و آسايش مخاطبان تئاتر و گروه‌هايي كه به محل مراجعه مي‌كنند يك ضرورت است. آسيب‌هاي موجود پيرامون تئاتر شهر راه ديگري پيش روي ما نمي‌گذارد.

سینماروزان: شفاف‌سازی حسین انتظامی درباره هزینه‌کرد فارابی در سال ۹۸ مشخص ساخت که همایون اسعدیان برای طراحی تولید “سرزمین بود و نبود”به کارگردانی مرضیه برومند، حمایت ۲۲۵میلیونی فارابی را داشته است‌.(اینجا را بخوانید)

مدتی کوتاه بعد از شفاف‌سازی، مرضیه برومند هم تلویحا این هزینه‌کرد هنگفت برای پروژه‌ای که به پیش‌تولید هم نرسیده بود را تایید کرد.(اینجا را بخوانید)

با این حال به تازگی خبر رسیده که مرضیه برومند، نگارش فیلمنامه فیلم سینمایی «شهرموش‌ها ۳» را آغاز کرده است تا با حمایت فارابی آن را بسازد!

به گزارش سینماروزان اینکه چرا حتی برای برندی امتحان پس‌داده مثل “شهر موشها” هم امکان جلب سرمایه‌گذار خصوصی وجود ندارد و باز دست به دامن ارگانی دولتی شده‌اند، به کنار؛ حالا تکلیف “سرزمین بود و نبود” که بیش از ۲۰۰میلیون فقط صرف طراحی تولیدش شده بود، چه می‌شود؟؟

خبرگزاری “ایسنا” خبر داده که پروژه «سرزمین بود و نبود» در همان مرحله تحقیق و نگارش متوقف شده و گویا ساخت “شهرموشها ۳” در اولویت قرار گرفته است.

اگر خبر ایسنا صحت داشته باشد باید از مدیران فارابی پرسید تکلیف آن هزینه هنگفتی که برای طراحی تولید “سرزمین بود و نبود” صرف شده، چه می‌گردد و با توقف تولید، هزینه‌های مصروفه بازپس گرفته شده و به بیت‌المال بازگردانده می‌شود یا ….؟؟؟

سینماروزان: این روزها به‌خاطر شیوع کرونا، کودکان و نوجوانان مجبور شده‌اند که بیشتر در خانه بمانند و کمتر از خانه خارج شوند و در این خانه‌نشینی هم بیش از هرچیز این رسانه‌های تصویری هستند که به کمک می‌آیند ولی صدحیف که بزرگان گونه کودک مدتهاست از تلویزیون فاصله گرفته‌اند.

مرضیه برومند کارگردان آثاری همچون “مدرسه موشها”، “تا به تا” و “خونه مادربزرگه” با اشاره به شباهت این روزها با دوران جنگ به نرگس عاشوری در “ایران” گفت: دهه شصتی‌ها در مواجهه‌شان با من از فضای پر از وحشت موشک‌باران دهه شصت می‌گویند و اینکه چگونه در آن ایام به برنامه‌های تلویزیونی پناه برده‌اند. ابراز آرامش کودکان دهه شصت از تماشای آن برنامه‌ها حکایت از آن دارد در این روزهای کرونایی هم می‌توان با تولید برنامه‌های مناسب از خشونت فضا کم کنیم.

مرضیه برومند ادامه داد: درست است که باید به کودکان‌مان درباره کرونا اطلاعات دهیم ولی باید در خانه فضایی را برای بچه‌ها فراهم‌ کنیم که از خانه ماندن خسته نشوند یعنی به غیر از تماشای برنامه‌های کودک، والدین باید با کودکان بازی کنند، مسابقه دهند و کاردستی درست کنند تا کودکی بچه‌ها گم نشود.

این نویسنده و کارگردان تاکید کرد: حالا که ترس از کرونا اپیدمیک شده مشخص می‌شود قرار دادن گربه‌های وحشتناک در “شهر موشها”ی یک و دو چقدر برای آشنا کردن کودکان با مقوله ترس و حس مراقبت از خود لازم و ضروری بوده. ای کاش می‌توانستم در این روزهای کرونایی هم برای بچه‌ها، برنامه تلویزیونی بسازم.

سینماروزان:  بدحسابی بر سر تسویه حساب کامل با عوامل آخرین فصل مجموعه «کلاه قرمزی»، تولید فصلی تازه از این مجموعه را با کلی اما و اگر مواجه کرده است و در عین حال بازپخش فصول قدیمی «کلاه قرمزی» به بهانه‌های مختلف، همچنان مخاطب پسند است.

در این اوضاع اینکه یکی از قدیمی‌ترین همکاران ایرج طهماسب کارگردان «کلاه قرمزی» از وی به عنوان بازیگری بداخلاق یاد کند عجیب است؟؟ خیر! مرضیه برومند کارگردانی که تجربه همکاری با طهماسب را در «آرایشگاه زیبا» داشته در اختتامیه جشنواره قصه‌گویی در کنار ویژگیهای مثبت طهماسب از جدیت وی در کار سخن گفت.

مرضیه برومند که به دنبال تولید «سرزمین بود و نبود» با حمایت فارابی است، در اختتامیه جشنواره قصه گویی در کانون پرورش فکری کودک و نوجوان بیان داشت: امیدوارم عدالت بهتر در کشور ما رعایت شود و مردم ما مسئولان دلسوزتری داشته باشند و مسئولان از مردم فاصله نگیرند. این‌جا کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است و من کارم را از این‌جا با رضا بابک و بهرام شاه‌محمدلو شروع کردم.

برومند با اشاره به طهماسب ادامه داد: جوانی محجوب در آن سال‌های کانون، در کلاس‌های تئاتر شرکت می‌کرد و امروز یکی از بزرگترین هنرمندان این مملکت است. او در «مدرسه موش‌ها» عروسک‌گردان و صداپیشه بود و در سریال «آرایشگاه زیبا» با هم همکاری کردیم. این بازیگر بداخلاق و «لایتچسبک» است، اما برایم عجیب است که مردم تا این حد او را دوست دارند. اکنون هم خبر ندارد که قرار است از او تقدیر شود.

در خلال شرح ویژگیهای طهماسب توسط برومند، صداپیشگان مجموعه پرمخاطب «کلاه‌قرمزی» از جمله احسان کرمی و کاظم سیاحی در قالب صدای عروسک‌های «عزیزم ببخشید» و «جیگر» با برومند هم‌صحبت شدند. سپس با پخش موسیقی فیلم «کلاه‌قرمزی»، ایرج طهماسب روی صحنه آمد و با لبخندی همیشگی، فقط این سه جمله را گفت: خجالت می‌کشم که روی صحنه می‌ایستم و شما تشویقم می‌کنید و از این بابت بسیار ممنونم.

سینماروزان: شفاف سازی سازمان سینمایی درباره عملکرد مالی فارابی، هویدا ساخت که همایون اسعدیان رییس هیات مدیره خانه سینما برای طراحی تولید “سرزمین بود و نبود”به کارگردانی مرضیه برومند، حمایت ۲۲۵میلیونی فارابی را داشته است‌.

مرضیه برومند با اذعان به اینکه پروژه مذکور حتی به پیش تولید هم نرسیده به “ایسنا” گفت: ما در مرحله قبل از پیش تولید هستیم. باید فرصت‌ها و موقعیت‌ها را ارزیابی کنیم تا بتوانیم درباره جریان کلی تولید فیلم و عوامل تصمیم بگیریم.

برومند در توجیه برخورداری از حمایت ۲۲۵میلیونی فارابی برای طراحی تولید فیلم مذکور بیان داشت: به پیشنهاد بنیاد سینمایی فارابی(!!) و استقبال ما(!!) این مرحله در دست انجام است. ما به عنوان  سازندگان فیلم نیازمند پیش بینی هستیم و باید بدانیم که با چه حجم کار روبرو هستیم و چه امکاناتی را برای ورود به مرحله تولید نیاز داریم. در واقع این مرحله یک تخمین کلی درباره شکل فیلم، نحوه تولید و همچنین برآورد زمانی و مالی پروژه است. اگر در فیلم «شهرموشها2»  طراحی تولید داشتیم، قطعا فیلمبرداری شش ماهه گروه ما، در سه ماه انجام می‌شد!!!

مرضیه برومند توجیهاتش را در چرایی حمایت فارابی از پروژه‌ای که حتی به پیش‌تولید نرسیده بیان کرده ولی نگفته آیا منظورش این است که فارابي ٢٢٥ ميليون خرج طراحی تولید كرده تا تازه تصميم بگيره فيلم را بسازد يا نسازد؟؟ به بیان بهتر آیا دست اندرکاران “سرزمین بود و نبود” بابت ارائه طرح و اصطلاحا پروپوزال، مشمول حمایت ٢٢٥ ميليونی فارابی شده‌اند؟؟ و آيا اين شامل همه سینماگران علاقمند به داشتن حمایت فارابی می‌شود یا خیر؟؟
سینماروزان خوشحال می‌شود توضیحات مقامات فارابی درباره این ابهامات را منعکس کند.

سینماروزان: مرضیه برومند نویسنده و کارگردانی که برخی از سریالهای خاطره ساز و از جمله “آرایشگاه زیبا” و “خودروی تهران11” را ساخته در نشستی با محوریت بررسی کارنامه سرمایه‌های نمادین معاصر در کتابخانه ملی ایران مورد تقدیر قرار گرفت.

برومند در بخشی از نشست با ذکر خیر سوسن تسلیمی گفت: از همان دوران دبستان، تحت تاثیر خواهر بزرگترم، «احترام» به دکلمه و نمایش و تئاتر علاقه‌مند شدم. در دبستان، دائما تئاتر بازی می کردم و خودم هم گروه تئاتر داشتم. به دبیرستان که رسیدم تئاتر برایم جدی شد بخصوص اینکه یک یار بااستعداد هم پیدا کردم، سوسن تسلیمی. از همان سال اول دبیرستان، همکلاسی من شد. هم‌محله بودیم و خیلی زود دوست های صمیمی و یک روح در دو بدن شدیم. دائما در حال تئاتر کار کردن بودیم. اکثرا من کارگردانی می‌کردم و سوسن بازی می کرد. اولین دوربین نصفی را احتمالا من و سوسن ابداع کردیم، البته بردن دوربین.

کارگردان “هتل مروارید” با اشاره به نقطه عطف زندگیش بیان داشت: سیزده چهارده ساله بودم که نقطه عطف مهمی در زندگی‌ام روی داد و متحول شدم. کلاس ششم دبیرستان بودم. مدرسه مان دولتی بود و خیلی معمولی و امکان خاصی نداشت. یک دبیر شیمی جدید به مدرسه‌مان آمد به نام خانم منظر هاشمی سیاهپوش. حدودا چهل ساله بود، شاید هم کمتر. یک روز خانم هاشمی همانطور که داشت شیمی درس می داد پرسید شما کتابخانه در مدرسه دارید؟ گفتیم داریم و نتیجه چند جلد بیشتر کتاب نبود. گفت اینکه کتابخانه نشد، باید کتابخانه درست کنید. گفتیم چطوری و گفت باید پول جمع کنید. فردای آن روز یک صندوق آورد و گفت این باید پر شود. دردسرتان ندهم. صندوق پر شد و به اتفاق خانم هاشمی و دو نفر دیگر از بچه‌ها، رفتیم خیابان شاه آبادِ آن دوران. تصویر آن روز به وضوح و روشن در ذهنم حک شده؛ انتشارات امیرکبیر، انتشارات نیل، انتشارات خوارزمی، انتشارات مروارید. به راهنمایی خانم هاشمی کتاب ها را انتخاب کردیم و خریدیم. همه جور کتاب؛ کتاب های علمی، تاریخی و اجتماعی، اطلاعات عمومی و کلی رمان و نمایشنامه از بهترین و مطرح ترین نویسندگان دنیا مانند رومن رولان، شولوخوف، داستایفسکی، گورکی، چخوف، استاندال، کامو، سارتر، برشت که تا آن زمان اسم شان را هم نشنیده بودم.

برومند افزود: شروع کردیم به کتاب خواندن. هفته‌ای یک کتاب باید می‌خواندیم و خانم هاشمی نمره شیمی را منوط کرد به خواندن کتاب. یادش بخیر، می گفت این فرمول های شیمی به زودی یادتان می رود ولی کتاب در خاطرتان حک می شود. دیگر کتاب از دستم نمی افتاد. تمام کتاب های کتابخانه را با ولع خواندم و غرق در کتاب شدم. همراه با قهرمان‌های رمان‌ها رنج کشیدم، ظلم دیدم و عدالتخواه شدم، به زندان افتادم و آزادیخواه شدم، انسان را کشف کردم و انسانگرا شدم، آرمانخواه شدم و کمال گرا شدم، گریه کردم و خندیدم و خنده را ترجیح دادم و طناز شدم.

برومند خاطرنشان ساخت: راستی خانم هاشمی را همان وقت از مدرسه بیرون کردند!!! حالا که در این مکان شریف و مقدس از موقعیت استفاده می‌کنم و از همه می‌خواهم به احترام منظر هاشمی سیاهپوش که نمی‌دانم در این دنیا هست یا نه، از جا بلند شویم و برایش کف بزنیم.

سینماروزان: درباره ردّپای روسیه و فرانسه در سیاست ایران سالهاست تحلیلها و اظهارنظرات مختلفی شنیده میشود اما کمتر پیش آمده که در یک محفل کاملا هنری درباره تناقضات رفتاری این دو کشور اروپایی صحبت شود.

مرضیه برومند از کارگردانان و بازیگران قدیمی که دبیری جشنواره تئاتر عروسکی مبارک را برعهده داشته است در نشست خبری این رویداد با اشاره به تلاش برای اعتباربخشی بین المللی به جشنواره از ذکر خیر فرانسویان را کرد و به گلایه از روسها پرداخت.

مرضیه برومند در بخشی از نشست اظهار داشت: فراخوان بخش بین‌الملل را مهرماه فرستادیم که 170 گروه از 30 کشور اعلام آمادگی کردند، اما این موضوع با ماجراهای سیاسی کشور هم‌زمان شد، ولی با کمال حیرت دیدیم تعداد بسیار اندکی از سفر به ایران ترسیدند که البته یکی از این کشورها روسیه بود.

  برومند اضافه کرد: قرار بود گروه تئاتر «ابراتسوف» از روسیه به ایران بیایند، اما بهانه‌گیری کردند که به دلیل گرما و سن بالای اعضای گروه، نمی‌توانند به ایران سفر کنند، ولی کاشف به عمل آمد که می‌ترسند در ایران جنگ شود و نمی‌دانستیم این اندازه ترسو هستند!

برومند ادامه داد: درمقابل گروه فرانسه، بابت رفتار ترامپ از ما عذرخواهی کرد و با کمال عشق و علاقه دعوت ما را پذیرفت و جالب اینجاست که همه گروه‌های خارجی با کمترین هزینه به ایران می‌آیند. البته ما هم تعداد گروه‌ها را کم کردیم و آنها، به‌ویژه سفارت فرانسه با ما همراهی کردند.

دبیر جشنواره مبارک با اشاره به سنگ اندازیهای موسسه ای افغان بر سر حضور هنرمندان افغان در این جشنواره گفت: در جشنواره پانزدهم، گوته افغانستان به سفارش گوته ایران، هزینه رفت‌وآمد و تأمین امکانات گروه افغانستان را تقبل کرد و در آن دوره گروه درجه‌یکی از این کشور به ایران آمدند. حسم این بود یکی از گروه‌های خودمان هستند. در دوره شانزدهم این گروه بدون حمایت گوته از مسیر خطرناکی به ایران آمدند که آنها را در شرایط ایمن بازگرداندیم.  در این دوره که دچار مشکلات عدیده هستیم، از گوته خواستیم این ارتباط را برقرار کند که اول هم پذیرفت، اما بعد بدقولی کرد و خودمان برایشان بلیت تهیه کردیم؛ یعنی در بدترین شرایط اقتصادی به فکر همسایگانمان هستیم و این‌چنین است که بچه‌های افغان امسال هم به جشنواره می‌آیند. 

برومند با اشاره به تهدیدات ترامپ که منجر به دردسر برای جشنواره اش شده ادامه داد: آقای ترامپ و افرادی که در ایران شما را به محدودیت‌های بیشتر تشویق می‌کنند، باید به شما بگویم دود کارهایی که انجام می‌دهید به چشم مردم می‌رود، حتی به چشم مراکز فرهنگی که با همکاری دولت تلاش می‌کنند فرهنگ مردم را بالا ببرند. هیچ‌یک از شما به فکر مردم ایران نیستید، همان‌طور که بسیاری از افراد در داخل کشور هم به فکر مردم نیستند، اما ما از پا نمی‌نشینیم و بسیار آینده‌نگرتر از این هستیم که امروز را وابگذاریم. اطمینان دارم فردا روشن‌تر و آسمان عروسک‌ها آبی است.

سینماروزان: در 24 ساعت گذشته اعضای خانه سینما با پیامکی مواجه شده اند که از آنها دعوت میکند در مراسم تقدیر از محمدباقر قالیباف شهردار پیشین تهران شرکت کنند.

به گزارش سینماروزان هرچند این پیامک به ظاهر از سوی شورایعالی خانه هنرمندان ارسال شده اما تعجب آور است که از سامانه پیامکی خانه سینما برای ارسال این دعوتنامه استفاده شده است.

اینکه چرا سران بالادستی خانه سینما می باید سامانه پیامکی خویش را که اغلب برای ارسال آگهی ترحیم اعضاء استفاده میشود(!!) در خدمت آگهی تقدیر از شهردار سابق قرار دهند هرچند در ظاهر اسباب شگفتی بدنه صنف را موجب شده اما اگر این مسأله را کنار افشاگریهای چهره‌هایی همچون مرضیه برومند و حمید فرخ نژاد قرار دهیم چندان هم نباید شگفت زده شویم.

سه ماه قبل مرضیه برومند به افشاگری درباره حمایتهای شهردار سابق از خانه سینما پرداخته و گفته بود: ساختمان شماره دو خانه سينما در خيابان وصال را قالیباف در اختيار اين تشكل گذاشت و تمام مخارج اداري و دفتري‌اش را هم تامين مي‌كند!(اینجا را بخوانید)

مدتی بعد از برومند، حمید فرخ نژاد نیز به بهانه انفعال خانه سینما در جریان قاچاق فیلم «گشت2» و آتش زدن کارت خانه سینما توسط کارگردان فیلم سعید سهیلی، با انتقاد از خانه سینما به ذکر خاطره از انتظارات سران خانه سینما برای تبدیل هنرمندان به مجالی برای شوآف شهردار پرداخته و نوشته بود: تصاويري ديدم كه در آن سعيد سهيلي جلوي دوربين كارت عضويتش در خانه سينما و كانون كارگردانان رو آتش زد و خلاص. ياد آن روزي افتادم كه در اوج درگيري با عوامل جرياني هدايت شده در تلويزيون بودم كه كمر به انهدام سينماي اين مملكت به هر نحو بسته بودند، از خانه سينما با من تماس گرفتند، خوشحال شدم كه براي پشتيباني و حمايت توسط خانه سينما تلفن زده شده، در كمال ناباوري دوست عزيزي كه زنگ زده بود گفت آقاي شهردار قرار است يك مركز تجاري را در ميدان وليعصر افتتاح كنند و احتياج به چند چهره داريم كه كنار ايشان باشند! عملا نگاه خانه معظم سينما به ما سياهي لشكرهاي مجلس آرا و تزييني است.(اینجا را بخوانید)

دو سال قبلتر و در زمان حضور رضا میرکریمی به عنوان مدیرعامل خانه سینما نیز بودجه ای میلیاردی از سوی شهردار برای بازسازی عمرانی خانه سینما در اختیار هیأت مدیره این نهاد قرار داده شد.

شاید یکی از دلایلی که برخی از سران خانه سینما در جریان انتخابات96 جرأت حمایت از حسن روحانی را نداشتند همین حمایتها بود!

اما آیا چنین حمایتهایی دلیلی بر آن است که سران خانه سینما سامانه پیامکی خود را در اختیار تقدیر از کاندیدای انصرافی انتخابات قرار دهند؟

سینماروزان آماده است پاسخ هیأت مدیره این نهاد یا مدیرعامل آن که در ماههای اخیر همزمان با هم 11 مسئولیت مختلف را عهده دار شده (اینجا را بخوانید) درباره این مسأله منعکس کند.

پیامکی که از سوی سامانه پیامکی خانه سینما برای اعضاء ارسال شده

سینماروزان: کار تولید سریال «سرزمین کهن» در حالی به پایان رسیده که معاون سیمای رسانه ملی از برگزاری جلساتی با نمایندگان چهار محال و بختیاری برای رفع مشکل سریال «سرزمین کهن» و نمایش قسمت هایی از آن برای این نمایندگان سخن گفت.

به گزارش سینماروزان مرتضی میرباقری معاون سیمای رسانه ملی درباره سریال «سرزمین کهن» و تصمیمات جدیدی که برای پخش این مجموعه به کارگردانی کمال تبریزی گرفته شده است به «مهر» گفت: نقطه نظراتی نسبت به این سریال وجود داشت و نقدهایی وارد شد که برای رفع آنها دوستان ما در چهار محال و بختیاری نمایندگانی تعیین کردند و با آنها جلساتی را برگزار کردیم.

وی ادامه داد: می توان گفت ما طی ۲ تا ۳ هفته گذشته چندین جلسه ۱۰ ساعته با نمایندگانی از چهار محال و بختیاری برگزار کردیم و تمام نکات مورد نظر را دریافت و موارد را اعمال کردیم و اکنون امیدواریم در این فرآیند بعد از اینکه همه مسایل مرتفع شد این سریال فاخر را پخش کنیم.

میرباقری درباره زمان پخش سریال «سرزمین کهن» نیز عنوان کرد: حتی بخش هایی از سریال هم برای این افراد نمایش داده شد و امیدوارم توافق نهایی به انجام برسد تا تکلیف پخش این سریال نیز مشخص شود.

معاون سیما در پایان درباره سریالی که گفته شد طرح آن از مرضیه برومند است و در شبکه امید به تولید می رسد، عنوان کرد: این سریال هنوز در مرحله ایده، تحقیق و نگارش است و هنوز نام آن هم مشخص نیست. البته ما به نویسندگان می گوییم که سه اسم پیشنهادی برای سریال ها ارایه کنند تا ما یکی از آنها را نهایی کنیم. خانم برومند هم سابقه بسیاری دارند و آثار خوبی هم داشته اند و فعلا در حال تحقیق روی این سریال هستند.

سینماروزان: به حاشیه رفتن فعالیتهای صنفی در خانه سینما سالهاست که از سوی بدنه صنف هشدار داده میشود ولی حلقه بالادستی این نهاد صنفی این هشدارها را جدی نمی گیرد و در امتداد چنین روندی است که یک روز مرضیه برومند از واگذاری یک ساختمان از سوی شهرداری به این نهاد می گوید(اینجا را بخوانید) و روز دیگر حمید فرخ نژاد از تبدیل شدن هنرمندان به کالاهایی برای همراهی با شهردار در مراسمی خاص.(اینجا را بخوانید)

سعید سهیلی هم در اعتراض به انفعال خانه سینما در ماجرای قاچاق «گشت2» کارتهای صنفی اش را در برابر دوربین آتش زد(اینجا را بخوانید) تا بیش از پیش مشکلات این نهاد صنفی به چشم آید.

به تازگی هم انجمن مستندسازان در اعتراض به اجبار برای ثبت صنف فرهنگی شان در وزارت کار به عنوان صنف کارگری تصمیم به برگزاری تجمع اعتراضی مقابل خانه سینما گرفته اند.

ارد زند رئیس انجمن مستندسازان با اعلام این خبر به «ایلنا» گفت: ما در خانه سینما اتاقی نداریم و کلید را از ما گرفته‌اند و حتی کارهای روزمره اعضا مانند برگزاری جلسه را نمی‌توانیم در اتاق انجام دهیم و تجمع ما هم به همین دلیل است تا اگر بخواهیم مجمعی برگزار کنیم اتاق و سالن در اختیار ما بگذارند.

او در پاسخ به این سوال که چرا خانه‌سینما اقدام به بستن اتاق کرده است، گفت: خانه سینما می‌گوید طبق اساسنامه چون هم انجمن و هم‌ صنف داریم لذا تنها به یکی از آنها اجازه حضور در خانه سینما داده می‌شود. اما صحبت ما این است که اساساً انجمن‌های صنفی می‌بایست در جایی مستقر باشند که وزارت کار تعیین می‌کند. امروز انجمن‌های بسیاری داریم که رسمیت یافته‌اند. مدیریت این انجمن‌ها در این چندین سال برعهده وزارت ارشاد بوده و حالا چطور می‌خواهند انجمن‌های فرهنگی را کنار بگذارند و انجمن‌های صنفی را جایگزین کنند. از نگاه من انجمنی باید انتخاب شود که رسمیتش را از وزارت ارشاد گرفته است و اعتراض ما به خانه سینما نیز بر سر همین مسئله است.

رئیس انجمن مستندسازان گفت: اگر تا سه‌شنبه به خواسته‌ ما که پس گرفتن اتاق و به رسمیت شناختن انجمن مستندسازان است، توجهی نشود، اعضای این انجمن سه‌شنبه در خانه سینما تجمع خواهند کرد.

سینماروزان: حدودا یک سال پیش و زمانی که مبلغ یک میلیارد بودجه عمرانی از سوی شهردار به رضا میرکریمی مدیرعامل وقت خانه سینما اهدا شد فارغ از طرح این پرسش که خرج این بودجه برای بازسازی ملکی استیجاری به نام خانه سینما1 اقدامی عبث است نسبت به ریشه های سیاسی چنین کمکهایی هشدار دادیم.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان برای همین وقتی 4 روز قبل مرضیه برومند کارگردان سرشناس سینما و تلویزیون در گفتگویی که با یک رسانه اصلاح طلب داشت با اشاره به برخی فعالیتهای شهردار تهران از ساختمانی گفته بود که از سوی شهرداری به خانه سینما واگذار شد چندان متعجب نشدیم. مرضیه برومند گفت:  آقای قالیباف ساختمان شماره دو خانه سينما در خيابان وصال را در اختيار اين تشكل گذاشت و تمام مخارج اداري و دفتري‌اش را هم تامين مي‌كند.(اینجا را بخوانید)

حالا و بعد از انتشار نسخه ای قاچاق از فیلم «گشت2» آن هم در شرایطی که فیلم تقریبا اکران رسمیش را پایان داده است و بعد از آن که سعید سهیلی در انتقاد نسبت به انفعال خانه سینما نسبت به این قاچاق کارتهای صنفیش را آتش زد(اینجا را بخوانید) حمید فرخ نژاد بازیگر و تهیه کننده «گشت2» به بخشی دیگر از مراودات خانه سینما و شهرداری اشاره کرده است؛ مراوداتی که باز هم بیش از گذشته مدیریت نهادی صنفی را زیر سوال می برد. نهادی که به جای تکیه بر بدنه اعضایش به سادگی ابزار دست سیاسیون شده است.

فرخ نژاد در متنی اجتماعی نوشته است: تصاويري ديدم كه در آن سعيد سهيلي جلوي دوربين كارت عضويتش در خانه سينما و كانون كارگردانان رو آتش زد و خلاص. ياد آن روزي افتادم كه در اوج درگيري با عوامل جرياني هدايت شده در تلويزيون بودم كه كمر به انهدام سينماي اين مملكت به هر نحو بسته بودند، از خانه سينما با من تماس گرفتند، خوشحال شدم كه براي پشتيباني و حمايت توسط خانه سينما تلفن زده شده، در كمال ناباوري دوست عزيزي كه زنگ زده بود گفت آقاي شهردار قرار است يك مركز تجاري را در ميدان وليعصر افتتاح كنند و احتياج به چند چهره داريم كه كنار ايشان باشند! عملا نگاه خانه معظم سينما به ما سياهي لشكرهاي مجلس آرا و تزييني است. به سعيد سهيلي حق مي دهم و متاسفم براي خودمان كه عادت كرديم فقط زماني لب به اعتراض بگشاييم كه مشكلي براي خودمان پيش بيايد و در بقيه موارد مشكل سايرين به ما ارتباطي ندارد. آن روز كه براي باز شدن اين نهاد صنفي عزيز فرياد ميزديم فكر نميكردم، شرح وظيفه اش به مراسم كفن و دفن هنرمندان محدود شود. خداوند به مديران خانه سينما اين نهاد مدافع حقوق سينماگران توفيق مضاعف عنايت كند كه اگه نبودند واقعا خيلي بد ميشد و ممكن بود حاصل دسترنج و اموال سينماگران در روز روشن به يغما برود و هيچ امنيتي در حرفه وجود نداشته باشد. خدا را شكر كه هستيد و مدافع حقوق سينماگرانيد.

سینماروزان: وقتی سه هفته پیشتر از عدم رغبت برخی سینماگران سرشناس برای ساخت فیلم تبلیغاتی کاندیداهای اعتدال نوشتیم یک دلیل این امر را امتیازاتی دانستیم که از سوی شهردار تهران نصیب آنها شده است.(اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماروزان بعدتر و پس از آن که دیدیم برخی سینماگران مانند محمدمهدی عسکرپور تازه بعد از انصراف شهردار از حضور در انتخابات، به موضع گیری انتخاباتی روی آوردند(اینجا را بخوانید) آن فرض ابتدایی پررنگتر شد.

به تازگی مرضیه برومند کارگردانی که آخرین بار فیلم عروسکی «شهر موشها2» را روی پرده داشت در گفتگو با «اعتماد» در کنار برخی انتظاراتش از دولت دوازدهم از حمایت قالیباف از خانه سینما و خانه عروسک سخن گفته است.

برومند گفته است: شخصا از ديدن چهره‌اي كه آقاي قاليباف در مناظره‌ها از خود نشان داد، متاسف شدم اما ايشان در كنار تمام اشتباه‌ها و خطاهايش، حركت‌هايي مثبت هم انجام داده كه نمي‌توان ناديده گرفت مثل اينكه به گروه‌هاي هنري كمك كرد تا انجمن‌هاي‌شان را راه‌اندازي كنند. ساختمان شماره دو خانه سينما در خيابان وصال را در اختيار اين تشكل گذاشت و تمام مخارج اداري و دفتري‌اش را هم تامين مي‌كند. مي‌دانم برخي از دوستان تصور مي‌كنند اين سخنان را به خاطر اين مي‌گويم كه شهرداري مكان خانه عروسك را در اختيار ما قرار داده است اما واقعا مي‌خواستم بگويم آقاي شهردار شما را به خدا همين خانه عروسك هم مال خودتان!

سینماروزان/حامد مظفری: اسفندماه دو سال قبل بود که شورایی موسوم به سیاستگذاری کودک و نوجوان با حکم حجت ا.. ایوبی رییس سازمان سینمایی شروع به کار کرد.

به گزارش سینماروزان مهدی ارگانی، مسعود کرامتی، حمید جبلی، جواد حاتمی، مهدی یزدانی، محسن چینی فروشان، علیرضا تابش، مرضیه برومند و فرشته طائرپور اعضای نه نفره این شورا بودند و در حکمی که ایوبی برای آنها صادر کرده بود به صراحت بر این امر تأکید شده بود که سینمای کودک و نوجوان در سالهای اخیر چیزی بر کارنامه خود نیفزوده و این شورای کاملا دولتی تشکیل میشود در جهت ارتقای تولید؛ تبلیغ و نمایش فیلمهای کودک و نوجوان!

حالا دو سال بعد از آن صدور حکم و فعالیت 24 ماهه این 9 نفر در آن شورا، نه در امر تولید فیلمهای کودک تحول خاصی را شاهد بوده ایم و نه در عرصه تبلیغ و اکران فیلمهای کودک. از آن سو جشنواره کودک و نوجوان نیز بعد از دوتکه شدن عملا به محاق رفت تا جایی که در یک بازگشت به عقب تصمیم به ترکیب مجدد دو بخش این جشنواره برای برگزاری در سال آینده گرفته شد.

اینکه این 9 نفر در جلساتی که برگزار کردند چه رهنمودها و تصمیماتی را برای ارتقای سینمای کودک گرفته اند مشخص نیست و حتی برخلاف گفته شش ماه قبل فرشته طائرپور از اعضای حاضر در شورا نه تنها اکران ویژه کودک راه نیفتاده است که در همه این دو سال مهجوریت عجیب و غریب فیلمهای کودک در تخصیص سالنهای کافی برای نمایش آنها را شاهد بوده ایم.

اما آنچه مشخص است اینکه بالاخره یکی از اعضای این تیم 9 نفره شورای سیاستگذاری یعنی فرشته طائرپور توانست بعد از مدتها تهیه کنندگی را تجربه کند آن هم با فیلمی کودک به نام «خاله قورباغه» که گویا هم حمایت فارابی و هم سوله نهاد ریاست جمهوری را برای تولید همراه داشته است.(اینجا را بخوانید)

«خاله قورباغه» هفتم اسفندماه کلید خورده و صدالبته یکی دیگر از اعضای این شورای سیاستگذاری یعنی مسعود کرامتی هم بعد از سالها دوری از فیلمسازی به عنوان کارگردان پشت دوربین «خاله قورباغه» رفت.

آیا ایجاد اشتغال برای دو عضو از یک شورای سیاستگذاری دولتی نمی تواند یک دستاورد برای سینمای کودک و نوجوان باشد؟

خاله قورباغه

سینماروزان: دهم آبان ماه سالروز تولد مرتضی احمدی است؛ بازیگر، صداپیشه و خواننده ای که جزو بااخلاق ترین هنرمندان این دیار بود.

به گزارش سینماروزان مرضیه برومند کارگردان زن سینما و تلویزیون که سابقه همکاری و رفاقت دیرین با این هنرمند را داشت به بهانه سالگرد تولد او یادداشتی را برای “اعتماد” نوشته و در این یادداشت از مرام و اصالت این هنرمند سخن گفته است.

متن کامل این یادداشت را بخوانید:

مردانه پاي حرفش مي‌ايستاد

آقاي مرتضي احمدي از آن دسته افرادي بودند كه با رفتن‌شان از اين دنيا، يك فرهنگ را با خودشان بردند. و دريغ و افسوس كه از اين فرهنگ كمتر به ما و نسل‌هاي بعد چيزي رسيد. مخصوصا جوان‌هاي اين روزها كه بايد منش، اخلاق و جوانمردي نسبت به كار و ديگران را از گذشتگان بياموزند. در تاريخ كشورمان ما بزرگاني داشته‌ايم كه جاي منش آنها خالي است. بزرگاني كه با عزت و آبرو زندگي كردند. آقاي مرتضي‌احمدي اخلاق حرفه‌اي داشتند. ايشان بسيار انسان مودب، وظيفه‌شناس، بلند نظر و در يك كلام انسان خيلي دوست داشتني‌اي بودند. به غير از اينكه افتخار داشته‌ام در چندين كار با آقاي «مرتضي ‌احمدي» همكاري داشته باشم، رابطه‌اي دوستانه بين من و ايشان برقرار بود. آقاي احمدي هر چند وقت يك‌بار به من تلفن مي‌كرد و جوياي احوال يكديگر مي‌شديم كه در اين كار هم ايشان پيشقدم بود و حال و احوال من و ديگر دوستان‌مان را مرتب و با‌حوصله مي‌پرسيد.

ادبیات متفاوت
اما نكته‌اي كه من از آقاي احمدي به ياد دارم و هميشه باعث مي‌شود ايشان در ياد من زنده باشد، گذشته از اشعاري كه ايشان داشتند و مي‌خواندند، عبارات و كلماتي است كه از ايشان باقي مانده و براي من خيلي جالب است. براي مثال ايشان به جاي اينكه از كلمه مفت و مجاني استفاده كنند، مي‌گفتند «مفت‌كلسي» يا به جاي اينكه از كلمه سيلي استفاده كنند، مي‌گفتند «چپلن‌چورني» كه وقتي آقاي احمدي اين كلمه را مي‌گفت قشنگ صداي سيلي را براي اطرافيان تداعي مي‌كرد. اين نوع صحبت كردن آقاي مرتضي‌احمدي خيلي بامزه بود. ايشان در سريال «آرايشگاه زيبا» از اين كلمه‌ها خيلي استفاده مي‌كرد و من هم همچنان بعضي از اين كلمات را در زندگي روزمره‌ام به كار مي‌برم.

كاسب‌هايي از جنس مرتضي‌ احمدي كمرنگ شده‌اند و به جاي آن كاسب‌هايی با بازي حسن ‌پور‌شيرازي برج‌دارند

صحبت “آرايشگاه‌ زيبا” شد و ياد نقش آقاي مرتضي‌احمدي در اين سريال افتادم. نقش آقاي احمدي در اين سريال كه كاسبي درستكار، واقعي و خيرخواه بود خيلي خوب به ايشان نشسته بود و در مقابل ايشان، كاسب جديدي بود كه نقش او را آقاي حسن‌ پورشيرازي بازي مي‌كرد كه بازي اين دو مقابل يكديگر خيلي جالب شده بود. الان كه ٢٦ سال از پخش اين سريال مي‌‌گذرد، كاسب‌هايي از جنس مرتضي‌ احمدي در آرايشگاه زيبا در جامعه كمرنگ شده‌اند و به جاي آن كاسب‌هاي ناصرخان با بازي حسن ‌پور‌شيرازي الان همين‌هايي هستند كه برج‌ها را در شهر دارند.

وقتي آقاي احمدي به خاك سپرده شد، منش او نيز به خاك سپرده شد
هرچند كه ياد و نام آقاي‌احمدي در بين ما زنده است و ايشان هم خود همت كرد كتاب و آلبوم موسيقي از خود به جا گذاشت كه همين چيزها تبلور فرهنگ گذشته شهر و مملكت است اما آنچه در اين چند خط مي‌خواهم بيان كنم و باعث حسرت و افسوس است، نبود منش اين افراد در جامعه است. وقتي آقاي احمدي به خاك سپرده شد، منش او نيز به خاك سپرده شد. در روزگار كنوني ديگر خبري از منش و مرام افراد قديمي در جامعه نيست.

آرایشگاه زیبا

قديم‌ها اخلاق ‌حرفه‌اي در بين بازيگران وجود داشت

آن قديم‌ها وقتي بازيگري قول مي‌داد كه در نقشي بازي مي‌كند، مردانه پاي قولش مي‌ايستاد يا اگر كارگرداني به بازيگر پيشنهاد بازي مي‌داد و آن بازيگر نمي‌توانست در آن نقش بازي كند، نفر بعدي كه كا‌ر‌گردان به او پيشنهاد كار مي‌داد، مي‌رفت از نفر اول براي شروع به كار در آن نقش اجازه مي‌گرفت. اما اين روزها ماشاءالله هزار ماشاءالله بازيگران كار را از دست هم قاپ مي‌زنند، بي‌احترامي مي‌كنند، نقش دزدي مي‌كنند.

قديم‌ها اخلاق ‌حرفه‌اي در بين بازيگران وجود داشت و مسووليت قبول مي‌كردند اما در اين روزگار برعكس شده است. الان سوپراستارها را صبح كه آفيش كني، ظهر سر صحنه مي‌آيند. با ديگر همكاران سرصحنه بدرفتاري مي‌كنند در صورتي كه قديمي‌هايي چون آقاي مرتضي ‌احمدي به ديگر همكاران خود كلي عزت و احترام مي‌گذاشت و در نتيجه اين رفتار فضاي خوبي به وجود مي‌آمد. من از كاركردن با افرادي چون مرتضي احمدي لذت مي‌بردم.

رقیه چهره آزاد  به من گفت ننه زودتر نقش من را بگير، يه وقت من مي‌ميرم و كارت نصفه نيمه مي‌ماند

خدا رحمت كند خانم «رقيه چهره‌آزاد» را. وقتي كه ايشان سكته كردند و بستري شدند در حال بازي در فيلم «الو الو من جوجوام» بودند. چند سكانس بيشتر از فيلم باقي نمانده بود كه اين اتفاق برايشان افتاد. روي همان تختخواب به من گفت كه ننه زودتر نقش من را بگير، يه وقت من مي‌ميرم و كارت نصفه نيمه مي‌ماند. فكر مي‌كرد مي‌ميرد و نمي‌خواست كار من نصفه بماند. مسووليت‌پذير بود.

اصالت به‌شدت زير سوال است

قديم‌ها آدم‌ها اين‌طوري بودند. شريف و درجه يك بودند. همين آقاي رشيدي كه شوهرخواهر من بود، مي‌ديدم كه با چه مسووليتي سعي مي‌كرد منظم و مرتب باشد. نسل اين افراد اصالت داشت. حالا اصالت به‌شدت زير سوال است و من از اين موضوع متاسفم. قديمي‌ها عشق به كار داشتند. اما حالا چي؟ جوانان بايد ياد بگيرند كه وقتي كسي وارد كار فرهنگي مي‌شود بايد با عشق و اخلاق كار را انجام دهد و احساس مسووليت داشته باشد. جاي مرتضي ‌احمدي در اين روزگار در بين ما بسيار سبز است. همچنان ما در پرتو حضورشان هستيم و از دانسته‌ها و گنجينه حرفه‌اي كه در سينه داشتند و براي ما به جا گذاشتند، استفاده مي‌كنيم.

سینماژورنال: مرضیه برومند کارگردان سرشناس سینما و تلویزیون به عنوان بازیگر در سریال “ماه تی تی” داود میرباقری ایفای نقش خواهد کرد.

به گزارش سینماژورنال برومند آخرین بار هفت سال قبل و در فیلم کودکانه “نخودی” ایفای نقش کرده بود و حالا بعد از این همه سال در سریالی فانتزی محصول شبکه خانگی بازی خواهد کرد.

سیاوش طهمورث دیگر بازیگری است که به جمع بازیگران “ماه تی تی” پیوسته است. پیش از این حضور لیلا حاتمی، مریلا زارعی، جمشید مشایخی، شهرام حقیقت دوست، مهران غفوریان، مرجانه گلچین در این سریال پر ستاره قطعی شده بود و طی روزهای آینده دیگر بازیگران مطرح پروژه معرفی می شوند.

«ماه تی تی» که تهیه‌کنندگی آن بر عهده مهران برومند است برای شبکه نمایش خانگی تولید می‌شود و سومین سریالی است که داوود میرباقری برای این رسانه کارگردانی می‌کند.

این سریال هفته گذشته، مقارن با عید قربان در شهرک سینمایی غزالی کلید خورد. «ماه تی تی» فضای متفاوتی نسبت به کارهای قبلی میرباقری دارد و تجربه تازه ای برای او محسوب می شود.

میرباقری در این سریال قصد دارد برای اولین بار سراغ تاریخ چند هزار ساله ایران برود که البته این قصه تلفیقی با فضای معاصر دارد. این سومین همکاری میرباقری با مهران برومند پس از سریال های «شاهگوش» و «دندون طلا» است.

دیگر عواملی که در این پروژه حضور دارند عبارتند از گروه نویسندگان: الهه میرباقری، آزاده محسنی، مجری طرح: مجید مطلبی، مدیر تولید: مهدی بدرلو، مدیر فیلمبرداری: حسین جلیلی، مدیر صدابرداری: ایرج شهزادی، طراح صحنه و لباس: مجید علی اسلام، طراح گریم: بابک اسکندری، طراح بدلکاری و جلوه میدانی: ارشا اقدسی، جلوه های ویژه رایانه ای: هادی اسلامی، دستیار اول کارگردان: حامد میرباقری، جانشین تولید: فؤاد بور بور، برنامه ریز: حسین متحد، عکاس: محمد بدرلو

سینماژورنال: مرضیه برومند کارگردان و نویسنده سرشناس ایرانی این روزها تمام توان خود را براي برپايي «خانه عروسك‌ها» به‌كار گرفته است و به گفته خودش ١٠ سال است آرزو دارد موزه عروسك‌ها تاسيس شود تا مکانی باشد برای گردهمایی تمامی عروسکهای خاطره انگیز.

به گزارش سینماژورنال كارگردان «مدرسه موشها» سير نابودي بسياري از عروسك‌هاي خاطره‌انگيز سه دهه گذشته را مصداق لزوم راه‌اندازي موزه عروسکها دانست و به “اعتماد” گفت: «حتي دما و رطوبت محل نگهداري عروسك‌ها اهميت دارد. عروسك‌هاي بسيار خوبي توسط نمايشگران عروسكي خلق مي‌شود ولي سازندگان جايي براي نگهداري از آنها ندارند. به همين دليل ساخته‌هاي خود را در خانه‌هاي دوستان و آشنايان امانت مي‌گذارند كه تجربه نشان داده بعدها از بين مي‌رود يا فراموش مي‌شود. اين اتفاق‌ بسيار دردناك و ناراحت‌كننده است.»

عروسك‌هاي اسفنجي «خونه مادر بزرگه» نابود شدند
برومند مي‌گويد: «عروسك‌هاي مدرسه موش‌هاي يك» در يونوليت بود و روكش داشت؛ شايد آنها يك گوشه كناري در انبار شبكه يك باقي مانده باشند اما همه عروسك‌هاي اسفنجي «خونه مادر بزرگه» نابود شدند. نگهداري از آنها آنقدر بد بود كه در انبار پوسيدند و از بين رفتند و حتي جنازه آنها را هم به ما تحويل ندادند.»

علاقه برای ساخت فيلمي درباره سرنوشت عروسك‌هاي «شهرموش‌هاي يك»
اين هنرمند مي‌گويد عروسك‌هاي «زي زي گولو» هم به اين دليل زنده و سالم مانده‌اند كه درجايي زيرنظر خودش از آنها نگهداري مي‌كند. او مي‌افزايد: «وقتي فيلمبرداري «شهر موشهاي دو» شروع شد علاقه داشتم فيلمي درباره سرنوشت عروسك‌هاي «شهرموش‌هاي يك» بسازم كه مثل بعضي از برنامه‌هاي ديگر انجام نشد. الان هم آقاي اثباتي در حال نظم دادن به انبار موزه سينما است ولي مي‌گويد فضاي چنداني براي نگهداري از همه عروسك‌هاي فيلم‌ها وجود ندارد.»

خونه مادربزرگه

سینماژورنال: کیفیت پایین سریالهای نوروزی تلویزیون از یک سو و کپی برداری برخی برنامه های نوروزی از جمله “دورهمی” مهران مدیری از نمونه های خارجی سبب ساز آن شد که رسانه ملی روزهای خوشی را در نوروز تجربه نکند.

به گزارش سینماژورنال این روزهای ناخوش در نتایج نظرسنجی رسانه ملی که در آن هیچ کدام از سریالهای تلویزیونی در میان پربیننده ها نبودند کاملا خود را نشان داد.

مرضیه برومند کارگردان و نویسنده سینما و تلویزیون که آثار خاطره انگیزی چون “آرایشگاه زیبا”، “خودروی تهران11″، هتل مروارید” و “شهر موشها” را ساخته است در یادداشتی که به “اعتماد” ارائه داده با تأیید شکست نوروزی تلویزیون از فقدان اصالت به عنوان یکی از دلایل این شکست یاد کرده است.

متن کامل یادداشت برومند را در ادامه بخوانید:

چرا بايد اين همه تقليد در برنامه‌سازي باشد

به نظر من سلاح بُرنده تلويزيون ما تا چند سال پيش اصيل و ريشه‌دار بودن برنامه‌هايش بود. اما متاسفانه اين اصالت را از دست داده و با سلاح ابتذال به جنگ ابتذال مي‌رود. هر كانال و شبكه ماهواره‌اي شكل و قيافه مشخصي دارد؛ چرا بايد با تقليد اين شبكه‌ها و برنامه‌ها به مصاف آنها برويم.

چرا بايد اين همه تقليد در برنامه‌سازي باشد. آيا در ميان برنامه‌سازان ما آدم‌هاي خلاق و طراح وجود ندارد؟ متاسفانه درهاي تلويزيون ما روي خلاقيت بسته است و با يك جمع محدود كار مي‌كند. آن جمع محدود هم مدام كارهاي‌شان را تكرار مي‌كنند.

هر هنرمند و ستاره‌اي به فرصت نياز دارد تا خود را احيا كند و به تكرار نيفتد. پشت ‌سرهم كار گرفتن از چند چهره مشخص امر صحيحي نيست. در ايام نوروز كم‌و‌بيش سريال‌هاي نوروزي را ديدم؛ چراكه اصولا آدمي هستم كه سريال ايراني نگاه مي‌كنم. اما حتي يك قسمت از اين سريال‌ها هم من را جذب نكرد كه تا پايان تماشا كنم.

چرا بقیه سریالها تقلیدی از “پایتخت” بودند؟

ما حتي مدام از آثار خودمان تقليد مي‌كنيم. سريال‌ها فقط درباره آدم‌هاي تراز‌پاييني است كه حرف مي‌زنند و فقط ادا و اصول درمي‌آورند. موقعيتي ايجاد نمي‌كنيم تا نگاهي جديد به شخصيت‌هاي جديد و زندگي مردم داشته باشيم. سريال “پايتخت” در زمان خودش سريال موفقي بود و چهار سري آن ساخته شد. اما اگر امسال سريال “پايتخت” نداريم نبايد بقيه سريال‌ها تقليدي از آن كار باشند. من به‌شخصه انتقادهاي بسياري به تلويزيون دارم. حتي در برنامه شبكه دو كه حضور داشتم به اتفاقي كه براي سريال خود من براي نوروز در پاييز افتاد و مانع ساخت آن شد، اشاره كردم.

آنهایی که مدام برای تلویزیون کار می کنند چه اندازه مقبولیت داشته اند؟

تلويزيون ما به چه كساني مي‌گويد ستاره و چرا فكر مي‌كند آنها ستاره هستند؟ بايد ديد آنهايي كه همه‌جا هستند و مدام براي تلويزيون كار مي‌كنند چه اندازه مقبوليت داشته‌اند. زماني كار آنها مقبوليت خواهد داشت كه كارگرداني درست باشد. اگر بازيگري به دلايلي كارش با موفقيت روبه‌رو شد، نمي‌تواند موفقيت يك سريال ديگر را تضمين كند. متاسفانه فكر مي‌كنم تلويزيون ما  نه دچار عامه‌پسندي كه دچار عوام‌زدگي شده است.

مي‌خواهند در كوتاه‌ترين مدت بيشترين استفاده را بكنند

تلويزيون آن دسته از بيننده‌هايش كه از سطح فرهنگي بالاتري برخوردار بودند را از دست داده است. مخاطبان حال حاضر تلويزيون همان‌هايي هستند كه شبكه‌هاي GEM و ديگر برنامه‌هاي ماهواره‌اي را تماشا مي‌كنند و به برخي از برنامه‌هاي تلويزيون نيز علاقه دارند. اين عوام‌زدگي در مديريت تلويزيون هم ديده مي‌شود.

در ملاقاتي كه با آقاي سرافراز، رييس سازمان صدا و سيما داشتم هم اشاره كردم تلويزيون سليقه فرهنگي و هنري خودش را به دست بازار سپرده است. اين بازار است كه تعيين مي‌كند چه برنامه‌اي با حضور كدام ستاره‌ها ساخته شود و در حقيقت جهت برنامه‌سازي تلويزيون را تعيين مي‌كنند؛ چراكه مي‌خواهند در كوتاه‌ترين مدت بيشترين استفاده را بكنند. از همين روي ديگر نگاه فرهنگي وجود ندارد. برنامه‌اي كه كمي در آن تفكر باشد ديگر ساخته نمي‌شود. تلويزيون از تفكر خالي شده است و با تفكر مشكل دارد!