1

«پا تو کفش من نکن» از چهارشنبه در گروه ماندانا/قرارداد اکران «ایتالیا ایتالیا» و «قشنگ و فرنگ» ثبت شد

سینماروزان: در جلسه تازه شورای صنفی نمایش، قرارداد اکران فیلم سینمایی «قشنگ و فرنگ»وحید موسائیان در گروه کورش بعد از فیلم «مَلی و راه‌های نرفته‌اش» ثبت شد.

به گزارش سینماروزان قرارداد اکران فیلم سینمایی «ایتالیا ایتالیا»کاوه صباغ زاده هم در گروه استقلال بعد از فیلم «فصل نرگس» ثبت شد.

همچنین طبق مصوبه شورای صنفی نمایش کمدی «پا تو کفش من نکن»حسین فرحبخش از روز چهارشنبه ۴ مرداد در گروه ماندانا اکران می‌شود.

درجلسه اخیر شورای صنفی نمایش مصوب شد در خصوص اکران فیلم‌های گروه کودک راهکار مناسب از طرف خانه سینما، سازمان سینمایی و بنیاد فارابی، ارائه شود و سپس طی جلسه‌ای در این خصوص تصمیم‌ بگیرند.

 




سروش صحت: بعد از «لیسانسه‌ها» یک فیلم سینمایی می‌سازم و بعدش یک سریال ملودرام!

سینماروزان: سروش صحت کارگردانی که این شبها با سریال کمدی «لیسانسه ها» مهمان مخاطبان است در تازه ترین گفتگویی که درباره این سریال با «شرق» داشته از برنامه هایش برای کارگردانی در سینما و سپس کنار گذاشتن طنز و رفتن به سراغ ملودرام سخن گفته است.

بخشهای مرتبط با برنامه های آینده سروش صحت را بخوانید:

گویا قرار است به‌زودی کارگردانی سینما را تجربه کنید. مهران مدیری یا پیمان قاسم‌خانی هم پس از سال‌ها دست به چنین تجربه‌ای زدند. کارگردانی سینما برای شما به معنی قطع همکاری با تلویزیون است؟
دوست دارم تجربه کسب کنم و بعد به سراغ سینما بروم. اما این به معنی قطع ارتباط با تلویزیون نیست.
کار سینمایی هم طنز خواهد بود؟
مایه‌های طنز دارد. اصولا مدتی است سلیقه‌ام مدام تغییر می‌کند، اما نگاهم به هیچ کاری صرفا طنز نیست. معتقدم در هر کاری همان‌قدر که طنز و کمدی هست، رگه‌هایی از غم هم پیدا ‌شود، مثل زندگی، چراکه زندگی هم تلفیقی از غم و شادی است.

هیچ وقت به ساخت سریال ملودرام فکر کرده‌اید؟
بله مدت‌هاست به این موضوع فکر می‌کنم و شاید بعد از ساخت فیلم سینمایی این سریال را بسازم. طرح سریال هم آماده است و دوستش دارم. تا شهریور سال آینده مشغول ساخت سریال «لیسانسه‌ها» هستم و بعد از آن سرگرم ساخت فیلم سینمایی‌ام خواهم شد و امیدوارم بعد از آن فرصت ساخت این سریال فراهم شود.




روایت همسر داوود رشیدی از بازی در تازه‌ترین فیلم فرهادی

سینماژورنال: احترام برومند ‌مجری محبوب سال‌های کودکی‌مان، بعد از چند سال دوری از فضای سینما با بازی در سه فیلم، دوباره به سینما بازگشت.

به گزارش سینماژورنال و به نقل از “شرق” او که همسر داوود رشیدی و خواهر مرضیه و راضیه برومند است، در دوره‌ای به‌عنوان یکی از بهترین مجری‌های تلویزیون برای کودکان برنامه اجرا می‌کرد.

به بهانه بازی در سه فیلم، با این گوینده پیش‌کسوت گفت‌وگو کردیم. ضمن اینکه در کارنامه کاری احترام برومند، نویسندگی نمایش‌نامه هم دیده می‌شود.

‌زمان طولانی از بازی‌تان در فیلم «دیشب باباتو دیدم آیدا» آقای صدرعاملی می‌گذرد و تازه امسال در سه فیلم حضور پیدا کردید. چرا؟
آقای وحید موسائیان پیشنهاد خواندن فیلم‌نامه‌شان را به من دادند. وقتی آن را خواندم، به نظرم رسید فیلم‌نامه قشنگی است. البته با توجه به مسائل داخلی خانوادگی‌ام در شک و تردید بودم. اما خانواده‌ام مرا ترغیب کردند در این فیلم بازی کنم. درنهایت من هم قبول کردم. از انتخابم هم پشیمان نیستم. امیدوارم حاصل کارم رضایت‌بخش باشد.
‌نقش راحتی بود؟ ‌
اصلا، نقش راحتی نبود و من هنوز فکر می‌کنم چقدر شهامت به خرج دادم که در این فیلم بازی کردم. البته فیلم هنرپیشگان زیادی دارد. نظیر آقایان رضا کیانیان و افشین هاشمی و ‌خانم‌ها بیتا فرهی و رعنا آزادی‌ور. فیلم زندگی دو خواهر سالخورده به نام قشنگ و فرنگ را به نمایش می‌گذارد و مسائل پیرامون این دو خانم سالخورده را تعریف می‌کند. من نقش یکی از آن خواهران را بازی می‌کنم و نقش خواهر دیگری را هم خانم منظر لشگری. برخی از لوکیشن‌ها هم در دوبی، تهران و فرانسه بود ولی بازی من فقط در تهران بود.
‌چه مدت در این فیلم بازی داشتید؟
معمولا فیلم‌برداری هر فیلمی میان ٤٠ روز تا دو ماه طول می‌کشد. من هم می‌توانم بگویم نصف این روزها در لوکیشن فیلم‌برداری حضور داشتم.
‌خانم برومند! آیا تمایل دارید بار دیگر به‌عنوان مجری یا گوینده در تلویزیون برنامه اجرا کنید؟ ‌
اگر برنامه خوبی که هویت داشته باشد و به من پیشنهاد شود، حتما حضور خواهم یافت. منظورم این است که در این برنامه بتوانم هویت خودم را داشته باشم و به علایق و سلیقه من نزدیک باشد. نظیر طرح مسائل اجتماعی یا موضوعاتی پیرامون کودکان. البته در برنامه‌های آقای ضابطیان گاهی حضور داشتم. حتی در برنامه «صدبرگ». ایشان همیشه به من لطف دارند. گاهی متنی را به من می‌دهند که بخوانم. البته جوان‌هایی مثل ایشان و افرادی که در سنین ٤٠ تا ٥١ سال هستند، همیشه نسبت به حضور من در تلویزیون حس نوستالژیک دارند.
‌الان که صدای شما را می‌شنوم، همچنان جوان، ‌جاندار و دلنشین است و واژگان و حروف را به‌درستی ادا می‌کنید. موردی که مجری‌های ما فاقد آن هستند.
خب من تهرانی اصیل هستم. چیزی که اغلب هنگام شنیدن رادیو و بیش از آن، موقع نشستن جلوی تلویزیون مرا اذیت می‌کند، ‌این است که اغلب کلمات فارسی توسط مجری‌ها درست ادا نمی‌شود. البته شاید مجری‌ها در تهران بزرگ نشده‌اند یا بنا به دلایلی دیگر. من فکر می‌کنم برای رفع این معضل بهتر است مجری‌ها آموزش ببینند. میزان سوادشان بررسی شود و حتی بر این اساس گزینش شوند.
‌ضمن اینکه صدایی برای مخاطب جذابیت دارد که خسته‌کننده نباشد، چیزی که در صداهای مجری‌های قدیمی کمتر  شنیده می‌شد؟
امروز را نمی‌توان با گذشته مقایسه کنید. در گذشته تنوع شبکه وجود نداشت. زمان برنامه‌ها هم محدود بود. در‌حالی‌که امروز تعداد شبکه‌ها و برنامه‌ها زیاد شده و واقعا مدیریت چنین جایی خیلی سخت است. اما همه این مسائل بهانه‌ای نمی‌شود که به‌راحتی از کنارش گذشت. هرچند که گوینده‌ها و مجری‌های بااستعداد زیاد داریم. حتی الان هم از چند سال گذشته بهتر شده‌اند. ولی بااین‌حال گاهی اوقات آدم به مواردی برمی‌خورد که چندان خوب نیست. مثل پوشیدن لباس‌هایی که زیبا نیستند. بالاخره هر گوینده‌ای باید قیافه استاندارد داشته باشد. لباس‌هایش هماهنگ باشد. حتی این مسئله به میهمانان هم تسری پیدا ‌می‌کند و مثلا می‌بینیم در برنامه هنری یا روشنفکرانه، میهمان کاپشن می‌پوشد که هیچ سنخیتی با محتوای آن برنامه ندارد.
‌به چه دلیل در فیلم آقای هاشم‌زاده، ‌دستیار کارگردان و برنامه‌ریز کهنه‌کار سینما، ‌بازی کردید؟
ایشان را از سال‌ها قبل می‌شناسم و نقشی که پیشنهاد کرد را دوست داشتم. همین‌طور نسبت به آقای صمیمی‌پور ارادت دارم. به نظرم فیلم‌نامه هم خوب بود و به این دلایل در آن بازی کردم.
‌تجربه بازی مقابل دوربین آقای فرهادی چطور بود؟ ‌
بازی‌ام در فیلم «فروشنده» مثل قطر‌ه‌ای است در دریا. نقشم کوتاه بود. اما خوشحالم هرچند کوتاه با آقای فرهادی کار کردم. ایشان بسیار خوش‌اخلاق، صبور و فروتن هستند. امیدوارم آقای فرهادی از همکاری با من پشیمان نشده باشد.
‌و علت حضورتان؟ ‌
آقای فرهادی هم نسبت به مجری‌گری خانم برومند نوستالژی داشتند. درواقع خاطره‌بازی بود.




تمجید وزیر ارشاد دولت اصلاحات از فاخرساز دولت احمدی‌نژاد

سینماژورنال: احمد مسجدجامعی از جمله اعضای شورای شهر تهران است که از دیرباز وابستگی خاصی به جریان اصلاحات داشته است.
به گزارش سینماژورنال او در دولت دوم اصلاحات به عنوان وزیر ارشاد خدمت می کرد و همین حضور به عنوان وزیر ارشاد بود که باعث شد وقتی وارد شورای شهر هم میشود تلاش کند ارتباط نزدیکی با اهالی فرهنگ و هنر داشته باشد.
حضور یافتن در پشت صحنه برخی از تولیدات سینمای ایران نتیجه همین تلاش بود.

عضو اصلاح طلب شورا سر صحنه “قشنگ و فرنگ”
مسجدجامعی در تازه ترین مورد در پشت صحنه فیلمی حاضر شده است به نام “قشنگ و فرنگ”؛ فیلمی که از حضور بازیگرانی چون رضا کیانیان، افشین هاشمی و رعنا آزادی ور سود می برد و داستانی درباره رفاقت دو پزشک و مادران آنها را روایت می کند.
نکته جالب درباره این فیلم کارگردان آن است یعنی وحید موسائیان. این کارگردان که حضور یک سیاستمدار اصلاح طلب را در پشت صحنه فیلمش می بیند، یکی از معدود کارگردانانی بود که تولید یکی از پروژه های فاخر سینمایی دوران محمود احمدی نژاد به او محول شد.

دیدار با کارگردانی که سازمان سینمایی احمدی نژاد به او پروژه فاخر داد
موسائیان سه سال پیش از این با حمایت کامل بنیاد فارابی فیلمی فاخر به نام “فرزند چهارم” را ساخت که علیرغم صرف هزینه بالا برای تولید آن و استفاده از چهره هایی چون مهدی هاشمی، حامد بهداد و مهتاب کرامتی نه در اکران، موفق بود و نه توجه منتقدان را جلب کرد.
“فرزند چهارم” در کنار “راه آبی ابریشم” از جمله پروژه های فاخر دولت احمدی نژاد بودند که نتیجه مطلوبی را عاید سینما نکردند اما به هر حال بواسطه دریافت ردیف بودجه ویژه، شرایط مالی خوبی را برای عوامل خود رقم زدند.

تناقضی که پاسخ ندارد
اینکه یکی از سردمداران جریان اصلاحات در پشت صحنه فیلم کارگردانی ظاهر میشود که یکی از کارگردانان مقبول سازمان سینمایی متبوع دولت احمدی نژاد بوده از آن تناقضاتی است که با مرور آن و با پرهیز از به کار بردن آن اصطلاح عامیانه برای سیاست، همین قدر می گوییم که سیاست مقوله ای است بشدت غیرقابل پیش بینی!!!
جالبتر آنجاست که این سیاستمدار اصلاح طلب در این دیدار به تمجید از برخی ویژگیهای سینمای موساییان پرداخته و برای آوردن مثال نقض از این ویژگیها، بدون نام بردن از پروژه میلیاردی “فرزند چهارم” به فیلمی اشاره می کند به نام “گل چهره” که این کارگردان سه سال قبل از “فرزند چهارم” ساخته بود!




رضا کیانیان: زیر بار حرف زور نمی‌روم مگر زور “پرزور” باشد!!!

سینماژورنال: ‌رضا کیانیان فقط خود را به بازیگری در سینما محدود نکرده. سعی می‌کند تا آنجا که می‌تواند، در گسترش فرهنگ نمایشی و تصویری و البته اجتماعی مؤثر واقع شود.

به گزارش سینماژورنال در گفت‌وگوهایی که اخیرا انجام داده، ردپای چنین دغدغه‌هایی را می‌بینیم. وی در تازه ترین گفتگویش که با “شرق” انجام شده نیز سعی کرده باز هم بخشی از دغدغه های خود را بیان کند.

یکی از نکات جالب این گفتگو جایی است که وی در فضایی مابین طنز و جدیت از این می گوید که زیربار حرف زود نمی رود مگر آن که زور پرزور باشد!

سینماژورنال متن کامل گفتگوی کیانیان را ارائه می کند.

درحال‌حاضر مشغول چه‌کاری هستید؟
در حال بازی در آخرین فیلم وحید موسائیان هستم.
اخیرا گفت‌وگوی مفصلی با سایت «هنر و تجربه» انجام دادید و درباره علت بازی‌تان در فیلم «پنج تا پنج» توضیحاتی ارائه کردید. گفتید بیشتر از اینکه دنبال فیلمی‎ باشم که زیر پایم را سفت کند و آبرویم را نبرد، ‌اهل ریسک‌کردن هستم. برای بازی در فیلم آقای موسائیان هم با همین انگیزه عمل کردید؟ ‌
حضورم در فیلم‌ها دلایل مختلف دارد؛ گاهی سر فیلمی می‌روم که لذت ببرم. گاهی‌اوقات وارد فضای کاری می‌شوم تا بتوانم تجربه‌ای کسب کنم و در برخی از کارها هم کمک و همفکری می‌کنم. در مورد فیلم «پنج تا پنج» دیدم مثل برخی از کارهای قبلی‌ام جوانانی باانگیزه فیلمی می‌سازند. یکی از آنها جوانی است مثل ماهان حیدری – فیلم‌نامه‌نویس فیلم پنج تا پنج- نمایش‌نامه دورنمات را به فیلم‌نامه تبدیل کرده. فیلم‌نامه برداشتی بود از نمایش‌نامه «پنجری» فردریش دورنمات و خانم کارگردان جوانی هم پیدا شده که می‌خواهد بدون کمک هیچ‌جایی آن را بسازد که برایم جالب بود. بنابراین وارد این کار شدم.
با همه اینها وقتی گفت‌وگوهای شما را می‌خوانم، می‌بینم که تنوع و گستردگی زیادی دارد. همان‌گونه که در نشریه‌ای اقتصادی درباره هنر و معیشت حرف می‌زنید؛ در سایتی درباره حضور هنرمندان سینما و نقششان در انتخابات سخن می‌گویید. در اظهاراتتان عنوان کردید که چرا در زمان انتخابات سینماگران خیلی آدم‎ها‎ی مهمی ‎می‎شوند ولی بعد با نظارت‎ها‎ی مختلف مثل آدم‌های خائن با آنها رفتار می‌شود؟ علت این نگاه و اظهارنظرات متنوع چیست؟ ‌
قبل از هرچیزی باید به این نکته مهم اشاره کنم که من درمورد همه موضوعات اظهارنظر نمی‌کنم فقط درباره موضوعی که موردعلاقه‌ام است و به من ربط پیدا می‌کند، مثلا در زمینه بازیگری و سینما حرف می‌زنم چون مربوط به من است یا در زمینه هنرهای تجسمی، چون آنجا فعال هستم. چون همه آنها مستقیم به زندگی من ربط پیدا می‌کنند یا گاهی درباره مسائل اجتماعی حرف می‌زنم. رادیو افغانستان در زمان اشغال روس‌ها می‌گفت: «من زیر بار زور نمی‌روم، ‌مگر زورپرزور باشد» من هم. زیربار حرف زور نمی‌روم مگر زورپرزور باشد! تا آنجا هم که بتوانم سعی می‌کنم مؤثر باشم. اکثرا مسائل را با بچه‌های خانه سینما و هم‌صنفی‌های خودم در میان گذاشته‌ام، اما گاهی هم لازم می‌دانم حرف‌هایم را رسانه‌ای کنم. بنابراین مثلا وقتی درباره عکاسی حرف می‌زنم، به این علت نیست که فقط عکاس هستم یا وقتی درباره بازیگری سخن می‌گویم، چون بازیگرم. من در درجه نخست انسانم. و عکاس و بازیگربودنم و… دنباله من هستند. من نمی‌خواهم زیر سایه موقعیت اجتماعی‌ام قرار بگیرم.
البته منظورم بیشتر طرح مباحثی است که همچون گفتمان‌های اجتماعی، می‌تواند راهگشا و هموارکننده مسائل بعدی باشد… .
خُب من هم سعی می‌کنم گفتمان‌های اجتماعی را مطرح کنم تا درنهایت در نشریات و روزنامه‌ها درباره آن گفتمان‌ها گفت‌وگو شود و البته وظیفه طرح و بسط آنها برعهده شما‌ در نشریات و روزنامه‌هاست.
به نظرم طرح این موضوع که در زمان انتخابات، سینماگران خیلی آدم‎ها‎ی مهمی‎ می‎شوند ولی بعد با نظارت‎ها‎ی مختلف باید خیانتشان مورد بررسی قرار گیرد، یکی از گفتمان‌هایی است که باید بررسی شود … .
اصلا من فکر می‌کنم سینماگران تنها صنفی در ایرانند که در سایه انواع و اقسام نظارت‌ها و شوراها قرار دارند. زمان سیف‌الله داد خدابیامرز، برخی از این شوراها برداشته شد و هیچ اختلاس و تعرض و ظلمی هم از سوی سینماگران صورت نگرفت. یک فیلم برای اینکه ساخته شود، از شورای تصویب فیلم‌نامه و پروانه ساخت گرفته تا شورای نمایش و انواع و اقسام شوراهای غیررسمی باید مورد تأیید قرار گیرد. حالا واقعا این‌همه شورا به چه درد می‎خورد، خدا داند. شورای تصویب فیلم‌نامه، شورای پروانه ساخت، شورای اکران و.. همه هم در تناقض با یکدیگر هستند. وقتی پروانه ساختی صادر می‎شود، یعنی اینکه من می‎توانم فیلمم را بسازم و بعد هم اکران‎ شود. پس چرا دوباره شورای دیگری باید اکران فیلم را تأیید کند، چون به من اعتماد ندارند و گمان می‎کنند که حتما در طول ساخت یک کلک‎ها‎یی زده‌ام. مبنای این شوراها عدم اعتماد به سینماگر است که مبادا پایشان را کج بگذارند. با ما مثل غریبه‌ها رفتار می‌کنند. ما کشورمان را دوست داریم، رأی هم داده‌ایم و یک شهروند هستیم، پس چرا باید به ما مشکوک باشند. دوباره تکرار می‎کنم، تنها پرچمی‎ که طی این سال‎ها‎ در برابر آمریکا افراشته بود، پرچم سینمای ایران بود که ما سینماگران آن را افراشته کردیم. متأسفانه این پرچم طی دهه گذشته نیمه‌افراشته شد و کم‌کم صندلی سینمای ایران را در جشنواره‎ها‎، کشورهایی اشغال کرده و می‎کنند که اتفاقا از روی دست ما فیلم می‎سازند و اگر فیلم‎ها‎یشان را ببینید، بسیار شبیه فیلم‎ها‎ی دهه ٦٠ و ٧٠ سینمای ایران است. ازدست‌دادن این جایگاه، نتیجه سینمای دولتی است. اصلا چرا سینماگران زمان انتخابات آدم‎ها‎ی مهمی‎ می‎شوند ولی بعد با نظارت‎ها‎ی مختلف خائن می‌شوند و می‎خواهند جلو خیانت‎ها‎ی ما را بگیرند، اساسا کدام خیانت. درواقع این‌همه بودجه صرف شوراهای مختلف می‎شود، درحالی‌که می‎توان این هزینه‎ها‎ را در جایی که لازم است و باید، خرج کرد.
آقای کیانیان! شما در چهار سال گذشته حراج‌گزار «حراج بزرگ تهران» بوده‌اید. چرا جدیدا عده‌ای به دستاوردهای آن اعتراض می‌کنند و اعتقاد دارند مسیر غیرقانونی را طی می‌کند؟
واقعا علتش را نمی‌دانم! فقط این را باید بگویم که «حراج تهران» مسیر قانونی و روشنی را طی می‌کند. این حراج باعث شده بازار هنر‌های تجسمی ایران داغ شود. هنرمندان دیده شوند و کارهاشان مطرح و شور و شوقی در میانشان ایجاد شود. امیدواری‌ای که با این حراج ایجاد شده باید ارج نهاده شود. ما با این حراج پول‌هایی را که در خارج از ایران خرج می‌شد به داخل هدایت کردیم و به نظرم باید تشویق هم بشویم.




هانیه توسلی مادر رضا کیانیان می‌شود؟

سینماژورنال: در حالی که پیش از این مشخص شده بود که رضا کیانیان به عنوان یکی از بازیگران اصلی “قشنگ و فرنگ” ایفای نقش خواهد کرد به تازگی هانیه توسلی هم به گروه بازیگران فیلم پیوسته است.

 به گزارش سینماژورنال پيش توليد فيلم سينمايى “قشنگ و فرنگ” به كارگردانى وحيد موسائيان كه از چندى پيش آغاز شده بود در روزهاى پايانى به سر مى برد.

 فيلمبردارى “قشنگ و فرنگ” اواسط هفته آينده با تکمیل بازیگران آغاز مى شود.

 آخرين ساخته وحيد موسائيان فيلم “فرزند چهارم” بود که از جمله آثار فاخر انتقادآمیز سینمای ایران بود.

 توسلی نقش مادر کیانیان را ایفا می کند

موسائیان در تازه ترین فیلمش زندگی دو پزشک را روایت می کند. این دو پزشک رفقای صمیمی هستند و یکی از این دو بعد از تصادفی شدید به کما می رود و اینجاست که از یک طرف رفیق دوم درگیر مشکل می شود و از طرف دیگر مادران این دو پزشک.

 به گزارش سینماژورنال وجه تسمیه عنوان فیلم هم به نام مادران این دو پزشک بازمیگردد که یکی از آنها “قشنگ” نام دارد و دیگری “فرنگ”. گویا هانیه توسلی بناست نقش یکی از مادران که احتمالا در فیلم مادر رضا کیانیان خواهد بود را ایفا کند.

 از فریدون شهبازیان تا محمدرضا سکوت

از عوامل پشت دوربين تاكنون حضور آزيتا موگويى (تهيه كننده اجرايى)، محمدرضا سكوت (مدير فيلمبردارى)، حسن حسندوست (تدوين)، فريدون شهبازيان (آهنگساز) و محمد شاهوردى (صدابردار) قطعى شده است.




رضا کیانیان به کُما می‌رود؟!

سینماژورنال: رضا کیانیان بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون این روزها درگیر پیش تولید “قشنگ و فرنگ” است.

به گزارش سینماژورنال “قشنگ و فرنگ” تازه ترین فیلم وحید موسائیان است؛ همان کارگردانی که آخرین ساخته اش “فرزند چهارم” که اثری فاخر(!) و البته پرهزینه بود جز انتقاد چیزی باقی نگذاشت.

موسائیان در تازه ترین فیلمش که فیلمبرداری آن اواسط اردیبهشت ماه آغاز میشود زندگی دو پزشک را روایت می کند.

پزشکی که به کما می رود

این دو پزشک رفقای صمیمی هستند و یکی از این دو بعد از تصادفی شدید به کما می رود و اینجاست که از یک طرف رفیق دوم درگیر مشکل می شود و از طرف دیگر مادران این دو پزشک.

به گزارش سینماژورنال وجه تسمیه عنوان فیلم هم به نام مادران این دو پزشک بازمیگردد که یکی از آنها “قشنگ” نام دارد و دیگری “فرنگ”.

تهیه کنندگی “قشنگ و فرنگ” را آزیتا موگویی برعهده دارد که خود سال قبل نخستین تجربه کارگردانیش “تراژدی” را روی پرده داشت.

رضا کیانیان به کما می رود؟!

شنیده های سینماژورنال حکایت از آن دارند که رضا کیانیان نقش یکی از این دو رفیق را بازی خواهد کرد؛ احتمال اینکه او نقش رفیقی که به کما رفته را بازی کند کم نیست اما کیانیان صراحتا به موسائیان اعلام کرده که توانایی بازی در هر دو نقش را دارد!!!

هانیه توسلی که سال قبل سریال “شاهگوش” را در شبکه خانگی داشت و “شکاف” را هم آماده اکران دارد نیز نقش یکی از دو مادر را بازی می کند.