سینماژورنال: بالاخره و بعد ار حرف و حدیثهایی که بر سر عدم علاقه نمایندگان مجلس دهم به حضور در کمیسیون فرهنگی منتشر شده بود 29 خرداد فهرست رسمی 20 نماینده حاضر در کمیسیون فرهنگی اعلام شد.

به گزارش سینماژورنال علی لاریجانی و علی مطهری شناخته شده ترین چهره های حاضر در کمیسیون فرهنگی مجلس هیتند.

فهرست اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس به‌ شرح زیر است:

حجت‌الاسلام نصرالله پژمان‌فر، حجت‌الاسلام احمد سالک، حجت‌الاسلام جمشید جعفرپور، محمداسماعیل سعیدی، حجت‌الاسلام سیدصادق طباطبایی‌نژاد، علی لاریجانی، علی مطهری، محمدعلی وکیلی، علی کاظمی، حجت‌الاسلام مهدی شیخ، سیده فاطمه ذوالقدر، سید احسان قاضی‌زاده هاشمی، حجت‌الاسلام احد آزادی‌خواه، غلامرضا کاتب، علی ابراهیمی، ولی داداشی، پروانه سلحشوری، طیبه سیاووشی عنایتی، محمد باقر سعادت، حجت‌الاسلام احمد مازنی.

سینماژورنال/محمدصادق عابدینی: درست در روزي كه مقام معظم رهبري در ديدار نمايندگان مجلس دهم از اولويت فرهنگ سخن گفتند و از ولنگاري دستگاه‌هاي فرهنگي در حوزه فرهنگ انتقاد كردند! تنها چهار نماينده مجلس براي حضور در كميسيون فرهنگي اعلام آمادگي كردند.

به گزارش سینماژورنال كميسيوني كه گويا به خاطر آنکه آب و ناني در آن نيست، چندان مورد توجه قرار نگرفته، لذا طوري كه تعداد نماينده‌هاي خواستار حضور در كميسيون فرهنگي در ميان فهرست كميسيون‌ها رتبه يكي مانده به آخر را به دست آورده است! اين استقبال كم‌رمق نشان‌دهنده همان ولنگاري است كه رهبري نسبت به آن هشدار داده‌اند.

صبح شانزدهم خرداد جلسه مجلس شوراي اسلامي زودتر از زمان معمول به اتمام رسيد تا نمايندگان به ديدار مقام معظم رهبري بروند. در اين ديدار رهبر انقلاب جمله‌اي كليدي درباره فرهنگ بيان كردند و گفتند: «مسئله اقتصاد، اولويت فوري و كنوني كشور است، اما فرهنگ در بلندمدت از اقتصاد نيز مهم‌تر است.» ايشان از نمايندگان خواستند تا فرهنگ را به عنوان اولويت كاري خود قرار دهند. همچنين رهبر انقلاب نسبت به ولنگاري و بي‌اهتمامي در دستگاه‌هاي فرهنگي هشدار دادند. موضوعي كه مي‌توان عموميت آن را در بين برخي از دستگاه‌هاي فرهنگي مشاهده كرد.

صفتی به نام ولنگاری

ولنگاري صفتي منفي است كه هيچ شخص حقيقي و يا حقوقي تمايل ندارد به آن متهم شود، ولي عملكرد اشخاص، نهاد‌ها و مؤسسات است كه آنها را شامل واژه ولنگاري فرهنگي كه مقام معظم رهبري آن را بيان كرده‌اند، مي‌كند و يا آنها را از اين صفت مستثني مي‌كند.

نشانه‌هاي ولنگاري فرهنگي را مي‌توان در وضعيت فرهنگي كشور مشاهده كرد و فارغ از اينكه كدام يكي از نهاد‌هاي فرهنگي در آن نقش بيشتر يا كمتري داشته است، كليت آن را ارزيابي كرد. انتقادهاي متعدد از وضعيت فعلي فرهنگي كشور كه از سوي رهبر انقلاب، مراجع تقليد، ائمه جمعه، رسانه‌ها، آحاد مردم و حتي منتقدان سياسي داخلي بيان مي‌شود، نمايانگر اين است كه برخلاف آنچه نهاد‌هاي فرهنگي در بيلان كاري و كارنامه عملكردي ارائه مي‌دهند، همه چيز مثبت و رو به تعالي نيست و اگر هم در زمينه شاخصه‌هاي كمي پيشرفتي صورت گرفته است، در حوزه كيفيت نقص‌هاي جدي وجود داشته است. رهبر انقلاب در ديدار با نمايندگان مجلس درباره توليدات فرهنگي مفيد و مضر سخن گفتند و نسبت به اثرات سوء استفاده از كالاهاي فرهنگي مضرّ هشدار دادند. آيا نهاد‌هاي فرهنگي كه در مسئله توليد كالاهاي فرهنگي دخالت دارند مي‌توانند برچسب اطمينان نسبت به سلامت محصولات خود را ارائه كنند؟

فقط 4 داوطلب برای کمیسیون فرهنگی

موضوع مجلس يكي از دم‌دستي‌ترين مواردي است كه مي‌توان از آن به عنوان سهل‌انگاري در امور فرهنگي نام برد. در مجلس تازه نفس كه چند روز بيشتر از آغاز به كار آن نگذشته است، فقط چهار نفر خواهان حضور در كميسيون فرهنگي هستند و قاعدتاً كساني كه بعد از اين به كميسيون افزوده خواهند شد، افرادي هستند كه علقه و تمايل قلبي‌شان حضور در جاي ديگري بوده است و شايد هيچ وقت هم آن طور كه بايد دلشان با حوزه فرهنگ و وظايف كميسيون فرهنگي يكي نشود.

كميسيون فرهنگي مشكل بزرگي دارد و آن اين است كه كمتر از كميسيون‌هاي اقتصادي و سياسي مجلس زرق و برق و موقعيت دارد و كار براي آن كميسيون بيشتر از سايرين دلي است و آب و ناني در آن نيست. تا جايي هم كه كار كردن براي حوزه فرهنگ دلي و برخاسته از يك باور دروني نباشد، نتيجه‌اش چيزي بيشتر از يك ولنگاري نخواهد بود. ولنگاري كه باعث مي‌شود نه يك نهاد فرهنگي كار شاخصي را در حوزه فرهنگ انجام دهد و نه اينكه از فعاليت‌هاي خودجوش فرهنگي كه توسط مردم اجرا مي‌شود، حمايت كند.

مردم پیشروتر از مسئولان

بسياري از اقدامات فرهنگي كه بدون كمك دولتي برگزار مي‌شود، هيچ‌وقت با استقبال دولت و نهاد‌هاي فرهنگي روبه‌رو نمي‌شود و حمايتي از سوي دولت از آنها انجام نمي‌شود.

قطع شدن رابطه ميان فعاليت‌هاي مردمي در حوزه فرهنگ و هنر و بخش دولتي فرهنگ، نشانه‌اي از ولنگاري است كه نمي‌تواند ظرفيت مردمي را در حوزه فرهنگ مديريت و استعداد‌هاي جوان و نو را كشف كند.

البته مردم فرهنگ‌دوست كشورمان نشان داده‌اند كه هميشه چند گام از دولت و نهاد‌هاي شبه‌دولتي جلوتر بوده‌اند و هيچ‌گاه امور فرهنگي را معطل حمايت دولتي نكرده‌اند، نشانه مجسم اين وضعيت، برگزاري مجلس فرهنگي و مذهبي توسط اقشار مختلف جامعه است.

به جای کتابخوانی، مخاطبان فست فود می خورند

در مقابل اين بي‌توجهي، بودجه‌هاي فرهنگي كشور در جاهايي خرج مي‌شود كه نتيجه آن يا حداقلي است و يا به نتيجه معكوس منجر مي‌شود. سيل جشنواره‌ها، همايش‌ها و نمايشگاه‌هاي فرهنگي كه از بودجه عمومي ارتزاق مي‌كنند، ولي خروجي ندارند هر ساله تكرار مي‌شود.

تنها در حوزه سينما كه يكي از شاخه‌هاي هنر به شمار مي‌رود، در طول سال بودجه عظيمي صرف توليد فيلم‌هايي مي‌شود كه بعضاً مروج فساد اخلاقي و تشويق مردم به مفاسد اجتماعي است.

جشنواره‌هاي متعدد فيلم در پايتخت و ساير شهرستان‌ها برگزار مي‌شود و هر جشنواره نيز بودجه جداگانه‌اي طلب مي‌كند، اما در نهايت تعدادي فيلم در همه اين جشنواره‌ها دست به دست مي‌شوند و هيچ سياست راهبردي نيز در اجراي آنها ديده نمي‌شود.

مديريت سينماي كشور هنوز نتوانسته است يك برنامه جامع براي آينده سينما طراحي كند و اهداف كلي مانند «سينماي اميد» با تمسخر اهالي سينما روبه‌رو مي‌شود. در حوزه كتاب و ادبيات هم وضعيت چندان دلچسب نيست. به‌رغم توصيه به مطالعه و توجه به كتابخواني در جامعه، هر ساله شاهد نزول ميزان مطالعه، كاهش تيراژ كتاب‌ها و بسته شدن تعداد بيشتري از كتابفروشي‌ها هستيم. به جاي كتاب مردم به فست فود مي‌روند و جاي كتابفروشي را فلافي مي‌گيرد. برخي از كتاب‌هايي هم كه منتشر مي‌شود، از نظر مميزي يا هيچ مميزي روي آنها صورت نمي‌گيرد كه باعث شرم خواننده آنها مي‌شود و يا اينكه آنقدر سختگيري‌هاي بي موردي انجام مي‌شود كه كتاب شرحه شرحه شده و ناقص مي‌شود.

حتی مشکل ماهواره هم حل نشده است
ولنگاري فرهنگي را حتي مي‌توان در مواجهه اشتباه با پديده‌اي به نام ماهواره مشاهده كرد كه نهاد‌هاي رسمي و رسانه ملي هيچ وقت نتوانسته‌اند مشكل آن را حل كنند و در مقابل ناتواني آنها فعاليت‌هاي خودجوش مردمي مانند كاري كه نوجوان بوشهري و جوان گچكار قمي انجام داد، حتي از سوي مراكز فرهنگي با تقدير و توجه همراه نمي‌شود.

وجود ولنگاري فرهنگي در ميان دستگاه‌هاي فرهنگي حقيقتي است كه نمي‌توان آن را كتمان كرد، ولي مي‌توان براي آن راه حلي پيدا كرد؛ راه‌حلي كه شايد يكي از راه‌هاي نيل به آن اولويت يافتن فرهنگ در مجلس است.

سینماژورنال: آغاز به کار مجلس دهم شورای اسلامی سبب ساز آن شده است که داریوش مهرجویی کارگردان سرشناس ایرانی با نگارش یادداشتی که آن را در اختیار “اعتماد” قرار داده برخی از انتظارات و توصیه های خود درباره نمایندگان مجلس را منتشر کند.

به گزارش سینماژورنال مهرجویی با اشاره به اختلافاتی که میان نمایندگان مجلس و وزارت ارشاد بر سر برخی محصولات فرهنگی و از جمله آثار سینمایی پیش آمده از تعدد مراکز تصمیم گیرنده در این باره گلایه کرده است.

متن کامل یادداشت مهرجویی را در ادامه بخوانید:

دستگاهها در کار یکدیگر دخالت می کنند

سازمان‌هاي اداري در ايران، به شكلي چيده شده‌اند كه هيچ‌كس، كار خودش را انجام نمي‌دهد. دستگاه‌هاي مختلف در كار يكديگر دخالت مي‌كنند و روندي بي‌نظم، باعث تداخل و ايجاد مشكلات بسياري مي‌شود.

رفتار در مجلس گذشته نيز به همين روال بود. نمايندگان مي‌توانستند درباره فيلم‌ها، كتاب‌ها و كنسرت‌هاي موسيقي تصميم بگيرند و متولي اصلي، وزارت ارشاد، در اين ميان ناديده گرفت مي‌شد. قانون هم اين متولي را تا حدودي مجاز مي‌دانست و دستگاه‌هاي مختلف مي‌توانستند، درباره اكران‌ها، انتشارها و اجراها نظر بدهند و حتي كار را به توقف برسانند كه البته مي‌بينيم هنوز هم مي‌رسانند.

شرایطی که بر وفق مراد هنرمندان نیست

مجلس دهم در چنين شرايطي كار خود را آغاز كرده است. شرايطي كه براي هنرمندان چندان بر وفق مراد نيست و هنرمند را موظف مي‌كند تا برحسب سليقه‌ آن‌ديگري، مجبور به پاسخگويي به همه نهادها و ادار‌ه‌ها باشد. چنين روشي نادرست است و درست مثل اين است كه ببينيم وزير بهداشت مجبور به پاسخگويي به وزير راه و شهرسازي باشد يا وزير علوم درباره وزارتخانه و فعاليت‌هايش به وزير معدن جوابگو باشد.

اين روش نادرست اما در حوزه فرهنگ و هنر، يك رويه مرسوم است و نه تنها هنرمندان كه حتي وزارت ارشاد و وزير ارشاد را هم درگير كرده. به همين دليل است كه از نمايندگان تازه مجلس دهم كه به گواهي تاريخ ادوار گذشته مجلس، نزديك‌ترين فهرست به مردم هستند، انتظار مي‌رود تا در چنين شرايطي با درك عميق و صحيح از فرهنگ و هنر، نسبت به چنين شرايطي تدابير درست و صحيح داشته باشند.

نمایندگان باید فرهنگ و هنر را بشناسند
نمايندگان اين مجلس بايد از روشنفكران، تحصيلكردگان و فرهيختگان فراتر باشند. بايد فرهنگ و هنر اين سرزمين را به درستي بشناسند، كتاب بخوانند، فيلم ببينند، تاريخ هنر و ايران را بدانند، از فلسفه و هنر سررشته پيدا كنند تا خودشان به اندازه هنرمندان و متوليان فرهنگ و هنر، به شناخت و درك واقعي از اين حوزه برسند.

نمايندگاني كه فرهنگ را رها كنند، كه شناختي از هنر و فرهنگ نداشته باشند، نمي‌توانند دركي از موقعيت هنرمندان و فرهيختگان در جامعه امروزي ايران پيدا كنند و در امتداد اين عدم درك، نمي‌توانند كه برنامه‌ريزي درست و صحيح براي قوانيني كه زندگي و فعاليت هنرمند در اين سرزمين را راحت‌تر مي‌كند، داشته باشند.

ناآشنایی در حوزه فرهنگ و هنر مشکل ساز است
نماينده‌اي كه بي‌سواد فرهنگ و هنر باشد، نه دركي دارد و نه برنامه درستي. در امور فرهنگ و هنر دخالت مي‌كند و اين دخالت به دليل همان شناخت نادرست، موقعيت‌هاي سخت و ناگوار براي هنرمند و وزارت ارشاد به وجود مي‌آورد؛ درست مانند دوره‌هاي گذشته كه به دليل ناآشنايي نمايندگان با حوزه فرهنگ و هنر، هم مشكلات بسياري براي هنرمندان به وجود آمد و هم سياستگذاري وزارت ارشاد را از يك متولي تمام به يك مجري تبديل كرد.

حال اين روند بايد تغيير كند و تغيير اين روند در روزهايي كه مجلس تازه برسركار آمده به درك نمايندگان از شرايط بستگي دارد و اينكه، اين نمايندگان تازه بايد سواد خود را در فرهنگ و هنر بالا ببرند. بايد دانش و هوشياري خود را اعتلا ببخشند و فرهيخته باشند.

اين نمايندگان بايد فرهنگ و هنر ايران، سينماي ايران، ادبيات ايران و موسيقي ايران را به درستي بشناسند تا بتوانند درباره فرهنگ و هنر قضاوت كنند و تصميمات درست بگيرند.

هنرمندان اين سرزمين يك عمر زندگي خود را وقف هنر و فرهنگ كردند، آنها زيروبم هنر را زندگي كرده‌اند و هيچ‌كس به اندازه آنها نمي‌تواند درباره اين حوزه نظر بدهد و بداند. نمايندگان تازه كه ما درباره سطح سواد، فرهنگ و هنر آنها هيچ اطلاعي نداريم و نمي‌دانيم كه تا چه اندازه آشنا به هنر و فرهنگ هستند و تاكنون چه چيزي چاپ يا خلق كرده‌اند، در نخستين قدم بايد اين موارد را بدانند.

نمایندگان باید فیلم ببینند و کتاب بخوانند

بايد بدانند كه تا چه اندازه در اين زمينه آشنا هستند و تا چه اندازه درباره فرهنگ و هنر مي‌دانند و اصلا چقدر از زمان و وقت خود را صرف كتاب خواندن و فيلم ديدن و ياد گرفتن مي‌كنند. آنها بايد بدانند كه تفاوت و فاصله آنها نسبت به هنر و هنرمندان چيست و اگر فاصله‌اي وجود دارد، براي آشنايي بيشتر بايد كتاب بخوانند، فيلم ببينند و تلاش كنند تا بتوانند قاضي‌هاي فرهنگي درستي باشند و سياست‌ها و برنامه‌هاي درستي داشته باشند.

اگر اينچنين نشود و اين فاصله همچنان وجود داشته باشد، بازهم مجلس تازه و نمايندگان تازه‌اش در شرايطي كه درك درستي از هنر و هنرمند ندارند، نمي‌توانند قاضي‌هاي فرهنگي برحق باشند، براي هنر و هنرمند تصميم بگيرند و وزارت مهم ارشاد و تصميماتش را كه كارش رسيدگي به فرهنگ و هنر است، نفي مي‌كنند.

سینماژورنال/ورتا چمانی: بعد از مشخص شدن نتیجه قطعی انتخابات مجلس شورای اسلامی در تهران معلوم گشت هیچ کدام از سینماگرانی که نامزد حضور در انتخابات مجلس شده بودند در لیست 30 نفره پیروز انتخابات مجلس نبوده اند.

به گزارش سینماژورنال از میان سینماگران نامزد انتخابات مجلس مهرداد فرید کارگردان سینما مدتی قبل از برگزاری انتخابات انصراف داد. فرید در حمایت از لیست اصلاح طلبان انصراف داد بی آن که بگوید اگر بنایش حمایت صرف بوده و نه راهیابی به مجلس چرا به مانند بسیاری دیگر از اهالی سینما از همان ابتدا سراغ حمایت نرفته و کاندیدا شده است.

محمود عزیزی/ 19132 رأی/ رده 71

از میان دیگر کاندیداهای باقیمانده این محمود عزیزی‌سلدوز بازیگر پیشکسوت سینما، تلویزیون و تئاتر بود که بیشترین رأی را آورد. عزیزی که سابقه بازی در آثاری چون “لیلی با من است”، “قلاده های طلا” و “معراجیها” را دارد با 19132 رأی در جایگاه 77 اُم کاندیداهای تهران قرار گرفت.

حبیب ا.. کاسه ساز/ 5041 رأی/ رده 200

حبیب ا.. کاسه ساز تهیه کننده دو قسمت ابتدایی “اخراجیها” که اتفاقا در تبلیغاتش بر نام “اخراجیها” تأکید کرده بود و فقط قسمت دوم “اخراجیها”یش بیشتر از 5 میلیون مخاطب داشت، بعد از عزیزی با 5041 رأی در جایگاه 200 اُم کاندیداهای تهران قرار گرفته است.

ابراهیم داروغه زاده/ 2909 رأی/ رده 263

ابراهیم داروغه‌زاده‌زوار كه پيش از اين مدير موسسه رسانه هاي تصويري بود و از تيم مديران امور فرهنگي که در حلقه نزدیک به شهردار تهران هم قرار دارد و تا مديريت بخش فرهنگي فارابي و مديريت در دوره اي از جشنواره ي فيلم شهر پيش رفته بود  و در اولین جشنواره فجری که در دولت اعتدال برگزار شده بود رییس کاخ بود نیز با 3909 رأی نفر 263 اُم کاندیداهای تهران است.

جالب آنكه چهره های سرشناسی چون نيكي كريمي نیز از داروغه زاده حمايت كردند، اما اين حمايت ها اصلاً كارگر نيفتاد و داروغه زاده زوار در قعر آرای کاندیداهای سینمایی قرار گرفت.

جمع آرا به 30 هزار هم نرسید

به گزارش سینماژورنال حال اگر مجموع ارقام آرای این کاندیداهای سینمایی را حساب کنیم به عدد 28082 رأی می رسیم که در صورت ائتلاف هر سه کاندیدا بر روی یک کاندیدا نیز با چنین رقمی جایگاهی بیشتر از 72 اُم نصیب کاندیدای واحد نمی‌شد.

در اینکه چرا کاندیداهای سینماگر نتوانستند ائتلاف اهالی سینما را موجب شوند و چرا اهالی سینما به جای آن که لااقل بر روی یکی از این کاندیداها ائتلاف کنند به سراغ لیستهای سیاسی رفتند پیش از این هم نوشته ایم(اینجا را بخوانید) اما یک واقعیت را نباید از نظر دور داشت و آن هم اینکه در سینمایی که حتی همین چند کاندیدای معدود هم نمی‌توانند همگرایی را موجب شوند حالا حالاها اختلافات پابرجاست و طبیعی است که در این اختلافات هم اینکه امید داشته باشیم به بهبود اوضاع صنف کمی دور از واقع است.

سه کاندیدای سینماگر روی هم 30 هزار رأی هم نیاوردند! با فرض تکراری نبودن همه آن 28 هزار و 82 نفر این سوال پیش می آید که آیا صنف سینمای ایران همین تعداد هستند؟ و مخاظبان سینمای ایران کجای این آرا هستند؟

وورد کاندیدای شناخته شده هم دردی از صنف دوا نکرد…

شاید بسیاری این فرضیه را مطرح سازند که حضور کاندیداهای سینمایی شناخته شده‌تر نزد مخاطبان عام باعث افزایش آرای آنان می شد. اما در پاسخ به این فرضیه هم می‌توان به تجربه انتخابات مجلس ششم اشاره کرده و راهیابی کارگردانی چون بهروز افخمی به مجلس!

افخمی کارگردانی سرشناس بود که نتوانست در قامت نمایندگی مجلس چنان که باید مفیدفایده صنف سینما باشد و شاید همین تجربه ناکام بود که باعث شد در انتخابات بعدی هم چهره های سرشناس سینما وارد این کارزار نشوند و گزینه های باقیمانده هم خروجی قابل قبولی نداشته باشند.

اما آیا این انتهای راه حضور سینماگران در نهاد قانونگذار کشور است؟

قطعا نباید چنین باشد اگر باور داشته باشیم که سینما به عنوان یکی از زیرشاخه های توسعه فرهنگی نیاز دارد به حمایت جدی و این حمایت میسر نمی شود مگر با حضور سینماگران در بطن قوه های مقننه و مجریه کشور.

سینماژورنال: عدم راهیابی غلامعلی حدادعادل به مجلس دهم سبب ساز شکل گیری شایعاتی درباره آینده مدیریتی این چهره سرشناس جریان اصولگرایی شده است.

به گزارش سینماژورنال از جمله این شایعات مربوط است به جایگزینی او با محمد سرافراز در رسانه ملی.

بنا به اطلاعات ارائه شده در “تسنیم” غلامعلی حدادعادل سه شنبه شب یازدهم اسفندماه در حاشیه مراسم پاسداشت بیش از نیم‌قرن خدمات علمی مهدی‌ مشکوة‌الدینی در مشهد اظهار داشت: خبر منتشر شده در رابطه با مدیریت من در صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران شایعه‌ است که در فضای مجازی منتشر شده و صحت ندارد.

وی افزود: این خبر کذب محض بوده و آن را تکذیب می‌کنم و دکتر محمد سرافراز رئیس رسانه ملی هم‌چنان در سمت خود به فعالیت می‌پردازد.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی خطاب به اصحاب رسانه گفت: من در مصاحبه خود اعلام کردم که از گذشته تاکنون مشاوره و راهنمایی به رسانه ملی می‌دادم و هرگز اعلام نکردم که از سوی مقام معظم رهبری به عنوان رئیس سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران منصوب شده‌ام و درخواستم از اصحاب رسانه این است که اخبار را به درستی منعکس کنند تا هیچ گونه شک و شبهه و شائبه‌ای ایجاد نشود.

سینماژورنال: در آستانه انتخابات مجلس قرار داریم و فضای اجتماعی کشور هم کم و بیش متأثر از انتخابات است؛ از تلویزیون گرفته تا رسانه های کاغذی و سایبری مطالبی مرتبط با انتخابات دارند.

به گزارش سینماژورنال امسال در کنار آن دسته از سینماگرانی که به مانند همه انتخابات این سالها دنباله روی لیستهای سیاسی شده اند برخی سینماگران نیز خود آستین بالا زده اند و وارد گود انتخابات شده‌اند.

البته که این ورود شخصی به عرصه انتخابات شاید یک دلیلش این بوده که سینمای ایران در همه این سالها از طریق همراهی با کاندیداهای سیاسی نتوانسته چنان که باید مشکلات صنفی خود را حل کند.

 در میان سینماگرانی که کاندیدای انتخابات مجلس شده اند، هم بازیگر دیده می‌شود، هم مدیر تولید، هم کارگردان، هم تهیه کننده و هم مدیر سینمایی.

چهار کاندیدای سینمایی

محمود عزیزی، مهرداد فرید، علی قائم مقامی، حبیب ا.. کاسه ساز و ابراهیم داروغه زاده از جمله کاندیداهای سینمایی انتخابات مجلس هستند.

محمود عزیزی بازیگری است که نقش خاطره انگیزش در “لیلی با من است” همچنان در یاد مخاطبان است.

علی قائم مقامی مدیر تولید آثاری چون “چ” و “به رنگ ارغوان” بوده است که امسال هم به عنوان تهیه کننده “کفشهایم کو” را در جشنواره فجر داشت.

حبیب ا.. کاسه ساز را بیشتر به عنوان تهیه کننده دو قسمت ابتدایی فیلمهای میلیاردی “اخراجیها” می شناسیم.

ابراهیم داروغه‌زاده هم از جمله مدیران سینمایی کشور است که مدیریت موسسه رسانه های تصویری و مدیرعاملی موسسسه تصویرشهر را برعهده داشته است.

سه دکتر و دو فوق لیسانس

از میان این 5 نفر، 3 نفر دکتر هستند!

محمود عزیزی دکترای تئاتر از فرانسه دارد، داروغه زاده دکترای پزشکی است و کاسه ساز هم دکترای هنر.

آن دو کاندیدای دیگر یعنی مهرداد فرید و علی قائم مقامی نیز مدرک کارشناسی ارشد دارند.

باید منتظر ماند و دید کدامیک از این 3 دکتر و آن 2 فوق لیسانس خواهد توانست به مجلس راه پیدا کند؟

سینماژورنال: محمود عزیزی بازیگری که بیش از هر چیز به واسطه ایفای نقش مکمل کمدی “لیلی با من است” می شناسیمش و حبیب کاسه‌ساز تهيه كننده “اخراجیها” از جمله چهره هاي آشناي سينما بودند که برای ورود به انتخابات مجلس دهم ثبت نام کردند.

به گزارش سینماژورنال در این بین صلاحیت تهیه‌کننده “اخراجیها”  احراز نشد اما بازیگر “لیلی با من است” با تأیید صلاحیت می‌تواند به زودی تبلیغات انتخاباتی خود را آغاز کند.

تحقق حقوق قانونی شهروندان در همه شاخه ها

محمود عزیزی که امسال هم با “بادیگارد” به جشنواره فجر می‌آید در گفتگو با سینماژورنال درباره اصلی‌ترین دلیلش برای حضور در مجلس بیان داشت: اصلی ترین برنامه ام که برنامه ای کلی هم هست در چارچوب تحقق حقوق قانونی همه شهروندان فارغ از دسته بندی های موسوم است یعنی باید تلاش كرد برای تحقق حقوق شهروندان در همه شاخه ها.

این بازیگر درباره برنامه ویژه اش برای هنرمندان ایران که خود نیز یکی از آنهاست بیان داشت: مشکل اصلی جامعه هنری ما این است که هنوز که هنوز است جایگاه آنها از نظر قانونی مشخص نشده است. ما اگر بتوانیم در قانون جایگاه هنر و هنرمند را به رسمیت بشناسیم در آن صورت است که بسیاری از مشکلات صنفی هنرمندان هم حل خواهد شد و هنرمندان برای حل مشکلات خود ناچار به پناه بردن به دسته بندی های سیاسی نخواهند شد.

وی ادامه داد: اگر می بینید این روزها بسیاری از هنرمندان به لحاظ داشتن یک بیمه حداقلی هم در تنگنا هستند فقط به دلیل آن است که قوانین ما نسبت به جامعه هنری وضعیت روشنی نداشته است. شخصا سعی خواهم کرد در صورت ورود به مجلس برای شفاف سازی قوانین مربوط به جامعه هنری تلاش کننم.

محمود عزیزی در حال ثبت نام برای انتخابات

فعلا که به صورت مستقل و بدون وابستگی سیاسی فعالیت می کنیم

بازیگر سریالهایی چون “ستایش” و “معراجیها” که بازی در یک اثر سیاسي به نام “قلاده های طلا” را هم در کارنامه دارد در پاسخ به این سوال که آیا از طرف حزب سیاسی خاصی به مجلس خواهد رفت به سینماژورنال گفت: فعلا که به صورت مستقل ثبت نام کرده ام و صلاحیتم تأیید شده است. سعي مي كنم  که به صورت مستقل به مجلس بروم یا اگر هم بناست نماینده طیفی باشم نماینده هنرمندان مستقل باشم.

این چهره صحبت درباره جزییات برنامه هایش برای ورود به مجلس را به زمان آغاز تبلیغات رسمی نمایندگان مجلس موکول کرد و گفت: شرح تفصیلی برنامه هایم برای تحقق جایگاه قانونی هنرمندان را در زمان آغاز تبلیغات اعلام خواهم کرد.

تمام سینماگران مهمی که برای ورود به مجلس تلاش کردند

به گزارش سینماژورنال محمود عزیزی سلدوز اگر بتواند رأی آورده و به مجلس برود اولین نماینده جامعه سینمایی و به مصداق کلی تری هنر در مجلس نخواهد بود چرا که نیم قرن پیش از این مجید محسنی کارگردانی که به ساخت فیلمهای روستایي شهره بود اولین سینماگری بود که به مجلس شوراي ملي راه یافت.

مجید محسنی که به خاطر ساخت آثاری چون “بلبل مزرعه”، “لات جوانمرد” و “آهنگ دهکده” شناخته می‌شد به عنوان نماینده منطقه دماوند که زادگاهش هم آنجا بود به مجلس پیش از انقلاب راه یافت.

بهروز افخمی کارگردانی که این روزها او را به عنوان مجری “هفت” می بینیم دیگر سینماگر  ایرانی است که به مجلس راه یافته است. افخمی که او را به خاطر کارگردانی آثاری چون “شوکران، “عروس” و “سن پطرزبورگ” و البته تجربه های ناموفقی چون “فرزند صبح” و “روباه” می شناسیم سینماگری بود که بعنوان نماینده  اصلاح طلب وارد مجلس ششم شورای اسلامی شد و البته نتوانست از این عنوان براي بهبود وضعیت جامعه هنری استفاده کند.

او در ميانه نمايندگي، مجلس را تقریبا رها كرد و به ساخت “گاو خوني” پرداخت و در زمانهاي خضور در مجلس هم آن طوري كه خودش مي گفت به كشيدن كاريكاتور و طراحي روي كاغذهاي دم دست براي گذران وقت مي پرداخت!!!

افخمي اگرچه با نامزدي  از سوي جبهه مشاركت به مجلس راه يافته بود اما در تحصن انتهاي فصل اين مجلس پرحاشیه كه همه نماينده هاي شاخص مشاركتي شركت داشتند حضور نيافت.

ابوالقاسم طالبی کارگردان “قلاده های طلا” و “یتیم خانه ایران” و حسين فرخي بازيگر و كارگردان تئاتر كه يك فيلم سينمايي به نام “يحيي” را در كارنامه ي خود دارد پيش از اين  و در انتخابات مجلس پنجم قصد ورود به مجلس و نمايندگي از حوزه هاي از حوزه هاي لنجان اصفهان  و تهران را داشتند كه صلاحيت هر دو به تاييد شوراي نگهبان نيز رسيده بود.

سینماژورنال: بعد از حواشی خاصی که با انتشار شایعه کاندیداتوری چهره هایی چون بهروز افخمی، رخشان بنی‌اعتماد و هوشنگ مرادی کرمانی در انتخابات مجلس دهم رخ داد و البته این شایعه خیلی زود هم تکذیب شد و به دنبال آن انتشار شایعاتی درباره حضور الهام چرخنده در انتخابات مجلس، حالا اما یکی از تهیه کنندگان سینمای ایران برای شرکت در انتخابات مجلس ثبت نام کرده است.

به گزارش سینماژورنال این تهیه کننده حبیب ا.. کاسه ساز است؛ چهره ای که در همه سالهای اخیر به خاطر تهیه اولین فیلمهای بلند سینمایی مسعود ده‌نمکی یعنی دو قسمت ابتدایی “اخراجیها” شناخته می‌شود.

شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند که کاسه ساز سه‌شنبه اول دی ماه با حضور در ستاد انتخابات کشور برای حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی ثبت نام کرده است.

فارغ التحصیل فیلمنامه نویسی با سابقه تهیه کنندگی

حبیب ا.. کاسه ساز که متولد 1341 تهران است فارغ التحصیل رشته فیلمنامه نویسی دانشکده هنر است اما در کارنامه وی حتی نگارش یک فیلمنامه هم به چشم نمی‌خورد و بیشتر به عنوان تهیه کننده فعالیت داشته است.

کاسه ساز فعالیت تهیه کنندگی خود را از ابتدای دهه هشتاد و با تهیه فیلمی دفاع مقدسی به نام “نوروز” آغاز کرده و در سالهای بعد هم بیشتر در گونه سینمای دفاع مقدس فعالیت داشته است.

تا پیش از “اخراجیها” که در میانه دهه هشتاد ساخته شد مهمترین فیلم کارنامه سینمایی وی “مزرعه پدری” به کارگردانی رسول ملاقلی پور بود.

در کارنامه تهیه کنندگی کاسه ساز یک فیلم آوانگارد به نام “ریسمان باز” به کارگردانی مهرشاد کارخانی هم وجود دارد که ربط چندانی به بقیه فیلمهای کارنامه اش ندارد.

کاسه ساز بعد از موفقیت تجاری قسمت اول “اخراجیها” قسمت دوم این کمدی-جنگی را هم تهیه کرد اما پس از آن دیگر همکاری مشترکی میان وی و مسعود ده‌نمکی شکل نگرفت.

 آخرین حضور با فیلمی کودکانه

به گزارش سینماژورنال آخرین کار سینمایی اکران شده کاسه ساز در مقام تهیه‌کننده یک فیلم کودکانه با نام “مبارزان کوچک” به کارگردان داوود اطیابی بود که اخیرا روی پرده رفت.

کاسه ساز نوروز امسال هم سریالی با عنوان “فوق سری” به کارگردانی مهدی فخیم زاده را روی آنتن داشت که هرچند در ابتدا بنا بود تهیه کننده اصلی‌اش خودش باشد اما از جایی به بعد به خاطر اختلافات شکل گرفته میان وی و فخیم زاده(اینجا را بخوانید) این محمود رضوی بود که به عنوان تهیه کننده فاز دوم وارد کار شد.

تهیه کننده “اخراجیها” چندی قبل و به واسطه سوء استفاده‌ای که یکی از بستگانش از نام خانوادگی مشترکی که با وی دارد صورت داده بود با نگارش متنی اجتماعی از این خویشاوند تبری جست.(اینجا را بخوانید)

سینماژورنال: اولین حاشیه سریال تازه حسن فتحی با عنوان “شهرزاد” زمانی رقم خورد که هویت سرمایه‌گزار این سریال و نسبت خانوادگی وی با معاون رییس جمهور رسانه‌ای شد.(اینجا و اینجا را بخوانید)

به گزارش سینماژورنال دومین حاشیه سریال مربوط به ناهماهنگی‌های نشست خبری آن در پردیس ملت بود و حالا در شرایطی که هنوز پخش سریال “شهرزاد” به نیمه هم نرسیده است انتقادات به برخی دیالوگهای یکی از کاراکترهای زن سریال درباره کرمان، سومین حاشیه سریال را برانگیخته است.

پریناز ایزدیار بازیگر جوانی که در این سریال در نقش دختری به نام “شیرین” ایفای نقش کرده است در روزهای اخیر مواجه شده است با انتقادات برخی از اهالی کرمان که از خودش!

ایزدیار در “شهرزاد” لهجه خاصی ندارد اما توصیفی که کاراکتر این بازیگر از شهر کرمان و اهالی اش می کند عصبانیت برخی کرمانی ها را برانگیخته است.

دهاتی خطاب کردن مردم کرمان و اینکه در آنجا همه چیز بوی … می داد

در قسمت هشتم این سریال پریناز ایزدیار که نقش “شیرین” دختری مغرور و البته دچار عقده‌های درونی را بازی می‌کند، پس از سه ماه اقامت در کرمان به تهران و نزد پدرش برمی گردد.

شیرین که زنی نازاست و به همین دلیل مجبور شده به ازدواج دوم همسرش تن دهد، بدلیل ازدواج دوم همسرش به کرمان و نزد عمه اش سفر کرده و پس از سه ماه به تهران برگشته است.

وی بعد از بازگشت نزد پدر ابتدا در پاسخ به این سوال پدرش که می پرسد ” انگار خیلی خوش گذشته که دو هفته شده سه ماه؟” می گوید: خوش که چه عرض کنم آقا جون، تهرون کجا بقیه جاها کجا، همش خاکی خلی، در و داهاتی.

شیرین چند دقیقه بعد و هنگام صحبت کردن با همسرش “قباد”(با بازی شهاب حسینی) هم ابتدا در پاسخ به این سوال قباد که می پرسد “خوش گذشت؟” با لحن تمسخر آمیزی می گوید “خیلی” و چند دقیقه بعد با گفتن این جمله که انتظار سوغاتی نداشته باشید و چی می آوردم که بهترش اینجا نباشد می گوید: خفه شدم از این که آن جا (کرمان) همه چی بوی خاک و خل و پهن می داد.

دیالوگ های بالا باعت شد کرمانی ها رنجیده خاطر شوند. “داهاتی” خطاب کردن کرمانی ها و ” بوی پهن دادن همه چیز در کرمان” باعث شده تا صدای کرمانی ها درآید.

نماینده کرمان در مجلس: وزیر ارشاد نسبت به جمع آوری سریال “شهرزاد” اقدام کند

به گزارش سینماژورنال این شده است که نه تنها برخی از مخاطبان کرمانی سریال به سراغ صفحه اجتماعی پریناز ایزدیار بروند و از خجالت وی درآیند که محمد مهدی زاهدی نماینده مردم کرمان در مجلس در تذکری در جلسه علنی امروز یکشنبه 22 آذرماه مجلس اظهار کرد: اخیرا سریالی تحت عنوان سریال “شهرزاد” که از نمایش های خانگی و به کارگردانی فردی به نام ح.ف است توهین جدی به مردم بصیر و ولایت مدار کرمان کرده که جای تاسف است اجازه پخش چنین سریال‌هایی داده می‌شود.

وی افزود: از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی می خواهیم با این موضوع برخورد کنند و نسبت به جمع آوری آن اقدام کنند و شکایت به قوه قضاییه نیز انجام شود که خود ما هم پیگیر آن هستیم.

حسن فتحی: خانواده “شیرین” نه تنها کرمانی نیستند که مردم کرمان مورد ستایش قرار می گیرند

این انتقادات با واکنش متقابل حسن فتحی مواجه شده است که سعی کرده از طریق روابط عمومی سریالش به نوبه خود در این باره توضیح دهد.

کارگردان اين سريال، ضمن اظهار تاسف از سوءتفاهم پیش آمده در رابطه با شهر کرمان در یکی از قسمتهای اين سریال اظهار كرد: جایگاه فرهنگی و اقتصادي رفیع مردم هنرپرور کرمان در تاریخ ایران بر کسی پوشیده نیست و مایه مباهات است.
او با توجه به قسمت هاي بعدي سريال شهرزاد، اين چنين توضيح داد: در بخشی از قسمت یازدهم سریال نه تنها معلوم می شود که خانواده شیرین كه در واقع -شخصیت منفی و افاده ای قصه است- کرمانی نیستند بلکه مردم نجیب و نازنین کرمان مورد ستایش قرارمی گیرند.

پریناز ایزدیار(شیرین) و علی نصیریان(بزرگ آقا/پدر شیرین) در نمایی از “شهرزاد”

سینماژورنال: گروه مطبوعاتی “هم‌میهن” نزدیک به حزب کارگزاران فهرست اولیه کاندیداهای اصلاح طلبان برای شرکت در انتخابات مجلس شورای اسلامی از تهران را منتشر کرده است.

به گزارش سینماژورنال در این فهرست که در کانال خبری گروه “هم میهن” منتشر شده است نام کارگردانان شناخته شده ای چون رخشان بنی‌اعتماد و کمال تبریزی در کنار نویسنده معروف “قصه های مجید” یعنی هوشنگ مرادی کرمانی دیده می شود.

فخرالدین انوار از مدیران سینمایی دهه 60 هم از دیگر چهره های سینمایی است که نامشان در این فهرست آمده است.

محمد دادکان رییس اسبق فدراسیون فوتبال و الیاس حضرتی مدیرمسئول روزنامه “اعتماد” از دیگر چهره های این فهرست هستند.

فهرست ارائه شده از سوی گروه “هم میهن” به شرح زیر است:
محمود دعایی، محسن مهرعلیزاده، رضا فرجی دانا، حسین علایی، زهرا شجاعی، دکتر ظفر قندی، حبیب الله بی طرف، محمدرضا عارف، محسن هاشمی، یدالله طاهر نژاد، علی مطهری، کمال خرازی، جعفر توفیقی، موسوی لاری، روغنی زنجانی، کمال تبریزی، فخرالدین انوار، خانم مافی، حجت الاسلام نقویان، فاطمه هاشمی، شهربانو امانی، حسین کمالی، سهیلا جلودارزاده، علیرضا محجوب، مسیح مهاجری، الیاس حضرتی، فاطمه رمضان زاده، رضا امراللهی، فاطمه مقیمی، جعفر مرعشی، علی عبدالعلی زاده، محمد دادکان، رخشان بنی اعتماد، خانم دکتر بقایی، دکتر اکبری، محمدعلی وکیلی، حسن سینکی، محمود حسینی، هوشنگ مرادی کرمانی، خانم کرباسی زاده (همسر دکتر نوربخش)، حمیدرضا برادران شرکا، محمد ستاری فر، ابراهیم بهادرانی، حمید انصاری و آقای معدلی.

اسماعیل ابراهیمی دبیر جبهه مستقلین و اعتدال‌گرایان ایران درباره این لیست به “ایسنا” گفت: عصر امروز سه شنبه 26 آبان ماه این لیست با حضور 51 حزب، جمعیت و تشکل مستقل و اعتدال‌گرا تعیین شد.

وی ادامه داد: ما حدود 150 کاندیدای تهران را مورد ارزیابی قرار دادیم و با توجه به احتمال عدم تایید صلاحیت بعضی از افراد، یک لیست 36 نفره را انتخاب کردیم.

این فعال سیاسی گفت:‌ این 36 نفر عبارتند از علی مطهری، محمد اشرفی اصفهانی، فاطمه هاشمی، حجت الاسلام محمود دعائی، قدرتعلی حشمتیان،‌ طهماسب مظاهری، سهیلا جلودارزاده، مصطفی کواکبیان، علیرضا محجوب، اسماعیل ابراهیمی، الیاس حضرتی، محمدعلی وکیلی، محمد غرضی، کاظم جلالی، غلامعلی دهقان، شهاب‌الدین صدر، جواد اطاعت، عبدالواحد موسوی لاری، رسول منتجب‌نیا، ابوالفضل شکوری، محسن مهرعلیزاده، عبدالله جاسبی، عیسی کلانتری، مرتضی حاجی، احسان شریعتی، جعفر توفیقی، ابوالقاسم سرحدی زاده، مرتضی الویری، علی عبدالعلی زاده، علی اشراقی، سید افضل موسوی، حسین کمالی، یدالله طاهرنژاد، علی محمد نمازی، طاهره طاهری و بهروز افخمی.

شبهه استفاده از تریبون عمومی، افخمی را به انصراف از اجرای “هفت” مجبور خواهد کرد؟

به گزارش سینماژورنال اگر این لیست رسمیت یابد و افخمی عزم خود را جزم کرده که با همراهی چهره هایی چون علی مطهری و محمود دعایی و عبدا.. جاسبی و احسان شریعتی به مجلس دهم ورود پیدا کند احتمالا زودتر از حد تصور باید از برنامه “هفت” هم خداحافظی کند.

به هر حال اعلام نام او به عنوان کاندیدای یک گروه خاص، شائبه استفاده از تریبونی عمومی را فراهم خواهد کرد و قطعا مدیران رسانه ملی نیز به دنبال ایجاد سوءتفاهمات این چنینی برای برنامه های خویش نیستند.

شیطنتهای افخمی در مجلس ششم در مجلس دهم امتداد خواهد یافت؟

جدا از این نکته، حضور پیشین افخمی در مجلس است که  جلب توجه می کند. افخمی خودش بارها و صراحتا به شیطنتهایی که به هنگام حضور در مجلس ششم مرتکب شده بود اشاره کرده است.

او اخیرا با حضور در برنامه “خندوانه” نیز درباره برخی شیطنتهایش به هنگام حضور در مجلس گفته بود: به هنگام حضور در مجلس نمایندگان دیگر را خیلی اذیت می کردم. برخی از نمایندگان بچه های خیلی منظمی بودند و من خیلی با آنها شوخی می کردم.

وی ادامه داده بود: با بعضی از نمایندگان دیگر مجلس قرار می گذاشتیم و  به هنگامی که نماینده ای داشت نطق پیش از دستور می کرد یا درباره لایحه ای حرفهای خیلی مهمی می زد، ما سه چهار نفری یکباره با هم می گفتیم “احسنت” و طرف دستپاچه میشد و نمی فهمید چه می گوید…

برای دیدن این بخش از خاطره نگاری افخمی از مجلس ششم اینجا را کلیک کنید.

در انتظار تأیید شورای نگهبان

حالا باید دید با چنین شیطنتهایی شورای نگهبان صلاحیت وی را برای کاندیداتوری در انتخابات مجلس دهم تأیید خواهد کرد؟